REDUKTOR CIŚNIENIA GAZU

Transkrypt

1 REDUKTOR CIŚNIENIA GAZU DIVAL DIVAL DIVAL DOKUMENTACJA TECHNICZNO - RUCHOWA MT036 INSTRUKCJA INSTALACJI, ROZRUCHU I KONSERWACJI

2 Wydano w 2003

3 OGÓLNE ŚRODKI OSTROŻNOŚCI - Reduktor opisany w niniejszej instrukcji jest urządzeniem ciśnieniowym instalowanym w układach ciśnieniowych. - Reduktor ten jest normalnie instalowany w układach do przesyłania gazów łatwopalnych (na przykład gazu ziemnego). ŚRODKI OSTROŻNOŚCI DLA OPERATORÓW Przed rozpoczęciem instalacji, rozruchu lub konserwacji operatorzy winni: - zapoznać się z przepisami bezpieczeństwa, dotyczącymi instalacji, przy której będą pracować, - w razie potrzeby uzyskać niezbędne pozwolenie na wykonywanie prac, - stosować niezbędne środki ochrony osobistej (kask, okulary ochronne, itd.), - upewnić się, czy miejsce wykonywania pracy jest wyposażone w przewidziane środki ochrony zbiorowej oraz niezbędne oznaczenia ostrzegawcze. PRZENOSZENIE Przenoszenie reduktora i jego komponentów może się odbywać wyłącznie po sprawdzeniu, czy urządzenie do podnoszenia jest odpowiednie do podnoszonego ciężaru (udźwig i sposób działania). Reduktor należy przenosić, wykorzystując znajdujące się na samym aparacie punkty do podnoszenia. Urządzenia z napędem mechanicznym mogą być używane wyłącznie przez osoby za nie odpowiedzialne. INSTALACJA Jeżeli instalacja aparatu wymaga zastosowania w terenie złączek dociskowych, złączki te należy instalować zgodnie z instrukcją ich producenta. Wybór złączki musi być w razie potrzeby zgodny z przewidzianym zastosowaniem reduktora oraz ze specyfikacją układu. ROZRUCH Rozruch musi być przeprowadzony przez odpowiednio przeszkolony personel. Podczas czynności rozruchowych personel, który nie bierze w nim bezpośredniego udziału, powinien być odesłany, a obszar, na który obowiązuje zakaz wstępu, powinien być odpowiednio oznakowany (znaki, barierki, itd.). Sprawdzić, czy ustawienia reduktora są zgodne z wymaganiami; w razie potrzeby nastawić wymagane wartości zgodnie z procedurami opisanymi w niniejszej instrukcji. Podczas rozruchu należy ocenić ryzyko, związane z przedostawaniem się do atmosfery gazów łatwopalnych lub szkodliwych. W instalacjach w sieci dystrybucyjnej gazu ziemnego należy uwzględnić ryzyko powstawania mieszanek wybuchowych (gaz/powietrze) wewnątrz rur.

4 SPIS TREŚCI 1.0 WSTĘP... STRONA CHARAKTERYSTYKA PODSTAWOWA ZASADA DZIAŁANIA DIVAL ZASADA DZIAŁANIA DIVAL INSTALACJA UWAGI OGÓLNE AKCESORIA ZAWÓR NADMIAROWY INSTALACJA BEZPOŚREDNIA NA RUROCIĄGU INSTALACJA Z ZAWOREM ODCINAJĄCYM MODUŁOWOŚĆ WBUDOWANY ZAWÓR SZYBKOZAMYKAJĄCY L/ DIVAL W FUNKCJI MONITORA CHARAKTERYSTYKA DZIAŁANIE DIVAL Z FUNKCJĄ MONITORA URUCHOMIENIE UWAGI OGÓLNE DOPROWADZENIE GAZU, KONTROLA SZCZELNOŚCI ZEWNĘTRZNEJ ORAZ USTAWIENIE ROZRUCH REDUKTORA UKŁADY ROZRUCH REDUKTORA Z WBUDOWANYM ZAWOREM SZYBKOZAMYKAJĄCYM L/ ROZRUCH REDUKTORA I MONITORA DIVAL Z WBUDOWANYM ZAWOREM SZYBKOZAMYKAJĄCYM L/ KONSERWACJA UWAGI OGÓLNE PROCEDURA KONSERWACJI REDUKTORA DIVAL REDUKTOR DIVAL REDUKTOR DIVAL ZAWÓR SZYBKOZAMYKAJĄCY L/ LISTA ZALECANYCH CZĘŚCI ZAMIENNYCH...36

5 1.0 WSTĘP Celem niniejszej instrukcji jest przedstawienie niezbędnych informacji dotyczących instalacji, rozruchu, demontażu, montażu i konserwacji reduktorów DIVAL. W dokumentacji przedstawiono charakterystykę reduktora i jego akcesoriów. 1.1 CHARAKTERYSTYKA PODSTAWOWA Reduktor ciśnienia DIVAL przeznaczony jest do oczyszczonych paliw gazowych i nadaje się do eksploatacji przy średnich i niskich wartościach ciśnienia. DIVAL jest reduktorem normalnie otwartym i otwiera się w wyniku: przerwania membrany głównej, braku sygnału ciśnienia regulowanego. Podstawowa charakterystyka reduktora jest następująca: ciśnienie obliczeniowe: 18,9 bar, zakres temperatury roboczej: -10 C +60 C (wyższe lub niższe wartości temperatury na zamówienie), temperatura otoczenia: -20 C +60 C, zakres ciśnienia wlotowego bpe: - 0,1 5 bar dla DIVAL 50 i 100 z zaworem szybkozamykającym lub bez, - 0,1 8 bar dla DIVAL 160 i 250 BP z zaworem szybkozamykającym lub bez, - 0,1 16 bar dla DIVAL 160 i 250 MP-TR z zaworem szybkozamykającym, - 0,1 19 bar dla DIVAL 160 i 250 MP-TR bez zaworu szybkozamykającego, zakres możliwej regulacji Wh: - 0,01 2 bar dla DIVAL 50 i 100, - 0,01 4 bar dla DIVAL 160 i 250, minimalna różnica ciśnień: 0,1 bar, klasa dokładności RG: do 5, klasa ciśnienia zamknięcia SG: do ZASADA DZIAŁANIA DIVAL (RYS. 1) Przy braku ciśnienia zawieradło 3 jest utrzymywane w położeniu otwartym przez sprężynę 43 (rys. 1). Ciśnienie za reduktorem Pa sterowane jest w oparciu o porównanie obciążenia sprężyny 43 i parcia, jakie samo ciśnienie za reduktorem wywiera na membranę 19. W porównaniu z tym uwzględniona jest również masa zespołu ruchomego, parcie wywierane przez sprężynę 42 oraz siły dynamiczne występujące na zawieradle. Ciśnienie przed reduktorem, nawet jeżeli jest zmienne, nie ma żadnego wpływu na stan równowagi zawieradła 3, ponieważ z uwagi na obecność otworu A, znajduje się on między dwoma równymi ciśnieniami, działającymi na równe powierzchnie. Ruch membrany 19 przenoszony jest przez mechanizm dźwigniowy 13 na trzpień 9 i dalej na zawieradło 3. Zadaniem sprężyny 41 jest eliminowanie nieuniknionego luzu mechanizmu dźwigniowego 13. Zawieradło posiada uszczelkę z wulkanizowanej gumy, zapewniającą pełną szczelność przy przepływie zerowym. Jeżeli podczas pracy ciśnienie za reduktorem spadnie, siła wywierana przez nie na membranę 19 staje się mniejsza od obciążenia sprężyny 43. W wyniku tego membrana opada i za pośrednictwem mechanizmu dźwigniowego 13 odciąga zawieradło 3 od gniazda zaworu 2. Powoduje to wzrost przepływu gazu do momentu, gdy przywrócona zostanie pierwotna wartość zadana ciśnienia. DOKUMENTACJA TECHNICZNO - RUCHOWA MT036

