Przedsiębiorczość i Zarządzanie Wydawnictwo SAN ISSN 1733 2486 tom XVI, zeszyt 8, część III, ss. 215 224 Nierówności dochodowe mają istotny wpływ na spójność społeczno-gospodarczą. Ich wysoki poziom wpływa m.in. na wzrost bezrobocia, obniżenie kwalifikacji, wzrost przestępczości oraz obniżanie się poziomu zdrowia wśród społeczeństwa. Ograniczenie nierówności dochodowych prowadzi do wzrostu zamożności całego społeczeństwa. Powszechność i trwałość występowania zjawiska nierówności dochodowych skłania do poszukiwania skutecznych narzędzi ich niwelowania. Możliwość i tempo ograniczania nierówności społecz- * m.twarowska@umcs.pl
nych uzależnione są od podziału wytworzonego dochodu pomiędzy bogatych i biednych. Celem artykułu jest próba oceny możliwości wykorzystania wydatków publicznych do niwelowania nierówności dochodowych. Analizie poddane zostało oddziaływanie przyczynowo-skutkowe zachodzące pomiędzy wydatkami na cele socjalne a poziomem nierówności dochodowych. Główne metody badawcze zastosowane w pracy to krytyczna analiza wyników badań prezentowanych w literaturze przedmiotu, analiza danych OECD oraz Ministerstwa Finansów, a także proste metody statystyczne, takie jak korelacja Pearsona. Dane zaprezentowane w Tabeli 1 potwierdzają występowanie istotnych nierówności dochodowych w Polsce. Warto zauważyć, że w badanym okresie większe i rosnące nierówności dochodowe mierzone wskaźnikiem Giniego występowały na wsi, co spowodowane było największymi nierównościami dochodowymi wśród rolników, dla których wskaźnik Giniego w 2013 r. wzrósł do 0,599. Zróżnicowanie dochodowe emerytów i rencistów jest stosunkowo niewielkie, co wynika głównie z transferowego charakteru ich dochodów. Spośród grup objętych PIT największe zróżnicowanie występowało wśród osób pracujących na własny rachunek, dla których wskaźnik Giniego był wysoki, jednak w badanym okresie obniżył się z 0,403 w 2014 r. do 0,374 w roku 2013. Chociaż w badanym okresie zanotowano zarówno podokres wysokiego wzrostu gospodarczego, jak i osłabienia wywołanego światowym kryzysem gospodarczo-finansowym, to przeciętne miesięczne wynagrodzenie nominalne brutto w gospodarce narodowej wzrosły z 2 360,62 zł w 2005 r. do 3 659,40 zł w 2013 r. [GUS, <http://strateg.stat.gov.pl> (22.05.2015)]. Podobna tendencja charakteryzowała przeciętne miesięczne dochody rozporządzalne na osobę w gospodarstwie domowym, które wzrosły z 761,46 zł w 2005 r. do 1 299 zł w 2013 r. Wzrostowi wynagrodzeń i dochodów w badanym okresie towarzyszyło zmniejszenie nierówności dochodowych mierzonych wskaźnikiem Giniego (por. Wykres 1.).
Tabela 1. * za lata 2004 2013 Wyszczególnienie 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 Gospodarstwa domowe w Polsce, w tym: 0,344 0,345 0,340 0,340 0,339 0,336 0,342 0,338 0,338 0,338 pracowników 0,371 0,371 0,358 0,352 0,340 0,343 0,347 0,346 0,343 0,341 rolników 0,491 0,497 0,496 0,548 0,572 0,536 0,533 0,539 0,559 0,599 pracujących na własny rachunek 0,403 0,397 0,415 0,413 0,387 0,378 0,375 0,373 0,382 0,374 emerytów 0,243 0,241 0,245 0,236 0,242 0,241 0,249 0,244 0,242 0,239 rencistów 0,290 0,281 0,283 0,289 0,294 0,287 0,291 0,292 0,279 0,280 MIASTA 0,331 0,333 0,329 0,325 0,315 0,312 0,323 0,317 0,317 0,312 WIEŚ 0,330 0,336 0,331 0,341 0,343 0,338 0,339 0,337 0,343 0,352 * liczony jest na podstawie dochodu rozporządzalnego na osobę w gospodarstwie domowym. Gospodarstwom o dochodzie ujemnym przypisano wartość równą zero. Źródło: GUS, Budżety gospodarstw domowych w 2013 r., Dane przeglądowe za lata 2000 2013, <http://stat.gov.pl/> 28.05.2015.
