Kanały i elektrogeneza Piotr Łaszczyca KFZiE, WBiOŚ, UŚ 2008
BŁONA Wg Singera i Nicholsona (1972) płynna mozaika i podwójna tafla lipidów
BIAŁKA I ICH FUNKCJE W BŁONACH Pompy błonowe np.: pompa sodowo-potasowa = Na, K-ATP-aza 100-2 000 molekuł pompy na 1 µm 2 błony, tzn. Ŝe ok. 10 6 pomp Na, K na 1 mały neuron, 200 jonów Na + na zewnątrz i 130 jonów K + do wnętrza na sekundę takŝe: pompy Ca 2+, Mg 2+, Cl -, H + Wymiennik jonowe i inne, np.: Ca, Na antyporter..., transporter glukozy napędzany dokomórkowym strumieniem sodu i inne... Kanały błonowe w tym: sodowe, potasowe, wapniowe, 1-10 5 molekuł kanałowych na 1 µm 2 błony... i inne (patrz dalej) Receptory błonowe mediatorów i hormonów (specyficzne wobec liganda) receptory - kanały receptory - enzymy (układ drugiego przekaźnika) receptory przeciwciała Antygeny powierzchniowe komórek i białka kotwiczące
PODWÓJNA TAFLA LIPIDÓW Lipidy błonowe głownie fosfolipidy i cholesterol trójestry zbudowane z: 1. z wielowodorotlenowego alkoholu (glicerolu) lub aminoalkoholu (sfingaminy) 2. dwóch wyŝszych kwasów tłuszczowych 3. kwasu fosforowego lub siarkowego 4. inozytolu, etanolaminy, seryny, choliny 5. galaktozy lub glukozy P i i c---c---c i i i o o o fizycznie moŝna w nich wyróŝnić: a/ hydrofilową, polarną główkę (rdzeń alkoholu z kwasem fosforowym i innymi związkami) b/ hydrofobowe, niepolarne ogony (łańcuchy kwasów tłuszczowych) Co lipidy robią w błonie 1. same układają się w elastyczną dwuwarstwę 2. tworzą miejsce do kotwiczenia białek 3. nie pozwalają na dyfuzję substancji polarnych 4. są źródłem substratów dla fosfolipaz
BIAŁKA BŁONOWE Alberts et al. 2006
Pompa czyli Na +, K + - ATP-aza Alberts et al. 2006
KANAŁ W BŁONIE Alberts et al. 2006
WŁASNOŚCI BŁONY 1. Selektywnie przepuszczalna - dla subst. polarnych nie i wody (o ile nie ma białek transportowych) - dla substancji niepolarnych ( lipidów ) (ale subst. apolarne nie mogą same dotrzeć przez wodę zewnątrzkomorkową do błony) 2. Aktywnie transportująca - bo w błonie pompy, wymienniki, nośniki, kanały 3. Zmieniająca przepuszczalność po bodźcu - bo receptory-kanały mogą się otwierać pod działaniem bodźca
CO WYNIKA Z WŁASNOSCI BŁONY 1. Rozmieszczenie jonów wewnątrz i na zewnątrz komórki Dane dla aksonu neuronu ssaka Stezenia jonów wyrazone w milimolach na litr z wyjatkiem stezenia bialek Na + K + Ca ++ Cl - Prot - Zewnatrz 150 6 2 125 1% Wewnatrz 10 150 10-8 9 30% Stosunek Z / W 15:1 1:25 10 8 :1 15:1 1:30 2. Zmiany przepuszczalności dla jonów po zadziałaniu bodźca Dane dla aksonu neuronu ssaka Stan komórki W spoczynku Po pobudzeniu Przepuszczalnosc (P x lub P y ) wzgledna blony dla jonów Sodu - Na + 0,04 20 Potasu - K + 1 1 Chloru - Cl - 0,45 0,45
CO WYNIKA Z WŁASNOSCI BŁONY 3. Zdolność do wytwarzania potencjału elektrycznego i jego zmiany I II III IV V A-KCh IR-KCh, CaCh K(Ca)Ch, CaCh 4. MoŜliwość wyliczenia potencjałów na podstawie teorii (HHK)
