DECYZJA Nr 119 / ŻG / 2014

Podobne dokumenty
DECYZJA Nr 27/ ŻG / 2012

DECYZJA Nr 90 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 29 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 98 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 22 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 51 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 2 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 30 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 45/ ŻG / 2011

DECYZJA Nr 16 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 12 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 25 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 52 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 31 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 85 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 70 / ŻG / 2011

DECYZJA Nr 81 / ŻG / 2011

DECYZJA Nr 73 / ŻG / 2011

DECYZJA Nr 18 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 65 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 31 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 23 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 7 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 17/ ŻG / 2012

DECYZJA Nr 104 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 24 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 59 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 105 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 58 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 75 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 46 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 75 / ŻG / 2011

DECYZJA Nr 24 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 37 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 49 / ŻG / 2011

DECYZJA Nr 14 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 13 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 54 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 72 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 58 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 113 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 6 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 91 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 3 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 17 / ŻG / 2011

SPOŁEM Powszechna Spółdzielnia Spożywców ul. Wrocławska Ostrów Wlkp. NIP: DECYZJA

DECYZJA Nr 33 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 102 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 3 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 74 / ŻG / 2011

DECYZJA Nr 19 / KJ ŻG / 2015

DECYZJA Nr 89 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 80 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 85 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 20 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 79 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 35 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 34 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 55 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 90 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 45 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 69 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 84 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 1 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 88 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 48 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 71 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 70 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 57 / ŻG / 2011

DECYZJA Nr 40 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 71 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 68 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 53 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 50 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 50 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 22 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 82 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 38 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 36 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 42 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 6 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 44 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 17 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 45 / KJ ŻG / 2015

DECYZJA Nr 34 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 93 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 86 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 82 / KJ ŻG / 2015

DECYZJA Nr 74 / ŻG / 2012

WIELKOPOLSKI WOJEWÓDZKI INSPEKTOR INSPEKCJI HANDLOWEJ Al. Marcinkowskiego 3, Poznań DECYZJA

DECYZJA Nr 16 / KJ ŻG / 2015

DECYZJA Nr 74 / KJ ŻG / 2015

DECYZJA Nr 65/ ŻG / 2013

DECYZJA Nr 15 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 8 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 24 / ŻG / 2011

DECYZJA Nr 42 / KJ ŻG / 2015

DECYZJA Nr 14 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 49 / KJ ŻG / 2015

DECYZJA Nr 40 / ŻG / 2014

Transkrypt:

Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej z siedzibą w Łodzi ul. Gdańska 38, 90 730 Łódź... Łódź, dnia 17.12.2014 r. (oznaczenie organu Inspekcji Handlowej) Nr akt: ŻG.8361.204.2014 DECYZJA Nr 119 / ŻG / 2014 Na podstawie art. 40a ust. 1 pkt 3, art. 40a ust. 1 pkt 4 i ust. 4 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno spożywczych (Dz. U. z 2014 r., poz. 669 ze zm.) oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267 ze zm.) po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej z siedzibą w Łodzi wymierza przedsiębiorcy Ireneuszowi Tarczyńskiemu wykonującemu działalność gospodarczą pod nazwą WPHU IRCYŚ Ireneusz Tarczyński w Łodzi przy ul. Dolnej 5 karę pieniężną w kwocie 2.000,00 zł (dwa tysiące złotych) na którą składa się: kara w kwocie 1.500,00 zł (słownie: jeden tysiąc pięćset złotych) wynikająca z art. 40a ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno spożywczych (Dz. U. z 2014 r., poz. 669 ze zm.) w związku z wprowadzeniem do obrotu handlowego zafałszowanych, w rozumieniu art. 3 pkt 10 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno spożywczych (Dz. U. z 2014 r., poz. 669 ze zm.) filetów rybnych wartości 79,60 zł, z uwagi na podanie w miejscu sprzedaży nazwy niezgodnej z prawdą tj. sola zamiast limanda żółtopłetwa filety IQF, mrożone indywidualnie, bez skóry, co stanowiło naruszenie przepisów art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno spożywczych (Dz. U. z 2014 r., poz. 669 ze zm.) w związku z art. 46 ust. 1 pkt 1 lit a ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. z 2010 r. nr 136, poz. 914 ze zm.), [od 13 grudnia 2014 r. art. 7 ust. 1 lit. a rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004 (Dz. U. UE. L 304 z 22.11.2011 ze zm.)]; kara w kwocie 500,00 zł (słownie: pięćset złotych) wynikająca z art. 40a ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno spożywczych (Dz. U. z 2014 r., poz. 669 ze zm.) w związku z wprowadzeniem do obrotu handlowego 4 partii 1

