Krzysztof Borowski Wybrane systemy transakcyjne wykorzystywane przez inwestorów jednosesyjnych. Opublikowany w: Studia i Prace Kolegium Zarządzania i Finansów, Zeszyt Naukowy 74, Warszawa 2006, str. 59-74. Wstęp Globalizacja rynków finansowych, wydłuŝenie czasu pracy poszczególnych giełd światowych, liberalizacja przepisów dotyczących swobodnego przepływu kapitału między państwami, redukcja kosztów prowizji przeprowadzona ze strony biur maklerskich oraz rozwój technik komputerowych, a zwłaszcza Internetu, doprowadziły do powstania nowej grupy inwestorów inwestorów jednosesyjnych 1. W artykule przedstawione zostały podstawowe strategie wykorzystywane przez inwestorów jednoseryjnych. W literaturze przedmiotu zazwyczaj tego typu techniki weryfikuje się w trendach bocznych tj. na rynku kiedy strategie kup i trzymaj nie przynoszą wysokich stóp zwrotu. Ostatnim dłuŝszym trendem bocznym, w jakim znajdował się indeks Wig20 był koniec 2002 r., stąd teŝ przykłady zastosowań poszczególnych technik zostały umieszczone w tym właśnie horyzoncie czasowym. 1. Inwestowanie jednosesyjne Inwestorzy jednosesyjni przeprowadzają transakcje w dowolnym momencie sesji giełdowej i zamykają wszystkie pozycje do końca notowań 2. 1 Od wielu lal skalpowanie rynków (scalping) czyli zawieranie transakcji podczas bardzo szybkich i względnie krótkich ruchów cen było domeną inwestorów posiadających bezpośredni dostęp do systemu giełdowego. Korzystając z niskich prowizji i moŝliwości szybkiej realizacji zleceń, bez trudu osiągali zyski z szybkiego wejścia i wyjścia z rynku. W ostatnim czasie wielu inwestorów przekonało się, Ŝe skalpowanie rynków jest moŝliwe bez bezpośredniej obecności na parkiecie. W rzeczywistości spędzają dzień przy komputerze podłączeni poprzez Internet do systemu komputerowego swojego biura maklerskiego, które umoŝliwia im składanie zleceń on-line bezpośrednio do systemu giełdowego. Stosunkowo małe ruchy cen, z jakimi ma do czynienia skalpujący muszą być zrekompensowane przez otwarcie stosunkowo duŝych pozycji. Skuteczność skalpowania zaleŝy w duŝej mierze od szybkiej realizacji poniesionych strat i osiągniętych zysków. Niektóre amerykańskie biura maklerskie wprowadzają jeszcze dodatkowe rozróŝnienie graczy na: 1. Jednodniowych graczy. 2. Bardzo aktywnych graczy (obrót co najmniej 100 kontraktami terminowymi w czasie jednej sesji). 3. Sckalperów (obrót co najmniej 500 kontraktami terminowymi w czasie jednej sesji). 4. Swingerów graczy utrzymujących pozycje przez dwie lub trzy sesje. Na podstawie strony internetowej: http://www.netfutures.com z dnia 21.12.2005. 2 W literaturze zagadnienia moŝna spotkać opinie, Ŝe inwestor jednosesyjny nie powinien czekać aŝ do samego zamknięcia notowań lecz likwidować pozycje wcześniej nawet w połowie notowań: Gopalakrishnan J. Candlestick Charting for Daytrading, Technical Analysis of Stock & Commodities, November 2000, vol. 18, nr.11, str. 28-34.
Głównymi celami inwestora jednosesyjnego są: 1. Kończyć kaŝdą sesję bez otwartych pozycji 2. Osiągnąć zysk 3. Ograniczać ewentualne straty do minimum Inwestowanie jednosesyjne umoŝliwia inwestorom: znacznie efektywniejsze wykorzystanie posiadanego kapitału 3, i wystawia ich na znacznie mniejsze ryzyko straty 4. Okazuje się, Ŝe wiele systemów transakcyjnych znacznie lepiej sprawdza się w krótszym okresie czasu 5. Inną zaletą inwestowania jednosesyjnego jest fakt, Ŝe wynik transakcji (zysk lub strata) jest znany znacznie szybciej niŝ w przypadku inwestycji pozycyjnych. Jest to szczególnie waŝne z punktu widzenia ograniczania strat. Najpopularniejszymi metodami stosowanymi w inwestowaniu jednosesyjnym są 6 : 1. Średnie kroczące 2. Kanał średniej kroczącej 3. Wskaźnik siły relatywnej Wildera 4. Wskaźnik momentum 5. Wskaźnik zmian tempa 6. Wybicie z kanału 7. Oscylator stochastyczny SP 8. Luki cenowe 9. Unikatowy oscylator O/C 10. System następujących po sobie cen zamknięcia 3 Inwestowanie jednosesyjne nie wymaga posiadania kapitału zabezpieczającego niezbędnego do utrzymania pozycji między poszczególnymi sesjami. Większość domów maklerskich umoŝliwia inwestorom agresywne inwestowanie w przeciągu jednej sesji, pozwalając im na otwieranie stosunkowo duŝych pozycji bez wnoszenia wysokich depozytów zabezpieczających. 4 Inwestor pozycyjny często pada ofiarą znacznych wahań cen, będących reakcją na wydarzenia, które wystąpiły po zamknięciu sesji. Okazuje się, Ŝe posiadana na koniec sesji pozycja inwestora jest zyskowna, ale na otwarciu następnej sesji przynosi juŝ stratę na skutek reakcji rynku na jakąś niekorzystną wiadomość. 5 Bernstein J. Inwestor jednosesyjny, Oficyna wydawnicza, Kraków 2002. System inwestycyjny moŝe zostać stworzony i przetestowany praktycznie w obrębie jednej sesji. 6 Dokładne omówienie wykorzystywanych w pracy wskaźników moŝna znaleźć w pracy: Achelis S. Analiza techniczna od A do Z, Oficyna Wydawnicza LT&P, Warszawa 1998 oraz Blau W. Momentum, Direction, and Divergence, J. Wiley & Sons, Nowy York 1995. RóŜne sposoby wygładzania średniej ruchomej omówione zostały w Nowakowski J., Borowski K. Wykorzystanie ciągów liczbowych w analizie technicznej, Studia i prace Kolegium Zarządzania i Finansów, Zeszyt 20, Warszawa 2001.
