DETEKCJA OBIEKTU FERROMAGNETYCZNEGO Z ZASTOSOWANIEM MAGNETOMETRÓW SKALARNYCH

Podobne dokumenty
ZESTAW BEZPRZEWODOWYCH CZUJNIKÓW MAGNETYCZNYCH DO DETEKCJI I IDENTYFIKACJI POJAZDÓW FERROMAGNETYCZNYCH

ANALIZA ROZKŁADU POLA MAGNETYCZNEGO W KADŁUBIE OKRĘTU Z CEWKAMI UKŁADU DEMAGNETYZACYJNEGO

ANALIZA ROZKŁADU POLA MAGNETYCZNEGO WEWNĄTRZ OBIEKTU FERROMAGNETYCZNEGO

KOAKSJALNY MAGNETOKUMULACYJNY GENERATOR PRĄDU

WPŁYW GRUBOŚCI EKRANU NA CAŁKOWITE POLE MAGNETYCZNE DWUPRZEWODOWEGO BIFILARNEGO TORU WIELKOPRĄDOWEGO. CZĘŚĆ II EKRAN I OBSZAR WEWNĘTRZNY EKRANU

Tutaj powinny znaleźć się wyniki pomiarów (tabelki) potwierdzone przez prowadzacego zajęcia laboratoryjne i podpis dyżurujacego pracownika obsługi

Systemy Ochrony Powietrza Ćwiczenia Laboratoryjne

POMIAR TEMPERATURY CURIE FERROMAGNETYKÓW

Wyniki pomiarów okresu drgań dla wahadła o długości l = 1,215 m i l = 0,5 cm.

Wyznaczanie składowej poziomej natężenia pola magnetycznego Ziemi za pomocą busoli stycznych

Doświadczalne wyznaczanie współczynnika sztywności (sprężystości) sprężyny

Wyznaczanie przenikalności magnetycznej i krzywej histerezy

Badanie rozkładu pola magnetycznego przewodników z prądem

DYNAMIKA ŁUKU ZWARCIOWEGO PRZEMIESZCZAJĄCEGO SIĘ WZDŁUŻ SZYN ROZDZIELNIC WYSOKIEGO NAPIĘCIA

Anomalie gradientu pionowego przyspieszenia siły ciężkości jako narzędzie do badania zmian o charakterze hydrologicznym

Wyznaczenie długości fali świetlnej metodą pierścieni Newtona

Laboratorium techniki laserowej Ćwiczenie 2. Badanie profilu wiązki laserowej

Doświadczalne wyznaczanie współczynnika sztywności (sprężystości) sprężyn i współczynnika sztywności zastępczej

Dokładność pozycji. dr inż. Stefan Jankowski

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka

Wyznaczanie momentu magnetycznego obwodu w polu magnetycznym

MATEMATYCZNY MODEL PĘTLI HISTEREZY MAGNETYCZNEJ

Ćwiczenie 4 WYZNACZANIE INDUKCYJNOŚCI WŁASNEJ I WZAJEMNEJ

Badanie czujników pola magnetycznego wykorzystujących zjawisko gigantycznego magnetooporu

KOMPUTEROWE PROJEKTOWANIE I OBLICZANIE REZYSTANCJI UZIOMÓW W STREFACH ZAGROŻONYCH WYBUCHEM

Ćwiczenie nr 43: HALOTRON

BADANIE EFEKTU HALLA. Instrukcja wykonawcza

Doświadczenia w eksploatacji gazomierzy ultradźwiękowych

Indukcja magnetyczna pola wokół przewodnika z prądem. dr inż. Romuald Kędzierski

Funkcjonalność urządzeń pomiarowych w PyroSim. Jakich danych nam dostarczają?

