Parlamentarne Procedury Legislacyjne projekt Phare PL0003.06, EuropeAid/113506/D/SV/PL realizowany przez konsorcjum z udziałem ECO - European Consultants Organisation (Bruksela) EFICOM - European and Financial Communications (Warszawa) oraz Kancelarii Prawnej Hogan & Hartson (Warszawa) Zamówienie Nr 051 Regulacje Unii Europejskiej dotyczące podatków pośrednich od gromadzenia kapitału (Dyrektywa Rady 69/335/EWG) realizowane na rzecz Urzędu Komitetu Integracji Europejskiej (UKIE) ekspertyzę przygotował Laurent Ruessmann w imieniu Hogan & Hartson 2 czerwca 2003 1. Cel wprowadzenia Dyrektywy Rady 69/335/EWG Dyrektywa Rady z dnia 17 lipca 1969 r. dotycząca podatków pośrednich od gromadzenia kapitału (69/335/EWG) ( Dyrektywa ), została wydana w celu zbliżenia ustawodawstw podatkowych Państw Członkowskich przewidzianego w szczególności w art. 99 i 100 Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Gospodarczą 1. Główne założenia przyjęte w Dyrektywie zmierzają do ujednolicenia podatków od gromadzenia kapitału w Państwach Członkowskich poprzez: i) zniesienie opłaty skarbowej od papierów wartościowych bez względu na pochodzenie tych papierów wartościowych i bez względu na to, czy pochodzą one z kapitału własnego spółki, czy z kapitału pożyczkowego, przyjęcie założenia, że podatek od gromadzenia kapitału w ramach wspólnego rynku przez spółkę lub przedsiębiorstwo może być naliczany tylko jednorazowo oraz, że wysokość tego podatku powinna być identyczna we wszystkich Państwach Członkowskich, i zniesienie innych podatków pośrednich o takich samych cechach jak podatek kapitałowy lub opłaty skarbowe od papierów wartościowych. 1 Obecnie artykuły 93 i 94 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, według numeracji ustalonej Traktatem Amsterdamskim 1
2. Zmiany wprowadzone w latach późniejszych Dyrektywą Rady 73/79/EWG z dnia 9 kwietnia 1973 r. zostały wprowadzone zmiany do art. 7 Dyrektywy dotyczące możliwości stosowania obniżonej stawki podatkowej. Kolejna zmiana została wprowadzona Dyrektywą 74/553/EWG z dnia 7 listopada 1974 r. Zmiany dotyczyły art. 5 Dyrektywy zawierającego definicję podstawy opodatkowania. Ostatnie zmiany zostały wprowadzone Dyrektywą 85/303 EWG z dnia 10 czerwca 1985 r. Rada Wspólnot Europejskich uchwalając Dyrektywę 85/303/EWG wyraziła pogląd, że konsekwencje gospodarcze podatku kapitałowego są niekorzystne dla połączenia i rozwoju przedsiębiorstw, gdyż podatek ten nie przyczynia się do wspierania inwestycji. Najlepszym rozwiązaniem byłoby zniesienie podatku kapitałowego. Jedynym powodem utrzymania podatku od gromadzenia kapitału są względy fiskalne. Utrata przychodów z tytułu tego podatku byłaby nie do zaakceptowania przez niektóre Państwa Członkowskie. W związku z powyższym wprowadzono zmiany przyznające Państwom Członkowskim prawo stosowania zwolnień z podatku kapitałowego albo nakładania podatku kapitałowego na wszystkie lub niektóre operacje. Założenia przyjęte w Dyrektywie 85/303/EWG odchodzą od pierwotnego celu wynikającego z Dyrektywy zmierzającego do wprowadzenia wspólnych stawek podatku kapitałowego we wszystkich Państwach Członkowskich. Rada decydując się na przyznanie większej swobody Państwom Członkowskim przy ustalaniu podatku kapitałowego, przyjęła założenie, że w jednym i tym samym Państwie Członkowskim musi być stosowana jednolita stawka podatku. 