SYSTEMY CAM ĆWICZENIE 1 Podstawy modelowania w systemie NX cz. I Autorzy: Michał Gdula Karol Żurawski Piotr Żurek
2
1. Polecenia wykorzystywane w ćwiczeniu 1.1. Prostopadłościan Block Funkcja Block służy do tworzenia bryły prymitywnej w kształcie prostopadłościanu. Aby wywołać okno dialogowe polecenia Block (Rys. 1.1) należy wybrać polecenie Menu Insert Design Feature Block. Rys. 1.1. Okno dialogowe polecenia Block W grupie Type wybiera się sposób określania wymiarów prostopadłościanu. Domyślnie ustawione jest definiowanie poprzez określenie położenia naroża oraz podanie wymiarów w kierunkach XC, YC, ZC (Orgin and Edge Lengths). Drugą metodą jest określnie przekątnej podstawy poprzez wskazanie dwóch punktów w płaszczyźnie XC i YC oraz podanie wysokości (Two Points and Height). W trzeciej metodzie należy zdefiniować przekątną prostopadłościanu poprzez wskazanie dwóch punktów w przestrzeni roboczej (Two Diagonal Points). Aby określić powiązania z resztą modelu wykorzystuje się grupę Boolean. Gdy prostopadłościan zostanie w pełni zdefiniowany, należy nacisnąć przycisk OK. 3
1.2. Walec Cylinder Funkcja Cylinder służy do tworzenia bryły prymitywnej w kształcie walca. Aby wywołać okno dialogowe polecenia Cylinder (Rys. 1.2) należy wybrać polecenie Menu Insert Design Feature Cylinder. Rys. 1.2. Okno dialogowe polecenia Cylinder W grupie Type wybiera się sposób określania wymiarów walca. Domyślnie ustawione jest definiowanie poprzez podanie osi, średnicy i wysokości (Axis, Diameter, and Height). Drugą metodą jest opisanie walca na podstawie wybranego łuku oraz podania wysokości (Arc and Height). Aby określić powiązania z resztą modelu wykorzystuje się grupę Boolean. Gdy walec zostanie w pełni zdefiniowany, należy nacisnąć przycisk OK. 1.3. Stożek Cone Funkcja Cone służy do tworzenia bryły prymitywnej w kształcie stożka. Aby wywołać okno dialogowe polecenia Cone (Rys. 1.3) należy wybrać polecenie Menu Insert Design Feature Cone. 4
Rys. 1.3 Okno dialogowe polecenia Cone Istnieje kilka sposobów definiowania stożka, za które odpowiada grupa Type. Zależnie od potrzeb wymiarami charakterystycznymi tej bryły mogą być: Diameters and Height dwie średnice i wysokość, Diameters and Half Angle dwie średnice oraz kąt między osią, a tworzącą stożka, Base Diameter, Height and Half Angle średnica dolna, wysokość oraz kąt między osią, a tworzącą stożka, Top Diameter, Height and Half Angle średnica górna, wysokość oraz kąt między osią, a tworzącą stożka, Two Coaxial Arcs dwa współosiowe łuki. Aby określić powiązania z resztą modelu wykorzystuje się grupę Boolean. Gdy stożek zostanie w pełni zdefiniowany, należy nacisnąć przycisk OK. 1.4. Sfera Sphere Funkcja Sphere służy do tworzenia bryły prymitywnej w kształcie sfery. Aby wywołać okno dialogowe polecenia Sphere (Rys. 1.4) należy wybrać polecenie Menu Insert Design Feature Sphere. 5
W grupie Type wybiera się sposób określania wymiarów walca. Domyślnie ustawione jest definiowanie poprzez podanie punktu środkowego oraz średnicy (Specify Point and Diameter). Drugą metodą jest opisanie sfery na podstawie wybranego łuku (Arc). Rys. 1.4. Okno dialogowe polecenia Sphere Aby określić powiązania z resztą modelu wykorzystuje się grupę Boolean. Gdy stożek zostanie w pełni zdefiniowany, należy nacisnąć przycisk OK. 1.5. Występ walcowy Boss Funkcja Boss służy do tworzenia elementów cylindrycznych lub stożkowych na dowolnych płaskich powierzchniach. Dużą zaletą tej opcji jest fakt, że bryła jest definiowana względem już istniejących elementów. Dzięki temu, przy wprowadzeniu zmian w modelu, np. długości cylindra, Boss zaktualizuje swoje położenie. Aby wywołać okno dialogowe polecenia Boss (Rys. 1.5) należy wybrać polecenie Menu Insert Design Feature Boss. W oknie dialogowym Boss, w grupie Section Steps, znajduje się opcja Placement Face. Umożliwia ona zaznaczenie w przestrzeni roboczej płaszczyzny stanowiącej bazę dla kreowanej bryły. Po najechaniu kursorem na model, podświetlane będą 6
