ZAWARTOŚĆ OPRACOWANIA

Transkrypt

1 ZAWARTOŚĆ OPRACOWANIA Część opisowa: 1. Cel i podstawa opracowania 2. Instalacja gazów medycznych 3. Zabezpieczenia p.poż. 4. Uwagi końcowe Cześć rysunkowa: Skala rys.: ZT1 Zagospodarowanie terenu 1:500 GM1 Rzut piwnicy instalacja gazów medycznych 1:50 GM2 Rzut parteru instalacja gazów medycznych 1:50 GM3 Aksonometria instalacja gazów medycznych 1:100 Załączniki: Z1 Schemat agregatu próżni centralnej

2 1. Cel i podstawa opracowania Celem opracowania jest sporządzenie projektu budowlanego przebudowy oraz modernizacji pomieszczeń pawilonu nr 11 wraz ze zmianą sposobu użytkowania dla potrzeb oddziału łóżkowego o charakterze zachowawczo-geriatrycznym. Szczegółowe dane dotyczące przeznaczenia funkcjonalnego poszczególnych pomieszczeń oraz rozwiązań konstrukcyjnych znajdują się w projektach: architektonicznym i konstrukcyjnym. Podstawą do wykonania niniejszego opracowania są: zlecenie Inwestora, podkłady architektoniczno-budowlane, inwentaryzacja własna, aktualnie obowiązujące normy i przepisy prawne. 2. Instalacja gazów medycznych Projektowane instalacje gazów medycznych, zgodnie z Dyrektywą 93/42/EEC oraz przepisami krajowymi (Ustawa o wyrobach medycznych z dnia 20 kwietnia 2004 r.- Dz. U. z 2004 r. Nr 93, poz. 896), zostały zaliczone do wyrobów medycznych klasy IIb. Instalacja, jako wyrób medyczny, powinna zostać oznakowana obowiązkowym znakiem CE. Wszystkie przywołane w niniejszym projekcie normy zharmonizowane z Dyrektywą 93/42/EEC, w trakcie wykonywania instalacji, muszą być przestrzegane, tak aby instalacja mogła zostać oznakowana przez jej Wykonawcę znakiem CE Wewnętrzna instalacja gazów medycznych Rozwiązania projektowe instalacji gazów medycznych. Projekt przewiduje wyposażenie przebudowywanego oddziału w instalacje gazów medycznych tj.:

3 tlenu; próżni. Projektowaną instalację tlenu należy zasilić z istniejącego źródła znajdującego się w innym budynku. W celu zasilenia wewnętrznej instalacji projektuje się instalacje zewnętrzna biegnącą z przebudowywanego budynku do budynku z istniejącym źródłem tlenu. Projektowaną instalacje próżni należy doprowadzić do projektowanego agregatu próżni w zlokalizowanego w pomieszczeniu piwnicznym. Projektowane instalacje gazów medycznych rozprowadzić na parterze i piwnicy wzdłuż korytarza w przestrzeni stropu podwieszonego, pod przewodami elektrycznymi i pod lub nad kanałami wentylacyjnymi, (montaż poziomów należy wykonywać dopiero po zakończonym montażu kanałów wentylacji mechanicznej). W pozostałych miejscach (gdzie nie będą zainstalowane stropy podwieszane) przewody instalacji oraz wszystkie odgałęzienia od poziomów do poszczególnych pomieszczeń będą prowadzone w tynku. Projektowane instalacje gazów medycznych zostały wyposażone w strefowy zespół kontrolny (skrzynka zaworowa) SZKG-2. Strefowy zespół kontrolny będzie umożliwiał optyczną kontrolę ciśnienia gazów medycznych. Zamontowane w strefowych zespołach kontrolnych - SZKG-2 strefowe zawory odcinające kulowe będą umożliwiały w sytuacjach awaryjnych odcięcie danej strefy, bez pozbawiania zasilania pozostałych. Strefowe zespoły kontrolne są jednocześnie elementem systemu sygnalizacji awaryjnej gazów medycznych i powinny spełniać wymogi normy EN ISO Niniejszy projekt nie obejmuje swoim zakresem źródła zasilania instalacji tlenu. Opracowanie obejmuje zamontowanie źródła próżni. Projektowaną instalację próżni należy doprowadzić do pomieszczenia piwnicy gdzie zlokalizowane zostanie źródło próżni. Agregat posadowić zgodnie z częścią rysunkową projektu. Pomieszczenie źródła próżni będzie wyposażone w ściany o odporności ogniowej EI60, drzwi otwierane na zewnątrz o wytrzymałości ogniowej EI30 z samozamykaczem oraz izolację akustyczną. Pomieszczenie próżni należy wyposażyć w wentylację grawitacyjną zapewniającą dwie wymiany powietrza na godzinę. Nawiew powietrza wykonać za pomocą kanału zetowego, umożliwiającego doprowadzenie powietrza na dół pomieszczenia. Wywiew powietrza wykonać za pomocą otworu górnego