W artykule omówione zostały niektóre z ww. metod inwestowania, które znacznie odbiegają od sposobów otwierania i zamykania pozycji przeprowadzanych w przypadku inwestowania pozycyjnego. 2. Oscylator stochastyczny i metoda jednosesyjnego strzału stochastycznego (SP). Oscylator stochastyczny składa się z dwu wartości: tzw. procentu K (%K) i procentu D (%D). Druga wielkość jest średnią ruchomą linii %K. Na akcjogramie linia %K oznaczana jest zazwyczaj jako linia ciągła, podczas gdy linia %D jako linia przerywana. W oscylatorze stochastycznym występują cztery zmienne: Przedział czasowy %K liczba jednostek, jaką uŝywamy do obliczeń stochastycznych. Spowalniający przedział czasowy %K odpowiadający za wewnętrzne wygładzanie wartości %K. Wartość 1 jest uznawana za szybki wskaźnik stochastyczny, wartość 3 za wolny wskaźnik stochastyczny. Przedział czasowy %D liczba jednostek czasu, jaką uŝywamy do obliczeń średniej ruchomej %K. Metoda %D oznacza wybrany sposób (prosty, ekspotencjalny, szeregu czasowego, triangularny, zmienny lub waŝony) stosowaną do obliczania wartości %D. Sposób obliczenia wielkości %K i %D wygląda następująco: C LN % K =100 H L N N gdzie: C ostatnią cena zamknięcia L N - najniŝsza cena z ostatnich N okresów H N najwyŝsza cena z ostatnich N okresów % D = 100 gdzie: H L T T H T T - kresowa suma róŝnic (C - L N ) L T T - okresowa suma róŝnic (H N L N )
Oscylator stochastyczny kształtuje się zawsze w przedziale od 0% do 100%. Wartość 0% oznacza, Ŝe ostatnia cena zamknięcia była zarazem minimalną ceną osiągniętą przez dany instrument w analizowanym przedziale czasu. Wartość 100% oznacza, Ŝe ostatnia cena zamknięcia była zarazem najwyŝszą ceną osiągniętą przez dany instrument w analizowanym przedziale czasowym. Rysunek 1. Zastosowanie metody strzału stochastycznego na przykładzie notowań 5 minutowych indeksu Wig20 w dniach 2 i 3 grudnia 2002 r. Źródło: opracowanie własne Bardzo waŝnym zagadnieniem jest sposób zastosowania oscylatora stochastycznego: Sygnał kupna jest generowany w momencie, gdy oscylator (lina %K lub %D) spada poniŝej zadanego poziomu (np. 20) a następnie wzrasta powyŝej tego poziomu. Sygnał sprzedaŝy powstaje, gdy oscylator wzrasta powyŝej zadanego poziomu (np. 80) a następnie ponownie spada poniŝej tego poziomu. Sygnał kupna jest generowany w momencie, gdy linia %K wzrasta powyŝej poziomu linii %D a sygnał sprzedaŝy w momencie, gdy linia %K spada poniŝej poziomu linii %D.
