Elementy Prawa Wodnego mające wpływ na gospodarkę rybacką Anna Wiśniewska UWM w Olsztynie
Dnia 23 października 2000 r. przyjęta została Dyrektywa 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiająca ramy wspólnotowego działania w dziedzinie polityki wodnej lub, w skrócie, Ramowa Dyrektywa Wodna UE (lub krócej RDW). Za pomocą tej Ramowej Dyrektywy Wodnej UE określiła sposób gospodarowania śródlądowymi wodami powierzchniowymi, wodami podziemnymi, wodami przejściowymi i wodami przybrzeżnymi w celu zapobiegania i ograniczania zanieczyszczenia, promowania zrównoważonego wykorzystywania wód, ochrony środowiska wodnego, poprawy stanu ekosystemów wodnych oraz łagodzenia skutków powodzi i suszy.
Wyciąg z preambuły Ramowej Dyrektywy Wodnej (1) Woda nie jest produktem handlowym takim jak każdy inny, ale raczej dziedzictwem, które musi być chronione, bronione i traktowane jako takie.
Ramowa dyrektywa wodna Transpozycja do prawa krajowego: ustawa Prawo wodne z dnia 18 lipca 2001 r. + najnowsza nowela z 23 stycznia 2013 r. ustawa Prawo ochrony środowiska z dn. 27 kwietnia 2001 r. ustawa o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków z dn. 7 czerwca 2001 r. oraz niektóre akty wykonawcze do powyższych ustaw Inne dokumenty Plany gospodarowania wodami Program wodno-środowiskowy kraju. Strategia gospodarki wodnej do 2030. Zamierzenia Osiągniecie dobrego stanu wód i dobrego potencjału (2015/2021/2027) Powiązania z innymi dyrektywami zintegrowana gospodarka wodna
Gospodarka rybacka, to zespół planowanych i skoordynowanych czynności mających na celu racjonalne gospodarowanie organizmami wodnymi w myśl zasad ekonomii i zgodnie z założeniami ochrony przyrody. Pojęcie to obejmuje: 1. rybołówstwo w wodach morskich i śródlądowych, 2. zabiegi mające na celu utrzymanie zasobów organizmów wodnych (ryb, skorupiaków, mięczaków i pozostałych zwierząt), 3. chów i hodowlę ryb oraz pozostałych produktów i organizmów wodnych (np. roślin wodnych, pereł, gąbek itp.) w wodach morskich i śródlądowych.
Przepisy ogólne Ustawy Prawo Wodne Zasady związane z gospodarką wodną, ma regulować Ustawa Prawo Wodne. W artykule 1, w kolejnych ustępach zapisano, że 1. Ustawa reguluje gospodarowanie wodami zgodnie z zasadą zrównoważonego rozwoju, a w szczególności kształtowanie i ochronę zasobów wodnych, korzystanie z wód oraz zarządzanie zasobami wodnymi.; 2. Gospodarowanie wodami jest prowadzone z zachowaniem zasady racjonalnego i całościowego traktowania zasobów wód powierzchniowych i podziemnych, z uwzględnieniem ich ilości i jakości.; 3. Gospodarowanie wodami uwzględnia zasadę wspólnych interesów i jest realizowane przez współpracę administracji publicznej, użytkowników wód i przedstawicieli lokalnych społeczności, tak aby uzyskać maksymalne korzyści społeczne.
Zarządzanie zasobami wodnymi służy zaspokajaniu potrzeb ludności, gospodarki, ochronie wód i środowiska związanego z tymi zasobami. Szczegółowy zakres wymieniony został w artykule 2, ustęp 1. W punkcie 5 wspomnianego ustępu zwarte zapewnienia wody na potrzeby rolnictwa oraz przemysłu. W ustępie 2. wymieniono instrumenty zarządzania zasobami wodnymi stanowią, takie jak: 1) plany gospodarki wodnej, 2) pozwolenia wodnoprawne, 3) opłaty i należności w gospodarce wodnej, 4) kataster wodny, 5) kontrola gospodarowania wodami.
