Funkcje matematyczne w C. Programowanie w C Marek Pudełko

Podobne dokumenty
3 Przygotował: mgr inż. Maciej Lasota

Stałe. Funkcje standardowe. Niektóre stałe i funkcje z pliku nagłówkowego math.h. M_E M_LOG2E M_LOG10E M_LN2 M_LN10 M_PI M_PI_2

Funkcje. czyli jak programować proceduralne. Programowanie Proceduralne 1

Funkcje. czyli jak programować proceduralne. Programowanie Proceduralne 1

MATrix LABoratory. A C21 delta tvx444 omega_zero. hxx J23 aaa g4534 Fx_38

JĘZYKI PROGRAMOWANIA Z PROGRAMOWANIEM OBIEKTOWYM. Wykład 4

Niezależne i sterowane źródła napięciowe i prądowe

1 Funkcje elementarne

Klasyfikacja typów w C++

Funkcje. Alina Gleska. Instytut Matematyki, Wydział Elektryczny, Politechnika Poznańska

Podstawowe wyrażenia matematyczne

ZASADY PROGRAMOWANIA STRUKTURALNEGO (ZAP - zima 2016) Liczby, znaki, napisy, operatory logiczne, stałe. Pętle typu while.

Funkcje Andrzej Musielak 1. Funkcje

ROZKŁAD MATERIAŁU DO II KLASY LICEUM (ZAKRES ROZSZERZONY) A WYMAGANIA PODSTAWY PROGRAMOWEJ.

ZASADY PROGRAMOWANIA STRUKTURALNEGO (ZAP - zima 2014) Wyrażenia c.d. Pętle typu while.

Programowanie Delphi obliczenia, schematy blokowe

1. Wypisywanie danych

PODSTAWY INFORMATYKI 1 PRACOWNIA NR 2

Część 4 życie programu

Programowanie w C++ Wykład 3. Katarzyna Grzelak. 12 marca K.Grzelak (Wykład 1) Programowanie w C++ 1 / 35

Zagadnienia do małej matury z matematyki klasa II Poziom podstawowy i rozszerzony

Języki programowania wysokiego poziomu. PHP cz.2.

Podręcznik do C/C++ Marek Pudełko IV TI

I - Microsoft Visual Studio C++

1 Wyrażenia potęgowe i logarytmiczne.

ŚRODOWISKO MATLAB cz.1 Operacje arytmetyczne na liczbach rzeczywistych i zespolonych

sem. II(język C, cz. I) Dr inż. M. Czyżak

III. Funkcje rzeczywiste

Spis treści MATLAB CZ. 1 OPERACJE ARYTMETYCZNE NA LICZBACH RZECZYWISTYCH I ZESPOLONYCH. Technologie Informacyjne

Katedra Elektrotechniki Teoretycznej i Informatyki. sem. III i IV. Dr inż. M. Czyżak

MATeMAtyka klasa II poziom rozszerzony

Spis treści MATLAB CZ. 1 OPERACJE ARYTMETYCZNE NA LICZBACH RZECZYWISTYCH I ZESPOLONYCH. Technologie Informacyjne

(a b 1 2); : ( b a + b ab 2 + c ). : a2 2ab+b 2. Politechnika Białostocka KATEDRA MATEMATYKI. Zajęcia fakultatywne z matematyki 2008

Podstawy nauk przyrodniczych Matematyka Wstęp

Propozycja szczegółowego rozkładu materiału dla 4-letniego technikum, zakres podstawowy i rozszerzony. Klasa I (90 h)

ZMIENNE P R O G R A M O W A N I E C + +

Modyfikacja układu współrzędnych VIEW

RAMOWY ROZKŁAD MATERIAŁU Z MATEMATYKI DLA KLAS I-III LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCEGO PRZY CKU NR 1

C++ wprowadzanie zmiennych

2) R stosuje w obliczeniach wzór na logarytm potęgi oraz wzór na zamianę podstawy logarytmu.

Wstęp do programowania

Wstęp do Programowania, laboratorium 02

Funkcje programu STATGRAPHICS. ACOS (x) ACOSR (x) ASIN (x) ASINR (x) ATAN (x) ATANR (x) COMPRESS (zmienna; warunek) COS (x) COSR(x)

Wykaz treści i umiejętności zawartych w podstawie programowej z matematyki dla IV etapu edukacyjnego

SPIS TREŚCI WSTĘP LICZBY RZECZYWISTE 2. WYRAŻENIA ALGEBRAICZNE 3. RÓWNANIA I NIERÓWNOŚCI

Informacje wstępne #include <nazwa> - derektywa procesora umożliwiająca włączenie do programu pliku o podanej nazwie. Typy danych: char, signed char

Zakres materiału obowiązujący do próbnej matury z matematyki

Kształcenie w zakresie podstawowym. Klasa 1

Wykład 3: Matlab cz.2 Podstawy programowania strukturalnego

Matematyka do liceów i techników Szczegółowy rozkład materiału Zakres podstawowy

ROZKŁAD MATERIAŁU NAUCZANIA KLASA 1, ZAKRES PODSTAWOWY

Ostatnia aktualizacja: 30 stycznia 2015 r.

