Politechnika Poznańska



Podobne dokumenty
Politechnika Poznańska

Projekt Metoda Elementów Skończonych. COMSOL Multiphysics 3.4

Metoda Elementów Skończonych

Metoda Elementów Skończonych

Politechnika Poznańska Wydział Budowy Maszyn i Zarządzania. Projekt: Metoda Elementów Skończonych Program: COMSOL Multiphysics 3.4

Politechnika Poznańska

Politechnika Poznańska

POLITECHNIKA POZNAŃSKA METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH LABORATORIA

Politechnika Poznańska

Politechnika Poznańska. Metoda Elementów Skończonych

1. Przepływ ciepła Rysunek 1.1 Projekt tarczy hamulcowej z programu SOLIDWORKS

Politechnika Poznańska

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH.

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

Podczas wykonywania analizy w programie COMSOL, wykorzystywane jest poniższe równanie: 1.2. Dane wejściowe.

Politechnika Poznańska

Metoda Elementów Skończonych Laboratorium

Politechnika Poznańska. Metoda Elementów Skończonych

METODA ELEMENTÓW SKOŃOCZNYCH Projekt

LABORATORIUM METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

4. Analiza stanu naprężeń i odkształceń na przykładzie uchwytu do telewizora... 19

Prowadzący: dr hab. Tomasz Stręk, prof. nadz. Wykonali: Adam Wojciechowski Tomasz Pachciński Dawid Walendowski

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

PROJEKT MES COMSOL MULTIPHYSICS 3.4

Metoda Elementów Skończonych. Projekt: COMSOL Multiphysics 3.4.

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

Politechnika Poznańska. Metoda Elementów Skończonych

Metoda elementów skończonych

Politechnika Poznańska

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

Politechnika Poznańska

POLITECHNIKA POZNAŃSKA

PROJEKT METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

POLITECHNIKA POZNAŃSKA. Metoda Elementów Skończonych

Politechnika Poznańska Wydział Budowy Maszyn i Zarządzania

Politechnika Poznańska. Zakład Mechaniki Technicznej. Metoda Elementów Skończonych Lab. Wykonali: Marta Majcher. Mateusz Manikowski.

Metoda Elementów Skończonych

Metoda elementów skończonych-projekt

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

WYDZIAŁ BUDOWY MASZYN I ZARZĄDZANIA POLITECHNIKA POZNAŃSKA. Laboratorium MES projekt

Projekt METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH w programie COMSOL Multiphysics 3.4

Politechnika Poznańska

Politechnika Poznańska

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

Metoda Elementów Skończonych

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

Politechnika Poznańska

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

PROJEKT METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

Projekt. Filip Bojarski, Łukasz Paprocki. Wydział : BMiZ, Kierunek : MiBM, Rok Akademicki : 2014/2015, Semestr : V

Metoda Elementów Skończonych. Projekt: COMSOL Multiphysics 3.4.

Politechnika Poznańska. Metoda Elementów Skończonych. Mysiukiewicz Olga Sobieraj Małgorzata

Politechnika Poznańska

PROJEKT METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

Politechnika Poznańska Metoda elementów skończonych. Projekt

Metoda Elementów Skończonych

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH PROJEKT

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

Metoda Elementów skończonych PROJEKT. COMSOL Multiphysics 3.4

Politechnika Poznańska. Zakład Mechaniki Technicznej. Metoda Elementów Skończonych Lab. Wykonali: Antoni Ratajczak. Jarosław Skowroński

Politechnika Poznańska. Zakład Mechaniki Technicznej

MES Projekt zaliczeniowy.

