Zespół Szkół nr 53 im. Stefanii Sempołowskiej HALINA WOŹNIAK. Fizyka i astronomia

Podobne dokumenty
Świat fizyki Gimnazjum Rozkład materiału - WYMAGANIA KLASA II

- podaje warunki konieczne do tego, by w sensie fizycznym była wykonywana praca

Anna Nagórna Wrocław, r. nauczycielka chemii i fizyki. Plan pracy dydaktycznej na fizyce w klasach drugich w roku szkolnym 2015/2016

wykazuje doświadczalnie, że siły wzajemnego oddziaływania mają jednakowe wartości, ten sam kierunek, przeciwne zwroty i różne punkty przyłożenia

Wymagania programowe na oceny szkolne z podziałem na treści Fizyka klasa II Gimnazjum

Fizyka Podręcznik: Świat fizyki, cz.1 pod red. Barbary Sagnowskiej. 4. Jak opisujemy ruch? Lp Temat lekcji Wymagania konieczne i podstawowe Uczeń:

Wymagania na poszczególne oceny przy realizacji programu i podręcznika Świat fizyki

WYMAGANIA EDUKACYJNE Fizyka. klasa druga Gimnazjum nr 19

Analizuje zachowanie się ciał na podstawie pierwszej zasady dynamiki

Wymagania edukacyjne na poszczególne śródroczne oceny klasyfikacyjne z przedmiotu fizyka dla uczniów z klasy II gimnazjum na rok szkolny 2017/2018.

KLASA II Wymagania na poszczególne oceny przy realizacji programu i podręcznika Świat fizyki

WYMAGANIA NA POSZCZEGÓLNE OCENY Z FIZYKI W KLASIE II GIMNAZJUM

Szczegółowy rozkład materiału z fizyki dla klasy II gimnazjum zgodny z nową podstawą programową.

WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE ŚRÓDROCZNE I ROCZNE OCENY Z FIZYKI DLA KLASY II GIMNAZJUM

Spotkania z fizyka 2. Rozkład materiału nauczania (propozycja)

Wymagania edukacyjne z fizyki w klasie drugiej gimnazjum rok szkolny 2016/2017

Plan wynikowy. Klasa Wykonujemy pomiary

Wymagania edukacyjne na poszczególne oceny. Klasa 7

Wymagania edukacyjne niezbędne do uzyskania bieżących, śródrocznych i rocznych ocen klasyfikacyjnych z fizyki klasa II GIMNAZJUM

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI

WYMAGANIA NA POSZCZEGÓLNE OCENY Z FIZYKI W KLASIE I GIMNAZJUM 2016/2017

Wymagania edukacyjne z fizyki w klasie VII szkoły podstawowej. nauczyciel prowadzący: Mirosława Hojka

Wymagania podstawowe (dostateczna) Uczeń:

Przedmiotowy System Oceniania Klasa 7

Przedmiotowy System Oceniania Klasa 7

Wymagania przedmiotowe z fizyki - klasa I (obowiązujące w roku szkolnym 2013/2014)

Przedmiotowe Zasady Oceniania Klasa 7

Przedmiotowy System Oceniania Klasa 7

KRYTERIA WYMAGAŃ NA POSZCZEGÓLNE OCENY Z FIZYKI W GIMNAZJUM KLASA I. 1. Wykonujemy pomiary

1. Wykonujemy pomiary

Wymagania edukacyjne z Fizyki w klasie 7 szkoły podstawowej w roku szkolnym 2018/2019

Wymagania edukacyjne z fizyki dla klasy 7

PLAN WYNIKOWY Z FIZYKI DLA KLASY SIÓDMEJ W ROKU SZKOLNYM 2017/2018 Dział I: Wykonujemy pomiary 13 godzin. Wymagania rozszerzone i dopełniające Uczeń:

Fizyka Klasa VII Szkoły Podstawowej WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE STOPNIE Opinia nr:

Fizyka Klasa VII Szkoły Podstawowej WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE STOPNIE Orzeczenie PPP

Anna Nagórna Wrocław, r. nauczycielka chemii i fizyki. Plan pracy dydaktycznej na fizyce w klasach drugich w roku szkolnym 2016/2017

Fizyka Klasa VII Szkoły Podstawowej WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE STOPNIE Opinia PPP

