WSPÓLNE ZGROMADZENIE PARLAMENTARNE AKP-UE. Dokument z posiedzenia. Komisja Rozwoju Gospodarczego, Finansów i Handlu

Transkrypt

1 WSPÓLNE ZGROMADZENIE PARLAMENTARNE AKP-UE Dokument z posiedzenia. ACP-EU 3871/06/A/fin SPRAWOZDANIE w sprawie turystyki i rozwoju Komisja Rozwoju Gospodarczego, Finansów i Handlu Współsprawozdawcy: L. Boyce Sebetela (Botswana) i Hans-Peter Mayer CZĘŚĆ A: PROJEKT REZOLUCJI RR\ doc APP/3871/A/fin.

2 SPIS TREŚCI Strona STRONA PROCEDURALNA... 3 PROJEKT REZOLUCJI... 4 APP/3871/A/fin. 2/14 RR\ doc

3 STRONA PROCEDURALNA W trakcie posiedzenia w dniu 14 września 2005 r. Prezydium Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego AKP-UE upoważniło Komisję Rozwoju Gospodarczego, Finansów i Handlu do sporządzenia sprawozdania w sprawie turystyki i rozwoju zgodnie z art. 2 ust. 8 Regulaminu. Na posiedzeniu w dniu 23 lutego 2006 r. Komisja Rozwoju Gospodarczego, Finansów i Handlu wyznaczyła L. Boyce a Sebetela (Botswana) i Hansa-Petera Mayera na współsprawozdawców. Komisja rozpatrzyła projekt sprawozdania na posiedzeniach w dniach 23 lutego, 17 czerwca i 14 września 2006 r. Na ostatnim posiedzeniu przyjęła jednogłośnie wstępny projekt rezolucji. Podczas głosowania obecni byli: François (Saint Lucia), współprzewodniczący; Schlyter, współprzewodniczący; Sebetela (Botswana), zastępca przewodniczącego i współsprawozdawca; Ribeiro e Castro, współprzewodniczący; Mayer, współsprawozdawca, Nyassa (Kamerun), Lekoba (Republika Konga), Amon-Ago (Wybrzeże Kości Słoniowej), Negassi (Erytrea), Teshome (Etiopia), Posso (Gabon), Baah (Ghana), Kamotho (Kenia), Assarid (Mali), Deerpalsing (Mauritius), Safuneituuga (Samoa), Barry (Senegal), Conteh (Sierra Leone), Magan (Republika Południowej Afryki), Dlamini (Swazi), Mporogomyi (Tanzania), Kamanga (Zambia) i Záborská (w imieniu Mitchell a). Sprawozdanie zostało złożone dnia 19 września 2006 r. RR\ doc 3/14 APP/3871/A/fin.

4 PROJEKT REZOLUCJI w sprawie turystyki i rozwoju Wspólne Zgromadzenie Parlamentarne AKP-UE, uwzględniając posiedzenie w Brigdetown (Barbados), w dniach listopada 2006 r., uwzględniając art. 17 ust. 1 Regulaminu, uwzględniając art. 24 Umowy o partnerstwie AKP-UE podpisanej w Kotonu dnia 23 czerwca 2000 r., uwzględniając deklarację z Fidżi przyjętą w dniu 20 października 2004 r. podczas 7. regionalnego seminarium grup interesów społeczno-gospodarczych AKP-UE, pod egidą Wspólnego Zgromadzenia Parlamentarnego AKP-UE, uwzględniając rezolucję w sprawie turystyki i rozwoju w kontekście zarządzania i kontroli Europejskiego Funduszu Rozwoju (EFR) przyjętą przez Wspólne Zgromadzenie Parlamentarne AKP-UE w marcu 2001 r. w Libreville 1, uwzględniając rezolucję w sprawie turystyki i rozwoju przyjętą przez Wspólne Zgromadzenie Parlamentarne AKP-UE w dniu 14 października 1999 r. w Nassau 2, uwzględniając Globalny kodeks etyki w turystyce przyjęty przez Zgromadzenia Ogólne Światowej Organizacji Turystyki w Santiago (Chile) w dniu 1 października 1999 r., i poparty w rezolucji Zgromadzenia Generalnego ONZ przyjętej w dniu 21 grudnia 2001 r. (A/RES/56/212), uwzględniając rezolucję w sprawie wymiaru kulturowego współpracy na rzecz rozwoju, w tym w kwestiach związanych z dziedzictwem i turystyką, przyjętą przez Wspólne Zgromadzenie Parlamentarne AKP-UE w dniu 1 kwietnia 1999 r. w Strasburgu 3, uwzględniając rezolucję w sprawie zrównoważonego rozwoju turystyki w krajach rozwijających się przyjętą przez Radę Ministrów ds. Rozwoju w Brukseli w dniu 30 listopada 1998 r., uwzględniając rezolucję Parlamentu Europejskiego w sprawie turystyki i rozwoju, przyjętą w dniu 8 września 2005 r., uwzględniając sprawozdanie Komisji Rozwoju Gospodarczego, Finansów i Handlu (AKP-UE 3871/06/fin.), Dz.U. C 265 z , str. 39. Dz.U. C 59 z , str. 41. Dz.U. C 271 z , str. 73. APP/3871/A/fin. 4/14 RR\ doc

