Podstawy fizyki Wykład 11 Dr Piotr Sitarek Instytut Fizyki, Politechnika Wrocławska D. Halliday, R. Resnick, J.Walker: Podstawy Fizyki, tom 3, Wydawnictwa Naukowe PWN, Warszawa 2003. K.Sierański, K.Jezierski, B.Kołodka, Wzory i prawa z objaśnieniami, cz. 2, Oficyna Wydawnicza Scripta, 2006.
Drgania elektromagnetyczne Układ LC R = 0 drgania elektromagnetyczne pola elektrycznego i magnetycznego obwód drgający
Układ LC Drgania elektromagnetyczne
Drgania elektromagnetyczne Układ LC W rzeczywistym obwodzie LC drgania nie będą zachodzić bez końca, gdyż zawsze istnieje pewien opór elektryczny, który odbiera energię od pola elektrycznego i magnetycznego, powodując jej rozpraszanie w postaci energii termicznej.
Drgania elektromagnetyczne Obwód drgający LC Z II prawa Kirchhoffa mamy:
Drgania elektromagnetyczne energia Zmiany energii elektrycznej i magnetycznej czas
Drgania elektromagnetyczne
Drgania elektromagnetyczne Drgania tłumione w odwodzie RLC
Drgania elektromagnetyczne Drgania tłumione w odwodzie RLC
Drgania elektromagnetyczne
Drgania elektromagnetyczne Drgania wymuszone Jeśli do obwodu RLC dołączona jest zewnętrzna zmienna SEM to drgania ładunku, napięcia i natężenia prądu nazywamy drganiami wymuszonymi. Niezależnie od częstości drgań swobodnych obwodu, wymuszone drgania ładunku, napięcia i natężenia prądu zawsze zachodzą z częstością kołową drgań wymuszonych w w.
Drgania elektromagnetyczne Drgania wymuszone obciążenie oporowe
Drgania elektromagnetyczne Drgania wymuszone obciążenie pojemnościowe
Drgania elektromagnetyczne Drgania wymuszone obciążenie indukcyjne
Podsumowanie Drgania elektromagnetyczne
Drgania elektromagnetyczne Obwód szeregowy RLC Musimy wyznaczyć I max i fazę początkową
Drgania elektromagnetyczne Obwód szeregowy RLC
Drgania elektromagnetyczne Obwód szeregowy RLC rezonans
Drgania elektromagnetyczne Moc w obwodach prądu zmiennego Chwilową szybkość rozpraszania energii na oporniku (czyli moc chwilową) można zapisać jako
Drgania elektromagnetyczne Moc w obwodach prądu zmiennego
Drgania elektromagnetyczne Moc w obwodach prądu zmiennego
Drgania elektromagnetyczne
Fale elektromagnetyczne James C. Maxwell pokazał, że wiązka światła to rozchodząca się fala pól elektrycznego i magnetycznego fala elektromagnetyczna. Optyka (zajmująca się badaniem światła widzialnego) jest więc gałęzią elektromagnetyzmu. składowa elektryczna składowa magnetyczna
Tęcza Maxwella Fale elektromagnetyczne
względna intensywność Fale elektromagnetyczne długość fali, nm Względna czułość przeciętnego ludzkiego oka na fale elektromagnetyczne o różnej długości. Zakres widzialny część widma promieniowania elektromagnetycznego, na którą czułe jest ludzkie oko.
Fale elektromagnetyczne Przemieszczanie się fali e-m indukowane pole elektryczne z prawa Faradaya
Fale elektromagnetyczne Przemieszczanie się fali e-m indukowane pole magnetyczne
Fale elektromagnetyczne Wektor Poyntinga Szybkość przepływu energii takiej fali przez jednostkową powierzchnię opisana jest przez wektor S, nazywany wektorem Poyntinga. W układzie SI wymiar S jest W/m 2. Kierunek wektora Poyntinga S fali elektromagnetycznej w każdym punkcie jest kierunkiem rozchodzenia się fali i kierunkiem przepływu energii w tym punkcie. lub
Fale elektromagnetyczne Polaryzacja Płaszczyznę, w której leżą wektory E, nazywamy płaszczyzną drgań fali (wtedy mówimy, że fala jest spolaryzowana liniowo w kierunku y). płaszczyzna drgań
Fale elektromagnetyczne Polaryzacja Fale elektromagnetyczne emitowane przez zwykłe źródła światła (takie jak Słońce czy żarówka) są niespolaryzowane; wektor natężenia pola elektrycznego w dowolnym punkcie jest zawsze prostopadły do kierunku rozchodzenia się fal, ale jego kierunek zmienia się przypadkowo.