Fizyka Klasa VII Szkoły Podstawowej WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE STOPNIE Orzeczenie PPP

Fizyka Klasa VII Szkoły Podstawowej WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE STOPNIE Opinia PPP

Wymagania podstawowe ocena dostateczna Uczeń:

Fizyka Klasa VII Szkoły Podstawowej WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE STOPNIE Opinia PPP

SZCZEGÓŁOWE WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI KLASA II

Wymagania na poszczególne oceny Świat fizyki

Wymagania na poszczególne oceny przy realizacji programu i podręcznika,,świat fizyki

Przedmiotowy System Oceniania oraz wymagania edukacyjne na poszczególne oceny Klasa 7

Wymagania edukacyjne z fizyki Kl.7

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI

Przedmiotowy System Oceniania Klasa 7

FIZYKA KLASA 7 Rozkład materiału dla klasy 7 szkoły podstawowej (2 godz. w cyklu nauczania)

Ogólne zasady oceniania z fizyki.

Ogólne zasady oceniania z fizyki.

DZIAŁ TEMAT NaCoBeZu kryteria sukcesu w języku ucznia

1. Dynamika WYMAGANIA PROGRAMOWE Z FIZYKI W KLASIE II GIMNAZJUM. Ocena dopuszczająca dostateczna dobra bardzo dobra Uczeń:

mgr Anna Hulboj Treści nauczania

mgr Ewa Socha Gimnazjum Miejskie w Darłowie

Wymagania na poszczególne oceny z fizyki do klasy 2

DZIAŁ TEMAT NaCoBeZu kryteria sukcesu w języku ucznia

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI

Plan wynikowy. 1. Dynamika (8 godz. + 2 godz. (łącznie) na powtórzenie materiału (podsumowanie działu) i sprawdzian)

Sposoby sprawdzania osiągnięć edukacyjnych uczniów z fizyki

WYMAGANIA SZCZEGÓŁOWE NA POSZCZEGÓLNE OCENY Z FIZYKI

Kryteria ocen z fizyki klasa II gimnazjum

WYMAGANIA EDUKACYJNE FIZYKA ROK SZKOLNY 2017/ ) wyodrębnia z tekstów, tabel, diagramów lub wykresów, rysunków schematycznych

Wymagania edukacyjne z fizyki w klasie 7

WYMAGANIA EDUKACYJNE

ŚWIAT FIZYKI PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA KLASA 2 WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI I BIOLOGII

Wymagania na poszczególne oceny przy realizacji programu i podręcznika To jest fizyka Nowa Era KLASA 7

PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z FIZYKI

Przedmiotowe Zasady Oceniania Z wymaganiami Edukacyjnymi Fizyka Gimnazjum Kl II

Spełnienie wymagań poziomu oznacza, że uczeń ponadto:

Max liczba pkt. Rodzaj/forma zadania. Zasady przyznawania punktów zamknięte 1 1 p. każda poprawna odpowiedź. zamknięte 1 1 p.

1. Dynamika. R treści nadprogramowe. Ocena

Wymagania na poszczególne oceny przy realizacji programu i podręcznika To jest fizyka Nowa Era KLASA II

WYMAGANIA SZCZEGÓŁOWE NA POSZCZEGÓLNE OCENY Z FIZYKI

Wymagania edukacyjne Fizyka klasa II gimnazjum. Wymagania na ocenę dostateczną Uczeń:

PLAN REALIZACJI MATERIAŁU NAUCZANIA FIZYKI W GIMNAZJUM WRAZ Z OKREŚLENIEM WYMAGAŃ EDUKACYJNYCH

PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z FIZYKI W SZKOLE PODSTAWOWEJ NR 54 W POZNANIU NA ROK SZKOLNY 2017/2018

Wymagania edukacyjne Fizyka klasa II gimnazjum. Wymagania na ocenę dostateczną Uczeń:

Plan wynikowy dla klasy II do programu i podręcznika To jest fizyka

WYMAGANIA EDUKACYJNE

Wymagania edukacyjne z fizyki dla klasy I (II półrocze) Ocena niedostateczna:

L.P. DZIAŁ TEMAT NaCoBeZu kryteria sukcesu w języku ucznia

Plan wynikowy zajęcia edukacyjne z fizyki III etap edukacyjny klasa II

FIZYKA II GIMNAZJUM WYMAGANIA PODSTAWOWE

POWTÓRKA PRZED KONKURSEM CZĘŚĆ 3

KRYTERIA OCEN Z FIZYKI DLA KLASY I GIMNAZJUM

Oddziaływania. Wszystkie oddziaływania są wzajemne jeżeli jedno ciało działa na drugie, to drugie ciało oddziałuje na pierwsze.

