TELEFONIA DIALOG S.A.

Transkrypt

1 TELEFONIA DIALOG S.A. PROJEKTOWANIE I BUDOWA SIECI TELEKOMUNIKACYJNEJ ZN-0/TD S.A.- 06 PROJEKTOWANIE SIECI ABONENCKICH = Wrocław, marzec 00 r. =

2 Departament Planowania i Modelowania Sieci ZN-0/TD S.A /19 SPIS RZECZY 1. Wstęp Przedmiot normy Przeznaczenie normy Ogólne zasady projektowania sieci abonenckich Wymagania dotyczące projektowania sieci wewnątrzbudynkowych i abonenckich 4.1. Sieci wewnątrzbudynkowe i abonenckie w domach wielorodzinnych zasady ogólne Budynek mieszkalny 4-piętrowy Budynek mieszkalny 10-piętrowy Budynek mieszkalny wielokondygnacyjny, wieloklatkowy Domki jednorodzinne Przypadki niestandardowe Instalacje abonenckie Przyłącze abonenckie (telekomunikacyjne) Instalacja mieszkaniowa w budynku wielorodzinnym Prowadzenie instalacji abonenckich do budynków jednorodzinnych Zabezpieczenie przeciwprzepięciowe linii abonenckich Format dokumentacji projektowej... 11

3 Departament Planowania i Modelowania Sieci ZN-0/TD S.A /19 1. Wstęp 1.1. Przedmiot normy Norma określa zasady projektowania sieci abonenckich i wewnątrzbudynkowych dla Telefonii DIALOG S.A.. Zawarte w normie dane techniczno-eksploatacyjne, dotyczące tych sieci, zostały opracowane z punktu widzenia potrzeb projektanta przygotowującego dokumentację projektową na budowę lub rozbudowę tych sieci. Kanalizację kablową dla potrzeb sieci abonenckich należy projektować na podstawie normy zakładowej ZN-0/TD S.A.- 0, z uwzględnieniem zasad ogólnych wg normy ZN-0/TD S.A Przy projektowaniu sieci abonenckich i wewnątrzbudynkowych należy stosować wyroby wg aktualnej listy wyrobów dopuszczonych do stosowania w sieci DIALOG (ZN-0/TD S.A.-10). Norma zawiera wytyczne do projektowania sieci abonenckich i wewnątrzbudynkowych zbudowanych z kabli o żyłach miedzianych. Sieć abonencką w rozumieniu normy stanowi zespół linii kablowych (abonenckich) na danym obszarze. Linia (kablowa) abonencka jest to linia łącząca głowicę (łączówkę) rozdzielczą w punkcie dystrybucyjnym (skrzynce, szafce, puszce) z gniazdkami abonenckimi poszczególnych stacji abonenckich. Projektowanie linii dostępowych miedzianych, a zwłaszcza wytyczne dotyczące zasad projektowania rozmieszczenia zakończeń kablowych rozdzielczych, stanowią przedmiot normy ZN-0/TD S.A Przeznaczenie normy Norma jest przeznaczona przede wszystkim dla projektantów opracowujących dokumentację projektową, a także dla wykonawców sieci miedzianych abonenckich i wewnątrzbudynkowych, realizowanych dla potrzeb operatora - Telefonii DIALOG S.A. Jest również przeznaczona dla służb inwestorskich w zakresie czynności na etapie przygotowania inwestycji, a w szczególności: uzyskania decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu (WZZT) - w wymaganym, z reguły ograniczonym zakresie wynikającym z zasięgu sieci, wyboru w drodze przetargu wykonawcy dokumentacji projektowej lub podjęcia decyzji o bezprzetargowym wyborze wykonawcy dokumentacji, zatwierdzenia koncepcji, uzyskania pozwolenia na budowę (jeśli jest to wymagane z zakresu budowy sieci). Projektanta obowiązuje uwzględnianie w opracowywanej dokumentacji technicznej wyrobów dopuszczonych do stosowania w Telefonii Lokalnej S.A., umieszczonych na liście wyrobów dopuszczonych do stosowania (ZN-0/TD S.A.- 10). Lista ta ulega okresowej aktualizacji, zatem przed przystąpieniem do projektowania projektanta obowiązuje zapoznanie się z aktualną wersją listy.