4 umożliwiającego wylot ogrzanego powietrza. Jako źródło próżni projektuje się agregat próżni centralnej dla min. 39 punktów poboru. Agregat wyposażony jest w pompę awaryjną i rezerwową, sterownik mikroprocesorowy z elektronicznym pomiarem próżni, naczynie obserwacyjne, filtr bakteryjny oraz zabezpieczenie pompy z możliwością wymiany wkładów bez przerywania pracy agregatu. Sterowanie urządzenia zapewnia: programowanie zadanych progów ciśnienia w instalacji w zakresie 0 98%, utrzymywanie ciśnienia na zadanym poziomie, ciągły elektroniczny pomiar próżni w zakresie hpa, rejestracja czasu pracy pomp, kontrola zgodności faz zasilania elektrycznego, zapewnienie kołowego obiegu pracy pomp w sposób automatyczny, automatyczne załączanie pomp przy zwiększonym poborze próżni, sygnalizacja występujących awarii, zabezpieczenie programu sterownika przed wprowadzeniem niepożądanych zmian, zabezpieczenie klawiatury. Parametry źródła próżni: szybkość pompowania przy ciśnieniu atmosferycznym 100 m3/h pojemność zbiornika 435 dm3 trzy pompy zainstalowana moc 3,5 kw poziom hałasu 68 dba średnica wlotu 40mm średnica wylotu G1 zasilanie elektryczne 3x400 V/50 Hz Wydmuch powietrza z pomp próżni PCV średnica 100 wyprowadzić ponad dach i zakończyć wywiewką Instalacje gazów medycznych rurociągi. Na rurociągi instalacji gazów medycznych należy uwzględnić rury miedziane, bez szwu, ciągnione spełniające wymagania normy PN-EN 13348:2004,, Miedź i stopy miedzi. Rury miedziane okrągłe bez szwu do gazów medycznych lub próżni. Połączenia nierozłączne rurociągów winny być wykonane lutowaniem twardym zgodnie z wymaganiami normy PN-EN13348:2004 ''Miedź i stopy miedzi. Rury miedziane okrągłe bez szwu do gazów medycznych lub próżni''.

5 W trakcie lutowania twardego łączone rurociągi muszą być płukane od wewnątrz gazem osłonowym. Przewody instalacji powinny być uziemione. Przewody instalacji powinny być mocowane do ścian lub stropów z zachowaniem podanych poniżej odległości między wspornikami. Rurociągi powinny być odizolowane od podpór i uchwytów, szczególnie wykonanych z metali tworzących z miedzią ogniwa galwaniczne. Zalecane odległości pomiędzy wspornikami miedzianych rurociągów instalacji gazów medycznych. Zewnętrzna średnica w mm Maksymalne odległości w m Do 15 1,5 22 do 28 2,0 35 do 54 2,5 Więcej niż 54 3, Instalacje gazów medycznych punkty poboru. Instalacje gazów medycznych będą zakończone punktami poboru wykonanymi zgodnie z normą EN ISO , zlokalizowanymi nad łóżkami pacjentów. Gazy medyczne będą pobierane przy użyciu gniazd gazów medycznych zlokalizowanych w panelach nadłóżkowych m.in. w salach chorych oraz za pomocą punktów poboru zlokalizowanych przy łóżkach na ścianie m.in. w gabinetach zabiegowych. Lokalizacja punktów poboru oraz paneli nadłóżkowych zgodnie z częścią architektoniczną. Standard punktów poboru zależny jest od decyzji Inwestora. System zasilania powinien być wyposażony w sygnalizator stanów gazu. Zastosowane jednostki zasilające powinny spełniać wymogi normy EN ISO Instalacje gazów medycznych armatura. W instalacjach gazów medycznych tj. instalacjach tlenu, próżni należy stosować armaturę wykonaną z mosiądzu o zawartości miedzi minimum 58 % - MO58. Materiały zastosowane do produkcji armatury powinny spełniać kryteria określone w normie EN ISO Zawory do tlenu powinny posiadać atest na zgodność z tlenem.

