Wrocławski Tramwaj Wodny Krzywy Komin 19.03.2016 r. Wrocław Paweł Ogielski, Ryszard Majewicz
Przeszłość Twórcą żelaznych szyn był angielski inżynier Outram, który w 1738 roku po raz pierwszy użył swego pomysłu w transporcie. Od jego nazwiska pochodzi używana po dzień dzisiejszy nazwa środka komunikacji miejskiej, który korzysta z szyn. (Janusz Korzeniowski 1994) Tramwaj. Ang.: (tram, tramwaj. Ameryk.: street car.) Pojazd szynowy zbiorowej komunikacji miejskiej i podmiejskiej. Wozy służące do przewozu ludzi lub towarów poruszają się po szynach żelaznych ułożonych w jezdniach lub chodnikach ulic, placów, itp. oraz po szynach ułożonych na podkładach (podobnych kolejowym np. w parkach, terenach podmiejskich, itp.). Także po torowiskach wydzielonych. W systemach kombinowanych wozy przemieszczane są zarówno po torowiskach tramwajowych jak i kolejowych (dzięki podwoziom umożliwiającym przemieszczanie się wozów po dwóch różnych rodzajach szyn o dwóch różnych rozstawach). Napędem pierwszych tramwajów były konie lub muły. Pierwsze w 1832 r. Nowym Jorku (John Mason), w 1862 r. w Europie (w Kopenhadze), w 1877 r. we Wrocławiu. Tramwaje kablowe (opracowane przez Andrew Hallidi a) wprowadzono w 1873 r. na ulice San Francisco, Sacramento i Clay. Wagony były ciągnięte za pomocą kabli ułożonych w kanale pomiędzy szynami, nawijanych na bębny napędzane parą w siłowniach umiejscowionych na końcach linii. Począwszy od 1900 r. większość trakcji kablowej zastąpiono elektryczną. Do dziś ulice San Francisco obsługują tramwaje kablowe. Tramwaje elektryczne (elektryczna trakcja tramwajowa) zastąpiły tramwaje konne w latach 90-tych XIX w. i w pierwszych dwóch dekadach XX w. - w Europie i w USA. Pojawiły się także w większych miastach Azji, Afryki i Ameryki Płd. W Europie ich szybki rozwój sprawił, że stały się głównym środkiem transportu miejskiego. Źródło napędu prąd elektryczny przekazywany jest do wozów najczęściej poprzez pantograf, z sieci rozwieszonej ponad wozami. Tramwaj wodny: Hydrobus od nie używanej obecnie nazwy autobusu. Mały statek pasażerski służący głównie do celów komunikacyjnych (transportu zbiorowego), turystycznych, promowych w obrębie miast ich akwenów i portów kursujący wg ustalonego rozkładu jazdy.
Tramwaj wodny nazwa: tramwaj wodny jest współczesną nazwą określonego rodzaju transportu zbiorowego pochodzącą od powszechnie znanego na lądzie tramwaju adaptowaną dla potrzeb poszukiwawczych odpowiedniej jednostki spełniającej tę samą funkcję na rzekach i kanałach, w dobie wzrastających potrzeb przewozowych aglomeracji ludzkich. Wg tego klucza sięgamy w przeszłość często podświadomie - poszukując pierwowzorów tak zdefiniowanych jednostek wodnego transportu osobowego, zbiorowego. Tu, czynimy to z pełną świadomością.
W DÓŁ W GÓRĘ
W DÓŁ i W GÓRĘ
Próby reaktywacji
Tramwaje wodne we Wrocławiu reaktywacja - Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Wrocław (Tadeusz Zipser 1997 r.) - Wrocław i jego węzeł wodny, Marian Miłkowski (Wrocławski Przegląd Komunalny Nr 12, kwiecień 1997 r.). - Śródmiejski Węzeł Wodny we Wrocławiu. Zabytkowe budowle hydrotechniczne (Ryszard Majewicz 1998 r.) - Możliwości uruchomienia żeglugi turystycznej na terenie miasta Wrocławia. Koncepcja lokalizacji przystani wodnych do obsługi szlaku turystycznego na WWW (Marian Kosicki z zespołem 2001 r.) - Atlas zabytków budownictwa wodnego Odrzańskiej Drogi Wodnej, (Leszek Budych, Stanisław Januszewski, pod red. R. Majewicza 2002 r.) - Wrocławski Węzeł Wodny - koncepcja programu (Ryszard Majewicz 2003 r.) - Wrocławskie Zielone Wyspy projekt zarządzania zasobami środowiska miejskiego, monografia na podstawie projektu celowego ( ) (Praca zbiorowa pod red. Aliny Drapelli-Hermansdorfer 2003 r.) - Strategia Rozwoju Portów i Przystani Żeglarsko-Motorowodnych na obszarze WWW (Praca zbiorowa pod red. Krzysztofa Cebrata, Pawła Ogielskiego, Ryszarda Majewicza przy współpracy Hydroprojektu Wrocław i WOPR. Wrocław, 2005 r.)
2002 2003
Koncepcja WTW
Pismo do Prezydenta miasta Uczestnicy spotkania zwracali uwagę, jak bardzo obecność tramwaju wodnego była by pomocna mieszkańcom Dąbia i Biskupina w okresie przebudowy placu Grunwaldzkiego i mostu Szczytnickiego gdy niektórzy z nich najszybciej przemieszczali się na piechotę. Wiele osób po dziś dzień przychodzi na statki wrocławskiego Muzeum Odry pytać wolontariuszy FOMT: kiedy będzie pływał tramwaj wodny? Cóż nasi wolontariusze mają pytającym odpowiadać? Ostatnio też sytuacja korka komunikacyjnego była sporadycznie dokuczliwa a może się powtórzyć już w 2009 r. w związku z planowanym remontem mostu Zwierzynieckiego wraz z częścią ul. Skłodowskiej-Curie. Z drugiej strony nie ma teraz lepszej okazji na promocję rzeki do celów komunikacji zbiorowej. Odra jest cały czas jedyną w mieście niedociążoną drogą bez korków, dziur w nawierzchni, świateł na skrzyżowaniach, pieszych i rowerzystów na jezdni. Statku nie opóźni brak prądu czy uszkodzenie sieci trakcyjnej, statek nie złapie gumy, a wypadki na drogach wodnych zdarzają się w skali całego Kraju w ilości jednego rocznie! Te atuty gwarantują bezpieczeństwo podróży oraz pewność trzymania się rozkładu jazdy tramwaju wodnego. Mieszkańcy Wrocławia zasługują aby z tej niewykorzystywanej a najbardziej ekologicznej z dróg - czynnie korzystać. Pozostajemy z nadzieją na podjęcie przez Pana Prezydenta zdecydowanych działań w tym kierunku.
Odpowiedź od Dep. Spraw Społecznych chcielibyśmy podziękować Władze miejskie pozytywnie zapatrują się na inicjatywę Miasto podejmie się poszukiwań potencjalnych partnerów do realizacji inwestycji Mogą Państwo liczyć na współpracę ze strony Urzędu Miejskiego Wrocławia przy działaniach na rzecz projektu: WTW
Co dalej -? Pojawiają się inni armatorzy ale żaden z nich nie spełnia warunków dla tramwaju wodnego: regularne rejsy wg wywieszonych rozkładów jazdy