KRYTERIA OCENIANIA ODPOWIEDZI Próbna Matura z OPERONEM. Fizyka. Poziom rozszerzony. Listopad 2014



Podobne dokumenty
KRYTERIA OCENIANIA ODPOWIEDZI Próbna Matura z OPERONEM Fizyka Poziom rozszerzony. Listopad 2015

KRYTERIA OCENIANIA ODPOWIEDZI Próbna Matura z OPERONEM Fizyka Poziom rozszerzony. Listopad Poprawna odpowiedź i zasady przyznawania punktów

KRYTERIA OCENIANIA ODPOWIEDZI Próbna Matura z OPERONEM Fizyka Poziom rozszerzony. Listopad Poprawna odpowiedź i zasady przyznawania punktów

FIZYKA Z ASTRONOMIĄ POZIOM PODSTAWOWY

KRYTERIA OCENIANIA ODPOWIEDZI Próbna Matura z OPERONEM Fizyka Poziom rozszerzony. Listopad Poprawna odpowiedź i zasady przyznawania punktów

KONKURS PRZEDMIOTOWY Z FIZYKI dla uczniów gimnazjów. Schemat punktowania zadań

FIZYKA Z ASTRONOMIĄ POZIOM PODSTAWOWY

KONKURS PRZEDMIOTOWY Z FIZYKI dla uczniów gimnazjów. Schemat punktowania zadań

WOJEWÓDZKI KONKURS FIZYCZNY MODEL ODPOWIEDZI I SCHEMAT PUNKTOWANIA

KONKURS FIZYCZNY dla uczniów gimnazjów województwa lubuskiego 27 stycznia 2012 r. zawody II stopnia (rejonowe) Schemat punktowania zadań

KONKURS PRZEDMIOTOWY Z FIZYKI dla uczniów gimnazjów. Schemat punktowania zadań

KLUCZ PUNKTOWANIA ODPOWIEDZI

Prawda/Fałsz. Klucz odpowiedzi. Uwaga: Akceptowane są wszystkie odpowiedzi merytorycznie poprawne i spełniające warunki zadania. Zad 1.

KONKURS FIZYCZNY dla uczniów gimnazjów województwa lubuskiego 26 lutego 2010 r. zawody II stopnia (rejonowe) Schemat punktowania zadań

ARKUSZ PRÓBNEJ MATURY Z OPERONEM FIZYKA I ASTRONOMIA

KONKURS FIZYCZNY dla uczniów gimnazjów województwa lubuskiego 26 lutego 2010 r. zawody III stopnia (finałowe) Schemat punktowania zadań

KONKURS PRZEDMIOTOWY Z FIZYKI dla uczniów gimnazjów. Schemat punktowania zadań

KRYTERIA OCENIANIA ODPOWIEDZI Próbna Matura z OPERONEM Fizyka Poziom rozszerzony

KONKURS PRZEDMIOTOWY Z FIZYKI dla uczniów gimnazjów. Schemat punktowania zadań

FIZYKA POZIOM PODSTAWOWY

ARKUSZ PRÓBNEJ MATURY Z OPERONEM FIZYKA I ASTRONOMIA

KONKURS PRZEDMIOTOWY Z FIZYKI dla uczniów szkół podstawowych. Schemat punktowania zadań

Test sprawdzający wiedzę z fizyki z zakresu gimnazjum autor: Dorota Jeziorek-Knioła

EGZAMIN MATURALNY 2012 FIZYKA I ASTRONOMIA

ARKUSZ PRÓBNEJ MATURY Z OPERONEM FIZYKA I ASTRONOMIA

OCENIANIE ARKUSZA POZIOM ROZSZERZONY INFORMACJE DLA OCENIAJACYCH

KONKURS PRZEDMIOTOWY Z FIZYKI dla uczniów gimnazjów. Schemat punktowania zadań

WOJEWÓDZKI KONKURS Z FIZYKI DLA UCZNIÓW GIMNAZJUM ROK SZKOLNY 2014/2015, ETAP REJONOWY

MAGNETYZM, INDUKCJA ELEKTROMAGNETYCZNA. Zadania MODUŁ 11 FIZYKA ZAKRES ROZSZERZONY

EGZAMIN MATURALNY 2010 FIZYKA I ASTRONOMIA

Zasady oceniania karta pracy

zadania zamknięte W zadaniach od 1. do 10. wybierz i zaznacz jedną poprawną odpowiedź.

Widmo fal elektromagnetycznych

KONKURS PRZEDMIOTOWY Z FIZYKI dla uczniów gimnazjów województwa lubuskiego. Schemat punktowania zadań

EGZAMIN MATURALNY 2013 FIZYKA I ASTRONOMIA

Z przedstawionych poniżej stwierdzeń dotyczących wartości pędów wybierz poprawne. Otocz kółkiem jedną z odpowiedzi (A, B, C, D lub E).

FIZYKA Podręcznik: Fizyka i astronomia dla każdego pod red. Barbary Sagnowskiej, wyd. ZamKor.

