SZKOLNIACZEK PISEMKO ZESPOŁU SZKÓŁ im. ks. Jana Twardowskiego w Wołominie ul. Miła 22 2012 / 2013 NUMER 2 www.zss-wolomin.edl.pl Spieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą (Ks. J.Twardowski)
Już po uroczystości 11 października 2012 roku w naszej szkole miała miejsce doniosła uroczystość. Tego dnia szkoły wchodzące w skład Zespołu Szkół otrzymały imię Księdza Jana Twardowskiego. Było to połączone z Powiatowym Dniem Edukacji. Uroczystości rozpoczęły się Mszą świętą w kościele Matki Bożej Częstochowskiej w Wołominie, której przewodniczył Jego Ekscelencja Biskup Kazimierz Romaniuk wraz z księdzem Dziekanem Sylwestrem Sienkiewiczem. Obecny był też zaprzyjaźniony ze szkołą Misjonarz. W trakcie Mszy nastąpiło uroczyste poświęcenie sztandaru szkoły. Po Mszy przeszliśmy do szkoły, gdzie miały miejsce dalsze uroczystości. Odbywały się one z udziałem wielu znamienitych gości. A oto krótka relacja fotograficzna :
Ważne daty listopada 1 listopada Święto Wszystkich Świętych Święto to przypada 1 listopada. Jest to uroczystość ku czci wszystkich świętych. Wielu ludzi przychodzi w tym dniu na cmentarze, aby zapalić znicze na grobach swoich bliskich i pomodlić się za ich dusze. Uroczystość Wszystkich Świętych wywodzi się głównie z czci oddawanej męczennikom, którzy oddali swoje życie dla Chrystusa. W 837 r. papież Grzegorz IV rozporządził, aby 1 listopada był dniem poświęconym pamięci nie tylko męczenników, ale wszystkich świętych kościoła katolickiego. My również pamiętamy o naszych najbliższych, którzy już odeszli. Odwiedzamy groby, zapalamy znicze.. 2 listopada Dzień Zaduszny Tego dnia modlimy się za wszystkich zmarłych, odwiedzamy również cmentarze i palimy znicze. Najbardziej znanym cmentarzem w Polsce jest Cmentarz Powązkowski w Warszawie. Tam pochowani są wybitni Polacy. Zapalony znicz na grobie jest symbolem pamięci o osobie, która umarła. 1 listopada zapala się znicze również przy Grobach Nieznanego Żołnierza. Tu składamy hołd poległym w walkach żołnierzom. Najbardziej znany jest Grób Nieznanego Żołnierza w Warszawie, gdzie płonie wieczny znicz. 11listopada Narodowe Święto Niepodległości Najważniejsze polskie święto narodowe związane z odzyskaniem w 1918 roku, po 123 latach zaborów, niepodległości. Dzień 11 listopada ustanowiono świętem państwowym po raz pierwszy dopiero w 1937 roku. W latach 1939-44 podczas okupacji hitlerowskiej oraz w okresie od1945 do 1989 roku, w czasie rządów komunistycznych obchodzenie święta 11 listopada było zakazane. Dopiero w roku 1989, ustawą Sejmu, przywrócono obchody tego święta, od tego roku Święto Niepodległości jest najważniejszym świętem państwowym a dzień 11 listopada jest dniem wolnym od pracy. Święto obchodzone jest w całym kraju lecz najważniejsze obchody odbywają się w Warszawie na placu Józefa Piłsudzkiego pod Grobem Nieznanego Żołnierza.