CO WYNIKA Z WŁASNOSCI BŁONY 5. Po prostu pobudliwość i wszystko o czym się studenci uczą na neurobiologii
CO WYNIKA Z WŁASNOSCI BŁONY Wapń - działanie regulacyjne w komórce wymiennik Na + /Ca 2+ Wiązanie z błoną siateczka Na + + pompa K + Ca 2+ pompa Ca 2+ depozyt Ca 2+ Napływ przez kanał mitochondria Przeciek Ca 2+ przez błonę
CO WYNIKA Z WŁASNOSCI BŁONY Discrimination Transduction Amplification Hormon GTP fosfodiesteraza ATP Recepcja SprzęŜenie Przetworzenie i wzmocnienie camp Wzmocnienie fosfataza Enzym lub czynnik transkrypcyjny ATP ~P Efekt regulacji Kanał
METODY BADANIA POBUDLIWOŚCI BŁONY DOŚWIADCZALNE METODY BADANIA BŁONY, KANAŁÓW I RECEPTOROW Techniki current clamp i voltage clamp z farmakologiczną izolacją prądów Technika patch clamp (Neher i Sackman Nobel 1992) Cell attached Whole cell Outside-out Inside-out Techniki izotopowe badanie przepuszczalności znakowanych jonów wiązanie znakowanych specyficznych przeciwciał lub toksyn (ligandów) z receptorami i kanałami Techniki izolacji, sekwencjonowania i syntezy in vitro białek błonowych z rekonstytucją w sztuczne błony
KANAŁ U DOKTORA Wzmacniacz róŝnicowy Mikroelektroda draŝniąca Mikroelektroda rejestrująca Układ pomiarowy CC / VC Komora z płynem fizjologicznym Elektroda odniesienia
KANAŁ U DOKTORA
KANAŁ U DOKTORA
KANAŁ U DOKTORA PATCH CLAMP NA CZTERY SPOSOBY (Neher i Sackman 1992 Nobel) Cell attached Whole cell Outside-out Inside-out Po co? Aby zobaczyć co robią pojedyncze cząsteczki białka w błonie
Kanał u doktora CURRENT CLAMP - Co robią jony Zham et al. 1999. Low Ca threshold spikes
Kanał u doktora CURRENT CLAMP - Zwykła iglica Wynik zapisu techniką Current Clamp E [mv] 20 0-20 III IV t [ms] -40-60 -80 I II bodziec V VI
Kanał u doktora VOLTAGE CLAMP - Jak to robią jony O, właśnie tak jak tu na przykładowym prostym aksonie Co widać na obrazku? Czarna linia: Ile prądu trzeba przepuścić przez komórkę aby utrzymać w niej depolaryzację Niebieska linia: Ile prądu potrzeba na stałą depolaryzację jesli zatka się TEA kanały dla potasu Czerwona linia: Ile prądu potrzeba na stałą depolaryzację jesli usunie się z zewnątrz komórki sód lub zatka się kanały sodowe tetrodotoksyną
Kanał u doktora VOLTAGE CLAMP - Jak to robią jony Voltage clamp dla zwykłego aksonu V M I M Tak na siłę zmieniono potencjał V M Tak zmieniało się g K I K I Na Tak zmieniało się g Na
KANAŁ FILTR I BRAMKA Alberts et al. 2006
TYPY KANAŁÓW Alberts et al. 2006
KANAŁ W BŁONIE KANAŁ SODOWY I KANAŁ-RECEPTOR CHLORKOWY