Przedmiotowy system oceniania z fizyki

Fizyka. Klasa 3. Semestr 1. Dział : Optyka. Wymagania na ocenę dopuszczającą. Uczeń:

Wymagania na poszczególne oceny z fizyki w Zespole Szkół im. Jana Pawła II w Suchej Beskidzkiej.

Barbara Sagnowska Świat fizyki Program nauczania Wersja 1 (1-2-1 lub 2-1-1)

Świat fizyki Gimnazjum Rozkład materiału - WYMAGANIA KLASA I

FIZYKA klasa VII

Przedmiotowe ocenianie Ciekawa fizyka - Część 2/1 Tabela wymagań programowych na poszczególne oceny

KARTOTEKA TESTU I SCHEMAT OCENIANIA - szkoła podstawowa - etap wojewódzki. Ma x licz ba pkt. Rodzaj/forma zadania. zamknięte 1 1 p. poprawna odpowiedź

Przedmiotowy system oceniania (propozycja)

Wymagania edukacyjne Fizyka klasa 2

Koło ratunkowe fizyka moduł I - IV I. Oddziaływania II. Właściwości i budowa materii.

WYMAGANIA EDUKACYJNE - FIZYKA KLASA 7

FIZYKA klasa VII szkoły podstawowej wymagania na poszczególne oceny

Transkrypt:

HALINA WOŹNIAK Fizyka i astronomia Program nauczania, rozkład materiału oraz plan wynikowy Gimnazjum klasy: 2G i 2H Wg podstawy programowej z Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 23 grudnia 2008 r. w sprawie podstawy programowej Wg programu p. Barbary Sagnowskiej autorki programu i podręcznika wydawnictwa ZamKor, Kraków Podręcznik: red. Barbara Sagnowska Świat Fizyki część 1 (ostatni rozdział) i część 2, wydawnictwo ZamKor, Kraków 2010. Warszawa, wrzesień 2013 1

PROGRAM NAUCZANIA W ROKU SZKOLNYM 2011/2012 A. Program nauczania (W nawiasach podano numery wymagań szczegółowych, przekrojowych i doświadczalnych realizowanych w danym dziale). Nr godz. Dział fizyki Liczba Część godz. podręcznika 1 Lekcja wstępna 1 2 Test diagnostyczny z wiedzy i umiejętności z klasy 1 1-3 - 13 1. Jak opisujemy ruch? (1.1, 1.2, 1.5, 1.6, 8.1-8.12, 9.2) 11 1 14-36 2. Siły w przyrodzie (1.3, 1.4, 1.7, 1.8, 1.10, 1.12, 3.6-3.9, 8.1-8.12, 9.3) 23 2 37-47 3. Praca, moc, energia (2.1-2.5, 1.11, 8.1-8.12, 9.4) 11 2 48-59 4. Przemiany energii w zjawiskach cieplnych (2.6-2.11, 8.1-8.12) 12 2 60-69 5. Drgania i fale sprężyste (6.1-6.7, 8.1-8.12, 9.12, 9.13) 10 2 Razem 69 B. Szczegółowy program nauczania 1. Lekcja organizacyjna 2. Test diagnostyczny z wiedzy i umiejętności z klasy 1. 1. Jak opisujemy ruch? 11 godzin Liczba godz. Ruch jednostajny prostoliniowy doświadczenia (D2, D3) 2 Sprawdzian wiedzy i umiejętności 1 Ruch prostoliniowy jednostajnie przyspieszony (D5, D6) 3 Ruch prostoliniowy jednostajnie opóźniony 1 Ruch prostoliniowy jednostajnie opóźniony sprawdzian doświadczalny 1 Sprawdzian wiedzy i umiejętności teoretyczny 1 2. Siły w przyrodzie 23 godzin Liczba godz Wektor siły, wypadkowa sił współliniowych 1 Siły różnej natury, doświadczenie Oersteda (D 9) 1 Zasady dynamiki Newtona - wprowadzenie 1 Dośw.: III z. d. Newtona (D12), wyznaczenie siły nacisku i magnetycznej (D13) 2 II zasada dynamiki Newtona - zadania 3 Dośw.: Badanie wpływu siły na ruch (D14, D15) 1 Siły sprężystości i siły oporu: tarcie, opór powietrza 1 Dośw.: Wyznaczanie stałej sprężystości (D16) 1 Dośw.: Obserwacja zależności siły tarcia od powierzchni i nacisku (D17) 1 Siła tarcia i sprężystości - zadania 1 2