powierzchnie na których możliwe jest utworzenie elementu typu boss. Korzystają z opcji Filter można ograniczyć wyszukiwanie płaszczyzn, poprzez wybranie z listy rozwijalnej: Rys. 1.5 Okno dialogowe polecenia Boss Any podświetlane są wszystkie powierzchnie bryły i płaszczyzny, Face zaznaczyć można tylko istniejące powierzchnie modelu, Datum Plane program wykrywa wyłącznie płaszczyzny odniesienia. Pola Diameter, Height oraz Tarper Angle służą do określenia odpowiednio: średnicy, wysokości oraz kąta pochylenia ścian elementu. Po zatwierdzeniu okna Boss, pojawia się okno dialogowe Positioning. Służy ono do określenia położenia punktu charakterystycznego elementu typu Boss (środka koła stanowiącego podstawę bryły) względem gotowego modelu. Zdefiniowanie położenia jest ostatnią czynnością wymaganą przy kreowaniu tego elementu. Występ automatycznie zostaje wygenerowany i staje się częścią modelu, nie wymaga stosowania operacji boolowskich. 1.6. Kieszeń Pocket Funkcję Pocket służy do tworzenia kieszeni umiejscowionych wyłącznie na płaskich powierzchniach modelu. Podobnie jak w przypadku elementów typu Boss, rowek jest definiowany względem innych elementów, dlatego też po wprowadzeniu zmian we wcześniej powstałych bryłach, jego położenie automatycznie się aktualizuje. Aby wywołać okno dialogowe polecenia Pocket (Rys. 1.6) należy wybrać polecenie Menu Insert Design Feature Pocket. 7
Rys. 1.6. Okno dialogowe polecenia Pocket Program udostępnia możliwość tworzenia trzech rodzajów kieszeni: Cylindrical kieszeń okrągła, Rectangular kieszeń prostokątna, General kształt dowolny, Bezpośrednio po wybraniu typu kieszeni, pojawia się okno dialogowe, w którym należy wybrać w przestrzeni roboczej powierzchnię, na której ma powstać element. Następnie automatycznie włącza się okno Horizontal Reference służące do wyznaczenia kierunku, w którym określana będzie długość kieszeni. Należy wtedy wybrać jedną z krawędzi wcześniej zaznaczonej powierzchni lub oś układu współrzędnych. W kolejnym automatycznie pojawiającym się oknie dialogowym należy wpisać wymiary charakterystyczne kieszeni, zależne od wybranego typu. Przekładowo dla rowka prostokątnego są to: długość (Length), szerokość (Width) oraz głębokość (Depth). Po określeniu wymaganych wymiarów kieszeni i zatwierdzeniu ich przyciskiem OK pojawia się okno dialogowe Positioning służące do określenia pozycji elementu względem całego modelu. Dużym ułatwieniem jest pojawienie się osi symetrii kieszeni jako linii konstrukcyjnych oraz jego zarysu, które można wykorzystać przy pozycjonowaniu. Aby wygenerować element należy wybrać przycisk OK w oknie Positioning. Jeżeli nie zakończyło się tworzenia kieszeni, można wprowadzić zmiany we wcześniejszych oknach dialogowych, poprzez naciśnięcie przycisku Back. 8