4 Departament Planowania i Modelowania Sieci ZN-0/TD S.A /19 Postanowienia normy należy stosować przy przygotowywaniu projektów budowlanych i wykonawczych sieci i instalacji abonenckich, jak również przy wykonawstwie, odbiorach i eksploatacji zakończeń torów kablowych u abonenta w sieciach Telefonii DIALOG S.A. Konieczne jest, aby w wypadku projektów sieci abonenckiej, na które wymagane jest pozwolenie na budowę, projekty te sporządzone były w samodzielnej formie dokumentacyjnej (oddzielna oprawa) Ogólne zasady projektowania sieci abonenckich Przy projektowaniu sieci abonenckich miedzianych należy uwzględniać niżej podane podstawowe zasady: a) projektowanie sieci abonenckiej / wewnątrzbudynkowej musi być zgodne z ogólnie obowiązującymi uregulowaniami normatywnymi (Ustawy, Rozporządzenia, Zarządzenia, obowiązujące Polskie Normy - wg wykazu podanego w normie ZN- 0/TD S.A.-01) oraz z normą ZN-0/TD S.A.-0 w zakresie kanalizacji kablowej oraz z niniejszą norma zakładową; b) wszelkie wątpliwości dotyczące projektowania sieci abonenckiej / wewnątrzbudynkowej należy wyjaśnić na etapie projektowania z upoważnionym pracownikiem Telefonii DIALOG S.A., odpowiedzialnym za realizację zadania inwestycyjnego; c) odstępstwa i zmiany w stosunku do zatwierdzonych ZTE i otrzymanych wytycznych technicznych do projektowania wymagają potwierdzenia w formie pisemnej przez operatora - Telefonię DIALOG S.A. Ze względu na niemożność opisania wszystkich modeli instalacji stosowanych wewnątrz budynków, w normie określone są ogólne zasady projektowania tych instalacji. Na podstawie podanych reguł i przykładów należy projektować instalacje dla każdego budynku.. Wymagania dotyczące projektowania sieci wewnątrzbudynkowych i abonenckich.1. Sieci wewnątrzbudynkowe i abonenckie w domach wielorodzinnych zasady ogólne Przy projektowaniu sieci wewnątrzbudynkowych i abonenckich w domach wielorodzinnych należy kierować się poniższymi zasadami: 1. Przedstawione niżej schematy (rys. 1,,3,4,5,6,7) prezentują przykładowe sposoby realizacji sieci wewnątrzbudynkowej w blokach wielorodzinnych. Wybór rodzaju instalacji zależy od typu budynku i lokalnych uwarunkowań.. Instalacja powinna być prowadzona w niepalnych korytkach elektroinstalacyjnych, niepalnych rurach osłonowych lub (na życzenie właściciela budynku) w korytkach metalowych. Kable układane na zewnątrz budynków (na elewacji) do wysokości,5 m powinny być układane w rurach HDPE Φ40/3,7mm. 3. Powinno się używać kabli i przewodów o żyłach miedzianych w izolacji i powłoce z tworzyw sztucznych. Kabli i przewodów o izolacji PCW nie należy

5 Departament Planowania i Modelowania Sieci ZN-0/TD S.A /19 stosować w pomieszczeniach, w których wilgotność względna przekracza 90%. W takich wypadkach stosuje się przewody i kable w izolacji polietylenowej. 4. Średnice żył kabli i przewodów nie powinny być mniejsze niż 0,5 mm. Osprzęt instalacyjny powinien być dobrany do typu kabla lub przewodu i podłoża, na którym jest instalowany. 5. Dopuszcza się możliwość umieszczania listew opisowych na zespołach łączówkowych strony liniowej w wewnątrzbudynkowej skrzynce kablowej, zawierających informację o wykorzystywanych parach ze strony liniowej jednostki dostępowej. Oznakowanie powinno być zgodne z systemem oznakowania elementów sieci telekomunikacyjnej obowiązującym w Telefonii DIALOG S.A. (norma ZN-0/TD S.A.-01)... Budynek mieszkalny 4-piętrowy Schemat instalacji w budynku mieszkalnym 4-piętrowym, jednoklatkowym przedstawiony jest na rys. 1, natomiast schemat rozszycia i rozprowadzenia kabli - na rys.. Instalację należy zaprojektować i wykonać w następujący sposób: 1. Kabel rozdzielczy XzTKMXpw o pojemności zgodnej z normami i wytycznymi Telefonii DIALOG S.A. należy doprowadzić do punktu dystrybucyjnego zainstalowanego na parterze budynku.. Jako punkt dystrybucyjny należy stosować skrzynkę kablową z umieszczoną wewnątrz przełącznicą o następującej konfiguracji: po stronie liniowej łączówki 10-parowe w liczbie wynikającej z pojemności kabla rozdzielczego (np. dla kabla 0-parowego łączówki), po stronie abonenckiej łączówki 10-parowe w liczbie wynikającej z liczby kondygnacji 1 łączówka na 1 kondygnację (również na parter), pojemność strony stacyjnej przełącznicy powinna umożliwić przyłączenie 100% lokali w budynku, w skrzynce należy pozostawić miejsce (po stronie liniowej) na dodatkową 1 łączówkę. 3. Wykonać piony z korytek elektroinstalacyjnych PCW niepalnych. Zaleca się stosowanie korytek o wymiarach 90x40 dwudzielnych z podziałem korytka w stosunku 1/3 do /3. Korytka te mają być mocowane do ściany przy pomocy kołków rozporowych w odstępach co 30 cm. Listwy abonenckie poziome stosowane przy tego typu instalacjach mają być wykonane z korytek o wymiarach 5x15 mocowanych analogicznie jak w wypadku instalacji pionowych. Alternatywną metodą wykonywania pionów jest budowanie z niepalnej rury RVS Φ47 umocowanej do ściany metalowymi uchwytami typu U rozmieszczonymi co 30cm. Dopuszcza się możliwość (na życzenie właściciela budynku) wykonania pionów kablowych z korytek metalowych. Zalecane wymiary korytek metalowych wynoszą 130x30 dla pionów wewnątrzbudynkowych oraz 8x14 dla instalacji abonenckiej poziomej. Korytka te powinny być mocowane do ściany przy pomocy kołków rozporowych w odstępach co około 50 cm oraz dodatkowo zabezpieczane przy pomocy nitów. We wszystkich powyższych wypadkach należy zwrócić szczególną uwagę przy

