dr n. med. Adam Węgrzynowski Sobotta, Atlas anatomii człowieka, 1994 Wikipedia 2009 transport substancji odżywczych transport tlenu i dwutlenku węgla transport produktów przemiany materii utrzymanie równowagi hydrostatycznej utrzymanie równowagi kwasowo-zasadowej utrzymanie równowagi termostatycznej 1
serce jako pompa SSĄCO-TŁOCZĄCA płuca jako wymiennik gazów rozpuszczonych we krwi dwa obiegi w układzie krążenia układ żylny vs. tętniczy co to jest limfa i co ją napędza? Wikipedia 2009 rozkurcz skurcz Wikipedia 2009 2
Wikipedia 2009 Wikipedia 2009 Wikipedia 2009 3
Wikipedia 2009 Sobotta, Atlas anatomii człowieka, 1994 Wikipedia 2009 błona zewnętrzna (przydanka) błona środkowa (mięśniowa) błona wewnętrzna (intima) TĘTNICA ŻYŁA 4
Hach, Chirugiażył, 2009 Wikipedia 2010 Wikipedia 2010 choroby serca choroba niedokrwienna serca nadciśnienie tętnicze myopatie choroby tętnic miażdżyca tętniaki zapalenia zatory choroby żył niewydolność/żylaki zapalenia zakrzepica niewydolność naczyń limfatycznych inne (przetoki, malformacje naczyniowe, nowotwory, itp.) 5
Deficyt tlenowy będący następstwem dysproporcji pomiędzy zapotrzebowaniem mięśnia sercowego na tlen a jego dostawą. co może go wywołać? blaszka miażdżycowa 6
Klinika typowa: dławica piersiowa. BÓL o charakterze ucisku (dławienia) zamostkowy, promieniujący do lewego barku, ramienia, żuchwy) uczucie duszności reakcja na nitroglicerynę związek z wysiłkiem inne objawy: poty, omdlenie, zmęczenie Martwica mięśnia sercowego będąca następstwem braku dopływu krwi do obszaru objętego zawałem 7
Wiek i płeć Cukrzyca Nadciśnienie tętnicze Otyłość Wywiad rodzinny Hiperlipidemia Palenie papierosów 140/80 mm Hg Tętniak wypełnione krwią, ograniczone poszerzenie światła tętnicy. prawdziwe rzekome rozwarstwiające 8
żylaki głównych pni żylnych żylaki odgałęzień głównych pni żylnych żylaki nawrotowe żylaki siatkowate (mini żylaki) teleangiektazje( pajączki naczyniowe ) Hach, Chirugiażył, 2009 9
Hach, Chirugiażył, 2009 10
11
(łac. oedema) gromadzenie się płynu w przestrzeni pozakomórkowej i/lub w jamach ciała. Powstaje na skutek zaburzenia równowagi między czynnikami dążącymi do zatrzymania płynu w naczyniach oraz czynników prowadzących do przedostawania się płynu poza ich światło. ciśnienie hydrostatyczne ciśnienie onkotyczne ciśnienie osmotyczne ciśnienie osmotyczne szczelność naczyń płyn wewnątrzkomórkowy płyn zewnątrzkomórkowy tzw. trzecia przestrzeń - transkomórkowy 12
uogólnione: skóry i tkanki podskórnej - puchlina (łac. anasarca) obrzęk całego ciała i zgromadzenie płynu w jamach ciała (łac. hydrops universalis) zlokalizowane: w jamach ciała: otrzewnej - wodobrzusze (łac. ascites) osierdziu -(łac. hydropericardium) opłucnej -(łac. hydrothorax) czaszka układ komorowy mózgu - wodogłowie niewydolność serca prawokomorowa lewokomorowa skurczowa/rozkurczowa niewydolność nerek niewydolność wątroby zaburzenia skurczu/rozkurczu naczyń niewydolność naczyń tętniczych żylnych limfatycznych zapalenia/zakażenia zaburzenia hormonalne zespół Cushinga niedoczynność/nadczynność tarczycy zaburzenia pracy przysadki mózgowej płyn przedostający się poza układ naczyń przy prawidłowej budowie ich ściany. Typowo jest to płyn zawierający około 2,5% białek z przewagą albumin, nie zawierający enzymów o gęstości około 1,012, przejrzysty, koloru jasno żółtego do bursztynowego. Przedostaje się do jam ciała i tkanki łącznej w wyniku spadku ciśnienia onkotycznegolub osmotycznego krwi lub wzrostu ciśnienia hydrostatycznego w naczyniach włosowatych. 13
(łac. exsudatum) jest to płyn powstający w przebiegu zapaleń. Przez ściany naczyń krwionośnych przenikają płynne składniki osocza i gromadzą się w tkankach i jamach ciała; Wysięk może mieć charakter surowiczy, włóknikowy, ropny lub mieszany. Typowo surowiczy płyn wysiękowy jest mętny, zawiera komórki krwi, włóknik oraz komórki wyściółki jam ciała. Zawiera około 4%, białek składem odpowiadających białkom surowicy krwi. Gęstość płynu wysiękowego waha się między 1,018 a 1,025. Wysięk powstaje w wyniku: wzrostu przepuszczalności kapilar -reakcja alergiczna, posocznica, oparzenia Przesięk powstaje w wyniku: wzrostu ciśnienia hydrostatycznego w kapilarach utrudnienia odpływu żylnego (obrzęk płuc, żylaki podudzi) marskości wątroby zwiększenia objętości osocza spowodowane zatrzymaniem sodu utrudnienia odpływu limfy spadku ciśnienia onkotycznego białek osocza reakcja alergiczna posocznica oparzenie 14
15
16
Zespół objawów klinicznych zagrażających życiu, którego podstawą jest nadmierne przewodnienie tkanek płuc upośledzające jej podatność wskutek przesiąkania płynu ze światła włośniczek do przestrzeni śródmiąższowej i dalej do pęcherzyków płucnych. 17
cukrzyca (stany ciężkie kwasice) choroby spichrzeniowe choroby zakaźne wirusowe cytomegalia żółtaczka inne leki sterydowe i hormonalne (np. HTZ, antykoncepcja) inne leki anaboliczne (np. insulina) zatrzymujące sód w organizmie 18
kamienie nerkowe kamienie żółciowe zator/zakrzep niedrożność przewodu pokarmowego przepuklina zadzierzgnięcie długotrwały ucisk na kończynę w podróży w pracy u nieprzytomnych/dzieci niewygodne obuwie/garderoba/bielizna zmiana stylu życia leczenie farmakologiczne chorób serca naczyń innych narządów wewnętrznych nerek wątroby kontrola metaboliczna cukrzycy chirurgiczne usuwanie przyczyn obrzęków (np. kamica nerkowa, nowotwory, przepukliny, żylaki, tętniaki itd.) Rehabilitacja Wzmacnianie mięśni Masaż Kompresjoterapia 19