1.7. Rowek na powierzchni walcowej Groove Funkcja Groove służy do tworzenia rowków na zewnętrznych i wewnętrznych powierzchniach walcowych oraz stożkowych. Jego położenie, tak jak rowka na powierzchniach płaskich, określane jest względem innych elementów. Aby wywołać okno dialogowe polecenia Groove (Rys. 1.7) należy wybrać polecenie Menu Insert Design Feature Groove. Rys. 1.7 Okno dialogowe polecenia Groove W oknie dialogowym Groove dostępne są trzy opcje tworzenia rowków: Rectangular rowek prostokątny wymiarami charakterystycznymi są średnica dna (Groove Diameter) oraz szerokość rowka (Width), Ball End rowek okrągły wymiarami charakterystycznymi są średnica dna (Groove Diameter) oraz średnica zaokrąglenia rowka (Ball Diameter), U Groove rowek w kształcie litery U wymiarami charakterystycznymi są średnica dna (Groove Diameter), szerokość rowka (Width) oraz promień zaokrąglenia naroży (Corner Radius). Po wybraniu kształtu rowka należy określić powierzchnię, na której ma być on wygenerowany. Następnie pojawia się okno dialogowe, w którym należy podać wyżej wymienione wymiary charakterystyczne. Naciśnięcie przycisku OK powoduje przejście do okna Position Groove, służącego do pozycjonowania rowka względem bryły na której ma powstać. Wykonuje się to poprzez określenie położenia kołnierza, który później zostanie odjęty od bryły bazowej. Aby tego dokonać należy zaznaczyć dowolny element modelu, a następnie krawędź kołnierza. W pojawiającym się oknie dialogowym Create Expression wpisuje się odległość między wybranymi elementami. Po wprowadzeniu liczby i naciśnięciu przycisku OK zostanie utworzony rowek. 9
1.8. Otwór Hole Funkcję Hole służy do tworzenia otworów. Aby wywołać okno dialogowe polecenia Hole (Rys. 1.8) należy wybrać polecenie Menu Insert Design Feature Hole. W oknie dialogowym polecenia Hole parametry otworu wprowadzamy w kilku grupach: Type definicja rodzaju otworach, Position definicja pozycji otworu, Direction definicja kierunku w jakim ma być zdefiniowana oś otworu, Form and dimensions podtyp otworu oraz konkretne wymiary cechy. Rys. 1.8. Okno dialogowe polecenia Hole Definicja punktu początkowego opiera się na szkicu lub w punkcie charakterystycznym na modelu (np. środek okręgu). Punkt charakterystyczny 10
zaznaczamy będąc bezpośrednio w oknie Hole, natomiast do szkicu przechodzimy za pomocą przycisku w zakładce Position Kierunek otworu domyślnie definiowany jest jako normalny do zaznaczonej płaszczyzny(normal to Face) jednak jeżeli następuje konieczność wykonania otworu w innym kierunku wprowadzamy dodatkowy wektor kierunkowy (Along to Vector). Przy zastosowaniu typu otworu General Hole mamy do wyboru następujące podtypy: Simple- otwór prosty, Counterbored otwór z pogłębiony, Countersunk otwór z pogłębieniem stożkowym, Tapered otwór stożkowy. W zależności od wybranego podtypu wprowadza się następujące parametry: Simple: Diameter średnica, Depth Limit głębokość otworu określona wartością lub odniesieniem na modelu (Until Selected, Until Next, Through Body): Counterbored: C-Bore Diameter średnica pogłębienia, C-Bore Depth głębokość pogłębienia, Diameter średnica otworu pogłębianego, Depth Limit głębokość otworu określona wartością lub odniesieniem na modelu (Until Selected, Until Next, Through Body): Countersunk: C-Sink Diameter średnica zewnętrzna fazy, C-Sink Angle kąt fazowania, Diameter średnica otworu pogłębianego, Depth Limit głębokość otworu określona wartością lub odniesieniem na modelu (Until Selected, Until Next, Through Body): Tapered: Diameter średnica otworu, 11