RÓZNICOWANIE KANAŁÓW BŁONOWYCH Kryteria wyróŝniania i klasyfikacji typów kanałów błonowych: 1. Istnienie mechanizmu bramnego 2. Czynnik aktywujący mechanizm bramny kanału: - kanały potencjałozaleŝne, - kanały aktywowane (bramkowane) chemicznie czyli receptory, - kanały sensoryczne (sensory) w komórkach receptorowych 3. Kinetyka mechanizmu bramnego (Jak szybko kanał się otwiera i zamyka po bodźcu) 4. Selektywność jonowa (Jakie jony mogą dyfundować przez kanał) 5. Przewodność jednostkowa kanału (Ile jonów moŝe maksymalnie przepływać przez kanał) 6. Podatność na modulację przez metabolizm komórkowy (pamięć!!) 7. WraŜliwość na specyficzne toksyny 8. Specyficzność gatunkowa i narządowa 9. Struktura białka kanałowego i homologia genów (dziś decydująca podstawa klasyfikacji!) w tym ilość domen transbłonowych (TM) od 2 do 6 i ilość podjednostek od 2 do 6
GŁÓWNE TYPY KANAŁÓW BŁONOWYCH zmod. za Peter Agre, Roderick MacKinnon ( Nobel 2003), oraz e-handbook Sigma Co. KONEKSON (CONNEXON) nibykanał duŝy nieselektywny (do 800-1000 dalt., np. glukoza, c-amp, drobne peptydy) kanał błonowy o duŝym porze 1,5 nm, zbudowany z 6 ułoŝonych w rozetę jednostek koneksyny (u bezkręgowców ineksyna), zazwyczaj sprzęŝony z drugim, identycznym kanałem w błonie sąsiedniej komórki moŝe poprzez skrętne zmiany konformacji otwierać się lub zamykać. Regulacja otwarcia zachodzi m.in. z udziałem jonów wapnia i kalmoduliny, takŝe poprzez system c-amp. zespól blisko połoŝnych koneksonów tworzy złącze ścisłe (złącze szczelinowe = neksus, odległość błon- 3-5 nm) miedzy komórkami, umoŝliwiające niespolaryzowane przenikanie jonów i małych cząsteczek (moŝliwe jednak własności prostownicze). m.in. we wstawkach serca, miedzy komórkami mięśni gładkich i w synapsach elektrycznych (efapsach) Koneksyna (tityna) białko budulcowe koneksonu występuje w odmianach o roŝnej masie cząsteczkowej (26 30-34 37-40 - 43 kda). Genetyczne defekty mogą prowadzić do chorób, np. głuchoty, zaburzeń rytmu serca, zaburzeń rozwoju płodowego.
GŁÓWNE TYPY KANAŁÓW BŁONOWYCH KONEKSON Wikipedia
GŁÓWNE TYPY KANAŁÓW BŁONOWYCH KANAŁY SODOWE (NaCh) pierwsze poznane i wyizolowane z błony, a następnie syntetyzowane i rekonstytuowane w błonie umoŝliwiają napływ sodu do komórki, występuje w kilku podtypach o róŝnej kinetyce, depolaryzacja Nadrodzina kanałów sodowych zaleŝnych od potencjału = Voltage Dependent Sodium Channels (VDSC) 4 podjednostki (domeny) homologiczne, lecz róŝne, kaŝda po 6 segmentów transbłonowych (S1-S6) kaŝdy segment transbłonowy o strukturze helikalnej i długości 20 aa, co trzeci aa helisy segmentu transbłonowego to Liz lub Arg decydujące dla działania sensora napięciowego między segmentem S5 i S6 pętla H5 złoŝona z dwóch łańcuchów SS1 i SS2 tworzy ścianę kanału na odcinku pętli zewnętrzne SS2 miejsce wiązania TTX domeny połączone wewnątrzkomórkowymi/wewnątrzbłonowymi pętlami (kaŝda inna) pętla I-II fosforyzowana, pętla III-IV odpowiada za inaktywację
GŁÓWNE TYPY KANAŁÓW BŁONOWYCH KANAŁY SODOWE (NaCh) Budowa w mózgu: heterotrimer: alfa (260 kd), beta1 (36 kd), beta2 (33 kd) w sercu: monomer alfa w mięśniach szkieletowych: dimer: alfa + beta1 podjednostka alfa - tworzy por podjednostka beta-1 = tenascin - wiąŝe kanał z macierzą zewnątrzkomórkowa (glikokalyksem) podjednostka beta-2 - częściowo homologiczna z białkami adhezji komórkowej [cell adhesion molecule = contactin (CAM)] Typowa aktywność: aktywacja - 10 µs, czas otwarcia - 0,5-1 ms, inaktywacja refrakcja jednorazowy ładunek ok. 6000 Na+
