Powiatowa Poradnia Psychologiczno Pedagogiczna JAKĄ POMOC UZYSKASZ W PORADNI PSYCHOLOGICZNO-PEDAGOGICZNEJ? Naturalnym sprzymierzeńcem pedagoga w jego pracy są poradnie psychologiczno pedagogiczne. Zgodnie z Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 11 grudnia 2002 r. w sprawie ramowego statutu publicznej poradni psychologiczno-pedagogicznej, w tym publicznej poradni specjalistycznej, poradnie psychologiczno-pedagogiczne, udzielają dzieciom i młodzieży pomocy psychologiczno-pedagogicznej, w tym pomocy logopedycznej oraz pomocy w wyborze kierunku kształcenia i zawodu, a także udzielają rodzicom i nauczycielom pomocy psychologiczno-pedagogicznej związanej z wychowywaniem i kształceniem dzieci i młodzieży. Do zadań poradni należy w szczególności: Wspomaganie wszechstronnego rozwoju dzieci i młodzieży, efektywności uczenia się, nabywania i rozwijania umiejętności negocjacyjnego rozwiązywania konfliktów i problemów oraz innych umiejętności z zakresu komunikacji społecznej. Profilaktyka uzależnień i innych problemów dzieci i młodzieży, udzielanie pomocy psychologiczno-pedagogicznej dzieciom i młodzieży z grup ryzyka. Terapia zaburzeń rozwojowych i zachowań dysfunkcyjnych. Pomoc uczniom w dokonywaniu wyboru kierunku kształcenia, zawodu i planowaniu kariery zawodowej. Prowadzenie edukacji prozdrowotnej wśród uczniów, rodziców i nauczycieli. Pomoc rodzicom i nauczycielom w diagnozowaniu i rozwijaniu potencjalnych możliwości oraz mocnych stron uczniów. Wspomaganie wychowawczej i edukacyjnej funkcji rodziny. Wspomaganie wychowawczej i edukacyjnej funkcji szkoły.
Wymienione zadania poradnie realizują przez : Diagnozę. Konsultację. Terapię. Psychoedukację. Doradztwo. Mediację. Interwencje w środowisku ucznia. Działalność profilaktyczną. Działalność informacyjną. Do poradni mogą zgłaszać się: dzieci rodzice młodzież ucząca się nauczyciele Usługi świadczone w poradni są bezpłatne. Korzystanie z nich jest dobrowolne. Można umówić się telefonicznie lub za pośrednictwem szkoły. Pedagog, nauczyciel, może jedynie sugerować konieczność przeprowadzenia badań psychologiczno pedagogicznych. Decyzja czy wysłać dziecko do poradni zależy tylko od rodzica. Co więcej, także od jego dobrej woli zależy, czy już uzyskaną opinię lub orzeczenie przekaże szkole czy też nie.
Poradnie wydają opinie m.in. w sprawach: Objęcia ucznia nauką w klasie terapeutycznej. Dostosowania wymagań edukacyjnych wynikających z programu nauczania do indywidualnych potrzeb psychofizycznych i edukacyjnych ucznia, u którego stwierdzono zaburzenia i odchylenia rozwojowe lub specyficzne trudności w uczeniu się, uniemożliwiające sprostanie tym wymaganiom. Zwolnienia ucznia z wadą słuchu lub z głęboką dysleksją rozwojową z nauki drugiego języka obcego. Udzielenia zezwolenia na indywidualny program lub tok nauki. Przyjęcia ucznia gimnazjum do oddziału przysposabiającego do pracy. Przyjęcia do klasy pierwszej szkoły ponadgimnazjalnej: zasadniczej szkoły zawodowej, liceum ogólnokształcącego, liceum profilowanego i technikum, a także klasy pierwszej szkoły średniej na podbudowie programowej szkoły zasadniczej, szkoły policealnej i szkoły pomaturalnej, kandydata z problemami zdrowotnymi, ograniczającymi możliwości wyboru kierunku kształcenia ze względu na stan zdrowia. Przystąpienia ucznia lub absolwenta z zaburzeniami i odchyleniami rozwojowymi lub ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się odpowiednio do sprawdzianu przeprowadzanego w ostatnim roku nauki w szkole podstawowej, egzaminu przeprowadzanego w ostatnim roku nauki w gimnazjum, egzaminu maturalnego lub egzaminu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe, w warunkach i formie dostosowanych do indywidualnych potrzeb psychofizycznych ucznia lub absolwenta. Opinie takie wydaje się na pisemny wniosek rodziców dziecka. Kopię opinii poradnia może przekazać szkole, do której uczęszcza dziecko ale tylko na wniosek lub za zgodą jego rodziców.
Opinia poradni powinna zawierać miedzy innymi : Stanowisko poradni w sprawie, której dotyczy opinia, oraz szczegółowe uzasadnienie. Wskazanie odpowiedniej formy pomocy, w szczególności pomocy psychologicznopedagogicznej udzielanej w przedszkolu, szkole lub placówce, stosownie do potrzeb, oraz szczegółowe uzasadnienie wskazanej formy pomocy. Orzeczenia wydają działające w poradniach zespoły orzekające. Orzeczenia te dotyczą: Kształcenia specjalnego. Nauczania indywidualnego. Wczesnego wspomagania rozwoju dziecka. Jeżeli uczeń kierowany jest na badania w celu stwierdzenia ( potwierdzenia ) zaburzeń i odchyleń rozwojowych lub specyficznych trudności w uczeniu się opinia powinna być pisana przez wychowawcę i nauczyciela zgłaszającego problem. Może ona zawierać następujące informacje : Jakiego rodzaju trudności w pisaniu i czytaniu ma uczeń i czy występują one od początku nauki. Czy umie czytać ze zrozumieniem i samodzielnie pracować z tekstem. Czy dobrze zna zasady pisowni. Jakie uzyskuje wyniki w nauce. Z jakich przedmiotów oprócz języka polskiego ma trudności. Jak funkcjonuje w zespole klasowym. Jak się zachowuje podczas odpowiedzi. Czy regularnie uczęszcza do szkoły czy odrabia zadania. Czy wykonywał ćwiczenia korekcyjno kompensacyjne zalecane przez reedukatora lub polonistę.
Jeżeli uczeń kierowany jest na zespół orzekający, opinia również powinna być pisana przez wychowawcę i nauczyciela zgłaszającego problem ( oczywiście pedagog, logopeda, reedukator, mogą dołączyć własne uwagi ). Może ona zawierać następujące informacje : Czy wcześniej był składany wniosek do Zespołu Orzekającego, kiedy i czego dotyczył. Charakterystyka ucznia: - zachowanie ( jeśli występują zaburzenia zachowania i zaburzenia emocjonalne należy opisać jak one się przejawiają ) - opis zaobserwowanych objawów stanu zdrowia - czy choroba ucznia wpływa na jego funkcjonowanie w szkole - postępy w nauce - Czy rodzice: wykazują zainteresowanie postępami dziecka w nauce, współpracują z nauczycielami, stosują się do zaleceń specjalistów opiekujących się dzieckiem. Wszystkie potrzebne pisma ( wzór opinii, wniosku dla rodzica, zaświadczenia lekarskiego ) powinny być dostępne w poradni. Rolą pedagoga szkolnego jest czuwanie aby wskazane w opiniach i orzeczeniach zalecenia dotyczące pracy i postępowania z dzieckiem były przez nauczycieli respektowane.