LXII Olimpiada Astronomiczna 2018/2019 Zadania z zawodów III stopnia. ρ + Λ c2. H 2 = 8 π G 3. = 8 π G ρ 0. 2,, Ω m = 0,308.

Podobne dokumenty
LVII Olimpiada Astronomiczna 2013/2014 Zadania zawodów III stopnia

LX Olimpiada Astronomiczna 2016/2017 Zadania z zawodów III stopnia. S= L 4π r L

LIX Olimpiada Astronomiczna 2015/2016 Zawody III stopnia zadania teoretyczne

LIV Olimpiada Astronomiczna 2010 / 2011 Zawody III stopnia

Wędrówki między układami współrzędnych

Analiza danych. 7 th International Olympiad on Astronomy & Astrophysics 27 July 5 August 2013, Volos Greece. Zadanie 1.

Wyznaczanie długości i szerokości geograficznej z obserwacji astronomicznych.

Wyznaczanie długości i szerokości geograficznej z obserwacji astronomicznych.

LXI Olimpiada Astronomiczna 2017/2018 Zadania z zawodów III stopnia

Wstęp do astrofizyki I

Wstęp do astrofizyki I

Pozorne orbity planet Z notatek prof. Antoniego Opolskiego. Tomasz Mrozek Instytut Astronomiczny UWr Zakład Fizyki Słońca CBK PAN

Elementy astronomii w geografii

Zapisy podstawy programowej Uczeń: 2. 1) wyjaśnia cechy budowy i określa położenie różnych ciał niebieskich we Wszechświecie;

Konkurs Astronomiczny Astrolabium III Edycja 25 marca 2015 roku Klasy I III Liceum Ogólnokształcącego Test Konkursowy

Analiza spektralna widma gwiezdnego

wersja

( W.Ogłoza, Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie, Pracownia Astronomiczna)

Dyfrakcja to zdolność fali do uginania się na krawędziach przeszkód. Dyfrakcja światła stanowi dowód na to, że światło ma charakter falowy.

Odległość mierzy się zerami

OPIS MODUŁ KSZTAŁCENIA (SYLABUS)

OPIS MODUŁ KSZTAŁCENIA (SYLABUS)

Konkurs Astronomiczny Astrolabium IV Edycja 26 kwietnia 2017 roku Klasy I III Gimnazjum Test Konkursowy

Obliczanie pozycji obiektu na podstawie znanych elementów orbity. Rysunek: Elementy orbity: rozmiar wielkiej półosi, mimośród, nachylenie

Ruch obiegowy Ziemi. Ruch obiegowy Ziemi. Cechy ruchu obiegowego. Cechy ruchu obiegowego

Chiang Mai, Tajlandia. Zawody teoretyczne

Wykład 10 - Charakterystyka podstawowych systemów gwiazdowych: otoczenie Słońca, Galaktyka, gromady gwiazd, galaktyki, grupy i gromady galaktyk

Grawitacja - powtórka

14 POLE GRAWITACYJNE. Włodzimierz Wolczyński. Wzór Newtona. G- stała grawitacji 6, Natężenie pola grawitacyjnego.

Rotacja. W układzie związanym z planetą: siła odśrodkowa i siła Coroilisa. Potencjał efektywny w najprostszym przypadku (przybliżenie Roche a):

Dane o kinematyce gwiazd

ASTRONOMIA Klasa Ia Rok szkolny 2012/2013

Grawitacja + Astronomia

Astronomia. Znając przyspieszenie grawitacyjne planety (ciała), obliczyć możemy ciężar ciała drugiego.

24 godziny 23 godziny 56 minut 4 sekundy

Skala jasności w astronomii. Krzysztof Kamiński

Kontrola wiadomości Grawitacja i elementy astronomii

Ruchy planet. Wykład 29 listopada 2005 roku

Oszacowywanie możliwości wykrywania śmieci kosmicznych za pomocą teleskopów Pi of the Sky

Galaktyka. Rysunek: Pas Drogi Mlecznej

ZAŁĄCZNIK IV. Obliczanie rotacji / translacji obrazów.