6 Zastosowane zawory kulowe, pełnoprzelotowe, powinny mieć średnice nominalne jak średnice przewodów, na których będą zainstalowane. Kula i trzpień powinny być uszczelnione teflonem. Zawory w wykonaniu na ciśnienie nominalne 2,5 MPa (PN 25). Zawory powinny być gwintowane i należy je łączyć z przewodami instalacji za pomocą śrubunków. Wszystkie określone w projekcie zawory odcinające muszą być oznakowane. Oznakowanie powinno określać rodzaj gazu oraz przeznaczenia zaworu (tzn. czy jest to zawór główny, odcinający pion, odgałęzienie czy też strefę instalacji). Konstrukcja zaworu powinna jednoznacznie określać czy zawór jest otwarty czy też zamknięty i pozwalać na jego blokadę w wybranym położeniu. Zawory strefowe muszą być zabudowane w skrzynkach. Skrzynki powinny być wyposażone w widoczną informację, że Zawory strefowe wolno zamknąć tylko w przypadku awarii Wytyczne sygnalizacji stanu gazów medycznych Zgodnie z wymaganiami normy EN ISO , projektowane instalacje gazów medycznych będą wyposażone w system alarmowy automatycznej sygnalizacji stanu gazów medycznych. Spadek ciśnienia gazów medycznych ( lub wzrost ), sygnalizowany będzie przy użyciu sygnalizatorów zabudowanych bezpośrednio w strefowych zespołach kontrolnych. Zaprojektowano sygnalizatory optyczno-akustyczne. W razie awarii sygnalizatora lub przekroczenia ustalonych wartości ciśnienia lub podciśnienia powinien mieć możliwość uaktywnić się sygnał akustyczny. System alarmowy automatycznej sygnalizacji stanu gazów medycznych składa się ze strefowego zespołu kontrolnego - SZKG-2 oraz analogowych sygnalizatorów gazów medycznych. System ten przeznaczony jest do kontroli parametrów pracy instalacji gazów medycznych i sygnalizowania służbom medycznym Szpitala stanów awaryjnych tych instalacji. W skrzynce SZKG-2 zabudowane są czujniki ciśnienia, podłączone do przewodów instalacji gazów medycznych, na których zamontowane są awaryjne zawory odcinające -

7 kulowe. Skrzynki zaworowo informacyjne oraz sygnalizatory montowane będą we wnękach. Zakresy ciśnienia i podciśnienia po przekroczeniu, których następuje alarm świetlny i akustyczny: ciśnienie tlenu poniżej 0,4 MPa i powyżej 0,6 MPa podciśnienie próżni powyżej 0,065 MPa i poniżej 0,095 MPa; Zastosowany system sygnalizacji powinien spełniać wymogi normy EN ISO Wytyczne montażu. instalacje gazów medycznych należy wykonywać zgodnie z normą EN - ISO Systemy rurociągowe dla gazów medycznych Część 1: Rurociągi dla sprężonych gazów medycznych i próżni. roboty montażowe należy wykonać wg Wytycznych budowy i eksploatacji instalacji tlenowych w zakładach leczniczych oraz wg poradnika Instalacje z rur miedzianych - wydanego przez COBRTI Instal. ciśnienie próbne dla przewodów instalacji wynosi 1,0 MPa - czas trwania próby - 24h; instalacje, można zatynkować po przeprowadzeniu prób ciśnienia z wynikiem pozytywnym; badania odbiorcze. badania odbiorcze po zakończeniu montażu instalacji rurociągowych gazów medycznych i zainstalowaniu punktów poboru obejmują: kontrolę podwieszeń uchwytów i wsporników; kontrolę oznakowania rurociągów; próbę wytrzymałości mechanicznej próba ciśnieniowa; próbę szczelności; kontrolę zaworów odcinających - strefowych ; próbę na obecność połączeń krzyżowych; próbę na obecność przeszkód w przepływie; sprawdzenie mechanicznego działania punktów poboru i przyporządkowania do odpowiadającej instalacji oraz możliwości identyfikacji;