Politechnika Poznańska. Zakład Mechaniki Technicznej

PROJEKT LABORATORIUM MES

POLITECHNIKA ŚLĄSKA W GLIWICACH Wydział Mechaniczny Technologiczny PRACA DYPLOMOWA MAGISTERSKA

POLITECHNIKA POZNAŃSKA WYDZIAŁ BUDOWY MASZYN I ZARZĄDZANIA METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH PROJEKT ZALICZENIOWY COMSOL 4.3

Politechnika Poznańska

Politechnika Poznańska Wydział Budowy Maszyn i Zarządzania

Metoda Elementów Skończonych

Metoda Elementów Skończonych- Laboratorium

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

Modelowanie mikrosystemów - laboratorium. Ćwiczenie 1. Modelowanie ugięcia membrany krzemowej modelowanie pracy mikromechanicznego czujnika ciśnienia

Metoda Elementów Skończonych

Metoda Elementów Skończonych

Politechnika Poznańska

Projekt z przedmiotu Metoda Elementów Skończonych

METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

AMUNICJA Z ĆWICZEBNYMI P0CISKAMI PODKALIBROWYMI DO ARMAT CZOŁGOWYCH

Politechnika Poznańska. Projekt Metoda Elementów Skończonych

Politechnika Poznańska

Politechnika Poznańska

POLITECHNIKA POZNAŃSKA

Projekt Laboratorium MES

POLITECHNIKA POZNAŃSKA WYDZIAŁ BUDOWY MASZYN I ZARZĄDZANIA

Projekt zaliczeniowy laboratorium MES z wykorzystaniem oprogramowania COMSOL Multiphysics 3.4

SYMULACJA ZAGADNIEŃ BIOMEDYCZNYCH

Piezorezystancyjny czujnik ciśnienia: modelowanie membrany krzemowej podstawowego elementu piezorezystancyjnego czujnika ciśnienia

Modelowanie mikrosystemów - laboratorium. Ćwiczenie 1. Modelowanie ugięcia membrany krzemowej modelowanie pracy mikromechanicznego czujnika ciśnienia

Metoda Elementów Skończonych- Laboratorium. COMSOL Multiphysics 3.4

Symulacja Analiza_moc_kosz_to w

Politechnika Poznańska

Modelowanie i symulacja zagadnień biomedycznych PROJEKT BARTŁOMIEJ GRZEBYTA, JAKUB OTWOROWSKI

POLITECH IKA POZ AŃSKA

Politechnika Poznańska. Metoda Elementów Skończonych

Metoda Elementów Skończonych

PROJEKT TECHNICZNY MECHANIZMU CHWYTAKA TYPU P-(O-O-O)

Laboratorium Metoda Elementów Skończonych Projekt z wykorzystaniem programu COMSOL Multiphysics 3.4

Metoda elementów skończonych (MES)

Transkrypt:

Politechnika Poznańska Wydział Budowy Maszyn i Zarządzania Mechanika i Budowa Maszyn Grupa M3 Metoda Elementów Skończonych Prowadzący: dr hab. Tomasz Stręk, prof. nadzw. Wykonali: Gawroński Tomasz Słomczyński Filip Grupa M3 Mechanika i Budowa Maszyn Wydział Budowy Maszyn i Zarządzania 2014/2015 1

2

Spis treści 1. Analiza stanu naprężeń i odkształceń 5 1.1. Opis modelu 5 1.2. Przeprowadzone badania 7 1.3. Wnioski 11 2. Analiza rozkładu temperatury 12 2.1. Opis modelu 12 2.2. Przeprowadzone badanie 13 2.3. Wnioski 18 3. Analiza aerodynamiczna samochodu 19 3.1. Opis modelu 19 3.2. Przeprowadzone badanie 20 3.3. Wnioski 23 3