6 Departament Planowania i Modelowania Sieci ZN-0/TD S.A /19 przejściach instalacji przez stropy na bezpieczne i estetyczne wykonanie (w projekcie należy podać warunki stwierdzające konieczność spełnienia tych wymagań). 4. Pojemność kabla YTKSY z puszki na parterze do puszek na poszczególnych kondygnacjach należy przyjmować zgodnie z zasadą: liczba mieszkań x, tj. mieszkania kabel YTKSY 5xx0,5, 3 mieszkania kabel YTKSY 7xx0,5, 4 lub 5 mieszkań kabel YTKSY 10xx0,5. 5. Kable YTKSY nie zakończone w danej skrzynce kablowej na łączówce przechodzą przez nią na wprost" do następnych kondygnacji. 6. Na piętrach I, II, III i IV należy zainstalować skrzynki kablowe z łączówką 10- parową. 7. Kable abonenckie rozszywać na łączówce w skrzynce kablowej naprzemiennie: para abonencka, para rezerwowa, para abonencka itd. Jeśli liczba mieszkań na kondygnacji jest większa od 5 a mniejsza lub równa 10, kable abonenckie należy rozszyć na łączówce po kolei (bez wolnego miejsca na pary rezerwowe). 8. Jeśli liczba mieszkań na 1 kondygnacji jest większa niż 10, należy zaprojektować i zbudować następny pion. 9. Instalacje do mieszkań usytuowanych na pierwszej kondygnacji (tej z punktem dystrybucyjnym) prowadzić bezpośrednio od punktu dystrybucyjnego..3. Budynek mieszkalny 10-piętrowy Rys. 3 przedstawia schemat instalacji w budynku mieszkalnym, 10-piętrowym, jednoklatkowym, natomiast rys. 4 - schemat rozszycia i rozprowadzenia kabli. Instalację należy zaprojektować w następujący sposób: 1. Kabel rozdzielczy XzTKMXpw o pojemności zgodnej z normami i wytycznymi Telefonii DIALOG S.A. doprowadzić do punktu dystrybucyjnego zainstalowanego na parterze budynku.. Jako punkt dystrybucyjny należy stosować skrzynkę kablową z umieszczoną wewnątrz przełącznicą o następującej konfiguracji: po stronie liniowej łączówki 10-parowe w liczbie wynikającej z pojemności kabla rozdzielczego (np. dla kabla 0-parowego łączówki), po stronie abonenckiej łączówki 10-parowe w liczbie wynikającej z liczby kondygnacji 1 łączówka na 1 kondygnację (również na parter), w skrzynce należy pozostawić miejsce (po stronie liniowej) dla: 1 łączówki w budynkach 5-kondygnacyjnych i mniejszych, łączówek w budynkach o liczbie kondygnacji od 6 9, 3 łączówek w budynkach 10- kondygnacyjnych i większych. 3. Wykonać piony z korytek elektroinstalacyjnych PCW niepalnych. Zaleca się stosowanie korytek o wymiarach 90x40 dwudzielnych z podziałem korytka w stosunku 1/3 do /3. Korytka te mają być mocowane do ściany przy pomocy kołków rozporowych w odstępach co 30 cm. Listwy abonenckie poziome stosowane przy tego typu instalacjach mają być wykonane z korytek o wymiarach 5x15 mocowanych analogicznie jak w wypadku instalacji pionowych. Alternatywną metodą wykonywania pionów jest budowanie z niepalnej rury RVS