3. Zakres jurysdykcji podatkowej Państwa Członkowskiego Jednym z podstawowych celów Dyrektywy było ograniczenie możliwości wielokrotnego pobierania podatku kapitałowego od tej samej operacji, w przypadku, gdy więcej niż jedno Państwo Członkowskie może nakładać obowiązek podatkowy na spółkę. W Dyrektywie przyjęto podstawową zasadę, że właściwe miejscowo w zakresie podatku kapitałowego jest to Państwo Członkowskie, na którego terytorium znajduje się rzeczywiste centrum zarządzania spółki kapitałowej w momencie przeprowadzania transakcji podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Podatkowi od gromadzenia kapitału w Państwie Członkowskim, podlegają także transakcje zawierane przez spółki kapitałowe, których rzeczywiste centrum zarządzania znajduje się w państwie trzecim, a ustawowa siedziba tej spółki znajduje się w Państwie Członkowskim. W takim przypadku transakcje podlegają opodatkowaniu podatkiem od gromadzenia kapitału, w tym Państwie Członkowskim, w którym znajduje się statutowa siedziba spółki. Jeżeli statutowa siedziba i rzeczywiste centrum zarządzania spółki kapitałowej znajdują się w państwie trzecim, opodatkowaniu w Państwie Członkowskim podlega wniesienie kapitału trwałego lub kapitału obrotowego do oddziału znajdującego się w tym Państwie Członkowskim. 2
4. Podmiot opodatkowania Podatkowi od gromadzenia kapitału podlegają spółki, które na mocy prawa obowiązującego w poszczególnych Państw Członkowskich, są określane jako: i) spółki akcyjne, i spółki komandytowe, spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, iv) ponadto opodatkowaniu podlega każda spółka, przedsiębiorstwo, stowarzyszenie lub osoba prawna, których udziały w kapitale lub majątku mogą być przedmiotem transakcji na giełdzie, v) każda spółka, przedsiębiorstwo stowarzyszenie lub osoba prawna prowadzące działalność zmierzającą do osiągnięcia zysku, których wspólnicy mają prawo zbytu swoich udziałów stronom trzecim bez uprzedniego upoważnienia oraz odpowiadają za długi spółki, przedsiębiorstwa lub osoby prawnej tylko do wysokości swoich udziałów. Dyrektywa pojęcie spółki kapitałowej rozumie bardzo szeroko. Zakresem pojęciowym spółki kapitałowej stosowanym w przepisach Dyrektywy, objęte są także inne spółki, przedsiębiorstwa, stowarzyszenia lub osoby prawne prowadzące działalność zmierzającą do osiągnięcia zysku. Jednakże Państwa Członkowskie mogą do celów naliczenia podatku kapitałowego, nie uważać ich za takie spółki. 5. Przedmiot opodatkowania Przepisy Dyrektywy określają rodzaje operacji (transakcji), które podlegają podatkowi kapitałowemu obligatoryjnie oraz operacje (transakcje), które mogą być opodatkowane fakultatywnie. Ponadto przepisy określają, jakiego rodzaju zmiany aktu założycielskiego spółki (umowy, statutu), nie są rozumiane jako utworzenie spółki kapitałowej. Podatkowi kapitałowemu podlegają następujące operacje: i) utworzenie spółki kapitałowej, i iv) przekształcenie spółki, przedsiębiorstwa, stowarzyszenia lub osoby prawnej, która nie jest spółką kapitałową, w spółkę kapitałową. podwyższenie kapitału spółki kapitałowej poprzez wniesienie wkładów jakiegokolwiek rodzaju, podwyższenie majątku spółki kapitałowej poprzez wniesienie wkładów jakiegokolwiek rodzaju, jednak nie w zamian za udział w kapitale lub majątku spółki, lecz za prawa tego samego rodzaju jak te, które posiadają członkowie, takie jak prawo głosu, udział w zyskach lub udział w podziale nadwyżki powstałej po likwidacji spółki; 3
v) przeniesienie z państwa trzeciego do Państwa Członkowskiego rzeczywistego centrum zarządzania spółki, przedsiębiorstwa, stowarzyszenia lub osoby prawnej, której statutowa siedziba znajduje się w państwie trzecim, i która, do celów naliczania podatku kapitałowego w tym Państwie Członkowskim jest uważana za spółkę kapitałową; vi) przeniesienie z państwa trzeciego do Państwa Członkowskiego statutowej siedziby spółki, przedsiębiorstwa, stowarzyszenia lub osoby prawnej, której rzeczywiste centrum zarządzania znajduje się w państwie trzecim, i która, do celów naliczania podatku kapitałowego jest uważana w tym Państwie Członkowskim za spółkę kapitałową; v przeniesienie z jednego Państwa Członkowskiego do innego Państwa Członkowskiego rzeczywistego centrum zarządzania spółki, przedsiębiorstwa, stowarzyszenia