ryb bez opakowań o łącznej wartości 253,54 zł nieodpowiadających jakości handlowej z uwagi na niepodanie, w miejscu sprzedaży na wywieszce dotyczącej danego środka spożywczego lub w inny sposób w miejscu dostępnym bezpośrednio konsumentom: ilościowej zawartości glazury wbrew postanowieniom zawartym w 17 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 10 lipca 2007 r. w sprawie znakowania środków spożywczych (tj. Dz. U. z 2014, poz. 774) dla 2 partii wartości 77,74 zł; nazwy albo imienia i nazwiska producenta wbrew postanowieniom zawartym w 17 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 10 lipca 2007 r. w sprawie znakowania środków spożywczych (tj. Dz. U. z 2014, poz. 774) dla 4 partii wartości 253,54 zł; pełnej nazwy środka spożywczego wbrew postanowieniom zawartym w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno spożywczych (Dz. U. z 2014 r., poz. 669 ze zm.) w związku z art. 47 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. z 2010 r. nr 136, poz. 914 ze zm.) [od 13 grudnia 2014 r. w związku z art. 17 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004 (Dz. U. UE. L 304 z 22.11.2011 ze zm.)] dla 4 partii wartości 253,54 zł. Uzasadnienie W dniach od 25 do 27 sierpnia 2014 r. na podstawie upoważnienia Łódzkiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej numer ŻG.8361.204.2014 z dnia 25.08.2014 r. inspektorzy Wojewódzkiego Inspektoratu Inspekcji Handlowej w Łodzi przeprowadzili kontrolę w punkcie sprzedaży zlokalizowanym w hali targowej w Łodzi przy ul. Dolnej 5, należącym do Ireneusza Tarczyńskiego wykonującego działalność gospodarczą pod nazwą WPHU IRCYŚ Ireneusz Tarczyński. Kontrolę przeprowadzono na podstawie przepisów art. 3 ust. 1-3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) Nr 882/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt (Dz. U. L 165 z 30.4.2004 ze zm.), art. 17 ust. 3 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2014 r., poz. 669), art. 24 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1935/2004 z dnia 27 października 2004 r. w sprawie materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością oraz uchylającego dyrektywy 80/590/EWG (Dz. U. z 27.10.2004 s. 4 ze zm.), art. 3 ust. 1 pkt 1, 2 i 6 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 2014 r., poz. 148) w obecności osoby upoważnionej ( ). 2