Wykorzystanie oscylatora w analizie w celu określenia dywergencji polegających np. na osiąganiu kolejnych maksimów lokalnych przez ceny przy jednoczesnym braku kolejnych maksimów lokalnych wartości oscylatora. Oscylator stochastyczny da sygnał kupna, jeśli %K znajdzie się na poziomie 75% lub wyŝszym pod koniec okresu, którym posługuje się inwestor. Dla celów inwestowania jednosesyjnego wykorzystuje się zazwyczaj dane 5- lub 10-minutowe dla czternastookresowego oscylatora stochastycznego. Oznacza to, Ŝe po tym jak linia %K oscylatora przekroczyła poziom 75% przy danych 5- lub 10 minutowych, inwestora składa zlecenie kupna bezpośrednio po upływie tych 5- lub 10- minut. Po zajęciu pozycji długiej naleŝy złoŝyć zlecenie stop strata 7 zgodnie ze stosowaną metodą zarządzania ryzykiem albo zamknąć pozycję, gdy tylko linie %K i %D przetną się ponownie po upływie jednego z 5- lub 10-minutowych okresów. Wykorzystanie metody strzału stochastycznego przedstawione zostało na rys. nr 1. ZauwaŜmy, Ŝe wszystkie transakcje przeprowadzone zgodnie z tą metodą przyniosły w analizowanym okresie zysk. Wymuszone zamknięcie transakcji, które nastąpiło na zamknięciu sesji dnia 2 grudnia zmniejszyło nieco łączną stopę zwrotu, jaką moŝna było osiągnąć utrzymując pozycję krótką aŝ do momentu przebicia przez oscylator swojej średniej, które to nastąpiło następnego dnia. W tym przypadku zyskowniejszą strategią była strategia pozycyjna polegająca na utrzymaniu pozycji krótkiej. Przyjęte na rys. 1 oznaczenia to: K kupno, otwarcie pozycji długiej S sprzedaŝ, otwarcie pozycji krótkiej ZD zamknięcie pozycji długiej i wyjście z rynku ZK zamknięcie pozycji krótkiej i wyjście z rynku W wyjście z rynku na koniec sesji Strategia strzału stochastycznego generuje wskazanie wejścia na rynek wtedy, gdy większość inwestorów uwaŝa go za wyprzedany lub wykupiony. Innymi słowy SP generuje sygnał kupna, gdy większość inwestorów uwaŝa rynek za wykupiony i niezdolny do dalszych 7 Zlecenie stop strat określane jest równieŝ z literaturze zagadnienia jako: stop loss lub trailing stop.
wzrostów, a sygnał zajęcia pozycji krótkiej, gdy większość inwestorów uwaŝa rynek za wyprzedany i niezdolny do dalszych spadków. Twórcy tej metody wychodzą z załoŝenia, Ŝe rynek nie jest na tyle wykupiony, aby nie mógł dalej rosnąć, ani tak wyprzedany, aby nie mógł dalej spadać. MoŜna ją porównać do prawa fizyki głoszącego, Ŝe ciało będące w ruchu pozostanie w ruchu, dopóki nie zabraknie mu energii. Analizując rynek akcji i rynek terminowy, zauwaŝamy, Ŝe wiele z silnych ruchów cen ma miejsce na krótko przed końcem trendu wzrostowego lub spadkowego 8. Bardzo często największy i najszybszy ruch cen odbywa się po osiągnięciu przez rynek stanu wykupienia lub wyprzedania. SP stara się wykorzystać właśnie to zjawisko. Inwestorzy w celu optymalizacji tej metody inwestycyjnej z powodzeniem mogą wykorzystać poszczególne stopnie swobody tej metody: Dane giełdowe z określonego przedziału czasowego np. 5- lub 10 minutowe. Na rynku akcji najczęściej sprawdzają się wykresy 5 minutowe. Na innych rynkach bardziej skuteczne mogą okazać się dane o dłuŝszym horyzoncie czasowym. Poziom wykupienia oscylatora stochastycznego. Nie zawsze musi to być wielkość 75%. Okazuje się, Ŝe na podstawie przeprowadzonych badań najbardziej optymalnym poziomem na GPW dla 5-minutowych notowań indeksu Wig20 w okresie 01.01.2002 31.11.2002. jest wartość 74%. Poziom wyprzedania oscylatora stochastycznego - niekoniecznie musi zostać przyjęta wielkość 25%. Optymalizacja dokonana dla indeksu Wig20 w przedziałach 5- minutowych wykazała, Ŝe najlepszym poziomem sygnalnym oscylatora okazywał się poziom 24% (analizowany okres czasu jak wyŝej). RóŜne wartości N oraz T stosowane do konstrukcji oscylatora stochastycznego. Okazuje się, Ŝe metoda SP sprawdza się na rynkach o duŝej zmienności, do których zaliczamy rynki walutowe, czasami rynek ropy naftowej, rynek kontraktów terminowych na indeksy giełdowe. 3. Zmodyfikowana metoda jednosesyjnego strzału stochastycznego (SP) 8 W przypadku załamania cen akcji, któremu towarzyszy gwałtowny wzrost wolumenu obrotu uŝywa się często angielskiego określenia selling climax.
