QUANTA Lite Ribosome P ELISA 708600 Do diagnostyki in vitro Złożoność CLIA: Wysoka

QUANTA Lite Ribosome P ELISA 708600 Do diagnostyki in vitro Złożoność CLIA: Wysoka Przeznaczenie QUANTA Lite TM Ribosome P jest to immunoenzymatyczny test (ELISA) do półilościowego oznaczania przeciwciał przeciwko rybosomalnemu P w surowicy człowieka. Obecność przeciwciał przeciwko rybosomalnemu P może być wykorzystywana w połączeniu z objawami klinicznymi i innymi badaniami laboratoryjnymi w celu pomocy w diagnostyce tocznia rumieniowatego układowego oraz innych powiązanych chorób tkanki łącznej. Podsumowanie i wyjaśnienie testu Przeciwciała przeciwjądrowe (ANA) występują w wielu różnych chorobach tkanki łącznej i jako takie stanowią czuły cel badania przesiewowego. 1 Pomimo tego, że badanie ANA jest doskonałym badaniem przesiewowym dla SLE (wynik negatywny praktycznie wyklucza aktywne SLE) 2, w żadnym wypadku nie jest to badanie swoiste. Na pozytywnych próbkach na obecność przeciwciał przeciwjądrowych (ANA) przeprowadzane są różne swoiste testy uzupełniające w celu określenia "profilu autoprzeciwciał". Przeciwciała reagujące z cytoplazmatycznymi rybosomami są bardzo swoiste dla SLE, podobnie jak z przeciwciałami przeciwko Sm i dsdna są uważane za przeciwciała znacznikowe. 3 W immunofluorescencji przy użyciu substratu komórkowego HEp-2, przeciwciała rybosomów wytwarzają drobnoziarnistą cytoplazmatyczną fluorescencję. 4 Przeciwciała te są wykrywane u około 12% pacjentów z SLE 5,6 oraz u 90% pacjentów z psychozą toczniową. 7 U większości pacjentów z psychozą toczniową i przeciwciałami przeciwko rybosomom, stwierdzone miana wykazywały ponad pięciokrotny wzrost w trakcie i przed aktywnymi fazami choroby. 7 Przeciwciała przeciwko rybosomalnemu P są skierowane przeciwko fosfoproteinom, P 0, P 1, oraz P 2, które znajdują się na większej podjednostce 60S rybosomów eukariotycznych. Ostatnio scharakteryzowano bardzo dobrze antygen rybosomalny, a opublikowane badania wykorzystują albo rekombinowany rybosom P 8 lub syntetyzowany od końca karboksylowego peptyd złożony z 22 aminokwasów. 9,10 Ten liniowy wyznacznik peptydu jest wspólny i jest on główną determinantą antygenową fosfoprotein 3 rybosomów. 10 Opublikowane wyniki badań z wykorzystaniem syntetyzowany od końca karboksylowego peptydu składającego się z 22 aminokwasów t teście wykonywanym metodą ELISA wskazuje na badanie, które należy wykonywać diagnostyce neurologicznej postaci tocznia 9,10 i nie wykazujące żadnych sprzecznych wyników obserwowanych przy rekombinowanym rybosomalnym P 11 prawdopodobnie z powodu obecności zanieczyszczeń produktów bakteryjnych w obrębie antygenu. Istnieje wiele metod, w tym metoda podwójnej dyfuzji Ouchterlony'ego i głównie immunofluorescencji pośredniej, które zostały wykorzystane w celu wykrycia przeciwciał przeciwko rybosomom. Technika immunofluorescencji może dać wyniki fałszywie ujemne z powodu obecności przeciwciał i zakłócających fałszywie dodatnie wyniki ze względu na reaktywność z innymi nierybosomalnymi składnikami cytoplazmy. Wykorzystanie wysoce zdefiniowanego peptydu syntetycznego jako antygenu jest testem czułym, specyficznym i wysoce powtarzalnym. Technika ELISA wykorzystywana w tym teście jest wrażliwa, swoista i obiektywna. Może być ona wygodnie