Test (4 p.) 2. (1 p.) Wskaż obwód, który umożliwi wyznaczenie mocy żarówki. A. B. C. D. 3. (1 p.) str. 1

SZKIC ODPOWIEDZI I SCHEMAT OCENIANIA ROZWIĄZAŃ ZADAŃ W ARKUSZU I. Informacje dla oceniających

SZKIC ODPOWIEDZI I SCHEMAT OCENIANIA ROZWIĄZAŃ ZADAŃ W ARKUSZU I. Informacje dla oceniających

KONKURS FIZYCZNY DLA UCZNIÓW GIMNAZJÓW WOJEWÓDZTWA MAZOWIECKIEGO

ARKUSZ PRÓBNEJ MATURY Z OPERONEM FIZYKA I ASTRONOMIA

KRYTERIA OCENIANIA ODPOWIEDZI Próbna Matura z OPERONEM. Matematyka Poziom rozszerzony

Treści nauczania (program rozszerzony)- 25 spotkań po 4 godziny lekcyjne

KONKURS PRZEDMIOTOWY Z FIZYKI dla uczniów gimnazjów województwa lubuskiego. Schemat punktowania zadań

WOJEWÓDZKI KONKURS Z FIZYKI DLA UCZNIÓW GIMNAZJUM ROK SZKOLNY 2017/2018, ETAP REJONOWY

Konkurs fizyczny szkoła podstawowa. 2018/2019. Etap rejonowy

EGZAMIN MATURALNY OD ROKU SZKOLNEGO 2014/2015 FIZYKA POZIOM ROZSZERZONY ROZWIĄZANIA ZADAŃ I SCHEMATY PUNKTOWANIA (A6)

KLUCZ PUNKTOWANIA ODPOWIEDZI

EGZAMIN MATURALNY W ROKU SZKOLNYM 2014/2015

Światło fala, czy strumień cząstek?

Schemat punktowania zadań

Warunki uzyskania oceny wyższej niż przewidywana ocena końcowa.

FIZYKA POZIOM ROZSZERZONY

KONKURS FIZYCZNY dla uczniów gimnazjów województwa lubuskiego 10 marca 2011 r. zawody III stopnia (finałowe) Schemat punktowania zadań

Wyznaczanie stosunku e/m elektronu

ZADANIA MATURALNE Z FIZYKI I ASTRONOMII

Efekt Halla. Cel ćwiczenia. Wstęp. Celem ćwiczenia jest zbadanie efektu Halla. Siła Loretza

pobrano z serwisu Fizyka Dla Każdego zadania z fizyki, wzory fizyczne, fizyka matura

KONKURS FIZYCZNY dla uczniów gimnazjów województwa lubuskiego 27 stycznia 2012 r. zawody II stopnia (rejonowe)

Konkurs fizyczny - gimnazjum. 2018/2019. Etap rejonowy

ZAKRES MATERIAŁU DO MATURY PRÓBNEJ KL III

EGZAMIN MATURALNY OD ROKU SZKOLNEGO 2014/2015 FIZYKA POZIOM ROZSZERZONY ROZWIĄZANIA ZADAŃ I SCHEMATY PUNKTOWANIA (A1, A2, A3, A4, A7)

I. Poziom: poziom rozszerzony (nowa formuła)

PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY Z FIZYKI

Zadanie 21. Stok narciarski

KLUCZ PUNKTOWANIA ODPOWIEDZI

POWTÓRKA PRZED KONKURSEM CZĘŚĆ 14 ZADANIA ZAMKNIĘTE

I. Poziom: poziom rozszerzony (nowa formuła)

5) W czterech rogach kwadratu o boku a umieszczono ładunki o tej samej wartości q jak pokazano na rysunku. k=1/(4πε 0 )

41R POWTÓRKA FIKCYJNY EGZAMIN MATURALNY Z FIZYKI I ASTRONOMII. POZIOM ROZSZERZONY (od początku do końca)

Matura 2015 z fizyki pod lupą od idei zmian do zadań egzaminacyjnych. Jolanta Kozielewska OKE Wrocław

Klucz odpowiedzi. Fizyka

Treści dopełniające Uczeń potrafi:

WOJEWÓDZKI KONKURS FIZYCZNY

EGZAMIN MATURALNY 2012 FIZYKA I ASTRONOMIA

Test powtórzeniowy. Prąd elektryczny

Model Bohra budowy atomu wodoru - opis matematyczny

Ma x licz ba pkt. Rodzaj/forma zadania

V OGÓLNOPOLSKI KONKURS Z FIZYKI Fizyka się liczy Eliminacje TEST 27 lutego 2013r.

36P POWTÓRKA FIKCYJNY EGZAMIN MATURALNY Z FIZYKI I ASTRONOMII. POZIOM PODSTAWOWY (od początku do optyki geometrycznej)

Zadania egzaminacyjne z fizyki.

SZKIC ODPOWIEDZI I SCHEMAT OCENIANIA ROZWIĄZAŃ ZADAŃ W ARKUSZU II. Zadanie 28. Kołowrót

EGZAMIN MATURALNY W ROKU SZKOLNYM 2017/2018 FIZYKA I ASTRONOMIA

SZKIC ODPOWIEDZI I SCHEMAT OCENIANIA ROZWIĄZAŃ ZADAŃ W ARKUSZU II

Matura z fizyki i astronomii 2012

ARKUSZ PRÓBNEJ MATURY Z OPERONEM FIZYKA I ASTRONOMIA

Szczegółowy rozkład materiału z fizyki dla klasy III gimnazjum zgodny z nową podstawą programową.

Ćwiczenie 1 Metody pomiarowe i opracowywanie danych doświadczalnych.

SPRAWDZIAN NR Merkury krąży wokół Słońca po orbicie, którą możemy uznać za kołową.

Powtórzenie wiadomości z klasy II. Przepływ prądu elektrycznego. Obliczenia.

