Pomiar współczynnika pochłaniania światła



Podobne dokumenty
Drgania relaksacyjne w obwodzie RC

Wyznaczanie długości fali świetlnej za pomocą spektrometru siatkowego

Badanie zjawiska rezonansu elektrycznego w obwodzie RLC

Wyznaczanie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego (Katera)

Wyznaczanie cieplnego współczynnika oporności właściwej metali

Wyznaczanie długości fali świetlnej metodą pierścieni Newtona

Wyznaczanie sprawności grzejnika elektrycznego i ciepła właściwego cieczy za pomocą kalorymetru z grzejnikiem elektrycznym

Wyznaczanie ciepła topnienia lodu za pomocą kalorymetru

Badanie widma fali akustycznej

Wyznaczenie długości fali świetlnej metodą pierścieni Newtona

Wyznaczanie współczynnika lepkości cieczy oraz zależności lepkości od temperatury

Drgania relaksacyjne w obwodzie RC

Wyznaczanie współczynnika załamania światła

Badanie zjawiska rezonansu elektrycznego w obwodzie RLC

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 51: Współczynnik załamania światła dla ciał stałych

Badanie widma fali akustycznej

Wyznaczanie współczynnika załamania światła za pomocą mikroskopu i pryzmatu

Wyznaczanie współczynnika załamania światła za pomocą mikroskopu i pryzmatu

Badanie własności fotodiody

LABORATORIUM Z FIZYKI Ć W I C Z E N I E N R 2 ULTRADZWIĘKOWE FALE STOJACE - WYZNACZANIE DŁUGOŚCI FAL

Laboratorium elektroniki i miernictwa

Wyznaczanie składowej poziomej natężenia pola magnetycznego Ziemi za pomocą busoli stycznych

Laboratorium fizyki CMF PŁ

Wyznaczanie modułu Younga metodą strzałki ugięcia

BADANIE WYMUSZONEJ AKTYWNOŚCI OPTYCZNEJ. Instrukcja wykonawcza

Ćwiczenie Nr 11 Fotometria

ID1F1 FIZYKA. INFORMATYKA I stopień (I stopień / II stopień) ogólnoakademicki (ogólno akademicki / praktyczny)

Laboratorium fizyczne

E-IZ1-02-s1 FIZYKA. INFORMATYKA I stopień (I stopień / II stopień) ogólnoakademicki (ogólno akademicki / praktyczny)

Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Kaliszu

LABORATORIUM OPTOELEKTRONIKI

Ćwiczenie Nr 6 Skręcenie płaszczyzny polaryzacji

KARTA INFORMACYJNA PRZEDMIOTU

Ćwiczenie 74. Zagadnienia kontrolne. 2. Sposoby otrzymywania światła spolaryzowanego liniowo. Inne rodzaje polaryzacji fali świetlnej.

E1. OBWODY PRĄDU STAŁEGO WYZNACZANIE OPORU PRZEWODNIKÓW I SIŁY ELEKTROMOTORYCZNEJ ŹRÓDŁA

Badanie transformatora

WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA ŚWIATŁA METODĄ SZPILEK I ZA POMOCĄ MIKROSKOPU

Ćw. 27. Wyznaczenie elementów L C metoda rezonansu

WSKAZÓWKI DO WYKONANIA SPRAWOZDANIA Z WYRÓWNAWCZYCH ZAJĘĆ LABORATORYJNYCH

Badanie absorpcji promieniowania γ

Pomiar oporu elektrycznego za pomocą mostka Wheatstone a

Podstawowe informacje o przedmiocie (niezależne od cyklu)

ELEKTROTECHNIKA I stopień (I stopień / II stopień) ogólnoakademicki (ogólno akademicki / praktyczny)

XL OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP I Zadanie doświadczalne

13 K A T E D R A F I ZYKI S T O S O W AN E J

Badanie transformatora

Badanie transformatora

WYZNACZANIE KĄTA BREWSTERA 72

Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego. Temperaturowa charakterystyka termistora typu NTC