Nowa podstawa programowa z matematyki ( w liceum od r.)

Matematyka ETId I.Gorgol. Funkcja złożona i odwrotna. Funkcje

Wizualizacja danych 2D i 3D - Gnuplot

Scilab - wprowadzenie

IV etap edukacyjny. Cele kształcenia wymagania ogólne

WYMAGANIA SZCZEGÓŁOWE zakres podstawowy dla poszczególnych klas

Klasy: String, Random, Math. Korzystanie z dokumentacji.

5. Funkcje w standardzie SPICE i w programie Probe. Parametry globalne. Funkcje wbudowane w programie PSPICE pakietu MicroSim

Programowanie w Matlabie (cz.2)

Kup książkę Poleć książkę Oceń książkę. Księgarnia internetowa Lubię to!» Nasza społeczność

Wyrażenia arytmetyczne

MATeMAtyka zakres rozszerzony

Języki i metodyka programowania. Wprowadzenie do języka C

Blok zawierający opis danego quizu, np. Pierwsze kolokwium z podstaw chemii. Blok definiujący czas trwania kolokwium.

PROPOZYCJA PLANU WYNIKOWEGOREALIZACJI PROGRAMU NAUCZANIA Matematyka przyjemna i pożyteczna W DRUGIEJ KLASIE SZKOŁY PONADGIMNAZJALNEJ

Rozkład materiału: matematyka na poziomie rozszerzonym

Standardy wymagań maturalnych z matematyki - matura

Programowanie w C++ Wykład 2. Katarzyna Grzelak. 5 marca K.Grzelak (Wykład 1) Programowanie w C++ 1 / 41

Wstęp do Informatyki

Funkcją sinus kąta α nazywamy stosunek przyprostokątnej leżącej naprzeciw kąta α do przeciwprostokątnej w trójkącie prostokątnym, i opisujemy jako:

ZASADY PROGRAMOWANIA STRUKTURALNEGO (ZAP - zima 2015) Liczby, znaki, napisy, wyrażenia. Pętle typu while.

IV etap edukacyjny Cele kształcenia wymagania ogólne

V. WYMAGANIA EGZAMINACYJNE

Stałe oznaczane są słowem kluczowym final. Do stałej wartość można przypisać tylko raz. Dobrą konwencją jest nazywanie stałych wielkimi literami

Programowanie Generowanie danych. Uwagi ogólne

Teksty Liczby Formuły. Operatory. dr inż. Jarosław Forenc. Pasek narzędzi. Pasek narzędzi. (Atrybuty komórek)

Standardy wymagań maturalnych z matematyki - matura 2010

KLASA II LO Poziom rozszerzony (wrzesień styczeń)

dr inż. Jarosław Forenc

MATEMATYKA IV etap edukacyjny

wykład V uzupełnienie notatek: dr Jerzy Białkowski Programowanie C/C++ Język C++ klasy i obiekty wykład V dr Jarosław Mederski Spis Język C++ - klasy

do MATLABa podstawowe operacje na macierzach WYKŁAD Piotr Ciskowski

wykład IV uzupełnienie notatek: dr Jerzy Białkowski Programowanie C/C++ Język C, a C++. wykład IV dr Jarosław Mederski Spis Język C++ - wstęp

Schematy blokowe. Algorytmy Marek Pudełko

ROZKŁAD MATERIAŁU DO 1 KLASY LICEUM (ZAKRES PODSTAWOWY) A WYMAGANIA PODSTAWY PROGRAMOWEJ.

Indukcja matematyczna

Zagadnienia z matematyki dla klasy II oraz przykładowe zadania

1 Zbiór liczb rzeczywistych

Microsoft Small Basic

Adres komórki-nazwa kolumny i nazwa wiersza, na przecięciu których znajduje się komórka. B3- adres aktywnej komórki

Funkcje. Część druga. Zbigniew Koza. Wydział Fizyki i Astronomii

WYMAGANIA I KRYTERIA OCENIANIA Z MATEMATYKI W 3 LETNIM LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCYM

PORÓWNANIE TREŚCI ZAWARTYCH W OBOWIĄZUJĄCYCH STANDARDACH EGZAMINACYJNYCH Z TREŚCIAMI NOWEJ PODSTAWY PROGRAMOWEJ

MATEMATYKA 8. Funkcje trygonometryczne kąta ostrego (α < 90 ). Stosunki długości boków trójkąta prostokątnego nazywamy funkcjami trygonometrycznymi.