Sprawdzian wiedzy i umiejętności oraz doświadczalny 2 Prawo Pascala, siła parcia. Ciśnienie hydrostatyczne 2 Siła wyporu i jej wyznaczanie (D20, D21). Prawo Archimedesa (D19) 3 Sprawdzian wiedzy i umiejętności 1 3. Praca, moc, energia 11 godzin Liczba godz Praca mechaniczna 1 Moc i sprawność 1 Energia w przyrodzie. Energia mechaniczna 2 Energia potencjalna i kinetyczna 2 Zasada zachowania energii mechanicznej 1 Dźwignia jako urządzenie ułatwiające wykonywanie pracy. Wyznaczanie masy za pomocą dźwigni dwustronnej 2 Sprawdzian wiedzy i umiejętności 1 4. Przemiany energii w zjawiskach cieplnych 12 godzin Liczba godz Zmiana energii wewnętrznej przez wykonanie pracy 1 Cieplny przepływ energii. Rola izolacji cieplnej 1 Zjawisko konwekcji 1 Ciepło właściwe 2 Przemiany energii podczas topnienia. Wyznaczanie ciepła topnienia lodu 2 Przemiany energii podczas parowania i skraplania 3 Sprawdzian wiedzy i umiejętności 1 5. Drgania i fale sprężyste 10 godzin Liczba godz Ruch drgający 1 Wahadło. Wyznaczanie okresu i częstotliwości drgań 3 Fala sprężysta poprzeczna i podłużna 1 Sprawdzian doświadczalny 1 Dźwięki i wielkości, które je opisują. Badanie związku częstotliwości drgań z wysokością dźwięku 1 Ultradźwięki i infradźwięki. 1 Sprawdzian wiedzy i umiejętności 1 3

ROZKŁAD MATERIAŁU I PLAN WYNIKOWY 1. Jak opisujemy ruch? Lp Ruch jednostajny wymienia cechy charakteryzujące ruch prostoliniowy jednostaj- doświadczalnie bada ruch jednostajny prostoliniowy prostoliniony; i formułuje wniosek s~ t; 3 wy doświadczenia (D2, D3) waną przez ciało w różnych odstępach czasu; doświadczenia zgromadzonych w tabeli; na podstawie różnych wykresów st () odczytuje drogę przeby- sporządza wykres zależności st () na podstawie wyników 4 5 6 Powtórzenie i sprawdzian (2) podaje przykłady ruchu przyspieszonego i opóźnionego; sporządza wykres zależności u () t dla ruchu jednostajnie opisuje ruch jednostajnie przyspieszony; przyspieszonego; z wykresu zależności u () t odczytuje przyrosty szybkości u- u0 przekształca wzór a = i oblicza każdą wielkość Ruch prostoliniowy jedno- podaje wzór na wartość przyspieszenia a = ; w określonych jednakowych odstępach czasu t 7 u- u z tego wzoru; 0 8 t sporządza wykres zależności at () dla ruchu jednostajnie stajnie przyspieszony (D5, D6) 9 podaje jednostki przyspieszenia; przyspieszonego; posługuje się pojęciem wartości przyspieszenia do opisu ruchu podaje interpretację fizyczna pojęcia przyspieszenia; jednostajnie przyspieszonego; podaje wartość przyspieszenia ziemskiego; Ruch prostoliniowy opisuje ruch jednostajnie opóźniony sporządza wykres zależności u () t dla ruchu jednostajnie 10 jedno- z wykresu zależności u () t odczytuje spadki szybkości w okre- opóźnionego; stajnie opóźnionślonych jednakowych odstępach czasu opisuje jakościowo ruch opóźniony; podaje wzór na wartość opóźnienia u- u0 przekształca wzór a = i oblicza każdą wielkość podaje jednostki opóźnienia t posługuje się pojęciem wartości opóźnienia do opisu ruchu jednostajnie opóźnionego; sporządza wykres zależności at () dla ruchu jednostajnie z tego wzoru; opóźnionego; podaje interpretację fizyczna pojęcia opóźnienia; 11 Sprawdzian doświadczalny (3): Badanie ruchu jednostajnie opóźnionego 12, 13 Powtórzenie i sprawdzian (4) 4

