Projekt AS KOMPETENCJI jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach środków Europejskiego Funduszu Społecznego

Podobne dokumenty
Zadanie 1. Zmiana systemów. Zadanie 2. Szyfr Cezara. Zadanie 3. Czy liczba jest doskonała. Zadanie 4. Rozkład liczby na czynniki pierwsze Zadanie 5.

Przykładowe zadania z teorii liczb

Teoria liczb. Magdalena Lemańska. Magdalena Lemańska,

Zegar ten przedstawia reszty z dzielenia przez 6. Obrazuje on jak kolejne liczby można przyporządkować do odpowiednich pokazanych na zegarze grup.

Szyfry afiniczne. hczue zfuds dlcsr

Wykład 4. Określimy teraz pewną ważną klasę pierścieni.

Kongruencje oraz przykłady ich zastosowań

Wybrane zagadnienia teorii liczb

Kryptografia systemy z kluczem tajnym. Kryptografia systemy z kluczem tajnym

Kongruencje i ich zastosowania

Kongruencje. Sławomir Cynk. 24 września Nowy Sącz. Instytut Matematyki Uniwersytetu Jagiellońskiego

Monoalfabetyczny szyfr Beauforta. omnma pvazw hcybn cibcv jzwag vmjha

Joanna Kluczenko 1. Spotkania z matematyka

Matematyka dyskretna

LICZBY PIERWSZE. 14 marzec Jeśli matematyka jest królową nauk, to królową matematyki jest teoria liczb. C.F.

Matematyka dyskretna

CIĄGI wiadomości podstawowe

Kongruencje. Beata Łojan. Koło Naukowe Matematyków Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach.

Dr inż. Robert Wójcik, p. 313, C-3, tel Katedra Informatyki Technicznej (K-9) Wydział Elektroniki (W-4) Politechnika Wrocławska

Kongruencje pierwsze kroki

Rozdział 4. Macierze szyfrujące. 4.1 Algebra liniowa modulo 26

ZAGADNIENIA PROGRAMOWE I WYMAGANIA EDUKACYJNE DO TESTU PRZYROSTU KOMPETENCJI Z MATEMATYKI DLA UCZNIA KLASY II

Wymagania edukacyjne z matematyki klasa II technikum

Kryptografia. z elementami kryptografii kwantowej. Ryszard Tanaś Wykład 5

Analiza kongruencji. Kongruencje Wykład 3. Analiza kongruencji

WYMAGANIA EDUKACYJNE

1. Wykład NWD, NWW i algorytm Euklidesa.

Ciała i wielomiany 1. przez 1, i nazywamy jedynką, zaś element odwrotny do a 0 względem działania oznaczamy przez a 1, i nazywamy odwrotnością a);

Zastosowanie teorii liczb w kryptografii na przykładzie szyfru RSA

Zbiory, relacje i funkcje

Podstawowe struktury algebraiczne

Klasa 6. Liczby dodatnie i liczby ujemne

Próbny egzamin z matematyki dla uczniów klas II LO i III Technikum. w roku szkolnym 2012/2013

Pendolinem z równaniami, nierównościami i układami

Wymagania edukacyjne dla klasy drugiej POTĘGI I PIERWIASTKI

0 --> 5, 1 --> 7, 2 --> 9, 3 -->1, 4 --> 3, 5 --> 5, 6 --> 7, 7 --> 9, 8 --> 1, 9 --> 3.

Zadania do samodzielnego rozwiązania

KLASA II LO Poziom rozszerzony (wrzesień styczeń)

Warmińsko-Mazurskie Zawody Matematyczne Eliminacje cykl styczniowy Poziom: szkoły ponadgimnazjalne, 10 punktów za każde zadanie

Algebra Liniowa 2 (INF, TIN), MAP1152 Lista zadań

ROZKŁAD MATERIAŁU DLA KLASY I LICEUM I TECHNIKUM (ZAKRES PODSTAWOWY I ROZSZERZONY) A WYMAGANIA PODSTAWY PROGRAMOWEJ

SCENARIUSZ LEKCJI MATEMATYKI. Temat: Podzielność liczb całkowitych Cel: Uczeń tworzy łańcuch argumentów i uzasadnia jego poprawność

KONGRUENCJE. 1. a a (mod m) a b (mod m) b a (mod m) a b (mod m) b c (mod m) a c (mod m) Zatem relacja kongruencji jest relacją równoważności.