lub osoby prawnej, która, do celów naliczania podatku kapitałowego jest uważana w tym drugim Państwie Członkowskim za spółkę kapitałową, natomiast w tym innym Państwie Członkowskim nie jest za taką uważana; vi przeniesienie z Państwa Członkowskiego do innego Państwa Członkowskiego statutowej siedziby spółki, przedsiębiorstwa, stowarzyszenia lub osoby prawnej, której rzeczywiste centrum zarządzania znajduje się w państwie trzecim, i która, do celów naliczania podatku kapitałowego jest uważana w tym drugim Państwie Członkowskim za spółkę kapitałową, natomiast w tym innym Państwie Członkowskim nie jest za taką uważana. Operacje (transakcje), które mogą podlegać podatkowi kapitałowemu, to: i) podwyższenie kapitału spółki kapitałowej w drodze kapitalizacji zysków lub rezerwy stałej lub tymczasowej, i zwiększenie majątku spółki kapitałowej w drodze świadczenia usług przez wspólnika, które nie powodują zwiększenia kapitału spółki, ale powodują zmianę w prawach spółki bądź mogą zwiększyć wartość udziałów spółki, zaciągnięcie pożyczki przez spółkę kapitałową, jeśli wierzyciel uprawniony jest do udziału w zyskach spółki, iv) zaciągnięcie pożyczki przez spółkę kapitałową u wspólnika, współmałżonka lub dziecka wspólnika, a także zaciągnięcie pożyczki u strony trzeciej, jeżeli jest ona gwarantowana przez wspólnika, pod warunkiem, że takie pożyczki mają taką samą funkcję jak zwiększenie kapitału spółki. Pojęcie utworzenie spółki kapitałowej, w rozumieniu przepisów Dyrektywy nie obejmuje jakiejkolwiek zmiany aktu założycielskiego lub statutu spółki kapitałowej, w szczególności: 4
i) przekształcenia spółki kapitałowej w inny rodzaj spółki kapitałowej, i iv) przeniesienia z jednego Państwa Członkowskiego do innego Państwa Członkowskiego rzeczywistego centrum zarządzania spółki lub statutowej siedziby spółki, przedsiębiorstwa, stowarzyszenia lub osoby prawnej, która, do celów naliczania podatku kapitałowego jest uważana w obu Państwach Członkowskich za spółkę kapitałową, zmiany przedmiotu działalności spółki kapitałowej, przedłużenia okresu istnienia spółki kapitałowej. 6. Podstawa opodatkowania Podstawę opodatkowania ustala się w zależności od rodzaju operacji będącej przedmiotem opodatkowania podatkiem kapitałowym. W przypadku operacji mających za cel: i) utworzenie spółki, i podwyższenie kapitału zakładowego spółki poprzez wniesienie wkładów jakiegokolwiek rodzaju, zwiększenie majątku spółki, poprzez wniesienie wkładów jakiegokolwiek rodzaju, ale nie w zamian za udział w kapitale lub majątku spółki, ale za prawa takie jak prawo głosu, udział w zyskach, udział w podziale nadwyżki powstałej po likwidacji spółki podstawę opodatkowania stanowi rzeczywista wartość aktywów wniesionych lub mających być wniesionymi przez wspólników, pomniejszona o przejęte zobowiązania i poniesione wydatki przez spółkę w następstwie wniesienia każdego wkładu. Zgodnie ze zmianami przyjętymi w Dyrektywie 85/ 303/EWG, Państwa Członkowskie mogą przyjąć, jako podstawę opodatkowania rzeczywistą wartość udziałów w spółce, przypadających na każdego udziałowca lub do niego należących. Zasada ta nie dotyczy przypadków, gdy wkłady są wnoszone wyłącznie w gotówce. Kwota podlegająca opodatkowaniu nie może być mniejsza od minimalnej sumy udziałów spółce przypadających na każdego udziałowca lub do jego należących. W przypadku transakcji dotyczących przekształcenia w spółkę kapitałową lub przeniesienia rzeczywistego centrum zarządzania lub statutowej siedziby spółki kapitałowej podstawę opodatkowania stanowi rzeczywista wartość aktywów jakiegokolwiek rodzaju należących do spółki w momencie przekształcenia lub przeniesienia pomniejszona o zobowiązania i wydatki, za które spółka w tym czasie odpowiada. 5