7 Departament Planowania i Modelowania Sieci ZN-0/TD S.A /19 Φ47 umocowanej do ściany metalowymi uchwytami typu U rozmieszczonymi co 30cm. Dopuszcza się możliwość (na życzenie właściciela budynku) wykonania pionów kablowych z korytek metalowych. Zalecane wymiary korytek metalowych wynoszą 130x30 dla pionów wewnątrzbudynkowych oraz 8x14 dla instalacji abonenckiej poziomej. Korytka te powinny być mocowane do ściany przy pomocy kołków rozporowych w odstępach co około 50 cm oraz dodatkowo zabezpieczane przy pomocy nitów. We wszystkich powyższych wypadkach należy zwrócić szczególną uwagę przy przejściach instalacji przez stropy na bezpieczne i estetyczne wykonanie (w projekcie należy podać warunki stwierdzające konieczność spełnienia tych wymagań). 4. Pojemność kabla YTKSY z puszki na parterze do puszek na poszczególnych kondygnacjach należy przyjmować zgodnie z zasadą: liczba mieszkań x, tj. mieszkania kabel YTKSY 5xx0,5, 3 mieszkania kabel YTKSY 7xx0,5, 4 lub 5 mieszkań kabel YTKSY 10xx0,5. 5. Kable YTKSY nie zakończone w danej skrzynce kablowej na łączówce przechodzą przez nią na wprost" do następnych kondygnacji. 6. Na wszystkich kondygnacjach należy zainstalować skrzynki kablowe z łączówką 10-parową: 7. Kable abonenckie rozszywać na łączówce w skrzynce kablowej naprzemiennie: para abonencka, para rezerwowa, para abonencka itd. Jeśli liczba mieszkań na kondygnacji jest większa od 5 a mniejsza lub równa 10, kable abonenckie należy rozszyć na łączówce po kolei (bez wolnego miejsca na pary rezerwowe). 8. Jeśli liczba mieszkań na 1 kondygnacji jest większa niż 10, należy zaprojektować następny pion. 9. Instalacje do mieszkań usytuowanych na pierwszej kondygnacji (tej z punktem dystrybucyjnym) prowadzić bezpośrednio od punktu dystrybucyjnego..4. Budynek mieszkalny wielokondygnacyjny, wieloklatkowy W tym wypadku ma zastosowanie odpowiednia struktura opisana wcześniej (p... i p..3), powielona w każdej klatce schodowej. Można wykorzystać pojedyncze wprowadzenie kabla rozdzielczego do budynku i rozprowadzić kable do poszczególnych pionów korytarzami piwnicznymi. Przykład takiej instalacji przedstawia rys. 5. W wypadku trudności w przeprowadzeniu kabli przez piwnice dopuszcza się zaprojektowanie budowy kanalizacji wzdłuż budynku, z odejściami do każdej klatki schodowej..5. Domki jednorodzinne Sposób wprowadzania kabli abonenckich do budynków jednorodzinnych przedstawia rys. 8.

8 Departament Planowania i Modelowania Sieci ZN-0/TD S.A /19.6. Przypadki niestandardowe 1. Należy stosować zasadę, że liczba łączówek od strony rozdzielczej i od strony abonenckiej wynika z pojemności odpowiednich kabli. Pojemność kabli rozdzielczych XzTKMXpw wynika z zakładanej liczby abonentów w danym budynku. Pojemność kabli abonenckich powinna umożliwić przyłączenie 100 % abonentów po pary na abonenta.. W wypadku, gdy liczba mieszkań na piętrze jest większa od 5 a mniejsza od 10, należy stosować tylko jedną łączówkę arową. Rezygnuje się w tym wypadku z par rezerwowych. 3. W wypadku liczby lokali większej niż 10 na kondygnacji należy zaprojektować następną instalację wewnątrzbudynkową (punkt dystrybucyjny, piony kablowe, skrzynki kablowe) w innym miejscu budynku. 4. Po wyliczeniu pojemności kabli i skrzynek należy je dobierać z typoszeregów, zaokrąglając zawsze w górę. 3. Instalacje abonenckie 3.1. Przyłącze abonenckie (telekomunikacyjne) Przez przyłącze abonenckie (przyłącze telekomunikacyjne) rozumie się odcinek kanalizacji kablowej (z reguły jest to pojedyncza rura), układany pod ziemią między położonym na zewnątrz punktem dystrybucyjnym a budynkiem, wraz z zaciągniętym do niego kablem umożliwiającym przyłączenie abonentów. Przyłącze może być również wykonane kablem doziemnym. Poniżej podaje się rozszerzone omówienie pojęcia przyłącza, uwzględniające różne, w praktyce występujące, sytuacje. W wypadku kanalizacji kablowej rura przyłącza stanowi ostatni odcinek kanalizacji doprowadzany do budynku z ciągu kanalizacji rozdzielczej (lub niekiedy magistralnej). W wypadku instalacji abonenckiej układanej pod ziemią rurę przyłącza stanowi odcinek instalacji zawarty pomiędzy: a) słupkiem kablowym a puszką abonencką w budynku, do którego jest doprowadzane przyłącze, b) puszką kablową w innym budynku a puszką w budynku, do którego jest doprowadzane przyłącze, c) puszką kablową na słupie kablowym a puszką abonencką w budynku, do którego jest doprowadzane przyłącze, d) szafą kablową lub modułem wyniesionym w szafie wolnostojącej lub modułem dostępowym w szafie wolnostojącej a puszką abonencką w budynku, do którego jest doprowadzane przyłącze, e) modułem wyniesionym w pomieszczeniu lub modułem dostępowym w pomieszczeniu a puszką abonencką w budynku, do którego jest doprowadzane przyłącze. W wypadku kabla układanego bezpośrednio w ziemi (doziemnego) przyłączem telekomunikacyjnym jest ostatni odcinek kabla między:

9 Departament Planowania i Modelowania Sieci ZN-0/TD S.A /19 a) złączem kablowym w ziemi, w studni kablowej lub na słupie kablowym a puszką kablową (punktem dystrybucyjnym) w budynku, b) złączem kablowym w ziemi, w studni kablowej lub na słupie kablowym a puszką abonencką w budynku, c) słupkiem kablowym a puszką abonencką w budynku, d) puszką kablową w innym budynku a puszką kablową w budynku, do którego doprowadzone jest przyłącze, e) puszką kablową na słupie kablowym a puszką abonencką w budynku, do którego doprowadzane jest przyłącze, f) szafą kablową lub modułem wyniesionym w szafie wolnostojącej lub modułem dostępowym w szafie wolnostojącej a puszką kablową w budynku, do którego doprowadzone jest przyłącze, g) modułem wyniesionym w pomieszczeniu lub modułem dostępowym w pomieszczeniu a puszką abonencką w budynku, do którego doprowadząne jest przyłącze, h) szafą kablową lub modułem wyniesionym w szafie wolnostojącej lub modułem dostępowym w szafie wolnostojącej a puszką kablową w budynku, do którego doprowadzane jest przyłącze, i) modułem wyniesionym w pomieszczeniu lub modułem dostępowym w pomieszczeniu a puszką kablową w budynku, do którego doprowadzane jest przyłącze. W wypadku sieci nadziemnej przyłączem telekomunikacyjnym jest ostatni odcinek kabla nadziemnego doprowadzanego ze słupa kablowego między: a) puszką kablowa na słupie a puszką abonencką w budynku, do którego doprowadzane jest przyłącze, b) złączem kablowym na słupie a puszką abonencką w budynku, do którego doprowadzane jest przyłącze, c) złączem kablowym na słupie a puszką kablową w budynku, do którego doprowadzane jest przyłącze, d) puszką kablową w innym budynku a puszką abonencką w budynku, do którego doprowadzane jest przyłącze (tzw. przywieszka - bez konieczności stosowania słupów kablowych). Na trasie przyłącza nie może znajdować się żaden inny, poza kablem i ewentualną rurą osłonową, element sieci telekomunikacyjnej (szafa, moduł wyniesiony lub dostępowy, słupek, puszka kablowa, puszka abonencka, studnia kablowa, słup kablowy, złącze kablowe). Do budynku może zostać zaprojektowane tylko jedno przyłącze, chyba że jest to budynek wieloklatkowy (wielobramowy). W wypadku budynków wieloklatkowych, w których istnieje możliwość poprowadzenia kabli między poszczególnymi klatkami schodowymi korytarzami piwnic, jedno przyłącze powinno zapewnić doprowadzenia kabli dla wszystkich klatek połączonych ze sobą, ale nie więcej niż pięciu. Analogicznie do budynków wieloklatkowych należy projektować przyłącza do sąsiadujących ze sobą budynków połączonych piwnicami. Jeśli nie ma możliwości poprowadzenia kabla korytarzami piwnic między poszczególnymi klatkami schodowymi, należy do każdej klatki zaprojektować oddzielne przyłącze.