6 Jeżeli natomiast ciśnienie za reduktorem zacznie rosnąć, siła wywierana na membranę 19 staje się większa od obciążenia sprężyny 43. Zawieradło zostaje wtedy przesunięte w kierunku położenia zamkniętego, powodując powrót ciśnienia za reduktorem do wartości zadanej. W normalnych warunkach roboczych zawieradło 3 jest ustawione w taki sposób, by utrzymywać ciśnienie Pa w pobliżu wybranej wartości zadanej. W celu regulacji wartości zadanej ciśnienia można przekręcać gwintowany korek 30 i/lub śrubę 29 - w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara w celu zwiększenia ciśnienia, a w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara w celu zmniejszenia ciśnienia. Normalnie korek wykorzystywany jest jedynie dla niższych wartości zakresu regulacji; śruba regulacyjna jest wykorzystywana dla wartości wyższych.

7 Rys. 1 Wersje 160 i 250 są wyposażone w dwa urządzenia przeciwpompujące 33 i 34 (rys. 1), których zadaniem jest spowolnienie wpływu/wypływu gazu/powietrza w głowicy jedynie w fazach przejściowych, tak aby zapobiec ewentualnemu zjawisku oscylacji ciśnienia regulowanego. Istnieją również dwa ograniczniki V1 i V2, których zadaniem jest eliminowanie uszkodzeń, jakie mogłyby wystąpić w wyniku przypadkowego nadciśnienia pod membraną 19 lub przeciążenia sprężyny 43. Typ rozwiązania przedstawiony na rysunku 2a jest normalnie stosowany w tych wersjach w celu ochrony zawieradła przed uszkodzeniem, spowodowanym nagłym wzrostem ciśnienia regulowanego. Rozwiązanie to pozwala, by tarcza ochronna membrany 20 spoczywała na ograniczniku górnym V1, pokonując obciążenie sprężyny 42 i uwalniając w ten sposób zawieradło od obciążenia wywołanego nagłym wzrostem ciśnienia. W celu zapobieżenia niewielkim przeciekom przy przepływie zerowym względnie uruchamianiu zaworu szybkozamykającego przez nagłe, krótkotrwałe przypadki nadciśnienia - wynikające na przykład z szybkiego zadziałania lub z przegrzania gazu - rozwiązanie przedstawione na rys. 2a może być na zamówienie przerobione na wbudowany zawór nadmiarowy, co oznacza eliminację o-ringu 73 i wprowadzenie pierścienia 70 (rys. 2b). Rozwiązanie to działa w następujący sposób: przy zamkniętym reduktorze jakiekolwiek nadciśnienie podnosi tarczę ochronną membrany 20, pokonując obciążenie sprężyn 42 i 43. W ten sposób pewna ilość gazu wydostaje się poprzez gniazdo Z zaworu nadmiarowego.

8 Wartość zadana zaworu nadmiarowego może być zmieniana poprzez przekręcanie nakrętki 27 (w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara w celu zwiększenia, a w kierunku odwrotnym w celu zmniejszenia).

9 1.2.1 ZASADA DZIAŁANIA DIVAL (RYS. 3) Zasada działania reduktorów Dival z serii 50 i 100 jest dokładnie taka sama jak dla serii 160 i 250. Dotyczy ich więc wszystko to, co zostało napisane w punkcie 1.1 z odniesieniem do rys. 3. Wersje te posiadają również urządzenie przeciwpompujące 34. Istnieje także wbudowany zawór nadmiarowy, który jest normalnie aktywny (rys. 4b), lecz może być w razie potrzeby dezaktywowany poprzez włożenie o-ringu 73 (rys. 4a). O ile nie podano inaczej, zawór nadmiarowy jest nastawiony o 3-7% poniżej maksymalnego ustawienia zaworu szybkozamykającego.

10 2.0 INSTALACJA 2.1 UWAGI OGÓLNE Przed instalacją reduktora należy sprawdzić, czy: a) reduktor mieści się w dostępnej przestrzeni i czy jest wystarczająco dostępny dla późniejszych czynności konserwacyjnych, b) rury przed i za reduktorem są na tym samym poziomie i czy są w stanie unieść ciężar reduktora, c) kołnierze wlotowe/wylotowe rur są równoległe, d) kołnierze wlotowe/wylotowe reduktora są czyste i czy sam reduktor nie uległ uszkodzeniu podczas transportu, e) rury przed reduktorem zostały oczyszczone z resztek zanieczyszczeń, takich jak żużel po spawaniu, piasek, resztki farby, woda, itd. Zalecany normalnie układ jest następujący:

11 TABLICA 3 PODŁĄCZENIE REDUKTORÓW

12 TABLICA 4 SZCZEGÓŁ POBORU WIELOKROTNEGO IMPULSU Reduktor musi być zainstalowany zgodnie ze strzałką na jego korpusie, wskazującą kierunek przepływu gazu. W celu zapewnienia dobrej regulacji konieczne jest, aby położenie punktów poboru impulsów ciśnienia za reduktorem oraz prędkość gazu w punktach poboru było zgodne z wartościami podanymi w tablicach 3 i 4 (położenie) oraz 5 (prędkość). Poniższe zalecenia mają na celu zapobieganie gromadzeniu się zanieczyszczeń i kondensatu w przewodach punktów poboru impulsów ciśnienia: a) same rury muszą mieć spadek około 5-10% w kierunku połączeń za reduktorem; b) połączenia na rurociągu muszą być zawsze spawane na szczycie rury, a w otworze rury nie może być żadnych zadziorów lub występów wewnętrznych. UWAGA: NIE ZALECA SIĘ INSTALOWANIA ZAWORÓW ODCINAJĄCYCH NA PRZEWODACH POBORU IMPULSÓW. TABLICA 5 OBJĘTOŚĆ ZA REDUKTOREM WYMAGANA DLA INSTALACJI W przypadku reduktora roboczego typu odcinającego (wyłączanie lub włączanie palników) należy pamiętać o tym, że mimo iż aparat DIVAL zalicza się do reduktorów o szybkiej reakcji, wymaga on odpowiednio dobranej objętości gazu między samym aparatem a palnikiem, tak aby możliwe było częściowe pochłanianie wahań ciśnienia spowodowanych szybkimi zmianami natężenia przepływu.

13 3.0 AKCESORIA 3.1 ZAWÓR NADMIAROWY Zawór nadmiarowy jest urządzeniem bezpieczeństwa, które wypuszcza pewną ilość gazu na zewnątrz, gdy ciśnienie w punkcie kontrolnym przekracza wartość zadaną w rezultacie krótkotrwałych zdarzeń, takich jak na przykład bardzo szybkie zamknięcie zaworów odcinających i/lub przegrzanie gazu przy przepływie zerowym. Wypuszczenie gazu na zewnątrz może na przykład opóźnić lub przeciwdziałać interwencji zaworów szybkozamykających z przyczyn przejściowych, wynikających z uszkodzenia reduktora. Oczywiście ilość wypuszczonego gazu zależy od wielkości nadciśnienia w odniesieniu do wartości zadanej. Różne dostępne modele zaworów nadmiarowych oparte są na tej samej zasadzie działania, którą przedstawiono poniżej w odniesieniu do zaworu VS/AM 55 (rys. 7). Zasada ta opiera się na różnicy między parciem na membranę 24, wynikającym z kontrolowanego ciśnienia gazu a parciem sprężyny nastawczej 20. Masa zespołu ruchomego, parcie statyczne i resztkowe parcie dynamiczne na zawieradło 4 również przyczyniają się do powstania tej różnicy. Gdy parcie, wynikające z ciśnienia gazu przekracza parcie sprężyny nastawczej, zawieradło 4 podnosi się, co powoduje wypuszczenie pewnej ilości gazu. Gdy tylko ciśnienie spadnie poniżej wartości zadanej, zawieradło powraca do położenia zamkniętego. W celu kontroli i regulacji interwencji zaworu nadmiarowego należy postępować w sposób opisany poniżej. Rys. 7

14 3.1.1 INSTALACJA BEZPOŚREDNIA NA RUROCIĄGU (Rys. 8) Gdy zawór nadmiarowy zainstalowany jest bezpośrednio na rurociągu, to znaczy bez pośredniego zaworu odcinającego, zaleca się następujące postępowanie: 1) sprawdzić, czy zawór odcinający V2 za reduktorem oraz zawór upustowy 6 są zamknięte, 2) zwiększyć ciśnienie w odcinku za reduktorem do wartości, przy której powinna nastąpić interwencja, podłączając kontrolowane ciśnienie pomocnicze do zaworu 6 i stabilizując je na żądanej wartości, 3) sprawdzić interwencję zaworu nadmiarowego i w razie potrzeby wyregulować go, przekręcając odpowiednio wewnętrzny pierścień regulacyjny 14 (w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara w celu zwiększenia wartości zadanej, a w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara w celu jej zmniejszenia) INSTALACJA Z ZAWOREM ODCINAJĄCYM (Rys. 9) 1) Zamknąć zawór odcinający 16, 2) podłączyć kontrolowane ciśnienie pomocnicze do punktu poboru 17 i zwiększyć je powoli do przewidzianej wartości interwencyjnej, 3) sprawdzić interwencję zaworu nadmiarowego i w razie potrzeby wyregulować go, przekręcając odpowiednio wewnętrzny pierścień regulacyjny 14 (w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara w celu zwiększenia wartości zadanej, a w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara w celu jej zmniejszenia).

15 4.0 MODUŁOWOŚĆ Modułowa koncepcja reduktorów z serii DIVAL oznacza, że możliwe jest zamontowanie zaworu szybkozamykającego, zintegrowanego z samym korpusem, również po zainstalowaniu reduktora. Ponadto, po zainstalowaniu specjalnego urządzenia, reduktor może być przystosowany do działania w charakterze monitora. 4.1 WBUDOWANY ZAWÓR SZYBKOZAMYKAJĄCY L/.. Jest to urządzenie (rys ), które natychmiast blokuje przepływ gazu, jeżeli w wyniku awarii ciśnienie za reduktorem osiągnie wartość zadaną dla jego interwencji lub gdy urządzenie to zostanie aktywowane ręcznie (tylko dla Dival 160 i 250). W przypadku reduktora ciśnienia DIVAL zawór szybkozamykający może być wbudowany zarówno w regulatorze roboczym, jak i w monitorze. Dostępne są trzy wersje (L/BP, L/MP i L/TR), zależnie od zakresu ciśnienia interwencji. Podstawowa charakterystyka urządzenia szybkozamykającego jest następująca: ciśnienie obliczeniowe zamknięcia: 16 bar; interwencja przy wzroście i/lub spadku ciśnienia; dokładność interwencji AG: zawór szybkozamykający L/BP: +/- 10% wartości zadanej dla wzrostu ciśnienia; +/- 30% wartości zadanej dla spadku ciśnienia; - zawór szybkozamykający L/MP-L/TR: +/- 5% wartości zadanej dla wzrostu ciśnienia; +/- 15% wartości zadanej dla spadku ciśnienia; wewnętrzne urządzenie obejściowe; ręczne przyciskowe urządzenie wyzwalające (tylko dla Dival 160 i 250).