8 badanie lub sprawdzanie wydajności systemu; badanie zaworów nadmiarowych; badanie źródeł zasilania; próby instalacji kontrolnych i alarmowych; próbę na obecność zanieczyszczeń stałych w rurociągach instalacji; badanie jakości sprężonego powietrza medycznego; napełnienie instalacji właściwym rodzajem gazu; próbę na tożsamość gazu; sprawdzenie prawidłowości oznakowania rurociągów i armatury; Badania odbiorcze po zakończeniu montażu instalacji rurociągowych gazów medycznych i zainstalowaniu punktów poboru należy wykonać wg procedur opisanych w Aneksie C do normy EN ISO Przewody instalacji gazów medycznych powinny być oznakowane wg normy EN ISO 5359 paskami barwnymi w następujących kolorach: tlen - kolor biały; próżnia - kolor żółty; Oprócz oznakowania barwnego na rurociągach należy opisać w sposób trwały prowadzone medium nazwę gazu i zaznaczyć kierunek jego przepływu. Opis powinien być wykonany za pomocą liter o wysokości nie mniejszej niż 6 mm. W tym celu można zastosować np. barwne naklejki zawierające wyżej przedstawione informacje. Naklejki lub napisy powinny być naniesione na rurociągi przy zachowaniu odstępów nie większych niż 10 m. Dodatkowo, oznaczenia powinny zostać naniesione przed ścianami i przegrodami oraz w pobliżu punktów poboru. Instalacje należy przekazać użytkownikowi pod ciśnieniem roboczym ustalonym w trakcie rozruchu instalacji gazów medycznych. Przejścia, przepusty i piony instalacyjne przechodzące przez ściany i stropy (oddzielenia przeciwpożarowe - granice stref pożarowych) należy zabezpieczyć pożarowo

9 uszczelnieniami o odporności ogniowej jak dany element budowlany. Dla rur z materiałów niepalnych ognioochronna pęczniejąca masa uszczelniająca CP 601S lub równoważna. Przejścia instalacji przez oddzielenia dymoszczelne (korytarze szpitalne, poziome drogi ewakuacyjne) należy uszczelnić materiałem niepalnym Zewnętrzna instalacja gazów medycznych Zaprojektowano zewnętrzną instalację tlenu doprowadzającą tlen z istniejącej rozprężalni tlenu do budynku projektowanego. Trasę rurociągu tlenowego przedstawiono w części rysunkowej. Zaprojektowano rurociąg tlenu o średnicy 54x1.5. Średnica rurociągu tlenu została celowo zwiększone ze względu na stworzenie możliwości podłączenia innych budynków w późniejszym etapie. Zewnętrzną instalację gazów medycznych zaprojektowano z rur miedzianych w gatunku Cu DHP odtłuszczone wg PN- EN z miedzi odtlenionej i dostosowanej dla potrzeb instalacji gazów medycznych. Połączenia należy wykonać za pomocą złączek miedzianych (wg EN 1254) lutem twardym przy zastosowaniu elektrod miedzianych (wg DIN 8513). Rury powinny zostać odtłuszczone a zanieczyszczenia mechaniczne usunięte przez przedmuchanie strumieniem gazu obojętnego (azotu). Przejście rurociągów przez przegrody budowlane wykonać w tulejach ochronnych z PCV. Przed przystąpieniem do robót ziemnych należy wykonać przekopy kontrolne celem dokładnego zlokalizowania istn. uzbrojenia podziemnego. Przekopy kontrolne należy wykonać ręcznie z zachowaniem szczególnej ostrożności, pod nadzorem zainteresowanych instytucji (przedstawicieli właścicieli uzbrojenia). Ewentualne skrzyżowania z kablami energetycznymi wykonać zgodnie z normami: PN/E-05125; PN- 75/E Roboty ziemne wykonać zgodnie z normami: PN-B-10736; PN-B Zastosować pełne odeskowanie wykopów balami drewnianymi z rozporami trwale umocowanymi w sposób uniemożliwiający ich spadnięcie. W każdej fazie robót pracownicy powinni znajdować się w obudowanej części wykopu. Miejsca wykopów należy oznakować. Roboty ziemne wykonywać mechanicznie i ręcznie. Projektowane przyłącze tlenu przebiegają przez teren, w którym znajdują się: przewody kanalizacji deszczowej; przewody kanalizacji sanitarnej; przewody elektryczne; kanalizacja telekomunikacyjna; gazociąg; wodociąg.