GŁÓWNE TYPY KANAŁÓW BŁONOWYCH KANAŁY SODOWE (NaCh) ZróŜnicowanie kanałów sodowych potencjałozaleŝnych NaV1.1 NaV1.2 NaV1.2a NaV1.3 NaV1.4 NaV1.5 NaV1.6 NaV1.7 NaV1.8 NaV1.9 OUN OUN (noworodk.) OUN (dojrzałe) OUN (zarodkowe) Miesnie szkielet. Serce OUN Sympat. UN i zwoje korz. grzbiet. Zwoje korzonka grzbiet. rdz. kr. Zwoje korzonka grzbiet. rdz. kr. α, β1-β4 α, β1-β4 α, β1-β4 α, β1-β4 α, β1 α, β1 β4 α, β α, β α, β α, β Wrazliwy na konotoksyne Bardzo wrazliwy na TTX Slabo wrazliwy na TTX Slabo wrazliwy na TTX Epilepsja Epilepsja Epilepsja Ból przewl. Przejsciowy paraliz Arytmia Ból Ból przewl. Ból przewl Ból przewl
GŁÓWNE TYPY KANAŁÓW BŁONOWYCH KANAŁY WAPNIOWE (CaCh) umoŝliwia dokomórkowy napływ wapnia, podtypy funkcjonalne jak dla kanału sodowego Bramkowane chemicznie (ligandem) kanały wapniowe (NMDA-R/Ch, N-ACh-R) PotencjałozaleŜne kanały wapniowe (VDCC) VDCC - LVA (low voltage activated) VDCC - HVA (high voltage activated) Budowa Heteromultimery Podjednostka Alfa1 główna - z porem i mechanizmem bramnym Podjednostka Beta wewnątrzkomórkowy marker/regulator transportu potranslacyjnego i lokalizacji w błonie (intracellular membrane trafficking subunit - postraslational transporter regulators) Podjednostka Alfa2 pozakomórkowy element glikozylowany (zaczep w sieci glikoaliksu?) (extracellular glycosylated subunit) Podjednostka Gamma glikoproteina regulująca funkcje kanału mutacja stargazer u myszy Podjednostka Delta podjednostka transbłonowa (region kotwiczący), moduluje własności bramne kanału
GŁÓWNE TYPY KANAŁÓW BŁONOWYCH KANAŁY POTASOWE (KCh) umoŝliwiają wypływ potasu z komórki, co przeciwdziała depolaryzacji, Liczne podtypy (ponad 80!) Pod względem funkcjonalnym moŝna wyróŝnić m.in.: KCh - zwykły: wolny i szybki i jego podpodtypy, odpowiada za repolaryzację i potencjał spoczynkowy, ACh - umoŝliwiający samoczynne depolaryzacje wskutek powolnego zamykania się po repolaryzacji - takŝe spacing serca i neuronów rozrusznikowych (pacemakers) IRCh - zamykając się na szczycie depolaryzacji mięśnia roboczego serca przedłuŝa ją (plateau), K(Ca)Ch = Slo-KCh + SK-KCh - otwierany/aktywowany oraz modulowany przez nadmiar jonów wapnia we wnętrzu komórki, sprawca wyładowań (depolaryzacji) salwami oraz habituacji, K(ATP)Ch - kanał potasowy hamowany przez ATP jest na zasadzie kompetycyjnej aktywowany przez fosforany fosfatydyloinozytolu (PIP 2 oraz PIP) wiąŝące się do podjednostki wewnątrzbłonowej jednostki białka kanałowego, hamowanie przewodnictwa K(ATP)Ch związane jest z aktywacją rozkładającej PIP fosfolipazy C, która uczynniana jest z kolei przez np. receptory purynoergiczne (np. P2Y2) TWIK-Ch - kanał potasowy z dwoma otworami (two pore) jakieś dziwadło!
