Marcelina Kucharska, ZODR Barzkowice/Oddział Koszalin rok

Transkrypt

1 Marcelina Kucharska, ZODR Barzkowice/Oddział Koszalin rok 1

2 Ezra Pound 2

3 Produkty regionalne to produkty wytwarzane tylko w niektórych regionach Unii Europejskiej, a ich nazwa i technologia wytwarzania są prawnie chronione. Do indywidualizacji produktów słuŝą oznaczenia geograficzne - Chroniona Nazwa Pochodzenia i Chronione Oznaczenie Geograficzne. Wskazują one na pochodzenie produktów regionalnych, z których słynie dany region (bezpośrednio lub pośrednio). 3

4 Produkty tradycyjne charakteryzują się w głównej mierze Świadectwem Szczególnego Charakteru Tradycyjną Specjalnością, gdzie specyficzny charakter produktu musi wynikać z tradycji oraz produkt musi posiadać cechy, które odróŝniają go od innych produktów. 4

5 decydują o specyfice i marce regionu; uznawane są za specjały i są poszukiwane przez turystów; nie są anonimowe, a zakup takiego produktu daje początek łańcuchowi powiązań pomiędzy klientem a dziedzictwem kulturowym całego regionu; 5

6 wzbogacają menu lokalnych firm gastronomicznych i gospodarstw agroturystycznych, a w konsekwencji całego regionu; proces produkcji tradycyjnych wyrobów jest czasochłonny i absorbuje duŝą ilość osób tworzenie nowych miejsc pracy na obszarach wiejskich; znany i rozpoznawalny produkt to bardziej opłacalna produkcja; 6

7 renomowany produkt = pewna jakość; wytwarzanie produktów tradycyjnych i regionalnych ma za zadanie chronić od zapomnienia dziedzictwo kulinarne danego regionu. 7

8 sery i inne produkty mleczne; mięso świeŝe oraz produkty mięsne; produkty rybołówstwa, w tym ryby; orzechy, nasiona, zboŝa, warzywa i owoce (przetworzone i nie); wyroby piekarnicze i cukiernicze; oleje i tłuszcze (masło, margaryna itp.); miody; gotowe dania i potrawy; 8

9 napoje (alkoholowe i bezalkoholowe); inne produkty w tej kategorii mogą być wpisane wszystkie, które nie wchodzą w zakres merytoryczny wyŝej wymienionych punktów, a są wymienione w załączniku I do Traktatu ustanawiającego wspólnotę europejską (39 pozycji) w załączniku do Rozporządzenia Rady nr 2081/92 i 2082/92 z dnia 14 lipca 1992 roku. 9

10 Miód Drahimski kategoria: miody, na Listę Produktów Tradycyjnych wpisany 01 czerwca 2006 roku. Nalewka ze śliwek z Dębiny kategoria: napoje (alkoholowe i bezalkoholowe), na Listę Produktów Tradycyjnych wpisana 31 października 2006 roku. 10

11 Wino ze śliwek kategoria: napoje (alkoholowe i bezalkoholowe), na Listę Produktów Tradycyjnych wpisane 31 października 2006 roku. Miód pitny trójniak kategoria: napoje (alkoholowe i bezalkoholowe), na Listę Produktów Tradycyjnych wpisane 29 sierpnia 2008 roku. 11

12 Ogórek kołobrzeski kategoria: orzechy, nasiona, zboŝa, warzywa i owoce (przetworzone i nie), na Listę Produktów Tradycyjnych wpisany 24 maja 2006 roku. Kapusta kiszona z beczki - kategoria: orzechy, nasiona, zboŝa, warzywa i owoce (przetworzone i nie), na Listę Produktów Tradycyjnych wpisany 02 kwietnia 2008 roku. 12

13 Jeziorowy ogórek kiszony - kategoria: orzechy, nasiona, zboŝa, warzywa i owoce (przetworzone i nie), na Listę Produktów Tradycyjnych wpisany 07 maja 2008 roku. Chleb razowy koprzywieński kategoria: wyroby piekarnicze i cukiernicze, na Listę Produktów Tradycyjnych wpisany 01 lipca 2008 roku. 13

14 Nalewka ma barwę brązową i jest przezroczysta. Cechuje ją zapach śliwek i lekko słodki smak. Zawiera 40% alkoholu. Przepis na Nalewkę ze śliwek z Dębiny przywiózł w rejony obecnego województwa zachodniopomorskiego jeden z mieszkańców Polski walczący w czasie I wojny światowej jako ochotnik na froncie francusko niemieckim. Później, przez kilkadziesiąt lat przepis przekazywano w formie ustnej jako rodzinną tradycję. Krótko po II wojnie światowej utrwalono go w formie odręcznego zapisu w ksiąŝce-atlasie dr. Zygmunta Łempickiego Świat i Ŝycie. Zarys encyklopedyczny współczesnej wiedzy i kultury. 14

15 Według sugestii autora tych zapisów, nalewki nie pije się w większych ilościach, lecz kosztuje w okresie Świąt Wielkanocnych. Oto przepis: Nalewka z Dębiny Funt dzikich śliwek Dwie kwatery wody Funt cukru Kwatera wódki Kwaterka spirytusu Kosztuj na Wielkanoc 15

16 Ogórki mogą być kiszone w beczkach lub słoikach, a w zaleŝności od czasu fermentacji uzyskuje się ogórki małosolne lub kiszone. Surowcami do produkcji są: - ogórek uprawiany na ziemi kołobrzeskiej z zachowaniem zasady uprawy ekologicznej; - chrzan, czosnek, koper. Receptura kiszenia ogórków z zastosowaniem solanki była przekazywana z pokolenia na pokolenie w formie Ŝywego słowa. Kisząc ogórki w beczkach naleŝy przygotować czosnek, korzeń chrzanu oraz koper z kwiatostanem. 16

17 Ogórki układa się warstwami, przekładając wymienionymi produktami, a zawartość beczki zalewa solanką. Kisząc ogórki w słoikach typu twist stosuje się te same produkty. Ogórki naleŝy ułoŝyć w słoikach ciemną stroną ogórka ku dołowi, ogórki powinny do siebie ściśle przylegać. Dodaje się 2-3 ząbki czosnku, korzeń chrzanu i po zalaniu solanką odstawia się produkt do fermentacji. 17

18 Cechą charakterystyczną jest wykorzystanie do produkcji naturalnej wody solankowej pozyskiwanej ze źródła solankowego w Kołobrzegu. Zawartość mikroelementów w solance sprawia, Ŝe przysmak przygotowywany tradycyjnie od pokoleń, ma niepowtarzalny smak i aromat. Produkt był nagrodzony Perłą w 2005r. oraz w konkursie Nasze Kulinarne Dziedzictwo w 2004r. 18

19 Charakter polskiego rolnictwa, nieprzemysłowe metody produkcji, naturalny wiejski krajobraz, duŝa róŝnorodność biologiczna oraz bogactwo kulturowe i historyczne naszego kraju pozwalają stwierdzić, Ŝe Polska ma wiele do zaoferowania w dziedzinie wytwarzania wyjątkowej i niepowtarzalnej Ŝywności. Świadczy o tym równieŝ fakt, iŝ kaŝdego roku coraz więcej wyrobów z naszego kraju aplikuje o rejestrację i ochronę w europejskim systemie. 19

20 Dziękuj kuję Państwu za uwagę 20