Ekspansja Wszechświata

Fizyka i Chemia Ziemi

Konkurs Astronomiczny Astrolabium II Edycja 26 marca 2014 roku Klasy I III Liceum Ogólnokształcącego Test Konkursowy

Sprawdzian 2. Fizyka Świat fizyki. Astronomia. Sprawdziany podsumowujące. sin = 0,0166 cos = 0,9999 tg = 0,01659 ctg = 60,3058

Metody badania kosmosu

Fizyka i Chemia Ziemi

Wstęp do astrofizyki I

Oddziaływanie podstawowe rodzaj oddziaływania występującego w przyrodzie i nie dającego sprowadzić się do innych oddziaływań.

XXXIX OLIMPIADA GEOGRAFICZNA Zawody III stopnia pisemne podejście 2

Odległość kątowa. Liceum Klasy I III Doświadczenie konkursowe 1

Sztuczny satelita Ziemi. Ruch w polu grawitacyjnym

Egzamin maturalny z fizyki i astronomii 5 Poziom podstawowy

PROPOZYCJA ĆWICZEŃ OBSERWACYJNYCH Z ASTRONOMII DO PRZEPROWADZENIA W OBSERWATORIUM ASTRONOMICZNYM INSTYTUTU FIZYKI UR DLA UCZESTNIKÓW PROJEKTU FENIKS

Wirtualny Hogwart im. Syriusza Croucha

Czas w astronomii. Krzysztof Kamiński

CZY TE SCENY TO TYLKO FIKCJA LITERACKA CZY. CZY STAROśYTNI EGIPCJANIE FAKTYCZNIE UMIELI TAK DOBRZE PRZEWIDYWAĆ ZAĆMIENIA?

Spis treści. Przedmowa PRZESTRZEŃ I CZAS W FIZYCE NEWTONOWSKIEJ ORAZ SZCZEGÓLNEJ TEORII. 1 Grawitacja 3. 2 Geometria jako fizyka 14

Zderzenie galaktyki Andromedy z Drogą Mleczną

3. Model Kosmosu A. Einsteina

4π 2 M = E e sin E G neu = sin z. i cos A i sin z i sin A i cos z i 1

Sprawdzian Na rysunku przedstawiono siłę, którą kula o masie m przyciąga kulę o masie 2m.

Rozwiązania przykładowych zadań

Ziemia jako planeta w Układzie Słonecznym

pobrano z serwisu Fizyka Dla Każdego zadania fizyka, wzory fizyka, matura fizyka

Aktualizacja, maj 2008 rok

Wirtualny Hogwart im. Syriusza Croucha

Wykład 17: Optyka falowa cz.1.

Cairns (Australia): Szerokość: 16º 55' " Długość: 145º 46' " Sapporo (Japonia): Szerokość: 43º 3' " Długość: 141º 21' 15.

ETAP II. Astronomia to nauka. pochodzeniem i ewolucją. planet i gwiazd. na wydarzenia na Ziemi.

Aplikacje informatyczne w Astronomii. Internet źródło informacji i planowanie obserwacji astronomicznych

Teoria Wielkiego Wybuchu FIZYKA 3 MICHAŁ MARZANTOWICZ

Z czego i jak zbudowany jest Wszechświat? Jak powstał? Jak się zmienia?

Wydajność konwersji energii słonecznej:

3a. Ruch obiegowy Ziemi

Ściąga eksperta. Ruch obiegowy i obrotowy Ziemi. - filmy edukacyjne on-line. Ruch obrotowy i obiegowy Ziemi.

Wyznaczanie stałej słonecznej i mocy promieniowania Słońca

FIZYKA-egzamin opracowanie pozostałych pytań

4. Ruch obrotowy Ziemi

Astronomia. Wykład I. Waldemar Ogłoza. Wykład dla studentów geografii. dla studentów > informacje>zajęcia W.Ogłozy>a4g-w1.