W trakcie kontroli dokonano sprawdzenia prawidłowości oznakowania oraz rzetelności przekazywania informacji o będących w sprzedaży artykułach rolno spożywczych. W wyniku dokonania powyższych czynności zakwestionowano 5 partii ryb mrożonych bez opakowań o łącznej wartości 333,14 zł. W sprzedaży znajdowała się: 1 partia ryby mrożonej glazurowanej w ilości 4,0 kg w cenie 19,90 zł/kg wartości 79,60 zł, która w miejscu sprzedaży deklarowana była (na wywieszce) jako sola. Natomiast w oparciu o etykietę zamieszczoną na opakowaniu zbiorczym, handlowy dokument identyfikacyjny nr 8838/WZ/2014 z dnia 18.08.2014r. oraz fakturę VAT nr 14344/14 z dnia 21.08.2014 r. wystawioną przez Trans-Mer Arkadiusz i Sławomir Kaczmarek Sp. j. Al. Bukowa 55, Glinnik, 95-002 Smardzew ustalono, że będąca w sprzedaży ryba deklarowana jako sola to faktycznie limanda żółtopłetwa filety IQF, mrożone indywidualnie, bez skóry zawierająca 25 % glazury. Przedmiotowa ryba oznaczona była na opakowaniu zbiorczym datą minimalnej trwałości 25.05.2015 r, a jej producentam była firma Trans- Mer A i S Kaczmarek Sp. j., Al. Bukowa 55, Glinnik, 95-002 Smardzew. Zastosowanie przez przedsiębiorcę, na wywieszce umieszczonej bezpośrednio przy produkcie, nieprawdziwej nazwy sola zamiast limanda żółtopłetwa filety bez skóry mrożone glazurowane naruszało art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno spożywczych (Dz. U. z 2014 r., poz. 669 ze zm.) zwanej dalej ustawą o jakości w związku z art. 46 ust. 1 pkt 1 lit a ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. z 2010 r. nr 136, poz. 914 ze zm.) zwanej dalej ustawą o bezpieczeństwie żywności i żywienia [od 13 grudnia 2014 r. art. 7 ust. 1 lit. a rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004 (Dz. U. UE. L 304 z 22.11.2011 ze zm.) zwanego dalej rozporządzeniem 1169/2011 ]. Stwierdzona nieprawidłowość polegająca na podaniu nazwy produktu niezgodnej z prawdą wprowadzała konsumenta w błąd co do charakterystyki środka spożywczego, w tym jego nazwy, właściwości, rodzaju i świadczyła o jego zafałszowaniu w myśl art. 3 pkt 10 ustawy o jakości. Sprzedawczyni ( ) potwierdziła, że wyłożona do sprzedaży ryba pod nazwą sola to limanda żółtopłetwa (pismo z dnia 26 sierpnia 2014 r.) i oświadczyła, że uwidoczniła nazwę sola, ponieważ jest ona lepiej rozpoznawana przez klientów. Ponadto dla przedmiotowej limandy nie podano w miejscu sprzedaży nazwy albo imienia i nazwiska producenta oraz ilościowej zawartości glazury wbrew postanowieniom zawartym w 17 ust. 1 pkt 1 i 4 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 10 lipca 2007 r. w sprawie znakowania środków spożywczych (Dz. U. z 2014 r., poz. 774) zwanego dalej rozporządzeniem w sprawie znakowania środków spożywczych ; 4 partie ryb bez opakowań deklarowanych w miejscu sprzedaży jako: halibut mr. gł w cenie 42,80 zł za kilogram (0,80 kg), kostka z mintaja głęb. mroż. w cenie 14,50 zł za kilogram (3,00 kg), 3