5 Turystyka jako czynnik rozwoju gospodarczego i handlu międzynarodowego A. mając na uwadze, że turystyka stanowi niezaprzeczalnie siłę napędową wzrostu gospodarczego krajów rozwijających się na wszystkich jego płaszczyznach; mając na uwadze tendencje do wzmocnienia roli turystyki w handlu międzynarodowym, pomimo niedawnych klęsk żywiołowych, które negatywnie wpłynęły na ruch turystyczny w wielu regionach świata, B. mając na uwadze, że turystyka stanowi jeden z podstawowych elementów wszelkich konsekwentnych strategii rozwojowych realizowanych w państwach rozwijających się; mając na uwadze, że należy sprzyjać powiązaniu tego sektora z innymi sektorami gospodarki, przede wszystkim rolnictwem i rybołówstwem, wytwarzaniem i przetwarzaniem żywości oraz napojów, innymi sektorami przemysłu wytwórczego, rzemiosłem oraz transportem i usługami finansowymi, C. mając na uwadze, że prowadzenie działalności turystycznej w państwach rozwijających się może wiązać się z potrzebą realizacji projektów infrastrukturalnych w dziedzinie transportu, energetyki, nowych technologii komunikacyjnych, mieszkalnictwa, warunków sanitarnych oraz w dziedzinie zdrowia i higieny, D. mając na uwadze, że takie projekty powinny zapewniać korzyści zarówno branży turystycznej, jak i lokalnym społecznościom, E. mając na uwadze, że przemysłowi turystycznemu często nie udało się utworzyć silnych połączeń w obrębie gospodarek krajowych; mając na uwadze, że infrastruktura turystyczna jest w większości własnością zagraniczną, a u podstaw inwestycji leżą znaczące zachęty natury finansowej i podatkowej, gwarantowane przez poszczególne konkurujące ze sobą państwa, F. mając na uwadze, że dochody uzyskiwane przez ubogie państwa z turystyki dwukrotnie przewyższają wysokość pomocy przekazywanej przez rządy; mając na uwadze, że w 46 z 49 najmniej rozwiniętych państw turystyka stanowi największe źródło środków dewizowych, G. mając na uwadze, że w 41 z 50 najuboższych krajów na świecie turystyka ma 5% udziału w PKB i/lub 10% udziału w eksporcie, H. mając na uwadze, że podstawowy dokument NEPAD z roku 2001 omawia w szczególności znaczenie turystyki afrykańskiej i nakreśla plan działania na rzecz turystyki, przyjęty przez UA w roku 2004 i zawierający uznanie roli turystyki ekologicznej i kulturalnej dla Afryki, I. mając na uwadze, że należy propagować inwestycje w sektor świadczący usługi dla turystów poprzez politykę umożliwiającą tworzenie lokalnych przedsiębiorstw prywatnych i spółdzielni, mogących wytwarzać towary i oferować usługi do tej pory importowane lub poprzez realizację wspólnych przedsięwzięć przez przedsiębiorstwa lokalne i międzynarodowe, RR\ doc 5/14 APP/3871/A/fin.