stosowana do testowania dużych i małych ilości próbek. Zasada badania Syntetyczny antygen P rybosomu wiąże się z dołkami płytek polistyrenowych w warunkach, które zabezpieczają antygen w jego naturalnym stanie. Wstępnie rozcieńczone kontrole i rozcieńczona surowice pacjenta są dodawane do oddzielnych dołków, umożliwiając obecnym przeciwciałom P rybosomu powiązanie z unieruchomionym antygenem. Niezwiązana próbka jest wypłukiwana i do każdego dołka dodawany jest koniugat znakowanego enzymem przeciwciała przeciw-ludzkiego IgG. Druga inkubacja umożliwia przeciwciałom przeciw-ludzkim IgG znakowanym enzymem związać się z dowolnymi przeciwciałami pacjenta, które zostały przytwierdzone do mikrodołków. Po wypłukaniu wszelkich niezwiązanych przeciwciał przeciw-ludzkich IgG znakowanych enzymem, aktywność pozostałego enzymu bada się dodając substrat chromogeniczny i mierząc intensywność powstałej barwy. Badanie może zostać ocenione spektrofotometrycznie, poprzez zmierzenie i porównanie intensywności barwy, która powstaje w dołkach z próbkami od pacjenta z barwą dołków kontrolnych. Odczynniki 1. Polistyrenowa płytka z mikrodołkami ELISA pokryta antygenem P rybosomu (12-1 x 8 dołków), z uchwytem w torebce foliowej zawierającej osuszacze 2. Negatywna kontrola ELISA, 1 fiolka buforu zawierającego konserwant i ludzką surowicę bez żadnych ludzkich przeciwciał przeciwko P rybosomu, wstępnie rozcieńczona, 1,2 ml 3. Słabo pozytywna P ELISA rybosomu, 1 fiolka buforu zawiera konserwant i przeciwciała surowicy ludzkiej przeciwko P rybosomu, wstępnie rozcieńczona, 1,2 ml 4. Silnie pozytywna P rybosomu ELISA, 1 fiolka buforu zawiera konserwant i przeciwciała surowicy ludzkiej przeciwko P rybosomu, wstępnie rozcieńczona, 1,2 ml 5. Rozcieńczalnik do próbek HRP, 1 fiolka zabarwienie różowe, zawiera sól fizjologiczną buforowaną TRIS, Tween 20, stabilizatory białka i konserwant, 50 ml 6. Koncentrat do płukania HRP, 1 fiolka koncentratu 40x zabarwienie czerwone, zawiera sól fizjologiczną buforowaną TRIS i Tween 20, 25 ml. Instrukcje dotyczące rozcieńczania można znaleźć w sekcji Metody. 1

7. Koniugat HRP IgG, (kozi), przeciwciała przeciw-ludzkie IgG, 1 fiolka zabarwienie niebieskie, zawiera bufor, stabilizatory białka i konserwant, 10 ml 8. Chromogen TMB, 1 fiolka zawierająca stabilizatory, 10 ml 9. Roztwór zatrzymujący HRP, kwas siarkowy 0,344 M, 1 fiolka bezbarwny, 10 ml Ostrzeżenia 1. OSTRZEŻENIE: Ten produkt zawiera substancję chemiczną (0,02% chloramfenikol) w rozcieńczalniku do próbek, kontrolach i koniugacie, która według stanu Kalifornii wywołuje raka. 2. Wszystkie materiały pochodzenia ludzkiego używane w przygotowywaniu kontroli dla tego produktu zostały przetestowane i na podstawie metod zatwierdzonych przez FDA stwierdzono, że nie zawierają przeciwciał przeciwko HIV, HBsAg i HCV. Jednak żadna metoda testowania nie może całkowicie zagwarantować braku obecności HIV, HBV, HCV lub innych czynników zakaźnych. Z tego powodu słabo pozytywna P rybosomu ELISA, silnie pozytywna P ELISA oraz ujemna kontrola ELISA powinny być przeprowadzane w taki sam sposób jak materiał potencjalnie zakaźny. 