Ćwiczenie nr 43: HALOTRON

Modele odpowiedzi i punktacji

14R POWTÓRKA FIKCYJNY EGZAMIN MATURALNY Z FIZYKI I ASTRONOMII. POZIOM ROZSZERZONY (od początku do grawitacji)

Test powtórzeniowy Prąd elektryczny

Egzamin z fizyki Informatyka Stosowana

Transkrypt:

Vademecum Fizyka KRYTERIA OCENIANIA ODPOWIEDZI Próbna Matura z OPERONEM nowa vademecum MATURA 015 FIZYKA zakres rozszerzony Fizyka Poziom rozszerzony KOD WEWNĄTRZ Zacznij przygotowania do matury już dziś Listopad 014 nowysklep.operon.pl/matura W przedstawionym schemacie pokazane są przykładowe metody rozwiązań i sposób ich punktowania. Należy uznać każdą inną poprawną metodę rozwiązania zastosowaną przez ucznia i przyznać odpowiednią liczbę. 1. 1.1. B, 1 1 pkt rozwiązanie poprawne poprawny wybór elementów błędna odpowiedź 5 nowysklep.operon.pl/matura strony 13, 14 nowysklep.operon.pl/matura 1.. pierwszy rowerzysta s [m] 50 drugi rowerzysta 40 30 0 10 0 1 3 4 5 6 7 8 9 10 t [s] poprawne narysowanie wykresów dla obu rowerzystów oraz poprawne oznaczenie osi układu współrzędnych w w w. o p e r o n. p l 1

1 pkt pokonanie zasadniczych trudności, które jednak nie zostało poprawne narysowanie wykresów dla jednego z rowerzystów oraz poprawne oznaczenie osi układu współrzędnych narysowanie wykresów o kształcie paraboli, lecz o niewłaściwych parametrach dla obu rowerzystów oraz poprawne oznaczenie osi układu współrzędnych narysowanie błędnych wykresów dla obu rowerzystów błędne oznaczenie osi układu współrzędnych niesporządzenie wykresu 1.3. Pierwszy na metę dojedzie pierwszy rowerzysta. Uzasadnienie: Czas przejazdu drogi równej 100 m przez pierwszego rowerzystę wynosi t 1 = 14,1 s. Czas przejazdu tej drogi przez drugiego rowerzystę wynosi t = 1,6 s od chwili startu, ale ponieważ wystartował on s później w stosunku do pierwszego rowerzysty, więc przyjedzie na metę jako drugi. podanie poprawnego uzasadnienia 1 pkt pokonanie zasadniczych trudności, które jednak nie zostało zapisanie zależności opisującej czas przejazdu 100 m przez rowerzystów: s t = oraz a poprawne obliczenie czasu jazdy oraz błędna interpretacja wyniku i podanie niepoprawnej odpowiedzi podanie błędnej odpowiedzi oraz podanie błędnego uzasadnienia. 1.F,.P, 3.P, 4.F podanie poprawnej odpowiedzi 1 pkt pokonanie zasadniczych trudności, które jednak nie zostało podanie poprawnej odpowiedzi w wierszach 1. i., opuszczenie niepoprawna odpowiedź w wierszach 3. i 4. podanie poprawnej odpowiedzi w wierszach 3. i 4., opuszczenie niepoprawna odpowiedź w wierszach 1. i. www.operon.pl

podanie po jednej błędnej odpowiedzi w wierszach 1.,. i 3., 4., podanie czterech błędnych odpowiedzi 3. 3.1. 1.C,.A, 3.B, 4.D podanie czterech poprawnych odpowiedzi 1 pkt pokonanie zasadniczych trudności, które jednak nie zostało podanie dwóch trzech poprawnych odpowiedzi podanie trzech czterech błędnych odpowiedzi 3.. nieinercjalnym 1 pkt rozwiązanie poprawne podanie poprawnej odpowiedzi błędna odpowiedź 4. 4.1. Zgodnie z zasadą zachowania energii suma energii mechanicznej ciała w chwili początkowej będzie równa sumie energii mechanicznej w najwyższym punkcie lotu: 3 10 E mpoczątkowa = E mkońcowa W chwili początkowej ciało ma energię mechaniczną równą energii potencjalnej grawitacji na powierzchni planety oraz nadanej mu energii kinetycznej: E mpoczątkowa = E ppoczątkowa + E kpoczątkowa E mpoczątkowa = G M m m + v R W najwyższym punkcie lotu energia mechaniczna ciała jest równa energii potencjalnej grawitacji w odległości R od środka planety: E mkońcowa = G M m R Porównując zapisane zależności, otrzymujemy + G M m m v = G M m R R www.operon.pl 3

Po przekształceniu wzoru otrzymujemy zależność opisującą prędkość: v = GM R Po podstawieniu danych otrzymujemy v = 5600 m s. 3 pkt rozwiązanie poprawne poprawne obliczenie prędkości oraz poprawne zapisanie wyniku wraz z jednostką pkt pokonanie zasadniczych trudności, które jednak nie zostało poprawne obliczenie prędkości oraz podanie wyniku bez jednostki poprawne zapisanie zależności opisującej prędkość oraz błędne obliczenie wartości prędkości oraz podanie wyniku z jednostką 1 pkt rozwiązanie, w którym jest istotny postęp poprawne zapisanie zasady zachowania energii oraz poprawne zapisanie zależności opisujących energię potencjalną i energię kinetyczną w obu momentach oraz błędne zapisanie zależności opisującej prędkość poprawne zapisanie zależności opisującej prędkość oraz błędne obliczenie wartości prędkości oraz podanie wyniku bez jednostki poprawne zapisanie zasady zachowania energii oraz błędne zapisanie zależności opisujących energię potencjalną i energię kinetyczną w obu momentach błędne zapisanie zasady zachowania energii brak rozwiązania 4.. C 1 pkt rozwiązanie poprawne podanie poprawnej odpowiedzi błędna odpowiedź www.operon.pl 4