karmazyn w cenie 22,80 zł za kilogram (3,50 kg), nototenia w cenie 12,80 zł za kilogram (7,50 kg) wartości 253,54 zł, które nie odpowiadały jakości handlowej określonej w przepisach prawa żywnościowego z uwagi na niepodanie w miejscu sprzedaży: ilościowej zawartości glazury dla 2 partii ryb (deklarowanych w miejscu sprzedaży jako halibut głęboko mrożony i kostka z mintaja głęboko mrożona) wartości 77,74 zł wbrew postanowieniom zawartym w 17 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia w sprawie znakowania środków spożywczych. Na dołączonych do opakowań zbiorczych etykietach producenci przedmiotowych ryb zamieścili informacje dotyczące masy netto oraz masy ryby bez glazury, i tak firma Trans-Mer A. i S. Kaczmarek Sp. j., Al. Bukowa 55, Glinnik, 95-002 Smardzew podała masa netto 3 kg oraz masa ryby bez glazury 2,40 kg co wskazywało na 20% zawartość glazury (dotyczy halibuta), zaś firma Baltic United Andrzej Trylski Sp. K., ul. Kazimierska 28a, 82-240 Reda podała masa netto 5 kg, masa ryby bez glazury 4,50 kg co wskazywało na 10% zawartość glazury (dotyczy kostki z mintaja); nazwy albo imienia i nazwiska producenta dla 4 partii (deklarowanych w miejscu sprzedaży jako halibut głęboko mrożony, kostka z mintaja głęboko mrożona, karmazyn, nototenia) wartości 253,54 zł wbrew postanowieniom zawartym w 17 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w sprawie znakowania środków spożywczych. Na podstawie etykiet znajdujących się na opakowaniach zbiorczych ustalono, że steki z halibuta głęboko mrożone, glazurowane oznaczone numerem partii 030714 i datą minimalnej trwałości 05/2016, wyprodukowane były dla Trans-Mer A. i S. Kaczmarek Sp. j., Al. Bukowa 55, Glinnik, 95-002 Smardzew; kostka z filetów mintaja, produkt głęboko mrożony, glazurowany oznaczona numerem partii 300414 i datą minimalnej trwałości 07/2015, wyprodukowana była przez Baltic United Andrzej Trylski Sp. K., ul. Kazimierska 28a, 82-240 Reda, zaś na podstawie handlowych dokumentów identyfikacyjnych nr 6427 z dnia 04.08.2014 i nr 8217/WZ/2014 z dnia 01.08.2014 r. ustalono, że dystrybutorem karmazyna mrożonego tusze oznaczonego datą minimalnej trwałości 05.2015 była firma Londom Sp. z o.o., ul. Pomorska 112a, 78 812 Szczecin, zaś nototeni mrożonej tusze oznaczonej datą minimalnej trwałości 02.2016 Chłodnia Szczecińska Sp. z o.o. ul. Bytomska 7, 70 603 Szczecin; pełnej nazwy środka spożywczego dla 4 partii ryb (deklarowanych w miejscu sprzedaży jako halibut głęboko mrożony, kostka z mintaja głęboko mrożona, karmazyn, nototenia) wartości 253,54 zł wbrew postanowieniom art. art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o jakości w związku z art. 47 ust. 1 i 4 ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia (od 13 grudnia 2014r. art. 17 ust. 2 rozporządzenia 1169/2011). W miejscu sprzedaży steki z halibuta głęboko mrożone, glazurowane, oznakowane były jako halibut głęboko mrożony, zaś kostka z filetów mintaja, produkt głęboko mrożony, glazurowany jako kostka z mintaja głęboko mrożona, natomiast mrożony karmazyn tusza oznakowany był jako karmazyn, a mrożona nototenia tusza oznakowana była jako nototenia. Zakwestionowane ryby mrożone zostały dostarczone do placówki za fakturami VAT numer 14060/14 z dnia 19.08.2014 r., 14244/14 z dnia 20.08.2014 r., 14344/14 z dnia 21.08.2014 r. wystawionymi przez Trans-Mer Arkadiusz i Sławomir Kaczmarek Sp. j. Al. Bukowa 55, Glinnik, 95-002 Smardzew. 4