6 J. uwzględniając prowadzone obecnie negocjacje w sprawie porozumień o partnerstwie gospodarczym (EPA), które z dniem 1 stycznia 2008 r. zastąpią jednostronny system preferencji handlowych w dziedzinie stosunków handlowych między państwami AKP i UE, Turystyka jako czynnik ochrony środowiska i zachowania dziedzictwa/dorobku kulturowego K. mając na uwadze, że zrównoważony rozwój turystyki może nastąpić pod warunkiem, że szanowane są uwarunkowania naturalne i kulturowe oraz tradycje społeczności lokalnych, w których rozwój ten następuje, L. mając na uwadze, że nie powinno się postrzegać turystyki jako czynnika wrogiego środowisku, lecz wręcz przeciwnie, jako sojusznika, ponieważ ochrona środowiska naturalnego i dziedzictwa jest warunkiem przynoszenia przez nią zysków, M. mając na uwadze, że władze powinny promować formy turystyki przyjazne środowisku, takie jak ekoturystyka, agroturystyka i turystyka solidarna, N. mając na uwadze, że turystyka opiera się na zachowaniu i waloryzacji naturalnego i kulturalnego, materialnego i niematerialnego dziedzictwa lokalnego, jak również zabytkowych budowli, O. mając na uwadze, że bezpieczeństwo turystów oraz infrastruktury turystycznej i miejsc odwiedzanych przez turystów wymaga specjalnej troski władz, P. mając na uwadze, że warunkiem dopuszczenia turystyki na obszarach podatnych na zagrożenia jest przeprowadzenie oceny, czy są one w stanie znieść ciężar oddziaływania działalności związanej z turystyką, Q. mając na uwadze, że rządy są uprawnione, po uprzednim przeprowadzeniu konsultacji z reprezentatywnymi organizacjami branży turystycznej, do ustanowienia ścisłych zasad zwiedzania najbardziej uczęszczanych miejsc, R. mając na uwadze, że projekty wprowadzenia ograniczeń napływu turystów do małych krajów wyspiarskich, obszarów górskich lub nadbrzeżnych, gdzie doszło do nadmiernego przypływu turystów, powinny zostać przyjęte i zaakceptowane przez władze danego kraju, S. mając na uwadze, że nieplanowy i nieskoordynowany rozwój turystyki może spowodować większe zapotrzebowanie na skąpe zasoby wodne i energetyczne oraz większe obciążenie dla fauny i zasobów morskich na obszarach chronionych, jak również zagrozić obszarom wrażliwym ekologicznie, T. mając na uwadze, że UE może stanąć przed koniecznością udzielenia rządom pomocy przy opracowywaniu, monitorowaniu i realizacji przepisów dotyczących kontroli dostępu do obszarów wrażliwych ekologicznie i ich wykorzystywania, U. mając na uwadze konieczność pogodzenia praktyk w zakresie energetyki z polityką APP/3871/A/fin. 6/14 RR\ doc

7 transportową w celu ochrony środowiska naturalnego i realizacji celów protokołu z Kioto ustanowionych w celu zapewnienia zrównoważonego rozwoju, Turystyka jako czynnik w dziedzinie zdrowia publicznego i edukacji, włączając społeczne konsekwencje zjawiska turystyki seksualnej V. mając na uwadze, że stan publicznej ochrony zdrowia w danym kraju stanowi jeden z elementów decydujących o jego atrakcyjności, W. mając na uwadze, że organizatorzy wycieczek oraz biura podróży powinny informować turystów o ryzyku zarażenia się chorobami i doznania urazów związanym z określonym miejscem pobytu lub rodzajem aktywności turystycznej oraz dostarczać im informacje na temat norm i wartości wyznawanych przez lokalne społeczności, X. mając na uwadze wpływ turystyki na standardy w dziedzinie ochrony zdrowia, uzyskiwany dzięki takim niezbędnym elementom jak wymogi higieniczne, działania w zakresie opieki zdrowotnej, programy szczepień oraz upowszechnianie informacji na temat profilaktyki zdrowotnej, Y. mając na uwadze, że odpowiednia polityka podatkowa w stosunku do sektora turystycznego może zapewnić rządom dochody potrzebne na udoskonalenie infrastruktury zdrowotnej, z której korzyści odniosą zarówno turyści, jak i lokalni mieszkańcy, Z. mając na uwadze, że nieodpowiednie zachowanie podróżujących może doprowadzić do pogłębienia problemów zdrowotnych dotykających turystów oraz znacznego obciążenia lokalnych placówek opieki zdrowotnej, AA. mając na uwadze, że HIV/AIDS, gruźlica i malaria stanowią obecnie plagi na skalę światową, AB. mając na uwadze, że zagrożenie, jakim dla turystów i miejscowej ludności jest rozprzestrzenianie się wysoce zakaźnych chorób, takich jak choroba biegunkowa, infekcje dróg oddechowych, stany gorączkowe o nieustalonej przyczynie i zapalenie wątroby, nie może zostać pominięte i zaniedbane w ramach polityki zdrowotnej państw rozwijających się, AC. mając na uwadze, że obywatele odwiedzanych państw powinni uzyskać odpowiednie wykształcenie i odbyć szkolenia pozwalające na udział w prowadzeniu działalności turystycznej na wszystkich jej szczeblach, AD. mając na uwadze, że turystyka ma wpływ na edukację, zapewniając lokalnym społecznościom możliwość nauki języków obcych oraz dostęp do nowych technologii teleinformatycznych, a tym samym pozwalając im na promowanie własnego dziedzictwa kulturowego przy jednoczesnym poszanowaniu zwyczajów i tradycji, ale równocześnie wymaga przyjęcia nowego podejścia i dostosowania się do zmian społecznych i nowoczesnych zasad, RR\ doc 7/14 APP/3871/A/fin.