Rozdział 1 Przepisy ogólne Ustawy Prawo Wodne (Ust. P.W.), zawiera w Art. 9. słownik terminów. W Ustawie nie zostały doprecyzowane pojęcia: gospodarka wodna jest to celowe oddziaływanie człowieka na zasoby i potrzeby wodne dla zaspokojenia potrzeb ludności. Oddziaływanie to dokonuje się w procesach produkcji, podziału, wymiany i konsumpcji wody przy jednoczesnym zachowaniu wymagań ochrony środowiska. zasoby wodne są to wody opadowe, powierzchniowe ( rzeki i kanały ), oraz wody w glebie i wody podziemne. użytkownikami wody są odbiorcy, którzy korzystają z wód nie zmniejszając jej zasobów ( np. transport wodny i energetyka wodna ) konsumenci wody są to odbiorcy zużywający wodę w celach konsumpcyjnych lub przemysłowych powodujący jej bezzwrotne zużycie ( np. rolnictwo, gospodarka komunalna i przemysł ) W świetle wprowadzanych, w związku z transpozycją RDW, przepisów istotne staje się doprecyzowanie, czy gospodarka rybacka zalicza się do kategorii użytkowników wody czy też konsumentów wody. Przyjmując jako wyróżnik pojęcie bezzwrotnego zużycia, rybactwo z całą pewnością jest użytkownikiem, przyjmując kategorię gospodarczą-rolnictwo staje się konsumentem. Czy to ważne? Okazuje się, że tak, bo w wielu zapisach prawnych, dotyczących poboru wody nie występuje rozróżnienie rybactwa i rolnictwa.
Zasoby wodne to wody dostępne, możliwe do wykorzystania w danym regionie w określonym przedziale czasu. Są to wody o określonej ilości i jakości, przeznaczone na pokrycie potrzeb wodnych. Mogą to być w stanie naturalnym lub sterowane przez odpowiednie urządzenia hydrotechniczne. Cechą charakterystyczną zasobów wodnych jest ich losowość. Efektem tego, że brak jest możliwości dokładnego określenia wielkości tych zasobów oraz czasu i miejsca ich występowania, wprowadza się pojęcia: Zasoby (przepływy) dyspozycyjne określane jako różnica pomiędzy przepływami średnimi rocznymi lub średnimi niskimi i przepływem nienaruszalnym. Przepływ nienaruszalny to taki, który musi pozostać w cieku dla zapewnienia życia biologicznego oraz spełnienia wymogów turystycznych, wędkarskich itp. Brak precyzji dla tych terminów, oraz brak metodyk uwzględniających charakterystyki cieków sprawia, że przyjęcie bardziej ogólnikowych rozwiązań może stanowić, w perspektywie wprowadzania rozporządzeń dotyczących warunków korzystania z wód zlewni, problem dla użytkowników wód.
Harmonogram wdrażania RDW: 2003 - transpozycja do prawa polskiego, 2003 - zidentyfikowanie obszarów dorzeczy, 2004 - identyfikacja i ocena oddziaływania antropogenicznych, analiza ekonomiczna korzystania z wód, rejestr obszarów chronionych, 2006 - programy monitoringu operacyjnego, 2006 - rozpoczęcie konsultacji społecznych, 2009 - plan gospodarowania wodami w dorzeczu, 2010 - polityka opłat, 2012 - operacyjne programy działań, 2015 - cele środowiskowe.
SPOŁECZEŃSTWO ZNOŚNY ZRÓWNO- WAŻONY SPRAWIEDLIWY WYKONALNY ŚRODOWISKO EKONOMIA
W odniesieniu do zarządzania zasobami wodnymi, elementy zasady zrównoważonego rozwoju są konkretyzowane w art. 2 ust. 1 i 2 PRAWO WODNE. Przepis ten wymaga, aby przy stosowaniu instrumentów zarządzania wodami, takich jak planowanie w gospodarowaniu wodami oraz pozwolenia wodnoprawne, uwzględniać konieczność zaspokajania potrzeb ludności, gospodarki, ochrony wód i środowiska związanego z tymi zasobami, w szczególności w zakresie: 1) zapewnienia odpowiedniej ilości i jakości wody dla ludności; 2) ochrony zasobów wodnych przed zanieczyszczeniem oraz niewłaściwą lub nadmierną eksploatacją; 3) utrzymywania lub poprawy stanu ekosystemów wodnych i od wody zależnych; 4) ochrony przed powodzią oraz suszą; 5) zapewnienia wody na potrzeby rolnictwa oraz przemysłu; 6) zaspokojenia potrzeb związanych z turystyką, sportem oraz rekreacją oraz 7) tworzenia warunków dla energetycznego, transportowego oraz rybackiego wykorzystania wód.