Magiczne słówka - PROSZĘ, DZIĘKUJĘ, PRZEPRASZAM Wymienione w tytule trzy magiczne słówka proszę, dziękuję, przepraszam to niestety unikaty w naszej szkole. A unikane są nadzwyczaj konsekwentnie. Ma wielkie szczęście ten, kto je usłyszy. Najniższą frekwencją "cieszy się" czasownik proszę. Nie wiadomo z jakich powodów jest tak rzadko i niechętnie używany przez naszych uczniów. Czyżby nie podobało się im jego brzmienie? A może wypowiadanie tego czasownika uważają za coś hańbiącego i niestosownego? Widocznie słowo proszę jest już tak przestarzałe i oklepane, że wstyd je stosować w XXI wieku. Dlatego nasza młodzież, chcąc być "do przodu" postanowiła zastąpić je innymi, bardziej rozwiniętymi i obrazowymi według ich mniemania zwrotami, np. Ja chciałem dziennik. Niech się pani poczęstuje. Maciek, zamknij okno. Niech pani zobaczy z kim mamy teraz lekcję. Dawid pożycz mi długopis itp. Równie rzadko używanym słowem jest czasownik dziękuję. Widać dla niektórych jego dźwięk jest tak skomplikowany artykulacyjnie, że biedne wiązadła głosowe nie mogąc podołać tak karkołomnemu wyczynowi przestają drgać, a "biedak", który został narażony na wypowiedzenie tego nieszczęsnego czasownika - oczywiście w sytuacjach przymusowych z miejsca zapada na ostra zapalenie gardła i przynajmniej tydzień nauki w szkole ma z głowy. Żeby więc ustrzec się tej dokuczliwej dolegliwości uczniowie zdecydowali, że będą unikać wyżej wymienionego czasownika jak ognia. A oto przykłady: Dobrze, że przyniosłeś mi książkę. Super, że dałaś odpisać mi lekcje. Fajnie, że pożyczyłeś mi ołówek. Z tą podpowiedzią byłeś O.K. Ekstra, że przyniosłaś mi plecak. itd., itp. Cóż, świadczy to tylko o tym, iż młodzi - sprytni nadzwyczaj gorliwie dbają o swoje cenne zdrowie. Trzecim i na szczęście ostatnim unikatem jest czasownik przepraszam. Młodzież stawia duże opory, co do wprowadzenia go w swój zasób słownictwa. Widać bardzo trudno powiedzieć komuś przepraszam. Niektórzy nie dość, że nie przeproszą to jeszcze wykrzykują za "poszkodowaną" osobą zdania w stylu: Uważaj, jak chodzisz. Patrz pod nogi. Są jednak, na szczęście, wrażliwi Ci zastępują ten czasownik innym, np. Nie chciałem cię uderzyć. Nie zauważyłem, że za mną stoisz. Przypadkowo stanęłam ci na nogę. Część uczniów, aby nie mówić przepraszam po polsku, zastępuje go odpowiednikiem angielskim, np. Sorry, że cię popchnąłem. Sorry, że nie zadzwoniłam do ciebie itp. Powyższe przykłady dają każdemu z nas do myślenia. Nasuwają się też pytania. Dlaczego młodzi ludzie z taka niechęcią, a nawet wrogością nastawieni są do tych "trzech magicznych słówek"? Zatem warto by się zastanowić, jakie podjąć działania, by to uległo zmianie. Posługiwanie się tymi czasownikami wcale nie odbiera nikomu godności, wręcz przeciwnie, używanie ich świadczy o dobrym wychowaniu i kulturze osobistej. Dlatego starajmy się. Przełammy opory. Potem pójdzie już łatwiej. Przepraszam za, być może, zbyt ostre słowa. Proszę o przemyślenia. Dziękuję za uwagę. Anna Kos
Koło Ekologiczne zaprasza Rozwiązania krzyżówek wkładamy na portierni do pudełka do dnia 16 listopada 2012r. Nie zapomnij podpisać rozwiązania swoim imieniem i nazwiskiem NAGRODY ROZLOSUJEMY NA KOLEJNYM APELU