12 3. Jako konserwant stosowany jest azydek sodu. Azydek sodu jest trucizną i może być toksyczny w przypadku połknięcia lub wchłonięcia przez skórę lub oczy. Azydek sodu może wchodzić w reakcję z ołowianą lub miedzianą instalacją wodociągową, tworząc potencjalnie wybuchowe azydki metali. Jeśli do usuwania odczynników używane są zlewy, należy przepłukiwać je dużą ilością wody, aby nie dopuścić do gromadzenia się azydku. 4. Koniugat HRP zawiera rozcieńczoną trującą/korozyjną substancję chemiczną, która może być toksyczna w przypadku spożycia w dużej ilości. Aby uniknąć potencjalnych oparzeń chemicznych, należy unikać kontaktu ze skórą i oczami. 5. Chromogen TMB zawiera środek drażniący, w który może być szkodliwy w przypadku wdychania, spożycia lub wchłonięcia przez skórę. Aby uniknąć urazów, należy unikać wdychania, spożycia lub kontaktu ze skórą i oczami. 6. Roztwór zatrzymujący HRP składa się z rozcieńczonego roztworu kwasu siarkowego. Unikać wystawienia na działanie zasad, metali lub innych związków, które mogą wchodzić w reakcje z kwasami. Kwas siarkowy jest trucizną i ma właściwości korozyjne. W razie połknięcia może być toksyczny. Aby uniknąć oparzeń chemicznych, należy unikać kontaktu ze skórą i oczami. 7. Podczas pracy z dostarczonymi odczynnikami należy stosować odpowiednie środki ochrony osobistej. 8. Rozlane odczynniki należy natychmiast usunąć. Należy przestrzegać wszystkich krajowych i lokalnych przepisów w zakresie utylizacji odpadów. Środki ostrożności 1. Ten produkt jest przeznaczony do zastosowań diagnostycznych in vitro. 2. Zastąpienie składników dostarczonych w tym systemie innymi składnikami może skutkować osiągnięciem niespójnych wyników. 3. Niepełne lub nieprawidłowe płukanie i niewystarczające usunięcie płynu z płytek z dołkami ELISA wpłynie negatywnie na precyzję badań i/lub spowoduje wysoki poziom tła. 4. Dostosowanie tego badania do stosowania ze zautomatyzowanymi analizatorami próbek oraz innymi urządzeniami do pracy z płynami, w całości lub w części, może skutkować rozbieżnością wyników w stosunku do badań przeprowadzanych ręcznie. Obowiązkiem każdego laboratorium jest potwierdzenie, że wyniki testów uzyskanych na podstawie zautomatyzowanych badań mieszczą się w akceptowalnych limitach. 5. Na wyniki analizy wpływa wiele różnych czynników. Obejmują one temperaturę początkową odczynników, temperaturę otoczenia, dokładność i powtarzalność techniki pipetowania, dokładność płukania i usuwania płynu z dołków płytek ELISA, fotometr użyty do analizy wyników oraz czasy trwania inkubacji podczas badania. Uzyskanie dokładnych i powtarzalnych wyników wymaga staranności i precyzji. 6. Zalecane jest ścisłe przestrzeganie procedury testowej. 7. Niedokładne zamknięcie torebki z zamknięciem strunowym, zawierającej płytki z mikrodołkami i osuszaczami, spowoduje degradację antygenu i brak precyzji badania. 8. Dwukrotne lub wielokrotne użycie koniugatu HRP z jednej butelki w pewnym okresie czasu może dać niedopuszczalnie niski poziom absorbancji. Aby nie dopuścić do takiej sytuacji istotne jest przestrzeganie wszystkich zaleceń dotyczących procedur pracy z koniugatem HRP. 9. Zanieczyszczenie chemiczne koniugatu HRP może być spowodowane nieprawidłowym czyszczeniem lub płukaniem sprzętu lub narzędzi. Pozostałości typowych laboratoryjnych substancji chemicznych, takich jak formalina, substancja wybielająca, etanol lub detergent, z czasem spowoduje degradację koniugatu HRP. Po użyciu chemicznych substancji czyszczących/dezynfekujących dokładnie wypłukać cały sprzęt i wszystkie narzędzia. Warunki przechowywania 1. Przechowywać wszystkie odczynniki zestawu w temperaturze 2 8 C. Nie zamrażać. Odczynniki są trwałe do daty ważności, pod warunkiem, że są przechowywane i używane zgodnie z instrukcjami. 