Sporządzanie roztworów buforowych i badanie ich właściwości

Podobne dokumenty
HYDROLIZA SOLI. ROZTWORY BUFOROWE

TWARDOŚĆ WODY. Ca(HCO 3 ) HCl = CaCl 2 + 2H 2 O + 2CO 2. Mg(HCO 3 ) 2 + 2HCl = MgCl 2 + 2H 2 O + 2CO 2

POLITECHNIKA POZNAŃSKA ZAKŁAD CHEMII FIZYCZNEJ ĆWICZENIA PRACOWNI CHEMII FIZYCZNEJ

PEHAMETRIA I ROZTWORY BUFOROWE

Reakcje utleniania i redukcji Reakcje metali z wodorotlenkiem sodu (6 mol/dm 3 )

Ćwiczenie II Roztwory Buforowe

RÓWNOWAGI W ROZTWORACH ELEKTROLITÓW.

STĘŻENIE JONÓW WODOROWYCH. DYSOCJACJA JONOWA. REAKTYWNOŚĆ METALI

ROZTWORY BUFOROWE. Ćwiczenie 1 Przygotowanie buforu octanowego

Równowagi w roztworach elektrolitów

Inżynieria Środowiska

Skład zespołu (imię i nazwisko): (podkreślić dane osoby piszącej sprawozdanie):

Kwas HA i odpowiadająca mu zasada A stanowią sprzężoną parę (podobnie zasada B i kwas BH + ):

Wyznaczanie stałej dysocjacji pk a słabego kwasu metodą konduktometryczną CZĘŚĆ DOŚWIADCZALNA. Tabela wyników pomiaru

Roztwory buforowe (bufory) (opracowanie: dr Katarzyna Makyła-Juzak)

Spektrofotometryczne wyznaczanie stałej dysocjacji czerwieni fenolowej

III A. Roztwory i reakcje zachodzące w roztworach wodnych

Wyznaczanie stałej i stopnia dysocjacji kwasu octowego i chlorooctowego

WPŁYW SUBSTANCJI TOWARZYSZĄCYCH NA ROZPUSZCZALNOŚĆ OSADÓW

Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego. Adsorpcja kwasu octowego na węglu aktywnym. opracowała dr hab. Małgorzata Jóźwiak

6. ph i ELEKTROLITY. 6. ph i elektrolity

Spis treści. Wstęp... 9

Scenariusz lekcji w technikum zakres podstawowy 2 godziny

RÓWNOWAGA I SZYBKOŚĆ REAKCJI CHEMICZNEJ

Spis treści. Wstęp. Roztwory elektrolitów

Miareczkowanie potencjometryczne Na 2 CO 3 roztworem HCl

ĆWICZENIE 2 KONDUKTOMETRIA

Ćwiczenie 8 (studenci biotechnologii) Potencjometria Potencjometryczne wyznaczanie PK miareczkowania słabego kwasu

Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego. Wpływ stężenia kwasu na szybkość hydrolizy estru

K05 Instrukcja wykonania ćwiczenia

ĆWICZENIE 1. Aminokwasy

ĆWICZENIE NR 4 PEHAMETRIA. Poznanie metod pomiaru odczynu roztworów wodnych kwasów, zasad i soli.

Miareczkowanie potencjometryczne

SPRAWOZDANIE 2. Data:... Kierunek studiów i nr grupy...

REAKCJE UTLENIAJĄCO-REDUKCYJNE

Ćwiczenie 1. Technika ważenia oraz wyznaczanie błędów pomiarowych. Ćwiczenie 2. Sprawdzanie pojemności pipety

Mechanizm działania buforów *

Ćwiczenia laboratoryjne 2

ĆWICZENIE 1: BUFORY 1. Zapoznanie z Regulaminem BHP 2. Oznaczanie ph 2.1. metoda z zastosowaniem papierków wskaźnikowych

RÓWNOWAGI KWASOWO-ZASADOWE W ROZTWORACH WODNYCH

WPŁYW SUBSTANCJI TOWARZYSZĄCYCH NA ROZPUSZCZALNOŚĆ OSADÓW

HYDROLIZA SOLI. 1. Hydroliza soli mocnej zasady i słabego kwasu. Przykładem jest octan sodu, dla którego reakcja hydrolizy przebiega następująco:

Zajęcia 10 Kwasy i wodorotlenki

13. TERMODYNAMIKA WYZNACZANIE ENTALPII REAKCJI ZOBOJĘTNIANIA MOCNEJ ZASADY MOCNYMI KWASAMI I ENTALPII PROCESU ROZPUSZCZANIA SOLI

OCENA CZYSTOŚCI WODY NA PODSTAWIE POMIARÓW PRZEWODNICTWA. OZNACZANIE STĘŻENIA WODOROTLENKU SODU METODĄ MIARECZKOWANIA KONDUKTOMETRYCZNEGO

RÓWNOWAGI REAKCJI KOMPLEKSOWANIA

A4.05 Instrukcja wykonania ćwiczenia

HYDROLIZA SOLI. Przykładem jest octan sodu, dla którego reakcja hydrolizy przebiega następująco:

1. Wodne roztwory elektrolitów

PRZYKŁADOWE ROZWIĄZANIA ZADAŃ

PRZEWODNOŚĆ ROZTWORÓW ELEKTROLITÓW

Potencjometryczna metoda oznaczania chlorków w wodach i ściekach z zastosowaniem elektrody jonoselektywnej

Ćwiczenie 1. Sporządzanie roztworów, rozcieńczanie i określanie stężeń

CHEMIA BUDOWLANA ĆWICZENIE NR 3

KATALIZA I KINETYKA CHEMICZNA

SEMINARIUM Z ZADAŃ ALKACYMETRIA

5. RÓWNOWAGI JONOWE W UKŁADACH HETEROGENICZNYCH CIAŁO STAŁE - CIECZ

Ćwiczenie 1. Zależność szybkości reakcji chemicznych od stężenia reagujących substancji.

CHEMIA ŚRODKÓW BIOAKTYWNYCH I KOSMETYKÓW PRACOWNIA CHEMII ANALITYCZNEJ. Ćwiczenie 7

OZNACZANIE ŻELAZA METODĄ SPEKTROFOTOMETRII UV/VIS

Bufory ph. Pojemność buforowa i zakres buforowania

XXII OGÓLNOPOLSKI KONKURS CHEMICZNY DLA MŁODZIEŻY SZKÓŁ ŚREDNICH

Piotr Chojnacki 1. Cel: Celem ćwiczenia jest wykrycie jonu Cl -- za pomocą reakcji charakterystycznych.

ĆWICZENIE 1. Aminokwasy

Spektroskopia molekularna. Ćwiczenie nr 1. Widma absorpcyjne błękitu tymolowego

KONDUKTOMETRIA. Konduktometria. Przewodnictwo elektrolityczne. Przewodnictwo elektrolityczne zaleŝy od:

Metody otrzymywania kwasów, zasad i soli. Reakcje chemiczne wybranych kwasów, zasad i soli. Ćwiczenie 1. Reakcja otrzymywania wodorotlenku sodu

dla której jest spełniony warunek równowagi: [H + ] [X ] / [HX] = K

Chemia nieorganiczna Zadanie Poziom: podstawowy

RÓWNOWAŻNIKI W REAKCJACH UTLENIAJĄCO- REDUKCYJNYCH

Opracował dr inż. Tadeusz Janiak

Analiza anionów nieorganicznych (Cl, Br, I, F, S 2 O 3, PO 4,CO 3

ANALIZA MIARECZKOWA. ALKACYMERIA

Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych

1. PRZYGOTOWANIE ROZTWORÓW KOMPLEKSUJĄCYCH

Zadania dodatkowe z konwersatorium z podstaw chemii Semestr letni, rok akademicki 2012/2013

Chemia Nieorganiczna ćwiczenia CHC012001c Powtórzenie materiału II

Dysocjacja elektrolityczna, przewodność elektryczna roztworów

Opracowanie: dr Jadwiga Zawada, dr inż. Krystyna Moskwa

KATALITYCZNE OZNACZANIE ŚLADÓW MIEDZI

Ćwiczenie 1. Badanie wypierania wodoru z wody za pomocą metali

AKADEMIA GÓRNICZO-HUTNICZA im. Stanisława Staszica w Krakowie OLIMPIADA O DIAMENTOWY INDEKS AGH 2017/18 CHEMIA - ETAP I

Ćwiczenie 1. Reakcje charakterystyczne miedzi(ii)

LABORATORIUM Z PODSTAW BIOFIZYKI ĆWICZENIE NR 4 1. CEL ĆWICZENIA

g % ,3%

Ćwiczenia laboratoryjne semestr pierwszy 30 godzin. Kierunek: Genetyka i biologia eksperymentalna

Ćwiczenie 32. Jacek Kłos. Aktywności i stężenia jonów wodorowych.