WYMAGANIA RDW DOTYCZĄCE CELÓW ŚRODOWISKOWYCH Cele środowiskowe i wyłączenia z nich określono w art. 4 RDW. W art. 4 RDW ustalono cele środowiskowe" przede wszystkim w art. 4 ust. 1. W Dyrektywie określa się wiele głównych celów środowiskowych, obejmujących następujące elementy (szczegółowo opisane w art. 4 ust. 1 lit. a) dla wód powierzchniowych, b) wód podziemnych i c) obszarów chronionych): niepogorszenie się stanu wód powierzchniowych i podziemnych oraz ochrona, poprawa i przywrócenie stanu wszystkich części wód; osiągnięcie dobrego stanu do 2015 roku, tzn. dobrego stanu (lub potencjału) ekologicznego i dobrego stanu chemicznego wód powierzchniowych oraz dobrego stanu chemicznego i dobrego stanu ilościowego wód podziemnych; stopniowe redukowanie zanieczyszczenia substancjami priorytetowymi i stopniowe eliminowanie priorytetowych substancji niebezpiecznych z wód powierzchniowych6 oraz zapobieganie dopływowi lub ograniczenie dopływu zanieczyszczeń do wód podziemnych; odwrócenie wszystkich znaczących tendencji wzrostowych stężenia zanieczyszczeń w wodach podziemnych; osiągnięcie zgodności ze wszystkimi normami i celami określonymi dla obszarów chronionych w ustawodawstwie wspólnotowym. Należy zauważyć, że w przypadku, gdy danej części wód dotyczy więcej niż jeden cel, zastosowanie ma cel najbardziej rygorystyczny (art. 4 ust. 2), niezależnie od faktu, że wymaga się osiągnięcia wszystkich celów. Należy też pamiętać, że normatywne definicje celu środowiskowego, jakim jest dobry stan, zostały opisane bardzo szczegółowo w załączniku V do Dyrektywy.
Ramowa Dyrektywa Wodna wprowadza radykalnie nowe podejście do gospodarowania wodami eksponując fakt, że od wody i jej jakości zależny jest nie tylko człowiek, ale również pozostałe organizmy żywe rośliny i zwierzęta. Jakość wody w potocznym rozumieniu kojarzona jest zwykle z czystością wody, w sensie jej parametrów chemicznych wody (zwłaszcza poziomu zanieczyszczeń). RDW wprowadza znacznie poszerzone rozumienie jakości wód, określone mianem stanu wód. Zgodnie z wymogami RDW, wodom (rzekom, jeziorom, itp.) należy przywrócić dobry stan stan możliwie bliski naturalnemu, w którym nie zaznaczyła się ingerencja człowieka, lub jej skutki niewielkie. Inaczej mówiąc dobry stan to czysta woda, płynąca w naturalnie ukształtowanym korycie rzeki, dająca warunki do życia rybom, roślinom wodnym i wszystkim innym organizmom zależnym od wody.
Cele środowiskowe są określone w art. 4, będącym zasadniczym artykułem Ramowej Dyrektywy Wodnej (RDW). Mają one zapewnić długookresowe, zrównoważone gospodarowanie wodami oparte na wysokim poziomie ochrony środowiska wodnego. W art. 4 ust. 1 określono ogólny cel RDW, jaki ma być osiągnięty w odniesieniu do wszystkich części wód powierzchniowych i podziemnych, tj. dobry stan do 2015 roku, a także wprowadzono zasadę zapobiegania jakiemukolwiek dalszemu pogorszeniu się ich stanu. Następnie ustalono szereg wyłączeń z ogólnych celów, które dopuszczają cele mniej rygorystyczne, przedłużenie terminu poza 2015 rok, lub realizację nowych przedsięwzięć, pod warunkiem spełnienia pewnego zbioru warunków.
