RZECZPOSPOLITA POLSKA (12) OPIS PATENTOWY (19) PL (11) 178809 (13) B1 Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (21) Numer zgłoszenia: 308862 (22) Data zgłoszenia: 01.06.1995 (51) IntCl7: F16B7/18 E04F 11/18 F16L 19/02 (54) Sposób i złącze do łączenia rur (43) Zgłoszenie ogłoszono: 09.12.1996 BUP 25/96 (73) Uprawniony z patentu: Głowacki Wiesław, Nadarzyn, PL (72) Twórca wynalazku: Wiesław Głowacki, Nadarzyn, PL (45) O udzieleniu patentu ogłoszono: 30.06.2000 WUP 06/00 (74) Pełnomocnik: Żebruń Anna, "JOTBIS", Biuro Techniczno- Patentowe PL 178809 B1 (57) 1. Sposób łączenia rur o przekroju kołowym, polegający na stabilnym a zarazem rozłącznym połączeniu dwóch prostych lub ustawionych pod kątem rur, przy wykorzystaniu profilowanych łączników, znamienny tym, że w jednej z łączonych rur (10) wspawuje się złącze (1), wyposażone w wystającą śrubę (6) i dokręca się do niej drugą łączoną rurę (13), posiadającą wyprofilowanie (12) z osiowym, gwintowanym otworem (11) przez wkręcanie na wystającą śrubę (6) wyprofilowania (12) z otworem (11) do momentu uzyskania odpowiedniej wielkości docisku powierzchni czołowych łączonych rur (10) i (13) i uzyskuje w ten sposób trwałe połączenie. 3. Złącze do łączenia rur o przekroju kołowym, składające się z dwóch okrągłych płytek, śruby wkrętów i sprężyny, znamienne tym, że w stałej płytce (2) są wspawane dwa wkręty (3), natomiast w ruchomej płytce (5) wspawana jest śruba (6), a ponadto w obu płytkach (2) i (5) znajdują się odpowiednio rozmieszczone przelotowe otwory (4) i (7) na wystające na zewnątrz wkręty (3) i śrubę (6), natomiast pomiędzy płytkami (2) i (5) jest umieszczona sprężyna (8) oparta jedną powierzchnią czołową na ruchomej płytce (2), a drugą powierzchnią na płytce ruchomej (5). Fig. 2
Sposób i złącze do łączenia rur Zastrzeżenia patentowe 1. Sposób łączenia rur o przekroju kołowym, polegający na stabilnym a zarazem rozłącznym połączeniu dwóch prostych lub ustawionych pod kątem rur, przy wykorzystaniu profilowanych łączników, znamienny tym, że w jednej z łączonych rur (10) wspawuje się złącze (1), wyposażone w wystającą śrubę (6) i dokręca się do niej drugą łączoną rurę (13), posiadającą wyprofilowanie (12) z osiowym, gwintowanym otworem (11) przez wkręcanie na wystającą śrubę (6) wyprofilowania (12) z otworem (11) do momentu uzyskania odpowiedniej wielkości docisku powierzchni czołowych łączonych rur (10) i (13) i uzyskuje w ten sposób trwałe połączenie. 2. Sposób łączenia według zastrz. 1, znamienny tym, że reguluje się odpowiednio docisk i moment dokręcania wyprofilowania (12) na śrubie (6), co umożliwia dowolny obrót rury (13) względem rury (10) w granicach pełnego kąta od 0-360 i ustawianie rur (10) i (13) pod żądanym kątem, w zależności od potrzeb montażowych, przy pełnym zachowaniu jakości połączenia. 3. Złącze do łączenia rur o przekroju kołowym, składające się z dwóch okrągłych płytek, śruby wkrętów i sprężyny, znamienne tym, że w stałej płytce (2) są wspawane dwa wkręty (3), natomiast w ruchomej płytce (5) wspawana jest śruba (6), a ponadto w obu płytkach (2) i (5) znajdują się odpowiednio rozmieszczone przelotowe otwory (4) i (7) na wystające na zewnątrz wkręty (3) i śrubę (6), natomiast pomiędzy płytkami (2) i (5) jest umieszczona sprężyna (8) oparta jedną powierzchnią czołową na ruchomej płytce (2), a drugą powierzchnią na płytce ruchomej (5). * * * Przedmiotem wynalazku jest sposób i złącze do łączenia kształtowników o przekroju kołowym, zwłaszcza rur, znajdujących zastosowanie w różnego rodzaju poręczach, balustradach, barierach ochronnych i ozdobnych. Znane sposoby łączenia kształtowników o przekroju kołowym, a szczególnie rur przeznaczonych do różnego rodzaju balustrad, poręczy i barier, wykonanych z rur nie wymagających zachowania szczelności, polegają na trwałych, nierozłącznych połączeniach, uzyskiwanych za pomocą spawania lub skręcania przy pomocy śrub i wkrętów. Znane łączniki, stosowane do tego celu, posiadają skomplikowaną konstrukcję, są bardzo niewygodne w procesie łączenia poszczególnych odcinków rur, znajdują zastosowanie szczególnie do łączenia prostych odcinków rur w sposób trwały, nierozłączny. W znanych sposobach montowania poszczególnych odcinków