Taper Angle kąt pochylenia ścianki otworu, Depth Limit głębokość otworu określona wartością lub odniesieniem na modelu (Until Selected, Until Next, Through Body): Aby zakończyć tworzenie walca należy nacisnąć przycisk OK. 1.9. Fazowanie Chamfer Funkcja Chamfer służy do tworzenia faz symetrycznych i niesymetrycznych na krawędziach bryły. Aby wywołać okno dialogowe polecenia Chamfer (Rys. 1.9) należy wybrać polecenie Menu Insert Detal Feature Chamfer. Rys. 1.9 Okno dialogowe polecenia Chamfer Grupa Offsets odpowiada za wymiary charakterystyczne fazy. W liście rozwijalnej Cross Section można wybrać jeden z trzech sposobów definiowania fazy: Symmetric faza symetryczna wystarczy podać jeden wymiar (Distance), Asymmetric faza niesymetryczna należy podać dwa wymiary (Distance 1, Distance 2), dodatkowo pojawia się opcja Reverse Direction umożliwiająca odwrócenie kierunku fazowania, Offset and Angle faza definiowana przez jeden wymiar (Distance) i kąt pochylenia (Angle), aktywna jest również funkcja Reverse Direction. 12
Po uaktywnieniu opcji Select Edge w grupie Edge można w przestrzeni roboczej zaznaczać krawędzie, które mają zostać sfazowane. Aby zaakceptować wybór i wygenerować fazy należy nacisnąć przycisk OK. 1.10. Zaokrąglanie krawędzi Edge Blend Funkcję Edge Blend służy do zaokrąglania krawędzi. Aby wywołać okno dialogowe polecenia Edge Blend (Rys. 1.10) należy wybrać polecenie Menu Insert Detal Feature Edge Blend.. Rys. 1.10 Okno dialogowe polecenia Edge Blend Przy nieskomplikowanym zaokrąglaniu krawędzi wystarczy korzystanie z grupy Edge to Blend. W liście rozwijalnej Shape, można wybrać kształt zaokrąglenia: okrągły (Circular) lub złożony (Conic). Domyślnie ustawione jest zaokrąglenie okrągłe, dla którego jako wymiar charakterystyczny w polu Radius 1 podaje się promień. Aby określić krawędzie, które mają zostać zaokrąglone, należy wybrać je w polu roboczym poprzez kliknięcie kursorem. W celu wprowadzenia modyfikacji w modelu należy nacisnąć przycisk OK. 13
1.11. Pattern Feature Szyk cechy Funkcja Pattern Feature służy do wykonania kopii jednej lub wielu cech wg określonego wzoru. Aby wywołać okno dialogowe polecenia Pattern Feature (Rys. 1.11) należy wybrać polecenie Menu Insert Associative Copy Pattern Feature. Rys. 1.11. Okno dialogowe polecenia Pattern Feature Jako podstawowe rodzaje szyków można uznać szyk liniowy (Linear) oraz szyk kołowy (Circular). Do utworzenia podstawowych szyków w oknie Pattern Feature korzysta się z następujących grup : Feature to Pattern w tej grupie należy wskazać cechy które będą kopiowane, Pattern Definition w tej grupie w zależności od wybranego rodzaju szyku definiujemy jego parametry. 14
W przypadku szyku kołowego Circular niezbędnym jest wprowadzenie następujących parametrów: Specify Vector kierunek osi obrotu szyku, Specify Point punktu przez który będzie przechodzić oś obrotu, Spacing definicja sposobu rozmieszczania poszczególnych elementów w szyku: Count and Pitch należy podać ilość elementów oraz kąt pomiędzy kopiami Count and Span należy podać ilość elementów oraz całkowitą kąt szyku, Pitch and Span należy podać kąt pomiędzy poszczególnymi kopiami oraz całkowitą kąt szyku. W przypadku szyku Liniowego Linear definiuje się: Specify Vector definicja wektora wskazującego kierunek szyku linowego, Spacing definicja sposobu rozmieszczania poszczególnych elementów w szyku Count and Pitch należy podać ilość elementów oraz odległości pomiędzy kopiami Count and Span należy podać ilość elementów oraz całkowitą długość szyku, Pitch and Span należy podać odległość pomiędzy poszczególnymi kopiami oraz całkowitą długość szyku. 15
16