4

1. Analiza stanu naprężeń i odkształceń 1.1. Opis modelu Obiektem analizy jest wałek rowerowego mechanizmu korbowego w standardzie mocowania ISIS utwierdzony i obciążony w sposób zbliżony do sytuacji, jaka ma miejsce w rowerze. Model został wykonany w programie AutodeskInventor Professional 2015. Celem analizy jest sprawdzenie jak wygląda rozkład naprężeń w wałku w warunkach obciążenia gdy rowerzysta stoi na pedałach, a ramiona korby ustawione są pionowo względem podłoża. Analizę odkształcenia wałka przeprowadzę za pomocą równania Lagrange a II rodzaju, które ma postać: F wartość obciążenia, ρ współczynnik zależny od gęstości materiału Materiał ceowników przyjmuję jako stal następujących parametrach: -moduł Yoiunga E = 2*10 11 Pa -współczynnik Poissona v = 0,33, gęstość ρ = 7850 kg/m 3, analizę przeprowadzono dla obciążenia Fy = 300 N/m 2, 5

Rys 1.1. Wymiary wałka. 6

1.2.Przeprowadzone badanie Rys 1.2. Model 3D wałka wykonany w programie AutodeskInventor. 7

Rys 1.3. (Boundarysettings) fixed w miejscu, w którym łożyska podpierają wał i ustalają jego położenie w mufie ramy Rys 1.4. zdjęcie przedstawiające wałek wraz z łożyskami 8

Rys 1.5. (Boundarysettings) free - load miejsca w których występuje nacisk zadaną siłą Rys. 1.6. Wygenerowanie siatki 21581 elementów. 9

Rys. 1.7. Odkształcenia wałka pod wpływem obciążenia max. 9,067e10 [m] Rys. 1.8. Rozkład naprężeń von Mises a w wałku- max. 8483,121 [Pa] 10

1.3.Wnioski Symulacja obrazujewystępujące odkształcenia i rozkład naprężeń podczas obciążania wałka siłą 300N/m 2 w sposób opisany powyżej. Jak widać wartość odkształcenia jest znikomo mała, zatem pomijając niedokładność badań, wałek jest dobrze zaprojektowany. Rozkład naprężeń wskazuje newralgiczne punkty konstrukcyjne wałka miejsce występowania karbu. W tych miejscach, należy zwrócić szczególną uwagę na wytrzymałość konstrukcji wałka. W tym przypadku szczególnie niebezpieczne będą naprężenia zmęczeniowe. W rzeczywistości jednak w miejscu wystąpienia największych naprężeń (karbu) znajdują się łożyska (Rys. 1.4) przez co oddziaływanie siły w mniejszym stopniu wpływa na powstawanie efektu karbu. 11

2.Analiza rozkładu temperatury w rowerowej tarczy hamulcowej 2.1.Opis modelu Analizaprzepływu ciepła jest przeprowadzona na przykładzie rowerowej tarczy hamulcowej Shimano XTR. Tarcza jest kilkuczęściowa, część robocza jest połączona z pająkiem za pomocą roznitowanych sworzni.symulacja ma na celu pokazanie rozkładu temperatury w tarczy dla trzech różnych materiałów: 1)stopu tytanu Ti-6Al-4V, 2)nierdzewnej stali martenzytycznej 302 3)stopu aluminium 6061-T6 Temperatura początkowa tarczy to 20⁰C, powierzchnia roboczajest podgrzewana, w sposób, który jest dużym uproszczeniem hamowania, do temperatury 127⁰C. 12

Rys. 2.1. Wymiary tarczy. Rys. 2.2. Model 3D formy wykonany w programie Solidworks. 13

2.2.Przeprowadzone badania Rys. 2.3. Wygenerowanie siatki 44182 elementy. Rys. 2.4. Tarcza jest podgrzewana na powierzchniach płaskich części roboczej 14

Rys. 2.5. Rozkład temperatur po upływie 1s widok z góry 15

s. 2.6. Rozkład temperatur po upływie 1s przekrój Ry 16

17

Rys. 2.7. Rozkład temperatur po upływie 1s widok na pająk tarczy 2.3.Wnioski Najwyższą temperaturę ma pająk tarczy wykonanej ze stopu tytanu (391,483 K), co związane jest z jego najwyższą, spośród badanych materiałów, przewodnością cieplną.najniższą temperaturę ma pająk tarczy wykonanej ze stali nierdzewnej. (292.902 K). Newralgicznym punktem konstrukcji tarczy jest miejsce połączenia części roboczej z pająkiem. W tym miejscu należy ograniczyć przepływ ciepła do pająka stosując stalowe sworznie, które na Rys.2.5. mają najniższą temperaturę. Najlepszym materiałem na tarczę jest stal nierdzewna, ponieważ istotne jest, ograniczanie obszarutarczy nagrzewającego się w trakcie hamowania. 18