10 Przewody elektryczne oraz telekomunikacyjne należy zabezpieczyć dzielonymi osłonami rurowymi wykonanymi z HDPE. Gazociągi należy zabezpieczyć rurami osłonowymi PE- 100 szeregu SDR 11 o dwie dymensje większymi od istniejącego rurociągu. Rurociągi kanalizacji i wodociągu należy zabezpieczyć rurą osłonową PE 100 SDR26 o dwie dymensje większą od istniejącego rurociągu. Pod drogami należy istniejące uzbrojenie terenu zabezpieczyć poprzez rury ochronne wykonane ze stali. Dopuszcza się zastosowanie rur osłonowych z innego materiału lecz o nie gorszych parametrach. Roboty ziemne należy wykonać ręcznie aby nie uszkodzić istniejącego uzbrojenia terenu. Roboty z wykorzystaniem sprzętu zmechanizowanego wykonywać z zachowaniem szczególnej ostrożności. Wszystkie napotkane przewody podziemne na trasie wykonywanego wykopu, krzyżujące się lub biegnące równolegle z wykopem, powinny być zabezpieczone przed uszkodzeniem, a w razie potrzeby podwieszone tak aby umożliwiały eksploatacje. Rurociągi gazów medycznych należy ułożyć w ziemi w wykopie o szerokości 60 cm i głębokości od 80 do 120 cm w zależności od istniejącego uzbrojenia. Zalecana głębokość to 110 cm. Wymagane jest układanie rurociągu tlenu ze spadkiem przewodu min. 4 promile w kierunku przepływu gazu. Projektowany rurociąg tlenu prowadzić w rurach ochronnych PCV o dwie dymensje większych od rurociągu tlenu. Rurociągi należy ułożyć na podsypce z piasku o grubości podsypki 20 cm. Zasypywanie wykopu warstwami 20 cm ze starannym zagęszczeniem warstw zasypowych Pierwszą warstwę zasypową do wysokości 20 cm nad wierzch rury należy wykonać ręcznie z piasku. Piasek dokładnie zagęścić. Następnie ułożyć taśmę znacznikową (żółtą) o szerokości 10 cm na całej długości przewodu podziemnego. Następnie zasypać wykop rodzimym gruntem (bez kamieni, korzeni itp.) o grubości 20 cm. Po zmontowaniu rurociągów a przed zasypaniem należy wykonać następujące próby: - próba ciśnieniowa: 25 bar przez 15 minut - próba szczelności: 10 bar przez 24 godziny