Wykres 1. oraz przeciętne miesięczne dochody rozporządzalne na osobę w gospodarstwach domowych ogółem (zł) w latach 2004 2013 Źródło: GUS, Budżety gospodarstw domowych w 2013 r., Dane przeglądowe za lata 2000 2013, <http://stat.gov.pl/> 28.05.2015. Współczynnik korelacji Pearsona (Tabela 2) wskazuje na silną ujemną zależność pomiędzy dochodami rozporządzalnymi na osobę w gospodarstwach domowych a wskaźnikiem Giniego. Badanie potwierdziło, że wzrostowi dochodów rozporządzalnych towarzyszył spadek nierówności dochodowych w gospodarstwach domowych w Polsce.
Tabela 2. Korelacja Pearsona przeciętnych miesięcznych dochodów rozporządzalnych na osobę (zł) oraz wskaźnika Giniego w gospodarstwach domowych ogółem w Polsce w latach 2004 2013 Dochód rozporządzalny Dochód rozporządzalny Wskaźnik Giniego Korelacja Pearsona 1 -,713* Ist. (dwustr.),021 I 10 10 Korelacja Pearsona -,713* 1 Ist. (dwustr.),021 * Korelacja jest istotna na poziomie 0,05 (dwustr.). I 10 10 Źródło: Obliczenia własne na podstawie: GUS, Budżety gospodarstw domowych w 2013 r., Dane przeglądowe za lata 2000-2013, <http://stat.gov.pl/> 28.05.2015 Nadmierne nierówności dochodowe mogą być łagodzone za pomocą polityki redystrybucyjnej państwa [Sztyber 2005, s. 758]. Z.C. Mueller wyróżnia dwie grupy redystrybucji: 1) altruistyczną, polegającą na przepływie środków od ludzi bogatych do biednych, oraz 2) związaną z ubezpieczeniami społecznymi, których zadaniem jest zabezpieczenie ludzi w warunkach działania różnych grup ryzyka [Mueller 2001, ss. 124 126]. Na poziom nierówności dochodowych wpływa polityka redystrybucyjna państwa, realizowana głównie przez wydatki budżetowe na cele socjalne [Bartak 2013, s. 147]. W Tabeli 3 przedstawiono dane obrazujące wartości wskaźnika Giniego w wybranych krajach OECD uszeregowane według rosnącego wpływu polityki fiskalnej na zmniejszenie nierówności dochodowych (różnica między wskaźnikiem Giniego przed podatkami i transferami oraz wskaźnikiem Giniego po podatkach i transferach) w zestawieniu z poziomem wydatków na cele socjalne. Z analizy tych danych wynika, że w krajach o najmniejszym oddziaływaniu polityki fiskalnej (m.in. Chile, Korea Południowa, Turcja) zanotowano niski poziom wydatków publicznych na cele socjalne w relacji do PKB (ok. 10%). Z kolei w krajach, gdzie zanotowano największy wpływ polityki fiskalnej na obniżenie wskaźnika Giniego (m.in. Finlandia, Austria), wydatki publiczne na cele socjalne przekraczały 27% PKB.