WOJEWÓDZKI KONKURS PRZEDMIOTOWY Z CHEMII... DLA UCZNIÓW GIMNAZJÓW - rok szkolny 2011/2012 eliminacje wojewódzkie

TARNOWSKI KONKURS CHEMICZNY PWSZ w Tarnowie etap II część doświadczalna

WYZNACZANIE STAŁEJ DYSOCJACJI p-nitrofenolu METODĄ SPEKTROFOTOMETRII ABSORPCYJNEJ

Synteza Cu(CH 3 COO) 2 H 2 O oraz (NH 4 ) 2 Ni(SO 4 ) 2 6H 2 O

Eksperyment laboratoryjny, burza mózgów, pogadanka, praca z całym zespołem, praca w grupach, praca indywidualna.

G-VI. Węgiel i jego związki z wodorem. Pochodne węglowodorów

ODNAWIALNE ŹRÓDŁA ENERGII I GOSPODARKA ODPADAMI STUDIA STACJONARNE

Roztwory buforowe modyfikacja wykonania ćwiczenia.

WYZNACZANIE STAŁEJ DYSOCJACJI SŁABEGO KWASU ORGANICZNEGO

CHEMIA ŚRODKÓW BIOAKTYWNYCH I KOSMETYKÓW PRACOWNIA CHEMII ANALITYCZNEJ. Ćwiczenie 8. Argentometryczne oznaczanie chlorków metodą Fajansa

KINETYKA HYDROLIZY SACHAROZY

Skład zespołu (imię i nazwisko): (podkreślić dane osoby piszącej sprawozdanie):

Chemia ogólna i nieorganiczna laboratorium. I rok Ochrona Środowiska. Rok akademicki 2013/2014

Transkrypt:

Sporządzanie roztworów buforowych i badanie ich właściwości (opracowanie: Barbara Krajewska) Celem ćwiczenia jest zbadanie właściwości roztworów buforowych. Przygotujemy dwa roztwory buforowe: octanowy i amonowy, a następnie sprawdzimy, jak zmienia się ich, gdy rozcieńczymy je wodą oraz gdy dodamy do nich stopniowo niewielkich ilości kwasu i zasady. Zmierzone zmiany porównamy z analogicznymi zmianami wody. Porównamy również wartości i obliczone. mierzone będzie potencjometrycznie. Opis tego pomiaru z niezbędnymi uwagami i komentarzami znajduje się w instrukcji do ćwiczenia Wyznaczanie stałej i stopnia dysocjacji kwasu octowego i chlorooctowego. 1. Materiał teoretyczny: obowiązuje materiał nt. roztworów buforowych z wykładów i konwersatorium: rodzaje roztworów buforowych i sposoby ich sporządzania; roztworów buforowych; rozcieńczanie wodą; dodawanie kwasów i zasad; pomiar potencjometryczny ; hydroliza soli 2. Wykonanie ćwiczenia - instrukcja Odczynniki i sprzęt: 0,10 M roztwory CH 3 COOH i CH 3 COONa; 0,10 M roztwory NH 3(aq) i NH 4 Cl; 0,10 M HCl; 0,10 M NaOH; pipety automatyczne, pipetki plastikowe, plastikowe probówki pomiarowe, elektroda kombinowana, pehametr. Uwaga: Pracujemy w grupach 4-6-osobowych przy danym stole laboratoryjnym, w podgrupach 2-3-osobowych. Obydwie podgrupy posługują się jednym pehametrem. Każda podgrupa wykonuje pomiary kolejno dla buforu octanowego, amonowego i dla wody. Studenci piszą sprawozdanie jedno na podgrupę. Przygotować pehametr do pracy. 2.1. Bufor octanowy 2.1.1. Składniki buforu octanowego 1. Odpipetować (pipetami automatycznymi) kolejno po 10,00 cm 3 0,10 M roztworów CH 3 COOH i CH 3 COONa do plastikowych probówek pomiarowych i zmierzyć kolejno ich. Wyniki zanotować w Tabeli 1. 1