8 AE. mając na uwadze, że niezależnie od tego władze publiczne powinny zapewniać zachowanie lokalnych tradycji zgodnych z prawami człowieka, zwłaszcza z prawami kobiet i dzieci, AF. mając na uwadze, że w niektórych państwach turystyka kojarzona jest ze zjawiskami stanowiącymi pogwałcenie praw człowieka, takimi jak zatrudnianie nieletnich, prostytucja i wykorzystywanie seksualne, AG. mając na uwadze, że władze europejskie i lokalne w porozumieniu z organizacjami pozarządowymi powinny prowadzić stałą i zgodną kampanię przeciwko tzw. turystyce seksualnej, AH. mając na uwadze, że rzeczywisty efekt mogą przynieść jedynie skoordynowane działania, przekazywanie informacji i wprowadzenie sankcji przy poszanowaniu zasad prawa międzynarodowego, AI. mając na uwadze, że rozpowszechnienie informacji o sankcjach grożących za udział w turystyce seksualnej powinny zniechęcić podróżujących w tym celu turystów do uprawiania tego procederu, a przestępstwa związane z turystyką seksualną muszą być ścigane, przy czym należy zapewnić możliwość ścigania ich zarówno w państwie pochodzenia, jak i państwie, w którym zostały popełnione, AJ. mając na uwadze pozytywne efekty polityki i działań podejmowanych przez organizatorów wycieczek, biura turystyczne i linie lotnicze, takich jak rozpowszechnianie broszur oraz odtwarzanie filmów podczas podróży do tzw. wrażliwych miejsc przeznaczenia, AK. mając na uwadze, że państwa członkowskie WHO (Światowej Organizacji Zdrowia) mają obowiązek podjęcia działań na rzecz ochrony najuboższych i najbardziej narażonych grup przed zjawiskiem turystyki transplantacyjnej, związanej ze sprzedażą tkanek i organów, Turystyka jako czynnik ograniczania ubóstwa AL. mając na uwadze, że projekt Światowej Organizacji Turystyki Zrównoważony rozwój turystyki instrumentem zmniejszenia ubóstwa przyczynia się do osiągnięcia milenijnego celu rozwoju w zakresie walki z ubóstwem, dążąc do opracowania i wspierania projektów turystycznych w państwach najmniej rozwiniętych i rozwijających się, wspierania inicjatyw turystycznych przeznaczonych dla mikroprzedsiębiorstw, tworzenia miejsc pracy, ułatwienia dostępu do rynku oraz rozwoju miejscowej zdolności produkcyjnej na rzecz osób żyjących za mniej niż jednego dolara dziennie, AM.mając na uwadze, że turystyka nie jest jedynym rozwiązaniem w tym zakresie, powinna zatem stanowić element szerszej krajowej polityki wzrostu, sprzyjającej interesom osób ubogich, AN. mając na uwadze, że w niektórych państwach turystyka rozwinęła się w sposób nieplanowy, stanowiąc niekiedy jedyną możliwość rozwoju gospodarczego, kiedy to APP/3871/A/fin. 8/14 RR\ doc