Powyższe nieprawidłowości zostały udokumentowane w protokole kontroli z dnia 25.08.2014 r. (numer akt ŻG.8361.204.2014), zestawieniu artykułów żywnościowych skontrolowanych pod względem oznakowania oraz na zdjęciach wykonanych w trakcie kontroli. W związku z wprowadzeniem do obrotu handlowego zafałszowanego artykułu rolno spożywczego oraz artykułów rolno spożywczych nieodpowiadających jakości handlowej w dniu 18 listopada 2014 r. zostało wszczęte z urzędu postępowanie administracyjne w sprawie wymierzenia kontrolowanemu przedsiębiorcy kar pieniężnych wynikających z art. 40a ust. 1 pkt 3 i art. 40a ust. 1 pkt 4 ustawy o jakości. Strona została poinformowana o wszczęciu postępowania z urzędu oraz o przysługującym prawie do zapoznania się z aktami sprawy, wypowiedzenia się co do zebranych dowodów i materiałów, lecz z tego prawa nie skorzystała. Jednocześnie poproszono stronę o przesłanie informacji na temat wielkości przychodu i obrotu za rok 2013. Przedmiotowe pismo zostało odebrane w dniu 20 listopada 2014 r. W dniu 28 listopada 2014 r. do Wojewódzkiego Inspektoratu Inspekcji Handlowej w Łodzi wpłynęło rozliczenie za okres od 01-01-2013 do 31-12-2013 r., w którym strona podała wielkość przychodu za rok 2013. Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej z siedzibą w Łodzi mając na uwadze powyższe ustalił i stwierdził. Zgodnie z przepisem art. 17 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności i ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz. U. L 31 z 01.02.2002 r. ze zm.) podmioty działające na rynku spożywczym zapewniają na wszystkich etapach produkcji, przetwarzania i dystrybucji w przedsiębiorstwach będących pod ich kontrolą, zgodność żywności z wymogami prawa żywnościowego właściwymi dla ich działalności i kontrolowanie przestrzegania tych wymogów. Ustawa o jakości stanowi w art. 4 ust. 1, że wprowadzane do obrotu artykuły rolno-spożywcze powinny spełniać wymagania w zakresie jakości handlowej, jeżeli w przepisach o jakości handlowej zostały określone takie wymagania, oraz dodatkowe wymagania dotyczące tych artykułów, jeżeli ich spełnienie zostało zadeklarowane przez producenta. Jak wynika z przepisu art. 3 pkt 5 ustawy o jakości, przez jakość handlową należy rozumieć cechy artykułu rolno-spożywczego dotyczące jego właściwości organoleptycznych, fizykochemicznych i mikrobiologicznych w zakresie technologii produkcji, wielkości lub masy oraz wymagania wynikające ze sposobu produkcji, opakowania, prezentacji i oznakowania, nieobjęte wymaganiami sanitarnymi, weterynaryjnymi lub fitosanitarnymi. Wprowadzane do obrotu artykuły rolno spożywcze, jak wynikało z art. 6 ust. 1 ustawy o jakości są oznakowane, co oznacza, że muszą być spełnione w tym zakresie wszystkie wymagania dotyczące oznakowania, uregulowane w przepisach prawa. Natomiast art. 6 ust. 2 ustawy o jakości wskazywał, że do znakowania środków spożywczych stosuje się odpowiednio wymagania określone w art. 45 ust. 2, art. 46 ust. 1 pkt 1 i art. 48 ust. 1 ustawy z dnia 25 5

sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (od 13 grudnia 2014 r. rozporządzenie 1169/2011). Zgodnie z art. 46 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia oznakowanie środka spożywczego nie może wprowadzać konsumenta w błąd w szczególności co do charakterystyki środka spożywczego, w tym jego nazwy, rodzaju, właściwości, składu, ilości, trwałości, źródła lub miejsca pochodzenia, metod wytwarzania lub produkcji. Art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o jakości wskazywał, że nazwa powinna odpowiadać wymaganiom określonym w art. 47 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia. Przywołany art. 47 podawał w ust. 1, że nazwa środka spożywczego powinna odpowiadać nazwie ustalonej dla danego rodzaju środków spożywczych w przepisach prawa żywnościowego, a w przypadku braku takich przepisów powinna być nazwą zwyczajową środka spożywczego lub składać się z opisu tego środka spożywczego lub sposobu jego użycia, tak aby umożliwić konsumentowi rozpoznanie rodzaju i właściwości środka spożywczego oraz odróżnienie go od innych produktów, zaś w ust. 4, że nazwie powinny towarzyszyć informacje dotyczące postaci środka spożywczego lub procesów technologicznych stosowanych w produkcji, w szczególności określające, czy jest to środek spożywczy sproszkowany, liofilizowany, głęboko mrożony, zagęszczony, wędzony w przypadku gdy brak tej informacji może wprowadzać nabywcę w błąd. Zgodnie z art. 3 pkt 10 ustawy o jakości artykuł rolno spożywczy zafałszowany to produkt, którego skład jest niezgodny z przepisami dotyczącymi jakości handlowej poszczególnych artykułów rolno spożywczych, albo produkt, w którym zostały wprowadzone zmiany, w tym zmiany dotyczące oznakowania mające na celu ukrycie jego rzeczywistego składu lub innych właściwości, jeżeli niezgodności te lub zmiany w istotny sposób naruszają interesy konsumentów, w szczególności jeżeli: a) dokonano zabiegów, które zmieniły lub ukryły jego rzeczywisty skład lub nadały mu wygląd produktu zgodnego z przepisami dotyczącymi jakości handlowej, b) w oznakowaniu podano nazwę niezgodną z przepisami dotyczącymi jakości handlowej poszczególnych artykułów rolno spożywczych albo niezgodną z prawdą, c) w oznakowaniu podano niezgodne z prawdą dane w zakresie składu, pochodzenia, terminu przydatności do spożycia lub daty minimalnej trwałości, zawartości netto lub klasy jakości handlowej. Ponadto wymagania w zakresie oznakowania środków spożywczych bez opakowań zostały określone w rozporządzeniu w sprawie znakowania środków spożywczych. 17 ust. 1 wyżej wymienionego rozporządzenia stanowi, że w przypadku środków spożywczych bez opakowań lub pakowanych przy sprzedaży oprócz nazwy środka spożywczego podaje się: 1) nazwę albo imię i nazwisko producenta; 2) wykaz składników; 3) klasę jakości handlowej albo inny wyróżnik jakości handlowej, jeżeli zostały one ustalone w przepisach w sprawie szczegółowych wymagań w zakresie jakości handlowej poszczególnych artykułów rolno-spożywczych lub ich grup albo jeżeli obowiązek podawania 6

klasy jakości handlowej albo wyróżnika wynika z odrębnych przepisów; 4) w przypadku produktów rybołówstwa w rozumieniu pkt 3.1 załącznika nr 1 do rozporządzenia (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiającego szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego (Dz. Urz. UE L 139 z 30.04.2004 ze. zm.) mrożonych glazurowanych - dodatkowo informację dotyczącą ilościowej zawartości glazury lub ryby albo owoców morza w tych produktach, zaś 17 ust. 2 stanowi, że informacje, o których mowa w ust. 1, podaje się w miejscu sprzedaży na wywieszce dotyczącej danego środka spożywczego lub w inny sposób w miejscu dostępnym bezpośrednio konsumentom. Biorąc powyższe pod uwagę Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej uznał, iż kontrolowany przedsiębiorca był odpowiedzialny za wprowadzenie do obrotu (w rozumieniu art. 3 pkt 4 ustawy o jakości) zafałszowanego artykułu rolno spożywczego oraz artykułów rolno spożywczych nieodpowiadających jakości handlowej. Na skutek przeprowadzonego postępowania, po uwzględnieniu kryteriów wynikających z art. 40a ust. 5 ustawy o jakości (stopień szkodliwości czynu, stopień zawinienia, zakres naruszenia, dotychczasową działalność podmiotu działającego na rynku artykułów rolno spożywczych i wielkość jego obrotów), Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej wydał decyzję o wymierzeniu temu przedsiębiorcy kary pieniężnej. Wykonując dyspozycję art. 40a ust. 5 ustawy o jakości Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej oceniając: 1. stopień szkodliwości czynu w odniesieniu do: produktu zafałszowanego stwierdził, że podanie w miejscu sprzedaży na wywieszce towarzyszącej środkowi spożywczemu nazwy niezgodnej z prawdą w rażący sposób naruszało interesy konsumentów. Konsumenci zostali wprowadzeni w błąd i mogli zakupić produkt niezgodny z ich oczekiwaniami. Dodatkowo dla przedmiotowej ryby nie podano nazwy albo imienia i nazwiska producenta oraz ilościowej zawartości glazury, co również ograniczało prawo konsumentów do pełnej i rzetelnej informacji o produkcie; pozostałych mrożonych ryb bez opakowań stwierdził, że brak w miejscu sprzedaży informacji o ilościowej zawartości glazury, producencie oraz pełnych nazwach w znacznym stopniu naruszał interes konsumentów, w związku z ograniczeniem ich prawa do rzetelnej informacji o produkcie. Brak tych informacji utrudniał konsumentom dokonanie właściwego wyboru zgodnego z ich oczekiwaniami; 2. stopień zawinienia stwierdził, że odpowiedzialność za wprowadzenie do obrotu zafałszowanego artykułu rolno-spożywczego i produktów nieodpowiadających jakości handlowej ponosi wyłącznie kontrolowany przedsiębiorca. Wina za niedopełnienie obowiązku wynikającego z przepisów prawa żywnościowego w zakresie oznakowania leżała wyłącznie po stronie kontrolowanego przedsiębiorcy. To pracownik, zatrudniony przez stronę, świadomie oznaczył w miejscu sprzedaży limandę żółtopłetwą jako solę (jak to określił nazwa łatwiejsza do zapamiętania, często w Polsce sprzedawana jest pod nazwą sola ). Ponadto należy tu podkreślić, że strona miała możliwość zweryfikowania oznakowania (etykiety dołączone do opakowań zbiorczych, handlowe dokumenty identyfikacyjne dowody dostaw), a mimo to nie zapobiegła stwierdzonym nieprawidłowościom i w miejscu sprzedaży nie podała ilościowej zawartości glazury, 7

