S p r a w o z d a n i e r o c z n e E u r o j u s t u

Transkrypt

1 S p r a w o z d a n i e r o c z n e E u r o j u s t u eurojust06_pl.indd :36:25

2 eurojust06_pl.indd :36:28

3 S P I S T R E Ś C I Wstęp 4 1 Struktura i rozwój Eurojustu 10 2 Otoczenie prawne i partnerzy 14 3 Analiza spraw 24 4 Stosunki z organami krajowymi i Unią Europejską 48 5 Państwa trzecie 52 6 Administracja 58 7 Ocena wywiązania się z zadań wyznaczonych na 2006 r Wnioski Rady (kontynuacja sprawozdania za rok 2005) 72 9 Zadania Eurojustu na 2007 i 2008 rok Perspektywy Podsumowanie i wnioski Załączniki 90 eurojust06_pl.indd :36:30

4 W S T Ę P Z przyjemnością oddajemy w Państwa ręce piąte roczne sprawozdanie Eurojustu, które przedstawia naszą działalność w roku W roku 2006 Eurojust nieprzerwanie czynił dalsze postępy oparte na podstawach, które zostały stworzone w ciągu pierwszych trzech lat działalności w Hadze. Ten postęp obejmował: kolejny znaczący wzrost liczby skierowanych spraw, poprawę w zakresie zarządzania danymi i techniki informacyjnej (włączając w to obsadzenie kilku stanowisk asystentów ds. zarządzania danymi), a w zakresie działalności zewnętrznej dalsze wzmacnianie naszych stosunków z organizacjami UE oraz zawarcie oficjalnej umowy o współpracy z USA. To wszystko umożliwi naszej organizacji lepsze wspieranie krajowych organów ścigania. Eurojust został powołany, by poprawić jakość współpracy i koordynacji w zakresie spraw pomiędzy organami ścigania państw członkowskich UE. Z przyjemnością mogę Państwa poinformować, że liczba spraw skierowanych do Kolegium Eurojustu organu zarządzającego organizacji w 2006 r. w dalszym ciągu znacząco wzrosła. W 2006 r. liczba spraw skierowanych do Kolegium wzrosła o 31 % w porównaniu z rokiem Wzrost liczby spraw skierowanych do Kolegium w 2006 r. jest kontynuacją pozytywnego trendu, który utrzymuje się od roku 2003, kiedy to wzrost wynosił kolejno w 2003 r. 50 %, w 2004 r. 27 % i 2005 r. 54 %. Ten utrzymujący się wzrost skierowanych do Eurojustu spraw odzwierciedla nasze zacieśniające sie kontakty z krajowymi organami ścigania, a także nasz wzrastający potencjał służący rozwiązywaniu problemów i organizowaniu skoordynowanej działalności dochodzeniowo-śledczej w kilku państwach członkowskich UE. Z przyjemnością zaobserwowaliśmy, że nastąpił również wzrost chęci współpracy z Eurojustem w zakresie przestępczości transgranicznej, a także wzrost liczby spraw skierowanych przez państwa, które przyłączyły się do UE w 2004 roku. Liczba spotkań zorganizowanych w celu ułatwienia współpracy i koordynacji działań w określonych sprawach wzrosła z 73 spraw w 2005 r. do 89 w 2006 r. Ta liczba odzwierciedla złożoność spraw, którymi zajmuje się Eurojust. Bardziej szczegółowa analiza skierowanych do nas spraw, a także zorganizowanych seminariów strategicznych wraz z przykładami spraw, w których Eurojust służył pomocą, zostanie przedstawiona w rozdziale 3. Coraz większa liczba spraw jest przekazywana Eurojustowi na początkowym etapie śledztwa. Jest to teraz uważane za najlepszą praktykę i pozwala na oszczędzanie środków, a także bardziej skuteczne pomaganie państwom, które walczą z przestępczością międzynarodową. Pozytywne wyniki działalności Eurojustu, w tym zamrożenie majątku już w zaledwie jednej poważnej sprawie o oszustwo finansowe, może prowadzić do tego, że państwa członkowskie odzyskują fundusze znacząco przekraczające roczny budżet Eurojustu. 4 eurojust06_pl.indd :36:30

5 Chciałbym tutaj powtórzyć nasze spostrzeżenia z ubiegłych lat i potwierdzić, iż mimo zadowolenia ze wzrostu liczby spraw przekazywanych do Eurojustu, wciąż nie jesteśmy jednak w pełni usatysfakcjonowani. Jestem pewny, że jest zdecydowanie więcej spraw, które mogłyby i powinny być przekazywane naszej organizacji. Po raz kolejny musimy donieść, że Eurojust w dalszym ciągu nie wykorzystuje w pełni swojego potencjału w tym zakresie. Wraz z rozwojem Eurojustu i wzrostem liczby spraw staje się jasnym, że niektórzy przedstawiciele krajowi pracujący samodzielnie nie posiadają odpowiedniego zaplecza i nie są w stanie służyć swym organom krajowym, a także innym członkom Kolegium, świadczeniami w pełnym zakresie czy też odgrywać kluczowej roli jako członkowie organu wykonawczego Kolegium. W zeszłorocznym sprawozdaniu rocznym zaznaczyłem, że wielu przedstawicieli krajowych pracuje samodzielnie bez wsparcia ze strony zastępcy czy asystenta, a takie wsparcie pomogłoby zwiększyć ich wkład w rozwiązywanie spraw. Z radością mogę Państwa poinformować, że kilka państw członkowskich zareagowało na to zapotrzebowanie i mianowało albo asystenta, który może pełnić rolę zastępcy przedstawiciela krajowego, albo delegowanego na czas określony krajowego eksperta (Seconded National Expert - SNE) pomagającego swojemu przedstawicielowi krajowemu. Bezpośrednim skutkiem dla przedstawicielstw tych państw w Eurojuście był wzrost ich aktywności oraz zwiększenie napływu spraw. Jeszcze raz chciałbym tutaj zachęcić ministerstwa sprawiedliwości, ministerstwa spraw wewnętrznych, prokuratorów generalnych oraz osoby piastujące odpowiednie stanowiska do przeanalizowania potrzeb ich przedstawicieli krajowych i do dokonania oceny, czy nie potrzebują oni wsparcia zastępcy lub SNE. W październiku 2006 roku zorganizowaliśmy w Bratysławie udane seminarium dla praktyków, mające na celu pomoc w identyfikacji i rozwiązywaniu problemów dotyczących działania Europejskiego Nakazu Aresztowania (European Arrest Warrant ENA) w praktyce. Była to kontynuacja cieszących się dużą popularnością i owocnych seminariów na temat ENA, które odbyły się w październiku 2004 r. i maju 2005 r. W roku 2006 kontynuowaliśmy konstruktywną współpracę z innymi organami UE. Współpraca z organizacją siostrzaną, tj. Europejską Siecią Sądowniczą (European Judicial Network EJN), jest w dalszym ciągu naszym najważniejszym zadaniem. Nasze kontakty z Europolem są coraz lepsze, nawet mimo pewnych praktycznych ograniczeń, które uniemożliwiają bliższą współpracę. Z niecierpliwością oczekujemy na proponowane ulepszenia w strukturze procesu podejmowania decyzji w Europolu, co umożliwi nam praktyczną współpracę z tą organizacją i uczyni tę współpracę skuteczniejszą. eurojust06_pl.indd :36:30

6 W dalszym ciągu istnieje wiele możliwości poszerzania naszej współpracy z OLAF rozwiniętej w 2006 r. W 2007 r. chcielibyśmy podpisać oficjalną umowę o współpracy i mamy nadzieję, że w przyszłym roku uda nam się pokonać zidentyfikowane przeszkody prawne. W poprzednich sprawozdaniach rocznych zaznaczyliśmy, że niektóre państwa członkowskie w dalszym ciągu muszą zmienić swoje prawodawstwo, by móc wdrożyć Decyzję ustanawiającą Eurojust. Ostateczny termin na dokonanie tego upłynął we wrześniu 2003 roku. Hiszpanii udało się wdrożyć Decyzję w 2006 roku i w chwili obecnej Decyzja ustanawiająca Eurojust obowiązuje we wszystkich państwach członkowskich UE z wyjątkiem Grecji. Aresztowania terrorystów latem w Wielkiej Brytanii i Niemczech, a także zamach bombowy w Madrycie przypominają nam o tym, że terroryzm w dalszym ciągu zagraża bezpieczeństwu w Europie i stanowi priorytet dla Eurojustu. 30 czerwca 2006 roku weszła w życie Decyzja Rady z 20 września 2005 roku dotycząca wymiany informacji i współpracy w zakresie przestępstw terrorystycznych. Niestety, bardzo nieliczne państwa członkowskie dostarczyły Eurojustowi potrzebnych informacji i właśnie w tej dziedzinie oczekujemy poprawy sytuacji w roku W 2006 roku po raz kolejny zorganizowaliśmy kilka spotkań operacyjnych i instruktarzowych dla specjalizujących się w walce z terroryzmem oficerów śledczych i prokuratorów z państw członkowskich UE, a także spoza Unii. Spotkania te odbyły się zarówno w Hadze, jak i innych miejscach. W ten sposób umacniamy istniejące i tworzymy nowe więzi z oficerami śledczymi i prokuratorami wewnątrz UE, a także poza jej granicami. W 2006 r. zakończyliśmy instalację mającego dla nas kluczowe znaczenie bezpiecznego systemu komunikacji wewnętrznej. Po sukcesie projektów E-POC I i II, finansowanych przez AGIS, rozpoczęliśmy prace nad projektem E-POC III, który umożliwi nam skuteczniejszą wymianę danych z właściwymi organami ścigania w państwach członkowskich. W grudniu 2006 roku poczyniliśmy kolejny znaczący krok poprzez uruchomienie bezpiecznego łącza komunikacyjnego pomiędzy Eurojustem i właściwymi organami na Słowacji. Rozpoczęliśmy fazę testowania tego łącza, które jest prototypem mającym służyć rozwojowi podobnych bezpiecznych łączy z innymi państwami członkowskimi UE. Jak najszybsze i skuteczne wdrożenie tego systemu będzie kluczowym czynnikiem w przyszłym sukcesie Eurojustu. Na początku 2006 roku podpisaliśmy Umowę o siedzibie, która reguluje nasz status w Hadze, a także Umowę najmu, która oficjalnie potwierdza objęcie przez nas w posiadanie obecnego obiektu. Jednakże jesteśmy bardzo rozczarowani tym, że nie udało się umieścić Eurojustu w tym 6 eurojust06_pl.indd :36:31

