Warianty technologii uprawy rzepaku ozimego (Brassica napus L. var. napus)

Transkrypt

1 Tom XIX Rośliny Oleiste 1998 Alexandr V. Sova, Jan Vašák, Josef Soukup Czech University of Agriculture, Department of Plant Production, Praha, Czech Republic Warianty technologii uprawy rzepaku ozimego (Brassica napus L. var. napus) Variants in winter rapeseed (Brassica napus L. var. napus) growing technology Porównano 6 systemów uprawy rzepaku ozimego w celu opracowania technologii produkcji dającej w warunkach produkcyjnych plony 4 5 t/ha. Celem intensyfikacji technologii nie jest osiągnięcie maksymalnej rentowności, ale maksymalny zysk z 1 ha. Warunkami osiągnięcia maksymalnego plonu, oprócz zachowania standardów agrotechniki są przede wszystkim: dobór odmiany (odmiana standardowa) ograniczenie wylegania roślin przez obniżenie obsady roślin do m 2 zastosowanie 3 4 regulatorów i stymulatorów wzrostu trzykrotne zastosowanie insektycydów w celu ochrony przed najczęściej występującymi szkodnikami łodyg, pąków i łuszczyn ochrona przed chorobami grzybowymi wysoki poziom składników pokarmowych w roślinach i glebie łącznie z mikroelementami regulacja dojrzewania 6 growing systems of winter rapeseed were compared with the aim of achieving the technology of rapeseed production giving seed yields of 4 5 t per ha in farm conditions. The objective of the intensive technology was not a maximum profitability, but the maximum gain from 1 ha. The preconditions for reaching the maximum yields are mainly (besides ensuring standard growing processes): choice of the variety (hybrid variety) decrease of lodging by means of growth thickness decrease (30 40 plants per square meter) application of 3 4 growth regulators and stimulators 3 insecticide sprayings against the main stem, bud and pod pests protection against fungi diseases high level of plant and soil nutrition, microelements included ripening regulation Wstęp Według danych amerykańskiego Ministerstwa Rolnictwa (USDA, listopad 1997) średni plon rzepaku na świecie (powierzchnia uprawy 23,39 mln ha) wyniósł 14,4 dt/ha. Plony u najważniejszych producentów wynosiły: Chiny (6,70 mln ha) 14,0 dt/ha; Indie (6,40 mln ha) 9,7 dt/ha Kanada (4,85 mln ha) 12,6 dt/ha

2 106 Alexandr V. Sova... Unia Europejska (2,72 ha) 31,0 dt/ha Europa Środkowa i Wschodnia (0,71 mln ha) 19,3 dt/ha Pozostali (2,01 mln ha) 10,6 dt/ha Dane te obejmują w szerokim zakresie pojęcie rapeseed, w którym tylko około 1/3 produkcji pochodzi z rzepaku ozimego głównej rośliny oleistej Europy Środkowej i Zachodniej. Przystąpienie do Unii Europejskiej oznacza swobodny przepływ towarów, usług i ludzi, to jest wolną konkurencję, która nie jest ograniczana cłami, licencjami, różnego rodzaju certyfikatami, kontyngentami i limitami. Częściową ochronę stanowią tylko większe koszty transportu. Ze względu na fakt, że rzepak przerabiany jest w przetwórniach na tłuszcze, oleje, śruty poekstrakcyjne i makuchy, które tak czy inaczej muszą być z przetwórni wywiezione, kwestia odległości zdaje się być problematyczna. Decydującym czynnikiem jest konkurencyjność towaru tzn. cena nasion rzepaku. Cena ta jest z reguły tym niższa im wyższe były plony (Bervidova 1996) Dlatego koniecznym wydaje się porównanie plonów u najważniejszych producentów w UE. W dobrym roku 1997 (był korzystny dla rzepaku w Republice Czeskiej plon wyniósł 25 dt/ha z areału 230 tys. ha i 22,4 dt/ha w Republice Słowackiej z areału 87 tys. ha), plony osiągnęły poziom za AGRA EUROPE (1997) w poszczególnych krajach UE: Francja (996 tys. ha) 35,3 dt/ha Wielka Brytania (468 tys. ha) 31,5 dt/ha Niemcy (918 tys. ha) 31,0 dt/ha. Plony osiągnięte we Francji, w kraju o areale uprawy rzepaku przekraczającym 100 tys. ha, stanowiły historyczny rekord świata. Rekordowe plony rzepaku, przy uwzględnieniu warunków pogodowych, mogą być osiągane po spełnieniu następujących warunków: wyrównane wschody następują w ciągu 5 dni a rośliny wytworzą rozetę z 6 10 liści wielkości około cm, z szyjką korzeniową grubości 8 mm bez wydłużonych łodyg, przy produkcji biomasy wynoszącej około 1,4 1,8 kg/m 2 ; jesienna wegetacja trwa również w grudniu, a jej długość osiąga od wschodów do trwałego spadku temperatury powietrza poniżej 5 o C, a gleby poniżej 2 o C, minimum 110 dni; wegetacja wiosenna rozpoczyna się od wzrostu korzeni (białe włoski korzeniowe) już w styczniu lutym, następuje szybka odbudowa biomasy liści, pierwsza dawka N jest zastosowana w pierwszej dekadzie marca; od kwietnia do początków dojrzałości zielonej (przełom maja czerwca) jest dostatek wilgoci; w okresie dojrzewania i zbioru (z reguły lipiec), przede wszystkim w czasie zbiorów, jest ciepło i sucho.