2.1.2. Bufor octanowy 2. W trzech probówkach pomiarowych przygotować po 10,00 cm 3 buforu octanowego, odpipetowując (pipetami automatycznymi) do każdej probówki po 5,00 cm 3 0,10 M CH 3 COOH i 5,00 cm 3 0,10 M CH 3 COONa. Roztwory wymieszać wstrząsając. 3. Pierwsza probówka: zmierzyć sporządzonego buforu. Wynik zapisać w Tabeli 1 i 3. 4. Do tej probówki dodawać przy pomocy plastikowej pipetki, pojedynczymi kroplami, 5 kropli 0,10 M roztworu HCl. Po każdej kropli roztwór wymieszać (ruszając delikatnie elektrodą w probówce) i zmierzyć. Wyniki zapisać w Tabeli 3. 5. Druga probówka: przy pomocy plastikowej pipetki dodawać pojedynczymi kroplami 5 kropli 0,10 M roztworu NaOH. Po każdej kropli roztwór wymieszać (ruszając delikatnie elektrodą w probówce) i zmierzyć. Wyniki zapisać w Tabeli 3. 6. Trzecia probówka: dodać 0,50 cm 3 wody i zmierzyć. Wynik zapisać w Tabeli 3. 2.2. Bufor amonowy 2.2.1. Składniki buforu amonowego 1. Odpipetować (pipetami automatycznymi) kolejno po 10,00 cm 3 0,10 M roztworów NH 3(aq) i NH 4 Cl do plastikowych probówek pomiarowych i zmierzyć kolejno ich. Wyniki zanotować w Tabeli 2. 2.2.2. Bufor amonowy 2. W trzech probówkach pomiarowych przygotować po 10,00 cm 3 buforu amonowego, odpipetowując (pipetami automatycznymi) do każdej probówki po 5,00 cm 3 0,10 M NH 3(aq) i 5,00 cm 3 0,10 M NH 4 Cl. Roztwory wymieszać wstrząsając. 3. Pierwsza probówka: zmierzyć sporządzonego buforu. Wynik zapisać w Tabeli 2 i 4. 4. Do tej probówki dodawać przy pomocy plastikowej pipetki, pojedynczymi kroplami 5 kropli 0,10 M roztworu HCl. Po każdej kropli roztwór wymieszać (ruszając delikatnie elektrodą w probówce) i zmierzyć. Wyniki zapisać w Tabeli 4. 5. Druga probówka: przy pomocy plastikowej pipetki dodawać pojedynczymi kroplami 5 kropli 0,10 M roztworu NaOH. Po każdej kropli roztwór wymieszać (ruszając delikatnie elektrodą w probówce) i zmierzyć. Wyniki zapisać w Tabeli 4. 6. Trzecia probówka: dodać 0,50 cm 3 wody i zmierzyć. Wynik zapisać w Tabeli 4. 2.3. Woda destylowana 1. Odmierzyć pipetą automatyczną, po 10,00 cm 3 wody destylowanej do dwóch 2