danych producenta czy też podała niepełne nazwy. Strona jako podmiot działający na rynku spożywczym od wielu lat (co ustalono na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej), prowadząca specjalistyczne punkty sprzedaży ryb winna znać i przestrzegać przepisy związane z wykonywaną przez nią działalnością, by nie dopuścić do sprzedaży artykułów rolno spożywczych zafałszowanych i niewłaściwie oznakowanych; 3. zakres naruszenia w odniesieniu do: produktu zafałszowanego stwierdził, że podanie nazwy niezgodnej z prawdą w rażący sposób narusza przepisy mające na celu ochronę interesów i praw konsumentów. Konsument mimo, prawa do rzetelnej informacji o produkcie (nazwa produktu jest jednym z głównych elementów oznakowania), to w tym przypadku otrzymywał informację nieprawdziwą przez co był wprowadzany w błąd i mógł zakupić produkt niezgodny z oczekiwaniami. Strona zamieszczając nazwę niezgodną z prawdą nie dopełniła obowiązku zapewnienia zgodności oferowanego produktu z wymogami polskiego i europejskiego prawa żywnościowego; pozostałych mrożonych ryb bez opakowań stwierdził, że brak w miejscu sprzedaży podstawowych i rzetelnych informacji o produktach (właściwa, pełna nazwa produktu, zawartość glazury, nazwa producenta) również narusza przepisy mające na celu ochronę konsumentów. Rozporządzenie w sprawie znakowania środków spożywczych nakłada na przedsiębiorców obowiązek uwidaczniania informacji dotyczących nazwy środka spożywczego, danych producenta, ilościowej zawartości w miejscu bezpośrednio dostępnym konsumentowi. Literalne brzmienie przepisu 17 ust. 1 pkt 1 i 4 nie pozostawia wątpliwości co do istnienia obowiązku w powyższym zakresie, zatem stwierdzone nieprawidłowości naruszały wymagania w zakresie oznakowania i były one istotne z punktu widzenia właściwości tych produktów. Należy tu podkreślić, że przy zakupie środków spożywczych bez opakowań jedynym miejscem, gdzie konsument może zapoznać się z podstawowymi właściwościami nabywanego wyrobu jest miejsce sprzedaży, a w tym przypadku był on całkowicie pozbawiony możliwości zapoznania się z informacjami przysługującymi mu z mocy prawa; 4. dotychczasową działalność przedsiębiorcy wziął pod uwagę, że kontrolowany przedsiębiorca w okresie ostatnich 24 miesięcy po raz pierwszy naruszył przepisy ustawy o jakości (co wynika z dokumentacji zgromadzonej przez Wojewódzki Inspektorat Inspekcji Handlowej w Łodzi); 5. wielkość obrotu wziął pod uwagę przesłaną przez stronę informację na temat wielkości osiągniętego w 2013r. przychodu i zakwalifikował zgodnie z art. 104 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2013 r. poz. 672 ze zm.) do grupy mikroprzedsiębiorców. W oparciu o powyższe ustalenia faktyczne i prawne dokonane w toku postępowania, a w szczególności o ustalenia odnoszące się do pięciu kryteriów wskazanych w art. 40a ust. 5 ustawy o jakości oraz ustalenia wynikające z treści: art. 40 a ust. 1 pkt 4 ustawy o jakości, stanowiącego, iż kto wprowadza do obrotu artykuły rolno spożywcze zafałszowane podlega karze pieniężnej w wysokości nie wyższej niż 10 % 8

