WIRUSY CHOROBOTWÓRCZE DLA CZŁOWIEKA TOK BADANIA WIRUSOLOGICZNEGO METODY STOSOWANE W DIAGNOSTYCE WIRUSOLOGICZNEJ Katedra i Zakład Mikrobiologii Lekarskiej Anna Majewska Warszawa, 2015
OGÓLNA CHARAKTERYSTYKA WIRUSÓW Małe rozmiary (20 nm-300 średnicy) Brak budowy komórkowej Zależą całkowicie od żywych komórek Nie rosną na podłożach sztucznych Bezwzględne pasożytnictwo wewnątrzkomórkowe Posiadają jeden rodzaj kwasu nukleinowego Nie namnażają się przez podziały Są niewrażliwe na antybiotyki
Budowa wirusa kwas nukleinowy (DNA lub RNA) DNA jest zwykle dwuniciowy (wyjątek parwowirusy) RNA jest zwykle jednoniciowy (wyjątek reowirusy) jednoniciowy RNA - o dodatniej (mrna) lub ujemnej polarności (transkrypcja do kopii o dodatniej polarności)
kwas nukleinowy + kapsyd = nukleokopsyd Funkcje kapsydu: ochronna udział w adsorpcji i wnikaniu wirusa do komórki przez interakcje z receptorami błony komórkowej
pojedynczy segment wielosegmentowy
Nukleokapsyd o symetrii ikosaedralnej adenowirusy herpeswirusy pikornawirusy liczba kapsomerów jest cechą taksonomiczną
Nukleokapsyd o symetrii helikalnej (spiralnej) kapsomery spiralnie otaczają kwas nukleinowy wydłużony kształt rabdowirusy filowirusy wirus Ebola
Osłonka nabyta z błony komórkowej podczas późnych faz replikacji glikoproteiny przyleganie do receptorów komórkowych pobudzanie interakcji z białkami nukleokapsydu (dojrzewanie potomnych cząstek wirusa)
osłonka wirusa wszystkie wirusy o symetrii helikalnej wirusy o symetrii ikosaedralnej: togawirusy herpeswirusy retrowirusy flawiwirusy
wirusy bezosłonkowe oporne na wysuszenie, detergenty, ekstremalne ph i temperatury przenoszone droga oddechową i fekalno-oralną wirusy osłonkowe wymagają wilgotnego środowiska, wrażliwe na kwasy i detergenty
Białka wirusowe strukturalne enzymatyczne polimerazy wirusowe (replikacja) proteazy modyfikacja dużych protein w procesie translacji, uwolnienie kwasu nukleinowego z nukleokapsydu endonukleazy i ligazy (replikacja)
Postaci pozakomórkowa spoczynkowa wirion wewnątrzkomórkowa aktywna pozbawiony białkowego płaszcza komórka zarażona wirusem wścieklizny: liczne wirusy (szare, pałeczkowate struktury) i większe, ciemniejsze ciałka wtrętowe Negriego
Kryteria uwzględniane w klasyfikacji wirusów wygląd, kształt i wielkość, cechy kwasu nukleinowego, typ, liczba nici i ich postać (s, ds, liniowy, kolisty), liczba segmentów, masa cząsteczkowa, polarność genomu wirusowego, symetria nukleokapsydu, obecność osłonki lub jej brak, stopień pokrewieństwa antygenowego,
Replikacja wirusów adsorpcja wniknięcie odpłaszczenie synteza białek wczesnych powielenie genomu synteza białek późnych składanie i dojrzewanie wirionów potomnych uwolnienie dojrzałych wirionów
WIRUS RECEPTOR RECEPTOR KOMÓRKOWY WIRUSOWY Reowirusy HIV cząstka CD4 gp120 Ortomyksowirus Wirus grypy sialyloligosacharydy hemaglutynina Rabdowirus Wirus wścieklizny receptor acetylocholinowy białko G Hepadnawirusy HBV receptor hepatocytowy Pre-S
Penetracja Fuzja wirusowej osłonki z błona komórkową Białko fuzji, doprowadza do połączenia osłonki wirusowej z błoną komórkową, do cytoplazmy dostaje się nukleokapsyd, z którego uwalnia się kwas nukleinowy (odpłaszczanie) Translokacja bezpośrednie przejście wirusa przez błonę komórkową, małe wirusy
penetracja Endocytoza Wpuklenie błony komórkowej. Wirus zamknięty w pęcherzyku pokrytym klarytyną, który wędruje w głąb cytoplazmy
odpłaszczanie proteazy wirusowe trawią białka ochronne uwolnienie kwasów nukleinowych
synteza Replikacja kwasu nukleinowego Synteza białek wirusowych DNA przemieszcza się do jądra komórkowego
Dojrzewanie formowanie wirionów potomnych
wirusy osłonkowe egzocytoza, odzyskanie osłonki lipoproteinowej (ortomyksowirusy, paramyksowirusy) wirusy nagie liza komórki
Wirusy lityczne Cykl rozwojowy wirusa doprowadzający do rozpadu (lizy) atakowanej komórki Wirus wnika do komórki, zmusza ją do powielenia wirusowego kwasu nukleinowego i do syntezy wirusowych białek. Powstają potomne cząsteczki wirusa, które opuszczają komórkę, niszcząc ją.