rur pod odpowiednim kątem, uzyskuje się przez profilowane wygięcie rur pod odpowiednim kątem lub przy pomocy łączników, które umożliwiają łączenie w sposób nierozłączny, co jest dużą niedogodnością i ogranicza możliwość wielostronnego wykorzystania wspomnianych poręczy, balustrad i barier. Powierzchnie zewnętrzne rur po połączeniu znanymi sposobami mają zniszczoną powierzchnię i nieestetyczne ślady w miejscu połączeń, co wpływa na wygląd zewnętrzny i estetykę łączonych rur. Ze względu na funkcje ozdobne, do jakich są przeznaczone różnego rodzaju konstrukcje balustrad, poręczy i barier, wygląd zewnętrzny całości konstrukcji ma istotne znaczenie. Ponadto, w razie potrzeby zdemontowania, zmianę lub przemieszczenie w inne położenie określonych konstrukcji, konieczne jest zniszczenie nierozłącznych połączeń, zwłaszcza spawanych lub łączonych za pomocą śrub i wkrętów. Sposób łączenia rur o przekroju kołowym, polegający na stabilnym a zarazem rozłącznym łączeniu odcinków prostych lub ustawionych pod kątem rur, w rozwiązaniu według wynalazku polega na tym, że do jednej z łączonych rur z wewnątrz umieszczonym w niej i umocowanym na trwale złączem, wyposażonym w wystającą śrubę, dokręca się drugą rurę zakończoną odpowiednim wyprofilowaniem, odpowiadającym średnicy wewnętrznej łączonych rur, przy czym wystające wyprofilowanie posiada osiowy, gwintowany otwór, odpowiadający wymiarem wystającej śrubie
178 809 3 złącza. Łączenie obu odcinków rur polega na tym, że wyprofilowanie z gwintowanym otworem nakręca się na wystającą śrubę złącza do momentu uzyskania odpowiedniego docisku powierzchni czołowych obu łączonych rur, uzyskując trwałe a zarazem rozłączne połączenie. Moment docisku obu powierzchni czołowych łączonych rur, reguluje się odpowiednio w granicach kąta pełnego, co pozwala na żądane ustawienie łączonych rur względem siebie, w zależności od potrzeb montażowych. Istota złącza do łączenia rur o przekroju kołowym, składającego się z dwóch okrągłych płytek, śruby, wkrętów oraz sprężyny, według wynalazku polega na tym, że w płytce stałej, przeznaczonej do stałego połączenia z wewnętrzną powierzchnią łączonej rury, znajduje się osiowy, przelotowy otwór oraz dwa przyspawane kołnierzami wkręty. Natomiast druga, ruchoma płytka złącza posiada w środku przyspawaną długą śrubę oraz dwa przelotowe otwory, odpowiednio rozmieszczone, w które wchodzą przyspawane w stałej płytce wkręty. Pomiędzy obu płytkami znajduje się sprężyna śrubowa, oparta jedną powierzchnią czołową o płytkę stałą, a drugą powierzchnią czołową o płytkę ruchomą. Wstępny naciąg sprężyny uzyskuje się przez odpowiednie dokręcenie nakrętek, znajdujących się na wkrętach pod ruchomą płytką. Sposób oraz złącze do łączenia rur o przekroju kołowym według wynalazku, pozwala na łączenie dwóch odcinków rur prostych oraz rur ustawionych pod kątem w sposób stabilny, a zarazem rozłączny. Łączone rury sposobem i przy pomocy złącza według wynalazku mogą być ustawione względem siebie pod różnymi kątami, w zależności od potrzeb i wymagań montażowych. Przedmiot wynalazku jest przedstawiony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 - przedstawia konstrukcję złącza w widoku, fig. 2 - przedstawia złącze wspawane w rurę, ukazujące połączenie z prostym odcinkiem drugiej, łączonej rury, natomiast fig. 3 - przedstawia złącze w położeniu ukazującym połączenie prostej rury z profilowanym łącznikiem. Złącze 1 według wynalazku składa się ze stałej płytki 2 ze wspawanymi w nią wkrętami 3, przy czym w płytce 2 znajduje się przelotowy otwór 4, oraz z ruchomej płytki 5 z przyspawaną śrubą 6 i z dwoma przelotowymi otworami 7. Pomiędzy płytkami 2 i 5 znajduje się sprężyna 8 oparta powierzchniami czołowymi z dwóch stron o płytkę stałą 2 i płytkę ruchomą 5. Nakrętki 9 służą do wstępnego naciągu sprężyny 8. Do połączenia dwóch prostych odcinków złącze 1 przytwierdza się na stałe do rury 10 i nakręca na śrubę 6 gwintowany otwór 11 wyprofilowania 12 drugiej łączonej rury 13. Połączenie prostego odcinka rury 10 z profilowanym łącznikiem 14 odbywa się w identyczny sposób Jak łączenie prostych odcinków dwóch rur.
178 809 Fig. 3
Fig. 2 178 809
178 809 Fig. 1 Departament Wydawnictw UP RP. Nakład 60 egz. Cena 2,00 zł.