7 samym budynku co Europol. Uważamy, że stracono ogromną szansę obniżenia zarówno kosztów, jak i wykorzystania efektu synergii dla dobra państw członkowskich poprzez zwiększenie skuteczności obu organizacji w wyniku ulokowania ich w tym samym miejscu. Mamy nadzieję, że ta rozczarowująca decyzja może jeszcze zostać zmieniona. Jednym z pozytywnych aspektów odnotowanych w roku 2006 była duża liczba odwiedzających, których zaprosiliśmy do naszej siedziby. W czerwcu z przyjemnością powitaliśmy Wiceprzewodniczącego Franco Frattiniego, Komisarza UE ds. przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, który złożył doroczną wizytę w Eurojuście. Z przyjemnością zauważyliśmy również wzrost liczby wizyt ministrów sprawiedliwości, ministrów spraw wewnętrznych i prokuratorów generalnych z krajów UE i spoza niej, którzy przyjechali, by odwiedzić nas i swoich przedstawicieli krajowych. Prawdopodobnie naszym największym sukcesem zewnętrznym w roku 2006 było zawarcie oficjalnej umowy o współpracy z USA. Negocjacje okazały się bardzo dużym wyzwaniem, były problematyczne szczególnie w kwestii ochrony danych. Jednakże z zadowoleniem donosimy, że jesienią negocjacje zostały zakończone. Projekt umowy został następnie zaaprobowany najpierw przez niezależny Wspólny Organ Nadzorczy Eurojustu ds. Ochrony Danych, a następnie przez Radę. Na mocy postanowień umowy, która została podpisana 6 listopada 2006 roku, zapewniliśmy sobie dużo większe zaangażowanie ze strony organów USA w zakresie przestrzegania unijnych zasad ochrony danych, niż kiedykolwiek wcześniej udało się uzyskać jakiemukolwiek organowi UE w sferze wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych. Oczekujemy, iż prokurator łącznikowy z Departamentu Sprawiedliwości USA rozpocznie pracę w Eurojuście na początku 2007 r. Oficjalne negocjacje służące podpisaniu umowy o współpracy ze Szwajcarią, Ukrainą i Federacją Rosyjską jeszcze trwają. Więcej szczegółów na temat tych negocjacji można znaleźć w rozdziale 5. We wrześniu 2006 roku z przyjemnością powitaliśmy Elenę Dinu, która dołączyła do nas na mocy naszej umowy o współpracy jako sędzia łącznikowy z Rumunii. Z przyjemnością dowiedzieliśmy się w grudniu, że Elena została wyznaczona na przedstawiciela krajowego Eurojustu od dnia przyłączenia Rumunii do Unii Europejskiej, tj. 1 stycznia 2007 roku. W 2006 roku odeszło z Eurojustu trzech przedstawicieli krajowych. Z dużym smutkiem pożegnaliśmy Rubéna Jiméneza Fernándeza, Johana Reimanna i Rolandasa Tilindisa przedstawicieli krajowych Hiszpanii, Danii i Litwy. W imieniu wszystkich członków naszej organizacji chciałbym podziękować im za wsparcie, a także za bardzo znaczący wkład wniesiony w rozwój i powiększeeurojust06_pl.indd :36:31

8 nie Eurojustu. Johan został mianowany Komendanten Głównym niedawno zrestrukturyzowanej policji duńskiej, Rolandas zajął wysokie rangą stanowisko w Prokuraturze Generalnej Litwy, a Rubén powrócił na swoje stanowisko sędziego w Murcji. Wszystkim trzem życzymy sukcesów w pracy. Ich miejsce w Kolegium zajęli: Lennart Lindblom z Danii, Tomas Krusna z Litwy i Juan Antonio García Jabaloy z Hiszpanii. Będę wdzięczny, jeśli niniejsze sprawozdanie trafi do wszystkich oficerów śledczych i prokuratorów, którzy odpowiadają za zwalczanie groźnej przestępczości zorganizowanej o charakterze transgranicznym lub są zainteresowani tym tematem. W celu otrzymania dodatkowych egzemplarzy tego sprawozdania, dostępnych we wszystkich językach urzędowych UE, należy skontaktować się z nami poprzez Biuro Prasowe Eurojustu lub naszą stronę internetową. MICHAEL G. KENNEDY Przewodniczący Kolegium Styczeń 2007 r. 8 eurojust06_pl.indd :36:34

9 eurojust06_pl.indd :36:42

10 1 S T R U K T U R A I R O Z W Ó J E U R O J U S T U Wstęp Decyzja Rady ustanawiająca Eurojust została oficjalnie zatwierdzona 28 lutego 2002 r. 15 przedstawicieli krajowych oraz dwóch pracowników administracji przeniesiono z siedziby tymczasowej w Brukseli do Hagi w grudniu 2002 r. W ciągu ostatnich czterech lat rozwinęliśmy wspierające naszą pracę systemy obejmujące między innymi zaawansowaną infrastrukturę organizacyjną. Poszerzenie UE w 2004 roku doprowadziło do mianowania kolejnych 10 przedstawicieli krajowych i zdecydowanego powiększenia się pionu administracyjnego. 25 przedstawicieli krajowych Eurojustu, po jednym reprezentującym każde państwo członkowskie, to sędziowie, prokuratorzy lub funkcjonariusze policji o odpowiednich uprawnieniach, w zależności od systemu prawnego. przedstawiciele krajowi tworzą organ wykonawczy Eurojustu, tak zwane Kolegium Eurojustu. Niektórzy przedstawiciele krajowi mają wsparcie jednego lub więcej asystentów, którzy mogą zastępować przedstawicieli krajowych podczas ich nieobecności. Przedstawiciele krajowi Rumunii i Bułgarii dołączą do Kolegium w styczniu 2007 r. Kolegium jest wspierane przez pion administracji Eurojustu, którym kieruje Dyrektor Administracyjny (DA). Do końca 2006 r. 9 państw mianowało asystentów, którzy mogą zastępować swoich przedstawicieli krajowych w Eurojuście, a liczba pracowników administracyjnych wzrosła do 93. Szczegóły dotyczące naszej struktury organizacyjnej zostały opisane w rozdziale 6. Kolegium zbiera się dwa razy w tygodniu, ale podejmowanie decyzji wymaga, by obecne było kworum przynajmniej 17 przedstawicieli krajowych. Mimo że przedstawiciel krajowy Malty w dalszym ciągu pracuje w Prokuraturze we własnym kraju, Malta stara się coraz częściej brać udział w sesjach plenarnych Kolegium. Niekiedy przedstawiciele krajowi nie mogą być obecni w Eurojuście ze względu na konieczność uczestniczenia w spotkaniach zewnętrznych. W takich sytuacjach, gdy przedstawiciel krajowy jest nieobecny, a organ krajowy, który jest przez takiego przedstawiciela reprezentowany, nie mianował asystenta mającego prawo go zastępować, zebranie kworum może być trudne. Fakt ten niezwykle utrudnia proces decyzyjny, co prowadzi do opóźnień i spadku wydajności pracy. Niektórzy przedstawiciele krajowi cieszą się wsparciem delegowanego na czas określony krajowego eksperta (SNE), czyli osoby oddelegowanej przez krajowe organy wymiaru sprawiedliwości. Jego zadaniem jest wspieranie przedstawicieli krajowych, ale nie może on ich zastępować. SNE stanowią część pionu administracyjnego Eurojustu, mimo że ściśle współpracują z przedstawicielami krajowymi. W dalszym ciągu wzmacnialiśmy strukturę zespołów, którą przedstawiliśmy w zarysie w poprzednich sprawozdaniach rocznych. Zespoły korzystają z dużego doświadczenia i wiedzy fachowej 10 eurojust06_pl.indd :36:42

11 członków Kolegium, umożliwiających sfinalizowanie prac przygotowawczych dotyczących polityki i kwestii praktycznych. Zespoły składają następnie sprawozdania i występują z zaleceniami do Kolegium odpowiedzialnego za podejmowanie ostatecznych decyzji. Zespoły składają się z przedstawicieli krajowych, asystentów i SNE i są wspierane przez pracowników administracyjnych, którzy posiadają właściwe doświadczenie i kwalifikacje. Obecnie działają następujące Zespoły: EJN & LIAISON MAGISTRATES**** ZESPÓŁ DS. EUROPOLU ZESPÓŁ DS. PREZYDENCJI ZESPÓŁ DS. TERRORYZMU ZESPÓŁ DS. ADMINISTRACJI CASEWORK STRATEGY & PERFORMANCE MANAGEMENT* ZESPÓŁ DS. STOSUNKÓW ZEWNĘTRZNYCH ZESPÓŁ DS. OCHRONY DANYCH & E-POC ZESPÓŁ BRUKSELSKI EUROJUST FRAUD & ECONOMIC CRIME** ZESPÓŁ DS. OLAF EAW & EEW*** ZESPÓŁ DS. NIELEGALNEGO HANDLU I POWIĄZANYCH Z TYM PRZESTĘPSTW * ZESPÓŁ DS. STRATEGII W ZAKRESIE PROWADZENIA SPRAW I POPRAWY FUNKCJONALNOŚCI ** ZESPÓŁ DS. OSZUSTW FINANSOWYCH I PRZESTĘPSTW GOSPODARCZYCH *** ZESPÓŁ DS. EUROPEJSKIEGO NAKAZU ARESZTOWANIA (ENA) & EUROPEJSKIEGO NAKAZU DOWODOWEGO (END) **** ZESPÓŁ DS. EUROPEJSKIEJ SIECI SĄDOWNICZEJ (EJN) & SĘDZIÓW ŁĄCZNIKOWYCH Ochrona danych, projekt E-POC i System Zarządzania Sprawami Eurojustu Eurojust pracował nad pełnym wdrożeniem przyjętych w roku 2005 zasad dotyczących ochrony danych, a Wspólny Organ Nadzorczy ds. Ochrony Danych przeprowadził pierwszą kontrolę w listopadzie 2005 r. Eurojust podjął odpowiednie kroki w celu wdrożenia zaleceń przedstawionych w raporcie z kontroli. Ponadto Inspektor Ochrony Danych (Data Protection Officer DPO) przeprowadziła coroczną analizę i przedłożyła Kolegium sprawozdanie z jej wyników. Zespół Eurojustu ds. Ochrony Danych i E-POC jest odpowiedzialny za wdrażanie tego raportu, zwłaszcza w zakresie niektórych zaleceń dotyczących wykorzystania Systemu Zarządzania Sprawami (Case Management System CMS). 11 eurojust06_pl.indd :36:42

12 Eurojust również wprowadził dodatkowe zasady dotyczące danych niezwiązanych ze sprawami. Zasady te w szczególności definiują rolę, prawa i obowiązki wszystkich stron w sferze ochrony danych oraz procedury, do których stosować się muszą pracownicy Eurojustu przy przetwarzaniu danych podmiotów zarejestrowanych w bazie. Pomyślne zakończenie projektu E-POC II (baza danych European Pool against Organised Crime) sprawiło, że w 2006 roku: Eurojust objął przewodnictwo nad projektem i przedłożył wniosek o sfinansowanie przez AGIS kolejnego projektu (E-POC III), który został pozytywnie rozpatrzony; Jednocześnie Eurojust wprowadził kilka ważnych zmian do CMS, które doprowadziły do poprawy użyteczności tego systemu. Do obecnych partnerów E-POC, tj. Włoch, Francji, Słowenii i Rumunii, dołączyła Polska. Kluczowe kwestie, którymi należy zająć się w ramach E-POC III, obejmują: poprawę i uproszczenie wymiany informacji; promowanie wspólnego modelu danych i wspólnego podejścia operacyjnego do wymiany informacji kanałami elektronicznymi; wdrożenie oprogramowania E-POC w wybranych jednostkach w państwach partnerskich; wykorzystanie infrastruktury bezpiecznej wymiany danych stworzonej w celu zapewnienia łączności między organami krajowymi a Eurojustem; sfinalizowanie wsparcia technicznego w zakresie zastosowania zasad ochrony danych Eurojustu oraz rozwijanie narzędzi analitycznych służących szczególnie do prowadzenia dochodzenia, a także sądowego ścigania sprawców przestępstw związanych z grupami przestępczymi. E-POC III ma na celu kontynuowanie prac zakończonych w latach , stanowiących podstawę dla CMS Eurojustu, poprzez wykorzystanie oprogramowania E-POC jako standardowego rozwiązania umożliwiającego skuteczną współpracę pomiędzy organami krajowymi za pośrednictwem Eurojustu. 12 eurojust06_pl.indd :36:42