2. Siły w przyrodzie Lp Wektor siły, wypadkowa sił współliniowych 14 15 16 17 18 Siły różnej natury, doświadczenie Oersteda (D9) Zasady dynamiki Newtona - wprowadzenie Dośw.: III z. d. Newtona (D12), wyznaczenie siły nacisku i magnetycznej (D13) podaje przykład dwóch sił równoważących się; oblicza wartość i określa zwrot wypadkowej dwóch sił działających na ciało wzdłuż jednej prostej o zwrotach zgodnych i przeciwnych; na prostych przykładach ciał spoczywających wskazuje siły równoważące się; wymienia różne rodzaje oddziaływania ciał; na przykładach rozpoznaje oddziaływania bezpośrednie i na odległość; wykazuje doświadczalnie, że siły wzajemnego oddziaływania mają jednakowe wartości, ten sam kierunek, przeciwne zwroty i różne punkty przyłożenia; analizuje zachowanie się ciał na podstawie pierwszej zasady dynamiki; rozwiązuje proste zadania z analizy sił; wykazuje doświadczalnie prawdziwość III zasady dynamiki Newtona; rysuje schemat fizyczny z uwzględnieniem bilansu sił; podaje przykład kilku sił działających wzdłuż jednej prostej i równoważących się; oblicza wartość i określa zwrot wypadkowej kilku sił działających na ciało wzdłuż jednej prostej o zwrotach zgodnych o przeciwnych na dowolnym przykładzie; wskazuje siły wzajemnego oddziaływania, rysuje je i podaje cechy tych sił; opisuje wzajemne oddziaływanie ciał posługując się trzecią zasadą dynamiki Newtona; opisuje zjawisko odrzutu; opisuje doświadczenie potwierdzające pierwszą zasadę dynamiki; na przykładzie opisuje zjawisko bezwładności; rozwiązuje zadania wymagające analizy sił, wyznaczając dowolna z nich; wyznacza na podstawie III zasady dynamiki Newtona siłę magnetyczną; korzysta z bilansu sił do obliczenia nieznanej siły; 5

Lp 19 20 21 22 23 24 II zasada dynamiki Newtona - zadania Dośw.: Badanie wpływu siły na ruch (D14, D15) Siły sprężystości i siły oporu: tarcie, opór powietrza Dośw.: Wyznaczanie stałej sprężystości (D16) wyjaśnia pochodzenie siły nośnej i zasadę unoszenia się podaje przykłady, w których na ciała poruszające się samolotu; w powietrzu działa siła oporu powietrza; oblicza każdą z wielkości we wzorze F = ma ; podaje przykłady świadczące o tym, że wartość siły oporu powietrza podaje wymiar niutona; wzrasta wraz ze wzrostem szybkości ciała; przez porównanie wzorów F = ma i Fc = mg uzasadnia, że opisuje ruch ciała pod działaniem stałej siły wypadkowej zwróconej tak samo jak prędkość; dają ciała; współczynnik g to wartość przyspieszenia, z jakim spa- zapisuje wzorem drugą zasadę dynamiki i odczytuje ten zapis; wyjaśnia, co to znaczy, że ciało jest w stanie nieważkości; zna dynamiczne skutki działania siły na zmianę wektora prędkości; wyjaśnia, kiedy możliwy jest ruch po okręgu; sporządza rysunek z wektorem prędkości i siły równole- głej lub prostopadłej do wektora prędkości; podaje przykłady występowania sił sprężystości w otoczeniu; wyjaśnia, że w skutek rozciągania lub ściskania ciała wymienia siły działające na ciężarek wiszący na sprężynie; pojawiają się w nim siły dążące do przywrócenia początkowych wymienia niektóre sposoby zmniejszania i zwiększania tarcia; rozmiarów i kształtów, czyli siły sprężystości; podaje przykłady pożytecznych i szkodliwych skutków działania podaje przyczyny występowania sił tarcia; sił tarcia; zna wzór na siłę tarcia T = N i stosuje go w prostych opisuje doświadczenie wykazujące, że siły tarcia występujące obliczeniach; przy toczeniu mają mniejsze wartości niż przy przesuwaniu jednego ciała po drugim; wie, jak liczyć stałą sprężystości; wyznacza doświadczalnie stałą sprężystości sprężyny; wie, że siła sprężystości jest równa ciężarowi zawieszonego rysuje wykres zależności siły sprężystości od wydłużenia; ciężarka; wie, co to jest wydłużenie i potrafi je wyznaczyć; określa stałą sprężystości na podstawie wykresu T(x); 6