10 Departament Planowania i Modelowania Sieci ZN-0/TD S.A / Instalacja mieszkaniowa w budynku wielorodzinnym Sposób prowadzenia instalacji abonenckiej w budynku wielorodzinnym przedstawia rys. 7. Sposób mocowania rur ochronnych do ścian powinien umożliwiać ich demontaż. Podczas prac mających na celu prowadzenie instalacji mieszkaniowych zaleca się stosowanie następujących zasad: a) Z puszki na kondygnacji do każdego mieszkania doprowadza się kabel - parowy typu YTKSY x x 0,5mm. b) Kabel należy prowadzić w korytku elektroinstalacyjnym PCW o wymiarach 5x15 mm, koloru białego, mocowanym do ściany kołkami rozmieszczonymi co 30 cm. Zaleca się dodatkowe zabezpieczenie pokrywy korytka przed niepowołanym dostępem taśmą polipropylenową zaciskaną o szerokości 5 mm, w kolorze korytka. c) Wprowadzenie kabla do mieszkania nie może następować przez elementy drewniane ani metalowe; zaleca się metodę wiercenia w murze i uszczelniania otworu gipsem. W uzasadnionych wypadkach nie należy instalować puszek przy przepustach do mieszkań (jak to zaznaczono na rys.7), natomiast wloty do mieszkań zakończyć wypustem typu fajka. d) W mieszkaniu kabel należy prowadzić natynkowo, używając do mocowania uchwytów typu FLOP 0 rozmieszczonych co 30 cm (na specjalne życzenie klienta dopuszcza się mocowanie przy pomocy termokleju). e) Całkowita długość instalacji abonenckiej (od puszki na kondygnacji do gniazdka abonenckiego) nie powinna przekraczać 50 m; instalacja o długości większej niż 50 m jest dopuszczalna, lecz należy ją traktować jako instalację ponadstandardową. f) Zaleca się stosowanie gniazdek abonenckich typu PGT-4 lub GTPM-4 (umożliwiających stosowanie zarówno wtyczek GNT-4, jak i mikrowtyków RJ-11). g) Na życzenie klienta dopuszcza się zainstalowanie drugiego gniazdka abonenckiego, tak jednak, aby nie wydłużać całkowitej długości instalacji abonenckiej; fakt instalacji drugiego gniazdka należy odnotować w zleceniu Prowadzenie instalacji abonenckich do budynków jednorodzinnych. Sposób prowadzenia przyłączeń do budynku przedstawia rys. 8. Podczas prac mających na celu prowadzenie przyłączeń do budynku zaleca się stosowanie następujących zasad: a) Kabel typu XzTKMXpw ( pary na abonenta) należy doprowadzić do budynku bezpośrednio ze studni kablowej lub przy wykorzystaniu rozgałęźnika (trójnik umożliwiający wyprowadzenie z rury 110 odgałęzienia 40 lub 50 pod kątem 45. b) Kable należy prowadzić w rurze osłonowej HDPE 40 na głębokości 0,6 m. Po wyprowadzeniu rury na elewację budynku, rurę mocować do ściany budynku przy pomocy metalowych uchwytów mocujących typu U (3 uchwyty na metr). Rurę należy uszczelnić pianką PU. Na życzenie klienta

11 Departament Planowania i Modelowania Sieci ZN-0/TD S.A /19 dopuszcza się prowadzenie kabla na ścianie budynku w białej rurze PCW mm. Konieczne jest wówczas zastosowanie w ziemi złącza rur 40 i. c) Na ścianie budynku, ponad zakończeniem rury (min. 0,5 m od powierzchni gruntu), należy przymocować puszkę odgałęźną hermetyczną typu POH, w której dokonywać się będzie połączenia kabla zakończeniowego z kablem abonenckim za pomocą zacisku typu Scotchlock UY. d) Kabel do puszki należy wprowadzać zawsze od dołu. e) Kabel abonencki należy prowadzić po zewnętrznej ścianie budynku bez rurki ochronnej mocując go przy pomocy uchwytów typu FLOP 0 (3 uchwyty na metr). f) Przewiert przez ścianę wykonać ukośnie, uniemożliwiając w ten sposób wnikanie wody do pomieszczenia; otwór uszczelnić gipsem. 4. Zabezpieczenie przeciwprzepięciowe linii abonenckich Zabezpieczenie przeciwprzepięciowe linii abonenckich, tzw. ochronnik abonencki, należy stosować w wypadku doprowadzenia łącza abonenckiego kablem nadziemnym lub kablem ziemnym ułożonym w terenie otwartym (niezabudowanym) o dużej aktywności burzowej i małej przewodności właściwej gruntu. Ochronnik powinien zabezpieczać ludzi i urządzenia abonenckie przed niebezpiecznymi napięciami i prądami indukowanymi w linii abonenckiej w czasie wyładowań atmosferycznych i zwarć w liniach energetycznych wysokich napięć oraz przed zwarciami galwanicznymi z linią energetyczną niskiego napięcia 380/0 V, 50 Hz. Zabezpieczenia należy projektować wg zasad określonych w normie ZN-0/TD S.A Format dokumentacji projektowej Wymagania dotyczące formatu dokumentacji projektowej sieci abonenckiej są zawarte w normie ZN-0/TD-S.A.-01.