Tabela 3. oraz wydatki publiczne na cele socjalne (% PKB) w wybranych krajach OECD w 2011 roku Państwa (po podatkach i transferach) Różnica między wskaźnikiem Giniego przed podatkami i transferami oraz wskaźnikiem Giniego po podatkach i transferach Wydatki publiczne na cele socjalne (% PKB) Chile 0,503 0,029 10,1 Korea Południowa 0,311 0,031 9,0 Turcja 0,412 0,062 12,2 Szwajcaria 0,289 0,079 19,3 Izrael 0,377 0,103 15,6 USA 0,389 0,118 19,0 Kanada 0,316 0,122 17,4 Nowa Zelandia 0,323 0,130 20,7 Islandia 0,251 0,155 18,1 Słowacja 0,262 0,158 18,1 Estonia 0,323 0,160 16,8 Szwecja 0,273 0,161 27,2 Polska 0,304 0,163 20,1 Norwegia 0,250 0,173 21,8 Hiszpania 0,344 0,176 26,8 Dania 0,253 0,178 30,1 Włochy 0,321 0,180 27,5 Wielka Brytania 0,344 0,181 22,7 Portugalia 0,341 0,196 24,8 Francja 0,309 0,203 31,4 Czechy 0,256 0,204 20,1 Luksemburg 0,276 0,204 22,5 Niemcy 0,293 0,213 25,5 Słowenia 0,245 0,215 24,0 Austria 0,282 0,215 27,7 Finlandia 0,265 0,218 28,3
Grecja 0,335 0,220 25,7 Irlandia 0,302 0,266 22,3 Źródło: opracowanie własne na podstawie: OECD, Statistics database, <http://stats.oecd. org> 28.05.2015. Tabela 4. Korelacja Pearsona wskaźnika Giniego oraz wydatków publicznych na cele socjalne w wybranych krajach OECD w 2011 roku (po podatkach i transferach) Wydatki publiczne na cele socjalne (w % PKB) (po podatkach i transferach) Wydatki publiczne na cele socjalne (w % PKB) Korelacja Pearsona 1 -,487* Ist. (dwustr.),009 I 28 28 Korelacja Pearsona -,487* 1 Ist. (dwustr.),009 * Korelacja jest istotna na poziomie 0.01 (dwustr.). I 28 28 Źródło: opracowanie własne na podstawie: OECD, Statistics database, <http://stats.oecd. org> 28.05.2015]. Siłę i kierunek zależności pomiędzy poziomem nierówności, mierzonych za pomocą wskaźnika Giniego, a poziomem wydatków publicznych na cele socjalne zbadano z wykorzystaniem wskaźnika korelacji Pearsona (Tabela 4). Badanie pozwala stwierdzić negatywną umiarkowaną korelację (-0,487) pomiędzy badanymi zmiennymi, co potwierdza, że wraz ze wzrostem wydatków na cele socjalne następuje spadek poziomu nierówności. Do podobnych wniosków prowadzi badanie zależności pomiędzy wskaźnikiem Giniego a przeciętnym miesięcznym dochodem ze świadczeń z ubezpieczeń społecznych na osobę w gospodarstwie domowym. Obserwowana zależność jest negatywna i silna, co oznacza, że wzrostowi dochodów ze świadczeń towarzyszył spadek nierówności dochodowych w Polsce. L. Agnello i R. Sousa zauważyli, że ograniczanie zadłużenia, a co za tym idzie wydatków publicznych, prowadzi do wzrostu nierówności dochodowych [Agnello, Sousa 2011, s. 12].
Tabela 5. Korelacja wskaźnika Giniego oraz dochodów ze świadczeń z ubezpieczeń społecznych w gospodarstwach domowych ogółem w Polsce w latach 2004 2013 (po podatkach i transferach) Dochód ze świadczeń z ubezpieczeń społecznych (po podatkach i transferach) Dochód ze świadczeń z ubezpieczeń społecznych Korelacja Pearsona 1 -,696* Ist. (dwustr.),026 I 10 10 Korelacja Pearsona -,696* 1 Ist. (dwustr.),026 * Korelacja jest istotna na poziomie 0.05 (dwustr.). I 10 10 Źródło: Obliczenia własne na podstawie: GUS, Budżety gospodarstw domowych w 2013 r., Dane przeglądowe za lata 2000-2013, <http://stat.gov.pl/> 22.05.2015. Pomimo zauważalnego istotnego wpływu wydatków socjalnych na niwelowanie nierówności dochodowych, warto zwrócić również uwagę na możliwość braku lub negatywnego ich oddziaływania. Ryzyko takie występuje w sytuacji, gdy wydatki na cele socjalne nie mają charakteru wyrównawczego i są skierowane do całego społeczeństwa. Co więcej, wzrost wydatków publicznych musi znaleźć źródło sfinansowania, tym źródłem najczęściej jest wzrost obciążeń podatkowych, skutkujący wzrostem kosztów pracy. Ponadto źle skonstruowany system świadczeń społecznych może zniechęcać do podejmowania aktywności zawodowej, gdyż pewne grupy społeczeństwa mogą preferować pomoc państwa w formie zasiłków i świadczeń w stosunku do podjęcia pracy zarobkowej. J. Bartak zbadał wpływ wydatków socjalnych na poziom nierówności społecznych w krajach UE, w podziale na kraje o stosunkowo dobrej sytuacji pod względem długu publicznego oraz kraje o wysokim długu publicznym. Badanie wskazało, że w krajach o niskim zadłużeniu wzrost wydatków socjalnych powoduje obniżenie nierówności społecznych, z kolei w krajach o wysokim zadłużeniu publicznym wzrost wydatków socjalnych prowadzi do zwiększenia nierówności dochodowych.