13 eurojust06_pl.indd :36:50

14 2 O T O C Z E N I E P R A W N E I P A R T N E R Z Y Wstęp Wprawdzie Eurojust koncentruje się na działalności operacyjnej, jest jednak jednocześnie w pełni zaangażowany w poprawę europejskiej przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości. Z jego doświadczenia i wiedzy często korzystają instytucje europejskie. Kolegium Eurojustu jest podzielone na wyspecjalizowane zespoły. Zespół brukselski jest odpowiedzialny za nawiązywanie i utrzymywanie niezbędnych kontaktów z instytucjami w Brukseli. W tym celu organizowane są regularne spotkania pomiędzy Kolegium a przedstawicielami Rady, Komisji, a także między przedstawicielami obecnych i przyszłych prezydencji. Ta wymiana informacji jest konieczna, by przedstawiciele wymiaru sprawiedliwości ds. karnych otrzymywali aktualne informacje na temat rozwoju prawa w tym zakresie, a także trudności napotykanych przez organy krajowe. Nie szczędzono wysiłków w celu dostarczenia Komisji odpowiedniego wkładu na temat przyszłości Eurojustu i EJN, do wykorzystania w przygotowywanym przez tę instytucję dokumencie w tej sprawie. Nawiązano również kontakt z Europejską Siecią ds. Kształcenia Sędziów (European Judicial Training Network EJTN). Gilles Charbonnier, sekretarz EJTN, spotkał się z Kolegium we wrześniu, a Eurojust utrzymuje obecnie stałe kontakty z EJTN w celu włączenia go w organizację programów szkoleniowych, kluczowych dla wdrażania zasady wzajemnego uznawania decyzji wydawanych przez organy ścigania państw członkowskich. Wdrożenie Decyzji ustanawiającej Eurojust Eurojust został powołany na mocy Decyzji Rady z 28 lutego 2002 roku, która wymaga wdrożenia we wszystkich państwach członkowskich. Jest oczywistym, że opóźnienia albo braki w zakresie wdrożenia w jednym z państw członkowskich mają negatywny wpływ na pracę całej organizacji i obniżają jej zdolność do wykonywania zadań. Tylko Grecja w dalszym ciągu nie wdrożyła jeszcze Decyzji ustanawiającej Eurojust. Co więcej, poziom wdrożenia w poszczególnych państwach nie jest taki sam. W niektórych wypadkach implementacja Decyzji do prawa krajowego nastąpiła poprzez akt prawny, a w innych poprzez wytyczne administracyjne. Ponadto zakres uprawnień nadanych przedstawicielom krajowym również różni się, co na przykład może mieć wpływ na wydawanie wniosków o pomoc prawną, jak również korzystanie z pewnych uprawnień w nagłych wypadkach. Poza kwestiami prawnymi należy również podkreślić wagę wsparcia, jakie przedstawiciele krajowi otrzymują ze strony swych państw członkowskich. W dalszym ciągu na przykład przedstawiciele krajowi Polski i Litwy nie mają stałego miejsca zamieszkania w Hadze. 14 eurojust06_pl.indd :36:50

15 Niektóre państwa ustanowiły zastępców lub asystentów dla swoich przedstawicieli krajowych, czy też propagowały rekrutację SNE. Niemniej jednak wielu przedstawicieli krajowych pracuje nadal w pojedynkę, mając tylko wsparcie ze strony sekretarki zatrudnianej przez Eurojust. Każdy przedstawiciel krajowy jest zaangażowany w bardzo dużą ilość spraw operacyjnych, a jako członek Kolegium Eurojustu ma on również wiele innych obowiązków związanych z działalnością tej organizacji. Zadania te obejmują przygotowywanie projektów umów z państwami trzecimi i decyzji dot. kwestii administracyjnych, takich jak kadry, bezpieczeństwo, ochrona danych oraz bezpieczna komunikacja z Europolem i państwami członkowskimi. Ustanowienie krajowych korespondentów i punktów kontaktowych w państwach członkowskich ułatwia kontakty Eurojustu z sędziami i prokuratorami, którzy są odpowiedzialni za prowadzenie spraw. Wdrożenie kluczowych instrumentów JHA W 2006 roku poczyniono dalsze postępy w zakresie wdrożenia instrumentów polityki w zakresie wymiaru sprawiedliwości oraz spraw wewnętrznych (Justice and Home Affaires JHA), a w szczególności Decyzji Ramowej Rady z 13 czerwca 2002 roku w sprawie Europejskiego Nakazu Aresztowania (ENA) i procedur ekstradycyjnych pomiędzy państwami członkowskimi. Z drugiej strony rozczarowuje fakt, iż niektóre kluczowe i praktyczne instrumenty, takie jak Konwencja z 29 maja 2000 roku w sprawie wzajemnej pomocy w sprawach karnych pomiędzy państwami członkowskimi UE, a także Protokół z 16 października 2001 roku o wzajemnej współpracy w zakresie informacji bankowych, jak również Decyzja Ramowa z 22 lipca 2003 roku w sprawie wykonywania postanowień o zabezpieczaniu mienia i środków dowodowych, w dalszym ciągu nie zostały wdrożone w kilku państwach członkowskich. Ta sytuacja wpływa na codzienną pracę Eurojustu, uniemożliwiając mu wypełnianie wszystkich zadań w zakresie koordynowania śledztw i postępowań. Eurojust chciałby podkreślić znaczenie pełnego wdrożenia tych instrumentów, co stanowiłoby milowy krok na drodze ku lepszej współpracy pomiędzy państwami członkowskimi. Bez właściwych uregulowań na poziomie krajowym w dalszym ciągu będą istniały trudne do przezwyciężenia przeszkody. Według Eurojustu ustanowiony na mocy Wspólnego działania z 5 grudnia 1997 roku mechanizm oceny zastosowania i wdrożenia na szczeblu krajowym przedsięwzięć międzynarodowych dot. walki z przestępczością ma duże znaczenie jako środek przypominający o konieczności pełnego 15 eurojust06_pl.indd :36:50

16 wdrażania instrumentów unijnych zgodnie z prawem UE. Mechanizm ten pozwala na dokonywanie szczegółowej analizy ustawodawstwa krajowego i praktyki, a wyniki takiej oceny odgrywają istotną rolę we wdrażaniu instrumentów unijnych oraz w dalszym rozwoju współpracy i prawodawstwa unijnego. Eurojust z zadowoleniem odnotował fakt, iż trwającą wciąż jeszcze analizę skuteczności Europejskiego Nakazu Aresztowania (ENA) rozpoczęto tuż po wdrożeniu go we wszystkich państwach członkowskich. Cieszy nas również, iż możemy służyć zdobytym przez nas doświadczeniem obserwatora-eksperta w procesie analizy wykonywania ENA. Europejska Sieć Sądownicza (EJN) Europejska Sieć Sądownicza (EJN) została ustanowiona na mocy Wspólnego Działania 98/428/ JHA z 29 czerwca 1998 r., by ułatwić współpracę sądowniczą w sprawach karnych pomiędzy państwami członkowskimi. EJN wspiera pośrednio praktyków za pomocą złożonych systemów informatycznych i ułatwiania kontaktów, a bezpośrednio wspiera przygotowywanie i wykonywanie wniosków o pomoc prawną w sprawach karnych. EJN okazał się być nieocenionym narzędziem w rozwiązywaniu wielu problemów, które utrudniają współpracę organów wymiaru sprawiedliwości w UE. Stanowi on ważny krok w budowaniu zaufania pomiędzy praktykami w Unii, co jest elementem koniecznym do wdrożenia zasady wzajemnego uznawania decyzji. W tym celu każde państwo powołało jeden lub więcej punktów kontaktowych EJN we władzach centralnych odpowiedzialnych za międzynarodową współpracę organów wymiaru sprawiedliwości, jak również spośród przedstawicieli organów ścigania działających w tej dziedzinie. Osoby pełniące rolę punktów kontaktowych są aktywnymi pośrednikami w łańcuchu współpracy organów wymiaru sprawiedliwości, a ich praca jest oparta na wymianie informacji i kontaktach nieformalnych mających na celu ułatwianie i przyspieszanie realizacji wniosków o pomoc prawną. Punkty kontaktowe służą wsparciem w wykonaniu ENA i dostarczaniu właściwym organom miejscowym informacji prawnych i praktycznych w zakresie prawa karnego. Punkty kontaktowe spotykają się 3 razy do roku, by zebrać informacje na temat różnych systemów prawnych państw członkowskich UE, by przedyskutować trudności napotykane podczas wspierania organów wymiaru sprawiedliwości oraz przedstawić propozycje kierunków rozwoju EJN. EJN zajmuje się również rozwijaniem narzędzi informacyjnych, które mogą być wykorzystywane przez właściwe organy krajowe do wspierania bezpośredniej współpracy. 16 eurojust06_pl.indd :36:50

17 Eurojust i EJN dążą obecnie do wypracowania wspólnego planu na przyszłość, co stanowi jedno z zadań zespołu Eurojustu ds. Europejskiej Sieci Sądowniczej i Sędziów Łącznikowych (zespół EJN-LM) złożonego z członków Kolegium i sekretarza EJN. Zespół przyczynił się ostatnio do przygotowania Dokumentu dot. Przyszłości EJN (EJN Vision Paper), który został przyjęty na 25 sesji plenarnej EJN w grudniu 2006 r. w Rovaniemi w Finlandii. Dokument ten proponuje konkretne kroki w celu poprawy wzajemnego uzupełniania się obu organizacji i skuteczniejszych działań na rzecz europejskiej przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, do czego wezwano na szczycie w Tampere w 1999 roku. Europol Priorytetami Eurojustu w zakresie współpracy z Europolem są: poprawa możliwości Eurojustu w zakresie pozyskiwania informacji i współpracy operacyjnej w ramach Plików Roboczych do Celów Analitycznych Europolu (AWFs); ustanowienie bezpiecznego łącza służącego wymianie informacji pomiędzy Eurojustem a Europolem; rozwój projektu dotyczącego Wspólnych Zespołów Dochodzeniowo-Śledczych, prowadzonego wraz z Europolem; zwiększenie zaangażowania w przygotowanie i wyciągnięcie wniosków końcowych z Oceny Zagrożenia Przestępczością Zorganizowaną (Organised Crime Threat Assessment OCTA); oraz sfinalizowanie wraz z Europolem raportu dla Rady w sprawie wspólnych doświadczeń i konkretnych wyników pracy. Wielu przedstawicieli krajowych utrzymuje bardzo owocne stosunki z przedstawicielstwami krajowymi w Europolu. W ciągu ostatniego roku Europol poczynił starania, by rozwiązać problemy formalne, które napotkał Eurojust przy pozyskiwaniu informacji z AWFs, ponieważ są one bardzo istotne dla pracy operacyjnej. Jak dotąd nie znaleziono jeszcze rozwiązania, ponieważ duński Protokół do Konwencji o Europolu, który ustanowi łatwiejszy dostęp do informacji, jeszcze nie został ratyfikowany przez wszystkie państwa członkowskie. Eurojust był zaangażowany w sprawy związane z około 12 z 17 AWFs Europolu w dziedzinach takich jak: terroryzm, handel narkotykami, handel ludźmi i poważne oszustwa finansowe. Analitycy z Eurojustu również rozpoczęli regularną współpracę z analitykami z Europolu. 17 eurojust06_pl.indd :36:50