4.3. Zgodnie z zasadą zachowania energii suma energii mechanicznej ciała w chwili początkowej będzie równa sumie energii mechanicznej w najwyższym punkcie lotu oraz pracy siły oporu wykonanej nad ciałem na drodze ruchu ciała: E mpoczątkowa = E mkońcowa + W op W chwili początkowej ciało ma energię mechaniczną równą energii potencjalnej grawitacji na powierzchni planety oraz nadanej mu energii kinetycznej: E mpoczątkowa = E ppoczątkowa + E kpoczątkowa E mpoczątkowa = G M m m + v R Pierwszą prędkość kosmiczną planety opisuje wzór: GM v = R Stąd początkowa energia mechaniczna ma wartość: E mpoczątkowa = G M m R W najwyższym punkcie lotu energia mechaniczna ciała jest równa energii potencjalnej grawitacji w odległości 4 R od środka planety: 3 E mkońcowa = G M m 4 R 3 Praca siły tarcia ma wartość: Wop = Fop 1 R 3 Porównując zapisane zależności otrzymujemy: G M m = G M m 1 + Fop R R 4 R 3 3 Po przekształceniu i podstawieniu R = R Z i M = 1/ M Z wzoru otrzymujemy zależność opisującą siłę oporu: 3GMZ m Fop = 8R Z Po podstawieniu danych otrzymujemy: F op = 36, 9 N 4 pkt rozwiązanie poprawne poprawne obliczenie wartości siły oraz poprawne zapisanie wyniku wraz z jednostką 3 pkt pokonanie zasadniczych trudności, które jednak nie zostało poprawne obliczenie wartości siły oraz podanie wyniku bez jednostki poprawne zapisanie zależności opisującej siłę oraz błędne obliczenie wartości siły oraz podanie wyniku z jednostką www.operon.pl 5

pkt rozwiązanie, w którym jest istotny postęp poprawne zapisanie zasady zachowania energii oraz poprawne zapisanie zależności opisujących energię potencjalną i energię kinetyczną w obu momentach oraz poprawne zapisanie zależności opisującej pracę siły oporu oraz błędne zapisanie zależności opisującej siłę poprawne zapisanie zależności opisującej prędkość oraz błędne obliczenie wartości prędkości oraz podanie wyniku bez jednostki 1 pkt rozwiązanie, w którym postęp jest niewielki, ale konieczny na drodze do całkowitego rozwiązania poprawne zapisanie zasady zachowania energii oraz błędne zapisanie jednej z zależności opisujących energię potencjalną kinetyczną w obu momentach pracę siły oporu poprawne zapisanie zasady zachowania energii oraz błędne zapisanie co najmniej dwóch z zależności opisujących energię potencjalną i energię kinetyczną w obu momentach oraz pracę siły oporu błędne zapisanie zasady zachowania energii brak rozwiązania 4.4. Siła oporu wykonuje pracę o wartości ujemnej. Praca wykonywana przez siłę ma wartość ujemną, kiedy zwrot siły jest przeciwny do zwrotu przemieszczenia praca wykonywana przez siłę ma wartość ujemną, kiedy siła działa przeciwnie do kierunku ruchu. podanie poprawnego uzasadnienia 1 pkt pokonanie zasadniczych trudności, które jednak nie zostało podanie błędnego uzasadnienia brak uzasadnienia podanie błędnej odpowiedzi oraz podanie błędnego uzasadnienia www.operon.pl 6

5. Zaznaczenie: X moment pędu układu dysk biedronka X energia całkowita układu dysk biedronka 1 pkt rozwiązanie poprawne poprawne zaznaczenie błędne zaznaczenie brak zaznaczenia 6. 6.1. Zgodnie z prawem odbicia i załamania: n1 = sin β n sinα Jeżeli kąt padania a będzie równy kątowi granicznemu dla całkowitego wewnętrznego odbicia, wówczas promień załamany znajdzie się na granicy ośrodków. Wówczas kąt załamania b = 90. n1 sin90 = n sinagr Otrzymujemy stąd zależność opisującą kąt graniczny: n sina gr = n1 Ponieważ sina gr > 1, całkowite wewnętrzne odbicie w tym przypadku nie zachodzi. poprawne wyprowadzenie zależności opisującej kąt graniczny 1 pkt pokonanie zasadniczych trudności, które jednak nie zostało poprawne zapisanie prawa odbicia i załamania oraz poprawne zapisanie kąta załamania w przypadku, kiedy kąt padania ma wartość graniczną oraz niepoprawne wyprowadzenie zależności opisującej kąt graniczny poprawne zapisanie prawa odbicia i załamania oraz poprawne zapisanie kąta załamania w przypadku, kiedy kąt padania ma wartość graniczną oraz brak zapisania zależności opisującej kąt graniczny poprawne zapisanie prawa odbicia i załamania błędne zapisanie kąta załamania w przypadku, kiedy kąt padania ma wartość graniczną brak rozwiązania 1 9 nowysklep.operon.pl/matura www.operon.pl 7