Fale elektromagnetyczne Natężenie światła przechodzącego przez polaryzator I = 1 2 I 0 gdy światło padające jest niespolaryzowane I = I 0 cos 2 θ gdy światło padające jest spolaryzowane
Fale elektromagnetyczne Natężenie światła przechodzącego przez polaryzator
Prawo odbicia światła Obrazy
Zasada Fermata Obrazy
Obrazy Obraz rzeczywisty i pozorny Zbiór promieni tworzy wiązkę świetlną. Układy optyczne powodują przekształcanie wiązek świetlnych. Pewne układy optyczne mają tę własność, że promienie wychodzące z jednego punktu, po przejściu przez układ przecinają się także w jednym punkcie, który to punkt nazywamy obrazem optycznym punktu, z którego promienie świetlne wyszły. Obraz nazywa się rzeczywistym, jeżeli promienie świetlne po przejściu przez układ rzeczywiście się przecinają. Obraz nazywa się pozornym, gdy w pewnym punkcie przecinają się przedłużenia promieni, prowadzone w stronę przeciwną do biegu promieni świetlnych.
Obrazy Obraz rzeczywisty i pozorny - zwierciadło płaskie Zwierciadło płaskie. Promienie wychodzące z jednego punktu A przedmiotu odbijają się od zwierciadła płaskiego. Obserwatorowi wydaje się, że promienie wychodzą z punktu A. Punkt A jest obrazem pozornym punktu A.
Zwierciadło sferyczne Obrazy
Obrazy Zwierciadło sferyczne wklęsłe (r, f > 0)
Obrazy Zwierciadło sferyczne wypukłe (r, f < 0)
Załamanie światła prawo Snella Obrazy
Całkowite wewnętrzne odbicie Obrazy
Obrazy Współczynnik załamania l = 589 nm
Rozszczepienie światła - tęcza Optyka
Rozszczepienie światła pryzmat Obrazy
Obrazy Rozszczepienie światła pryzmat Kąt minimalnego odchylenia
Soczewki Obrazy
Wzór soczewkowy Obrazy
Wzór soczewkowy Obrazy
Soczewka skupiająca jako lupa Obrazy
Mikroskop Obrazy
Luneta astronomiczna Keplera Obrazy
Fotometria Fotometria
Fotometria Fotometria
Interferencja Zasada Huygensa Wszystkie punkty czoła fali zachowują się jak punktowe źródła elementarnych kulistych fal wtórnych. Po czasie t nowe położenie czoła fali jest wyznaczone przez powierzchnię styczną do powierzchni fal wtórnych.
Dyfrakcja ugięcie Interferencja
Interferencja Doświadczenie interferencyjne Younga
Interferencja Doświadczenie interferencyjne Younga Przykład
Interferencja Doświadczenie interferencyjne Younga
Interferencja Interferencja w cienkich warstwach
Interferometr Michelsona różnica dróg optycznych Interferencja przesunięcie M 2 o przesunięcie M 2 o - przesunięcie o 1 prążek - zamiana jasnego z ciemnym wstawienie elementu o grubości L i współczynniku załamania n powoduje przesunięcie obrazu o prążków
Pierścienie Newtona Interferencja
Dyfrakcja Nieoczekiwane z punktu widzenia optyki geometrycznej! Dyfrakcja Fresnela
Dyfrakcja Dyfrakcja na pojedynczej szczelinie
Dyfrakcja Dyfrakcja na pojedynczej szczelinie
Dyfrakcja Dyfrakcja na pojedynczej szczelinie natężenie światła
Dyfrakcja na otworze kołowym Dyfrakcja Rozdzielczość
Dyfrakcja na wielu szczelinach Dyfrakcja 2 8 16
Dyfrakcja Siatka dyfrakcyjna rys. MPasternak
Dziękuję za uwagę!