16 Zawór szybkozamykający L/.. składa się przede wszystkim z zawieradła (rys. 11), zamocowanego na trzpieniu, wyzwalającego mechanizmu dźwigniowego, głowicy sterującej oraz ręcznego układu ponownego nastawiania. Kontrolowane ciśnienie Pa w komorze C głowicy sterujące działa na membranę 46, która jest zintegrowana z wałem krzywkowym 45. Parciu ciśnienia Pa na membranę przeciwdziałają sprężyny 34 i 35, które decydują odpowiednio o interwencji przy wzroście ciśnienia i przy spadku ciśnienia. Urządzenie nastawia się poprzez obracanie pierścieni 17 i 18. Obracanie pierścieni w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara powoduje zwiększenie wartości interwencyjnej; obracanie w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara powoduje jej zmniejszenie. Interwencja w wyniku wzrostu ciśnienia przebiega w następujący sposób: gdy ciśnienie Pa przekroczy wartość zadaną, parcie na membranę 46 wzrasta aż do momentu pokonania oporu sprężyny 34. Powoduje to przesunięcie wału 45 w lewo, w wyniku czego krzywka przesuwa końcówkę 33 i wyzwala mechanizm dźwigniowy 29. W ten sposób trzpień 5 z zawieradłem 19 zostaje uwolniony i zamknięty sprężyną 8. Natomiast interwencja w wyniku spadku ciśnienia przebiega w następujący sposób: tak długo, jak ciśnienie Pa przewyższa obciążenie sprężyny 35, podpora sprężyny 13 spoczywa na podporze 12. Jeżeli ciśnienie Pa spadnie poniżej wartości zadanej, sprężyna 35 przesuwa podporę 13 w prawo, a wraz z nią wał 45. Krzywka przesuwa końcówkę 33 i wyzwala mechanizm dźwigniowy 29. Zawór szybkozamykający nastawia się ponownie, odkręcając tuleję gwintowaną 7 i pociągając ją w dół aż do ponownego nastawienia mechanizmu dźwigniowego 29. Podczas pierwszego etapu tej operacji konieczne jest odczekanie aż ciśnienie przed zaworem przejdzie przez obejście wewnętrzne za zawieradło i ponownie go zrównoważy. Po ponownym nastawieniu zaworu tuleję 7 należy wkręcić z powrotem w jej gniazdo. Możliwe jest sprawdzenie z zewnątrz, czy zawór szybkozamykający jest otwarty, czy zamknięty. W tym celu należy sprawdzić położenie nakrętki 37 poprzez szczelinę w tulei 7, w sposób pokazany na rys. 11.

17 DOKUMENTACJA TECHNICZNO - RUCHOWA MT DIVAL W FUNKCJI MONITORA Monitor to reduktor awaryjny, którego zadaniem jest podjęcie pracy zamiast reduktora głównego w przypadku, gdy awaria tego drugiego powoduje osiągnięcie przez ciśnienie za reduktorem wartości zadanej dla interwencji monitora. Firma PIETRO FIORENTINI posiada rozwiązanie dla tego urządzenia awaryjnego dla instalacji na rurociągu CHARAKTERYSTYKA Zmniejszone wymiary; Łatwa konserwacja; Możliwość zamontowania na normalnym reduktorze, który jest już zainstalowany DZIAŁANIE DIVAL Z FUNKCJĄ MONITORA DIVAL z funkcją monitora jest reduktorem, który w porównaniu z normalną wersją posiada dodatkowe urządzenie równoważące zespołu ruchomego, gwarantujące większą dokładność ciśnienia regulowanego i co za tym idzie równie dokładną wartość ciśnienia interwencji bez problemów, wynikających z oddziaływania ze strony reduktora głównego. W tej konfiguracji reduktor monitor jest oparty na wariancie konstrukcyjnym, który przedstawiono na rys. 13a dla rozmiarów 160 i 250.

18 Na rys. 13b przedstawiono wariant dla rozmiarów Wariant ten polega na zablokowaniu otworu wewnętrznego wyjścia impulsowego za pomocą korka 5 oraz włożeniu o-ringu 68.

19 5.0 URUCHOMIENIE 5.1 UWAGI OGÓLNE Po zainstalowaniu sprawdzić, czy wlotowe/wylotowe zawory odcinające, wszelkie obejścia i zawór upustowy są zamknięte. Przed rozruchem należy sprawdzić, czy warunki eksploatacji są zgodne z charakterystyką aparatów. Odpowiednia charakterystyka jest przedstawiona za pomocą symboli na tabliczkach znamionowych zamocowanych na aparatach. Zaleca się bardzo powolne operowanie zaworami odcinającymi. Zbyt szybkie operowanie mogłoby uszkodzić reduktor. Należy pamiętać, że reduktory ciśnienia z funkcją monitora są identyfikowane za pomocą oznaczenia "DIVAL/M" na tabliczce. TABLICZKI ZNAMIONOWE APARATÓW