3 Warianty technologii uprawy rzepaku ozimego Bardzo ważną przyczyną niskich plonów jest tradycyjna technologia uprawy. Jej rozwój zatrzymał się po zmianie uprawy rzepaku w szerokim rozstawie rzędów z ochroną mechaniczną na system ochrony chemicznej i wąskich międzyrzędzi (jak w zbożach) (Scholz, Jirásek 1974). Tą podstawową zmianę sprecyzował w 1983 r. Vašák, Fábry, Zukalová i inni (1983, 1984) w ramach tzw. Systemu Produkcji Rzepaku (SVŘ). Opracowana na nowo przez Vašáka i in. (1997) technologia uprawy zapewnia plony 3 4 t/ha, takie same jak w roku 1983! Nie nastąpił postęp w wysokości plonu, pomimo stosowania odmian o wyższym potencjale plonowania. Przeciwnie, przez wiele lat poszukiwało się tzw. tanich low input technologii (Vašák, Fábry i in. 1993). Preferowały one plony około 2,5 t/ha przy bardzo niskich nakładach, ale kosztem pogarszania urodzajności gleby. Jednak w technologii low input udowodniono, że najniższe nakłady na 1 tonę rzepaku ponosi się przy plonie około 5 ton/ha. Wynika to z faktu, że przy wysokim plonie obniżają się nakłady stałe, a wzrastają tylko koszty zmienne (na nawożenie, nasiona, pestycydy, usługi). Agronomiczne ograniczenia plonów rzepaku Teoretyczna zdolność plonowania rzepaku jest niewiarygodna! Ogranicza ją jednak redukcja organów generatywnych. Podczas kryptogenezy na stożku wzrostu wytwarza się około 5 tysięcy zawiązków kwiatów, z których powstaje około pąków, ale do zbiorów zostanie przy odpowiednim nawożeniu około łuszczyn. Redukcja wzrasta wraz z gęstością łanu. Na łan z obsadą roślin/m 2 i koniecznością zastosowania 50 kg N/t nasion przy zakładanym plonie 5 t/ha stosuje się 250 kg N/ha. Rośliny wylegną jednak już w fazie dojrzałości zielonej, następnie podgniją i zostaną przerośnięte w dolnej części przez chwasty, które w normalnej sytuacji nie są szkodliwe. W konsekwencji wylegnięcia nastąpi drastyczne obniżenie plonu. Następnym czynnikiem limitującym plon jest reakcja na wszystkie czynniki, które przy siewie mają wpływ na brak wyrównania roślin. Słabsze rośliny o grubości łodygi poniżej 5 mm zachowują się jak chwasty dają bardzo mały plon, ale konkurują o składniki pokarmowe, światło i miejsce. Przy tradycyjnej technologii występuje ich około 19% (Trávníček i in. 1997). Według naszych obserwacji regulator Cultar C podnosił plony rzepaku w naszych doświadczeniach łanowych o 6 21%. W podobny sposób oddziaływał bor, który poprawia zapylenie i zmniejsza opadanie pąków. Stosunkowo słabe (+1 do +5%) oddziaływanie na wzrost plonu ma stymulator Relan PGR. Zastosowanie CCC pod koniec września daje również pożądane efekty. Regulator ten stymuluje wzrost korzeni, podwyższa zawartość chlorofilu i ma dodatkowe działanie jako fungicyd. Wszystkie te zabiegi