2. Nieużyte płytki z mikrodołkami pokrytymi antygenem powinny być starannie zamknięte w torebce foliowej z osuszaczami i przechowywane w temperaturze 2 8 C. 3. Rozcieńczony bufor do płukania zachowuje trwałość przez 1 tydzień w temperaturze 2 8 C. 2

Pobieranie próbek Ta procedura powinna być wykonana z próbką surowicy. Dodanie azydku lub innych konserwantów do próbek analitycznych może mieć negatywny wpływ na wyniki. Nie używać próbek zawierających widoczne zanieczyszczenia, skażonych bakteryjnie lub podgrzanych. Należy unikać całkowicie zhemolizowanej lub lipemicznej surowicy albo próbek. Po pobraniu surowica powinna być oddzielona od skrzepu. Dokument NCCLS H18-A2 zaleca następujące warunki przechowywania próbek: 1) Przechowywać próbki w temperaturze pokojowej nie dłużej niż 8 godzin. 2) Jeżeli test nie zostanie zakończony w ciągu 8 godzin, próbki należy przechowywać w lodówce w temperaturze 2 8 C. 3) Jeżeli test nie zostanie zakończony w ciągu 48 godzin, lub do wysłania próbki, należy zamrozić do temperatury -20 C lub niższej. Zamrożone próbki po rozmrożeniu i przed badaniem muszą zostać dobrze wymieszane. Badanie Dostarczone materiały 1 Płytka z mikrodołkami P rybosomu ELISA (12-1 x 8 dołków), z uchwytem 1 1,2 ml wstępnie rozcieńczonej kontroli negatywnej testu ELISA 1 1,2 ml wstępnie rozcieńczonej słabo pozytywnej kontroli P rybosomu ELISA 1 1,2 ml wstępnie rozcieńczonej silnie pozytywnej kontroli P rybosomu ELISA 1 50 ml rozcieńczalnika do próbek HRP 1 25 ml koncentratu do płukania HRP, koncentrat 40x 1 10 ml koniugatu przeciwciała IgG HRP, (kozie), przeciw-ludzkie IgG 1 10 ml chromogenu TMB 1 10 ml roztworu zatrzymującego HRP, kwas siarkowy 0,344 M Wymagane materiały nie dołączone do zestawu Mikropipety na 5, 100, 200 300 i 500 µl Jednorazowe końcówki mikropipet Probówki do roztworów próbek pochodzących od pacjenta, 4 ml objętości Woda destylowana lub dejonizowana Naczynie o objętości 1 l do rozcieńczonego koncentratu HRP do płukania Czytnik płytek z mikrodołkami umożliwiający pomiar gęstości optycznej przy 450 nm (i przy 620 nm dla odczytów przy dwóch długościach fali) Sposób przygotowania Przed rozpoczęciem 1. Doprowadzić wszystkie odczynniki i próbki do temperatury pokojowej (20-26 o C) i dobrze wymieszać. 2. Rozcieńczyć koncentrat do płukania HRP w stosunku 1:40, dodając zawartość butelki koncentratu do płukania HRP do 975 ml wody destylowanej lub dejonizowanej. Jeśli cała płytka nie zostanie przetworzona w tym czasie, można przygotować mniejszą ilość. W tym celu należy dodać 2,0 ml koncentratu do 78 ml wody destylowanej lub dejonizowanej na każde 16 dołków, które będą użyte. Rozcieńczony bufor zachowuje trwałość przez 1 tydzień w temperaturze 2 8 o C. 3. Przygotować roztwór 1:101 każdej próbki pochodzącej od pacjenta, dodając 5 µl próbki do 500 µl rozcieńczalnika do próbek HRP. Rozcieńczone próbki muszą być użyte w ciągu 8 godzin od przygotowania. NIE ROZCIEŃCZAĆ słabo pozytywnej kontroli P rybosomu ELISA, silnie pozytywnej kontroli P rybosomu ELISA i kontroli negatywnej testu ELISA. 