Lp 25 26 27 28 Dośw.: Obserwacja zależności siły tarcia od powierzchni i nacisku (D17) Siła tarcia i sprężystości Powtórzenie i sprawdzian (5) wie od czego zależy siła tarcia; wykazuje doświadczalnie, że wartość siły tarcia kinetycznego nie zależy od pola powierzchni styku ciał prze- suwających się względem siebie, a zależy od rodzaju powierzchni ciał trących o siebie i wartości siły dociskającej te ciała do siebie; rozwiązuje proste zadania: obliczenie stałej sprężystości, siły rozwiązuje zadania wymagające przekształcania wzorów tarcia; na siłę sprężystości (F= kx) i siły tarcia (T= N); podaje przykłady parcia gazów i cieczy na ściany zbiornika; podaje przykłady wykorzystania prawa Pascala; Prawo Pascala, wykorzystuje ciężar cieczy do uzasadnienia zależności ciśnienia 29 siła parcia. Ciśnienie hydro- cieczy na dnie zbiornika od wysokości słupa cieczy; 30 statyczne opisuje praktyczne skutki występowania ciśnienia hydrostatycznego; wyznacza doświadczalnie wartość siły wyporu działającej na Siła wyporu i jej ciało zanurzone w cieczy; 31 wyznaczanie. podaje warunek pływania i tonięcia ciała zanurzonego w cieczy; 32 Prawo Archimedesa (D19, 33 rozwiązuje proste zadania określania siły wyporu oraz określania pływania ciał; D20, D21) 34 Sprawdzian doświadczalny (6): Wyznaczenie siły wyporu klocka 35 Powtórzenie i sprawdzian (7) 36 objaśnia zasadę działania podnośnika hydraulicznego i hamulca samochodowego; oblicza ciśnienie słupa cieczy na dnie cylindrycznego naczynia p=r gh ; wykorzystuje wzór na ciśnienie hydrostatyczne w zadaniach obliczeniowych; podaje wzór na wartość siły wyporu i wykorzystuje go do wykonywania obliczeń i rozwiązywania zadań; wyjaśnia pływanie i tonięcie ciał, wykorzystując I i III zasadę dynamiki; rozwiązuje zadania związane z pływaniem ciał; 7