Paweł Gładki. Algebra. pgladki/

0 + 0 = 0, = 1, = 1, = 0.

MATEMATYKA Z KLUCZEM WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI DLA KLASY SIÓDMEJ

Kilka bardziej złożonych zadań z informatyki. I. Podczas wyszukiwania plików i folderów często stosujemy symbole wieloznaczne.

Funkcja kwadratowa. f(x) = ax 2 + bx + c = a

Funkcja kwadratowa. f(x) = ax 2 + bx + c,

ROZKŁAD MATERIAŁU DO II KLASY LICEUM (ZAKRES ROZSZERZONY) A WYMAGANIA PODSTAWY PROGRAMOWEJ.

Treść wykładu. Pierścienie wielomianów. Dzielenie wielomianów i algorytm Euklidesa Pierścienie ilorazowe wielomianów

V. WYMAGANIA EGZAMINACYJNE

WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE OCENY MATEMATYKA STOSOWANA - KLASA II I. POWTÓRZENIE I UTRWALENIE WIADOMOŚCI Z ZAKRESU KLASY PIERWSZEJ

Kurs ZDAJ MATURĘ Z MATEMATYKI MODUŁ 2 Teoria liczby rzeczywiste cz.2

1. LICZBY DZIAŁ Z PODRĘCZNIKA L.P. NaCoBeZu kryteria sukcesu w języku ucznia

2) R stosuje w obliczeniach wzór na logarytm potęgi oraz wzór na zamianę podstawy logarytmu.

PLAN WYNIKOWY Z MATEMATYKI DLA I KL. GIMNAZJUM do podręcznika GWO Matematyka z plusem. PODSTAWOWE Uczeń zna:

WYMAGANIA na poszczególne oceny-klasa I Gimnazjum

PONIEDZIAŁEK WTOREK

Rozkład materiału a wymagania podstawy programowej dla I klasy czteroletniego liceum i pięcioletniego technikum. Zakres rozszerzony

Procenty % % oznacza liczbę 0, 01 czyli / 100

Spis treści. Przedmowa... 9

Wymagania edukacyjne z matematyki dla klasy I gimnazjum wg programu Matematyka z plusem

Twierdzenie Eulera. Kongruencje wykład 6. Twierdzenie Eulera

PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA PROSTO DO MATURY KLASA 1 ZAKRES PODSTAWOWY I ROZSZERZONY

Algorytmy w teorii liczb

MADE IN CHINA czyli SYSTEM RESZTOWY

PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA PROSTO DO MATURY KLASA 1 ZAKRES PODSTAWOWY

Wymagania edukacyjne z matematyki do programu pracy z podręcznikiem Matematyka wokół nas

Funkcje wymierne. Jerzy Rutkowski. Działania dodawania i mnożenia funkcji wymiernych określa się wzorami: g h + k l g h k.

Projekt Era inżyniera pewna lokata na przyszłość jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

MATEMATYKA WYMAGANIA EDUKACYJNE DLA KLASY V

Standardy wymagań maturalnych z matematyki - matura

Przedmiotowy system oceniania wraz z określeniem wymagań edukacyjnych klasa druga zakres rozszerzony

Zakres tematyczny - PINGWIN. Klasa IV szkoły podstawowej 1. Zakres treści programowych z I etapu kształcenia. 2. Liczby naturalne i działania:

Matematyka z kluczem. Układ treści w klasach 4 8 szkoły podstawowej. KLASA 4 (126 h) część 1 (59 h) część 2 (67 h)

Końcoworoczne kryteria oceniania dla klasy II z matematyki Rok szkolny 2015/2016 przygotowała mgr inż. Iwona Śliczner

Tematyka do egzaminu ustnego z matematyki. 3 semestr LO dla dorosłych

n = p q, (2.2) przy czym p i q losowe duże liczby pierwsze.