18 Niestety bezpieczne łącze, które pozwoliłoby obu organizacjom na łatwą wymianę tajnych informacji, w dalszym ciągu jeszcze nie powstało. Porozumienie w sprawie tabeli równoważności różnych systemów klasyfikowania dokumentów wciąż napotyka na wiele problemów. Wspólny projekt dotyczący Zespołów Dochodzeniowo-Śledczych (Joint Investigation Teams JITs) odniósł sukces, a przygotowanie przez Eurojust i Europol przewodnika po prawodawstwie państw członkowskich UE w sprawie JITs, zostało zatwierdzone na drugim zebraniu ekspertów ds. JITs w listopadzie 2006 r. Zebranie było bardzo owocne, ponieważ przedstawiono na nim raporty z różnych JITs w całej Europie. W trakcie tego zebrania przedłożono wniosek o przygotowanie przewodnika, który zawierałby wszelkie praktyczne kwestie, które należy uwzględnić przy tworzeniu JIT. Eurojust nie szczędził wysiłku w 2006 roku, by wnieść wartościowy wkład w OCTA Europolu na rok Zgodnie z Programem Haskim w grudniu 2006 roku został wysłany do Rady raport w sprawie współpracy pomiędzy Eurojustem a Europolem za rok 2005 i Nawet jeżeli poczyniono pewien postęp w sprawie współpracy z Europolem, w dalszym ciągu pozostaje wiele do zrobienia w tym zakresie, zwłaszcza jeśli chodzi o codzienną pracę operacyjną. W roku 2007 dołożymy szczególnych starań, by rozwinąć tę współpracę. Stosunki z OLAF Współpraca Eurojustu z OLAF w dalszym ciągu się rozwija. Istniejące Porozumienie o współpracy (Memorandum of Understanding) reguluje stosunki pomiędzy Eurojustem i OLAF. List intencyjny podpisany w grudniu 2005 roku jest praktycznym przewodnikiem i służy jako deklaracja woli odbywania regularnych spotykań, a także zbadania możliwości podpisania bardziej oficjalnej umowy. Wejście w życie oficjalnej umowy dotyczącej współpracy, obejmującej pracę operacyjną, jest zaplanowane na rok Dostarczy on wyraźniejszej podstawy prawnej do wymiany danych osobowych w kontekście współpracy w zakresie rozwiązywanych spraw. Działalność w 2006 roku obejmowała porozumienie dot. procedur wymiany streszczeń spraw pomiędzy OLAF a przedstawicielami krajowymi w przypadkach istniejącej już współpracy. Jeden z przykładów takiej współpracy, obejmującej przedstawicielstwa Belgii, Czech, Francji, Portugalii 18 eurojust06_pl.indd :36:50

19 i Wielkiej Brytanii, dotyczył wsparcia udzielonego przez Eurojust w trudnych kwestiach obejmujących wiele porządków prawnych i wymagających wzajemnej pomocy prawnej powstałych w związku z podejrzeniami prowadzenia nielegalnej działalności w ramach programu UE na Ukrainie. Kwestionariusz w sprawie ujęcia w prawie krajowym statusu przedstawicieli krajowych, w odniesieniu do art. 26 ust. 4 Decyzji ustanawiającej Eurojust został przygotowany i po przedstawieniu Kolegium przekazany do Sekretariatu Generalnego Rady. Wydział Śledczy OLAF kilkakrotnie w ciągu roku odwiedzał Eurojust. Obie organizacje zgodne są co do tego, iż wizyty te mogą przyczynić sie do większego zaangażowania w JIT, a także pogłębić kontakty operacyjne. W czerwcu Eurojust wziął udział w dorocznej konferencji OLAF dla prokuratorów zajmujących się przestępstwami gospodarczymi, a także gościł prokuratorów bułgarskich w ramach programu BROGNA, któremu przewodniczył OLAF. Więcej takich wizyt informacyjnych zostało zaplanowanych na rok Wyzwaniem dla obu organizacji partnerskich jest ustanowienie dalszych kontaktów operacyjnych, w szczególności pomiędzy przedstawicielstwami krajowymi Eurojustu i ich odpowiednikami w OLAF. Sędziowie Łącznikowi Wspólne Działanie 96/277/JHA z 22 kwietnia 1996 roku ustanawia struktury konieczne do oddelegowywania lub wymiany łączników (prokuratorów albo sędziów z krajowych organów wymiaru sprawiedliwości) lub posiadających szczególne doświadczenie w procedurach współpracy sądowniczej funkcjonariuszy nazywanych sędziami łącznikowymi. Zadania sędziów łącznikowych obejmują działalność mającą na celu propagowanie i przyspieszanie współpracy organów wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych i cywilnych, a także handlowych, jak również w sprawach związanych z wymianą informacji (zwłaszcza w ramach komparatystyki prawnej i badań statystycznych). Działalność ta ma na celu promowanie wzajemnego zrozumienia systemów prawnych i baz danych zainteresowanych państw. Do tej pory Unia Europejska wymieniła ponad 20 sędziów łącznikowych znajdujących się głównie w państwach członkowskich UE, jak również w państwach poza UE (np. w USA, Kanadzie i Federacji Rosyjskiej). 19 eurojust06_pl.indd :36:50

20 Krótkie podsumowanie Sędziowie Łącznikowi: o o o Delegowani do państw goszczących Współpraca dwustronna Zaangażowani we wszystkie dziedziny współpracy prawnej nie tylko w sprawy karne EJN: o o o Punkty kontaktowe w krajowych jednostkach Głównie współpraca dwustronna, możliwe kontakty wielostronne Współpraca wyłącznie w sprawach karnych Eurojust: o o o Przedstawiciele 25 (teraz 27) państw członkowskich pracujący na stałe w jednej siedzibie Zajmujący się sprawami karnymi dotyczącymi groźnej transgranicznej przestępczości zorganizowanej Poprawa współpracy ze szczególnym naciskiem na koordynację śledztw i postępowań w UE przy wykorzystaniu specjalnych uprawnień nadanych na mocy Decyzji ustanawiającej Eurojust i prawodawstwa krajowego. Międzynarodowe Stowarzyszenie Prokuratorów (IAP) Eurojust jako instytucja jest członkiem Międzynarodowego Stowarzyszenia Prokuratorów (International Association of Prosecutors IAP). W roku 2006 podtrzymaliśmy bliskie kontakty z IAP. W marcu ponad 40 delegatów z Europejskiej Szkoleniowej Konferencji Regionalnej IAP złożyło wizytę w Eurojuście i zapoznało się z prezentacją poświęconą naszej organizacji i jej pracy. To doroczne wydarzenie stało się przynoszącą obustronne korzyści okazją dla delegatów, często początkujących prokuratorów, niemających jeszcze doświadczenia lub mających niewielkie doświadczenie w walce z przestępczością transgraniczną, by dowiedzieć się czegoś o naszej pracy i by spotkać się z przedstawicielami krajowymi na stopie nieformalnej. Wizyty te pozwalają nam z kolei upowszechniać informacje na temat Eurojustu. IAP w dalszym ciągu jest wspaniałym źródłem wsparcia w sytuacjach, gdy sprawy do nas skierowane wymagają godnych zaufania punktów kontaktowych w miejscach, gdzie nasza własna sieć kontaktów nie jest jeszcze zbyt rozwinięta. 20 eurojust06_pl.indd :36:50

21 eurojust06_pl.indd :36:58

22 eurojust06_pl.indd :37:10

23 eurojust06_pl.indd :37:12

24 3 A N A L I Z A S P R A W Komentarz dotyczący statystyki prowadzonych spraw W 2006 roku przedstawiciele krajowi zarejestrowali 771 spraw, co stanowi 31-procentowy wzrost w porównaniu z liczbą spraw, którymi zajmowano się w roku Wzrost ten pokazuje, że państwa członkowskie coraz bardziej uświadamiają sobie znaczenie działalności i wsparcia dostarczanego przez Eurojust. Pokazuje także, że organy krajowe przekazują sprawy, biorąc pod uwagę dodatkowe korzyści wynikające z zaangażowania Eurojustu. Wykres nr 1: Wzrost liczby spraw w latach eurojust06_pl.indd :37:12

25 Wykres nr 2: Kraje składające wnioski w 2006 roku Wykres nr 3: Kraje otrzymujące wnioski w 2006 r. 25 eurojust06_pl.indd :37:12

26 W minionych latach Eurojust klasyfikował sprawy jako dwustronne lub wielostronne, niemniej jednak ta klasyfikacja nie odzwierciedlała rzeczywistej pracy wykonywanej przez Eurojust. Sprawa dwustronna nie zawsze oznacza sprawę prostą. Uczestnictwo Eurojustu może być kluczowe dla poprawienia koordynacji śledztwa lub postępowania pomiędzy dwoma państwami, a oferowane wsparcie może mieć złożoną naturę. Wysiłki poczynione przez Eurojust w sprawach dwustronnych są nieraz równie znaczące, jak w sprawach wielostronnych. Mając to na uwadze, w czerwcu 2006 roku Kolegium przy wsparciu ze strony Zespołu ds. Strategii w zakresie Prowadzenia Spraw i Poprawy Funkcjonalności podjęło decyzję o ustaleniu procedur klasyfikowania spraw jako standardowych lub złożonych. Celem tej klasyfikacji było rozpoczęcie projektu pilotażowego od 1 lipca do 31 grudnia i przygotowanie nowej metody opisu charakteru spraw. Klasyfikacja spraw została dokonana z innego punktu widzenia. Uwzględniono: charakter wsparcia, którego oczekuje się od Eurojustu, i liczbę państw, które są w sprawę zaangażowane, obciążenia przedstawicieli krajowych tych państw, wagę przestępstw, upływ czasu, który mija od chwili złożenia wniosku o pomoc do chwili otrzymania pomocy. Każdy przedstawiciel krajowy otwierając sprawę, ocenia, czy jest to sprawa standardowa czy złożona. W tym okresie około 361 spraw zostało otwartych, z czego 270 zostało zakwalifikowanych jako standardowe, a 90 jako złożone. Większość z otwartych w tym przedziale czasowym spraw w dalszym ciągu nie została zakończona, w związku z czym nie jest możliwe dokonanie analizy rozwoju spraw ze względu na kryteria klasyfikacji. Druga część projektu, która ma się rozpocząć na początku stycznia 2007 r., dotyczy oceny rozwoju poszczególnych spraw od chwili ich otwarcia po zakończenie. Obraz działalności przestępczej, którą zwalcza Eurojust, przedstawiał się podobnie jak w poprzednich latach. Eurojust odnotował w 2006 roku 49 rodzajów działalności przestępczej. Jedna sprawa może dotyczyć kilku rodzajów przestępstw, a przedstawiciel krajowy może zidentyfikować kilka przestępstw pozostających w związku z przestępstwem głównym. Ogólna liczba skierowanych spraw karnych wzrosła, w wypadku niektórych rodzajów przestępstw odnotowano znaczący wzrost, np. w zakresie terroryzmu czy prania pieniędzy, ale sprawy dotyczące handlu narkotykami i oszustw finansowych w dalszym ciągu stanowią najwyższy odsetek spraw napływających do Eurojustu. 26 eurojust06_pl.indd :37:12

27 Wykres nr 4: Rodzaje przestępstw w latach Handel narkotykami Wyłudzenia i oszustwa finansowe Przestępstwa przeciwko mieniu w tym mieniu państwowemu i oszustwa finansowe Pranie pieniędzy Przestępstwa przeciwko życiu zdrowiu lub wolności osobistej Zabójstwa Przestępstwa podatkowe Udział w zorganizowanej grupie przestępczej Handel ludźmi Zorganizowane kradzieże i napady Fałszowanie dokumentów Terroryzm Oszustwa dot. VAT Wraz z tendencją zwyżkową w liczbie zarejestrowanych spraw wzrosła również o 25 % liczba spotkań koordynacyjnych w siedzibie Eurojustu odbyło się 70 spotkań koordynacyjnych zorganizowanych lub wspieranych przez Eurojust, natomiast 21 odbyło się w państwach członkowskich. Większość z tych spotkań koordynacyjnych (55) obejmowała od 3 do 14 państw. Inne organy, takie jak Europol, Interpol, państwa trzecie mające podpisane umowy z Eurojustem (Rumunia i 27 eurojust06_pl.indd :37:13