Ćwiczenie nr 31: Modelowanie pola elektrycznego

Metoda określania pozycji wodnicy statków na podstawie pomiarów odległości statku od głowic laserowych

WYKŁAD 15 WŁASNOŚCI MAGNETYCZNE MAGNESÓW TRWAŁYCH

Metoda prądów wirowych

Obliczenia polowe silnika przełączalnego reluktancyjnego (SRM) w celu jego optymalizacji

Fig. 1 (12) OPIS PATENTOWY (19) PL (11) PL B1 (13) B1 G 01S 3/72 E21F 11/00 RZECZPOSPOLITA POLSKA. (21) Numer zgłoszenia:

Pomiar indukcji pola magnetycznego w szczelinie elektromagnesu

( F ) I. Zagadnienia. II. Zadania

Zadania ze statystyki, cz.6

NATĘŻENIE POLA ELEKTRYCZNEGO PRZEWODU LINII NAPOWIETRZNEJ Z UWZGLĘDNIENIEM ZWISU

Wyznaczanie momentu magnetycznego obwodu w polu magnetycznym

Laboratorium techniki światłowodowej. Ćwiczenie 3. Światłowodowy, odbiciowy sensor przesunięcia

Metoda pomiarowo-obliczeniowa skuteczności ochrony akustycznej obudów dźwiękoizolacyjnych źródeł w zakresie częstotliwości khz

Badanie uporządkowania magnetycznego w ultracienkich warstwach kobaltu w pobliżu reorientacji spinowej.

Ćw. nr 31. Wahadło fizyczne o regulowanej płaszczyźnie drgań - w.2

Wyznaczanie sił działających na przewodnik z prądem w polu magnetycznym

Wyznaczanie przenikalności magnetycznej i krzywej histerezy

3. Przebieg ćwiczenia I. Porównanie wskazań woltomierza wzorcowego ze wskazaniami woltomierza badanego.

Zastosowanie deflektometrii do pomiarów kształtu 3D. Katarzyna Goplańska

PREZENTACJA MODULACJI AM W PROGRAMIE MATHCAD

LABORATORIUM POMIARY W AKUSTYCE. ĆWICZENIE NR 4 Pomiar współczynników pochłaniania i odbicia dźwięku oraz impedancji akustycznej metodą fali stojącej

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 41: Busola stycznych

Wyznaczanie stosunku e/m elektronu

Wykorzystanie programu COMSOL do analizy zmiennych pól p l temperatury. Tomasz Bujok promotor: dr hab. Jerzy Bodzenta, prof. Politechniki Śląskiej

Reprezentacja i analiza obszarów

Klasyczny efekt Halla

Symulacyjne badanie wpływu systemu PNDS na bezpieczeństwo i efektywność manewrów

Menu. Badające rozproszenie światła,

Właściwości magnetyczne materii. dr inż. Romuald Kędzierski

POLITECHNIKA ŚWIĘTOKRZYSKA w Kielcach WYDZIAŁ MECHATRONIKI I BUDOWY MASZYN KATEDRA URZĄDZEŃ MECHATRONICZNYCH LABORATORIUM FIZYKI INSTRUKCJA

WYDZIAŁ ELEKTROTECHNIKI I AUTOMATYKI KATEDRA AUTOMATYKI. Robot do pokrycia powierzchni terenu

Metody wyznaczania masy Drogi Mlecznej

NMR (MAGNETYCZNY REZONANS JĄDROWY) dr Marcin Lipowczan

3. WYNIKI POMIARÓW Z WYKORZYSTANIEM ULTRADŹWIĘKÓW.

INSTRUKCJA do ćwiczenia Wyważanie wirnika maszyny w łożyskach własnych

Podstawy mechatroniki 5. Sensory II

Wyznaczanie współczynnika sprężystości sprężyn i ich układów

Obrabiarki CNC. Nr 10

Ćwiczenia nr 7. TEMATYKA: Krzywe Bézier a

Technika świetlna. Przegląd rozwiązań i wymagań dla tablic rejestracyjnych. Dokumentacja zdjęciowa

STATYCZNA PRÓBA ROZCIĄGANIA

ZASTOSOWANIE PROGRAMU SMATH W ANALIZIE STANÓW USTALONYCH W OBWODACH ELEKTRYCZNYCH

W polskim prawodawstwie i obowiązujących normach nie istnieją jasno sprecyzowane wymagania dotyczące pomiarów źródeł oświetlenia typu LED.