4. Ustalenie obecności lub nieobecności P rybosomu przy pomocy arbitralnych jednostek wymaga dwóch dołków dla każdej z trzech kontroli oraz jednego lub dwóch dołków dla każdej próbki pacjenta. Zalecane jest wykonanie duplikatów próbek. Procedura badania 1. WSZYSTKIE ODCZYNNIKI PRZED ROZPOCZĘCIEM BADANIA MUSZĄ BYĆ DOPROWADZONE DO TEMPERATURY POKOJOWEJ (20 26 C). Umieścić wymaganą liczbę mikrodołków/pasków w uchwycie. Natychmiast umieścić nieużywane płytki w torebce foliowej zawierającej osuszacz i dobrze ją zamknąć, aby ograniczyć kontakt z parą wodną. 2. Dodać do dołków 100 µl wstępnie rozcieńczonej niskiej pozytywnej P rybosomu ELISA, silnie pozytywnej P rybosomu ELISA, negatywnej kontroli ELISA oraz rozcieńczonych próbek pacjenta. Przykryć dołki i inkubować przez 30 minut w temperaturze pokojowej na równej powierzchni. Czas inkubacji rozpoczyna się po dodaniu ostatniej próbki. 3. Etap płukania: Odessać całkowicie zawartość każdego dołka. Dodać 200 300 µl rozcieńczonego buforu do płukania HRP do wszystkich dołków, a następnie odessać. Powtórzyć tę sekwencję jeszcze dwukrotnie, aby łącznie przeprowadzić trzy płukania. Odwrócić płytkę i delikatnie strząsnąć ją na materiał chłonny, aby usunąć wszelkie pozostałości płynu po ostatnim płukaniu. Ważne jest, aby całkowicie opróżnić każdy dołek po każdym etapie płukania. Zachować tę samą sekwencję odsysania, jak w przypadku dodawania próbki. 3

4. Do każdego dołka dodać 100 μl koniugatu IgG HRP. Koniugat powinien być usunięty z butelek z zastosowaniem standardowych warunków aseptycznych oraz zalecanych technik laboratoryjnych. Pobrać z butelki jedynie wymaganą do analizy ilość koniugatu. ABY UNIKNĄĆ POTENCJALNEGO ZANIECZYSZCZENIA BAKTERYJNEGO I/LUB CHEMICZNEGO, NIE WOLNO WLEWAĆ NIEUŻYTEGO KONIUGATU Z POWROTEM DO BUTELKI. Inkubować dołki przez 30 minut jak w etapie 2. 5. Etap płukania: Powtórzyć etap 3. 6. Dodać 100 µl chromogenu TMB do każdego dołka i inkubować w ciemności przez 30 minut w temperaturze pokojowej. 7. Do każdego dołka dodać 100 µl roztworu zatrzymującego HRP. Zachować tę samą sekwencję i czas dodawania roztworu zatrzymującego HRP, jak w przypadku chromogenu TMB. Delikatnie postukać płytkę palcem, aby dokładnie wymieszać zawartość dołków. 8. Odczytać absorbancję (gęstość optyczną) każdego dołka przy długości fali 450 nm w ciągu jednej godziny od zatrzymania reakcji. Jeśli wymagane są pomiary bichromatyczne, referencyjną długością fali może być długość 620 nm. Kontrola jakości 1. Aby upewnić się, że wszystkie odczynniki i procedury funkcjonują prawidłowo, każdą serię próbek należy testować wraz ze słabo pozytywną kontrolą P rybosomu ELISA, silnie pozytywną kontrolą P rybosomu ELISA i kontrolą negatywną ELISA. 2. Uwaga: w związku z tym, że niska pozytywna kontrola P rybosomu ELISA, silnie dodatnia P rybosomu ELISA oraz negatywna kontrola ELISA są wstępnie rozcieńczone, nie mają one zastosowania w metodach badań związanych z rozcieńczeniem próbek. 