12 Departament Planowania i Modelowania Sieci ZN-0/TD S.A /19 wiązki przewodów parowych w korytku elektroistalacyjnym 5x15 Instalacja pionów do wykonania w pierwszym etapie Puszka abonencka SKnt AGMAR Kondygnacja IV SKnt AGMAR Kondygnacja III SKnt AGMAR Kondygnacja II Pion z korytka elektroinstalacyjnego 90x40 niepalnego, dwudzielnego SKnt AGMAR Kondygnacja I Parter Instalacje do mieszkań konkretnych abonentów zostaną wykonane w II etapie kabel rozdzielczy w rurce osł onowej RVS φ 47mm niepalnej SKnt 70p AGMAR Piwnica Uwaga! 1. Piony wykonujemy z korytek elektroinstalacyjnych 90x40 PCW niepalnych, dwudzielnych.w skrzynce na parterze umieszczamy przełącznicę : 1 x 10 od strony liniowej, 5 x 10 od strony abonenckiej. Jeżeli dla danej klatki schodowej (pionu) projektant przewidział większą liczbę par kabla - skrzynkę wyposażamy w odpowiednio więcej łączówek. Rozmiar skrzynki powinien być tak dobrany, aby umożliwiał podłączenie 100% abonentów w budynku. 3. Na wszystkich piętrach należy zainstalować skrzynki SKnt. 4. Skrzynki na poszczególnych piętrach wyposażamy w łączówki arowe. 5. Na każde piętro doprowadzamy z puszki kablowej na parterze oddzielny kabel YTKSY Xxx0.5. Kabel rozszywamy. Rys. 1. Schemat instalacji w budynku 4-piętrowym

13 Departament Planowania i Modelowania Sieci ZN-0/TD S.A /19 1p 1r p r 3p 3r 4p 4r 5p 5r IV piętro III piętro II piętro I piętro Parter 70 p 4 x kabel YTKSY Xxx0.5 Piwnica XzTKMXpw Nx4x0.5 Uwaga! X = * liczba abonentów na danym piętrze, ale X Pojemność N kabli XzTKMXpw dobrać zgodnie z projektem. Liczbę łączówek na parterze dopasować do pojemności kabla XzTKMXpw.. Kabel abonencki na łączówce rozszywać naprzemienne, tzn. para abonencka, para rezerwowa. 3.W przypadku, gdy liczba mieszkań na kondygnacji jest większa od 5 a mniejsza od 10, stosujemy tylko jedną łączówkę arową. Rezygnujemy w tym wypadku z par rezerwowych LEGENDA - kabel rozszyty na łączówce - łączówka arowa - przełącznica Rys.. Schemat rozszycia i rozprowadzenia kabla w budynku 4-piętrowym

14 Departament Planowania i Modelowania Sieci ZN-0/TD S.A /19 wiązki przewodów parowych w korytku elektroistalacyjnym 5x15 Instalacja pionów do wykonania w pierwszym etapie SKnt AGMAR Piętro X SKnt AGMAR Piętro VII Pion z korytka elektroinstalacyjnego 90x40 niepalnego, dwudzielnego Puszka abonencka SKnt AGMAR Piętro I Instalacje do mieszkań konkretnych abonentów zostaną wykonane w II etapie Parter kabel rozdzielczy w rurce osłonowej RVS φ 47mm niepalnej SKnt 00 AGMAR Piwnica Uwaga! 1. Piony wykonujemy z korytek elektroinstalacyjnych 90x40 PCW niepalnych dwydzielnych. W skrzynce na parterze umieszczamy przełącznicę : 3 x 10 od strony liniowej, 11 x 10 od strony abonenckiej. Jeżeli dla danej klatki schodowej (pionu) projektant przewidział większą liczbę par kabla - skrzynkę wyposażamy w odpowiednio więcej łączówek. Rozmiar skrzynki powinien być tak dobrany, aby umożliwiał podłączenie 100% abonentów w budynku. 3. Na wszystkich piętrach należy zainstalować skrzynki SKnt 10/ Skrzynki na piętrach wyposażamy w łączówki arowe. 5. Z puszki na parterze doprowadzamy na poszczególne piętra kable YTKSY Xxx0.5 (po jednym na każde piętro). Doprowadzony kabel rozszywamy. Rys. 3. Schemat instalacji w budynku 10-piętrowym