Przykładowe zadania/problemy egzaminacyjne. Wszystkie bezwymiarowe wartości liczbowe występujące w treści zadań podane są w jednostkach SI.

H a. H b MAGNESOWANIE RDZENIA FERROMAGNETYCZNEGO

Parametryzacja obrazu na potrzeby algorytmów decyzyjnych

Analiza możliwości ograniczenia drgań w podłożu od pojazdów szynowych na przykładzie wybranego tunelu

GEODEZJA WYKŁAD Pomiary kątów

Wyznaczanie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego (Katera)

ALGORYTM OBLICZANIA SIŁ LOKALNYCH W KONSTRUKCJACH Z MAGNESAMI TRWAŁYMI

Zjawisko aliasingu. Filtr antyaliasingowy. Przecieki widma - okna czasowe.

WARTOŚCI CZASU TRWANIA ZWARCIA PODCZAS ZAKŁÓCEŃ W ROZDZIELNIACH NAJWYŻSZYCH NAPIĘĆ W ŚWIETLE BADAŃ SYMULACYJNYCH

Zwój nad przewodzącą płytą METODA ROZDZIELENIA ZMIENNYCH

Wykład 9. Terminologia i jej znaczenie. Cenzurowanie wyników pomiarów.

Katedra Elektrotechniki Teoretycznej i Informatyki

Pole magnetyczne Ziemi. Pole magnetyczne przewodnika z prądem

Praca. Siły zachowawcze i niezachowawcze. Pole Grawitacyjne.

LABORATORIUM OPTYKI GEOMETRYCZNEJ

SPOSOBY POMIARU KĄTÓW W PROGRAMIE AutoCAD

POMIAR KÓŁ ZĘBATYCH WALCOWYCH cz. 1.

Badanie transformatora

Geodezja Inżynieryjno-Przemysłowa

Podstawy opracowania wyników pomiarów z elementami analizy niepewności pomiarowych

ANALIZA WYMIANY CIEPŁA OŻEBROWANEJ PŁYTY GRZEWCZEJ Z OTOCZENIEM

DYNAMIKA SIŁA I JEJ CECHY

Kinematyka: opis ruchu

WARUNKI ZWARCIOWE W ROZDZIELNI SPOWODOWANE ZAKŁÓCENIAMI NA RÓŻNYCH ELEMENTACH SIECI ELEKTROENERGETYCZNEJ

Sensory i Aktuatory Laboratorium. Mikromechaniczny przyspieszeniomierz i elektroniczny magnetometr E-kompas

POLE MAGNETYCZNE Własności pola magnetycznego. Źródła pola magnetycznego

Transkrypt:

POZNAN UNIVE RSITY OF TE CHNOLOGY ACADE MIC JOURNALS No 73 Electrical Engineering 2013 Kazimierz JAKUBIUK* Mirosław WOŁOSZYN* DETEKCJA OBIEKTU FERROMAGNETYCZNEGO Z ZASTOSOWANIEM MAGNETOMETRÓW SKALARNYCH W pracy przedstawiono wyniki analizy możliwości wykrywania obiektów ferromagnetycznych (statki, okręty podwodne, miny itp.) z zastosowaniem dwóch magnetometrów skalarnych. Stosując dwa magnetometry o wysokiej czułości (rzędu pt/hz 0,5 ) umieszczone w pewnej odległości od siebie pracujące w układzie różnicowym można wykrywać obiekty ferromagnetyczne z pewnej odległości. Należy dokonać kompensacji błędu kierunkowego i zsynchronizować pracę obu magnetometrów. Wykrywanie obiektu ferromagnetycznego z zastosowaniem dwóch magnetometrów wymaga właściwej ich konfiguracji. 1. WSTĘP Każdy obiekt zbudowany z materiałów ferromagnetycznych, znajdujący się w ziemskim polu magnetycznym, powoduje zaburzenie równomierności tego pola. Współczesne magnetometry pompowane optycznie, dalej zwane skalarne umożliwiają pomiar modułu indukcji magnetycznej z czułością rzędu 4 pt/hz 0,5 [1]. Biorąc pod uwagę konieczność kompensacji podczas pomiarów błędu kierunkowego [2] magnetometrów, realna czułość magnetometrów zamontowanych na ruchomych platformach wynosi kilkadziesiąt pt [3, 4]. W pracy przedstawiono wyniki analizy zaburzenia pola magnetycznego Ziemi w aspekcie wykrywania obiektu ferromagnetycznego za pomocą dwóch magnetometrów skalarnych pracujących w układzie różnicowym. 2. MODEL POLA MAGNETYCZNEGO OBIEKTU Zaburzenie pola magnetycznego Ziemi wywołane przez obiekt ferromagnetyczny, zwane dalej polem magnetycznym obiektu jest skomplikowaną funkcją kształtu, rozmiarów, orientacji obiektu względem wektora indukcji magnetycznej Ziemi oraz właściwości magnetycznych materiału, z którego jest zbudowany. Analiza zaburzenia pola magnetycznego Ziemi przez obiekt * Politechnika Gdańska.

116 Kazimierz Jakubiuk, Mirosław Wołoszyn ferromagnetyczny jest złożona i dla realnych kształtów obiektów ferromagnetycznych możliwa metodami numerycznymi. W wypadku modelowania pola magnetycznego obiektu należy przyjąć odpowiednie założenia upraszczające. W pracy, jako obiekt ferromagnetyczny przyjęto okręt podwodny średniej wielkości. Analizę pola magnetycznego okrętu przeprowadzono z zastosowaniem metody elementów skończonych. Na rys. 1 pokazano kształt okrętu podwodnego do modelowania matematycznego. Przyjęto model okrętu o długości 50 m i średnicy 5 m. Rys. 1. Kształt modelu okrętu podwodnego W modelu wprowadzono cztery warstwy stali kadłuba o łącznej grubości 8 mm i o względnej przenikalności magnetycznej µw = 200 (rys. 2). Przyjęta liczba warstw wynika z potrzeby generacji odpowiedniej liczby elementów skończonych w warstwie kadłuba okrętu. Model umieszczono w prostopadłościennym obszarze o względnej przenikalności magnetycznej µ w = 200. Po zadaniu wartości zewnętrznego pola magnetycznego i odpowiednich warunków brzegowych, przeprowadzono obliczenia pola magnetycznego modelu okrętu dla różnych jego kursów, metodą elementów skończonych w pakiecie OPERA 3D. Przyjęto założenie, że kadłub okrętu posiada tylko namagnesowanie indukowane. Rys. 2. Warstwy fragmentu modelu kadłuba okrętu