Cele gospodarki wodnej Aby Polityka wodna państwa była skuteczna, musi być zrozumiała i akceptowalna społecznie, a także odnosić się z jednej strony do bezpieczeństwa powodziowego, zaopatrzenia w wodę, wskazywać na potencjalne bariery rozwojowe oraz sposoby ich przezwyciężania, a z drugiej strony chronić zasoby wodne oraz związane z nimi ekosystemy wodne. Celem nadrzędnym Polityki wodnej państwa jest zapewnienie powszechnego dostępu ludności do czystej i zdrowej wody oraz istotne ograniczenie zagrożeń wywoływanych przez powodzie i susze w połączeniu z utrzymaniem dobrego stanu wód i związanych z nimi ekosystemów, przy zaspokojeniu uzasadnionych potrzeb wodnych gospodarki, poprawie spójności terytorialnej i dążeniu do wyrównania dysproporcji międzyregionalnych oraz uwzględnieniu integrowania potrzeb ochrony środowiska wodnego z innymi działami gospodarki, w tym transportu, rolnictwa, energetyki i turystyki. Cele strategiczne dla osiągnięcia celu nadrzędnego - osiągnięcie i utrzymanie dobrego stanu i potencjału wód oraz związanych z nimi ekosystemów, - zapewnienie dostępu do zasobów wodnych dla zaspokojenia potrzeb ludności, środowiska naturalnego oraz społecznie i ekonomicznie uzasadnionych potrzeb wodnych gospodarki, - ograniczenie negatywnych skutków powodzi i suszy oraz minimalizowanie ryzyka wystąpienia sytuacji nadzwyczajnych, - wdrożenie systemu zintegrowanego zarządzania zasobami wodnymi i gospodarowania wodami. Cele strategiczne gospodarki wodnej m.in. uwzględniają konieczność adaptacji do zmian klimatu, wzrastające ryzyko występowania katastrof naturalnych, możliwości tkwiące w polityce oszczędzania wody oraz zmiany w polityce przestrzennej na rzecz jej integracji z polityką wodną.
Cele strategiczne będą realizowane przez cele operacyjne, ukierunkowane na osiąganie określonego poziomu rozwiązań w zakresie: ochrony ekosystemów wodnych i od wody zależnych, zaspokojenia potrzeb wodnych (ludności, gospodarki i środowiska), planowania i zagospodarowania przestrzennego w relacji z ochroną ekosystemów wodnych, ograniczenia zagrożeniami naturalnymi, awarii i katastrof, założonej efektywności ekonomicznej w odniesieniu do kosztów i korzyści związanych z korzystaniem z wód, struktury zarządzania wyposażonej w niezbędne instrumenty prawno - organizacyjne i ekonomiczne, zapewnienie oczekiwanego poziomu i organizacji udziału społeczeństwa w podejmowaniu decyzji.
Obok zagadnień strategicznych proceduralnych pojawiają się następne, dotyczące sfery zintegrowanego zarządzania zasobami wodnymi, a przede wszystkim: racjonalizację potrzeb wodnych zarówno w zakresie ich szacowania jak i racjonalizacji zużycia wody przez wszystkich jej użytkowników; określenie kierunków i działań dla równoważenia gospodarowania wodami w kontekście potrzeb rozwoju systemu ochrony przed powodzią i suszą uwzględniającego harmonizację z ochroną ekosystemów wodnych; budowę nowoczesnego systemu zarządzania gospodarką wodną z jasnym podziałem kompetencji, respektującego określony poziom kompetencji samorządu terytorialnego. Cele operacyjne, formułowane na poziomie wyższej szczegółowości zagadnień decydujących o zakresie działań dla efektywnej realizacji celu strategicznego, muszą korzystać z pełniejszego zakresu problemów wymagających rozwiązania perspektywie 2016 i 2030 roku.