28 Wykres nr 5: Spotkania koordynacyjne W Eurojuście Poza Eurojustem Wykres nr 6: Państwa wnoszące o spotkania koordynacyjne w 2006 r. 28 eurojust06_pl.indd :37:13

29 Wykres nr 7: Państwa zapraszane na spotkania koordynacyjne w 2006 r. Norwegia) oraz inne państwa trzecie (Bułgaria, USA, Bośnia i Hercegowina, Serbia i Czarnogóra, Ukraina, Szwajcaria, Maroko, Algieria, Federacja Rosyjska i Chorwacja), wzięły udział w 30 spotkaniach koordynacyjnych. Podsumowując, każde państwo członkowskie wzięło udział przynajmniej w 2 spotkaniach koordynacyjnych. Omówione na nich zostały następujące zagadnienia: sprawy dotyczące przestępstw finansowych (30), handlu narkotykami (21), prania pieniędzy (19), terroryzmu (9), handlu ludźmi (7) i przestępstw przeciwko życiu (5). System Zarządzania Sprawami (CMS) w dalszym ciągu jest rozwijany i umożliwia Eurojustowi dostarczanie szczegółowszych wyników statystycznych, pokazujących zaangażowanie przedstawicieli krajowych we współpracę organów wymiaru sprawiedliwości w Europie. Mamy nadzieję, że te dane statystyczne, tabele i komentarze, jak również ilustracje spraw przyczynią się do lepszego zrozumienia pracy wykonywanej przez Kolegium. 29 eurojust06_pl.indd :37:13

30 Zalecenia zgodne z artykułem 6(a) Decyzji ustanawiającej Eurojust W roku 2006 wydano 6 zaleceń na mocy art. 6 lit. a) Decyzji Rady z 28 lutego 2002 r. Dwa z tych zaleceń zostały skierowane do prokuratury portugalskiej w związku ze sprawą 4 omówioną w podrozdziale zawierającym przykłady spraw. Pierwsze stanowiło wniosek o wszczęcie śledztwa w sprawie dot. prania pieniędzy i korupcji na mocy art. 6 lit. a) pkt i), drugie natomiast dotyczyło koordynacji przedmiotowego postępowania w Prokuraturze Federalnej Belgii na mocy art. 6 lit. a) pkt iii). Pozostałe cztery zalecenia, skierowane do Prokuratora Generalnego z Biura Prokuratury Publicznej Hiszpanii, zostały przyjęte na mocy art. 6 lit. a) pkt ii) i art. 14 ust. 2 lit b) prawa hiszpańskiego dot. statusu hiszpańskich przedstawicieli krajowych w Eurojuście. Dzięki wcześniejszej organizacji spotkań koordynacyjnych i przyspieszeniu wykonania pomocy prawnej Eurojust zdołał znaleźć szybki i skuteczny sposób na rozwiązanie tych czterech spraw. W wyniku tych działań hiszpański przedstawiciel krajowy wydał zalecenia na mocy art. 6 lit. a) Decyzji ustanawiającej Eurojust. Jedna ze spraw dotyczyła handlu narkotykami prowadzonego przez organizację przestępczą z Marbelli (Hiszpania). Współpraca pomiędzy Holandią i Hiszpanią pozwoliła na zebranie wystarczającej liczby dowodów, by wszcząć śledztwo, co doprowadziło do konfiskaty partii narkotyków przygotowanej do dystrybucji w Holandii, jak również do aresztowania kilku obywateli holenderskich. Ponieważ zarówno Hiszpania, jak i Holandia mogły wszcząć postępowanie, istniało niebezpieczeństwo konfliktu jurysdykcji. We wrześniu 2006 roku Eurojust zorganizował spotkanie koordynacyjne. Wielka Brytania, Holandia i Hiszpania wysłały na nie swoich przedstawicieli. Uzgodniono, że Holandia znajduje się w lepszej pozycji do przeprowadzenia śledztwa i wszczęcia postępowania. Dlatego też hiszpański przedstawiciel krajowy wystosował zalecenie do Prokuratora Generalnego z Biura Prokuratury Publicznej w Hiszpanii, który przychylił się do rozwiązania konfliktu jurysdykcji w myśl art. 6 lit. a) Decyzji ustanawiającej Eurojust. Trzy inne sprawy hiszpańskie dotyczące handlu narkotykami zostały rozwiązane w podobny sposób i przy wsparciu Prokuratora Generalnego z Biura Prokuratury Publicznej. Zarówno przedstawicielstwo krajowe Portugalii, jak i Hiszpanii podkreślają wagę właściwego wykorzystania art. 6 lit. a), który pozwala na dużo bardziej dynamiczne i zakrojone na szerszą skalę rozwiązania w zakresie koordynacji i uzgadniania spraw dot. konfliktu jurysdykcji. 30 eurojust06_pl.indd :37:13

31 Naruszenia terminów w sprawach dotyczących ENA W 2006 roku 12 z 25 państw członkowskich złożyło sprawozdanie z naruszania terminów w tych państwach; w 5 z tych 12 państw członkowskich nie odnotowano przypadków naruszenia terminów. 7 państw, które doniosły o naruszeniu terminów, zgłosiło następującą liczbę takich zdarzeń: Republika Czeska: 4 Irlandia: 9 Hiszpania: 2 Portugalia: 4 Finlandia: 1 Szwecja: 2 Wielka Brytania: 50 Mimo że zgłoszenia w dalszym ciągu nie są systematyczne, Eurojust z zadowoleniem odnotował postęp dotyczący stosowania art. 17 ust. 7) Decyzji ramowej w sprawie ENA. Nie dokonuje się rozróżnienia pomiędzy różnymi kategoriami naruszeń terminów, które zostały uwzględnione w artykule 17 (10, 10+30, 60 i dni). Ponadto przyczyny naruszeń terminów są zazwyczaj podawane przez państwa członkowskie tylko w wypadku około połowy spraw. Ten brak informacji uniemożliwia analizę problemów napotykanych przez państwa członkowskie, a w konsekwencji blokuje wdrażanie potencjalnych rozwiązań. Mamy nadzieję, że rozwiniemy współpracę z państwami członkowskimi w celu uzyskania precyzyjniejszego obrazu sytuacji na potrzeby UE. Przypadki, co do których otrzymaliśmy pełną informację, dotyczyły głównie korzystania z prawa do odwołania przez ściganego, a czasami prokuratora (15 spraw), czy też faktu, że ścigany, wobec którego wydano ENA, został zwolniony w toku postępowania (9), co uniemożliwiło wydanie decyzji dot. wykonania ENA. W trzech wypadkach ostateczna decyzja została odroczona ze względu na postępowanie krajowe, a w trzech innych wypadkach ostateczne orzeczenie zostało odroczone przez sędziego. Zespół ds. Terroryzmu i nowa Decyzja Rady Zespół ds. Terroryzmu Głównym zadaniem Zespołu ds. Terroryzmu jest stworzenie bazy informacji i cennych doświadczeń w zakresie walki z terroryzmem. Zespół ciągle jeszcze opracowuje zeszłoroczne wyniki. Wyznaczono sobie również dwa nowe zadania. 31 eurojust06_pl.indd :37:13

32 7 zadań zespołu to: 1. Współpraca organów wymiaru sprawiedliwości. 2. Poprawa relacji miedzy analogicznymi organami zajmującymi się terroryzmem: Zespół ds. Terroryzmu dostarcza Europolowi informacji potrzebnych do Raportu w sprawie Terroryzmu, a także do glosariusza organizacji terrorystycznych. Zespół przeprowadził wśród przedstawicieli krajowych ankietę w sprawie wyroków wydanych w sprawach dot. terroryzmu w ich państwach od 2005 roku. 3. Poprawa relacji z państwami trzecimi dotkniętymi terroryzmem: na przykład zawarta niedawno Umowa o współpracy pomiędzy Eurojustem a USA będzie miała pozytywny wpływ na te stosunki. 4. Utworzenie sądowej bazy danych dot. terroryzmu. 5. Stworzenie prawnej bazy danych dot. terroryzmu. 6. Cyberterroryzm (terroryzm w sieci): gromadzenie wiedzy z tej dziedziny i identyfikowanie przeszkód prawnych, konfliktów jurysdykcji itp. 7. Finansowanie terroryzmu: sporządzono obszerną notatkę służbową przedstawiającą przegląd istniejących standardów międzynarodowych, instrumentów UE i ONZ oraz spraw Eurojustu z tego zakresu. W oparciu o tę notatkę Zespół ds. Terroryzmu może ocenić cenny wkład Eurojustu w tej dziedzinie, poszukiwać przyszłych możliwych pól działania i doskonalić środki przeciwdziałania. Nacisk został położony na cele numer 4 i 7. Nowa Decyzja Rady Nieprzekraczalny termin, jaki miały państwa na wdrożenie nowej Decyzji Rady 2005/671/JHA z 20 września 2005 roku dotyczącej wymiany informacji i współpracy w sprawach terrorystycznych przez państwa członkowskie, upłynął 30 czerwca 2006 r. Ta nowa Decyzja Rady poszerza zakres informacji, które powinny być przekazywane Eurojustowi. Umożliwia to Eurojustowi zwiększanie wysiłków skierowanych na walkę z terroryzmem. 32 eurojust06_pl.indd :37:13

33 W związku z Decyzją Rady powołano dwie inicjatywy: Zespół ds. Strategii w zakresie Prowadzenia Spraw przygotował metodologię i zalecenia dot. tego, w jaki sposób właściwie stosować Decyzję Rady. Belgijska stażystka pracuje nad projektem opartym na tej Decyzji. Oceni ona bieżące wykorzystywanie tego instrumentu i zidentyfikuje problemy lub przeszkody. Na tej podstawie zostaną wyciągnięte wnioski i przygotowane zalecenia, mające na celu poprawę sytuacji. Seminarium strategiczne na temat terroryzmu W czerwcu 2006 roku Eurojust zorganizował seminarium strategiczne na temat terroryzmu, w którym wzięło udział 25 krajowych korespondentów ds. terroryzmu, jak również korespondent krajowy z Norwegii. Seminarium podzielono na dwie części: 1) Prezentację wyjaśniającą zakres nowej Decyzji Rady 2005/671/JHA. Korespondenci krajowi ds. terroryzmu omawiali wdrożenie tej decyzji w 25 państwach członkowskich. 2) Prezentacje delegacji Belgii, Holandii, Szwecji i Hiszpanii na temat postępowań sądowych, obejmujące następujące tematy: struktura sprawy zakres sprawy popełnione przestępstwa w zakresie terroryzmu problemy prawne problemy napotkane w czasie procesu wyciągnięte wnioski. Seminaria taktyczne na temat terroryzmu W 2006 roku zorganizowano 2 seminaria taktyczne na temat terroryzmu. Pierwsze seminarium odbyło się w marcu 2006 r. i miało na celu wymianę informacji o europejskich sieciach, które wspierają ludzi jadących do Iraku i wyjeżdżających z tego państwa z zamiarami terrorystycznymi. W trakcie seminarium przeprowadzono dyskusje dot. kwestii ogólnego zainteresowania 33 eurojust06_pl.indd :37:13

