I M I Ę D Z Y N A R O D O W A K O N F E R E N C J A PT. PHYTOPHTHORA W SZKÓŁKACH I DRZEWOSTANACH, Jedlnia, 25-26.10.2004 Klasyczne metody izolacji i identyfikacji gatunków w z rodzaju Phytophthora wady i zalety dr Grażyna Szkuta Główny Inspektorat Ochrony Roślin i Nasiennictwa Centralne Laboratorium w Toruniu
PRZEDMIOT PREZENTACJI: Kilka słów s w wprowadzenia. Izolacja bezpośrednia na podłoża a hodowlane. Izolacja pośrednia z użyciem u pułapki. Identyfikacja w oparciu o cechy taksonomiczne gatunku stymulacja zarodnikowania oraz testy kojarzeniowe. Wzór r i wzrost kultur w zależno ności od temperatury i rodzaju podłoża a hodowlanego. Wady i zalety stosowania metod klasycznych. Podsumowanie.
Izolacja bezpośrednia na podłoża a hodowlane
Izolacja bezpośrednia na podłoża a hodowlane c.d.
Izolacja Phytophthora spp. z użyciem u pułapki Kryteria dobrej pułapki apki wg Ribeiro, 1978 1. Podatna na większość, jeśli nie na wszystkie gatunki z rodzaju Phytophthora. 2. O wysokiej czułości i wrażliwości na infekcję nawet kiedy poziom inokulum jest niski. 3. O rozsądnych rozmiarach i cenie. 4. Dostępna w danej strefie geograficznej w czasie sezonu wegetacyjnego lub całego roku. 5. Dogodna w prowadzeniu testów badawczych i w procedurze izolacji na podłoża hodowlane.
Izolacja Phytophthora spp. z użyciem u pułapki GATUNEK PHYTOPHTHORA RODZAJ PUŁAPKI P. cactorum Owoce (jabłka, gruszki, truskawki), siewki słonecznika; P. cinnamomi Owoce (jabłka, gruszki i awokado), liście ananasa, awokado, eukaliptusa, siewki łubinu, igły sosny, cedru; P. citricola Igły sosny, cedru; P. megasperma Owoce (jabłka, gruszki), igły sosny, siewki łubinu; P. cambivora Igły sosny, cedru, owoce (jabłka); P. lateralis Fragmenty tkanek Ch. lawsoniana;
Izolacja Phytophthora spp. z użyciem u pułapki c.d. Najczęś ęściej stosowane: Jabłka Liście różanecznika (metoda Themann i Werres) Liście dębu (metoda Junga)
Identyfikacja w oparciu o cechy taksonomiczne Stymulacja zarodnikowania bezpośrednio rednio z porażonej onej tkanki
Identyfikacja w oparciu o cechy taksonomiczne Stymulacja zarodnikowania wegetatywnego
Identyfikacja w oparciu o cechy taksonomiczne Plecha i zgrubienia strzępkowe pkowe
Identyfikacja w oparciu o cechy taksonomiczne c.d. Zoosporangia
Identyfikacja w oparciu o cechy taksonomiczne c.d. Chlamydospory
Identyfikacja w oparciu o cechy taksonomiczne c.d. Organy rozmnażania ania generatywnego
Wzór r kultur w zależno ności rodzaju pożywki
Wzrost kultur w zależno ności od temperatury i rodzaju podłoża a hodowlanego. Tempo wzrostu [mm/24h] 8 7,5 7 6,5 6 5,5 5 4,5 4 3,5 3 2,5 2 1,5 1 0,5 0 V8 PDA CA 0 5 10 15 20 25 30 35 Temperatura wzrostu [ o C]
Wady stosowania metod klasycznych 1. Konieczność dobrej znajomości biologii oraz technik izolacji i stymulacji zarodnikowania. 2. Wymagane doświadczenie i umiejętność mikroskopowego rozróżniania cech morfologicznych Phytophthora spp. 3. Czasochłonność i pracochłonność. 4. Brak możliwości wykrycia infekcji latentnej.
Zalety stosowania metod klasycznych c.d. 1. Dostępność dla każdego laboratorium i fitopatologa. 2. Wykrywanie różnych gatunków Phytophthora z użyciem tych samych podłoży hodowlanych. 3. Określenie sprawcy porażenia. 4. Uzyskanie czystych kultur Phytophthora spp. do dalszych badań i potwierdzenia metodami molekularnymi.
PODSUMOWANIE: 1. Izolacja nie nastręcza problemów jeśli połączona jest ze znajomością biologii i właściwym terminem próbobrania. 2. Zakres techniki izolacji oraz rodzaj podłoży agarowych chociaż zróżnicowany, to jednak ograniczony. 3. Znajomość morfologii gatunków Phytophthora pozwala w większości przypadków na ich identyfikację. 4. Wyniki uzyskane metodami klasycznymi zawsze mogą zostać poddane weryfikacji z użyciem technik molekularnych. 5. Wybór metody wykrywania i identyfikacji Phytophthora spp. zależy od badacza chyba, że obowiązują specjalne procedury diagnostyczne regulowane określonymi przepisami.
...jednak, że e nie wszystkie objawy chorobowe powodowane są przez gatunki z rodzaju Phytophthora... DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