Zidentyfikowana lista zagadnień problemowych odpowiadających zakresowi głównych problemów gospodarki wodnej. brak spójnego systemu zbierania danych o wielkości poboru rzeczywistego wód (uwzględniającego także wielkość poboru nierejestrowanego), okresowe lokalne deficyty wody w zaopatrzeniu ludności wynikające m.in. ze zbyt niskiego poziomu retencjonowania wód w zlewniach, a także okresowe niedobory wody dla celów rolniczych i brak rozpoznania realnych możliwości realizacji nawodnień z wykorzystaniem w ód powierzchniowych, brak dostatecznej kontroli strat wody w jej dystrybucji w sieciach wodociągowych, niewystarczający poziom retencji wód i jej odbudowy w procesie rozwoju związanego z intensywnymi zmianami w użytkowaniu terenu, niewykorzystany potencjał rozwoju dróg wodnych do celów przewozowych i turystycznych, niski poziom turystycznego wykorzystywania rzek, a tym samym niedostateczny udziału transportu wodnego w globalnych przewozach ładunków na terytorium Polski, niewykorzystywanie możliwości odciążenia komunikacji drogowej,
Zidentyfikowana lista zagadnień problemowych odpowiadających zakresowi głównych problemów gospodarki wodnej. słabe wykorzystywanie efektów środowiskowych związanych z przeniesieniem części transportu z dróg lądowych na rzeki oraz ze zwiększeniem udziału odnawialnych źródeł energii (energetyki wodnej), niewystarczające rozpoznanie możliwości włączenia Polski w międzynarodowy system transportu wodnego w kontekście Porozumienia AGN, niski udział energetyki wodnej w bilansie energetycznym kraju (udział energii ze źródeł odnawialnych), potęgowany brakiem standaryzacji warunków lokalizacji małej energetyki wodnej, niezadowalający stan techniczny i funkcjonalny obiektów hydrotechnicznych i brak warunków do dostosowywania wymagań w tym zakresie do potrzeb w warunkach rozwoju.
Do tej pory wykonano już szereg bardzo ważnych podstawowych postanowień RDW: - wyznaczono granice obszarów dorzeczy; - opracowano typologię wód powierzchniowych (m.in. wyodrębniono 26 typów rzek i 13 typów jezior o powierzchni powyżej 50 ha); - wyznaczono jednolite części wód powierzchniowych i podziemnych (czyli pogrupowano wody o podobnej charakterystyce); - wstępnie wyznaczono sztuczne i silnie zmienione jednolite części wód (dokonano oceny ekologicznej i chemicznej oraz ustalono, które wody różnią się istotnie od stanu naturalnego); - wyznaczono obszary chronione (kreślono szczególnie cenne obszary wód, które powinny podlegać ochronie); - ustalono wstępne warunki referencyjne (określono stan naturalny wód oraz odniesienia umożliwiające porównanie ze stanem istniejącym); - przeprowadzono wstępną analizą ekonomiczną korzystania z wód; - przeprowadzono wstępną analizę oddziaływań antropogenicznych (ludzkich) i ocenę ich wpływu na wody powierzchniowe i podziemne; - przeprowadzono scalenie jednolitych części wód (pogrupowano wody w taki sposób, aby łatwiej było zarządzać programami poprawy ich stanu); - przygotowano krajowy dokument Program udziału społecznego w procesie wdrażania RDW.
Plany gospodarowania wodami na obszarach dorzeczy zatwierdzone przez Radę Ministrów 22 lutego 2011 r. zawartość oraz układ PGW wynika wprost z RDW i ustaw w dokumentach znajdują się między innymi: a) cele środowiskowe dla części wód b) podsumowanie wyników analizy ekonomicznej c) podsumowanie działań zawartych w programie wodnośrodowiskowym kraju
Dokumenty planistyczne w Prawie Wodnym Planowanie w gospodarowaniu wodami obejmuje następujące dokumenty planistyczne (art. 113): program wodno-środowiskowy kraju z uwzględnieniem podziału na obszary dorzeczy, plan gospodarowania wodami na obszarze dorzecza, plan ochrony przeciwpowodziowej oraz przeciwdziałania skutkom suszy na obszarze kraju, z uwzględnieniem podziału na obszary dorzeczy, plan ochrony przeciwpowodziowej regionu wodnego, warunki korzystania z wód regionu wodnego, sporządzane w miarę potrzeby warunki korzystania z wód zlewni. Oprócz wymienionych powyżej dokumentów prawo wodne ustanawia jeszcze dwa rodzaje dokumentów o charakterze planistycznym: krajowy program oczyszczania ścieków komunalnych (art. 43) programy działań mających na celu ograniczenie odpływu azotu ze źródeł rolniczych (art. 47).