Po wygenerowaniu sygnału przez SP rynek moŝe utrzymywać się w trendzie przez dłuŝszy okres czasu. W związku z tym moŝna zmodyfikować nieco standardową metodę SP, tak aby było moŝliwe utrzymanie zajętej pozycji nieco dłuŝej. OtóŜ w tym celu stosuje się blisko podąŝające za ceną rynkową zlecenie stop, które będzie zmieniało swój limit przynajmniej co 20 minut, tak aby zabezpieczyć zysk w razie nagłego odwrócenia trendu. Technika ta pozwala uczestniczyć w większych ruchach cenowych występujących po sygnale wyjścia generowanym przez pierwotną metodę SP. Doskonale nadaje się do wykorzystania przez inwestorów składających zlecenia za pomocą sieci Internet. ZauwaŜmy, Ŝe w przypadku pierwszej transakcji z rys. 1 sygnał zamknięcia pozycji długiej, pojawił się praktycznie w połowie zwyŝki. Zastosowanie metody zmodyfikowanej pozwoliłoby wydłuŝyć okres utrzymania pozycji długiej aŝ do punku nr 1, co przyczyniłoby się do istotnego wzrostu stopy zwrotu: z 0,29% do 0,54%. 4. Metoda wykorzystanie sygnałów kupna lub sprzedaŝy generowanych przez oscylator stochastyczny w ciągu pierwszych 30 minut notowań. Nieco inną odmianą techniki wykorzystującej sygnały generowane przez oscylator stochastyczny posługuje się grono inwestorów wykorzystujących silne zmiany cen akcji lub indeksów na samym otwarciu notowań. Badania statystyczne 9 wykazały, Ŝe pierwsze 15 30 minut sesji na Wall Street charakteryzuje się wyjątkowo dynamiką zmian cen, której towarzyszy duŝy wolumen obrotu. W tej właśnie fazie sesji inwestorzy składający zlecenia kupna lub sprzedaŝy, reagują na informacje zarówno makroekonomiczne jak i bezpośrednio dotyczące notowanych firm, które pojawiły się pomiędzy zamknięciem poprzedniej sesji a otwarciem bieŝących notowań. Bardzo często po zarysowaniu się trendu wzrostowego lub spadkowego w pierwszej fazie notowań, po ok. 30 minutach występuje korekta techniczna w kierunku przeciwnym. Właśnie ten ruch ceny akcji lub indeksu w kierunku przeciwnym do dominującego w czasie pierwszych 30 minut sesji stara się wykorzystać wielu inwestorów. W przypadku tej metody posługujemy się wykresem minutowym ceny akcji bądź indeksu. Sygnał kupna powstaje w momencie przebicia przez linię %K od dołu linii %D w obszarze wyprzedania 10, a sygnał sprzedaŝy w momencie przecięcia przez linię %K od góry linii %D w obszarze wykupienia. Sygnały generowane poza obszarami wyprzedania i wykupienia 9 Stevens P. Trade the Opening s Reaction, Technical Analysis of Stock & Commodities, May 2001, vol. 19, nr.5, str. 26 30. 10 Literatura przedmiotu wskazuje zazwyczaj na dwa poziomy wyprzedania i wykupienia oznaczone odpowiednio: 20% i 80% w pierwszym przypadku i 30% i 70% w drugim.
oscylatora posiadają zbyt mały potencjał wzrostowy i powinny być ignorowane. Po wystąpieniu sygnału kupna lub sprzedaŝy inwestor musi określić tzw. punkt wejścia na rynek. Zazwyczaj ustawia się w tym przypadku zlecenie z limitem ceny nieznacznie powyŝej lub poniŝej ceny zamknięcia dla jednominutowej świecy, w czasie której powstał sygnał na oscylatorze stochastycznym. Zlecenie obronne stop strata umieszcza się nieco poniŝej ceny minimalnej jednominutowej świecy poprzedzającej zajęcie pozycji długiej, lub nieco powyŝej ceny maksymalnej tej świecy w przypadku otwarcia pozycji krótkich. Rysunek 2. Zastosowanie zmodyfikowanej metody strzału stochastycznego na przykładzie notowań 1 minutowych indeksu Wig20 w dniu 17 grudnia 2002 r. SprzedaŜ Stochastic Oscillator j 100 h Kupno h Zamknięcie pozycji 90 80 70 60 50 40 30 20 10 0 Poranny trend spadkowy 5 minut WIG20 15 minut 1207 1206 1205 1204 Kontynuacja porannego trendu spadkowego 1203 1202 1201 1200 1199 1198 :57 :00 16h :03 17 :06 :09 :12 :15 :18 :21 :24 :27 :30 :33 :36 :39 :42 :45 :48 :51 :54 :57 :00 11h Źródło: opracowanie własne :03 :06 :09 :12 :15 :18 Okazuje się, Ŝe na rynku indeksu Nasdaq średni czas utrzymania pozycji w kierunku przeciwnym do trendu utworzonego prze pierwsze pół godziny notowań wynosił 15 minut 11. Przykład wykorzystania zmodyfikowanej techniki strzału stochastycznego przedstawiony został na rys. 2. W dniu 17 grudnia 2002 r. indeks Wig20 po otwarciu notowań przejawiał tendencję spadkową. Sygnał zajęcia pozycji długiej wystąpił o godz. 10.30 i trwał 5 minut, po czym przeszedł w sygnał likwidacji pozycji długiej i otwarcia pozycji krótkiej. W naszym 11 Stevens P. Trade the Opening s Reaction, Technical Analysis of Stock & Commodities, May 2001, vol. 19, nr.5, str. 26 30.
przykładzie wzrostowy ruch korekcyjny w całodziennym trendzie spadkowym wystąpił dokładnie po 30 minutach a więc analogicznie do tego, co obserwuje się na Wall Street. Fakt ten moŝe świadczyć o pewnym podobieństwie psychologicznych zachowań inwestorów krajowych jak i operujących na Wall Street. 5. Luki otwarcia Luka otwarcia powstaje, gdy cena otwarcia na dzisiejszej sesji jest wyŝsza od ceny maksymalnej z sesji poprzedniej lub niŝsza od minimalnej z sesji poprzedniej. Przyjęło się nazywać pierwszą jako lukę wzrostową, a drugą spadkową. WyróŜnia się dwa sygnały generowane przez wystąpienie luki 12 : Sygnał generowany przez lukę otwarcia (gap open GO) Opóźniony sygnał luki otwarcia (delayed gap open DGO). Rysunek 3. Przykład wykorzystania strategii opartej na spadkowej luce otwarcia - indeks WIG20 w dniach 26 i 27.11.2002. Dane 5 minutowe. 12 Klasyczny sposób wykorzystania wskazań powstających przy utworzeniu się luki przedstawiony został w ksiąŝce: Nison S. Świece i inne japońskie techniki analizowania wykresów, WIG-PRESS, Warszawa 1996.