Kongruencje twierdzenie Wilsona

WYMAGANIA EDUKACYJNE

WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE OCENY

Lista działów i tematów

2. DZIAŁANIA NA WIELOMIANACH

PLAN WYNIKOWY Z MAEMATYKI DLA KLASY II GIMNAZJUM do podręcznika MATEMATYKA 2001

KRYTERIA OCEN Z MATEMATYKI DLA KLASY I GIMNAZJUM

WYRAŻENIA ALGEBRAICZNE

Algebra abstrakcyjna

Boisko piłkarskie: stycznia

Równania wielomianowe

Technikum Nr 2 im. gen. Mieczysława Smorawińskiego w Zespole Szkół Ekonomicznych w Kaliszu

Liczby całkowite. Zadania do pierwszych dwóch lekcji

PORÓWNANIE TREŚCI ZAWARTYCH W OBOWIĄZUJĄCYCH STANDARDACH EGZAMINACYJNYCH Z TREŚCIAMI NOWEJ PODSTAWY PROGRAMOWEJ

MACIERZE I WYZNACZNIKI

Liczby rzeczywiste. Działania w zbiorze liczb rzeczywistych. Robert Malenkowski 1

Sumy kwadratów kolejnych liczb naturalnych

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI DLA KLASY 7SP. V. Obliczenia procentowe. Uczeń: 1) przedstawia część wielkości jako procent tej wielkości;

Wymagania edukacyjne z matematyki dla klasy II gimnazjum wg programu Matematyka z plusem

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

PLAN WYNIKOWY PROSTO DO MATURY KLASA 1 ZAKRES PODSTAWOWY

Transkrypt:

Projekt AS KOMPETENCJI jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach środków Europejskiego Funduszu Społecznego Program Operacyjny Kapitał Ludzki 2007-2013 CZŁOWIEK NAJLEPSZA INWESTYCJA Publikacja jest współfinansowana przez Unię Europejską w ramach środków Europejskiego Funduszu Społecznego Prezentacja jest dystrybuowana bezpłatnie

DANE INFORMACYJNE Naukowa Grupa Projektowa, Uniwersytet Szczeciński ID grupy: 97_USZ Opiekun: Grzegorz Szkibiel Kompetencja: Matematyka i fizyka Temat projektowy: Kongruencje i ich zastosowania. Rok szkolny 2010/2011, semestr II.

Organizacja 1. Definicja i podstawowe własności kongruencji 2. Wyznaczanie dni tygodnia 3. Dzielenie 4. Kongruencje z jedną niewiadomą 5. Kongruencje z dwiema niewiadomymi 6. Zastosowania w kryptografii 7. Kongruencje a wielomiany, cechy podzielności 8. Potegowanie modulo m 9. Chińskie twierdzenie o resztach ŹRÓDŁO : pl.euabc.com

Podział pracy, odpowiedzialni Część 1: Karolina Nowaczewska, LO Tow. Sal. Szczecin Część 2: Clarissa i Tiziana Burdzy, LO Tow. Sal. Szczecin oraz Ewa Krzysztanowicz, III LO Szczecin Część 3: Nina Szostak, XI LO Szczecin Część 4: Agnieszka Mosińska, VIII LO Szczecin Część 5: Joanna Mosińska, VIII LO Szczecin Część 6: Paweł Bacławski, LO Tow. Sal. Szczecin Część 7: Paweł Kowerski i Sebastian Kurek, II LO Szczecin Część 8: Paweł Kowerski i Bartłomiej Mazan, II LO Szczecin Część 9: Ewa Krzysztanowicz, III LO Szczecin

1. Definicja i podstawowe własności kongruencji Karolina Nowaczewska, LO Tow. Sal. Szczecin

Definicja kongruencji Mówimy, że a przystaje do b modulo m, co zapisujemy a b (mod m), jeśli m jest dzielnikiem liczby a b. Zakładamy przy tym, że m > 1.

Własności kongruencji symetria: jeżeli dla liczb całkowityc a i b, a b (mod n), to b a (mod n) przechodniość: jeżeli dla liczb całkowityc a, b i c, a b mod n, b c mod n, to a c (mod n) kongruencja sumy: jeżeli a p mod n i b q mod n, to (a + b) p + q (mod n) kongruencja iloczynu: jeżeli a p mod n i b q mod n, to a b p q (mod n)

Kongruencje: czyli o podzielności Zapis a b, czytamy a dzieli b, oznacza to to samo co a*k=b gdzie k jest liczbą całkowitą. Idąc tym tropem zdefiniujmy resztę z dzielenia, np. 11/2= 5 i reszty 1. Matematycy uważają że resztą z dzielenia a/b jest r takie że b*k+r=a i r C dodatnich, niby proste, ale trzeba tu zwrócić uwagę na to że r musi być dodatnie.