Również w przypadku tych transakcji, Państwa Członkowskie mogą przyjąć jako podstawę opodatkowania rzeczywistą wartość udziałów w spółce, przypadających na każdego udziałowca lub do niego należących. Kwota podlegająca opodatkowaniu nie może być mniejsza od minimalnej sumy udziałów spółce przypadających na każdego udziałowca lub do jego należących. Jeżeli przedmiotem transakcji jest podwyższenie kapitału w drodze kapitalizacji zysków, rezerw podstawę opodatkowania stanowi wartość nominalna takiego podwyższenia. Przy podwyższaniu majątku spółki w wyniku świadczenia usług przez wspólnika, które nie powodują zwiększenia kapitału spółki, ale powodują zmianę w prawach spółki bądź mogą zwiększyć wartość udziałów spółki podstawę opodatkowania stanowi rzeczywista wartość świadczonych usług, W przypadku udzielenia pożyczek, gdy wierzyciel jest uprawniony do udziału w zysku, lub pożyczka została udzielona przez spółkę lub osobę powiązaną ze spółką zaciągającą pożyczkę od wartości nominalnej pożyczki. W przypadku podwyższania kapitału, z podstawy opodatkowania wyłączone są: i) sumy aktywów należące do spółki kapitałowej, które są przeznaczone na podwyższenie kapitału, które już wcześniej zostały opodatkowane podatkiem kapitałowym, sumy zaciągniętych przez spółkę kapitałową pożyczek, które są następnie zamieniane na udziały w tej spółce, które zostały już opodatkowane tym podatkiem. 7. Wyłączenia z podstawy opodatkowania Państwa Członkowskie mogą wyłączyć z podstawy opodatkowania zarówno sumę kapitału wniesioną przez udziałowca z nieograniczoną odpowiedzialnością za zobowiązania spółki kapitałowej. Wyłączeniem może być również objęty udział takiego udziałowca w majątku spółki. Jeżeli Państwo członkowskie skorzysta z przywileju i wyłączy z podstawy opodatkowania udział w kapitale lub majątku spółki udziałowca z nieograniczoną odpowiedzialnością za zobowiązania spółki, wówczas opodatkowaniu podlegać będzie: i) przeniesienie rzeczywistego centrum zarządzania spółki kapitałowej do innego Państwa Członkowskiego, które nie stosuje takiego uprawnienia, i przeniesienie statutowej siedziby spółki kapitałowej, której rzeczywiste centrum, zarządzania znajduje się w państwie trzecim, do innego Państwa Członkowskiego, które nie stosuje takiego uprawnienia, każda transakcja, w następstwie której odpowiedzialność wspólnika jest ograniczona do jego udziału w kapitale spółki, w szczególności jeśli 6
ograniczenie odpowiedzialności jest wynikiem przekształcenia spółki kapitałowej w inny rodzaj spółki kapitałowej. Podstawę opodatkowania w powyższych przypadkach stanowić będzie wartość majątku spółki, która należy do członków z nieograniczoną odpowiedzialnością za zobowiązania spółki. 8. Stawka podatku Początkowo w Dyrektywie przyjęto założenie, że stawka podatku kapitałowego nie może być wyższa niż 2% i niższa niż 1%. Stawka podatku mogła być obniżona o 50%, w przypadku operacji w wyniku, których następowało przeniesienie przedsiębiorstwa (lub jednej lub kilku gałęzi działalności), do jednej lub kilku nowych lub istniejących spółek kapitałowych. Możliwość obniżenia o 50% stawki podatku uzależniona była od spełnienia dodatkowych warunków dotyczących zasad przyznawania udziałów lub akcji w zamian za wniesione wkłady. Kolejna Dyrektywa 73/79/EWG wprowadziła zmiany do art. 7 odnoszącego się do stawek podatkowych. Wprowadzono możliwość obniżenia o 50% lub więcej stawki podatku kapitałowego, jeżeli tworzona lub istniejąca spółka nabędzie, co najmniej 75% udziałów w kapitale zakładowym innej spółki kapitałowej. Jeżeli nabycie udziałów przez spółkę w drugiej spółce będzie dokonywane w wyniku kilku kolejnych transakcji, wówczas, możliwość redukcji stawki podatku dotyczyć będzie tylko tej transakcji w wyniku, której osiągnięto wymagany udział procentowy oraz następnych transakcji prowadzących do podwyższenia udziału procentowego. Obniżenie stawki