Warunki korzystania z wód - regulacje prawne art. 115 ust 1 ustawy Prawo wodne Warunki korzystania z wód określają: 1) szczegółowe wymagania w zakresie stanu wód wynikające z ustalonych celów środowiskowych, 2) priorytety w zaspokajaniu potrzeb wodnych, 3) ograniczenia w korzystaniu z wód na obszarze regionu wodnego lub jego części albo dla wskazanych jednolitych części wód niezbędne dla osiągnięcia ustalonych celów środowiskowych, w szczególności w zakresie: poboru wód powierzchniowych lub podziemnych, wprowadzania ścieków do wód lub do ziemi, wprowadzania substancji szczególnie szkodliwych dla środowiska wodnego do wód, do ziemi lub urządzeń kanalizacyjnych, wykonywania nowych urządzeń wodnych. 26
Warunki korzystania z wód - regulacje prawne ust 2. Przy sporządzaniu warunków korzystania z wód regionu wodnego uwzględnia się: 1) ustalenia planów zagospodarowania przestrzennego; 2) ustalenia zawarte w dokumentacjach hydrogeologicznych dotyczących w szczególności ustalenia zasobów wód podziemnych oraz określenia warunków hydrogeologicznych w związku z ustanawianiem obszarów ochronnych zbiorników wód podziemnych. art 116 ust 1 ustawy Prawo wodne Warunki korzystania z wód zlewni sporządza się dla obszarów, dla których w wyniku ustaleń planu jest konieczne określenia szczególnych zasad ochrony zasobów wodnych, a zwłaszcza ich ilości i jakości, w celu osiągnięcia dobrego stanu wód. ust 2. Warunki korzystania z wód zlewni zawierają odpowiednio dane, o których mowa w art.115. 27
Warunki korzystania z wód - regulacje prawne art 120.ust 1 ustawy Prawo wodne Warunki korzystania z wód regionu wodnego oraz warunki korzystania z wód zlewni ustala, w drodze aktu prawa miejscowego, dyrektor regionalnego zarządu gospodarki wodnej, po ich uzgodnieniu z Prezesem Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej, kierując się ustaleniami planu o którym mowa w art. 113 ust.1 pkt 1a. ust 2. Dyrektor regionalnego zarządu, ustalając warunki korzystania z wód regionu wodnego oraz warunki korzystania z wód zlewni, zapewnia możliwość udziału społeczeństwa, na zasadach i w trybie określonym w ustawie z dnia 3 października 2008r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko. 28
Warunki korzystania z wód - regulacje prawne art. 125 ustawy Prawo wodne Pozwolenie wodnoprawne nie może naruszać: 1) ustaleń planu gospodarowania wodami na obszarze dorzecza lub ustaleń warunków korzystania z wód regionu wodnego lub warunków korzystania z wód zlewni; 2) ustaleń miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego oraz decyzji o warunkach zabudowy; 3) wymagań ochrony zdrowia ludzi, środowiska i dóbr kultury wpisanych do rejestru zabytków oraz wynikających z odrębnych przepisów. 29
Warunki korzystania z wód - regulacje prawne art. 73 ust. 1 ustawy Prawo ochrony środowiska W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego oraz w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu uwzględnia się w szczególności ograniczenia wynikające z: 3) warunków korzystania z wód regionu wodnego i/lub zlewni. art. 130 ust.1 ustawy Prawo ochrony środowiska Ograniczenie sposobu korzystania z nieruchomości w związku z ochroną zasobów środowiska może nastąpić przez: 2) ustalenie warunków korzystania z wód regionu wodnego lub zlewni oraz ustanowienie zbiorników ochronnych wód śródlądowych na podstawie przepisów ustawy Prawo wodne. 30
Inwestycje w wodach nowe zasady! od 15.11.2010 decyzji środowiskowej wymagają niemal wszystkie inwestycje w wodach: Wszystkie regulacje (kształtowanie przekroju poprzecznego i podłużnego oraz biegu cieków) Wszystkie MEW Wszystkie piętrzenia na rzekach, strumieniach potokach Wszystkie piętrzenia w formach ochrony przyrody i ich otulinach (z wyjątkiem wynikających z planów ochrony) Każde pozyskiwanie kopalin z wód
Inwestycje w wodach nowe zasady! Art. 126 PW: Wydania pozwolenia wodnoprawnego odmawia się, jeżeli: projektowany sposób korzystania z wody narusza ustalenia... planu gospodarowania wodami na obszarze dorzecza, z wyjątkiem okoliczności, o których mowa w art. 38j Art. 136 PW: Pozwolenie wodnoprawne można cofnąć lub ograniczyć bez odszkodowania, jeżeli: jest to konieczne dla osiągnięcia celów środowiskowych w zakresie wynikającym z planu gospodarowania wodami na obszarze dorzecza, warunków korzystania z wód regionu wodnego lub warunków korzystania z wód zlewni i uzasadnione wynikami monitoringu wód.