6.. Nie. Zjawisko całkowitego wewnętrznego odbicia zachodzi tylko przy przejściu z ośrodka o wyższym do ośrodka o niższym współczynniku załamania. podanie poprawnego uzasadnienia 1 pkt pokonanie zasadniczych trudności, które jednak nie zostało podanie błędnego uzasadnienia brak uzasadnienia podanie błędnej odpowiedzi oraz podanie błędnego uzasadnienia 6.3. 90 90 45 Uzasadnienie: Obliczamy kąt graniczny dla przejścia promienia ze szkła do powietrza: np sin a gr = = 067, nsz Zatem kąt graniczny ma wartość 4. Promień na rysunku pada na granicę szkło powietrze pod kątem 45, a więc większym niż kąt graniczny. W takiej sytuacji nastąpi całkowite wewnętrzne odbicie. Zgodnie z prawem odbicia kąt odbicia również będzie równy 45. poprawne narysowanie biegu promienia oraz podanie poprawnego uzasadnienia www.operon.pl 8

1 pkt pokonanie zasadniczych trudności, które jednak nie zostało poprawne narysowanie biegu promienia oraz poprawne obliczenie sinusa kąta granicznego dla przejścia promienia ze szkła do powietrza oraz brak końcowego wniosku poprawne obliczenie wartości kąta granicznego dla przejścia promienia ze szkła do powietrza oraz zapisanie, że kąt padania na granicę szkło powietrze jest większy od granicznego błędne narysowanie biegu promienia błędne narysowanie biegu promienia oraz podanie błędnego uzasadnienia brak rysunku brak uzasadnienia 6.4. Obliczamy kąt graniczny dla przejścia światła ze szkła do wody: nw sin a gr = = 089, nsz Zatem kąt graniczny ma wartość 63. Promień na rysunku pada na granicę szkło powietrze pod kątem 45, a więc mniejszym niż kąt graniczny. W takiej sytuacji promień częściowo się odbija, a częściowo przejdzie przez granicę szkło woda. Zgodnie z prawem odbicia kąt odbicia również będzie równy 45, natomiast zgodnie z prawem załamania: sinβ sinα = n sz nw zatem sinus kąta załamania ma wartość: nsz sinb = sin45 nw sin b = 080, Odczytujemy kąt załamania b = 53 90 45 45 53 90 45 www.operon.pl 9

3 pkt rozwiązanie poprawne poprawne przeprowadzenie obliczeń oraz poprawne narysowanie biegu promienia oraz poprawne oznaczenie kątów pkt pokonanie zasadniczych trudności, które jednak nie zostało poprawne obliczenie wartości kąta granicznego oraz sformułowanie poprawnego wniosku na temat biegu promienia oraz poprawne zapisanie prawa odbicia i załamania oraz błędne obliczenie wartości kąta załamania oraz poprawne narysowanie biegu promienia oraz poprawne oznaczenie kąta odbicia oraz błędne oznaczenie kąta załamania 1 pkt rozwiązanie, w którym jest istotny postęp poprawne obliczenie sinusa kąta granicznego dla przejścia promienia ze szkła do powietrza oraz brak wniosku błędny wniosek na temat biegu promienia poprawne obliczenie wartości kąta granicznego oraz brak wniosku błędny wniosek na temat biegu promienia poprawne obliczenie wartości kąta granicznego oraz błędne zapisanie prawa odbicia i załamania poprawne obliczenie wartości kąta granicznego oraz poprawne zapisanie prawa odbicia i załamania oraz błędne oznaczenie kąta odbicia błędne narysowanie biegu promienia oraz zapisanie błędnych obliczeń poprawne narysowanie biegu promienia oraz brak obliczeń zapisanie błędnych obliczeń brak rysunku oraz brak obliczeń 7. Poprawna odpowiedz: 4 W wyniku takiego ciągu reakcji rozpadu powstanie jądro radu 88 Ra 3 8 4 Th Ra + a 90 8 88 8 89 8 90 Ra Ac Th 88 8 89 8 90 4 88 Ac + b 0 1 Th + b 0 1 Ra + a zapisanie czterech poprawnych reakcji 1 pkt pokonanie zasadniczych trudności, które jednak nie zostało zapisanie poprawnie dwóch trzech reakcji 4 www.operon.pl 10

błędne zapisanie trzech czterech reakcji brak zapisanych reakcji 8. 8.1. B 1 pkt rozwiązanie poprawne podanie poprawnej odpowiedzi błędna odpowiedź 8.. W stanie podstawowym (na pierwszej orbicie) elektron w atomie ma energię -13, 6 ev. Energię elektronu na kolejnych orbitach opisuje zależność: E En = 1 n Na drugiej orbicie elektron ma energię -3, 40 ev, natomiast na trzeciej orbicie -151, ev. Różnice energii pomiędzy orbitami to E 1 = 10, ev oraz E 1 3 = 1, 09 ev. Ponieważ elektron może pochłonąć wyłącznie porcje energii pozwalające na przejścia między orbitami, więc nie może pochłonąć energii o wartości 10, ev < E < 109, ev podanie poprawnego wyjaśnienia 1 pkt pokonanie zasadniczych trudności, które jednak nie zostało podanie poprawnie dozwolonych wartości energii elektronu na pierwszych orbitach podanie poprawnie różnic energii pomiędzy dozwolonymi poziomami oraz brak wniosku niepoprawny wniosek błędne wyjaśnienie brak wyjaśnienia 9. 1. energia potencjalna grawitacji chłopca na wysokości podwyższenia (maksymalna). energia potencjalna grawitacji chłopca na aktualnej wysokości oraz energia kinetyczna chłopca wynikająca z jego aktualnej prędkości 3. energia potencjalna grawitacji chłopca na wysokości nieugiętej trampoliny oraz energia kinetyczna chłopca wynikająca z jego maksymalnej prędkości 4. energia potencjalna grawitacji chłopca na wysokości maksymalnie rozciągniętej trampoliny oraz energia potencjalna sprężystości trampoliny 3 3 www.operon.pl 11