11 2.3. Wytyczne obsługi. Niniejsze wytyczne mają charakter informacyjny i pomocniczy przy eksploatacji instalacji oraz źródeł zasilania gazów medycznych i stanowią jedynie wprowadzenie do instrukcji użytkowania, którą zgodnie z p normy EN ISO , musi dostarczyć Użytkownikowi Wykonawca (Wytwórca) instalacji. Celem tej części opisu jest określenie zakresu podstawowych czynności eksploatacyjnych instalacji gazów medycznych i źródeł zasilania, gwarantujących niezakłóconą ciągłość ich działania a tym samym bezpieczeństwo pacjentów. Obsługę instalacji gazów medycznych oraz źródeł zasilania, mogą wykonywać wyłącznie pracownicy przeszkoleni w zakresie BHP przy użytkowaniu i eksploatacji instalacji, urządzeń kriogenicznych oraz butli z gazami sprężonymi, posiadający wymagane i aktualne uprawnienia. Czynności obsługowe i eksploatacyjne, ze względu na częstość ich wykonywania zostały podzielone na: czynności codzienne; czynności tygodniowe; czynności miesięczne; czynności półroczne; czynności roczne; Czynności obsługowe codzienne obejmują: Instalacje rurociągowe: sprawdzenie stanu instalacji na podstawie telefonicznych informacji z poszczególnych oddziałów szpitala od osób pisemnie wyznaczonych do współpracy, Uzyskanie informacji dotyczące wskazań manometrów gazów i próżni oraz stanu sygnalizacji awaryjnej na poszczególnych oddziałach. Uzyskane wyniki porównać z ciśnieniami w źródłach zasilania poszczególnych gazów. Czynności obsługowe tygodniowe obejmują:

12 Instalacje rurociągowe: należy dokonać przeglądu instalacji całej sieci rurociągów przez kontrolę wskazań manometrów i wakuometrów oraz sygnalizatorów na poszczególnych oddziałach szpitala. Uzyskane wyniki porównać z odczytami w tlenowni i pomp próżni, sprawdzić stan techniczny oraz ilości gazów w alternatywnych miejscowych źródłach zasilania instalacji tlenu. Czynności obsługowe miesięczne obejmują: Instalacje rurociągowe: odwodnienie instalacji przez korki odwadniające (odwadniacze), sprawdzenie czystość odwadniaczy. Czynności obsługowe półroczne obejmują: Instalacje rurociągowe: przeprowadzenie prób szczelności instalacji (lub w razie stwierdzenia nieproporcjonalnego zużycia gazów), przeprowadzenie próby szczelności zaworów odcinających, przeprowadzenie próby szczelności zaworów nadmiarowych. Czynności obsługowe roczne obejmują: Instalacje rurociągowe: przeprowadzenie prób szczelności instalacji (lub w razie stwierdzenia nieproporcjonalnego zużycia gazów); przeprowadzenie próby szczelności zaworów odcinających, przeprowadzenie próby szczelności zaworów nadmiarowych. UWAGA: Wszystkie nie wymienione czynności należy wykonywać zgodnie z zaleceniami zawartymi w DTR urządzeń oraz Instrukcjami obsługi opracowanymi przez Wytwórcę (Wykonawcę) instalacji gazów medycznych.

13 3. Zabezpieczenia ppoż. Prace należy prowadzić ze szczególnym uwzględnieniem bezpieczeństwa przeciwpożarowego. Nie można prowadzić prac spawalniczych w pomieszczeniach, w których znajdują się materiały łatwopalne; pomieszczenia te należy opróżnić i zapewnić środki ppoż. przed rozpoczęciem prac. Przejście przewodami przez wszystkie przegrody oddzielenia i wydzielenia pożarowego należy wykonać w klasie odporności ogniowej tych przegród, np. w systemie HILTI, zgodnie z technologią producenta, zawartą w aprobatach technicznych. Przejście przewodów niepalnych w izolacji kauczukowej zabezpieczyć jak rury palne (np. osłonami lub opaskami ogniochronnymi). Można też wykonać przejścia jako grupowe (wiele przewodów w jednym przepuście) z zastosowaniem dodatkowo piany ogniochronnej. 4. Uwagi końcowe Całość prac wykonać zgodnie z: obowiązującymi przepisami BHP i p-poż.; Warunki techniczne wykonania i odbioru instalacji wodociągowych, COBRTI INSTAL, Warszawa 2003; Warunki techniczne wykonania i odbioru instalacji kanalizacyjnych, COBRTI INSTAL, Warszawa 2006; Warunki techniczne wykonania i odbioru instalacji wentylacyjnych, COBRTI INSTAL, Warszawa 2002; Warunki techniczne wykonania i odbioru instalacji ogrzewczych, COBRTI INSTAL, Warszawa 2003; wytycznymi producentów urządzeń. Urządzenia i materiały użyte przy wykonawstwie powinny posiadać dopuszczenia do stosowania w budownictwie i odpowiednie atesty.