2. Zadanie 1 Kostka Na podstawie rysunku wykonawczego oraz poniższej instrukcji wykonać model części Kostka 2.1. Block (1) Wykorzystując polecenie Block utworzyć prostopadłościan (Rys. 2.1.). W oknie dialogowym polecenia należy : 1) W grupie wybrać Type metodę Orgin and Edge Length, 2) W grupie Orgin określić położenie punktu bazowego XC = -50 mm, YC = -50 mm, ZC = 0 mm, 3) W grupie Dimensions określić: Lenght (XC) = 100 mm, Width (YC) = 100 mm, Height (ZC) = 30 mm. 2.2. Cylindrical Pocket (2) Rys. 2.1. Zastosowanie polecenia Block (1) Wykorzystując polecenie Pocket utworzyć kieszeń cylindryczną (Rys. 2.2. f). W kolejnych oknach dialogowych polecenia należy zdefiniować: 1) Rodzaj wykonywanej kieszenie: Cylindrical, 2) Wskazać płaszczyznę umiejscowienia kieszeni (Rys. 2.2. a) 3) Zdefiniować wymiary kieszeni: Pocket Diameter = 50 mm, Depth = 18 mm, 17
4) Kieszeń spozycjonować metodą Perpendicular Wskazać pierwszą krawędź prostopadłościanu (Rys. 2.2. b) Wskazać krawędź kieszeni (Rys. 2.2. c) Wybrać opcję: Arc Center Analogicznie wstawić wymiar do drugiej krawędzi (Rys. 2.2. d, e) a) b) c) d) e) f) Rys. 2.2. Zastosowanie polecenia Cylidrical Pocket (2) 18
2.3. Cylindrical Pocket (3) Wykorzystując polecenie Pocket utworzyć kieszeń cylindryczną (Rys. 2.3. d). W kolejnych oknach dialogowych polecenia należy: 1) Wybrać rodzaj wykonywanej kieszeni: Cylindrical, 2) Wskazać płaszczyznę umiejscowienia kieszeni (Rys. 2.3. a), 3) Zdefiniować wymiary kieszeni: Pocket Diameter = 32 mm, Depth = 12 mm, 4) Spozycjonować kieszeń metodą Point onto Point Wskazać pierwszą krawędź wcześniej utworzonej kieszeni (Rys. 2.3. b), Wybrać opcję: Arc Center, Wskazać krawędź tworzonej kieszeni (Rys. 2.3. c), Wybrać opcję: Arc Center. a) b) c) d) Rys. 2.3. Zastosowanie polecenia Cylidrical Pocket (3) 19
2.4. Rectangular Pocket (4) Wykorzystując polecenie Pocket utworzyć kieszeń prostokątną (Rys. 2.4. g). W kolejnych oknach dialogowych polecenia należy: 1) Wybrać rodzaj wykonywanej kieszeni: Rectangular, 2) Wskazać płaszczyznę umiejscowienia kieszeni (Rys. 2.4. a), 3) Wskazać odniesienie dla kierunku poziomego (Rys. 2.4. b), 4) Zdefiniować wymiary kieszeni: Lenght = 100 mm, Width = 40 mm, Depth = 10 mm, 5) Spozycjonować kieszeń metodą Line onto Line, Wskazać oś Y układu współrzędnych (Rys. 2.4. c), Wskazać dłuższa oś symetrii tworzonej kieszeni (Rys. 2.4. d) Analogicznie wstawić wymiar względem osi X oraz krótszej osi symetrii tworzonej kieszeni (Rys. 2.4. e, f). a) b) c) d) 20
e) f) g) Rys. 2.4. Zastosowanie polecenia Rectangular Pocket (4) 2.5. Rectangular Pocket (5) Analogicznie jak w punkcie 2.4 utworzyć kieszeń prostokątną (Rys. 2.5). Rys. 2.5. Zastosowanie polecenia Rectangular Pocket (5) 21
2.6. Rectangular Pocket (6) Analogicznie jak w punkcie 2.4 utworzyć kieszeń prostokątną (Rys. 2.6). 2.7. Counterbored Hole (7) Rys. 2.6. Zastosowanie polecenia Rectangular Pocket (6) Wykorzystując polecenie Hole utworzyć otwór z pogłębieniem walcowym(rys. 2.7 c). Oknie dialogowym polecenia należy: 1) W grupie Type wybierać opcje General Hole, 2) W grupie Position wskazać płaszczyznę na której zostaną wykonane otwory (Rys. 2.7 a), 3) Utworzyć dwa punkty określające położenie osi otworów. Po przejściu do środowiska szkicownika polecenie wstawiania punktów (Menu Insert Datum/Point Point) zostanie automatycznie aktywowane, 4) Wykorzystując automatycznie utworzone wymiary lub dodając nowe wymiary stosując polecenie Menu Insert Dimension Rapid ustalić położenie punktów: (Rys. 2.7 b) 5) Zakończyć szkicownik opcją Finish. 6) W grupie Form and Dimensions określić. Form: Counterbored C-Bore Diameter = 12 mm, C-Bore Depth = 5 mm, Diameter = 8 mm, Depth Limth: Until Next. 22