4 108 Alexandr V. Sova... mają sens tylko w przypadku plantacji o prawidłowym nawożeniu szczególnie azotem. Jego zastosowanie musi być odpowiednie do wymagań i fizjologii rzepaku. Dlatego korzystne jest stosowanie dawek dzielonych, a od rozpoczęcia wiosennej wegetacji również nawożenie w formie płynnej. Oddziaływanie czynników szkodliwych może powodować, w przypadku rzepaku, katastrofalne straty. Chwasty mogą obniżyć plon rzepaku nawet o 35%. Jeszcze większe straty mogą spowodować szkodniki. Stale nie jest doceniany negatywny wpływ chorób na plon rzepaku, ale można go szacować nawet na 20%. Współczesne odmiany mają zielone łodygi w czasie zbioru. Ta nierównomierność dojrzewania jest pożądana ze względu na asymilację, ale wymaga sztucznej regulacji dojrzewania. Pękanie łuszczyn powoduje straty wynoszące 7 22% plonu. Innym czynnikiem są właściwości genetyczne tj. odmiana. W Czechach, od listopada 1997 r. znajduje się w Rejestrze Odmian odrestaurowany hybryd rzepaku Pronto, hodowli niemieckiej firmy NPZ. Doświadczenia z różną intensywnością uprawy W tabeli 1 przedstawiono schemat doświadczenia składającego się z następujących elementów: bez nakładów wariant prymitywny; bez chemizacji wariant ekologiczny; z różną intensywnością nakładów; bezorkowy, wariant low input, wysiew siewnikiem Horsch, bezorkowy, wariant low input wysiew siewnikiem Amazone, orkowy, wariant standardowy SVŘ, orkowy, maksymalna intensywność technologii wariant intensywny. Wyniki podano w tabelach 2 i 3. Plon w wariancie intensywnym istotnie przekroczył o 33% (1,2 t/ha) plon drugiej pod względem wysokości plonu technologii. Bardzo dobre wyniki systemów bezorkowych są niemiarodajne, gdyż przedplonem na tych stanowiskach była kukurydza zbierana na zielono, była ona odchwaszczona i intensywnie nawożona. Łany z doświadczenia 1997/1998 wykazały, że na stanowisku po zbożu, z dużą ilością resztek pożniwnych, uprawa rzepaku w technologii bezorkowej jest bardzo problematyczna. Interesujące wyniki daje porównanie wariantu ekologicznego i prymitywnego. Okazało się, że zabiegi jednostronne nawożenie azotem i brak ochrony przed szkodnikami powodują skutki negatywne. Konkretnie, w naszym przypadku, doprowadziło to do dużego wylegnięcia w przypadku wariantu ekologicznego i większego nasilenia występowania chowaczy (Ceutorhynchus napi, C. quadridens). Występowanie chowaczy i intensywność szkód wzrasta wraz ze wzrostem dawki azotu (Jankowski, Budzyński 1997).

5 Przegląd zabiegów agrotechnicznych w poszczególnych wariantach doświadczenia Outline of agrotechnical operations in individual experimental variants Tabela 1 Wariant Variant Przygotowanie gleby Soil cultivation Siew Sowing Odmiana Variety Intensywny Intensive Podorywka + orka głęboka + włóka Break up + plowing SVŘ Podorywka + orka głęboka + włóka Break up + plowing Ekologiczny Ecological Podorywka + orka głęboka + włóka Break up + plowing Horsch Podorywka + włóka Break up + Amazone Podorywka + włóka Break up + Prymitywny Primitive Podorywka + włóka Break up + Amazone Amazone Amazone Horsch Amazone Amazone Mieszaniec Hybrid Lirajet Lirajet Lirajet Lirajet Lirajet Nawożenie Fertilization zgodnie z KVK zgodnie z KVK Całkowita dawka N Total N dosis Mikroelementy Microelements Herbicydy Herbicides Butisan Star Lasso + Command Insektycydy Insecticides Nurelle D + 2 x Decis Fungicydy Fungicides Regulatory Regulators * Bor nie nie nie nie nie Nurelle D + 2 x Decis 2x opielacz hoeing Lasso + Command Lasso + Command 2 x Decis 2 x Decis tak nie nie nie nie nie tak nie nie nie nie nie Stymulatory Stimulators 2 x 1 x nie nie nie nie Regulatory dojrzewania Ripening regulators 2 x * gnojowica świńska pigs semi-liquid manure nie nie nie nie nie