Spadkowa luka otwarcia WIG20 Sygnał kupna 15h 26 11h 12h 13h 14h 15h 27 11h 12h 13h 14h 15h 28 11h Źródło: opracowanie własne Zasady wykorzystywania sygnałów otwarcia w luce spadkowej (GO): Pojawienie się luki spadkowej jest warunkiem koniecznym utworzenia wskazania kupna. Po powstaniu na wykresie spadkowej luki otwarcia, naleŝy umieścić zlecenie kupna, gdy rynek wzrośnie i przewyŝszy poziom minimum cenowego z poprzedniej sesji o określoną liczbę punktów. Bezpośrednio po zrealizowaniu zlecenia kupna koniecznym jest złoŝenie zlecenia stop strata na określoną kwotę lub o kilka punktów poniŝej ceny minimalnej z bieŝącego dnia. 1248 1247 1246 1245 1244 1243 1242 1241 1240 1239 1238 1237 1236 1235 1234 1233 1232 1231 1230 1229 1228 1227 1226 1225 1224 1223 1222 1221 1220 1219 1218 1217 1216 1215 Przykład wykorzystania strategii opartej na spadkowej luce otwarcia przedstawiony został na rys. 3. Na wykresie indeksu WIG20 utworzonego w odstępach 5-minutowych, pomiędzy kolejnymi sesjami w dniach 26 i 27 listopada 2002 r. wystąpiła spadkowa luka otwarcia. Sygnał zajęcia pozycji długiej powstał w momencie przebicia przez indeks swojego minimum z dnia 26.11.2002 wynoszącego 1223,82 pkt. Wskazanie takie miało miejsce o godz. 10:55 następnego dnia. Następnie wartość indeksu nieustannie zyskiwała aŝ do godz. 15:25.
Praktyka pokazuje, Ŝe niespodziewane wzrosty, jakie występują po spadkowej luce otwarcia są zazwyczaj bardzo silne. Rysunek 4. Przykład wykorzystania strategii opartej na wzrostowej luce otwarcia - indeks WIG20 w dniach 19 i 20.11.2002. Dane 5 minutowe. Maksimum cenowe WIG20 Wzrostowa luka otwarcia Sygnał sprzedaŝy 1169 1168 1167 1166 1165 1164 1163 1162 1161 1160 1159 1158 1157 1156 1155 1154 1153 1152 1151 1150 1149 1148 1147 1146 19 11h 12h 13h 14h 15h 20 11h 12h 13h 14h 15h 21 Źródło: opracowanie własne Zasady wykorzystywania sygnałów otwarcia w luce wzrostowej (GO): Pojawienie się luki wzrostowej jest warunkiem koniecznym utworzenia wskazania krótkiej sprzedaŝy. Po powstaniu na wykresie wzrostowej luki otwarcia, naleŝy umieścić zlecenie sprzedaŝy, gdy rynek spadnie i przebije poziom maksimum cenowego z poprzedniej sesji o określoną liczbę punktów. Bezpośrednio po zrealizowaniu zlecenia sprzedaŝy koniecznym jest złoŝenie zlecenia stop strata na określona kwotę lub o kilka punktów poniŝej ceny maksymalnej z bieŝącego dnia. Przykład wykorzystania strategii opartej na wzrostowej luce otwarcia przedstawiony został na rys. 4. Na wykresie indeksu WIG20, pomiędzy kolejnymi sesjami w dniach 19 i 20 listopada 2002 r. wystąpiła wzrostowa luka otwarcia. Sygnał krótkiej sprzedaŝy powstał w momencie przebicia przez indeks swojego maksimum z dnia 19.11.2002 wynoszącego 1159,80 pkt.
Wskazanie takie miało miejsce o godz. 10:55 następnego dnia. Po czym wartość indeksu zniŝkowała aŝ do godz. 12:30. Rysunek 5. Opóźniony sygnał kupna po wystąpieniu spadkowej luki otwarcia Spadkowa luka otwarcia Sesja poprzednia Zlecenie kupna powinno zostać umieszczone powyŝej maksimum Koniec pierwszej godziny Źródło: opracowanie własne Opóźniony sygnał kupna po pojawieniu się spadkowej luki otwarcia (DGO) rys. 5: Po wystąpieniu spadkowej luki otwarcia naleŝy złoŝyć zlecenie kupna dwa punkty wyŝej niŝ minimum z poprzedniej sesji analogicznie jak to miało miejsce w podstawowej metodzie GO. Jeśli po upływie godziny od rozpoczęcia sesji zlecenie nie zostanie zrealizowane i jeśli cena bieŝąca będzie wyŝsza od ceny otwarcia o dwa punkty, naleŝy otworzyć pozycję długą. Jeśli po upływie pierwszej godziny sesji cena jest niŝsza od ceny otwarcia inwestor powinien złoŝyć zlecenie kupna dwa punkty powyŝej aktualnego maksimum sesji. Opóźniony sygnał kupna po pojawieniu się wzrostowej luki otwarcia (DGO) patrz rys. 6: Po wystąpieniu wzrostowej luki otwarcia naleŝy złoŝyć zlecenie sprzedaŝy dwa punkty poniŝej maksimum z poprzedniej sesji analogicznie jak to miało miejsce w podstawowej metodzie GO.