Detekcja obiektu ferromagnetycznego z zastosowaniem magnetometrów 117 Magnetometry skalarne mierzą moduł indukcji magnetycznej. W przeprowadzonej analizie zaburzenia pola magnetycznego Ziemi wywołanej przez okręt przyjęto założenie, że moduł indukcji magnetycznej tego zaburzenia, zwany dalej anomalną indukcją magnetyczną okrętu wyznaczana jest ze wzoru: Ba Bw BE (1) gdzie: B w - wypadkowa indukcja magnetyczna w otoczeniu obiektu, B E - indukcja magnetyczna Ziemi, B a - anomalna indukcja magnetyczna okrętu. 3. ANALIZA POLA MAGNETYCZNEGO OBIEKTU Analiza pola magnetycznego modelu obiektu ferromagnetycznego, pozwala na odpowiedni dobór konfiguracji czujników magnetycznych, w celu zapewnienia dużej skuteczności wykrywania obiektów. Z rozkładów pola magnetycznego okrętu, dla różnych jego orientacji względem wektora indukcji magnetycznej Ziemi i dla rożnych odległości czujnik okręt w osi pionowej, wynikają ograniczenia zasięgu wykrywania okrętów z zastosowaniem dwóch czujników magnetycznych. Poniżej podano kilka wybranych przykładów pola magnetycznego modelu okrętu. Na rys.3 pokazano rozkład anomalnej indukcji magnetycznej modelu okrętu dla kursu 0 i dla odległości czujnika magnetycznego od okrętu w osi pionowej z p =100 m, dalej zwaną głębokością pomiarową. Dla innych rozmiarów okrętów o zachowanych proporcjach w stosunku do przyjętych rozmiarów modelu okrętu, wprowadzono bezwymiarowy współczynnik k wyrażony zależnością: Ldo k (2) Lo gdzie: L o - długość modelu okrętu przyjętego w analizie, L do - długość innego modelu okrętu. Wprowadzono również bezwymiarową tzw. głębokość pomiarową z b oraz bezwymiarowe odległości od środka układu współrzędnych w płaszczyźnie poziomej x b i y b zdefiniowane jako: z p zb L o x b x L o y yb (3) L Dla kursu okrętu 0 namagnesowanie indukowane okrętu w kierunku jego osi wzdłużnej jest największe. Dla tego kursu anomalna indukcja magnetyczna okrętu przyjmuje największe wartości. Wartość maksymalna anomalnej indukcji magnetycznej okrętu dla tego kursu wynosi około 4.6 nt (dla bezwymiarowej głębokości pomiarowej z b = 2). Jednak już dla bezwymiarowej odległości y b = 2 w płaszczyźnie okrętu wartość anomalnej indukcji magnetycznej spada do około 500 pt (rys. 4), natomiast dla bezwymiarowej głębokości pomiarowej z b = 6 maksymalna wartość anomalnej indukcji magnetycznej wynosi zaledwie 320 pt (rys. 5). o

118 Kazimierz Jakubiuk, Mirosław Wołoszyn Rys. 3. Rozkład modułu anomalnej indukcji magnetycznej na powierzchni kadłuba modelu okrętu dla kursu 0 Rozkład przestrzenny anomalnej indukcji jest bardziej "rozciągnięty" w porównaniu do rozkładu dla mniejszej głębokości pomiarowej. Dla y b = 2 wartość anomalnej indukcji magnetycznej wynosi około 240 pt. Zmiany indukcji magnetycznej dla dużych wartości głębokości pomiarowej są zatem znacznie mniejsze. Oznacza to, że różnica wyników pomiaru indukcji magnetycznej Ziemi za pomocą dwóch czujników będzie również mniejsza. a) b) Rys. 4. Rozkłady anomalnej indukcji magnetycznej okrętu dla kursu 0 oraz z b = 2. a) rozkład przestrzenny, b) izolinie a) b) Rys. 5. Rozkłady anomalnej indukcji magnetycznej okrętu dla kursu 0 oraz z b = 6. a) rozkład przestrzenny, b) izolinie