3. Dodatkowe kontrole mogą być przebadane zgodnie z wytycznymi lub wymaganiami lokalnych i/lub krajowych przepisów lub organów normalizacyjnych. Dodatkowe odpowiednie surowice kontrolne można przygotować, dzieląc połączone próbki surowicy ludzkiej i przechowując je w temperaturze -20 C. 4. Aby wyniki badania mogły być uznane jako ważne, muszą zostać spełnione wszystkie poniższe kryteria. Jeśli jakiekolwiek kryterium nie będzie spełnione, badanie powinno być traktowane jako nieważne i powinno zostać powtórzone. a. Absorbancja wstępnie rozcieńczonej silnie pozytywnej kontroli P rybosomu ELISA musi być większa niż absorbancja wstępnie rozcieńczonej słabo pozytywnej P rybosomu ELISA, która z kolei musi być większa niż absorbancja wstępnie rozcieńczonej kontroli negatywnej ELISA. b. Absorbancja wstępnie rozcieńczonej silnie pozytywnej kontroli P ELISA rybosomu musi być większa niż 1,0, natomiast absorbancja wstępnie rozcieńczonej kontroli negatywnej ELISA nie może przekroczyć 0,2. c. Absorbancja słabo pozytywnej kontroli testu P rybosomu ELISA musi być przynajmniej dwukrotnie wyższa od kontroli negatywnej testu ELISA lub przekraczać 0,25. d. Kontrola negatywna testu ELISA oraz silnie pozytywna kontrola testu P rybosomu ELISA mają monitorować występowanie poważnych nieprawidłowości związanych z odczynnikami. Silnie pozytywna kontrola testu P rybosomu ELISA nie zapewni precyzji na poziomie wartości granicznej testu. e. Dodatkowe wytyczne dotyczące odpowiednich praktyk QC można znaleźć w dokumencie NCCLS C24-A. Obliczanie wyników W pierwszej kolejności jest określana średnia gęstość optyczna każdego zestawu duplikatów. Reakcyjność każdej próbki można następnie obliczyć, dzieląc średnią gęstość optyczną próbki przez średnią gęstość optyczną niskiego pozytywnego P rybosomu ELISA. Otrzymany wynik mnoży się przez liczbę jednostek przypisanych do słabo pozytywnej kontroli P rybosomu ELISA, którą można znaleźć na etykiecie. Gęstość optyczna próbki Wartość próbki = x niska pozytywna P rybosomu ELISA (jednostki) niska pozytywna gęstość optyczna P rybosomu ELISA (jednostki) Reaktywność w sposób nieliniowy zależy od ilości obecnych przeciwciał. Wzrosty i spadki stężeń przeciwciał u pacjenta będą odzwierciedlone w analogicznym wzroście lub spadku reaktywności, jednak zmiana ta nie jest proporcjonalna (tzn. podwojenie stężenia przeciwciał nie oznacza podwojenia reaktywności). Jeśli wymagane jest dokładniejsze oszacowanie ilości przeciwciał pacjenta, należy przeprowadzić badanie seryjnych rozcieńczeń próbek pochodzących od pacjenta i ostatnie rozcieńczenie w ramach badania z wynikiem pozytywnym powinno być zaraportowane jako miano przeciwciał pacjenta. Interpretacja wyników Badanie ELISA jest bardzo wrażliwe na technikę i jest w stanie wychwycić nawet najdrobniejsze różnice w populacjach pacjentów. Poniższe wartości są jedynie wartościami sugerowanymi. Każde laboratorium powinno ustalić własny normalny zakres na podstawie własnych technik, kontroli, sprzętu i populacji pacjentów, zgodnie z własnymi ustalonymi procedurami. Próbka następnie może być sklasyfikowana jako negatywna, słabo pozytywna, średnio pozytywna lub silnie pozytywna, zgodnie z poniższą tabelą. 4