podatku stosowane będzie pod warunkiem, że spółka nabywająca udziały, utrzyma, przez okres co najmniej 5 lat, udziały w kapitale spółki w wysokości, co najmniej 75% oraz pozostałe udziały, które posiadała po dokonaniu transakcji uprawniającej do zredukowania stawki podatku (włączając w to udziały nabyte również przed tą transakcją). Dyrektywa 73/79/EWG utraciła moc w wyniku wydania nowej Dyrektywy 85/303/EWG. Jednakże regulacje wprowadzone na jej podstawie przez Państwa Członkowskie, obowiązują w niektórych państwach nadal np. w Belgii. W Dyrektywie 85/303/EWG zostało nadane nowe brzmienie art. 7 odnoszącego się do stawek podatkowych. Państwa Członkowskie zobligowane zostały do zwolnienia z podatku kapitałowego operacje inne niż te, które określa art. 9 Dyrektywy (art. 9 przewiduje możliwość odstąpienia przez Państwa członkowskie od niektórych postanowień Dyrektywy, zgodnie z art. 102 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską 2 ), które w dniu 1 lipca 1984 r. były zwolnione z podatku lub opodatkowane stawką 0,50% lub niższą. Ponadto Państwa członkowskie mogą zwolnić od podatku kapitałowego wszystkie operacje inne niż zwolnione w art. 9 Dyrektywy oraz zwolnione przed 1 lipca 1984 r. lub naliczyć od nich podatek o jednolitej stawce nie przekraczającej 1%. 2 Obecnie art 97 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, według numeracji ustalonej Traktatem Amsterdamskim 7
W przypadku podwyższenia kapitału spółki, następującego po wcześniejszym obniżeniu kapitału w celu pokrycia strat bilansowych, ta część zwiększenia, która odpowiada zmniejszeniu kapitału może być objęta zwolnieniem, o ile takie podwyższenie nastąpi w ciągu czterech lat po zmniejszeniu kapitału. 9. Zwolnienia podmiotowe Państwa członkowskie mogą przyznawać zwolnienia z podatku kapitałowego odnoszące się do operacji podlegających opodatkowaniu podatkiem odnoszących się do następujących podmiotów: i) spółek kapitałowych, które są dostarczycielami usług publicznych, takich jak przedsiębiorstwa transportu publicznego, przedsiębiorstwa zapewniające obsługę portów, przedsiębiorstwa zaopatrujące w wodę, gaz lub elektryczność, jeżeli ich kapitał przynajmniej w połowie jest własnością państwa, władz regionalnych lub lokalnych, spółek kapitałowych, które zgodnie ze swoim statutem i faktycznie realizują wyłącznie i bezpośrednio cele kulturalne, dobroczynne lub edukacyjne. 10. Szczególne zwolnienia podmiotowe lub przedmiotowe Zgodnie z art. 9 Dyrektywy Państwa Członkowskie mogą niektóre rodzaje operacji lub spółek kapitałowych wyłączyć z opodatkowania podatkiem kapitałowym, mogą również podwyższyć albo obniżyć stawki podatku, o ile przemawiają za tym względy sprawiedliwości podatkowej, względy społeczne, bądź też, gdy określone przypadki wymagają takiego postępowania. Państwo Członkowskie, które zamierza skorzystać z takiej możliwości, wnosi sprawę do Komisji zgodnie z art. 102 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską 3. Na podstawie art. 102 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską 4, gdy istnieje obawa, że przyjęcie lub zmiana przepisu ustawowego, wykonawczego lub administracyjnego (wynikającego z zastosowania Dyrektywy Rady) przez Państwo Członkowskie, może spowodować zakłócenia w rozumieniu art. 101 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską 5, Państwo Członkowskie, które chce to uczynić podejmuje konsultacje z Komisją. 3 Obecnie artykuł 97 jw. 4 Obecnie art 97 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, według numeracji ustalonej Traktatem Amsterdamskim 5 Obecnie artykuł 96 jw. 8