SPRZĄTANIE ŚWIATA W piękny wrześniowy poranek 14.09.2012 r. przystąpiliśmy do sprzątania świata a dokładnie rzecz biorąc naszej najbliższej okolicy. Przed przystąpieniem do akcji zostaliśmy wyposażeni w jednorazowe rękawiczki, worki i reklamówki na śmieci. Idąc ulicą Sikorskiego w kierunku lasu, ulicy Granicznej z wielką radością zaczęliśmy porządkować drogę, którą przemierzaliśmy. Okazało się, że na naszej drodze leżało bardzo dużo śmieci. Zarówno papierów, szklanych butelek oraz wiele przedmiotów z tworzyw sztucznych. Wreszcie osiągnęliśmy cel naszej akcji i dotarliśmy do lasu przy ulicy Granicznej. To co zobaczyliśmy przeszło nasze najśmielsze wyobrażenia. Ogrom śmieci pozostawionych w lesie był tak duży, że nasze worki okazały się za małe. Z lasu zabraliśmy tyle śmieci ile zdołaliśmy udźwignąć. W nadziei, że wyrzucimy je do koszy Urzędu Miasta przy ulicy Sikorskiego. Jednakże na naszej trasie nie było ani jednego kosza. I tak śmieci dźwigaliśmy, dźwigaliśmy... Ku naszej uciesze pojawił się na horyzoncie samochód Miejskiego Zakładu Oczyszczania - Śmieciarka. Pracownicy MZO zgodzili się przyjąć nasze śmieci, niosąc tym samym ulgę naszym nadwyrężonym kręgosłupom i rękom. W akcji sprzątania świata uczestniczyli uczniowie z klas: - VI ż z wychowawcą Panią Katarzyną Szewczyk, - IV-VI z wychowawcą Panią Moniką Kisielińską - I ż gimnazjum z wychowawcą Panią Magdaleną Frankiewicz, - II a PDP z wychowawcą Panią Agnieszką Stańczak, - II b PDP z nauczycielem Panią Beatą Kietlińską.
Ciekawe dlaczego... jesień świat przemienia Jak to się dzieje, że jeszcze niedawno było lato, kąpaliśmy się w jeziorach, opalaliśmy, a teraz jest już jesień? Liście pokrywają chodniki, dni są coraz krótsze. Jesień świat przemienia w kolory brunatne i żółte... Zmiany są duże tak jak przy każdej nowej porze roku. Zauważyłeś, że jesienią ZAWSZE spadają liście z drzew? Liście wysychają, zmieniając barwę na czerwoną, żółtą i brązową, bo drzewom trudno jest czerpać wodę z zamarzniętej ziemi. Poza tym delikatne listki mogłyby nie przetrwać srogiej zimy. Tylko igiełki drzew iglastych radzą sobie z mrozem, dlatego nie spadają z drzew. W odróżnieniu od pory letniej, jesienią trzeba też dość często nosić ze sobą parasol. Deszcz pada z chmur, gdy zawarte w nich kropelki wody zaczynają się ze sobą łączyć. Spadną na ziemię w postaci deszczu, gdy staną się duże i ciężkie. Podczas kolejnej zmiany pory roku (zimą) kropelki te będą zamarzać, zamieniać się w kryształki lodu i spadać w postaci płatków śniegu. Jesień jest również czasem przygotowania się do następnej pory roku zimy. Ludzie przyrządzają domowe zaprawy dżemy, kompoty, buraczki. Kiszą ogórki i suszą grzyby. Również zwierzęta zbierają owoce. Wiele z nich żywi się owocami dębu, czyli żołędziami. Są one smakołykami dla wiewiórek, które każdej jesieni zakopują je w ziemi. Często jednak nie mogą ich odnaleźć, zapominają, gdzie schowały swoje zapasy, więc wiosną z zakopanych żołędzi wyrastają młode dęby. Dla niektórych zwierząt najlepszym sposobem na przetrwanie zimowych dni będzie sen. Jeże, borsuki i niektóre niedźwiedzie zasną w cichym miejscu i będą spały bardzo długo aż do wiosny. Najpierw jednak jesienią najedzą się tyle, ile będę w stanie :) Czy zauważasz wokół siebie zmiany, jakie przynosi jesień? Co dobrego daje Tobie ta pora roku?