34 i poziomu wiedzy na ten temat w różnych państwach, w których proceder ten ma miejsce. W przyszłości zostanie zorganizowane spotkanie dot. siatek irackich, będące kontynuacją tego wydarzenia. Drugie seminarium taktyczne odbyło się w grudniu 2006 roku. Wzięli w nim udział prokuratorzy, sędziowie i funkcjonariusze policji z 6 państw członkowskich UE, jak również z USA i Norwegii. Celem tego seminarium była wymiana informacji pomiędzy prokuratorami, funkcjonariuszami policji prowadzącymi śledztwa, a w niektórych wypadkach postępowania w sprawach dot. potencjalnych członków i osób wspierających organizację terrorystyczną Ansar Al Islam/Jaish Ansar Al Sunna. Uzgodniono, że szybka i wszechstronna wymiana dostępnych i istotnych informacji stanowi podstawowy warunek wstępny skutecznego zwalczania tej organizacji. Terroryzm Terroryzm stanowi jedno z największych zagrożeń dla demokracji, praw człowieka, a także rozwoju gospodarczo-społecznego. Jest oczywistym, że dobra wymiana informacji jest kluczowa w walce z terroryzmem. I to jest dokładnie celem nowej Decyzji Rady. Eurojust musi otrzymywać tak dużo informacji na temat terroryzmu, jak to tylko możliwe, po to, by był on w stanie zajmować się tą kwestią w wymiarze europejskim. Obecnie większość grup terrorystycznych aktywnie działa w kilku państwach, co oznacza, że Eurojust może wnieść bardzo istotny wkład w koordynowanie śledztw i postępowań na terenie kilku państw naraz. Eurojust byłby jeszcze bardziej skuteczny, gdyby mógł określić w oparciu o analizy otrzymywanych danych powiązania i przejąć inicjatywę w celu zacieśnienia kontaktów pomiędzy zaangażowanymi państwami w ramach spotkań koordynacyjnych. Pierwsze wyniki kwestionariusza, który został rozesłany w ramach projektu wymiany informacji o terroryzmie, wykazały, że istnieje kilka przeszkód w procesie wymiany informacji. Pierwszą przeszkodą jest brak wdrożenia Decyzji Rady w wielu państwach UE, czego jedną z głównych przyczyn jest to, że w państwach członkowskich istnieją różne systemy prawne. Druga przeszkoda polega na tym, że niektóre państwa nie otrzymują informacji dot. terroryzmu. Możliwe, że w tych państwach nie występuje działalność terrorystyczna, ale jest również możliwe, że istnieje tam problem dostępu do tego rodzaju informacji. Ponadto baza danych Systemu Zarządzania Sprawami (CMS) nie jest wykorzystywana, by dodawać do niej otrzymane informacje, co wpływa na przetwarzanie danych. Ponadto brakuje personelu. Przedstawiciele krajowi potrzebują więcej pomocy, by wprowadzać dane do CMS, i większej liczby analityków w sytuacji wzrostu liczby informacji na temat terroryzmu. Wszystkie te czynniki, kluczowe dla właściwego funkcjonowania Eurojustu w zakresie zwalczania terroryzmu, muszą zostać wzięte pod uwagę. 34 eurojust06_pl.indd :37:13

35 Seminarium strategiczne na temat wdrożenia Europejskiego Nakazu Areszto wania (ENA) Eurojust zorganizował trzecie spotkanie dla praktyków w sprawie wdrożenia ENA w Bratysławie w październiku 2006 r. Seminarium koncentrowało się na problemach praktycznych napotkanych przez praktyków przy wdrażaniu ENA i na drugim Raporcie Komisji w sprawie wdrożenia tego instrumentu. Konferencja obejmowała prezentacje plenarne i warsztaty. Prezentacje obejmowały takie tematy, jak: nowe inicjatywy dot. dalszego rozwoju we wzajemnym uznawaniu wydawanych nakazów, włączając w to projekt Decyzji Ramowej w sprawie wzajemnego uznawania Europejskiego Nakazu Dowodowego. Odbyło się kilka dyskusji w ramach warsztatów, na których wyciągnięto poniższe wnioski. Decyzja w wypadku wielu wniosków Państwa członkowskie uważają, że w sytuacji złożenia więcej niż jednego wniosku należy zastosować w procesie decyzyjnym zróżnicowaną i otwartą listę kryteriów. Potencjalne kryteria brane pod uwagę przez państwa członkowskie to: upływ czasu; to, czy ściganego postawiono w stan oskarżenia, czy też został on już skazany; to, czy ścigany był obecny w czasie rozprawy; osoby starsze, zagrożone szczególnym niebiezpieczeństwem i dzieci, pełniące rolę świadków; to, czy ściagany przebywa w areszcie, czy został zwolniony za kaucją; oraz okres przedawnienia. Państwa członkowskie doszły do wniosku, że decyzja powinna być podejmowana indywidualnie w każdej sprawie. Wydawanie własnych obywateli Obecnie większość państw członkowskich jest w stanie wydawać własnych obywateli. Państwa, które nie mogą tego czynić, na przykład Austria, przedsięwzięły odpowiednie kroki, by zmienić tę sytuację. W związku z wydawaniem obywateli państwom trzecim zauważono różne podejścia do kwestii wymogu wzajemności. W granicach Europy ścigani są coraz częściej uważani raczej za obywateli Unii, niż obywateli poszczególnych państw członkowskich. Dostarczanie informacji uzupełniających W konkretnych wypadkach ENA może zawierać niewystarczające informacje, zarówno pod względem standardów wyznaczanych w Decyzji ramowej, jak też w odniesieniu do prawa krajowego 35 eurojust06_pl.indd :37:14

36 państwa wykonującego nakaz. Istnieją różne podejścia tam, gdzie potrzebna jest informacja uzupełniająca; niektóre prawodawstwa krajowe pozwalają na informację uzupełniającą, inne wymagają wystawienia nowego ENA. Komisja powinna dokonać przeglądu tych rozbieżności przy dokonywaniu oceny. Podstawy odmowy Fakt, iż obecnie istnieje mniej podstaw do odmowy, niż określono w czasie seminarium w Budapeszcie w 2005 roku, jest powodem do zadowolenia, chociaż pozostały problemy z jakością tłumaczeń. W dalszym ciągu trudno jest uzyskać dobre tłumaczenie w bardzo krótkim czasie. Dlatego też wspólny język dla ENA byłby bardzo korzystny i pozwoliłby właściwym organom zatrudnić tłumacza tylko jednego języka. Naruszenie terminów Eurojust odnotował, że wprawdzie wzrosła liczba doniesień o naruszeniu terminów, jednak podejście państw członkowskich do tego problemu nadal jest niejednolite. Możliwość przygotowania w przyszłości spójniejszego podejścia będzie badana przez Komisję. Dostępny jest CD-ROM zawierający wszystkie prezentacje i dyskusje, które odbyły się w ramach warsztatów. Fałszerstwa Liczba spraw dotyczących fałszowania pieniędzy i produktów, prowadzonych w Eurojuście, wykazuje niewielką roczną tendencję zwyżkową: 4 sprawy zostały skierowane do Eurojustu w 2004 r., 9 spraw w 2005 r. i 10 w 2006 r. Z 10 otwartych w 2006 roku spraw dot. fałszerstw tylko 3 związane były z fałszowaniem pieniędzy. Jedna z nich dotyczyła dużej liczby sfałszowanych banknotów euro, 3 państw członkowskich i 2 państw trzecich na Bałkanach. Drukarnia była prowadzona przez zorganizowaną grupę przestępczą odpowiedzialną za bardzo zaawansowaną technologicznie produkcję i rozprowadzanie sfałszowanej waluty. Poza państwami zainteresowanymi i Eurojustem w operacji wziął udział również Europol, wspierając i koordynując działania policji, które doprowadziły do zniszczenia nielegalnej drukarni, kilku aresztowań i konfiskaty fałszywych banknotów o wartości ponad jednego miliona euro. Sprawa okazała się wielkim sukcesem i dobrym przykładem skutecznej współpracy i koordynacji działań policji i prokuratury. 36 eurojust06_pl.indd :37:14

37 Dwie sprawy związane z fałszowaniem produktów dotyczyły Chin i jednego państwa bałkańskiego jako dostawców oraz kilku państw członkowskich, będących miejscem odbioru tych produktów. Pozostałe sprawy z zakresu fałszerstw dotyczyły ENA i wniosków o ekstradycję. W 2 sprawach związanych z fałszerstwem pieniędzy i nielegalnym kopiowaniem przedstawiciele krajowi postawili pytania o charakterze ogólnym. Handel narkotykami i ludźmi Zespół ds. Nielegalnego Handlu i Powiązanych z Tym Przestępstw Zespół ds. Nielegalnego Handlu i Powiązanych z Tym Przestępstw jest kombinacją dwóch istniejących już wcześniej zespołów, tj. Zespołu ds. Handlu Narkotykami i Zespołu ds. Handlu Ludźmi. Głównymi zadaniami zespołu są: gromadzenie doświadczeń oraz zarządzanie informacjami związanymi z tematem zapewnienie dobrej organizacji seminariów strategicznych lub taktycznych poświęconych walce z handlemi narkotykami i ludźmi poprawa wymiany informacji stworzenie specjalistycznej sieci praktyków posiadających doświadczenie w ściganiu przestępstw z zakresu handlu narkotykami i ludźmi analizowanie prowadzonych przez Eurojust spraw dot. handlu narkotykami i ludźmi i identyfikacja przeszkód w wykonywaniu wzajemnej pomocy prawnej (MLA) ustanowienie regularnych kontaktów z agencjami z obszaru wymiaru sprawiedliwości i współpraca z prawodawcami w Brukseli współpraca z Europolem, a w przyszłości z agencją Frontex. Sprawy dotyczące handlu narkotykami Zwalczanie handlu narkotykami jest niezaprzeczalnie jedną ze spraw priorytetowych dla Eurojustu. Zgodnie z danymi CMS z okresu od 1 stycznia do 31 grudnia 2006 r. Eurojust otworzył 170 nowych spraw z zakresu handlu narkotykami. Państwami UE, których najczęściej dotyczą sprawy z zakresu handlu narkotykami, są (w porządku spraw otwieranych przez przedstawicielstwa krajowe w CMS): Włochy, Niemcy, Szwecja, Portugalia, Słowenia, Francja i Wielka Brytania. 37 eurojust06_pl.indd :37:14