3 pkt rozwiązanie poprawne poprawne opisanie wszystkich sytuacji pkt pokonanie zasadniczych trudności, które jednak nie zostało poprawne opisanie trzech spośród przedstawionych sytuacji 1 pkt rozwiązanie, w którym jest istotny postęp poprawne opisanie dwóch spośród przedstawionych sytuacji błędne opisanie trzech czterech sytuacji brak opisu trzech czterech sytuacji 10. C 1 pkt rozwiązanie poprawne podanie poprawnej odpowiedzi błędna odpowiedź 11. 11.1..A. 1 pkt rozwiązanie poprawne poprawny wybór elementów błędna odpowiedź 11.. Piłka porusza się z największą prędkością tuż po kopnięciu jej przez piłkarza, więc wówczas również opór powietrza ma największą wartość. Następnie prędkość piłki spada, a wraz z nią spada siła oporu. W najwyższym punkcie lotu prędkość, a więc również siła oporu, osiąga wartość najmniejszą. Po przekroczeniu najwyższego punktu piłka przyspiesza, rośnie zatem również siła oporu. Ponieważ jednak siła oporu spowalnia piłkę, więc jej prędkość będzie mniejsza od początkowej. Oznacza to, że również siła oporu nie osiągnie już maksymalnej wartości. podanie poprawnego wyjaśnienia 1 pkt pokonanie zasadniczych trudności, które jednak nie zostało podanie poprawnego opisu bez wskazania minimalnej i maksymalnej wartości siły oporu wskazanie minimalnej i maksymalnej siły oporu oraz częściowo błędny opis 1 5 www.operon.pl 1

podanie opisu błędnego całkowicie w znaczącej części 11.3. Współczynnik oporu był zbyt mały. Uzasadnienie 1: Zgodnie z zależnością F = b v wartość siły oporu zależy od prędkości. Jeżeli zgodnie z informacjami zawartymi w artykule zależność ta była bardzo mała, więc współczynnik oporu musiał być mały. Wówczas opóźnienie wynikające z działania siły oporu było bardzo małe i w niewielkim stopniu zmieniało prędkość. Uzasadnienie : Z informacji zawartych w artykule wynika, że piłka była zbyt zwiewna i zbyt słabo reagowała na opór powietrza. Oznacza to, że współczynnik był zbyt mały. podanie poprawnego uzasadnienia 1 pkt pokonanie zasadniczych trudności, które jednak nie zostało podanie błędnego uzasadnienia brak uzasadnienia podanie błędnej odpowiedzi oraz podanie błędnego uzasadnienia 1. Jednostkę indukcji magnetycznej wyraża się za pomocą jednostek podstawowych układu SI jako T = kg A s Przykładowe obliczenia: Korzystamy z zależności opisującej indukcję przewodnika prostoliniowego µ 0 µ r I B = π r Jednostką przenikalności magnetycznej próżni µ α 0 jest N A, jednostką natężenia prądu I jest A, jednostką promienia r m. Względna przenikalność magnetyczna oraz wartość Àsą niemianowane. Ponadto: N kg = m s Zatem jednostkę indukcji magnetycznej, którą jest tesla, wyraża się za pomocą jednostek podstawowych układu SI kg T = A s α nowysklep.operon.pl/matura www.operon.pl 13

zapisanie poprawnych obliczeń 1 pkt pokonanie zasadniczych trudności, które jednak nie zostało poprawny wybór wzoru wyjściowego do dokonania obliczeń oraz poprawne oznaczenie jednostek wielkości występujących w wybranej zależności błędy w zapisanych obliczeniach błędny wybór wzoru wyjściowego do dokonania obliczeń błędne oznaczenie jednostek wielkości występujących w wybranej zależności brak obliczeń 13. 13.1. Zaznaczenie X przy. i 3. Zaznaczenie kierunków przepływu prądu dla. i 3.: 9 V A A V 3 pkt rozwiązanie poprawne poprawne oznaczenie prawidłowo połączonych obwodów oraz poprawne zaznaczenie kierunku przepływu prądu w obwodach pkt pokonanie zasadniczych trudności, które jednak nie zostało poprawne oznaczenie prawidłowo połączonych obwodów oraz poprawne zaznaczenie kierunku przepływu prądu w jednym z obwodów poprawne oznaczenie prawidłowo połączonych obwodów oraz oznaczenie jednego z nieprawidłowo połączonych obwodów oraz poprawne zaznaczenie kierunku przepływu prądu w obwodach 1 pkt rozwiązanie, w którym jest istotny postęp poprawne oznaczenie jednego z prawidłowo połączonych obwodów oraz poprawne zaznaczenie kierunku przepływu prądu w obwodzie poprawne oznaczenie prawidłowo połączonych obwodów błędne zaznaczenie brak oznaczenia kierunku przepływu prądu w obwodach www.operon.pl 14