Wykład 2 - zagadnienie dwóch ciał (od praw Keplera do prawa powszechnego ciążenia i z powrotem..)

Podstawy fizyki sezon 1 VII. Pole grawitacyjne*

Astronomia Wykład I. KOSMOLOGIA bada Wszechświat jako całość. Literatura: dla studentów > informacje>zajęcia W.Ogłozy>a4g-w1.

Dr Tomasz Płazak. CIEMNA ENERGIA DOMINUJĄCA WSZECHŚWIAT (Nagroda Nobla 2011)

Gimnazjum klasy I-III

Praca domowa nr 2. Kinematyka. Dynamika. Nieinercjalne układy odniesienia.

Obliczenie natężenia promieniowania docierającego do powierzchni absorpcyjnej

Fizyka i Chemia Ziemi

Optyka. Wykład IX Krzysztof Golec-Biernat. Optyka geometryczna. Uniwersytet Rzeszowski, 13 grudnia 2017

Zadania do testu Wszechświat i Ziemia

Liceum dla Dorosłych semestr 1 FIZYKA MAŁGORZATA OLĘDZKA

Wykorzystanie energii słonecznej

Gdzie się znajdujemy na Ziemi i w Kosmosie

NACHYLENIE OSI ZIEMSKIEJ DO PŁASZCZYZNY ORBITY. Orbita tor ciała niebieskiego lub sztucznego satelity krążącego wokół innego ciała niebieskiego.

Podstawy astrofizyki i astronomii

Konkurs Astronomiczny Astrolabium IV Edycja 26 kwietnia 2017 roku Klasy I III Liceum Ogólnokształcącego Test Konkursowy

Ruch obrotowy i orbitalny Ziemi

Ruch Gwiazd. Szkoła Podstawowa Klasy IV VI Doświadczenie konkursowe nr 3

Wyznaczanie zależności współczynnika załamania światła od długości fali światła

00013 Mechanika nieba A

Transkrypt:

LXII Olimpiada Astronomiczna 2018/2019 Zadania z zawodów III stopnia 1. Współczesne obserwacje są zgodne z modelem Wszechświata, w którym obowiązuje geometria euklidesowa. W tym modelu tempo ekspansji, opisane za pomocą parametru Hubble a (H, jest określone przez chwilową gęstość materii (ρ i stałą kosmologiczną (Λ: H 2 = 8 π G 3 ρ + Λ c2 3, gdzie c jest prędkością światła, a G stałą grawitacji. Oblicz przesuniecie ku czerwieni (redshift, dla którego parametr Hubble a był 10% większy niż obecnie. Przyjmij, że obecna wartość parametru Hubble a, tj. stałej Hubble a H 0 = 67,8 km/(s Mpc. Z praktycznych względów wartość stałej kosmologicznej oraz obecną gęstość materii (ρ 0, definiujemy za pośrednictwem parametrów Ω Λ i Ω m : Ω Λ = Λ c2 3H 0 2,, Ω m = 8 π G ρ 0 3 H 0 2. Wynoszą one odpowiednio: Ω Λ =0,692 i Ω m = 0,308. Brakujące dane liczbowe wyszukaj w Wybranych stałych astronomicznych i fizycznych. 2. Według teorii Milankovicia, na ziemski klimat wpływają długookresowe zmiany parametrów orbitalnych Ziemi oraz położenia w przestrzeni osi obrotu Ziemi : - mimośród e zmienia się od 0,000055 do 0,0670 w okresie ok. 413 000 lat (obecnie e = 0,017, - nachylenie płaszczyzny ziemskiego równika do płaszczyzny ekliptyki ε zmienia się od 22,1 o do 24,5 o w czasie 41 000 lat (obecnie ε = 23,437 o, - okres ruchu precesyjnego osi obrotu Ziemi T = 25 880 lat. Przyjmując, że stała słoneczna wynosi 1361 W/m 2, a w bezchmurny dzień 49% tego promieniowania dociera do powierzchni Ziemi: - oblicz maksymalną i minimalną ilość energii E, padającą przez sekundę w południe na 1 m 2 powierzchni ziemi, w miejscu o szerokości geograficznej φ = 50 o N: - oszacuj ekstremalne wartości czasu trwania lata i zimy (wynik podaj w dniach, - opisz sytuację, w której parametr E wykazuje najmniejsze zmiany roczne i oszacuj jego wartość. W obliczeniach przyjmij, że długość roku, długość jednostki astronomicznej, moc promieniowania Słońca oraz właściwości ziemskiej atmosfery pozostają stałe, a precesja orbity Ziemi jest pomijalna.