9 tradycyjny sektor wywozu produktów rolnych nie zdołał utrzymać swojej pozycji na światowym rynku, AO. mając na uwadze, że turystyka jest sektorem tworzącym największą ilość miejsc pracy; mając na uwadze, że wszelkie środki podejmowane na rzecz tworzenia miejsc pracy muszą pozostawać w zgodności z normami Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP), AP. mając na uwadze, że formy turystyki, które zapewniają sprawiedliwe wynagrodzenie dla lokalnych pracowników i przedsiębiorców, wymagają szczególnej uwagi władz, zwłaszcza w przypadku uczciwej turystyki, AQ. mając na uwadze, że usługi turystyczne wymagają dużych nakładów pracy i charakteryzują się wysokim wskaźnikiem zatrudnienia kobiet oraz niekoniecznie wiążą się ze znacznym przywozem; mając na uwadze, że rozpoczęcie świadczenia usług turystycznych nie wymaga wielkich nakładów oraz że mogą je świadczyć przedsiębiorstwa każdego rodzaju i wielkości, jak również że turystyka zapewnia możliwość ustanowienia oddolnych więzi gospodarczych w lokalnej gospodarce, oferując osobom ubogim możliwość podjęcia pracy w charakterze pracowników niewykwalifikowanych i średnio wykwalifikowanych, AR. mając na uwadze, że rządy mogą stwarzać zachęty dla przedsiębiorstw, by prowadziły działalność i inwestycje w sposób sprzyjający interesom osób ubogich, poprzez odpowiednie dostosowanie polityki w zakresie udzielania licencji i koncesji, łańcucha dostaw i marketingu, Turystyka jako czynnik rozwoju gospodarczego i handlu międzynarodowego 1. wzywa do systematycznego i spójnego uwzględniania wpływu turystyki oraz zasady zrównoważonej turystyki i dobrego zarządzania przy opracowywaniu polityki rozwoju UE i państw członkowskich AKP; 2. uważa, że zrównoważoną turystyką jest taka turystyka, która podnosi poziom życia miejscowej ludności, chroni jej środowisko naturalne i zdrowie oraz wspiera lokalną gospodarkę, dzięki nabywaniu na miejscu żywności, dóbr przetworzonych, wyrobów rzemieślniczych, korzystaniu z usług oraz innych lokalnych zasobów; wzywa ponadto rządy krajów rozwijających się do zagwarantowania pełnego zaangażowania lokalnych społeczności w działalność turystyczną oraz sprawiedliwego podziału zyskanych w ten sposób korzyści gospodarczych, społecznych i kulturalnych; 3. zaleca Komisji położenie nacisku na strategie na rzecz zrównoważonej turystyki w ramach prowadzonej polityki w zakresie współpracy i rozwoju oraz w kontekście przyjętych wytycznych rozwojowych i działań podejmowanych na rzecz wzmocnienia struktury przedsiębiorczości, szczególnie w stosunkach z państwami AKP; wyraża ubolewanie, że w obecnej strategii dla Afryki zabrakło jakiegokolwiek odwołania do turystyki; 4. wzywa rządy państw AKP do rozpatrzenia strategii mających zagwarantować lokalnym społecznościom, w których realizowane są projekty turystyczne, uzyskanie korzyści RR\ doc 9/14 APP/3871/A/fin.