a) b) c) 2.8. Pattern Feature (8) Rys. 2.7. Zastosowanie polecenia Couterbored Hole (7) Wykorzystując polecenie Pattern Feature wykonać szyk kołowy z otworów pogłębionych (Rys. 2.8 c). W oknie dialogowym polecenia należy: 1) W grupie Feature to Pattern wskazać wcześniej utworzone otwory pogłębione (Rys. 2.8 a) 2) W grupie Pattern Definition określić: Layout: Circular, Specify Vector: wskazać powierzchnie walcową centralnego otworu (Rys. 2.8 c) Spacing: Count and Span, Count = 4, Span Angle = 360 deg. 23
a) b) c) Rys. 2.8. Zastosowanie polecenia Pattern Feature (9) 24
3. Zadanie 2 Zawór Na podstawie rysunku wykonawczego oraz poniższej instrukcji wykonać model części Zawór 3.1. Cylinder (1) Wykorzystując polecenie Cylinder utworzyć walec (Rys. 3.1). W oknie dialogowym polecenia należy : 1) W grupie wybrać Type metodę Axis, Diameter and Height, 2) W grupie Axis określić: Położenie punktu bazowego XC = 0 mm, YC = 0 mm, ZC = 0 mm, Oś walca równolegle do osi ZC 3) W grupie Dimensions określić: Diameter = 40 mm, Height = 6 mm, 3.2. Boss (2) Rys. 3.1. Zastosowanie polecenia Cylinder (1) Wykorzystując polecenie Boss utworzyć wyciągnięcie cylindryczne na istniejącej już bryle (Rys. 3.2 c). W kolejnych oknach dialogowych polecenia należy: 1) Wskazać płaszczyznę umiejscowienia kieszeni (Rys. 3.2 a). 2) Zdefiniować wymiary walca : Diameter = 15 mm, Height = 70 mm, 25
3) Kieszeń spozycjonować metodą Point onto Point, Wskazać krawędź podstawy utworzonego walca (Rys. 3.2 b), Wybrać opcję: Arc Center. a) b) c) 3.3. Boss (3) Rys. 3.2. Zastosowanie polecenia Boss (2) Analogicznie jak w punkcie 3.2 wyciągnięcie cylindryczne (Rys. 3.3). Rys. 3.3. Zastosowanie polecenia Boss (3) 26
3.4. U Groove (4) Wykorzystując polecenie Groove utworzyć rowek na powierzchni walcowej (Rys. 3.4 d). W kolejnych oknach dialogowych polecenia należy: 1) Wybrać rodzaj wykonywanego rowka: U Groove, 2) Wskazać powierzchnię wykonania rowka (Rys. 3.4 a) 3) Zdefiniować wymiary rowka : Groove Diameter = 9 mm, Width = 2 mm, Corner Radius = 0,5 mm 4) Wskazać krawędź odniesienia na istniejącym już modelu (wykorzystać widok krawędziowy) (Rys. 3.4 b), 5) Wskazać krawędź odniesienia na utworzonym rowku (wykorzystać widok krawędziowy) (Rys. 3.4 c). 6) Określić wartość wymiaru 6 mm. a) b) c) d) Rys. 3.4. zastosowanie polecenia U Groove (4) 27
3.5. Chamfer (5) Wykorzystując polecenie Chamfer utworzyć fazę (Rys 3.5 b). W oknie dialogowym polecenia należy: 1) W grupie Edge wskazać krawędź modelu (Rys 3.5 a), 2) W grupie Offsets określić: Cross Section: Asymmetric, Distance 1 = 2mm, Distance 2 = 4,5 mm, 3) Zastosować opcję Reverse Direction w przypadku gdy kierunki odsunięć się nie zgadzają. a) b) 3.6. Edge Blend (6) Rys. 3.5. Zastosowanie polecenia Chamfer (5) Wykorzystując polecenie Edge Blend utworzyć zaokrąglenie (Rys 3.6 b). W oknie dialogowym polecenia należy: 1) W grupie Edge to Blend wskazać krawędź modelu (Rys 3.6 a) oraz określić Shape: Circular, Radius 1 = 8mm, 3.7. Edge Blend (7) Analogicznie jak w punkcie 4.6 utworzyć zaokrąglenia (Rys 3.7). 28
a) b) Rys. 3.6. Zastosowanie polecenia Edge Blend (6) 3.8. Sphere (8) Rys. 3.7. Zastosowanie polecenia Edge Blend (7) Wykorzystując polecenie Sphere utworzyć kieszeń (Rys. 3.8 b). W oknie dialogowym polecenia należy: 1) W grupie wybrać Type metodę Center Point and Diameter, 2) W grupie Center Point określić Położenie punktu bazowego XC = 0 mm, YC = 0 mm, ZC = -10 mm, 3) W grupie Dimensions określić: Diameter = 30 mm, 4) W grupie Boolean wybrać opcję Subtract. 29
a) b) Rys. 3.8. Zastosowanie polecenia Sphere 30
4. Zadanie 3 Tuleja Na podstawie rysunku wykonawczego oraz wykorzystując poznane polecenia należy wykonać model części Tuleja (Rys. 4.1) Rys. 4.1. Gotowy model części "Tuleja" 31