GŁÓWNE TYPY KANAŁÓW BŁONOWYCH KANAŁY POTASOWE (KCh) Budowa KCh Voltage Dependent Potasium Channels (VDPC) 4 podjednostki (domeny) homologiczne, lecz róŝne, kaŝda po 6 segmentów transbłonowych (S1-S6) segment S4 uczestniczy w inaktywacji między segmentem S5 i S6 pętla H5 złoŝona z dwóch łańcuchów SS1 i SS2 tworzy ścianę kanału - w ścianie miejsce wiązania TEA z segmentu S1 domeny alfa lub beta zwisa do wewnątrz komórki peptydowy łańcuch z kulą będący bramką inaktywacji (nie wszystkie KCh go mają) Nadrodzina kanałów potasowych zaleŝnych od potencjału lub aktywowanych przez wapń (KV-Ch i KCa-Ch) Nadrodzina kanałów potasowych o własnościach prostownika dośrodkowego (Kir), w tym: Kanał potasowy wraŝliwy na ATP (ATP-sensitive Potassium Channel) Kanały potasowe o własnościach prostownika dośrodkowego
GŁÓWNE TYPY KANAŁÓW BŁONOWYCH KANAŁY CHLORKOWE (ClCh) napływ chloru, hiperpolaryzacja i hamowanie, u słodkowodnych jednokomórkowców wypływ Cl = depolaryzacja. Jedynie blokery małospecyficzne: - DIDS (4,4 -diispthiocyanatostilbene-2,2 -disulfonic acid) nieaktywny tylko wobec CFTR Blokery Ca-zaleŜnych ClCh i CFTR - NPPB (5-nitro-2-(3-phenylpropylamino); kwas benzoesowy Dysfuncja ClCh w: myotonia congenita, chorobie Denta, glioma (nadekspresja), mukowiscydozie Liczne typy: 1. Bramkowany chemicznie (przez ligand) kanał-receptor chlorkowy (Gly-R, GABA A -R) 20 podtypów o duŝym przewodnictwie hamowanie pobudzenia cel środków uspokajających 2. Regulowany przez c-amp Regulator Przewodnictwa Transbłonowego typowy dla mukowiscydozy [camp-regulated Cystic Fibrosis Transmembrane Conductance (CFCR) Regulator] = ClC6 o niskim przewodnictwie
GŁÓWNE TYPY KANAŁÓW BŁONOWYCH KANAŁY CHLORKOWE (ClCh) 3. Kanały chlorkowe zaleŝne od potencjału o niskim przewodnictwie Rodzina ClC w tym: VCC (Voltage-gated Chloride Channels) ssaków ClC-1 mięsni szkieletowych (brak myotonii) ClC-2 neurony ośrodkowe, uczestniczą w odpowiedzi GABA A, utrzymują gradient Cl ClC-3 we włóknach m. serca, wraŝliwe na objętość dzięki fosforylacji zaleŝnej od PKA/PKC ClC-4 powszechny ClC-5 głównie w nerce, takŝe w mózgowiu i wątrobie ClC-Ka, i ClC-Kb w nerce ClC-6 = CFCR, ClC-7 powszechny 4. Kanały chlorkowe zaleŝne od wapnia [Calcium-activated Chloride Channels] o niskim przewodnictwie Rodzina CaCC: 4 typy; mięśnie gładkie, nabłonki, o niskim przewodnictwie
GŁÓWNE TYPY KANAŁÓW BŁONOWYCH KANAŁY WODNE = AKWAPORYNY (AQPs) Odkryte w 1992 (Peter Agre Nobel 2003), wszechobecne podstawowe, homologia z Major Intrinsic Proteins i z innymi białkami transbłonowymi Co najmniej 11 typów AQPs u ssaków AQP-0 - soczewka oka (katarakta) AQP-1 - nerka, erytrocyty, AQP-2 - wraŝliwa na wazosopresynę (ADH), mechanizm camp zaleŝny V2-R AQP-3, AQP-4 - podstawnoboczna część kom. nerki, jelito grube, tchawica AQP-4 - glej AQP-5 - nabłonki wydzielnicze AQP-6 - wewnątrzkomórkowe pęcherzyki wydzielnicze AQP-7 - jądra i jelito cienkie AQP-8 - jądra AQP-9 - leukocyty i wątroba