Jesienne zagadki Ma nóżkę, nie ma buta, ma kapelusz, nie ma głowy. Czasem gorzki i trujący Częściej smaczny i zdrowy. Co roku drzewa, stroją się w ich zieleń Co roku jesień, ziemię nimi ściele Wiszą na drzewach wiosną i latem Ale jesienią ulatują z wiatrem. Ma listki zielone,drobniutko strzyżone Jesienią się stroi, w korale czerwone. Nie las, nie park, choć się zieleni Jabłka, gruszki, śliwki, znajdziesz tam na jesieni. Skórka fioletowa, a miąższ pod nią złoty Smakuje wybornie, wszyscy wiecie o tym Jesienią na gruszy, dużo gruszek będzie A co będzie na dębie? Wiadomo... Skacze po lesie, z wielkiej uciechy że ma w spiżarni smaczne orzechy. Zebrała je jesienią, gdy drzewa na złoto się rumienią. Jesienią w sadzie dojrzało, Rumiane, okrągłe zapachniało Niedaleko od drzewa pada, Każdy je z ochotą zjada. Dobra gotowana, dobra i surowa Choć nie pomarańcza lecz pomarańczowa Kiedy za zielony pochwycisz warkoczyk I pociągniesz mocno wnet z ziemi wyskoczy Latem w ogrodzie wyrósł zielony, A zimą w beczce leży kiszony To łatwa zagadka, tak mi się wydaje. Jaka po lecie pora nastaje? Co to za miesiąc, który niesie: grzyby i wrzosy liliowe w lesie, w sadach soczyste jabłka czerwone, a także pierwszy szkolny dzwonek. Na ogonie złota głowa smaczne ziarnka w sobie chowa. Berecik czerwony w białe kropeczki. Nie chcą go brać dzieci ani wiewióreczki. Ma króciutkie nóżki i maleńki ryjek, Chociaż igły nosi, nigdy nic nie szyje. Latem w ogrodzie wyrósł zielony, A jesienią w beczce leży kiszony
Mało znane warzywo. Dynia (Cucurbita L.) to płożąca się roślina o dużych owocach, osiągających nawet kilkaset kilo. Dynia należy do tej samej rodziny, co na przykład arbuz. Dynie mają grubą skórkę koloru pomarańczowego lub żółtego i równie kolorowy miąższ, z którego robi się zupy, ciasta, dżemy lub jada w daniach warzywnych. Także kostki dyni wrzucone na surowo do sałatki pasują wyśmienicie. Pestki dyni to źródło zdrowia: zawierają korzystne w naszej diecie kwasy wielonienasycone. Miąższ dyni jest niskokaloryczny jego 100 g dostarcza około 25 kcal. Dynia zawiera dużo białka, witamin: A oraz z grupy B, a także C. Ponadto jest bogatym źródłem potasu, wapnia, żelaza, magnezu i fosforu. Małe dynie można przechowywać dłużej. Ważne tylko, by skórka nie była uszkodzona. Jeśli chcemy kupić większą dynię, lepiej wybrać już pokrojoną i od razu ugotować. Można ugotować ją też w wodzie przez pięć minut pokrojoną w kostki, aby w tej postaci zamrozić. Po wykorzystaniu miąższu i pestek dyni, jej gruba skórka nie musi wylądować w koszu na śmieci. Można z niej wyciąć haloweenowy lampion: Najpierw ostrym nożem należy odciąć górę dyni, najlepiej w formie sześciu- lub ośmiokąta. Następnie łyżką usunąć miąższ, zostawiając ściankę o około 2 cm grubości. Kiedy dynia wyschnie, pomoże jej włożenie na pół godziny do zimnej wody. Zupa dyniowa Składniki: posiekana cebula, 2 łyżki masła, 2 łyżki mąki, 1 l rosołu z włoszczyzny, 400 g miąższu dyni w kostkach, 200 g pokrojonych w kostki marchewek, szczypta curry, imbiru, soli i pieprzu, 2 łyżki śmietany Sposób przyrządzania: Podsmażyć cebulę na maśle. Dodać dynię oraz marchew i lekko podsmażyć. Posypać curry i mąką. Następnie dolać zimny rosół i podgrzewać mieszając. Gotować zupę przez około 10 minut, po czym zmiksować. Na końcu przyprawić imbirem, solą i pieprzem. Można ewentualnie dodać śmietany. Zupę podawać posypaną uprażonymi płatkami migdałów.