brak oznaczenia przy prawidłowo połączonych obwodach oznaczenie jako prawidłowo podłączonych wszystkich obwodów 13.. Natężenie prądu elektrycznego jest to ilość ładunku przepływającego przez przekrój poprzeczny przewodnika w jednostce czasu. Aby poprawnie zmierzyć przepływ ładunku przez przekrój poprzeczny przewodnika, należy amperomierz podłączyć szeregowo, aby przepływał przez niego ten sam ładunek co przez odbiornik. 1 pkt rozwiązanie poprawne podanie poprawnego wyjaśnienia podanie błędnego wyjaśnienia 13.3. Wartość mierzona Pierwszy opornik R 1 Drugi opornik R Oporniki R 1 i R połączone szeregowo równolegle Napięcie [V] 3, 76 3, 58 3, 3 3, 59 Natężenie [A] 0, 05 0, 49 0, 04 0, 55 Obliczona wartość oporu wynikająca z pomiarów napięcia i natężenia [Ω] Obliczona wartość oporu wynikająca z wartości oporów R 1 i R [Ω] 75, 0 731, 83, 00 6, 53 851, 6, 66 Błąd bezwzględny [Ω] 0, 49 0, 13 Błąd względny (wartości wynikającej z pomiarów w stosunku do wartości obliczonej teoretycznie) [%] 0, 6% % Wniosek: Pomiary zostały wykonane poprawnie. 5 pkt rozwiązanie poprawne poprawne obliczenie wartości oporów oraz poprawne obliczenie wartości błędów oraz zapisanie poprawnego wniosku 4 pkt pokonanie zasadniczych trudności, które zostało rozwiązane do końca, w którym występują usterki nieprzekreślające jednak poprawności rozwiązania poprawne obliczenie wartości oporów wynikających z pomiarów oraz poprawne obliczenie jednej z wartości oporów teoretycznych podłączenia szeregowego i równoległego oraz www.operon.pl 15

poprawne obliczenie wartości błędu dla poprawnie obliczonego oporu oraz zapisanie poprawnego wniosku poprawne obliczenie wartości oporów oraz poprawne obliczenie wartości błędów bezwzględnych oraz poprawne obliczenie jednej z wartości błędów względnych oraz zapisanie poprawnego wniosku 3 pkt pokonanie zasadniczych trudności, które jednak nie zostało poprawne obliczenie wartości oporów wynikających z pomiarów oraz poprawne obliczenie jednej z wartości oporów teoretycznych podłączenia szeregowego i równoległego oraz poprawne obliczenie wartości błędu bezwzględnego dla poprawnie obliczonego oporu oraz błędne obliczenie wartości błędu względnego dla poprawnie obliczonego oporu poprawne obliczenie wartości trzech spośród oporów wynikających z pomiarów oraz poprawne obliczenie jednej z wartości oporów teoretycznych podłączenia szeregowego i równoległego oraz poprawne obliczenie wartości błędu dla poprawnie obliczonego oporu oraz zapisanie poprawnego wniosku pkt rozwiązanie, w którym jest istotny postęp poprawne obliczenie wartości oporów wynikających z pomiarów oraz poprawne obliczenie jednej z wartości oporów teoretycznych podłączenia szeregowego i równoległego oraz błędne obliczenie wartości błędów poprawne obliczenie wartości trzech spośród oporów wynikających z pomiarów oraz poprawne obliczenie jednej z wartości oporów teoretycznych podłączenia szeregowego i równoległego oraz poprawne obliczenie wartości błędu dla poprawnie obliczonego oporu oraz zapisanie błędnego wniosku niezapisanie wniosku 1 pkt rozwiązanie, w którym postęp jest niewielki, ale konieczny na drodze do całkowitego rozwiązania poprawne obliczenie trzech spośród wartości oporów wynikających z pomiarów oraz błędne obliczenie wartości oporów teoretycznych podłączenia szeregowego i równoległego oraz poprawne obliczenie wartości oporów oporników R 1 i R wynikających z pomiarów oraz poprawne obliczenie jednej z wartości oporów teoretycznych podłączenia szeregowego i równoległego oraz błędne obliczenie wartości błędów błędne obliczenie wartości trzech spośród wartości oporów wynikających z pomiarów brak rozwiązania www.operon.pl 16

14. Podczas ruchu ciała naładowanego w polu magnetycznym siła Lorentza stanowi siłę dośrodkową: m v q v B = R Zależność prędkości liniowej od częstotliwości w ruchu po okręgu o promieniu R opisuje wzór: v = p R f 4 Przekształcając zapisane zależności, otrzymujemy: p m f q = B Po podstawieniu wartości liczbowych otrzymujemy ładunek, jakim naładowano kulkę: q = 3, C 4 pkt rozwiązanie poprawne poprawne obliczenie wartości ładunku oraz zapisanie poprawnego rozwiązania wraz z jednostką 3 pkt pokonanie zasadniczych trudności, które jednak nie zostało porównanie wartości siły Lorentza do siły dośrodkowej oraz poprawne zapisanie zależności opisujących indukcję magnetyczną oraz prędkość liniową oraz błędne obliczenie wartości liczbowej ładunku zapisanie poprawnego rozwiązania bez jednostki pkt rozwiązanie, w którym jest istotny postęp porównanie wartości siły Lorentza do siły dośrodkowej oraz poprawne zapisanie jednej z zależności opisujących indukcję magnetyczną oraz prędkość liniową 1 pkt rozwiązanie, w którym postęp jest niewielki, ale konieczny na drodze do całkowitego rozwiązania porównanie wartości siły Lorentza do siły dośrodkowej oraz poprawne zapisanie zależności opisującej prędkość liniową błędne rozwiązanie brak rozwiązania www.operon.pl 17