38 Różne regiony są źródłem pochodzenia napływających na rynek europejski narkotyków. Państwa dalekowschodnie, wykorzystujące specjalne drogi przemytu przez Bałkany, są dostawcami heroiny. Kokaina napływa głównie z Ameryki Łacińskiej typowymi kanałami przez państwa takie jak: Portugalia, Hiszpania, Holandia czy Belgia. Państwa rejonu bałtyckiego, a także inne państwa, które znajdują się na granicy UE (Republika Czeska i Polska), wydają się być dużo częściej państwami pochodzenia amfetaminopochodnych. Tabletki ecstasy znajdowane są w kilku państwach, ale pewne wskazówki sugerują, że Holandia jest głównym źródłem pochodzenia tej substancji. Marihuana, która jest importowana na rynek UE, zazwyczaj pochodzi z krajów Maghrebu (szczególnie z Maroka) i jest przerzucana przez terytorium Hiszpanii. Sprawy dotyczące handlu ludźmi Zgodnie z danymi z CMS od 1 stycznia do 31 grudnia 2006 roku Eurojust pomagał w 62 sprawach dot. handlu ludźmi: 32 nowe sprawy zostały otwarte w 2006 roku, a w latach ubiegłych otwarto pozostałe 30 spraw, nad którymi w dalszym ciągu pracowano w 2006 r. Dane statystyczne podane poniżej dotyczą tylko 32 spraw otwartych w 2006 r. Należy zauważyć, że 2 z tych spraw dotyczą kwestionariuszy, a nie pracy operacyjnej. 8 z tych spraw jest związanych z handlem ludźmi w celach wykorzystywania seksualnego, a 3 są związane z handlem siłą roboczą. Przynajmniej w 13 sprawach zorganizowana grupa przestępcza została jednoznacznie zidentyfikowana. W sprawach tych zauważono następujące tendencje: Narodowość przestępców: zazwyczaj grupy albańskie i wschodnioeuropejskie, aczkolwiek w ostatniej sprawie również zidentyfikowano wietnamską grupę przestępczą. Narodowość ofiar: zazwyczaj Europejczycy z Europy Wschodniej, aczkolwiek w mniejszej liczbie spraw również pojawiają się Azjaci. Działalność: w niektórych sprawach handel ludźmi jest tylko jedną z wielu działalności prowadzonych przez grupę przestępczą. W niektórych sprawach zostały zidentyfikowane powiązania pomiędzy terroryzmem a handlem ludźmi. Państwa najczęściej dotknięte problemem handlu ludźmi w UE to (w porządku częstości występowania i zaangażowania według obserwacji poczynionych na podstawie bazy CMS): Niemcy, Austria, Holandia, Wielka Brytania, Włochy, Łotwa i Francja. Grecja i Litwa, należące do UE, a położone na jej granicach zewnętrznych, są również często stronami w tych sprawach. Z państw spoza UE bardzo często zaangażowane w sprawy dot. handlu ludźmi są Rumunia i Norwegia. 38 eurojust06_pl.indd :37:14

39 Pranie pieniędzy W roku 2006 Eurojust w dalszym ciągu był zaangażowany w sprawy z zakresu prania pieniędzy. Nowy Zespół ds. Przestępstw Finansowych i Gospodarczych analizował i ściśle monitorował nowe tendencje i ich rozwój w tej dziedzinie. Na poziomie operacyjnym otwarto w 2006 r. 72 nowe sprawy dotyczące prania pieniędzy (obejmujące również inne rodzaje przestępstw), z czego 22 sprawy dot. wyłącznie prania pieniędzy. W 2006 r. 21 przedstawicielstw krajowych zarejestrowało sprawy dot. prania pieniędzy. Państwa najczęściej zaangażowane w te sprawy to: Francja, Włochy, Portugalia i Wielka Brytania, a w mniejszym stopniu także Belgia, Luksemburg, Malta i Hiszpania. Jednym z przykładów wartościowej pomocy Eurojustu jest rozpracowanie w Maladze w Hiszpanii w 2006 r. zakrojonej na szeroką skalę operacji prania pieniędzy. Zyski z działalności przestępczej kilku nielegalnych organizacji w różnych państwach były prane w Hiszpanii za pomocą inwestycji dokonywanych przez siatki korporacyjne założone przez hiszpańską firmę prawniczą. Kwota wypranych pieniędzy została oszacowana na ponad 250 milionów euro i pochodziła głównie z przestępstw popełnianych poza granicami Hiszpanii. Sędzia hiszpański oraz policja zgłosili się do Eurojustu o wsparcie w sporządzeniu wniosków o pomoc prawną, które zostały następnie wysłane do Szwecji, Finlandii, Austrii, Wielkiej Brytanii, Francji i Holandii w celu uzyskania informacji koniecznych do sporządzenia nowych wniosków o wzajemną pomoc prawną. Hiszpańscy śledczy otrzymali informacje z Europolu, ale na tym etapie postępowania sądowego potrzebowali również akt spraw karnych, wyroków, informacji o trwających postępowaniach i śledztwach. Przedstawicielstwo Hiszpanii zorganizowało 2 zebrania koordynacyjne z przedstawicielstwami krajowymi państw zaangażowanych oraz z Włochami i Portugalią. Wszystkie państwa dostarczyły informacji na temat nielegalnego pochodzenia funduszy inwestowanych przez firmę prawniczą, włączając w to wyroki, akta spraw karnych i informacje o śledztwach i postępowaniach prowadzonych przeciwko klientom tej firmy. Władze Wielkiej Brytanii zgodziły się wysłać raport hiszpańskiemu sędziemu i nakazały zawieszenie własnych postępowań, ponieważ uważały, że hiszpański sędzia znajduje się w najlepszej sytuacji do prowadzenia postępowania sądowego w tej sprawie. 39 eurojust06_pl.indd :37:14

40 eurojust06_pl.indd :37:19

41 Wprowadzenie do przykładów spraw (10 spraw) Aby zilustrować sprawy prowadzone przez Eurojust i jego wartościowy wkład wniesiony w postępowania, poniżej przedstawiamy kilka spraw, którymi zajmowano się w roku 2006, a które dotyczyły poważnej przestępczości zorganizowanej. Większość spraw skierowanych do Eurojustu była związana z handlem narkotykami i oszustwami finansowymi. Podane przykłady dotyczą w większości tego rodzaju przestępstw, związane są także z terroryzmem i innymi rodzajami groźnej przestępczości. Oszustwo podatkowe dot. VAT na szeroką skalę przemyt [sprawa nr 1] Sprawa ta dotyczyła Węgier, Słowacji, Holandii i państwa trzeciego, tj. Chorwacji. W okresie krótszym niż rok, w 200 oddzielnych wypadkach, podejrzani węgierscy, działający na rzecz spółek słowackich i holenderskich, na podstawie licencji importowych słowackich i holenderskich importowali z Chorwacji około ton cukru o całkowitej wartości podlegającej ocleniu wynoszącej ponad 3 miliony euro. Zgodnie z licencjami importowymi miejscem spożycia towaru miały być Słowacja i Holandia. Dlatego towary te zostały opodatkowane zerową stawką VAT na Węgrzech. Cukier nigdy nie dojechał na Słowację czy do Holandii. Został sprzedany na Węgrzech a podatek VAT nie został zapłacony nigdzie na terytorium UE. Węgierski prokurator skierował sprawę do Eurojustu na początkowym etapie śledztwa. Szybko zorganizowane w połowie lipca spotkanie koordynacyjne z udziałem prokuratorów i śledczych ze wszystkich zainteresowanych państw miało na celu wymianę informacji i wyjaśnienie wymogów prawnych i kwestii praktycznych związanych z przygotowywanymi wnioskami o pomoc prawną. Wszystkie te wnioski, z wyjątkiem holenderskiego, zostały sporządzone przed końcem roku 2006, co oznacza, że sprawa może zostać wniesiona do sądu w roku Ta sprawa pokazuje, że Eurojust był wyjątkowo skutecznym punktem kontaktowym dla konkretnych państw trzecich. Międzynarodowe oszustwo inwestycyjne Kotłownia [sprawa nr 2] Ta sprawa dotyczy siatki prowadzącej działalność przestępczą. Otrzymała ona przydomek Kotłownia (boiler room), a zainicjowana została przez Hiszpanię, ale ofiarami byli obywatele niemal wszystkich państw UE. Śledztwo i postępowania były początkowo koordynowane przez Eurojust, ale ze względu na szeroko zakrojoną działalność przestępców postępy następowały powoli. 41 eurojust06_pl.indd :37:19

42 W końcu rozpoczęto śledztwo w Niemczech, gdzie znajdowało się wiele ofiar. Prokurator niemiecki wydał ENA skierowany do Hiszpanii, a podejrzani zostali wydani Niemcom. Prokurator zaproponował przekazanie wszystkich zebranych dowodów innym państwom zainteresowanym, ale tylko Finlandia i Szwecja zdecydowały się wszcząć postępowanie. Skutki zasady non bis in idem zostały przedyskutowane, a w oparciu o otrzymane z Niemiec informacje wydawało się, że nie powinno być trudności w tym zakresie. Na koniec prokurator niemiecki odmówił przejęcia postępowań z Finlandii i Szwecji. Kontynuujące swoje własne śledztwa Finlandia i Szwecja zdecydowały się na wspólne wstąpienie na drogę sądową w Finlandii. Prokurator fiński wystosował ENA do Niemiec, gdzie podejrzani odsiadywali swoje wyroki. Niemniej jednak władze niemieckie zdecydowały się nie wydawać podejrzanych Finlandii ze względu na zasadę non bis in idem, co było sprzeczne z oświadczeniem prokuratora niemieckiego złożonym w trakcie zebrania koordynacyjnego Eurojustu. Biorąc pod uwagę określenie zakresu odpowiedzialności z tytułu popełnienia przestępstwa, przeprowadzenie śledztwa i postępowania sądowego w jednym państwie było sprawą kluczową. Niezwykle pomocnym w tym byłoby, gdyby władze niemieckie w porę poinformowały resztę stron, że może jednak zaistnieć konieczność powołania zasady non bis in idem. Pornografia dziecięca w internecie [sprawa nr 3] W lipcu 2006 roku skonfiskowano kasetę video zawierającą nagrania z pornografią dziecięcą. Interpol wysłał kasetę VHS do władz jednego z państw członkowskich, by przeprowadzić dalsze śledztwo, w wyniku którego okazało się, że sprawa dotyczy dużo większej liczby ofiar i państw, niż na początku się wydawało. Znaleziono powiązania z 5 państwami UE i 3 państwami spoza Unii. 25 października 2006 roku odbyło się pierwsze spotkanie w Eurojuście mające na celu pomoc w skoordynowaniu śledztwa i pełne wykorzystanie współpracy pomiędzy różnymi państwami. Spotkanie to pozwoliło władzom, których sprawa dotyczyła, na szybką wymianę informacji i przedyskutowanie możliwych działań w przyszłości. Jeżeli dalsza analiza sprawy przez Europol wykaże powiązanie z innymi państwami, również one zostaną zaproszone na kolejne spotkanie w Eurojuście, które zostanie zorganizowane w roku Oszustwo finansowe i korupcja godzące w interesy finansowe Wspólnot Europejskich [sprawa nr 4] Na początku tego roku OLAF zwrócił się do Eurojustu o pomoc przy koordynowaniu śledztwa dotyczącego oszustwa finansowego, obejmującego Belgię, Republikę Czeską, Luksemburg, Portugalię, Wielką Brytanię i Ukrainę. 42 eurojust06_pl.indd :37:19

43 Belgia zorganizowała kilka spotkań koordynacyjnych w kwietniu 2006 roku. OLAF przygotował prezentację dotyczącą sprawy, a delegacje różnych państw wymieniły informacje na ten temat i przedyskutowały przyszłe działania w tej kwestii. Biorąc pod uwagę fakt, że działalność przestępcza miała miejsce w kilku państwach, głównym problemem było określenie najlepszego miejsca do wszczęcia postępowania. W tej sytuacji trzeba było uwzględnić różne przepisy krajowe związane z zasadą terytorialności i narodowości, a także unijne przepisy dot. jurysdykcji w sprawach dot. korupcji i ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich. Co więcej, okazało się koniecznym zorganizowanie na jak najwcześniejszym etapie spotkania koordynacyjnego władz krajowych, by przygotować wnioski o pomoc prawną w zakresie gromadzenia dowodów, skoordynować równolegle toczące się śledztwa i zapewnić pomoc OLAF w tym procesie. Znaczący postęp został odnotowany w tej sprawie, co doprowadziło do aresztowania głównego podejrzanego dzięki skoordynowanemu działaniu, które uzgodniono na spotkaniu zorganizowanym przez Eurojust. Terroryzm [sprawa nr 5] Na początku 2005 roku z informacji dostarczonych przez szwajcarską Federalną Policję Sądową wynikło, że gang złożony z co najmniej 12 osób dokonał serii kradzieży w Szwajcarii. Śledztwo wykazało, że gang był bardzo dobrze zorganizowany i że dokonywano kilku kradzieży równocześnie, by zapewnić przestępcom środki na utrzymanie, ale także by przekazać część zdobytych funduszy organizacji terrorystycznej. Aresztowani w Szwajcarii utrzymywali kontakty z innymi identycznymi komórkami we Francji i Hiszpanii, które również zostały rozpracowane i zlikwidowane. Śledztwo ujawniło, że jeden z członków komórki szwajcarskiej miał kontakty z obywatelem marokańskim, którego ekstradycji do Hiszpanii dokonano w roku Ponadto w trakcie śledztwa odkryto, że komórka ta planowała w Szwajcarii zorganizowanie ataku na samolot izraelskich linii lotniczych EL AL. Aresztowanie kilku członków przez władze szwajcarskie było wynikiem bliskiej i długiej współpracy z policją i innymi organami wymiaru sprawiedliwości wielu państw europejskich. Podejrzanymi są obywatele Algierii powiązani z Grupą Modlitwy i Walki Salafich (Salafist Group for Preaching 43 eurojust06_pl.indd :37:20