Jednostki Negatywny <20 Słabo pozytywna 20-39 Średnio pozytywna 40-80 Silnie pozytywna >80 1. Wynik pozytywny wskazuje na obecność przeciwciał P rybosomu i sugeruje możliwość występowania tocznia rumieniowatego układowego lub innych powiązanych chorób tkanki łącznej. 2. Wynik negatywny świadczy o tym, że nie występują przeciwciała przeciwko P rybosomu lub że ich poziom jest poniżej dolnej wartości granicznej badania. 3. Zalecane jest, aby wyniki raportowane przez laboratorium zawierały oświadczenie: Poniższe wyniki zostały uzyskane przy użyciu zestawu INOVA QUANTA Lite Ribosome P ELISA. Wartości P rybosomu uzyskane metodami badań różnych producentów nie mogą być stosowane zamiennie. Rząd wielkości poziomów raportowanego IgG nie może być skorelowany z mianem punktu końcowego. Ograniczenia badania 1. Obecność kompleksów immunologicznych lub innych agregatów immunoglobuliny w próbce pochodzącej od pacjenta może powodować podwyższony poziom nieswoistego wiązania i wytwarzać fałszywe pozytywne wyniki w tym badaniu. 2. Nie wszyscy chorzy na toczeń rumieniowaty układowy mają dodatnie przeciwciała przeciwko P rybosomu. 3. Nie wszyscy pacjenci z SLE i problemami neurologicznymi mają pozytywny wynik na obecność przeciwciał przeciwko P rybosomu. 4. Odnotowano, że wzrost przeciwciał przeciwko P rybosomu wzrasta i obniża się podczas wzrostu aktywności choroby i ich miana podleją wpływom leczenia. 5. Wyniki tego badania powinny być użyte w powiązaniu z wynikami klinicznymi i innymi badaniami serologicznymi. 6. Charakterystyka wyników badania nie została ustanowiona dla podłoża innego niż surowica. Spodziewane wartości Oceniano zdolność QUANTA Lite Ribosome P ELISA do wykrywania przeciwciał przeciwko P rybosomów porównując z dostępnym na rynku pośrednim testem immunofluorescencji firmy INOVA Diagnostics. Wyniki testu immunofluorescencji określono jako pozytywny, jeśli obserwowano drobnoziarnistą fluorescencję 2 HEp substratu, a negatywny, jeśli nie obserowano fluorescencji. Normalny zakres Badaniu podano osiemdziesiąt siedem normalnych próbek. Normalną populację stanowiło około 90% kobiet, a wiek wahał się od 18-69 lat. Wszystkie 87 próbek było całkowicie negatywnych w teście w kierunku P rybosomów QUANTA Lite. Najsilniejsza próbka posiadała 10 jednostek aktywności z większością innych mieszczących się pomiędzy 2 i 6 jednostek. Pozytywna wartość graniczna wynosi 20 jednostek. Swoistość i wrażliwość względna Próbki dostarczone do laboratorium referencyjnego były testowane na obecność przeciwciał rybosomu zarówno QUANTA Lite Ribosome P ELISA oraz test immunofluorescencji na komórkach HEp-2. Wyniki znajdują się poniżej. ELISA + - + 11 2* Wrażliwość względna 84,6% HEp-2 Swoistość względna 100% - 0 20 Skuteczność względna 93,9% * Obie z tych próbek były negatywne w teście western blot. Swoistość i wrażliwość kliniczna Grupa pacjentów Liczba Ilość pozytywnych rybosomów P (%) Normalne 122 0 Nierybosomalne 56 0 przeciwciała cytoplazmatyczne SLE 75 15 (20,0%) SLE (objawy neurologiczne) 38 10 (26,3%) SLE (brak objawów neurologicznych) 19 0 SLE (objawy neurologiczne) 57 57 (100%) pozytywny na obecność rybosomów przy HEp-2 i/lub western blot) 5