Kongruencje, czyli o podzielności - przykałdy 11 / 2 11=2*5+1-11 / 2-11=2*-6+5 11 / -2 11=-2*6+5 Czyli jak widać jeśli jest dzielenie gdzie dzielnik lub dzielna są z "-" to reszta nie jest tak oczywista, można to rozwiązywać ze wzoru b*k+r=a

2. Wyznaczanie dni tygodnia Clarissa i Tiziana Burdzy, LO Tow. Sal. Szczecin oraz Ewa Krzysztanowicz, III LO Szczecin

Zjazd gnieźnieński Zadanie. Zjazd gnieźnieński odbył się w niedzielę pomiędzy 10. a 16. kwietnia roku 1000. Wiemy, że w dzień bitwy pod Grunwaldem, tj. 15 VII 1410 był wtorek. Jaka była data zjazdu gnieźnieńskiego? 15 VII 1410 -> wtorek (2) Rozwiązanie. Przydzielamy liczbę do dnia tygodnia: Niedziela = 0, Poniedziałek = 1, Wtorek = 2, Środa = 3, Czwartek = 4, Piątek = 5, Sobota = 6.

Zjazd gnieźnieński Wiedząc, że 15.VII.1410 roku był wtorek (2) liczymy, jaki dzień tygodnia był 15.VII.1000 roku. Te dwie daty dzieli 410 lat, z których 102 były przestępne. Stąd wyrażenie, 2-410* 365-102 z którego musimy obliczyć resztę z dzielenia przez 7. Obliczamy najpierw, że -410 Ξ 3(mod 7), 365 Ξ 1(mod 7) oraz -102 Ξ 3(mod 7). Stąd 2-410* 365-102 Ξ 2+3*1+3 Ξ 1 (mod 7) Zatem 15.VII.1000 był poniedziałek.

Zjazd gnieźnieński Dalej obliczamy na palcach : 15.VII.1000 poniedziałek 1.VII.1000 poniedziałek 30.VI.1000 niedziela 2.VI.1000 niedziela 27.V.1000 niedziela 6.V.1000 niedziela 29.IV.1000 niedziela 15.IV.1000 niedziela Odp. Zjazd gnieźnieński odbył się w niedzielę 15.IV.1000r.

6. Zastosowania w kryptografii Paweł Bacławski LO Tow. Sal. Szczecin

Przykłady szyfrów, w których możemy użyć kongruencji: szyfry afiniczne szyfr Cezara szyfr Beauforta Szyfry zazwyczaj pokazuje się w blokach po 5 liter i tak też w tej prezentacji będzie to pokazane.

Szyfry afiniczne Aby móc zastosować szyfry afiniczne musimy każdej z 26 liter przyporządkować kolejno jedną liczbę: A 0, B 1, C 2 ( ) Z 25. Pozwoli nam to na wykonywanie działań arytmetycznych na liczbach. Wiedząc, że alfabet bez polskich znaków ma 26 liter oraz zakładając, że p będzie oznaczało pozycję litery, n i k klucze (n, k), a l literę po przekształceniu, tworzymy równanie (szyfr afiniczny): np + k l mod 26 Liczby, który możemy podstawić pod n to: 1, 3, 5, 7, 9, 11, 15, 17, 19, 21, 23, 25

Znając już budowę szyfru afinicznego, spróbujmy coś zaszyfrować. Przykładem, który zaszyfrujemy jest Neal Koblitz (twórca szyfru afinicznego). Zastosujemy klucz (3, 6). Litery jakie mamy do zaszyfrowania to: a, b, e, i, k, l, n, o, t, z. Odpowiadają im pozycję: a 0, b 1, e 4, i 8, k 10, l 11, n 13, o 14, t 19, z 25. Stosując klucz, mnożymy każdą pozycję przez 3 i dodajemy 6, po czym stosujemy (mod 26).

NEAL KOBLITZ ->??? [a] 0 3 + 6 6(mod 26) [g] [b] 1 3 + 6 9(mod 26) [j] [e] 4 3 + 6 18(mod 26) [s] [i] 8 3 + 6 4(mod 26) [e] [k] 10 3 + 6 10(mod 26) [k] [l] 11 3 + 6 13(mod 26) [n] [n] 13 3 + 6 19(mod 26) [t] [o] 14 3 + 6 22(mod 26) [w] [t] 19 3 + 6 11(mod 26) [l] [z] 25 3 + 6 3(mod 26) [d] A więc, po zaszyfrowaniu, NEAL KOBLITZ, to TSGNK WJNEL D.