GŁÓWNE TYPY KANAŁÓW BŁONOWYCH KANAŁY AKTYWOWANE PRZEZ MEDIATOR NERWOWY acetylocholinowy nikotynowy i muskarynowy: N i M- AChR: alfa- i beta-adrenergiczny: α, β, -ADR;... dopaminowy: D1, D2, D3, D4 ; serotoniowy: H1, H2, H3, H4 ; glutaminowy: non-nmda (Q/K), NMDA; AMPA; kainianowy ; NMDA - N-metylo-D-asparaginian - analog glutaminianu AMPA - alfa-amino-3-hydroksy-5-metylo-4-izoksazolopropionian - j.w. opiatowy: µ, κ,...... i inne - KaŜdy z ponad 50 poznanych mediatorów ma kilka róŝnych typów receptorów, jeden z nich moŝe być kanałem dla jakiegoś jonu, a inne są związane z produkcją drugiego przekaźnika. Receptor błonowy zbudowany jest z wielu białek, tworzących ogniwa łańcucha czynności. Jednym z początkowych ogniw są białka G, końcowym - enzym produkujący drugi przekaźnik, np.: cyklaza adenylanowa lub fosfolipaza A2, produkt ich reakcji aktywuje z kolei kinazy białkowe, które - przez fosforylację - modulują aktywność kanałów, receptorów, enzymów i białek jądrowych. Dwa sposoby reakcji receptora - jonoforowy i metaboliczny
GŁÓWNE TYPY KANAŁÓW BŁONOWYCH Kanał i receptor w jednym Np. receptor acetylocholinowy typu nikotynowego czyli N-AChR Alberts et al. 2006
GŁÓWNE TYPY KANAŁÓW BŁONOWYCH KANAŁY SENSORYCZNE KOMÓREK RECEPTOROWYCH wraŝliwe na np. deformację błony komórki (dotyk), światło lub inne przekształcają energię bodźca w impuls nerwowy współdziałają z układem drugiego przekaźnika. Alberts et al. 2006
POTENCJAŁ NA RÓśNE SPOSOBY SPOSOBY ELEKTRYCZNEJ ODPOWIEDZI KOMÓRKI NA BODZIEC wynikające ze zróŝnicowanego wyposaŝenia błony w kanały i receptory Aktywność spontaniczna (III, V) lub odpowiedź wywołana bodźcem (I, II, IV, V) Depolaryzacja lub hiperpolaryzacja (I) Odpowiedź stopniowana (I) lub typu wszystko albo nic - iglicowa (II) Reakcja pojedyncza (II) lub salwami (V) I II III IV V A-KCh IR-KCh, CaCh K(Ca)Ch, CaCh
WŁÓKNO WŁÓKNU NIERÓWNE Klasyfikacja i własności aksonów w zaleŝnośći od budowy i funkcji za to teŝ Nobel dla Erlangera i Gassera (1944) Neurylemma -1µm; Mielina - 3 µm, Międzywęźle - 50-1000 µm, Osłonka/Akson - 0,6-1,0 Typ E-G Erlanger - Gasser Typ L-H Lloyd - Hunt Srednica [µm] Szybkosc [m/s] Mielina Wrazliwosc na hipoksje Wraziwosc na znieczulenie Funkcja czuciowa Funkcja ruchowa Specyfika Aα I a, b 12-20 70-120 + +++ - + + motoneuron alfa, wrzecionka Aβ II 5-12 30-70 + +++ - + somatosensoryczne Aγ - 3-6 15-30 + +++ - + motoneuron gamma Aδ III 2-3 12-30 + ++ + + cieplo, zimno, ból B - 1-3 3-15 + ++ ++ + przedzwoj. autonom. Cs - 0,3-1,3 0,7-2,3 - + +++ + zazwojowe sympat. Cdr IV 0,4-1,2 0,5-2,0 - - +++ + ± korzonek grzbiet
KŁOPOTY Z MIELINĄ Typy aksonów (włókien nerwowych) w zaleŝności od budowy osłonek Przewodzenie pobudzenia w komórce zaleŝności od budowy aksonu bez osłonki nagie bezmielinowe przewodzą wolno, w sposób ciągly, z dekrementem - stratami - zanikaniem osłonięte komórką glejową lub jej wytworami - mieliną bezrdzenne rdzenne osrodkowe mielinowe rdzenne obwodowe przewodzą szybko, w sposób skokowy, bez strat
ROZPRZESTRZENIANIE POTENCJAŁU A BUDOWA WŁOKNA Przewodzenie skokowe bez dekrementu + + + + + + + +++ + + + + + + + Przewodzenie ciągłe z dekrementem + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + + +
PAMIĘĆ SEKWENCJA ZDARZEŃ Pamięć to (wg Donalda Hebba) zmiana siły oddziaływania na siebie układu neuronów, która powstała w wyniku ich wcześniejszej aktywności, szczególnie wynikająca ze współistnienia róŝnych aktywności, która prowadzi do zmian struktury układu. Pamięć (wg Endela Tulvinga oraz Neala Cohena, Larryego R.Squire, Daniela L. Schactera) dzieli się na: refleksoryczną - pamięć czynności, odruchowo-proceduralną, warunkowo-odruchową, wyuczalną metodą prób i błędów w wielu powtórzeniach sprawozdawczą - pamięć deklaratywną, epizodów, świadomą, pamięć asocjacji powstającą w jednej próbie emocjonalną - pamięć kontekstu uczuciowego nagrody lub kary w konkretnej sytuacji, szybko kształtowaną Behawioralne aspekty uczenia: bodziec bezwarunkowy - istotny, nieobojętny, kara lub nagroda, zmienia stan organizmu bodziec warunkowy - sam w sobie obojętny, nie wpływa na stan, ale moŝe zapowiadać pojawienie się bodźca bezwarunkowego sensytyzacja - forma uczenia zwiększająca czasowo pobudliwość na wszystkie bodźce, zachodzi w sekwencji: jednorazowy bodziec bezwarunkowy - reakcja - bodziec warunkowy - reakcja habituacja - forma uczenia zmniejszająca czasowo pobudliwość na powtarzające się obojętne bodźce, zachodzi w sekwencji: powtarzający się bodziec obojętny -... - brak reakcji Warunkowanie - warunkowanie klasyczne i instrumentalne zachodzi w sekwencji: bodziec obojętny - bodziec istotny - reakcja -... - bodziec obojętny -reakcja
PAMIĘĆ SEKWENCJA ZDARZEŃ Sensytyzacja BB R Wz BW R Habituacja n [BW R? (Wz)] BW Ø Warunkowanie n [BW BB R Wz] BW R Pamięć trwała BW 1 + BW 2 ( R )
Pamięć bodźce Co to jest pamięć Wg Donalda Hebba to modyfikacja oddziaływania synaps Co to jest bodziec bezwarunkowy (BB, US)? To nie jest mięso dla psa Pawłowa! To bodziec nieobojetny, naruszajacy homeostazę (kara fizyczna lub fizyczna nagroda) Co to jest bodziec warunkowy (BW, CS)? To nie jest dzwonek dla psa Pawłowa! To kaŝdy bodziec obojętny, nie naruszający homeostazy.
Jak uczą się ślimaki Miejsce akcji - łuk odruchu wciągania skrzeli u Aplysii a ściślej synapsa akso-aksonalna BW BB Syfon Głowa Neuron czuciowy I 5-HT Interneuron Glu 5-HT Glu Glu Mięsień retraktor skrzeli Glu Motoneuron Neuron czuciowy II
Co się dzieje 1 - Zwykła reakcja Zwykły bodziec bezwarunkowy zamach na skrzela bodziec - reakcja Glu BB Syfon Glu Glu Glu Głowa Neuron czuciowy II
Co się dzieje 2 - Habituacja Bodziec warunkowy faluje sobie woda n depolaryzacja I Ca [Ca 2+ ] in K(Ca)Ch g K słaby powtarzający się bodziec reakcja wygasa Glu n BW Syfon Głowa Glu
Co się dzieje 3 - Sensytyzacja Zwykły bodziec bezwarunkowy po głowie 5-HT c-amp Kinaza KCh~P g K uczulenie synapsy Syfon 5-HT BB Głowa 5-HT
Co się dzieje 4 Sensytyzacja cd. Słaby bodziec silna reakcja Glu BW Syfon Glu Glu Glu Głowa Neuron czuciowy II
Co się dzieje 4 - Warunkowanie Sumowanie bodźców bezwarunkowego i warunkowego najpierw: n BW habituacja + [Ca 2+ ] in + kalmodulina potem: BB AC-(kalmodulina Ca 2+ ) c-amp Kinaza KCh~P g K wreszcie: BW n+1 iiiii!!!! Glu n BW Syfon Glu BB Głowa