15 Departament Planowania i Modelowania Sieci ZN-0/TD S.A /19 X piętro IX piętro VIII piętro VII piętro VI piętro V piętro IV piętro III piętro II piętro I piętro 10 x kabel YTKSY Xxx0.5 Parter 00 p LEGENDA Piwnica X = * liczba abonentów na danym piętrze, ale X 10 Uwaga! - kabel rozszyty na łączówce - łączówka arowa - przełącznica XzTKMXpw Nx4x Pojemność N kabli XzTKMXpw dobrać zgodnie z projektem. Liczbę łączówek na parterze dopasować do pojemności kabla XzTKMXpw.. Kabel abonencki na łączówce rozszywać w naprzemienne, tzn. para abonencka, para rezerwowa. 3.W przypadku, gdy liczba mieszkań na kondygnacji jest większa od 5 a mniejsza od 10, stosujemy tylko jedną łączówkę arową. Rezygnujemy w tym wypadku z par rezerwowych Rys. 4. Schemat rozszycia i rozprowadzania kabli w budynku 10-piętrowym

16 instalacje pionów do wykonania w pierwszym etapie instalacje do mieszkań konkretnych abonentów zostaną wykonane w II etapie Pion Pion Pion Piwnica kabel rozdzielczy w rurce osłonowej RVS φ 47mm niepalnej złącze rozgałęźne kabel rozdzielczy w rurce osłonowej RVS φ 47mm niepalnej złącze rozgałęźne Uwaga! Prowadzenie instalacji i sposób rozszycia kabli w poszczególnych pionach przeprowadzać w ten sam sposób, jak w przypadku budynku jednoklatkowego. Rys. 5. Schemat instalacji w budynku wielorodzinnym

17 10 x kabel YTKSY Xxx0.5 skrzynka kablowa AGMAR korytko elektroinstalacyjne 90x40 niepalne, dwudzielne Budynek mieszkalny 10-piętrowy X = * liczba abonentów na danym piętrze, ale X X piętro numery łączówek 9 IX piętro Budynek mieszkalny 4-piętrowy 8 VIII piętro 7 VII piętro 4 x kabel YTKSY Xxx0.5 6 VI piętro korytko elektroinstalacyjne 90x40 niepalne, dwudzielne 5 V piętro numery łączówek skrzynka kablowa AGMAR IV piętro III piętro II piętro I piętro Parter łączówki arowe IV piętro III piętro II piętro I piętro Parter miejsce na dodatkowe łączówki strony rozdzielczej, zaopatrzyć w gniezdniki 1 3 Uwaga! 1. Liczba łączówek od strony liniowej i od strony abonenckiej wynika z pojemnoś ci odpowiednich kabli. Pojemność kabli wynika z zakładanej liczby abonentów w danym budynku.. Instalacje do mieszkań usytuowanych na parterze są prowadzone bezpośrednio z przełącznicy. miejsce na dodatkowe łączówki strony rozdzielczej, zaopatrzyć w gniezdniki korytko elektroinstalacyjne 90x40 niepalne, dwudzielne XzTKMXpw Nx4x0.5 rozszywać od górnej łączówki 4 5 XzTKMXpw Nx4x0.5 rozszywać od górnej łączówki Rys. 6. Schemat rozszycia kabli na parterze budynku mieszkalnego

18 skrzynka kablowa Uwaga! Połączenia powinny dać się zdemontować. korytko elektroistalacyjne 5x15 puszka abonencka 30 cm korytko elektroistalacyjne ściana kołek rozporowy Rys. 7. Prowadzenie instalacji abonenckiej w budynkach wielorodzinnych

19 uszczelnienie uszczelnienie uchwyt mocujący, metalowy typu U przewód abonencki dwuparowy (może być osłonięty rurką ochronną) max. 0.3 m kołek rozporowy H puszka przelotowo-odgałęźna POH wejście rury do puszki uszczelnić pianką poliuretanową uchwyt mocujący metalowy typu U rurka ochronna 0.5 m max. 0.3 m uchwyt mocujący, metalowy typu U powierzchnia gruntu ściana budynku rurę osłonową wprowadzać bezpośrednio do studni kablowej lub łączyć z kanalizacją sieci rozdzielczej przy pomocy odgałęźnika rurowego 0.6 m rura osłonowa kabla HDPE φ 40 Rys. 8. Wprowadzanie kabla instalacyjnego do budynku jednorodzinnego