Przez zakłócenia w rozumieniu art. 101 Traktatu 6 rozumie się różnicę pomiędzy przepisami ustawowymi, wykonawczymi i administracyjnymi Państw Członkowskich, która narusza warunki konkurencji we wspólnym rynku. 11. Inne podatki od transakcji objętych podatkiem kapitałowym W związku z realizacją jednego z podstawowych celów Dyrektywy tj. zniesieniem innych podatków pośrednich o takich samych cechach jak podatek kapitałowy, przyjęto, że Państwa Członkowskie nie będą naliczać żadnych innych podatków w odniesieniu do spółek, przedsiębiorstw, stowarzyszeń lub osób prawnych prowadzących działalność zmierzającą do osiągnięcia zysku od następujących transakcji: i) operacji objętych zakresem przedmiotowym niniejszej Dyrektywy, i wkładów, pożyczek lub świadczenia usług w ramach ww. operacji, rejestracji lub jakichkolwiek innych formalności wymaganych przed rozpoczęciem prowadzenia działalności gospodarczej, które mogą być wymagane od spółek przedsiębiorstw, stowarzyszeń lub osób prawnych prowadzących działalność w zmierzającą do osiągnięcia zysku ze względu na ich formę prawną. 12. Wyłączenie z zakresu przedmiotowego transakcji objętych podatkiem kapitałowym Jak wspomniano na wstępie celem wprowadzenia Dyrektywy było zniesienie opłaty skarbowej od papierów wartościowych bez względu na pochodzenie tych papierów wartościowych i bez względu na to, czy pochodzą one z kapitału własnego, czy z kapitału pożyczkowego. Artykuł 11 Dyrektywy stanowi, że Państwa Członkowskie nie pobierają podatku od: i) tworzenia, emisji, dopuszczenia do notowania na giełdzie, wprowadzenia na rynek lub obrotu akcjami, obligacjami lub innymi papierami wartościowymi tego samego rodzaju, a także świadectwami udziałowymi, bez względu na osobę emitenta, pożyczek, łącznie z obligacjami państwowymi zaciągniętych poprzez emisję obligacji lub innych zbywalnych papierów wartościowych, bez względu na osobę emitenta, lub jakichkolwiek związanych z tym formalności, ani od tworzenia, emisji, dopuszczenia do notowania na giełdzie, wprowadzenia na rynek lub do obrotu tymi obligacjami lub innymi zbywalnymi papierami wartościowymi. 6 Zob. przypis Nr 5 9
13. Postanowienia dotyczące innych podatków i opłat Niezależnie od postanowień Dyrektywy dotyczących ograniczeń stosowania innych podatków niż podatek kapitałowy w odniesieniu do spółek i transakcji objętych podatkiem kapitałowym oraz podatków o charakterze opłaty skarbowej od papierów wartościowych, Państwa Członkowskie mogą naliczać: i) podatki od przeniesienia papierów wartościowych, o stawce zryczałtowanej bądź innej, podatki od przeniesienia, włączając w to podatek od wpisu do księgi wieczystej, od przeniesienia, na rzecz spółki, przedsiębiorstwa, stowarzyszenia lub osoby prawnej prowadzących działalność zmierzającą do osiągnięcia zysku, przedsiębiorstwa lub nieruchomości położonych na ich terytorium; i podatki od przeniesienia aktywów jakiegokolwiek rodzaju przekazanych spółce, przedsiębiorstwu, stowarzyszeniu lub osobie prawnej prowadzących działalność zmierzającą do osiągnięcia zysku, o ile przeniesienie tego majątku jest dokonywane w zamian za inną rekompensatę niż udziały w spółce; iv) opłaty od ustanowienia, rejestracji lub skreślenia hipotek lub innych obciążeń gruntu lub innego majątku; v) podatki w formie opłat lub należności; vi) podatek od wartości dodanej (VAT). Opłaty i podatki określone powyżej w pkt 13 v) powinny być takie same, bez względu na to, czy rzeczywiste centrum zarządzania lub statutowa siedziba spółki, przedsiębiorstwa, stowarzyszenia lub osoby prawnej prowadzących działalność zmierzająca do osiągnięcia zysku znajduje się na terytorium Państwa Członkowskiego naliczającego opłaty lub podatki, czy też nie znajduje się na jego terytorium. Opłaty i podatki nie mogą być wyższe od tych, które stosuje się do podobnych operacji w Państwie Członkowskim, które je nalicza. Państwa Członkowskie zostały zobligowane do przekazania Komisji tekstów podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w tych dziedzinach, które są objęte Dyrektywą. 10