plastikowych probówek pomiarowych. 2. Pierwsza probówka: zmierzyć wody. Wynik zapisać w Tabeli 5. 3. Do tej probówki dodawać przy pomocy plastikowej pipetki, pojedynczymi kroplami 5 kropli 0,10 M roztworu HCl. Po każdej kropli roztwór wymieszać (ruszając delikatnie elektrodą w probówce) i zmierzyć. Wyniki zapisać w Tabeli 5. 4. Druga probówka: przy pomocy plastikowej pipetki dodawać pojedynczymi kroplami 5 kropli 0,10 M roztworu NaOH. Po każdej kropli roztwór wymieszać (ruszając delikatnie elektrodą w probówce) i zmierzyć. Wyniki zapisać w Tabeli 5. Uwagi dotyczące bezpieczeństwa: Uważać, by nie rozbić elektrody. Uważać, by nie zalać pipet automatycznych odmierzanymi roztworami. Postępowanie z odpadami: Wszystkie odpady wylać do zlewu. Uwaga: (i) W wartościach zmierzonych i obliczonych dla poszczególnych roztworów wystąpią pewne rozbieżności. Wynikają one: - z faktu, że obliczenia wykonujemy używając stężeń jonów H +, podczas gdy pehametr mierzy aktywności tych jonów (patrz komentarze do pomiaru w instrukcji do ćwiczenia: Wyznaczanie stałej i stopnia dysocjacji kwasu octowego i chlorooctowego ), - z niedokładnej kalibracji pehametru i niedokładnie wykonanego pomiaru, - dla wartości w roztworach po dodaniu HCl i NaOH, z nie dość dokładnie określonej objętości 1 kropli roztworu. (ii) roztworów buforowych po dodaniu wody, choć formalnie nie powinno się zmienić, przyjmuje nieco inną wartość. Jest to wynikiem zmiany siły jonowej roztworu ( sumarycznego stężenia jonów w roztworze) zachodzącej wskutek rozcieńczenia. (iii) wody destylowanej w normalnych warunkach jest zawsze < 7 (zwykle 5-6). Powodem tego jest rozpuszczony w wodzie CO 2 z powietrza, który tworząc H 2 CO 3 znacznie zakwasza wodę. 3

Tabela 1. składników buforu octanowego i sporządzonego buforu 0,10 M CH 3 COOH 0,10 M CH 3 COONa (5,00 cm 3 0,10 M CH 3 COOH + 5,00 cm 3 0,10 M CH 3 COONa) Tabela 2. składników buforu amonowego i sporządzonego buforu 0,10 M NH 3(aq) 0,10 M NH 4 Cl (5,00 cm 3 0,10 M NH 3(aq) + 5,00 cm 3 0,10 M NH 4 Cl) Tabela 3. buforu octanowego. Wpływ HCl (0,10 M), NaOH (0,10 M) i rozcieńczania wodą 10,00 cm 3 buforu octanowego (r. wyjściowy) + 1 kropla HCl + 2 krople HCl + 3 krople HCl + 4 krople HCl + 5 kropli HCl 10,00 cm 3 buforu octanowego (r. wyjściowy) + 1 kropla NaOH + 2 krople NaOH + 3 krople NaOH + 4 krople NaOH + 5 kropli NaOH 10,00 cm 3 buforu octanowego (r. wyjściowy) + 0,50 cm 3 wody 4

Tabela 4. buforu amonowego. Wpływ HCl (0,10 M), NaOH (0,10 M) i rozcieńczania wodą 10,00 cm 3 buforu amonowego (r. wyjściowy) + 1 kropla HCl + 2 krople HCl + 3 krople HCl + 4 krople HCl + 5 kropli HCl 10,00 cm 3 buforu amonowego (r. wyjściowy) + 1 kropla NaOH + 2 krople NaOH + 3 krople NaOH + 4 krople NaOH + 5 kropli NaOH 10,00 cm 3 buforu amonowego (r. wyjściowy) + 0,50 cm 3 wody Tabela 5. wody destylowanej. Wpływ HCl (0,10 M) i NaOH (0,10 M) 10,00 cm 3 wody destylowanej (r. wyjściowy) + 1 kropla HCl + 2 krople HCl + 3 krople HCl + 4 krople HCl + 5 kropli HCl 10,00 cm 3 wody destylowanej (r. wyjściowy) + 1 kropla NaOH + 2 krople NaOH + 3 krople NaOH + 4 krople NaOH + 5 kropli NaOH 5