10 planistycznych ; 5. kładzie nacisk na konieczność ponownego inwestowania zysków gospodarczych z turystyki w rozwój lokalny; wzywa organizatorów wycieczek do dokonania przeglądu wszystkich swoich pakietów all inclusive, które uniemożliwiają czerpanie dodatkowych korzyści przez lokalną społeczność oraz zachęca tych operatorów do pozyskiwania w miarę możliwości na miejscu materiałów oraz pracowników, w tym kadry kierowniczej; 6. zachęca rządy do wspierania ustanawiania lub rozwoju partnerstwa publicznoprywatnego oraz ułatwień przy zakładaniu przedsiębiorstw prywatnych i spółdzielni w sektorze turystycznym; 7. wzywa do zwiększenia, w odpowiednich przypadkach, liczby projektów służących rozwojowi zrównoważonej turystyki, finansowanych w ramach Europejskiego Funduszu Rozwoju (EFR); 8. proponuje, aby kwestia zrównoważonej turystyki i jej gospodarczego oddziaływania stanowiła element negocjacji prowadzonych w sprawie porozumień o partnerstwie gospodarczym oraz by interesy krajów rozwijających się związane z rynkiem europejskim były w sposób pozytywny uwzględniane, kiedy poruszają one kwestie związane z turystyką w ramach GATS; 9. wskazuje, że w wielu krajach rozwijających się sektor turystyczny należy zasadniczo do dziedziny działalności prywatnych przedsiębiorców i jako taki wymaga od Wspólnoty znalezienia rozwiązań służących zapewnieniu, że zainteresowane strony oraz inni partnerzy społeczni zostaną w pełnym wymiarze zaangażowani w debatę dotyczącą polityki rozwojowej wpływającej na sektor turystyczny; 10. domaga się, aby rządy zainteresowanych państw oraz organizatorzy wycieczek z UE wymagali przestrzegania norm w dziedzinie ochrony praw człowieka, praw pracowniczych będących odzwierciedleniem podstawowych standardów pracy MOP, zasad ochrony europejskich turystów występujących w roli konsumentów oraz zaleceń dotyczących organizatorów wycieczek; 11. wzywa rządy krajów rozwijających się do ustanowienia przejrzystych i odpowiednio uregulowanych procedur dostępu do rynków krajowych zgodnie z zaleceniami Światowej Organizacji Turystyki, stanowiących niezbędny warunek wszelkich inwestycji zagranicznych; Turystyka jako czynnik ochrony środowiska i zachowania dziedzictwa/dorobku kulturowego 12. wzywa do ustanowienia polityki i regulacji na rzecz zrównoważonej turystyki, w celu ochrony i zachowania zasobów naturalnych, dziedzictwa kulturowego i tradycyjnego systemu własności gruntów; 13. zachęca do optymalnego wykorzystania istniejących zasobów technicznych i naukowych, tak aby można było zapobiec pogorszeniu lub zniszczeniu dziedzictwa architektury APP/3871/A/fin. 10/14 RR\ doc

11 i degradacji środowiska naturalnego; 14. wzywa do zawarcia wymiaru środowiskowego w pomocy UE dla sektora turystycznego, szczególnie w odniesieniu do gospodarowania odpadami i rozwoju stref przybrzeżnych; 15. wzywa, by w przypadku wszelkich europejskich inwestycji w turystykę w krajach rozwijających się obowiązywały te same zasady, które obowiązują w zakresie wspierania ze środków UE inwestycji realizowanych na jej terytorium; dlatego nie należy wspierać inwestycji ewidentnie szkodliwych dla środowiska naturalnego, należy ponadto dopilnować, by prawa człowieka i podstawowe standardy pracy MOP były przestrzegane, szanować sposób życia miejscowej populacji lub rdzennych mieszkańców oraz dziedzictwo historyczne i kulturalne kraju-beneficjenta; 16. wzywa UE do udzielenia wsparcia technicznego krajom, które w związku z masowym napływem turystów zmuszone są wprowadzić środki na rzecz ochrony atrakcyjnych turystycznie miejsc; wzywa również do wymiany najlepszych praktyk w tej dziedzinie; 17. podkreśla pilną potrzebę udzielenia wspólnotowego wsparcia krajom dotkniętym klęskami żywiołowymi, które negatywnie wpłynęły na ich przemysł turystyczny; wzywa do zwrócenia szczególnej uwagi na sytuację małych państw wyspiarskich; 18. zachęca władze lokalne stojące przed problemem nadmiernego napływu turystów do podjęcia, w razie potrzeby, kroków ograniczających to zjawisko; 19. wzywa, w interesie dostępnej, chronionej i bezpiecznej turystyki, do podejmowania inicjatyw na rzecz przeciwdziałania przestępstwom wymierzonym przeciwko turystyce, w tym do przeprowadzania specjalistycznego szkolenia oddziałów policji; 20. wyraża życzenie, aby Komisja, w ramach działań na rzecz trwałego rozwoju, uznawała prawo każdego państwa i regionu do demokratycznego wyboru priorytetów realizowanych przy finansowaniu projektów współpracy regionalnej; 21. wzywa rządy państw członkowskich i Komisję, aby przy wsparciu organizatorów wycieczek oraz doświadczonych organizacji działały na rzecz promowania standardów etycznych w turystyce poprzez przyznawanie europejskiego oznaczenia potwierdzającego uczciwe świadczenie usług turystycznych; 22. wzywa UE do wspierania rządów w opracowaniu, monitorowaniu oraz wdrożeniu przepisów dotyczących kontroli w zakresie dostępu do lądowych i morskich obszarów wrażliwych ekologicznie i ich wykorzystywania; Turystyka jako czynnik w dziedzinie zdrowia publicznego i edukacji, włączając społeczne oddziaływanie zjawiska turystyki seksualnej 23. uważa, że dochody ze zrównoważonej turystyki mogą przyczynić się do poprawy standardu życia ludności krajów rozwijających się oraz zdrowia publicznego, jak również infrastruktury mieszkalnej, komunikacyjnej, energetycznej oraz technologicznej; RR\ doc 11/14 APP/3871/A/fin.