3. W dniu 6 czerwca 2017 roku o godzinie T=10:53 czasu uniwersalnego, wykonano obserwacje spektralne Słońca w linii widmowej Na D1 o długości fali λ=589,59 nm, w celu wyznaczenia prędkości rotacji plazmy w fotosferze. Efektywna ogniskowa teleskopu oświetlającego szczelinę wejściową spektrografu wynosiła F eff =10 m. Szczelina wejściowa spektrografu była równoległa do widomego południka centralnego Słońca. Spektrograf wyposażony był w siatkę dyfrakcyjną o N=200 nacięciach/mm, światło ze szczeliny padało na siatkę prostopadle. Obserwacje prowadzone były w 3 rzędzie widma. Ogniskowa kamery spektrografu wynosiła F spec =10 m. Obraz widma rejestrowano za pomocą linijki CCD umieszczonej w płaszczyźnie ogniskowej spektrografu i równoległej do kierunku dyspersji. Linijka miała kwadratowe piksele o boku D X =0.1 μm. Teleskop ustawiono najpierw tak, że spektrograf rejestrował widmo centrum tarczy Słońca, a minimum profilu linii Na D1 widoczne było (po interpolacji w pikselu o numerze N 0 =1000.0. Następnie teleskop ustawiano kolejno w czterech położeniach tak, że rejestrowano widma materii widocznej tuż przy wschodnim brzegu obrazu tarczy Słońca i w odległościach dokładnie: Z 1 =8 mm, Z 2 =14 mm, Z 3 =20 mm i Z 4 =26 mm nad równikiem obrazu tarczy Słońca tworzonego przez teleskop na szczelinie wejściowej spektrografu. Dla tych położeń szczeliny minimum profilu linii widmowej zarejestrowano (po interpolacji odpowiednio w pikselach: N 1 =1255,7; N 2 =1244,5; N 3 =1226,6; N 4 =1201,1. Wyznacz prędkość rotacji plazmy w fotosferze Słońca w kierunku równoleżnikowym dla szerokości heliograficznej φ = 20 stopni. W tabeli podano efemerydy do obserwacji fizycznych Słońca dla początku czerwca 2017: Data P 0 (00 UT B 0 (00 UT R 0 (00 UT 4 czerwca 2017-14.23-0.31 15 45.99 5 czerwca 2017-13.84-0.18 15 45.86 6 czerwca 2017-13.45-0.06 15 45.74 7 czerwca 2017-13.05 0.06 15 45.62 8 czerwca 2017-12.65 0.18 15 45.50 9 czerwca 2017-12.24 0.30 15 45.39 10 czerwca 2017-11.83 0.42 15 45.28 gdzie: P 0 - kąt pomiędzy kierunkiem północnym w układzie współrzędnych geocentrycznych a rzutem osi obrotu Słońca na sferę niebieską, B 0 - szerokość heliograficzna środkowego punktu widomej tarczy Słońca, R 0 - widomy promień kątowy tarczy Słońca.