3. Praca. Moc. Energia Lp podaje przykłady wykonania pracy w sensie fizycznym; podaje wymiar dżula; podaje warunki konieczne do tego, by w sensie fizycznym była podaje ograniczenia stosowalności wzoru W = Fs ; wykonywana praca; oblicza każdą z wielkości we wzorze W = Fs ; 37 Praca mechaniczna (D23) podaje jednostkę pracy (J); oblicza pracę ze wzoru W = Fs ; sporządza wykres zależności W() soraz Fs, () odczytuje i oblicza pracę na podstawie tych wykresów; wyjaśnia, co to znaczy, że urządzenia pracują z różną mocą; objaśnia sens fizyczny pojęcia mocy; podaje przykłady urządzeń pracujących z różną mocą; W oblicza każdą z wielkości ze wzoru P = ; W t oblicza moc na podstawie wzoru P = ; 38 Moc t oblicza moc na podstawie wykresu zależności Wt; () podaje jednostki mocy i przelicza je; oblicza moc użyteczną i dostarczoną ze wzoru na sprawność; podaje definicję sprawności i oblicza ją; podaje przykłady ciał posiadających energię potencjalną ciężkości oblicza energię potencjalną ciężkości ze wzoru i E = mgh i energię kinetyczną; 2 mu 39 Energia potencjalna i kine- kinetyczną ze wzoru E = ; wymienia czynności, które należy wykonać, by zmienić energię 2 40 potencjalną ciała; oblicza energię potencjalną względem dowolnie wybranego poziomu zerowego; tyczna podaje przykłady energii w przyrodzie i sposoby jej wykorzystywania; oraz sił wewnętrznych w układzie i zewnętrznych spoza wyjaśnia pojęcia układu ciał wzajemnie oddziałujących Energia 41 w przyrodzie. wyjaśnia, co to znaczy, że ciało posiada energię mechaniczną; układu; 42 Energia mechaniczna (D24) wyjaśnia i zapisuje związek ΔE = W; Zasada zachowania podaje przykłady przemiany energii potencjalnej w kinetyczną i stosuje zasadę zachowania energii mechanicznej do roz- 43 energii na odwrót, posługując się zasadą zachowania energii mechawiązywania zadań obliczeniowych; mechanicznej nicznej; objaśnia i oblicza sprawność urządzenia mechanicznego; (D25) 8

Lp 44 45 46 47 Dźwignia jako urządzenie ułatwiające wykonywanie pracy. (D26 D27) Powtórzenie i sprawdzian (8) opisuje zasadę działania dźwigni dwustronnej; podaje warunek równowagi dźwigni dwustronnej; wyznacza doświadczalnie nieznaną masę za pomocą dźwigni dwustronnej, linijki i ciała o znanej masie; opisuje zasadę działania bloku nieruchomego i kołowrotu; wyjaśnia, w jaki sposób maszyny proste ułatwiają nam wykonywanie pracy; 4. Przemiany energii w zjawiskach cieplnych Lp 48 wymienia składniki energii wewnętrznej; Zmiana energii podaje przykłady, w których na skutek wykonania pracy wzrosła energia wewnętrzna ciała; wewnętrznej przez wykonanie pracy (D29) 49 50 Cieplny przepływ energii. Rola izolacji cieplnej (D30) kon- Zjawisko wekcji opisuje przepływ ciepła (energii) od ciała o wyższej temperaturze do ciała o niższej temperaturze, następujący przy zetknięciu tych ciał; podaje przykłady przewodników i izolatorów; opisuje rolę izolacji cieplnej w życiu codziennym; podaje przykłady występowania konwekcji w przyrodzie; wyjaśnia, dlaczego podczas ruchu z tarciem nie jest spełniona zasada zachowania energii mechanicznej; wyjaśnia, dlaczego przyrost temperatury ciała świadczy o wzroście jego energii wewnętrznej; wykorzystując model budowy materii, objaśnia zjawisko przewodzenia ciepła; formułuje jakościowo pierwszą zasadę termodynamiki; wyjaśnia zjawisko konwekcji; uzasadnia, dlaczego w cieczach i gazach przepływ energii odbywa się głównie przez konwekcję; opisuje znaczenie konwekcji w prawidłowym oczyszczaniu powietrza w mieszkaniach; 9