12 24. uważa, że odpowiednia polityka podatkowa stosunku do sektora turystycznego może zapewnić rządom dochody potrzebne na udoskonalenie dostępu do opieki zdrowotnej, z czego korzyści odniosą zarówno turyści, jak i lokalni mieszkańcy; 25. podkreśla oddziaływanie turystyki na standardy w dziedzinie zdrowia publicznego i lokalne usługi zdrowotne; w związku z tym uznaje potrzebę intensyfikacji na szczeblu europejskim badań nad przeciwdziałaniem malarii, gruźlicy, chorobom przenoszonymi drogą płciową, w tym HIV/AIDS oraz wznowienia zaniedbanych badań nad chorobami; 26. ponownie zwraca się do Komisji o zapewnienie wsparcia finansowego na potrzeby szczepień dzieci, w związku z pilną koniecznością zastosowania szczepionek zawierających antygeny następujących chorób: błonica, tężec, koklusz, zapalenie wątroby typu B i zapalenie opon mózgowych wywołane przez Haemophilus Influenzae typu B; 27. wzywa organizatorów wycieczek i biura podróży do informowania swoich klientów o ryzyku zakażenia i doznania urazów związanych z wybranym miejscem pobytu lub rodzajem aktywności turystycznej oraz o normach i wartościach wyznawanych przez lokalne społeczności; 28. wzywa UE do wsparcia procesu tworzenia w państwach AKP szkół kształcących w dziedzinie turystyki, języków i nowych technologii teleinformatycznych mających na celu kształcenie pracowników na potrzeby prowadzenia regionalnej i lokalnej działalności turystycznej w krajach rozwijających się lub w grupie krajów rozwijających się o tych samych potrzebach; 29. wzywa Unię i państwa członkowskie, aby udostępniły krajom rozwijającym się dysponującym potencjałem turystycznym swoje doświadczenia i know-how na potrzeby szkolenia miejscowych pracowników; wzywa Komisję do wspierania projektów w krajach rozwijających się, które zwrócą się o przekazanie takiego know-how; 30. wzywa rządy zainteresowanych państw do wzajemnego przekazywania sobie corocznego wykazu przypadków odmowy wydania wizy, przy czym powinien on obejmować wyłącznie te przypadki, w których podstawą odmowy było popełnienie przestępstwa męskiej lub kobiecej turystki seksualnej, zbrodni przeciwko ludzkości lub aktu terroryzmu; 31. wzywa, w celu zwalczania turystyki seksualnej o charakterze pedofilskim: Komisję i Radę do bardziej priorytetowego traktowania kwestii zwalczania turystyki seksualnej o charakterze pedofilskim, w tym poprzez przywrócenie linii budżetowej Zwalczanie turystyki seksualnej o charakterze pedofilskim w państwach trzecich w celu zapewnienia środków na ten cel; Komisję do uznania zależności między dziecięcą pornografią i turystyką seksualną o charakterze pedofilskim, oraz zapewnienia, że kwestia ta będzie podnoszona w ramach dialogu politycznego z państwami trzecimi; Komisję i państwa członkowskie do zapewnienia, że w ramach pomocy rozwojowej priorytet przyznany zostanie realizacji potrzeb i praw dzieci, w szczególności potrzeb w zakresie rehabilitacji i reintegracji dzieci, które padły ofiarą turystyki seksualnej; APP/3871/A/fin. 12/14 RR\ doc