Rozwiązanie. #include <cstdlib> #include <iostream> using namespace std;

Zmiany dotyczące egzaminu maturalnego 2015 z matematyki

TRYGONOMETRIA. 1. Definicje i własności funkcji trygonometrycznych

Zagadnienia na egzamin poprawkowy z matematyki - klasa I 1. Liczby rzeczywiste

Transkrypt:

Funkcje matematyczne w C Programowanie w C Marek Pudełko

Używanie funkcji matematycznych W standardowym ANSI C jest możliwe skorzystanie z 22 funkcji matematycznych. By to zrobić, do programu należy włączyć plik nagłówkowy math.h #include<math.h> 2

Funkcje trygonometryczne Wynik jest liczbą zmiennoprzecinkową typu double. Każda z funkcji występuje w dwóch wersjach np. sin() i sinl(). Argumenty są typu double. Wersja z literą l ma argument long double. Funkcje zwykłe sin,cos,tan Kąt x musi być wyrażony w radianach Funkcje arcus asin,acos,atan,atan2 Argument musi należeć do przedziału [-1,1]. Wynik jest wyrażony w radianach 3

Funkcje trygonometryczne Funkcja Opis Przykład sin(x) sinus (x) z = sin(1.0); cos(x) cosinus (x) z = cos(1.0); tan(x) tangens (x) z = tan(1.0); asin(x) arcus sinus (x) z = asin(-0.5); acos(x) arcus cosinus (x) z = acos(-0.5); atan(x) arcus tangens(x) z = atan(-0.5); atan2(x,y) arcus tangens( ) z = atan2(2,3); y x 4

#include <cstdlib> #include <iostream> #include <stdio.h> #include <math.h> using namespace std; int main(int argc, char *argv[]) { double x=-1.0; do { cout<<"sinus liczby "<<x<<" wynosi "<<sin(x)<<"\n"; x= x + 0.1; }while (x<=1.0); } getchar(); return 0; 5

Ćwiczenia 1. Jak uzyskać funkcję cotangens? 2. Jak uzyskać funkcję secans? 3. Jak uzyskać funkcję cosecans? 4. Napisz program ilustrujący jedynkę trygonometryczną. 5. Zbadaj jaki jest zakres wartości powrotnej funkcji: a) Sinus, cosinus b) Tangens c) Arcus sinus d) Arcus cosinus e) Arcus tangens i Arcus tangens2 6

Funkcje hiperboliczne Funkcje hiperboliczne są okresowe wzdłuż osi liczb urojonych. Kąt x musi być wyrażony w radianach Każda z funkcji występuje w dwóch wersjach np. sinh() i sinhl(). Argumenty są typu double. Wersja z literą l ma argument long double. 7

Funkcje hiperboliczne Funkcja Opis Przykład sinh(x) sinus hiperboliczny (x) sh = sinh (0.7); cosh(x) cosinus hiperboliczny (x) ch = cosh (x); tanh(x) tangens hiperboliczny (x) th = tanh (-0.1); 8

#include <cstdlib> #include <iostream> #include <stdio.h> #include <math.h> using namespace std; int main(int argc, char *argv[]) { double x=-1.0; do {cout<<"sinus hiperboliczny liczby"<<x<<"wynosi"<<sinh(x)<<"\n"; x= x + 0.1; }while (x<=1.0); } getchar(); return 0; 9

Logarytmy i funkcje wykładnicze Każda z funkcji występuje w dwóch wersjach np. exp() i expl(). Argumenty są typu double. Wersja z literą l ma argument long double. 10

Logarytmy i funkcje wykładnicze Funkcja Opis Przykład log(x) logarytm naturalny x cout<<log(2.71); log10(x) logarytm dziesiętny x cout<<log10(100); pow(a,b); Oblicza a b z = pow(10,2); pow10(b); Oblicza 10 b z = pow10(2); exp(x) Eksponenta x (e x ) cout<<exp(1.0); ldexp(m,w) Oblicza wynik m*2 w x=ldexp(mant,wykl); frexp(x,*wykl) Rozkład liczby na mantysę i wykładnik, 0,5 mantysa<1 i x=mantysa*2 wykładnik mant=frexp(x,wykl); cout<<mant<<wykl; 11

12

Ćwiczenia 13

Funkcje różne Funkcja Opis Przykład ceil(x) floor(x) Najmniejsza liczba całkowita większa od x Największa liczba całkowita mniejsza od x ceil(3.7); floor(3.7); fmod(x,y) Reszta z dzielenia x przez y fmod(13,5); mod(x,*calk) Rozkłada liczbę na część całkowitą i ułamkową hypot(a,b) Oblicza w trójkącie długość przeciwprostokątnej ulamk=mod(x,&calk); cout<<calk<<ulamk; hypot(4,3); sqrt(x) Pierwiastek kwadratowy z x cout<<sqrt(4); cabs(z) Moduł liczby zespolonej z, gdzie z jest strukturą dwuliczbową cabs(z); fabs(x) Wartość bezwzględna z x fabs(-2.7); 14

Funkcja Funkcja wielomianowa Opis poly(x,n,c[]) Oblicza i zwraca wartość funkcji wielomianowej n-tego stopnia o współczynnikach c[0], c[1], c[n] dla argumentu x. Dla n=3 obliczana jest wartość dla wielomianu c[3]x 3 + c[2]x 2 + c[1]x + c[0] int main(void) { double c[2]; c[1]=2 c[0]=45; cout<<poly(1,2,c); //wynik=47 } return 0; 15

16