3. Analiza aerodynamiczna pocisków używanych w czołgach Leopard 2 i M1A1/A2 Abrams. Pociski DM11. 3.1. Opis modelu Czołgowe pociski odłamkowe rozwijane były w krajach Układu Warszawskiego. Na zachodzie do niszczenia umocnień i rażenia siły żywej wykorzystywano pociski kumulacyjne. Doświadczenia ostatnich konfliktów asymetrycznych wskazały jednak na konieczność opracowania dedykowanej amunicji. Jeden z wzorów opracował niemiecki Rheinmetall. DM11 - oprócz głowicy odłamkowej i brzechw stabilizujących - otrzymał programowalny zapalnik. Dzięki niemu załoga czołgu może spowodować rozerwanie się pocisku na wyznaczonym dystansie, np. nad żołnierzami piechoty, ukrywającymi się za przeszkodami terenowymi. Drugi z trybów pracy zapalnika pozwala na wybuch ze zwłoką. Może być on wykorzystany do niszczenia umocnień. Trzeci tryb, z działaniem kontaktowym, przeznaczony jest do klasycznych zastosowań. Nowe pociski mogą być stosowane do istniejących dział gładkolufowych kalibru 120 mm, zarówno krótszych (L44), jak i dłuższych (L55). Pozwala to na ich stosowanie w kilku tysiącach czołgów rodziny Leopard 2 i M1A1/A2 Abrams, nawet tych, których wyposażenie pokładowe jest jeszcze analogowe. Cyfrowe urządzenie do programowania amunicji może być bowiem montowane bez ingerencji w system kontroli ognia. 19

Rys. 3.1 Badany element. Pocisk DM11. 3.2. Przeprowadzone badanie Rys 3.2. Model w programie Comsol Multiphysics Model przedstawia kształt rzutu bocznego, który powstał w programie CAD, a następnie został zaimportowany do Comsola. 20

Parametry które zastosowano to: - prędkość 40, 70, 110 m/s - gęstość powietrza ρ=1,293 kg/m 3, - współczynnik dynamicznej lepkości powietrza η=1,708*10-5 Pa*s Lewą stronę tuneli ustalono jako wlot powietrza (intel), natomiast prawą stronę pozostawiono otwartą (open boundry). Pocisk oznaczono jako przeszkodę na drodze przepływającego powietrza (wall). Rys. 3.3. Wygenerowanie siatki - 21536 elementów. Model narysowany jest w sporym uproszczeniu, dlatego nie dziwi fakt, że elementów jest tak niewiele. Jednak Pomimo to, analiza aerodynamiczna została odwzorowana dobrze. 21

Rys. 3.4. Prędkość powietrza wokół naboju przy 40 m/s. Rys. 3.5. Prędkość powietrza wokół naboju przy 70m/s. 22

Rys 3.6. Prędkość powietrza wokół naboju przy 110 m/s. 3.3. Wnioski Prędkość powietrza przy samym naboju jest niewielka prawie bliska 0. Maksymalna prędkość powietrza dla naboju przy 40 m/s wynosi 96,361 m/s, dla 70m/s z kolei 169,364 m/s a przy 110 m/s już 191,775 m/s. W przypadku 70m/s musiała zostać zmniejszona siatka elementów, ze względu na moc obliczeniową komputera, który nie poradził sobie dostatecznie z taką ilością elementów do zbadania. Analiza jest przeprowadzana z dużym błędem ze względu na to, że jest to uproszczony model oraz przedstawione zjawisko jest w 2D. 23