Jeśli po upływie godziny od rozpoczęcia sesji zlecenie nie zostanie zrealizowane i jeśli cena bieŝąca będzie niŝsza od ceny otwarcia o dwa punkty, naleŝy otworzyć pozycję krótką. Jeśli po upływie pierwszej godziny sesji cena jest wyŝsza od ceny otwarcia inwestor powinien złoŝyć zlecenie sprzedaŝy dwa punkty niŝej aktualnego minimum sesji. Rysunek 6. Opóźniony sygnał sprzedaŝy po wystąpieniu wzrostowej luki otwarcia Wzrostowa luka otwarcia Po upywie pierwszej godziny naleŝy złoŝyć zlecenie stop poniŝej tego poziomu Sesja poprzednia Źródło: opracowanie własne Technika wykorzystania luki powinna być stosowana na rynkach wykazujących duŝe wahania w obrębie jednej sesji, aby moŝna było znaleźć ruchy dając okazję do uzyskania znacznego zysku. Takimi rynkami są niewątpliwie: rynek kontraktów terminowych na indeksu giełdowe, rynek walutowy, rynek towarów (commodities) m.in. ropy naftowej i metali szlachetnych. Z praktyki wiadomo, Ŝe jeśli rynek przez dłuŝszy czas zniŝkuje, a spadkową lukę otwarcia poprzedzają niekorzystne wiadomości, generowany sygnał jest dokładniejszy i oferuje większy potencjał wzrostowy. Wzrostowa luka otwarcia powstała w trendzie wzrostowym jako reakcja na korzystne wiadomości, dając sygnał sprzedaŝy, pozwala osiągnąć dość duŝe zyski przy stosunkowo niskim poziomie ryzyka. 6. Unikatowy oscylator do inwestowania jednosesyjnego O/C.
Oscylator to wskaźnik techniczny składający się zazwyczaj z dwu lub więcej średnich ruchomych. Do wskaźników tego typu zalicza się m.in.: RSI, ROC, Oscylator Stochastyczny i MACD. Na wykresie intraday pierwszą cenę z kaŝdego 5-minutowego okresu określa się jako cenę otwarcia, a ostatnią jako cenę zamknięcia. Ceny zamknięcia w trendzie wzrostowym są wyŝsze od cen otwarcia, a w trendzie spadkowym są od nich niŝsze. Porównując średnią kroczącą z 5-, 10- lub 15-minutowych cen otwarcia z analogiczną średnią z cen zamknięcia, moŝna szybko wykryć zmiany trendu albo jeszcze zanim się pojawią, albo na samym ich początku. Konstrukcja oscylatora O/C: Konstruujemy dwie średnie ruchome: a) Dla cen otwarcia z 6 10 słupków obliczonej na podstawie danych 5-, 10- lub 15-minutowych. b) Dla cen zamknięcia z 12 24 słupków obliczonej na podstawie danych 5-, 10- lub 15-minutowych. Przeprowadzamy transakcje kupna w momencie przecięcia się średnich. Gdy średnia ruchoma obliczona dla cen zamknięcia przecina od dołu średnią ruchomą z cen otwarcia, powstaje sygnał kupna, a gdy średnia ruchoma z cen zamknięcia zniŝkuje poniŝej średniej z otwarć, powstaje sygnał sprzedaŝy. NaleŜy dostosować długość średnich do rodzaju danych, z jakich aktualnie się korzysta (dane 5-, 10- lub 15-minutowe), i do zmienności rynku, na którym się działa. Nie ma jednoznacznych reguł określających długość średnich, dlatego naleŝy kierować się indywidualnym osądem. Istotnym zagadnieniem jest mierzona w punktach głębokość przecięcia się średnich. Trzeba określić, jak głębokie musi być przebicie jednej średniej przez drugą, aby moŝna było uznać je za jeden z sygnałów. Płytkie przebicia linii zero nie są wiarygodnymi wskazaniami do przeprowadzenia transakcji. Sygnał O/C moŝna zastosować do odwrócenia pozycji albo wcześniej skorzystać z ruchomych zleceń stop do likwidowania pozycji, zanim ten sygnał nastąpi.