Szyfr cezara Szyfr Cezara, działa podobnie jak szyfry afiniczne, które są jakby rozszerzoną wersją tego pierwszego. Tak samo do każdej litery alfabetu łacińskiego podstawiamy liczbę, czyli: A 0, B 1, C 2 ( ) Z 25. Jednak tu sprawa jest prostsza, gdyż nie musimy mnożyć pozycji naszej liczby przez n, które w szyfrze Cezara nie występuje. Dlatego, jak łatwo się domyślić, równaniem tego szyfru jest: p + k l mod 26 Tak samo jak poprzednio, p to pozycja litery, k klucz, a l to litera po przekształceniu.

Kości zostały rzucone Jako, iż twórcą tego szyfru był sam Juliusz Cezar, używając klucza 3, zaszyfrujmy jedno z jego słynnych powiedzeń: Alea iacta est ( Kości zostały rzucone ) Litery, który mamy do zaszyfrowania to: a, c, e, i, l, s, t. Ponownie, jak w szyfrach afinicznych dobieramy odpowiednią pozycję: a 0, c 2, e 4, i 8, l 11, s 18, t 19. Tutaj sprawa jest prostsza, gdyż jedyne co musimy zrobić, to do pozycji liczby (p) dodać liczbę, czyli klucz (k), po czym zastosować (mod 26).

ALEA IACTA EST [a] 0 + 3 3(mod 26) [d] [c] 2 + 3 5(mod 26) [f] [e] 4 + 3 7(mod 26) [] [l] 11 + 3 14(mod 26) [o] [s] 18 + 3 21(mod 26) [v] [t] 19 + 3 22(mod 26) [w] [i] 8 + 3 11(mod 26) [l] Stąd wiemy, że ALEA IACTA EST, po zaszyfrowaniu kluczem 3, to: DOHDL DFWDH VW.

Szyfr Beauforta W szyfrze Beauforta, podobnie jak w dwóch poprzednich, pod każdą liczbę alfabetu łacińskiego podstawiamy liczbę: A 0, B 1, C 2 ( ) Z 25. Chcąc zastosować szyfr Beauforta musimy znaleźć liczby przeciwne do alfabetu łacińskiego. Aby to zrobić odejmujemy od zera pozycję każdej litery, po czym dodajemy 26, czyli liczbę, która określa liczbę liter w alfabecie. Stąd też, tak będzie wyglądał alfabet po przekształceniu: A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z A Z Y X W V U T S R Q P O N M L K J I H G F E D C B Patrząc na powyższe przekształcenie możemy zauważyć, że A oraz N są swoimi przeciwnościami.

Szyfr Beauforta Aby wykonać szyfrowanie, należy poznać równanie tego szyfru, które wygląda następująco: p + k l (mod 26) Wiemy, że p oznacza liczbę przeciwną (np.: B->Z, D->X), k klucz, l liczba otrzymana po zaszyfrowaniu, która jest odpowiednikiem w alfabecie łacińskim. Klucz, w praktyce przesuwa liczby przeciwne o k pozycji, dzięki czemu można zaszyfrować, żądane wyrażenie.

Zaszyfrujemy teraz nazwę miejsca urodzenia samego Beauforta: County Meath. Użyjemy klucza 7. Litery jakie mamy do zaszyfrowania to: a, c, e, h, m, n, o, t, u, y. Odnajdujemy ich położenie w przeciwnym alfabecie: a 0, c 24, e 22, h 19, m 14, n 13, o 12, t 7, u 6, y 2. Znając już ich położenie, przesuwamy je o 7, czyli nasze k.

[a] 0 + 7 7(mod 26) [] [c] 24 + 7 5(mod 26) [f] [e] 22 + 7 3(mod 26) [d] [] 19 + 7 0(mod 26) [a] [m] 14 + 7 21(mod 26) [v] [n] 13 + 7 20(mod 26) [u] [o] 12 + 7 19(mod 26) [t] [t] 7 + 7 14(mod 26) [o] [u] 6 + 7 13(mod 26) [n] [y] 2 + 7 9(mod 26) [j] Dlatego COUNTY MEATH, po zaszyfrowaniu kluczem 7, to FTNUO JVDHO A

? XDUFQ IJEGI UOXQJ QRKFC? Co jest zaszyfrowane w tytule?! Szyfry afiniczne, klucz (3, 4). Powodzenia! ; )