Detekcja obiektu ferromagnetycznego z zastosowaniem magnetometrów 119 W rys. 6 przedstawiono rozkłady anomalnej indukcji magnetycznej dla kursu okrętu 90. Dla tego kursu okręt ma najmniejsze wartości namagnesowania indukowanego. Wartość maksymalna anomalnej indukcji magnetycznej okrętu dla tego kursu wynosi około 4.2 nt. Dla głębokości pomiarowej z b =6 maksymalna wartość anomalnej indukcji magnetycznej wynosi około 300 pt. Dla pozostałych kursów modelu okrętu np. 45 i 315 wartości anomalnej indukcji magnetycznej są zbliżone, ale mają inny rozkład przestrzenny, będący lustrzanym odbiciem względem współrzędnej x (rys. 7 i 8). a) b) Rys.6. Rozkłady anomalnej indukcji magnetycznej modelu okrętu dla kursu 90 oraz z b = 2. a) rozkład przestrzenny, b) izolinie Rys. 7. Rozkłady izolinii anomalnej indukcji magnetycznej dla kursu 45 ora z b = 2 Rys. 8. Rozkłady izolinii anomalnej indukcji magnetycznej dla kursu 315 oraz z b = 2 4. KONFIGURACJA CZUJNIKÓW MAGNETYCZNYCH Konfiguracja czujników magnetycznych systemu magnetometrycznego powinna zapewnić, jak największą czułość pomiarową. Odległość między czujnikami nie może być zbyt duża ze względu na możliwość niewykrycia znajdującego się pomiędzy czujnikami oraz nie może być zbyt mała, ze względu na małą różnicę modułu indukcji magnetycznej. W wyniku przeprowadzonej analizy

120 Kazimierz Jakubiuk, Mirosław Wołoszyn rozkładów anomalnej indukcji magnetycznej modelu okrętu, stwierdzono, że czujniki magnetyczne powinny przemieszczać się na tej samej wysokości. Czujnik magnetyczny znajdujący się na większej wysokości mógłby nie wykryć obecności obiektu. W sytuacji, gdy czujniki znajdą się w jednej płaszczyźnie pozostają trzy możliwe ich konfiguracje (rys.9 11). Rys. 9. Konfiguracja czujników wariant nr 1 Rys. 10. Konfiguracja czujników wariant nr 2 Rys. 11. Konfiguracja czujników wariant nr 1 Dla przyjętego układu współrzędnych okrętów (x s, y s, z s ) czujniki oddalone są o x s y s. Wariant 3. konfiguracji czujników magnetycznych ze względu na ograniczony zasięg wykrywania obiektu (zawężony pas wykrywania okrętu), odrzucono, jako mało efektywny. Dwie pierwsze wersje konfiguracji czujników poddane zostały wszechstronnej analizie. Dla obu wariantów przeprowadzono symulacje komputerowe, które miały na celu wykazać, jakie możliwe są do uzyskania maksymalne różnice wyników pomiarów modułu indukcji magnetycznej. W wyniku przeprowadzonej analizy stwierdzono, że konfiguracja czujników wg wariantu 1 nie jest korzystna do wykrywania obiektów ferromagnetycznych. Istnieje bowiem prawdopodobieństwo, że obiekt znajdzie się w pomiędzy dwoma czujnikami. W takiej szczególnej sytuacji czujniki magnetyczne przemieszczane mogą być wzdłuż prostej przecinającej izolinie modułu indukcji magnetycznej (linie o tej samej wartości modułu indukcji magnetycznej). Przykład takiej sytuacji