Rysunek 7. Ilustracja zastosowania unikatowego oscylatora O/C dla danych 5 minutowych indeksu WIG20 w okresie 21 22.11.2002. Wzrost waretości portfela o/c Equity (1050.538) 1040 1030 1020 1010 1000 Oscylator O/C Ruchome zlecenie stop sprzedaŝ w pobliŝu szcytu oscylatora 5 0 Dodatkowy zysk z krótkiej sprzedaŝy przy wykorzystaniu ruchomego zlecenia stop Sell P WIG20 O Buy R Ruchome zlecenie stop Sell P O Buy Sell SellO P O P Buy Buy Sell P O Buy 1220 1215 1210 1205 1200 1195 1190 1185 1180 1175 1170 1165 1160 O Buy 1155 1150 12h 13h 14h 15h 21 11h 12h 13h 14h 15h 22 11h 12h 13h 14h 15h 25 Źródło: opracowanie własne Przykład zastosowania oscylatora O/C na rynku polskim został przedstawiony na rys. 7. Po przeprowadzeniu optymalizacji długości stosowanych średnich okazało się, Ŝe dla indeksu WIG20 w okresie październik listopad 2002 r. najwyŝszą stopę zwrotu z transakcji przeprowadzonych zarówno w pozycjach długich jak i krótkich otrzymano dla: 7 i 16 okresowych średnich ruchomych obliczonych odpowiednio dla ceny otwarcia i zamknięcia, przy zastosowaniu danych 5 minutowych. Przeprowadzone obliczenia wskazują, Ŝe metoda oscylatora O/C znacznie lepiej sprawdza się w silnych trendach wzrostowych lub spadowych, natomiast znacznie gorzej w trendach bocznych. Świadczy o tym takŝe układ linii opisującej wzrost wartości portfela w analizowanym okresie. Zastosowanie ruchomych zleceń stop pozwoliłoby zwiększyć osiągniętą stopę zwrotu. Po dokonaniu drugiej transakcji kupna i osiągnięciu szczytu przez oscylator O/C musimy czekać z zamknięciem pozycji aŝ do momentu jego przecięcia z linią sygnalną. W tam samym czasie obserwujemy silną deprecjację indeksu. Wykorzystanie zlecenia ruchomego zlecenia stop w momencie osiągnięcia przez oscylator O/C swojego ekstremum pozwala nam zamknąć
pozycję w pobliŝu 1212 pkt. a nie 1206 pkt. Otwarta w tym samym momencie 13 pozycja krótka przyniosłaby znacznie większy zysk niŝ taka sama transakcja, która została przeprowadzona po utworzeniu wskazania sprzedaŝy przez oscylator O/C. 7. System następujących po sobie cen zamknięcia System następujących po sobie cen zamknięcia (consecutive closes - CC) opiera się na prostej, ale analogicznej i przynoszącej zyski koncepcji: po ustaleniu się trendu rynkowego optymalną strategią jest inwestowanie zgodnie z trendem, dopóki nie nastąpi jego odwrócenie. System CC moŝna opisać w następujący sposób: Sygnał kupna będący początkiem nowej fali wzrostowej jest generowany w momencie, gdy na rynku wystąpi określona liczba coraz wyŝszych następujących po sobie zamknięć. Sygnał powstający po pięciu takich zamknięciach opisuje się jako 5CCU tj. pięć kolejnych zamknięć w górę 14. Sygnał sprzedaŝy będą początkiem nowej fali deprecjacji pojawia się w momencie, gdy na rynku wystąpi określona liczba coraz niŝszych następujących po sobie cen zamknięcia. Sygnał utworzony po pięciu takich zamknięciach zapisuje się jako 5CCD tj. 5 kolejnych zamknięć w dół. System CC moŝe być wykorzystany na trzy sposoby: 1. Zamykanie pozycji po osiągnięciu przez kurs poziomu docelowego. Podstawową wadą takiego rozwiązania jest ograniczanie potencjalnych zysków. Inwestor w momencie wystąpienia nagłego i silnego ruchu rynku moŝe pozostawać poza rynkiem po wcześniejszej realizacji zlecenia zamknięcia pozycji na poziomie kursu docelowego. 2. Likwidacja pozycji i otwieranie pozycji przeciwnych, gdy pojawia się przeciwny sygnał lub na koniec sesji. 3. Składanie ruchomych zleceń stop strata. Bardzo często okazuje się, Ŝe stopa zwrotu osiągnięta w ten sposób jest wyŝsza od stopy zwrotu uzyskanej przy zastosowaniu tylko i wyłącznie sygnałów CCU i CCD. 13 Zmiana posiadanej pozycji na przeciwną tj. zamiana pozycji długiej na krótką lub odwrotnie, dokonana w krótkim odstępie czasu lub w skrajnych przypadkach w postaci jednego zlecenia nosi nazwę flippingu. 14 Oczywiście inwestorzy mogą stosować strategie nccu i kccd, gdzie n i k oznaczają odpowiednio liczbę kolejnych zamknięć w górę i w dół tworzących sygnał kupna i sprzedaŝy. W tym przypadku liczby n i k stanowią stopnie swobody tej metody.