20 Listę zastosowanych symboli i ich znaczenia przedstawiono poniżej: Pemax = maksymalne ciśnienie robocze na wlocie aparatu. bpe = zakres zmienności ciśnienia wlotowego reduktora ciśnienia w normalnych warunkach roboczych. Pzul = maksymalne ciśnienie, jakie może wytrzymać bezpiecznie konstrukcja korpusu aparatu. Wa = zakres regulacji reduktora ciśnienia/reduktora pilotowego/reduktora wstępnego, jaki może być uzyskany z wykorzystaniem części i sprężyny nastawczej, zainstalowanych w momencie testowania (to znaczy bez wymiany jakichkolwiek komponentów aparatu). W reduktorach pilotowych urządzenie pilotowe jest uznawane za oddzielny aparat, posiadający swój własny zakres regulacji Wa. Wh = zakres regulacji reduktora ciśnienia/reduktora pilotowego/reduktora wstępnego, jaki może być uzyskany z wykorzystaniem sprężyn nastawczych, wskazanych w dołączonych tablicach, a także poprzez wymianę pewnych innych części aparatu (wzmocniona uszczelka, membrana, itd.). W reduktorach pilotowych urządzenie pilotowe jest uznawane za oddzielny aparat, posiadający swój własny zakres regulacji Wh. QmxPemin = maksymalne natężenie przepływu przy minimalnym ciśnieniu na wlocie reduktora ciśnienia. QmxPemax = maksymalne natężenie przepływu przy maksymalnym ciśnieniu na wlocie reduktora ciśnienia. Cg = doświadczalny współczynnik przepływu krytycznego. RG = klasa regulacji. SG = klasa ciśnienia zamykającego. AG = dokładność interwencji. Wao = zakres interwencji dla nadciśnienia zaworów szybkozamykających, nadmiarowych i bezpieczeństwa oraz przyspieszaczy, jaki może być uzyskany z wykorzystaniem sprężyny nastawczej, zainstalowanej w momencie testowania. W pilotowych zaworach bezpieczeństwa urządzenie pilotowe jest uznawane za oddzielny aparat, posiadający swój własny zakres regulacji Wao. Who = zakres interwencji dla nadciśnienia zaworów szybkozamykających, nadmiarowych i bezpieczeństwa oraz przyspieszaczy, jaki może być uzyskany z wykorzystaniem sprężyn nastawczych, wskazanych w tablicach. W pilotowych zaworach bezpieczeństwa urządzenie pilotowe jest uznawane za oddzielny aparat, posiadający swój własny zakres regulacji Who. Wau = zakres interwencji dla spadku ciśnienia zaworu szybkozamykającego, jaki może być uzyskany z wykorzystaniem sprężyny nastawczej, zainstalowanej w momencie testowania. Whu = zakres interwencji dla spadku ciśnienia zaworu szybkozamykającego, jaki może być uzyskany z wykorzystaniem sprężyn nastawczych, wskazanych w tablicach.

21 5.2 DOPROWADZENIE GAZU, KONTROLA SZCZELNOŚCI ZEWNĘTRZNEJ ORAZ USTAWIENIE Szczelność zewnętrzna jest zagwarantowana wówczas, gdy po nałożeniu na znajdujący się pod ciśnieniem element środka pieniącego nie powstają pęcherzyki. Reduktor i wszelkie inne aparaty (zawór szybkozamykający, monitor) są normalnie dostarczane w stanie nastawionym na żądaną wartość zadaną. Z różnych przyczyn (np. drgania podczas transportu) możliwe jest, że ustawienia ulegną zmianie, pozostając jednak w zakresie wartości dopuszczanym przez zastosowane sprężyny. W związku z tym zaleca się sprawdzenie ustawień z wykorzystaniem przedstawionej poniżej procedury. Tablice 7 i 8 podają zalecane wartości zadane dla aparatów w różnych układach instalacyjnych. Liczby w tych tablicach mogą być przydatne zarówno przy kontroli istniejących wartości zadanych, jak i przy ich późniejszej zmianie, gdyby zaszła taka konieczność. W instalacjach, składających się z dwóch ciągów, zaleca się dokonywanie rozruchu jednego ciągu na raz, zaczynając od tego, który posiada niższą wartość zadaną, a który jest określany jako ciąg "rezerwowy". Wartości zadane aparatów na tym ciągu będą oczywiście odbiegać od wartości podanych w tablicach 7 i 8. Przed rozruchem reduktora trzeba sprawdzić, czy wszystkie zawory odcinające (wlotowe, wylotowe i obejściowe) są zamknięte i czy gaz ma temperaturę, która nie spowoduje nieprawidłowego działania. 5.3 ROZRUCH REDUKTORA Jeżeli na rurociągu znajduje się również zawór nadmiarowy, patrz punkt 3.1 odnośnie jego kontroli. 1) bardzo powoli otworzyć wlotowy zawór odcinający V1; 2) sprawdzić na manometrze 5, czy ciśnienie nie przekracza ustalonej wcześniej wartości zadanej plus 10% tolerancja, wynikająca z siły zamykania reduktora; 3) ustabilizować ciśnienie przed i za reduktorem, po czym otworzyć zawór upustowy 6; 4) sprawdzić na manometrze 5, czy ciśnienie za reduktorem odpowiada wartości zadanej. Jeżeli nie, wyregulować ustawienie za pomocą specjalnej śruby 29 (rys. 1), obracając ją w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara w celu zwiększenia wartości, a w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara w celu jej zmniejszenia; 5) zamknąć zawór upustowy i sprawdzić wartość zadaną ciśnienia; 6) za pomocą środka pieniącego sprawdzić szczelność wszystkich połączeń między zaworami odcinającymi V1 i V2; 7) bardzo powoli otworzyć zawór odcinający V2 za reduktorem, aż do całkowitego napełnienia rurociągu.

22 6.0 UKŁADY 6.1 ROZRUCH REDUKTORA Z WBUDOWANYM ZAWOREM SZYBKOZAMYKAJĄCYM L/.. Jeżeli na rurociągu znajduje się również zawór nadmiarowy, patrz punkt 3.1 odnośnie jego kontroli. Interwencję zaworu szybkozamykającego 7 należy sprawdzić i wyregulować w następujący sposób: A) W przypadku zaworów szybkozamykających, podłączonych na rurociągu za reduktorem za pośrednictwem trójdrogowego przekierowującego zaworu typu push 11, należy postępować w poniższy sposób (Rys. 16): - podłączyć kontrolowane ciśnienie pomocnicze do wlotu C; - ustabilizować to ciśnienie na poziomie wartości zadanej ustalonej dla reduktora; - włożyć w wycięcie kołek ustalający 2, wciskając do końca gałkę 1; - nastawić urządzenie szybkozamykające za pomocą specjalnej tulei gwintowanej; - przytrzymać wciśniętą gałkę 1, po czym: a) dla urządzeń bezpieczeństwa, które interweniują przy ciśnieniu maksymalnym: powoli zwiększać ciśnienie pomocnicze, sprawdzając wartość interwencji. W razie potrzeby zwiększyć wartość interwencji, obracając pierścień regulacyjny 18 w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara, względnie w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara w celu zmniejszenia wartości interwencji. b) dla urządzeń bezpieczeństwa, które interweniują przy wzroście i spadku ciśnienia: powoli zwiększać ciśnienie pomocnicze, odnotowując wartość interwencji. Przywrócić ciśnienie do wartości zadanej ustalonej dla reduktora i przeprowadzić operację nastawienia zaworu szybkozamykającego. Sprawdzić interwencję przy spadku ciśnienia, powoli zmniejszając ciśnienie pomocnicze.w razie potrzeby zwiększyć wartości interwencji dla wzrostu lub spadku ciśnienia, obracając odpowiednio pierścienie 18 i 17 w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara, względnie w kierunku przeciwnym w celu zmniejszenia tych wartości. - sprawdzić prawidłowe działanie, powtarzając te operacje co najmniej 2-3 razy.