Wyznaczanie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego (Katera)

Wyznaczanie momentu magnetycznego obwodu w polu magnetycznym

Wyznaczanie współczynnika lepkości cieczy oraz zależności lepkości od temperatury

Wyznaczanie zależności współczynnika załamania światła od długości fali światła

WYZNACZANIE OGNISKOWYCH SOCZEWEK

Ć W I C Z E N I E N R O-3

LABORATORIUM PROMIENIOWANIE W MEDYCYNIE

Wyznaczanie współczynnika sprężystości sprężyn i ich układów

Skręcenie wektora polaryzacji w ośrodku optycznie czynnym

Ćwiczenie nr 2. Pomiar energii promieniowania gamma metodą absorpcji

LABORATORIUM INŻYNIERII MATERIAŁOWEJ

nazywamy mostkiem zrównoważonym w przeciwieństwie do mostka niezrównoważonego, dla którego Z 1 Z 4 Z 2 Z 3. Z 5

E 6.1. Wyznaczanie elementów LC obwodu metodą rezonansu

Energia promieniowania termicznego sprawdzenie zależności temperaturowej

Analiza zderzeń dwóch ciał sprężystych

Ćwiczenie 363. Polaryzacja światła sprawdzanie prawa Malusa. Początkowa wartość kąta 0..

Badanie rozkładu pola magnetycznego przewodników z prądem

Pomiar parametrów tranzystorów

LABORATORIUM FIZYKI PAŃSTWOWEJ WYŻSZEJ SZKOŁY ZAWODOWEJ W NYSIE. Ćwiczenie nr 3 Temat: Wyznaczenie ogniskowej soczewek za pomocą ławy optycznej.

LABORATORIUM PROMIENIOWANIE w MEDYCYNIE

Wyznaczanie momentu magnetycznego obwodu w polu magnetycznym

ANALIZA SPEKTRALNA I POMIARY SPEKTROFOTOMETRYCZNE. Instrukcja wykonawcza

Temat: Pomiar współczynnika załamania światła w gazie za pomocą interferometru Michelsona

Pomiar ogniskowych soczewek metodą Bessela

Ćw. nr 1. Wyznaczenie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła prostego

Rok akademicki: 2012/2013 Kod: JFM s Punkty ECTS: 3. Poziom studiów: Studia I stopnia Forma i tryb studiów: Stacjonarne

Sposób wykonania ćwiczenia. Płytka płasko-równoległa. Rys. 1. Wyznaczanie współczynnika załamania materiału płytki : A,B,C,D punkty wbicia szpilek ; s

Ć W I C Z E N I E N R E-8

SPRAWDZENIE PRAWA STEFANA - BOLTZMANA

EFEKT FOTOWOLTAICZNY OGNIWO SŁONECZNE

Schemat układu zasilania diod LED pokazano na Rys.1. Na jednej płytce połączone są różne diody LED, które przełącza się przestawiając zworkę.

Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Kaliszu

Instrukcja do ćwiczenia laboratoryjnego nr 6a

Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania. Technologie informatyczne

FIZYKA. ENERGETYKA I stopień (I stopień / II stopień) ogólnoakademicki (ogólnoakademicki / praktyczny)

Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Kaliszu

Doświadczenie nr 6 Pomiar energii promieniowania gamma metodą absorpcji elektronów komptonowskich.

E12. Wyznaczanie parametrów użytkowych fotoogniwa

Laboratorium elektroniki i miernictwa

Nowoczesne sieci komputerowe

Wyznaczanie rozmiarów szczelin i przeszkód za pomocą światła laserowego

Ćwiczenie 1. Parametry statyczne diod LED

SERIA II ĆWICZENIE 2_3. Temat ćwiczenia: Pomiary rezystancji metodą bezpośrednią i pośrednią. Wiadomości do powtórzenia:

Fizyka - opis przedmiotu

Ćw. nr 41. Wyznaczanie ogniskowych soczewek za pomocą wzoru soczewkowego

2 K A T E D R A F I ZYKI S T O S O W AN E J

Ćwiczenie Nr 455. Temat: Efekt Faradaya. I. Literatura. Problemy teoretyczne

Stanowisko do pomiaru fotoprzewodnictwa

Wyznaczanie stosunku e/m elektronu

Sprawozdanie z laboratorium proekologicznych źródeł energii

Transkrypt:

Politechnika Łódzka FTIMS Kierunek: Informatyka rok akademicki: 2008/2009 sem. 2. grupa II Termin: 12 V 2009 Nr. ćwiczenia: 431 Temat ćwiczenia: Pomiar współczynnika pochłaniania światła Nr. studenta: 5 Nr. albumu: 150946 Nazwisko i imię: Moroz Michał Ocena z kolokwium:... Ocena z raportu:... Nr. studenta: 6 Nr. albumu: 151021 Nazwisko i imię: Tarasiuk Paweł Ocena z kolokwium:... Ocena z raportu:... Data wykonania ćw.: 12 V 2009 Data oddania raportu: 19 V 2009 Uwagi:

Streszczenie Sprawozdanie z ćwiczenia w którym badane było zjawisko pochłaniania światła przez wykonane z badanego materiału płytki o znanych grubościach, pozwalające dokonać pomiaru współczynnika pochłaniania światła. Sprawozdanie zawiera opis zasady pomiaru, tabelę z otrzymanymi wynikami, wykres zależności potwierdzającej prawo Bouguera-Lamberta, obliczenia oraz wnioski. Opis metody W celu przeprowadzenia doświadczenia wykorzystano ławę optyczną, na której zamocowany był oświetlacz z kolimatorem, oraz uchwyt z fotodetektorem który można było zasłonić płytkami (można było wykorzystać od zera do piętnastu płytek). Fotodetektor połączony był z układem elektrycznym mostka, w którym na podstawie świecenia odpowiednich diod można było stwierdzić stan równowagi. W rezultacie, dla różnych liczb płytek można było badać odległości pomiędzy fotodetektorem a oświetlaczem dla których do fotodetektora dociera światło o pewnym określonym natężeniu, dla którego mostek jest zrównoważony. Wykonując pomiar odległości r p (odległości między oświetlaczem a fotodetektorem bez płytek, dla której mostek jest zrównoważony), a następnie r k w analogiczny sposób (dokładając płytki), na podstawie znanej grubości pojedynczej płytki można wyznaczyć współczynnik pochłaniania płytek. Zgodnie z prawem Bouguera-Lamberta (po podstawieniu znanych zależności i zlogarytmowaniu obu stron) okazuje się, że zależność wartości ln r k od liczby płytek k jest liniowa (biorąc pod uwagę niedoskonałość wszelkich pomiarów, zależność powinna się po prostu dobrze aproksymować do liniowej). Współczynnik kierunkowy tej zależności a pozwoli natomiast oszacować współczynnik pochłaniania materiału płytki jako α = 2 d (ln(1 R) a), gdzie ( współczynnik odbicia R można wyrazić jako R = n 1 2, n+1) dla bezwzględnego współczynnika załamania światła płytki wyrażonego jako n. Oświetlacz zasilany był prądem o napięciu U = 12, 6 V oraz natężeniu U = 1, 73 A. Wykorzystane płytki miały grubość 4, 00 ± 0, 01 mm oraz bezwzględny współczynnik załamania światła 1, 43 ± 0, 01. Michał Moroz i Paweł Tarasiuk, ćw. 431 2 / 5