Detekcja obiektu ferromagnetycznego z zastosowaniem magnetometrów 121 pokazano na rys.12 dla z b =4. Z rys.12 wynika, że mimo przemieszczania czujnika B1 dla bezwymiarowej odległości y b =1 po prawej stronie okrętu i czujnika B2 y b =1 po lewej stronie okrętu, różnica modułów indukcji magnetycznej jest w przybliżeniu równa zero (-- y s2 =2, -- B 2 ). Rys. 12. Rozkład anomalnej indukcji magnetycznej (x s1 = 7, kurs 90 ) x s1 - położenie czujnika B1 Rys. 13. Rozkład różnicy indukcji magnetycznej (x s1 = 7, kurs 90 ) x s1 - położenie czujnika B1 -- y s0 =1, -- y s1 =1.5, -- y s2 =2, -- y s3 =2.5, -- y s =3, -- y s =3.5 Na podstawie przeprowadzonej analizy numerycznej wielu konfiguracji wzajemnego położenia czujników magnetycznych i kierunków lotu nad modelem obiektu, stwierdzono, że konfiguracja według wariantu nr 2 jest najbardziej korzystna dla skutecznego wykrywania okrętów. Biorąc pod uwagę możliwe różne głębokości okrętu oraz różne kierunki przemieszczania czujników nad badanych terenem, można stwierdzić, że nie ma jednoznacznych, takich wartości odległości pomiędzy czujnikami x s i y s, dla których zmierzona różnica modułów indukcji magnetycznej przyjmuje największe wartości. W wyniku przeprowadzonej analizy stwierdzono, że bezwymiarowe odległości między czujnikami x s i y s powinny mieć wartości z zakresu 1 3. 5. PODSUMOWANIE Przeprowadzona analiza numeryczna pola magnetycznego modelu obiektu pozwoliła na opracowanie konfiguracji dwóch czujników magnetycznych skalarnych w stosunku do kierunku ich przemieszczania nad obiektem. Stwierdzono, że najkorzystniejszą konfiguracją w sensie skuteczności wykrywania obiektów jest wariant nr 2. Bezwymiarowe odległości x s i y s między czujnikami powinny być zawierać się w przedziale 1 3. Możliwy zasięg wykrywania obiektów ferromagnetycznych metodą różnicową wynosi z b = 6.

122 Kazimierz Jakubiuk, Mirosław Wołoszyn Przeprowadzone obliczenia numeryczne wybranego modelu obiektu ferromagnetycznego pozwalają na sformułowanie następujących wniosków: maksymalne wartości anomalnej indukcji magnetycznej dla bezwymiarowej głębokości pomiarowej z b > 2 wynoszą maksymalnie kilka nt, a dla z b > 6 wartości te wynoszą do 300 pt, wartości anomalnej indukcji magnetycznej dla bezwymiarowej głębokości pomiarowej z b > 6. wzdłuż linii w kierunku NS w odległości równej dwukrotnej długości obiektu wynoszą niewiele ponad 100 pt, im większa bezwymiarowa głębokość pomiarowa tym występują mniejsze zmiany anomalnej indukcji magnetycznej. Gradienty anomalnej indukcji magnetycznej są zatem coraz mniejsze, dla modelu obiektu o rozmiarach k razy większych od przyjętych w przeprowadzonej analizie, wartości anomalnej indukcji magnetycznej są te same na bezwymiarowej głębokości pomiarowej k razy większej. Praca została sfinansowana w ramach projektu NCBiR nr O ROB/0062/03/001. LITERATURA [1] www.geometrics.com [2] Wołoszyn M.: Kompensacja błędu kierunkowego magnetometru pompowanego optycznie. Pomiary Automatyka Kontrola, nr 12, S. 845 847, 2008. [3] Clem T.: Sensor Technologies for Hunting Buried Sea Mines. Oceans 02 MTS/IEEE vol. 1, pp. 452 460, 2002. [4] Clem T., Overway D., Purpura J., Bono J.: Magnetic Detection of Underwater Targets in Very Shallow Water for Searches at High Speeds. OCEANS, 2001. MTS/IEEE Conference and Exhibition, vol.1, pp. 50 58, 2001. DETECTION OF FERROMAGNETIC OBJECTS BY USING SCALAR MAGNETOMETERS The results of the analysis of the possibility to detect ferromagnetic objects (ships, submarines, mines, etc.) using two scalar magnetometers. Using two magnetometers of high sensitivity (in the order pt/hz 0,5 ) placed at a distance from each other in the operating system can detect differential ferromagnetic objects from a distance. Should be made to compensate for the error code to synchronize the work of the two magnetometers. Ferromagnetic object detection using two magnetometers requires proper configuration