13 32. zachęca organizatorów wycieczek, biura turystyczne oraz linie lotnicze, które już obecnie zwalczają turystykę seksualną poprzez uwrażliwianie swych klientów i informowanie ich o istniejącym ryzyku poniesienia odpowiedzialności karnej do kontynuowania tych działań i wzywa tych operatorów, którzy nie przedsięwzięli jeszcze takich kroków, do ich podjęcia; wzywa tychże operatorów do współpracy z władzami w wykrywaniu działalności mogącej stanowić przestępstwo; 33. wzywa wszystkie państwa do zagwarantowania przestrzegania standardów etycznych w zakresie transplantacji poprzez przyjęcie środków służących wyeliminowaniu turystyki transplantacyjnej ; Turystyka jako czynnik ograniczania ubóstwa 34. wnosi o wprowadzenie do prawodawstwa krajowego wszystkich państw wyżej przywołanego Globalnego kodeksu etyki w turystyce ; 35. wzywa do promowania lokalnie prowadzonych inicjatyw turystycznych służących ograniczeniu ubóstwa, ochronie bioróżnorodności oraz promocji praw człowieka; 36. wzywa UE i jej państwa członkowskie do finansowego wsparcia inicjatywy Światowej Organizacji Turystyki ONZ noszącej nazwę ST-EP (Zrównoważony rozwój turystyki instrumentem zmniejszania ubóstwa) oraz innych inicjatyw służących ograniczeniu ubóstwa w krajach rozwijających się; 37. zaleca przyjęcie nowego podejścia w polityce krajowej oraz polityce w dziedzinie turystyki, sprzyjającego interesom osób ubogich i zmierzającego do wzmocnienia lokalnych społeczności oraz ich zorganizowanej działalności gospodarczej; 38. wzywa rządy państw członkowskich do zapewnienia pełnego przestrzegania zasad obowiązujących unijne przedsiębiorstwa w przypadku przeniesienia działalności do krajów rozwijających się lub przy realizacji umów w tych krajach, ze szczególnym uwzględnieniem praw zainteresowanych pracowników oraz potrzeby zapewnienia trwałego łańcucha dostaw, przy wykorzystaniu głównie zasobów krajowych; 39. uznaje rolę turystyki jako sektora zapewniającego dodatkowe źródła dochodów dla rolników prowadzących tradycyjną gospodarkę w niewielkich państwach, które utraciły konkurencyjność na globalnym rynku wskutek nowych porozumień handlowych; 40. podkreśla fakt, że turystyka jest sektorem tworzącym największą ilość miejsc pracy; dlatego podkreśla, że wszelkie środki podejmowane na rzecz tworzenia miejsc pracy muszą pozostawać w zgodności ze standardami Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP); 41. uznaje, że usługi turystyczne wymagają dużych nakładów pracy i charakteryzują się wysokim wskaźnikiem zatrudnienia kobiet oraz niekoniecznie wiążą się ze znacznym przywozem; w związku z tym, że rozpoczęcie działalności turystycznej nie wymaga wielkich nakładów oraz że mogą się nią zajmować przedsiębiorstwa każdego rodzaju i wielkości oraz dzięki temu, że zapewnia ona możliwość ustanowienia oddolnych więzi RR\ doc 13/14 APP/3871/A/fin.

14 gospodarczych w lokalnej gospodarce, działalność ta zapewnia osobom ubogim możliwość podjęcia pracy w charakterze pracowników niewykwalifikowanych i średnio wykwalifikowanych; 42. uważa, że rządy mogą stwarzać zachęty dla przedsiębiorstw, by prowadziły działalność i inwestycje w sposób sprzyjający interesom osób ubogich, poprzez odpowiednie dostosowanie polityki w zakresie udzielania licencji i koncesji, łańcucha dostaw i marketingu; 43. zobowiązuje swoich współprzewodniczących do przekazania niniejszej rezolucji Radzie AKP-UE, Komisji Europejskiej, Sekretarzowi Generalnemu Narodów Zjednoczonych oraz Unii Afrykańskiej. APP/3871/A/fin. 14/14 RR\ doc