23 B) W przypadku urządzeń bez zaworu typu push (rys. 17) zaleca się oddzielne podłączenie głowicy sterującej do kontrolowanego ciśnienia pomocniczego i powtórzenie opisanych powyżej czynności.

24 UWAGA Po zakończeniu czynności podłączyć ponownie głowicę sterującą do punktu poboru impulsów ciśnienia za reduktorem. UWAGA: Próby interwencji należy powtarzać co najmniej co 6 miesięcy. Na końcu kontroli zaworu szybkozamykającego wykonać następujące czynności: 1) sprawdzić, czy zawór szybkozamykający znajduje się w położeniu zamkniętym; 2) otworzyć wlotowy zawór odcinający V1; 3) bardzo powoli otworzyć zawór szybkozamykający, wyciągając specjalną tuleję gwintowaną; 4) otworzyć zawór upustowy 6 za reduktorem; 5) sprawdzić na manometrze 5, czy ciśnienie za reduktorem odpowiada żądanej wartości zadanej dla reduktora. Jeżeli nie, wyregulować ustawienie za pomocą specjalnej śruby, obracając ją w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara w celu zwiększenia wartości, a w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara w celu jej zmniejszenia; 6) zamknąć zawór upustowy 6 i sprawdzić wartość ciśnienia zamykającego; 7) za pomocą środka pieniącego sprawdzić szczelność wszystkich połączeń między zaworami odcinającymi V1 i V2; 8) bardzo powoli otworzyć zawór odcinający V2 za reduktorem, aż do całkowitego napełnienia przewodu; 9) sprawdzić, czy w przypadku ręcznego uruchomienia zaworu szybkozamykającego przepływ w rurociągu ustaje.

25

26 6.2 ROZRUCH REDUKTORA I MONITORA DIVAL Z WBUDOWANYM ZAWOREM SZYBKOZAMYKAJĄCYM L/.. Jeżeli na rurociągu znajduje się również zawór nadmiarowy, patrz punkt 3.1 odnośnie jego kontroli. Interwencję zaworu szybkozamykającego 7 należy sprawdzić i wyregulować w następujący sposób: A) W przypadku zaworów szybkozamykających, podłączonych na rurociągu za reduktorem za pośrednictwem trójdrogowego przekierowującego zaworu typu push 11, należy postępować w poniższy sposób (Rys. 16): - podłączyć kontrolowane ciśnienie pomocnicze do drogi C; - ustabilizować to ciśnienie na poziomie wartości zadanej ustalonej dla reduktora; - włożyć w wycięcie kołek ustalający 2, wciskając do końca gałkę 1; - nastawić urządzenie szybkozamykające za pomocą specjalnej tulei gwintowanej; - przytrzymać wciśniętą gałkę 1, po czym: a) dla urządzeń bezpieczeństwa, które interweniują przy ciśnieniu maksymalnym: powoli zwiększać ciśnienie pomocnicze, sprawdzając wartość interwencji. W razie potrzeby zwiększyć wartość interwencji, obracając pierścień regulacyjny 18 w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara, względnie w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara w celu jej zmniejszenia. b) dla urządzeń bezpieczeństwa, które interweniują przy wzroście i spadku ciśnienia: powoli zwiększać ciśnienie pomocnicze, odnotowując wartość interwencji. Przywrócić ciśnienie do wartości zadanej ustalonej dla reduktora i przeprowadzić operację nastawienia zaworu szybkozamykającego. Sprawdzić interwencję przy spadku ciśnienia, powoli zmniejszając ciśnienie pomocnicze. W razie potrzeby zwiększyć wartości interwencji dla wzrostu lub spadku ciśnienia, obracając odpowiednio pierścienie 18 i 17 w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara, względnie w kierunku przeciwnym w celu zmniejszenia tych wartości. - sprawdzić prawidłowe działanie, powtarzając te operacje co najmniej 2-3 razy. B) W przypadku urządzeń bez zaworu typu push (rys. 17) zaleca się oddzielne podłączenie głowicy sterującej do kontrolowanego ciśnienia pomocniczego i powtórzenie opisanych powyżej czynności.

27 UWAGA Po zakończeniu czynności podłączyć ponownie głowicę sterującą do punktu poboru impulsów ciśnienia za reduktorem. UWAGA: Próby interwencji należy powtarzać co najmniej co 6 miesięcy. Na końcu kontroli zaworu szybkozamykającego wykonać następujące czynności: 1) sprawdzić, czy zawór szybkozamykający znajduje się w położeniu zamkniętym; 2) odłączyć przewód impulsowy reduktora głównego 2 i odpowiednio zamknąć złączkę sekcji za reduktorem; 3) bardzo powoli otworzyć zawór odcinający V1; 4) bardzo powoli otworzyć zawór szybkozamykający, wyciągając specjalną tuleję gwintowaną; 5) sprawdzić na manometrze 5, czy ciśnienie za reduktorem odpowiada żądanej wartości zadanej dla monitora 1, uwzględniając nadciśnienie zamykające; 6) otworzyć zawór upustowy 6; 7) sprawdzić na manometrze 5, czy ciśnienie za reduktorem odpowiada żądanej wartości zadanej. Jeżeli nie, wyregulować ustawienie za pomocą specjalnej śruby 29, obracając ją w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara w celu zwiększenia wartości, a w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara w celu jej zmniejszenia; 8) uruchomić ręcznie zawór szybkozamykający; 9) podłączyć przewód impulsowy reduktora głównego; 10) bardzo powoli otworzyć zawór szybkozamykający, przekręcając specjalną dźwignię; 11) sprawdzić na manometrze 5, czy ciśnienie za reduktorem ustala się na żądanej wartości zadanej dla reduktora głównego 2, uwzględniając nadciśnienie zamykające; 12) otworzyć zawór upustowy za reduktorem; 13) sprawdzić na manometrze 5, czy ciśnienie za reduktorem odpowiada żądanej wartości zadanej. Jeżeli nie, wyregulować ustawienie za pomocą specjalnej śruby 29, obracając ją w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara w celu zwiększenia wartości, a w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara w celu jej zmniejszenia; 14) zamknąć zawór upustowy i sprawdzić wartość ciśnienia zamykającego; 15) za pomocą środka pieniącego sprawdzić szczelność wszystkich połączeń między zaworami odcinającymi V1 i V2; 16) bardzo powoli otworzyć zawór odcinający V2 za reduktorem, aż do całkowitego napełnienia rurociągu; 17) sprawdzić, czy w przypadku ręcznego uruchomienia zaworu szybkozamykającego przepływ w rurociągu ustaje.