15. 15.1. Zapisujemy równie siatki dyfrakcyjnej: n λ = d sinα 4 a L n = 0 nowysklep.operon.pl/matura x n = 1 n = Kąt drugiego prążka dyfrakcyjnego możemy wyznaczyć jako: sina = www.operon.pl 18 x l + x Stąd dostajemy zależność opisującą długość fali: d x l = n l + x Po podstawieniu wartości liczbowych otrzymujemy l = 737 10 9 m= 737 nm wykonanie poprawnych obliczeń oraz zapisanie wyniku w nanometrach 1 pkt pokonanie zasadniczych trudności, które jednak nie zostało poprawne zapisanie równania siatki dyfrakcyjnej oraz poprawne zapisanie zależność geometrycznej opisującej sinus sina oraz błędne obliczenie wartości długości fali wykonanie poprawnych obliczeń oraz niepoprawne zapisanie niezapisanie wyniku w nanometrach wykonanie błędnych obliczeń brak obliczeń 15.. Zapisujemy równie siatki dyfrakcyjnej: n λ = d sinα Przekształcamy zależność: sinα = n λ d Maksymalny rząd prążka uzyskamy, gdy sina = 1, więc gdy n l = d. Podstawiając wartości liczbowe, otrzymujemy: n = 68,. Na ekranie zaobserwowano zatem prążek maksymalnie 6 rzędu. wykonanie poprawnych obliczeń oraz podanie poprawnej odpowiedzi

1 pkt pokonanie zasadniczych trudności, które jednak nie zostało poprawne zapisanie równania siatki dyfrakcyjnej poprawne zapisanie zależność opisującej maksymalny obserwowany rząd prążka oraz błędne obliczenie wartości n wykonanie poprawnych obliczeń oraz niepoprawne zapisanie odpowiedzi wykonanie błędnych obliczeń brak obliczeń 16. 1.P,.F, 3.F, 4.F, 5.P, 6.F podanie poprawnej odpowiedzi 1 pkt pokonanie zasadniczych trudności, które jednak nie zostało podanie poprawnej odpowiedzi w wierszach 1.,. i 3. oraz opuszczenie niepoprawna odpowiedź w wierszach 4., 5. i 6. podanie poprawnej odpowiedzi w wierszach 4., 5. i 6. oraz opuszczenie niepoprawna odpowiedź w wierszach 1.,. i 3. podanie po jednej błędnej odpowiedzi w wierszach 1.,., 3 i 4., 5., 6. podanie sześciu błędnych odpowiedzi 17. 17.1. Zapisujemy zasadę zachowania energii dla fotokomórki: Ef = Wwj + Ek Energię fotonu określa wzór: h c Ef = l 3 Energię kinetyczną fotoelektronów określa wzór: me v Ek = Korzystając z tych zależności, obliczamy prędkość fotoelektronów: h c Wwj l v = m m Po podstawieniu wartości liczbowych: v = 10 5 s e www.operon.pl 19

poprawne obliczenie prędkości oraz zapisanie wyników wraz z jednostkami 1 pkt rozwiązanie, w którym jest istotny postęp poprawne zapisanie zasady zachowania energii dla fotokomórki oraz poprawne zapisanie zależności opisujących energię fotonów oraz energię kinetyczną fotoelektronów oraz błędne obliczenie wartości prędkości fotoelektronów błędne zapisanie zasady zachowania energii dla fotokomórki oraz brak rozwiązania 17.. Długość fali de Broglie a obliczamy ze wzoru: h l = me v stąd długość fali de Broglie a fotoelektronów wynosi 3, 6 nm. 1 pkt rozwiązanie poprawne poprawne obliczenie długości fali de Broglie a fotoelektronów oraz zapisanie wyniku wraz z jednostkami 0 pkt Rozwiązanie, w którym nie ma istotnego postępu błędne rozwiązanie brak rozwiązania 18. U [v] 400 300 00 100 U 0 nowysklep.operon.pl/matura -100-00 -300-400 0 0,00 0,004 0,006 0,008 0,01 0,01 0,014 0,016 0,018 0,0 0,0 0,04 t [s] -U 0 poprawne narysowanie wykresu oraz poprawne oznaczenie osi układu współrzędnych oraz poprawne zaznaczenie amplitudy i okresu www.operon.pl 0

1 pkt pokonanie zasadniczych trudności, które jednak nie zostało poprawne narysowanie wykresu oraz poprawne oznaczenie osi układu współrzędnych oraz błędne zaznaczenie amplitudy i okresu narysowanie błędnego wykresu błędne oznaczenie osi układu współrzędnych niesporządzenie wykresu 19. Podczas przepływu prądu przez przewodnik, następuje wzrost temperatury. Wraz ze wzrostem temperatury wzrasta również opór przewodnika, a to sprawia, że zależność I( U) nie jest liniowa. 1 pkt rozwiązanie poprawne podanie poprawnego wyjaśnienia podanie błędnego wyjaśnienia 0. Na przykład: Przykłady transportu energii za pomocą ciepła: ogrzewanie wody na kuchence gazowej ogrzewanie za pomocą promieniowania słonecznego Przykłady transportu energii za pomocą pracy: podnoszenie przedmiotów przesuwanie przedmiotów po podłodze podanie po dwóch poprawnych przykładów transportu energii za pomocą ciepła oraz transportu energii za pomocą pracy 1 pkt pokonanie zasadniczych trudności, które jednak nie zostało podanie po jednym poprawnym przykładzie transportu energii za pomocą ciepła oraz transportu energii za pomocą pracy podanie trzech czterech błędnych przykładów transportu energii za pomocą ciepła oraz transportu energii za pomocą pracy brak przykładu transportu energii za pomocą ciepła przykładu transportu energii za pomocą pracy 1 www.operon.pl 1