W artykule podjęto tematykę wykorzystania wydatków socjalnych do niwelowania nierówności dochodowych. Przeprowadzona analiza pozwoliła na sformułowanie następujących wniosków. Po pierwsze, w badanym okresie utrzymywały się w Polsce istotne nierówności dochodowe. Po drugie, wzrostowi wynagrodzeń i dochodów gospodarstw domowych towarzyszyło niewielkie zmniejszenie nierówności dochodowych mierzonych wskaźnikiem Giniego. Po trzecie, w krajach OECD o najmniejszym oddziaływaniu polityki fiskalnej na poziom nierówności dochodowych (różnica między wskaźnikiem Giniego przed podatkami i transferami oraz wskaźnikiem Giniego po podatkach i transferach) zanotowano niski poziom wydatków publicznych na cele socjalne w relacji do PKB. Z kolei w krajach, gdzie zanotowano największy wpływ polityki fiskalnej na obniżenie wskaźnika Giniego, wydatki publiczne na cele socjalne były wysokie. Po czwarte, zaobserwowaną zależność potwierdza negatywna umiarkowana korelacja pomiędzy wydatkami na cele socjalne a poziomem nierówności dochodowych w krajach OECD. Do podobnych wniosków prowadzi negatywna i silna korelacja pomiędzy wskaźnikiem Giniego a przeciętnym miesięcznym dochodem ze świadczeń z ubezpieczeń społecznych na osobę w gospodarstwie domowym, co oznacza, że wzrostowi dochodów ze świadczeń towarzyszył spadek nierówności dochodowych w Polsce. Po piąte, pomimo zauważalnego istotnego wpływu wydatków socjalnych na niwelowanie nierówności dochodowych, występuje ryzyko, że nie będą one miały charakteru wyrównawczego lub przyczynią się do pogłębiania nierówności, gdy wydatki na cele socjalne nie mają charakteru wyrównawczego i są skierowane do całego społeczeństwa. Agnello L., Sousa R. (2011), Fiscal Consolidation and Income Inequality, NIPE Working Paper 34. Bartak J. (2013), Ograniczenie budżetowych transferów socjalnych a niwelowanie nierówności ekonomicznych, Nierówności społeczne a wzrost gospodarczy, GUS, Budżety gospodarstw domowych w 2013 r., Dane przeglądowe za lata 2000-2013, <http://stat.gov.pl/> 22.05.2015. Mueller Z.C. (2001), Interest Groups, Redistribution and Size of Government, [w:] S.L. Winer, H. Shibata, E. Elgar (red.), Political Economy and Public Finance, Cheltenham UK. OECD, Statistics database, <http://stats.oecd.org>.
Strojny J., Muszalska A. (2005), Nierówności społeczne a wzrost gospodarczy Polski ze szczególnym uwzględnieniem wybranych elementów budżetu państwa, Zeszyt nr 7, Nierówności społeczne a wzrost gospodarczy. Kapitał intelektualny część 2, Rzeszów. Sztyber W. (2005), Zmiany i zróżnicowanie funkcji redystrybucyjnych finansów publicznych, Ekonomista, nr 6.