Wirusy lizogenne Wirus nie powoduje śmierci komórki, ulega włączeniu do komórkowego DNA. DNA wirusa jest przekazywany komórkom potomnym w procesach podziałów komórkowych. Zjawisko to uznaje się za przyczynę niektórych zmian nowotworowych, a wirusy je wywołujące nazywamy wirusami onkogennymi.
Drogi zakażenia powietrzna inhalacyjna pokarmowa fekalno-oralna wertykalna krwiopochodna kontakt płciowy wektory autoinokulacja kontakt bezpośredni (zakażone powierzchnie)
Zakażenie pierwotne Zakażenie wtórne (latencja) Zakażenie miejscowe Zakażenie narządowe Wiremia zakażenie narządów docelowym (tropizm OUN, wątroba, płuca, jelita, skóra, wirusy pantropowe)
latencja zakażenie latentne, utajone komórki nerwowe HHV-1, HHV-2, HHV-3 limfocyty B HHV-4 (EBV) limfocyty T HHV-5 (CMV) reaktywacja ze stanu latencji czynniki reaktywacji: bodźce termiczne, psychiczne, fizyczne, hormonalne, zakaźne
OBJAWY ZAKAŻENIA pierwsze objawy: gorączka, bóle mięśniowe, złe samopoczucie aktywacja dopełniacza i uwalnianie cytokin objawy miejscowe wysypka, obrzęk ślinianek, nieżyt nosa działanie cytopatogenne wirusa
objawy narządowe ostra faza choroby procesy nowotworowe zakażenia przetrwałe retrowirusy, papillomawirusy zakażenia wertykalne zakażenie płodu, noworodka
materiał diagnostyczny wczesna postekspozycja faza objawów klinicznych (wirusy oddechowe) ozdrowieńcy kontrola postępów leczenia wymaz z błony śluzowej nosa i gardła plwocina krew/surowica krwi moc, kał wymazy ze zmian skórnych, zeskrobiny aspiraty fragmenty tkanek
metody diagnostyczne obraz kliniczny hodowla komórkowa, obserwacja mikroskopowa: CPE, immunofluorescencja, mikroskopia elektronowa wykrywanie składników wirusowych wykrywanie przeciwciał
Hodowla wirusów diagnozowanie zakażeń badania naukowe produkcja antygenów (szczepionki, testy diagnostyczne) Metody hodowli hodowle komórkowe żywe układy: zwierzęta laboratoryjne zarodki ptasie
ZARODKI PTASIE KURZE - 1931 rok - KACZE, PRZEPIÓRKI JAPOŃSKIE wirus świnki wirus grypy
zwierzęta laboratoryjne (myszy, świnki morskie, króliki, chomiki)
HODOWLE KOMÓRKOWE (1925rok WIRUS KROWIANKI W HODOWLI TKANKOWEJ, F. PARKER )
Hodowle komórkowe PIERWOTNE Komórki uzyskane ze świeżo izolowanych tkanek lub narządu WTÓRNE - USTABILIZOWANE PÓŁCIĄGŁE diploidalne, ograniczona liczba pasaży (40-50), utrzymują swój garnitur chromosomalny, ulegają aberracji i degeneracji, (MRC-5, WI-38), CIĄGŁE aneuploidalne, najczęściej wywodzą się z tkanki nowotworowej, VERO, HeLa,
Hodowle komórkowe Hodowla w naczyniach szkło, nietoksyczny plastik przyleganie do powierzchni tworząc jednowarstwową hodowlę monolayer Hodowla w zawiesinie mieszadła magnetyczne
Pożywki do hodowli komórkowych zawierają - cukry, - aminokwasy, - witaminy, - sole mineralne, - związek buforujący (do ph 7,2-7,4), - wskaźnik barwny ph, - antybiotyki, - surowicę (najczęściej płodową cielęcą) w stężeniu 10-20% w stężeniu 2-5% pożywka wzrostowa pożywka utrzymująca
WARUNKI HODOWLI temperatura 37ºC, stężenie CO 2 5%, wilgotność
Permisywność Wirus zakaża się i replikuje tylko w tych liniach komórkowych, których komórki zawierają odpowiedni dla gatunku wirusa receptor (komórki permisywne, zezwalające)
NAZWA TKANKA WIRUS POCHODZENIE MORFOLOGIA HeLa człowiek rak szyjki macicy nabłonkowa Polio 1, adenowirusy, herpeswirusy Hep-2 człowiek rak krtani nabłonkowa Polio 1, adenowirusy, flawiwirusy BHK-21 chomik nerka fibroblasty adenowirusy, herpeswirusy Vero małpa nerka nabłonkowa SV 40, herpeswirusy WI-38 człowiek płuca fibroblasty Polio 1, 2, VSV, adenowirusy PK świnia nerka nabłonkowa VSV, Coxsackie B2 - B6, flawiwirusy, herpeswirusy nie wszystkie wirusy mogą namnażać się we wszystkich liniach komórkowych, wirus replikuje się tylko w komórce permisywnej tj. zezwalającej, która posiada odpowiedni dla danego wirusa receptor.