Wyniki pomiarów Wykonany bez płytek pomiar odległości przy której zachodzi równowaga mostka dał wynik r p = 0, 927 ± 0, 001 m. Wartości r k dla możliwych do wstawienia liczb płytek znajdują się w poniższej tabeli. W celu wyliczenia parametrów odpowiedniej zależności liniowej, do tabeli została dodana także kolumna z wartościami wyrażenia ln r k (które powinny być zależne liniowo od k): k r k [m] ln r k r p 1 0, 882 0, 05 2 0, 803 0, 14 3 0, 753 0, 21 4 0, 697 0, 29 5 0, 653 0, 35 6 0, 614 0, 41 7 0, 586 0, 46 8 0, 522 0, 57 9 0, 495 0, 63 10 0, 460 0, 70 11 0, 439 0, 75 12 0, 413 0, 81 13 0, 393 0, 86 14 0, 371 0, 92 15 0, 358 0, 95 Obliczenia Z wykorzystaniem metody najmniejszych kwadratów, otrzymuję współczynnik kierunkowy zależności ln r k od k mający wartość: a = 0, 065 ± 0, 001 Michał Moroz i Paweł Tarasiuk, ćw. 431 3 / 5

Uzyskane punkty pomiarowe istotnie dobrze układają się w zależność liniową, co ilustruje poniższy wykres: Obliczam współczynnik odbicia na podstawie współczynnika załamania światła dla płytki, korzystając ze wzoru zawartego w instrukcji: R = ( ) n 1 2 0, 0313 n + 1 Oraz, na podstawie wyznaczonych powyżej wartości, współczynnik pochłaniania światła: α = 2 (ln(1 R) a) 16, 7 m 1 d Obliczam błąd na uzyskanym współczynniku pochłaniania światła jako: α = 1 (α d + 2 a) 0, 7 m 1 d Aby ostatecznie zapisać wynik w postaci: α = (16, 7 ± 0, 7) m 1 Michał Moroz i Paweł Tarasiuk, ćw. 431 4 / 5

Wnioski Prosta metoda pomiarów umożliwiła uzyskanie dobrej aproksymacji liniowej odpowiednich punktów oraz typowego dla warunków laboratoryjnych błędu na wartości końcowej współczynnika pochłaniania światła (nieznacznie poniżej 5%). Prawo Bouguera-Lamberta zostało zatem potwierdzone doświadczalnie - pochłanianie światła zależy w sposób wykładniczy od grubości warstwy. Rząd wielkości uzyskanego wyniku wydaje się być dobry, gdyż jest to kilkanaście razy więcej niż dla przezroczystego szkła (podobny wynik mógłby dać np. szkło barwione). Brak ścisłej informacji na temat materiału z jakiego wykonane są badane płytki uniemożliwia jednak wykonanie konstruktywnego porównania z wartościami tablicowymi. Pominięte zostały następujące źródła niedoskonałości, mogące wpłynąć na wynik: 1. Oświetlenie tła zdecydowanie było niezerowe, zatem nie całe badane światło pochodziło z oświetlacza (i było związane z odległością od oświetlacza w oczekiwany sposób). Szczególne znaczenie mogła mieć dioda w listwie od zasilacza, która była wyraźnie widocznym źródłem światła podczas przeprowadzania doświadczenia. 2. Odczyt położenia fotodetektora na ławie optycznej obarczony był błędem paralaksy (wskaźnik położenia był nieco oddalony od przymiaru liniowego). 3. Układ pomiarowy z mostkiem nagrzewał się podczas doświadczenia, co mogło mieć wpływ na parametry poszczególnych elementów i w rezultacie na stan fotodetektora dla którego zachodziło równoważenie mostka. 4. Relatywnie długi (ponad 10min) czas pracy oświetlacza spowodował jego znaczne nagrzanie, co mogło wpłynąć na natężenie emitowanego światła. Bibliografia Praca zbiorowa pod red. Grzegorza Derfla, Instrukcje do ćwiczeń i Pracowni Fizycznej, Instytut Fizyki Politechniki Łódzkiej, Łódź 1998 Bogdan Żółtowski, Wprowadzenie do zajęć laboratoryjnych z fizyki, Skrypt Politechniki Łódzkiej, Łódź 2002 David Halliday, Robert Resnick, Jearl Walker, Podstawy fizyki T. 4.,Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005 Michał Moroz i Paweł Tarasiuk, ćw. 431 5 / 5