Sprawozdanie Nazwisko i imię..... Data Sporządzanie roztworów buforowych i badanie ich właściwości 1. Przedstawić wyniki pomiarów ( 0,01) dotyczących sporządzania roztworów buforowych (Tabela 1 i 2 w instrukcji). Tabela 1. składników buforu octanowego i sporządzonego buforu 0,10 M CH 3 COOH 0,10 M CH 3 COONa (5,00 cm 3 0,10 M CH 3 COOH + 5,00 cm 3 0,10 M CH 3 COONa) Tabela 2. składników buforu amonowego i sporządzonego buforu 0,10 M NH 3(aq) 0,10 M NH 4 Cl (5,00 cm 3 0,10 M NH 3(aq) + 5,00 cm 3 0,10 M NH 4 Cl) 2. Dlaczego roztwory CH 3 COONa i NH 4 Cl mają inne niż 7 (napisać równania reakcji hydrolizy tych soli)? 3. Dlaczego roztwory sporządzone przez zmieszanie 0,10 M CH 3 COOH + 0,10 M CH 3 COONa (Tabela 1) i 0,10 M NH 3(aq) + 0,10 M NH 4 Cl (Tabela 2) mają inne niż roztwory, z których zostały sporządzone? 4. Przedstawić wyniki pomiarów ( 0,01) roztworów buforowych po dodaniu do nich 0,10 M HCl, 0,10 M NaOH i wody (wyniki zanotowane w ćwiczeniu w Tabelach 3, 4 i 5 przedstawić w sprawozdaniu postaci jednej zbiorczej Tabeli 3). 6

Tabela 3. roztworów buforowych w porównaniu z wodą destylowaną. Wpływ HCl (0,10 M), NaOH (0,10 M) i rozcieńczania wodą roztwór wyjściowy 10,00 cm 3 + 1 kropla HCl + 2 krople HCl + 3 krople HCl + 4 krople HCl + 5 kropli HCl roztwór wyjściowy 10,00 cm 3 + 1 kropla NaOH + 2 krople NaOH + 3 krople NaOH + 4 krople NaOH + 5 kropli NaOH roztwór wyjściowy woda destylowana 10,00 cm 3 + 0,50 cm 3 wody _ 5. Dlaczego zmierzone wody destylowanej nie wynosi 7 (Tabela 3)? _ 6. Jak zmieniło się wody destylowanej po dodaniu 5 kropli 0,10 M HCl? Jak zmieniło się buforu octanowego po dodaniu 5 kropli 0,10 M HCl? Jak zmieniło się buforu amonowego po dodaniu 5 kropli 0,10 M HCl? 7. Jak zmieniło się wody destylowanej po dodaniu 5 kropli 0,10 M NaOH? Jak zmieniło się buforu octanowego po dodaniu 5 kropli 0,10 M NaOH? Jak zmieniło się buforu amonowego po dodaniu 5 kropli 0,10 M NaOH? 8. Czy powyższe dane (Tabela 3 i punkty 6 i 7) potwierdzają buforujące działanie roztworów buforowych? 7

9. Czy rozcieńczenie wodą roztworów buforowych zmienia/nie zmienia ich? Dlaczego? 10. Obliczyć badanych roztworów i porównać ich wartości z wartościami zmierzonymi. Obliczenia wykonać używając wartości: K a = 1,75 10 5 dla CH 3 COOH i K b = 1,80 10 5 dla NH 3, oraz zakładając, że 1 kropla roztworu to 0,04 cm 3. Tabela 4. składników buforu octanowego i sporządzonego buforu 0,10 M CH 3 COOH 0,10 M CH 3 COONa (5,00 cm 3 0,10 M CH 3 COOH + 5,00 cm 3 0,10 M CH 3 COONa) (5,00 cm 3 0,10 M CH 3 COOH + 5,00 cm 3 0,10 M CH 3 COONa) + 5 kropli HCl (5,00 cm 3 0,10 M CH 3 COOH + 5,00 cm 3 0,10 M CH 3 COONa) + 5 kropli NaOH zmierzone obliczone Tabela 5. składników buforu amonowego i sporządzonego buforu 0,10 M NH 3(aq) 0,10 M NH 4 Cl (5,00 cm 3 0,10 M NH 3(aq) + 5,00 cm 3 0,10 M NH 4 Cl) (5,00 cm 3 0,10 M NH 3(aq) + 5,00 cm 3 0,10 M NH 4 Cl) + 5 kropli HCl (5,00 cm 3 0,10 M NH 3(aq) + 5,00 cm 3 0,10 M NH 4 Cl) + 5 kropli NaOH zmierzone obliczone Tabela 6. wody destylowanej woda destylowana 10,00 cm 3 wody destylowanej + 5 kropli HCl 10,00 cm 3 wody destylowanej + 5 kropli NaOH zmierzone obliczone 10. Wyjaśnić krótko, co może być źródłem rozbieżności w wartościach zmierzonych i obliczonych: 8