Reaktywność krzyżowa Badano różne surowice o wysokim autoprzeciwciał. Próbki te obejmowały następujące swoistości: Sm, RNP, SS-A, SS-B, SCL-70, Jo-1, przeciwko mięśniom gładkich (ASMA), przeciwko mitochondriom M-2 (AMA), jak również proteazom serynowym-3 (PR-3), MPO (MPO) i gliadynie. Wszystkie te próbki były całkowicie negatywne w teście w QUANTA Lite Ribosome P ELISA. Najsilniejsze próbka miała wartość 6 jednostek, większość pozostałych mieściłą się w zakresie 2-3-jednostek. Wartość graniczna dla testu wynosi 20 jednostek. Precyzja i powtarzalność Dokładność i powtarzalność badania zostały przebadane przez przeprowadzenie sześciu powtórzeń każdej negatywnej, słabo pozytywnej i silnie pozytywnej próbki w czterech oddzielnych badaniach. Średnia wyników silnie pozytywnych wyniosła 113,7, słabo pozytywnych wyniosła 25,1, a negatywnych 2,72. Poniżej znajduje się podsumowanie odchylenia standardowego oraz współczynnika zmienności dla każdej próbki. Negatywny Silnie pozytywna Słabo pozytywna SD CV SD CV SD CV Łącznie 0,42 15,2% 5,09 4,5% 0,83 3,3% W ramach serii 0,14 5,1% 1,84 1,6% 0,81 3,2% Pomiędzy seriami 0,43 15,6% 5,40 4,7% 0,76 3,0% 6

Piśmiennictwo 1. Tan EM: Autoantibodies to nuclear antigens(ana): Their immunobiology and medicine. Advances in Immunology 33: 167-239, 1982. 2. Tan EM, et al.: The 1982 Revised Criteria for the Classification of Systemic Lupus Erythematosus. Arthritis and Rheumatism 25: 1271-1277, 1982. 3. Yasuma M, et al.: Clinical Significance of IgG Sm Antibodies in patients with systemic lupus erythematosus. J Rheumatology 17: 469, 1990. 4. Miyachi K and Tan EM: Antibodies reacting with ribosomal ribonucleoproteins in connective tissue disease. Arthritis and Rheumatism 22: 87, 1979. 5. Elkon KB, et al.: Lupus autoantibodies target ribosomal P proteins. J Exp Med 162: 459, 1985. 6. Bonfa E and Elkon KB: Clinical and serologic associations of the antiribosomal P protein antibody. Arthritis and Rheumatism 29: 981, 1986. 7. Bonfa E, et al.: Association between lupus psychosis and anti-ribosomal P protein antibodies. N Engl J Med 317: 265, 1987. 8. Arnett FC, et al.: Ribosomal P autoantibodies in systemic lupus erythematosus: Frequencies in different ethnic groups and clinical and immunogenetic associations. Arthritis and Rheumatism 39: 1833-1839, 1996. 9. Isshi K and Hirohata S: Association of anti-ribosomal P protein antibodies with neuropsychotic systemic lupus erythematosus. Arhtritis and Rheumatism 39: 1483-1490, 1996. 10. Elkon KB, et al.: Identification and chemical synthesis of a ribosomal protein antigenic determinant in systemic lupus erythematosus. Proc Natl Acad Sci 83: 7419-7423, 1986. 11. Yoshio T, et al.: Quantitation of antiribosomal P 0 protein antibodies by ELISA with recombinant P 0 fusion protein and their association with central nervous system disease in systemic lupus erythematosus. J Rheumatology 22: 1681-1687, 1995. 12. Biosafety in Microbiological and Biomedical Laboratories. Centers for Disease Control/National Institute of Health, 2007, Fifth Edition QUANTA Lite jest zastrzeżonym znakiem handlowym firmy INOVA Diagnostics, Inc. Copyright 2011. Wszelkie prawa zastrzeżone 7

Wyprodukowano przez: INOVA Diagnostics, Inc. 9900 Old Grove Road San Diego, CA 92131 Stany Zjednoczone Ameryki Pomoc techniczna (tylko na terenie Stanów Zjednoczonych i Kanady): 877-829-4745 Pomoc techniczna (poza terenem Stanów Zjednoczonych): 00 + 1 858-805-7950 support@inovadx.com Autoryzowani przedstawiciele na terenie Unii Europejskiej: Medical Technology Promedt Consulting GmbH Altenhofstrasse 80 D-66386 St. Ingbert, Niemcy Tel.: +49-6894-581020 Faks.: +49-6894-581021 www.mt-procons.com 628600POL Maj 2011 Wersja 0 8