6 110 Alexandr V. Sova... Wskaźniki produkcyjne Production indices Tabela 2 Wariant Variant Obsada roślin/m 2 jesień No. of plants autumn Obsada roślin/m 2 wiosna No. of plants spring Wysokość roślin [cm] Plant lenght Wysokość plantacji [cm] Plant stand lenght Stopień wylegnięcia (1 9) Level of lodging Liczba odgałęzień/roślinę No. of branches/plant Liczba łuszczyn/roślinę No. of pods/plant Zawartość oleju [%] Oil content Intensywny Intensive SVŘ Ekologiczny Ecological Horsch Amazone Prymitywny Primitive ,3 43,0 42,7 44,2 43,4 45,1 Plon [dt/ha] Yield 48,4 34,8 36,0 36,4 25,0 29,8 Tabela 3 Koszty uprawy rzepaku ozimego przy zastosowaniu różnych technologii Costs [Kč/ha] in winter rapeseed production in different production technologies Wariant Variant Intensywny Intensive SVŘ Ekologiczny Ecological Horsch Amazone Prymitywny Primitive Podstawowa uprawa gleby Basic soil cultivation Nasiona + wysiew Seed + sowing Nawozy + aplikacja * Fertilization + application Pestycydy + aplikacja ** Pesticides + application Zbiór Harvest Transport ziarna Transport Czynsz dzierżawny za pole Soil renting Koszty ogólne Total costs Nakłady razem Total costs Plon [Kč/ha]*** Income Zysk [Kč/ha] Profit * gnojowica świńska pigs semi-liquid manure; ** opielanie mechaniczne hoeing *** przy cenie skupu rzepaku 6500 Kč/t at the sale price 6500 Kč/t

7 Warianty technologii uprawy rzepaku ozimego W tabeli 3 podano wyniki ekonomiczne. Najważniejszym wskaźnikiem jest zysk/ha. Najwyższy jest w przypadku wariantów low input i przy prymitywnym sposobie uprawy (wsiać w podorywkę i zebrać). Te dobre wyniki wynikały z dobrze nawożonego i prawidłowo odchwaszczonego stanowiska (kukurydza na zielonkę) oraz wyjątkowo dobrego siewu. Na stanowiskach po zbożach i glebach o średniej urodzajności nie sposób osiągać takich wyników. Natomiast wyniki uzyskane w wariancie intensywnym są powtarzalne w praktycznie każdych warunkach. Zysk wzrasta wraz ze wzrostem ceny rzepaku i spada przy wzroście kosztów produkcji. Najważniejsze różnice w technologii intensywnej i uprawie według metodyki Systemu Uprawy Rzepaku (SVŘ) to: przygotowanie gleby przez prawidłową orkę i prawidłowy wysiew; obniżenie obsady do roślin/m 2 ; dobre jakościowo nasiona odmiany mieszańcowej; nawożenie zgodne z poborem składników pokarmowych przez rzepak, nasycenie kompleksu sorpcyjnego gleby, zastosowanie mikroelementów; zastosowanie około 250 kg N/ha w 4 5 dawkach; szerokie stosowanie regulatorów i stymulatorów wzrostu; stosowanie dobrych jakościowo herbicydów; dobra ochrona przez szkodnikami łodyg, pąków i łuszczyn (3 opryski); zastosowanie fungicydów; zastosowanie regulatorów dojrzewania, desykantów, obniżenie strat przy zbiorze. Zasady technologii zostały opracowane przy pomocy grantów z Ministerstwa Rolnictwa: Warianty technologii uprawy rzepaku ozimego EP /96 Studium tworzenia i redukcji potencjału plonowania rzepaku ozimego (Brassica napus L. var. napus) EP 7252/97 Literatura Agra Europe, No 44, MM3. Bervidová L Ekonomika pĕstovaní řepky v ČR v r 1995/96, pohled do minulosti a krátkodobá prognóza vyvoje. In 13. Sborník systém vyroby řepky, Hluk Jankowski K., Budzyński W Zemĕdĕlské dopady při vynechání insekticidů u řépky ozimé. In 14 Sborník vyroby řepky, Hluk Scholz J., Jirásek V Nová agrotechnika pĕstování ozimé řepky. Metodiky ČAZ-ŬVTI, No. 7.

8 112 Alexandr V. Sova... Trávníček V Hodnocení nákladovosti a produkce řepky zakládané různymi způsoby. In 8. Sborník Systém vyroby řepky, Velká Bystřice USDA Oilseed and products, world markets trade. FAS online, http: 97-11/nov.97 Vašák J. i in Systém vyroby řepky. česká a slovenská pĕstitelská technologie ozimé řepky pro roky SPZO Praha 7, srpen Vašák J., Fábry A. i in Systém vyroby řepky. Ŭsporná low input technologie. SPZO Praha 7. Vašák J., Fábry A., Zukalová H. i in. VŠZ Praha a ČSVTS na VŠZ Praha.