4b. Cefeidy to młode, masywne gwiazdy pulsujące, które spełniają zależność między jasnością absolutną a okresem pulsacji. Ich obserwacje pozwalają wyznaczać odległości zarówno w Drodze Mlecznej, jak i w Grupie Lokalnej Galaktyk. W poniższej tabeli zestawiono wybrane informacje dotyczące kilkunastu galaktycznych cefeid: długość galaktyczną (l w stopniach, odległość od Słońca (D w kiloparsekach, ruch własny w długości galaktycznej (μ l w milisekundach łuku na rok, a także prędkość radialną względem Słońca (ν rad w kilometrach na sekundę. Opracuj algorytm, który na podstawie danych z tabeli pozwoli sporządzić wykres prędkości orbitalnych cefeid w funkcji ich odległości od centrum Galaktyki oraz zinterpretuj uzyskany wykres (który nazywany jest krzywą rotacji galaktyki spiralnej. W obliczeniach przyjmij, że Słońce porusza się z prędkością 240 km/s po okręgu o promieniu 8,1 kpc wokół centrum Galaktyki. Przyjmij również, że wymienione w zadaniu gwiazdy znajdują się w płaszczyźnie równika galaktycznego. Lp. Gwiazda l D μ l v rad Lp. Gwiazda l D μ l v rad 1 V2475 Cyg 73,15 3,57-4,68-9,2 8 AB Cam 143,94 4,90 0,33-36,1 2 AE Vel 276,10 2,33-6,45 14,3 9 IW Aur 174,77 8,35 0,90 1,0 3 X Vul 63,86 1,06-4,19-17,7 10 V340 Ara 335,18 4,46-6,76-60,7 4 V364 Sge 54,31 4,34-4,74 6,8 11 Y Lac 98,72 2,10-3,96-17,4 5 FR Car 291,09 3,18-4,82-10,7 12 EU Tau 188,81 1,04 2,78-3,7 6 VZ Mon 200,10 5,38 0,27 28,3 13 V1206 Cas 115,68 4,27-2,19-39,7 7 V637 Aur 174,38 4,29 1,73 18,9 14 IO Cas 129,92 11,64-0,95-119,2 5. Zbadaj skutki centralnego zderzenia z Ziemią niewielkiej czarnej dziury, której masa wynosiła 10 20 kg (co odpowiada masie sporej planetoidy. W dużej odległości od Ziemi prędkość tej czarnej dziury wynosiła 50 km/s. Ścisłe rozwiązanie takiego problemu wymaga stosowania ogólnej teorii względności i jest bardzo skomplikowane. Dlatego w celu uzyskania prostych oszacowań można rozważyć przybliżony model zderzenia. Ze względu na potężne siły w pobliżu czarnej dziury, siły spójności ziemskiej materii można pominąć i przybliżyć tę materię, zbiorem swobodnych cząstek oddziałujących grawitacyjnie wyłącznie z czarną dziurą. W związku z tym przyjmij, że pomijamy oddziaływania grawitacyjne innych ciał oraz że wszystkie cząstki, które znajdą się bliżej czarnej dziury niż promień ISCO zostaną przez nią wchłonięte, natomiast wszystkie, które przelecą w większej od niej odległości będą poruszały się po orbitach hiperbolicznych zgodnie z mechaniką newtonowską i wchłonięte nie zostaną. Pomijamy również wszelkie inne oddziaływania takie, jak np. wpływ wydzielanego promieniowania oraz tarcie dynamiczne. Rozważając skutki zderzenia, oszacuj masę ziemskiej materii wchłoniętą przez czarną dziurę oraz oceń, czy czarna dziura utknie w Ziemi? W obliczeniach przyjmij, że promień ISCO: R ISCO = 6GM, gdzie M jest masą czarnej dziury, G stałą grawitacji, a c prędkością światła. c 2