28

29 7.0 KONSERWACJA 7.1 UWAGI OGÓLNE Ważne jest, aby przed podjęciem jakichkolwiek czynności upewnić się, czy reduktor został odcięty po obu stronach i czy w sekcjach rurociągów między reduktorem a zaworami odcinającymi zostało zlikwidowane ciśnienie. Czynności konserwacyjne są ściśle związane z jakością przesyłanego gazu (zanieczyszczenia, wilgotność, gazolina, substancje korozyjne) oraz ze skutecznością filtrowania. Konserwację zapobiegawczą należy przeprowadzać w odstępach czasu, które, o ile nie są określone przepisami, zależą od: - jakości przesyłanego gazu; - czystości i konserwacji rurociągów przed reduktorem: obowiązuje na przykład ogólna zasada, że w przypadku uruchamiania urządzenia po raz pierwszy wymagana jest częstsza konserwacja z uwagi na niepewny stan czystości wewnątrz rurociągów; - poziomu niezawodności wymaganego od układu redukcyjnego. Przed rozpoczęciem demontażu aparatów należy sprawdzić, czy: - dostępny jest zestaw zalecanych części zamiennych. Części zamienne muszą być oryginalnymi częściami firmy Fiorentini, przy czym najważniejsze z nich, takie jak membrany, są oznaczone symbolem. Stosowanie komponentów, które nie są oryginalne, zwalnia nas od wszelkiej odpowiedzialności. - Dostępny jest zestaw kluczy, wymienionych w tablicy 11. Jeżeli konserwacja przeprowadzana jest przez własny upoważniony personel klienta, zaleca się umieszczenie przed demontażem znaków odniesienia na tych częściach, w przypadku których podczas ponownego montażu mogłyby wystąpić problemy z ustaleniem właściwego kierunku montażu lub wzajemnego położenia. Na koniec przypominamy, że o-ringi i przesuwające się komponenty mechaniczne (trzpienie, itd.) muszą być przed ponownym montażem nasmarowane cienką warstwą smaru silikonowego.

30 7.2 PROCEDURA KONSERWACJI REDUKTORA DIVAL Procedura demontażu, kompletnej wymiany części zamiennych i ponownego montażu reduktora ciśnienia DIVAL + L (PLANOWA KONSERWACJA ZAPOBIEGAWCZA) CZYNNOŚCI WSTĘPNE A. Zabezpieczyć reduktor; B. Upewnić się, czy ciśnienie przed i za reduktorem wynosi 0. DEMONTAŻ I PONOWNY MONTAŻ REDUKTOR DIVAL (rys. 19) 1) Rozłączyć połączenia między reduktorem a punktem poboru impulsów ciśnienia za reduktorem, a następnie odkręcić od głowicy zawory przeciwpompujące 33 i 34. Normalnie nie wymagają one dalszego demontażu, oczywiście o ile nie występują związane z nimi problemy eksploatacyjne. 2) Całkowicie odkręcić śrubę regulacyjną 29 i korek 30. Następnie wyjąć podporę sprężyny 28 i sprężynę 43. 3) Odkręcić śruby 46 w celu odłączenia głowicy od korpusu 1. 4) Odkręcić śruby 47, mocujące pokrywy 17 i 18, po czym zdjąć pokrywę 18. 5) Poluzować element 27 i wyjąć sprężynę 42. 6) Wyjąć zespół membrany i odkręcić nakrętkę 52 w celu zdemontowania podkładki 24, tarczy ochronnej 20, membrany 19 i podpory membrany 22. 7) Odkręcić śruby 49, mocujące mechanizm dźwigniowy 13 do pokrywy 17 i wyjąć sam mechanizm bez demontowania jego komponentów. 8) Z korpusu 1 wyjąć zespół równoważący, składający się z prowadnicy zawieradła 4 oraz zawartych w niej części. Następnie nacisnąć śrubę 12 w celu wyjęcia innych komponentów z prowadnicy zawieradła. 9) W przypadku Dival 160 (rys. 19a) odkręcić śrubę 12 od zawieradła 3; następnie poluzować trzpień 9 z zawieradła, wykorzystując nakrętkę przyklejoną do trzpienia i płaskie powierzchnie na zawieradle. 10) W przypadku Dival 250 (rys. 19b) śruba 12 i trzpień 9 są zamocowane bezpośrednio razem; w tym przypadku do ich demontażu można również wykorzystać powierzchnie nakrętki przyklejonej do trzpienia. 11) Odkręcić gniazdo zaworu 2 od korpusu, zwracając szczególną uwagę, by nie uszkodzić krawędzi uszczelnienia. 12) Na końcu odkręcić śruby 48 w celu zdemontowania zaślepki kołnierzowej 10. Aby ponownie zmontować reduktor można wykonać czynności demontażu w odwrotnej kolejności. Przed ponownym zmontowaniem elementów uszczelniających (o-ringi, membrany, itd.) należy sprawdzić, czy są one całe i w razie potrzeby wymienić. Zwrócić uwagę na to, czy membrana 6 jest dokładnie włożona w swoją obudowę oraz czy nic nie utrudnia ruchu zespołu trzpień-zawieradło. Maksymalną uwagę należy zachować przy umieszczaniu gniazda zaworu 2, tak aby nie uszkodzić krawędzi uszczelnienia.