przychodu osiągniętego w roku rozliczeniowym poprzedzającym rok nałożenia kary (w tym przypadku zł) nie niższej jednak niż 1.000,00 zł, art. 40 a ust. 1 pkt 3 ustawy o jakości, stanowiącego, iż kto wprowadza do obrotu artykuły rolno spożywcze nieodpowiadające jakości handlowej podlega karze pieniężnej w wysokości do pięciokrotnej wartości korzyści majątkowej uzyskanej lub która mogłaby zostać uzyskana przez wprowadzenie tych artykułów do obrotu (co w tym przypadku stanowiło kwotę zł), lecz nie mniejszej niż 500,00 zł, art. 17 ust. 2 rozporządzenia (WE) Nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności i ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz. U. L 31 z 01.02.2002 r. ze zm.) ustalającego normę, iż kary mające zastosowanie w przypadku naruszenia prawa żywnościowego powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające, Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej orzekł jak w sentencji i wymierzył karę pieniężną w wysokości 2.000,00 zł, w tym: Pouczenie: 1.500,00 zł z tytułu wprowadzenia do obrotu handlowego zafałszowanego artykułu rolno spożywczego; 500,00 zł z tytułu wprowadzenia do obrotu handlowego 4 partii produktów rybnych bez opakowań nieodpowiadających jakości handlowej w zakresie oznakowania. 1. Zgodnie z art. 127 1 i 2 kpa, art. 129 1 i 2 kpa stronie postępowania służy odwołanie od niniejszej decyzji do Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów w Warszawie (00-950 Warszawa, Plac Powstańców Warszawy 1). Odwołanie należy wnieść za pośrednictwem Łódzkiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej (90 730 Łódź, ul. Gdańska 38) w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji. 2. Na podstawie art. 40a ust. 6 i 7 ustawy o jakości strona jest zobowiązana uiścić należność pieniężną w wysokości 2.000,00 zł na rachunek Wojewódzkiego Inspektoratu Inspekcji Handlowej w Łodzi, ul. Gdańska 38, 90-730 Łódź, nr 91101013710007652231000000 NBP O/Okręgowy w Łodzi lub w kasie tego Inspektoratu (pok. 11) w dniach urzędowania w godz. 7 30 9 30 i 13 30 14 30 (poniedziałek, środa, czwartek, piątek) oraz w godz. 8 00 10 00 i 14 00 15 00 (wtorek) w terminie 30 dni od dnia, w którym decyzja stała się ostateczna. Kara niezapłacona w terminie staje się zaległością podatkową w rozumieniu art. 51 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.). Otrzymują: Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej Marek Jacek Michalak... (imię i nazwisko, stanowisko służbowe, podpis) 1. Ireneusz Tarczyński ( ) 2. a/a 9