Lp 51 52 53 54 55 56 57 58 59 Ciepło właściwe Przemiany energii podczas topnienia. Wyznaczanie ciepła topnienia lodu (D32) Przemiany energii podczas parowania i skraplania Powtórzenie i sprawdzian (9) opisuje proporcjonalność ilości dostarczonego ciepła do masy na podstawie proporcjonalności Q~ m, Q~ D T definiuje ogrzewanego ciała i przyrostu jego temperatury; ciepło właściwe substancji; odczytuje z tabeli wartości ciepła właściwego; oblicza każdą wielkość ze wzoru Q= cwmd T ; analizuje znaczenie dla przyrody, dużej wartości ciepła właściwego wody; wyjaśnia sens fizyczny pojęcia ciepła właściwego; sporządza bilans cieplny dla wody i oblicza szukaną Q oblicza ciepło właściwe na podstawie wzoru c w = ; wielkość; m D T opisuje zasadę działania wymiennika ciepła i chłodnicy; opisuje zjawisko topnienia (stałość temperatury, zmiany energii objaśnia, dlaczego podczas topnienia i krzepnięcia temperatura wewnętrznej topniejących ciał); pozostaje stała, mimo zmiany energii we- podaje przykład znaczenia w przyrodzie dużej wartości ciepła wnętrznej; topnienia lodu; na podstawie proporcjonalności Q~ mdefiniuje ciepło opisuje proporcjonalność ilości dostarczanego ciepła topnienia substancji; w temperaturze topnienia do masy ciała, które chcemy stopić; oblicza każdą wielkość ze wzoru Q= mct ; odczytuje z tabeli temperaturę topnienia i ciepło topnienia; wyjaśnia sens fizyczny pojęcia ciepła topnienia; doświadczalnie wyznacza ciepło topnienia lodu; analizuje (energetycznie) zjawisko parowania i wrzenia; opisuje zależność temperatury wrzenia od zewnętrznego opisuje zależność szybkości parowania od temperatury; ciśnienia; opisuje proporcjonalność ilości dostarczanego ciepła do masy na podstawie proporcjonalności Q~ m definiuje ciepło cieczy zamienianej w parę; parowania; odczytuje z tabeli temperaturę wrzenia i ciepło parowania; oblicza każdą wielkość ze wzoru Q= mc p ; podaje przykłady znaczenia w przyrodzie dużej wartości ciepła wyjaśnia sens fizyczny pojęcia ciepła parowania; parowania wody; opisuje zasadę działania chłodziarki; 10

5. Drgania i fale sprężyste Lp 60 Ruch drgający 61 62 63 64 Wahadło. Wyznaczanie okresu i częstotliwości (D33, D34, D35) Fale sprężyste poprzeczne i podłużne (D36) wskazuje w otoczeniu przykłady ciał wykonujących ruch drgający; podaje znaczenie pojęć: położenie równowagi, wychylenie, amplituda, okres, częstotliwość; opisuje ruch wahadła i ciężarka na sprężynie oraz analizuje przemiany energii w tych ruchach; doświadczalnie wyznacza okres i częstotliwość drgań wahadła i ciężarka na sprężynie; demonstruje falę poprzeczną i podłużną; podaje różnice między tymi falami; posługuje się pojęciami długości fali, szybkości rozchodzenia się fali, kierunku rozchodzenia się fali; odczytuje amplitudę i okres z wykresu xt () dla drgającego ciała; opisuje przykłady drgań tłumionych i wymuszonych; opisuje zjawisko izochronizmu wahadła; wykorzystuje drugą zasadę dynamiki do opisu ruchu wahadła; opisuje mechanizm przekazywania drgań jednego punktu ośrodka do drugiego w przypadku fali na napiętej linie i fal dźwiękowych w powietrzu; stosuje wzory na v, f,, przekształca je do obliczeń; uzasadnia, dlaczego fale podłużne mogą się rozchodzić w ciałach stałych, cieczach i gazach, a fale poprzeczne tylko w ciałach stałych; 65 Sprawdzian doświadczalny (10): Określenie stałej sprężystości sprężyny. Wyznaczenie okresu drgań ciężarka na sprężynie i badanie izochronizmu. opisuje mechanizm wytwarzania dźwięku w instrumentach muzycznych; opisuje doświadczalne badanie związku częstotliwości drgań źródła z wysokością dźwięku; 66 wymienia, od jakich wielkości fizycznych zależy wysokość podaje cechy fali dźwiękowej (częstotliwość 16 Hz Dźwięki (D37, i głośność dźwięku; 20000 Hz, fala podłużna); D38) podaje rząd wielkości szybkości fali dźwiękowej w powietrzu; 67 Ultradźwięki i infradźwięki wyjaśnia, co nazywamy ultradźwiękami i infradźwiękami; opisuje występowanie w przyrodzie i zastosowania infradźwięków i ultradźwięków (np. w medycynie); 11

Lp 68 69 Powtórzenie i sprawdzian (11) (jeśli ilość godzin uniemożliwi napisanie sprawdzianu przed klasyfikacją roczną, to zostanie on połączony z testem diagnostycznym na początku klasy 3) 12