Hodowle komórkowe stosowane w celach diagnostycznych, naukowych, produkcyjnych VERO
Vero (komórki nabłonkowe z zielonej małpy afrykańskiej) wielojądrowe komórki olbrzymie
Micrograph showing the viral cytopathic effect of herpes simplex virus (multi-nucleation, ground glass chromatin).
A okołojądrowe halo, powiększone hyperchromatyczne jądro B duże jądro, nieregularne rozmieszczenie chromatyny, nieregularna osłonka
HAdV ludzkie adenowirusy
Metody wykrywania wirusów
ZMIANY CYTOPATYCZNE (CPE) WTRĘTY- ciałka wtrętowe, widoczne w barwionych, zakażonych komórkach za pomocą mikroskopu świetlnego. Są to skupiska wirusów lub wirusy otoczone komórkowymi elementami białkowymi i lipidowymi lub składniki komórkowe powstałe pod wpływem zmienionego metabolizmu zakażonej komórki. wtręty cytoplazmatyczne
wtręty jądrowe (herpeswirusy) Wtręty A (HSV, VZV) ostro odgraniczone, otoczone jasną przestrzenią od chromatyny jądrowej Wtręty B (poliowirus, żółtej febry) mniejsze. Wtręty jądrowe i cytoplazmatyczne (wirus odry)
CPE - wirus odry w linii komórkowej HeLa, syncytia, wtręty cytoplazmatyczne (barwienie hematoksyliną)
Hepatocyt wewnatrzjądrowe wtręty, otoczone strefą halo. barwienie H&E.
Wielojądrzaste komórki olbrzymie syncytia np. paramyksowirusy, herpeswirusy
Skupiska powiększonych i zaokrąglonych komórek, utrata mostków cytoplazmatycznych (grona winogron) - adenowirusy
zaokrąglenie i obkurczenie komórek. liza (zniszczenie warstwy komórek) np. poliowirus
Efekt cytopatyczny powodowany przez wirusa HHV-1 hodowla prawidłowa (linia Vero) CPE
Efekt cytopatyczny powodowany przez poliowirusy hodowla prawidłowa (linia Vero) CPE c
Efekt cytopatyczny powodowany przez cytomegalowirusa
Efekt cytopatyczny powodowany przez wirusa Coxsackie A hodowla prawidłowa (linia PMK) CPE
Transformacja nowotworowa komórek wzrost jednowarstwowy zastąpiony jest chaotycznym i wielowarstwowym, grudkowate skupiska, aberracje chromosomów
HHV-8 Mięsak Kaposiego
HPV typy onkogenne
HHV-4 (EBV) Chłoniak Burkitta
ZMIANY NIECYTOPATYCZNE 1. Hemadsorpcja ortomyksowirusy, paramyksowirusy 2. Interferencja podwójne zakażenie = oporność na zakażenie komórki innym wirusem
Hemaglutynacja [Hirst 1941] Stosowania do wykrywania wirusów posiadających na swej otoczce hemaglutyniny np. wirusa grypy Uwolnione wirusy w pożywce hodowlanej + krwinki czerwone = aglutynacja erytrocytów konglomeraty erytrocytarnowirusowe Dokładna identyfikacja wirusa namnożonego w hodowli komórkowej wymaga zastosowania dodatkowych technik diagnostycznych
zdjęcia wykorzystane w prezentacji pochodzą z ogólnie dostępnych stron internetowych