31

32 7.2.2 REDUKTOR DIVAL (rys. 20) 1) Rozłączyć połączenia między reduktorem a punktem poboru impulsów ciśnienia za reduktorem. 2) Całkowicie odkręcić pierścień regulacyjny 29 i korek 30. Następnie wyjąć sprężynę 43. 3) Odkręcić nakrętki 50 w celu odłączenia głowicy od korpusu 1. 4) Odkręcić śruby 47 mocujące pokrywy 17 i 18. 5) Poluzować nakrętkę 27 i wyjąć sprężynę 42. 6) Odkręcić pierścień 52 w celu wyjęcia tarczy ochronnej 20 i membrany 19 z podpory membrany 22. 7) Odkręcić śruby 49, mocujące mechanizm dźwigniowy 13 do pokrywy 17. 8) Z korpusu 1 wyjąć zespół równoważący, składający się z prowadnicy zawieradła 4 oraz zawartych w niej części. 9) W celu zdemontowania powyższych komponentów odkręcić nakrętkę 81 i śrubę 12; w ten sposób można zdemontować prowadnicę trzpienia 8, trzpień 9, membranę 6 i zawieradło 3. 10) Odkręcić gniazdo zaworu 2 od korpusu, zwracając szczególną uwagę, by nie uszkodzić krawędzi uszczelnienia. 11) Na końcu odkręcić śruby 48 w celu zdemontowania zaślepki kołnierzowej 10. Aby ponownie zmontować reduktor można wykonać czynności demontażu w odwrotnej kolejności, zwracając szczególną uwagę na orientację pokrywy dolnej 17, tak aby wewnętrzna rurka impulsowa 5 pokrywała się z otworem w pokrywie. Przed ponownym zmontowaniem elementów uszczelniających (o-ringi, membrany, itd.) należy sprawdzić, czy są one całe i w razie potrzeby wymienić. Zwrócić uwagę na to, czy membrana 6 jest dokładnie włożona w jej obudowę oraz czy nic nie utrudnia ruchu zespołu trzpień-zawieradło. Maksymalną uwagę należy zachować przy umieszczaniu gniazda zaworu 2, tak aby nie uszkodzić krawędzi uszczelnienia.

33 7.2.3 ZAWÓR SZYBKOZAMYKAJĄCY L/.. (rys. 21) 1) Upewnić się, czy zawór szybkozamykający jest w położeniu zamkniętym. 2) Odłączyć rurkę impulsową od złączki 47. 3) Odkręcić śruby, mocujące zawór szybkozamykający do korpusu. 4) Całkowicie odkręcić korek 20 i pierścienie regulacyjne 17 i 18, a następnie wyjąć sprężyny nastawcze 34 i 35 oraz podpory sprężyn 12 i 13. 5) Odkręcić śruby 41 i zdemontować pokrywę 2 z pierścieniem 14. 6) Z korpusu 1 wyjąć zespół membrany, składający się z części 45, 46, 48 i 49; w celu ich rozdzielenia wykręcić kołek 45 z nakrętki mocującej 49. 7) Odkręcić śrubę 37 i całkowicie odkręcić pierścień 6 i tuleję gwintowaną 7. 8) Wyjąć od góry zespół trzpienia, składający się z części 9, 66, 19, 4 i 8, tulei 22 i 23 oraz wału 5. Następnie odkręcić podporę zawieradła 4 od trzpienia 5 i wyjąć pierścień przytrzymujący 9 w celu zdemontowania zawieradła 19. 9) Odkręcić śruby 40 i zdemontować zespół kotwiący, składający się z części 29, 30, 33, 36, 38, 39 i ) Odkręcić śruby 53 w celu zdemontowania kołnierza ) Na końcu zdemontować przyciskowy zespół wyzwalający, odkręcić nakrętkę 61, a następnie część 58 z kołka 62. Aby ponownie zmontować zawór szybkozamykający można wykonać czynności demontażu w odwrotnej kolejności. Przed ponownym zmontowaniem elementów uszczelniających (o-ringi, membrany, itd.) należy sprawdzić, czy są one całe i w razie potrzeby wymienić.

34 KONTROLA SZCZELNOŚCI I USTAWIENIA 1) Bardzo powoli otworzyć zawór odcinający przed reduktorem i za pomocą roztworu pieniącego lub podobnego środka sprawdzić: - szczelność powierzchni zewnętrznych reduktora; - szczelność zaworu szybkozamykającego; - szczelność powierzchni wewnętrznych reduktora; - szczelność złączek. 2) Bardzo powoli pociągnąć specjalną tuleję gwintowaną, poz. 7, zaworu szybkozamykającego, tak aby otworzyło się tylko obejście wewnętrzne. Pociągnąć do końca w położenie ponownego załączenia. - Sprawdzić szczelność wzmocnionej uszczelki reduktora. 3) Otworzyć zawór upustowy za reduktorem w celu wytworzenia niewielkiego przepływu gazu. 4) Wkręcić śrubę regulacyjną, poz. 29, aż do uzyskania żądanej wartości zadanej. 5) Zamknąć wylot zaworu upustowego do atmosfery. ROZRUCH 6) Bardzo powoli otworzyć zawór odcinający za reduktorem i w razie potrzeby wyregulować wartość zadaną reduktora za pomocą śruby regulacyjnej, poz. 28.

35 Tablica 11 KLUCZE DO OBSŁUGI REDUKTORÓW CIŚNIENIA DIVAL (+L)

36 8.0 LISTA ZALECANYCH CZĘŚCI ZAMIENNYCH

37 WERSJE

38

39 REDUKTOR CIŚNIENIA DIVAL

40 WERSJE DOKUMENTACJA TECHNICZNO - RUCHOWA MT036

41 ZAWÓR SZYBKOZAMYKAJĄCY L/MP-L/BP-L/TR

42 PRZY ZAMAWIANIU CZĘŚCI ZAMIENNYCH PROSIMY PODAĆ: DLA REDUKTORA Typ reduktora Dne (średnica nominalna wlotu) Pe (ciśnienie wlotowe) Pa (ciśnienie wylotowe) Numer fabryczny (numer seryjny) Rok produkcji Typ medium stosowanego Typ głowicy dla zaworu szybkozamykającego (L-L/MP-L/TR) Numer części (numer pozycji) Liczbę sztuk żądaną NOTATKI

43 Podane dane nie są wiążące. Zastrzegamy sobie prawo do wprowadzania zmian bez uprzedzenia. Pietro Fiorentini S.p.A. BIURA: POZNAŃ Polska ul. Krzepicka 17/19 Telefon: (0-61) Telefax: (0-61) CZĘŚCI ZAMIENNE I SERWIS POSPRZEDAŻNY: POZNAŃ Polska ul. Krzepicka 17/19 Telefon: (0-61) Telefax: (0-61) biuro@fiorentini-polska.pl