Rysunek 8. Przykład zastosowania strategii 5CCU na wykresie 5 min. indeksu WIG20 w dniu 27.11.2002 :50 :00 13h :10 :20 :30 :40 :50 :00 14h Źródło: opracowanie własne Sygnał kupna 5CCU 2 :10 :20 :30 :40 :50 :00 15h 1 4 3 5 WIG20 :10 :20 :30 :40 :50 :00 16h :15 28 :25 :35 :45 :55 11h :10 1245.5 1245.0 1244.5 1244.0 1243.5 1243.0 1242.5 1242.0 1241.5 1241.0 1240.5 1240.0 1239.5 1239.0 1238.5 1238.0 1237.5 1237.0 1236.5 1236.0 1235.5 1235.0 1234.5 1234.0 1233.5 1233.0 1232.5 1232.0 1231.5 1231.0 1230.5 1230.0 1229.5 1229.0 Rysunek 9. Przykład zastosowania strategii 5CCD na wykresie 5 min. indeksu WIG20 w dniu 04.12.2002
:50 :00 12h Sygnał sprzedaŝy 5CCD :10 :20 :30 :40 :50 :00 13h Źródło: opracowanie własne 2 1 3 4 5 WIG20 :10 :20 :30 :40 :50 :00 14h :10 :20 :30 :40 :50 :00 15h :10 :20 :30 :40 :50 :00 16h :15 5 1260 1259 1258 1257 1256 1255 1254 1253 1252 1251 1250 1249 1248 1247 1246 1245 1244 1243 1242 1241 1240 1239 1238 1237 1236 1235 1234 1233 1232 1231 1230 1229 1228 Przykład zajęcia pozycji długiej i otwarcia krótkiej zgodnie z wymogami strategii 5CCU i 5CCD przedstawiona została na rys. 8 i 9. Analiza sygnałów 5CCU i 5CCD na wykresie 5 minutowym indeksu Wig20 wykazała, Ŝe skuteczność wskazań momentów otwarcia pozycji zgodnie z wymogami metody 5CCU jest stosunkowo duŝa. W przypadku strategii CCD w celu zwiększenia efektywności naleŝałoby raczej stosować metodę 3CCD. Strategia 5CCD okazała się efektywną jedynie w nielicznych przypadkach. Zakończenie Wykorzystanie sygnałów i systemów transakcyjnych, które lepiej sprawdzają się w krótkim okresie czasu pozwalają inwestorom na maksymalne wykorzystanie kapitału, jakim dysponują mogą oni otwierać stosunkowo duŝe pozycje na wielu rynkach (rynku akcji, obligacji, kontraktów terminowych i rynku towarowym) bez wnoszenia depozytów zabezpieczających, co pozwala im grać aktywniej i osiągać wyŝszą stopę zwrotu. Inwestowanie jednosesyjne naraŝa inwestorów na duŝo mniejsze ryzyko poniesienia straty niŝ gra pozycyjna istnieje moŝliwość zareagowania od razu na negatywną wiadomość,
zamykając pozycję. UmoŜliwia ono takŝe poznanie wyniku transakcji o wiele szybciej niŝ w przypadku inwestycji długoterminowych. W końcu zaspokaja indywidualne potrzeby inwestorów, dla których inwestowanie jednosesyjne jest o wiele ciekawsze i mniej stresujące niŝ długoterminowe. Bibliografia 1. Achelis S. Analiza techniczna od A do Z, Oficyna Wydawnicza LT&P, Warszawa 1998 2. Bernstein J. Inwestor jednosesyjny, Oficyna wydawnicza, Kraków 2002. 3. Blau W. Momentum, Direction, and Divergence, J. Wiley & Sons, Nowy York 1995 4. Gopalakrishnan J. Candlestick Charting for Daytrading, Technical Analysis of Stock & Commodities, November 2000, vol. 18, nr.11, str. 28-34. 5. Nison S. Świece i inne japońskie techniki analizowania wykresów, WIG-PRESS, Warszawa 1996. 6. Nowakowski J., Borowski K. Wykorzystanie ciągów liczbowych w analizie technicznej, Studia i prace Kolegium Zarządzania i Finansów, Zeszyt 20, Warszawa 2001. 7. Stevens P. Trade the Opening s Reaction, Technical Analysis of Stock & Commodities, May 2001, vol. 19, nr.5, str. 26 30. Strony internetowe: http://www.netfutures.com z dnia 21.12.2005.
Bibliografia: 1. Bernstein J. Inwestor jednosesyjny, Oficyna wydawnicza, Kraków 2002. 2. Bernstein J., Silber M. Stochastic Fantastic, MBH, Winnetka 1992. 3. Murphy J. Analiza techniczna, WIG-PRESS, Warszawa 1999. 4. Achelis S. Analiza techniczna od A do Z, Oficyna Wydawnicza LT&P, Warszawa 1998. 5. Nison S. Świece i inne japońskie techniki analizowania wykresów, WIG-PRESS, Warszawa 1996 6. Blau W. Momentum, Direction, and Divergence, J. Wiley & Sons, Nowy York 1995. 7. Gopalakrishnan J. Candlestick Charting for Daytrading, Technical Analysis of Stock & Commodities, November 2000, vol. 18, nr.11, str. 28-34. Streszczenie W artykule przedstawione zostały podstawowe techniki stosowane przez inwestorów jednoseryjnych: matoda strzału stochastycznego (zwykła i zmodyfikowana), Metoda wykorzystanie sygnałów kupna lub sprzedaŝy generowanych przez oscylator stochastyczny w ciągu pierwszych 30 minut notowań, metoda luk otwarcia, oscylator do inwestowania jednosesyjnego O/C, system następujących po sobie cen zamknięcia.