LXII Olimpiada Astronomiczna 2018/2019 Zadanie 6. zawodów III stopnia Kod uczestnika: Problem 1. Podaj nazwę gwiazdozbioru o prezentowanej granicy oraz nazwę jednego gwiazdozbioru z nim sąsiadującego. Nazwa powinna być pełna w języku polskim bądź łacińskim lub w postaci trzyliterowego skrótu IAU (np. UMa. Gwiazdozbiór z granicami Jeden z sąsiadujących 1 A. 1 B. 1 C. 1 D. 1 E. Problem 2. Podaj nazwę zaprezentowanej linii lub punktu na niebie. 2 A. 2 B. 2 C. 2 D. 2 E. Problem 3. Podaj numer prezentowanego obiektu w katalogu Messiera oraz jego typ. 3 A. 3 B. 3 C. 3 D. 3 E. Numer z katalogu Messiera Typ obiektu Po problemie 3. następuje zmiana obrazu nieba. Problem 4. Na prezentowanym niebie znajdują się dwie planety. Podaj nazwy gwiazdozbiorów, w których się znajdują oraz współrzędne horyzontalne planet. 4 A. 4 B. Nazwa gwiazdozbioru Współrzędne horyzontalne Problem 5. W ciągu 3 minut zostanie odtworzone 16 godzin ruchu dziennego sfery. Prezentowana na niebie linia to południk lokalny. Wyznacz szerokość geograficzną miejsca obserwacji. Odpowiedź uzasadnij rachunkiem.

Wybrane stałe astronomiczne i fizyczne Jednostka astronomiczna (au 1,4960 10 11 m Rok świetlny (ly 9,4605 10 15 m = 63 240 au Parsek (pc 3,0860 10 16 m = 206 265 au Rok gwiazdowy 365,2564 doby słonecznej Rok zwrotnikowy 365,2422 doby słonecznej Miesiąc syderyczny 27 d 07 h 43 m 11 s,5 Miesiąc synodyczny 29 d 12 h 44 m 02 s,9 Doba gwiazdowa 23 h 56 m 04 s,091 Masa Ziemi (M 5,9736 10 24 kg Średni promień Ziemi (R 6,371 10 6 m Mimośród orbity Ziemi (e 0,01671 Okres precesji osi ziemskiej ~ 25 880 lat Średnia odległość Ziemia KsięŜyc 3,844 10 8 m Mimośród (średni orbity KsięŜyca (e 0,0549 Masa KsięŜyca (M 7,349 10 22 kg Promień KsięŜyca (r 1,737 10 6 m Masa Słońca (M 1,9891 10 30 kg Promień Słońca (R 6,96 10 8 m Średni kątowy promień Słońca (r 16,0 Nachylenie osi obrotu Słońca do płaszczyzny ekliptyki 82,75 Moc promieniowania Słońca (L 3,846 10 26 W Obserwowana jasność Słońca w filtrze V (m 26,74 m Bolometryczna jasność absolutna Słońca (M bol 4,74 m Temperatura efektywna powierzchni Słońca (T 5 780 K Prędkość światła w próŝni (c 2,9979 10 8 m s 1 Stała grawitacji (G 6,6743 10 11 m 3 s 2 kg 1 Stała Stefana Boltzmanna (σ 5,6704 10 8 W m 2 K 4 Stała Plancka (h 6,6261 10 34 J s Stała Wiena (b 2,8978 10 3 m K Aktualna wartość stałej Hubble a (H 67,8 km s 1 Mpc 1 Aktualne nachylenie ekliptyki do równika (ε 23 26,3 Nachylenie orbity KsięŜyca do ekliptyki (i 5 08,7 Współrzędne równikowe północnego bieguna ekliptycznego w epoce 2000.0 18 h 00 m 00 s ; + 66 33,6 Współrzędne równikowe północnego bieguna galaktycznego w epoce 2000.0 12 h 51 m ; + 27 08 Uwagi i wskazówki W astronomii azymut liczymy od punktu S przez W, N, E. Podstawowe wzory trygonometrii sferycznej: sin a sin B = sin b sin A, sin a cos B = cos b sin c sin b cos c cos A, cos a = cos b cos c + sin b sin c cos A.