Prawo a przepływ nienaruszalny Prawo wodne: art.2.1. Zarządzanie zasobami wodnymi służy zaspokajaniu potrzeb ludności, gospodarki, ochronie wód i środowiska związanego z tymi zasobami, w szczególności w zakresie: 2. ochrony zasobów wodnych przed zanieczyszczeniem oraz niewłaściwą lub nadmierną eksploatacją 3. utrzymywania lub poprawy stanu ekosystemów wodnych i od wody zależnych art.31.2. Korzystanie z wód nie może powodować pogorszenia stanu ekologicznego wód i ekosystemów od nich zależnych, a także marnotrawstwa energii wody ani wyrządzać szkód. art.38.1. Wody, jako integralna część środowiska oraz siedliska dla zwierząt i roślin, podlegają ochronie, niezależnie od tego, czyją stanowią własność. art.128.1. W pozwoleniu wodnoprawnym ustala się cel i zakres korzystania z wód, warunki wykonywania uprawnienia oraz obowiązki niezbędne ze względu na ochronę zasobów środowiska, interesów ludności i gospodarki, a w szczególności: 2) ograniczenia wynikające z konieczności zachowania przepływu nienaruszalnego Prawo ochrony środowiska: art.97. Ochrona wód polega na zapewnieniu ich jak najlepszej jakości, w tym utrzymywaniu ilości wody na poziomie zapewniającym ochronę równowagi biologicznej, w szczególności przez: utrzymywanie jakości wody powyżej albo co najmniej na poziomie wymaganym w przepisach, doprowadzenie jakości wód co najmniej do wymaganego przepisami poziomu, gdy nie jest on osiągnięty.
Ogólne uwagi w zakresie oceny stanu wód Kluczowym elementem jest określenie czynników oddziaływania przedsięwzięcia na ekologiczny stan wód, a następnie uzyskanie możliwie jak najbardziej precyzyjnej oceny stanu ekologicznego wód w odniesieniu do tych wymaganych przez RDW elementów oceny stanu, które mogą zostać zmienione wskutek realizacji/kontynuacji przedsięwzięcia, t.j. elementy hydromorfologiczne, biologiczne i fizykochemiczne. Taka ocena stanu ekologicznego umożliwi określenie wpływu przedsięwzięcia na poszczególne elementy oceny stanu wód, a także pozwoli ocenić efektywność zaproponowanych przez inwestora działań mitygujących i kompensujących przewidywane negatywne oddziaływanie przedsięwzięcia na stan ekologiczny danej jednolitej części wód, a w konsekwencji na osiągnięcie celu środowiskowego wynikającego z RDW ustanowionego dla danej jednolitej części wód i wskazanego w PGWD. W przypadku obszarów chronionych konieczna jest ocena oddziaływania przedsięwzięcia na cele środowiskowe ustanowione dla danego obszaru także na mocy innych przepisów szczególnych
Rybactwo a Pobory wody odziaływanie na stan ekologiczny Ilość pobieranej wody odziaływanie na naturalny reżim przepływów Piętrzenia wody odziaływanie na ciągłość rzeki, stan ichtiofauny Zrzuty ścieków odziaływanie na stan chemiczny i ekologiczny wód Produkcja biogenów odziaływanie na stan chemiczny wód Awarie, ucieczki ryb odziaływanie na stan ichtiofauny
Dziękuję za uwagę