44 and Combat GSPC). Są oni podejrzani o włamywanie się do will na Costa del Sol i wysyłanie zdobytych tam łupów do Algierii. W wyniku odbytego w październiku 2005 roku taktycznego seminarium na temat terroryzmu zorganizowano w kwietniu 2006 roku spotkanie koordynacyjne w związku ze śledztwem szwajcarskim dotyczącym komórek GSPC działających w kilku państwach UE. Władze szwajcarskie potwierdziły, że to złożone śledztwo było możliwe tylko dzięki współpracy z policją i organami wymiaru sprawiedliwości wielu państw europejskich. Szczególnie istotnym było zapewnienie, by śledztwa i aresztowania, które były przeprowadzone w jednym państwie, nie zagrażały operacjom prowadzonym w innych państwach. Władze szwajcarskie podkreśliły ważną rolę, jaką odegrały Eurojust i Europol w tych sprawach. Terroryzm [sprawa nr 6] W roku 2005 władze belgijskie otrzymały informację dotyczącą istnienia irackiej grupy zajmującej się eksfiltracją. Dwóch członków tej grupy było również podejrzanych o powiązania z inną organizacją planującą ataki w Europie lub w innych częściach świata. Spotkanie koordynacyjne zostało zorganizowane w sierpniu 2005 r. We wrześniu 2006 r. powołano JIT pomiędzy Belgią i Francją. Celem tego JIT była ocena działalności tej radykalnej grupy islamskiej i metod przez nią wykorzystywanych, a także ustalenie tożsamości każdej osoby, która wspierała grupę operacyjnie czy logistycznie. Kilka wniosków o pomoc prawną w tej sprawie zostało wysłanych z Belgii do Włoch, Algierii, Tunezji i Syrii. W grudniu 2006 roku belgijski przedstawiciel krajowy został poproszony o skontaktowanie się z tymi państwami, by przyspieszyć zrealizowanie wniosków o pomoc prawną. Nielegalny handel dziełami sztuki [sprawa nr 7] Prokuratury Grecji i Włoch prowadziły oddzielne śledztwa dot. nielegalnego handlu dziełami sztuki wywożonymi z Grecji do Włoch. Celem prokuratorów było wyśledzenie przestępców i odzyskanie dzieł, które stanowią część dziedzictwa kulturowego ich państw. Aby zmaksymalizować skuteczność śledztwa organy wymiaru sprawiedliwości Grecji zwróciły się za pośrednictwem greckiego przedstawiciela krajowego o pomoc prawną do strony włoskiej. Przedstawiciele krajowi Grecji i Włoch zorganizowali spotkanie koordynacyjne wszystkich zaangażowanych w sprawę prokuratorów i funkcjonariuszy policji z tych dwóch państw. W czasie 44 eurojust06_pl.indd :37:20

45 śledztwa ujawniono związki pomiędzy członkami tej zakrojonej na szeroką skalę organizacji przestępczej, ogromne zyski z działalności, a także zamieszanie w sprawę kilku muzeów. Po pierwszym spotkaniu koordynacyjnym grecki prokurator zarządził przeszukanie domu w Grecji, w którym skonfiskowano liczne dzieła sztuki. Zorganizowano drugie spotkanie koordynacyjne, w trakcie którego ujawniono związki pomiędzy dealerami, kolekcjonerami i muzeami. Była to pierwsza sprawa dotycząca nielegalnego handlu dziełami sztuki, w którą był zaangażowany Eurojust, a jego wkład w tę sprawę okazał się być kluczowym dla dalszego pozytywnego rozwoju prowadzonego śledztwa. Bezpośrednią wymianę danych i dowodów ułatwiły dwa spotkania koordynacyjne zorganizowane przez Eurojust. Pokazało to również jasno, że organy wymiaru sprawiedliwości w Europie są zdeterminowane, by walczyć z nielegalnym handlem dziełami sztuki. Poważne oszustwo finansowe Europejski Nakaz Aresztowania [sprawa nr 8] Eurojust koordynował zakończoną sukcesem jednonocną operację dotyczącą szybkiego aresztowania we Francji obywatela Austrii w oparciu o ENA wydany przez władze austriackie. Sprawa dotyczyła dużego bankowego oszustwa finansowego dokonanego w Austrii na kwotę przynajmniej milionów euro. Podejrzany był byłym szefem jednej z największych grup bankowych w Austrii, a Eurojust działał jako ogniwo ułatwiające we Francji konfiskatę majątku podejrzanego. We wrześniu z Eurojustem skontaktował się prokurator Austrii i poprosił o ułatwienie przekazania i wykonania ENA do Francji w związku z aresztowaniem podejrzanego w południowej Francji. Austriackie przedstawicielstwo krajowe w Eurojuście natychmiast zwróciło się do francuskiego przedstawicielstwa krajowego z wnioskiem o kontakt z francuskim Prokuratorem Generalnym. W międzyczasie ENA został przetłumaczony na język francuski. O trzeciej w nocy ENA został za pośrednictwem Eurojustu przesłany do organów francuskich, które natychmiast rozpoczęły akcję. Podejrzany został aresztowany we Francji kilka godzin później tego samego poranka. Po aresztowaniu władze francuskie zdecydowały się wykonać ENA. Jednakże procedura wydania została zawieszona ze względu na rzekome problemy zdrowotne podejrzanego. Działania te nie mogłyby zostać zrealizowane bez fachowej pomocy i wsparcia ze strony Eurojustu. To, że przedstawiciele krajowi są zawsze dostępni i są w bliskich kontaktach z sobą, 45 eurojust06_pl.indd :37:20

46 daje możliwość nie tylko szybkiego działania, ale również działania w zgodzie z różniącymi się systemami prawnymi państw członkowskich UE. W wyniku intensywnych wysiłków wszystkich zaangażowanych w sprawę organów, skoordynowanych przez przedstawicielstwa francuskie i austriackie w Eurojuście, podejrzany został wydany władzom austriackim 13 lutego 2007 roku. Ten sukces został uznany za godny pochwały przez austriackiego Ministra Sprawiedliwości i media austriackie, jako bardzo ważny przykład współpracy transgranicznej. Handel narkotykami [sprawa nr 9] Prokuratura w Reggio Calabria zwróciła się o pomoc do Eurojustu w dochodzeniu prowadzonym w transgranicznej sprawie dot. organizacji handlującej kokainą, przerzucaną z Ameryki Południowej do Europy przez Holandię. Ta sprawa jest bardzo dobrym przykładem na międzynarodową współpracę pomiędzy zainteresowanymi organami wymiaru sprawiedliwości w zbieraniu dowodów i informacji, konfiskowaniu dużej ilości kokainy i aresztowaniu kilku niebezpiecznych podejrzanych, którzy byli członkami stowarzyszenie Ndrangheta, a których poszukiwania trwały kilka lat. Informacje otrzymane dzięki podsłuchowi rozmów telefonicznych pomiędzy Holandią a Niemcami odegrały ważną rolę w tym śledztwie. Również dzięki współpracy Eurojustu było możliwe zatrzymanie w Kalabrii statku z Wenezueli, który miał płynąć do Rotterdamu, i skonfiskowanie kontenera pełnego kokainy. ENA, który został wydany wobec szefa organizacji, został bardzo szybko wykonany w Niemczech. Handel narkotykami dostawa niejawnie nadzorowana [sprawa nr 10] W maju 2006 r. z przedstawicielem krajowym Szwecji skontaktował się prokurator szwedzki w sprawie dotyczącej samochodu załadowanego heroiną, który tego popołudnia miał opuścić Południowe Bałkany i udać się do Szwecji. Szwecja poprosiła o przeprowadzenie dostawy niejawnie nadzorowanej, co oznaczało, że samochód miał być pod ścisłą obserwacją przez całą trasę bez 46 eurojust06_pl.indd :37:20

47 zatrzymywania go na granicach. Potrzebna była pomoc Serbii i Czarnogóry, Chorwacji, Węgier, Austrii, Niemiec i Danii. Ponieważ nie wiedziano, którą drogą będzie jechał samochód, potrzebna była również pomoc Słowenii, Republiki Czeskiej i Republiki Słowackiej. Za pośrednictwem Eurojustu został zaangażowany w sprawę Europol, koordynujący współpracę policji i celników. Przedstawiciel krajowy Szwecji zwołał zebranie nadzwyczajne ze wszystkimi przedstawicielami krajowymi państw zaangażowanych. Wydano prośbę o pomoc prawną w tych państwach i uzyskano zezwolenie wszystkich tych państw w ciągu 2 godzin. Przedstawiciele krajowi wydali również instrukcję swoim przedstawicielstwom w Europolu. Samochód rozpoczął swoją podróż 24 godziny później, niż oczekiwano, a następnego dnia w sobotę zmienił swoją planowaną trasę i zbliżył się do granicy szwajcarskiej. Ponieważ w Szwajcarii nie uzyskano pozwolenia na dostawę niejawnie nadzorowaną (nie proszono o nią władz szwajcarskich), policja niemiecka, która śledziła samochód, chciała skonfiskować narkotyki, co wyeliminowałoby możliwość postawienia przed sądem w Szwecji odbiorców narkotyków. Szwedzki przedstawiciel krajowy wysłał wniosek o pomoc prawną, który za pośrednictwem Interpolu przekazany został szwajcarskim władzom, a zatwierdzony w chwili, gdy samochód znajdował się 20 minut od granicy szwajcarskiej. Jednakże samochód nie wjechał do Szwajcarii, a ponownie udał się na północ. Samochód został zatrzymany w niedzielę rano na południu Szwecji. Aresztowano 6 ludzi i skonfiskowano 12 kilogramów heroiny. Przestępcy zostali postawieni w stan oskarżenia, a ich proces rozpocznie się w Szwecji w styczniu 2007 r. Ta sprawa jest przykładem na to, jak ważne dla przedstawicieli krajowych są uprawnienia pozwalające im podejmować kroki konieczne do tego, by służyć pomocą w nagłych sprawach. 47 eurojust06_pl.indd :37:20

48 4 S T O S U N K I Z O R G A N A M I K R A J O W Y M I I U N I Ą E U R O P E J S K Ą Liczba spraw skierowana do Eurojustu przez organy krajowe wzrosła znacząco z 588 w roku 2005 do 771 w roku 2006, przy jednoczesnym wzroście liczby spraw złożonych. Ponieważ sukces Eurojustu jest uwarunkowany gotowością organów krajowych do korzystania z jego wsparcia, poprawa stosunków z tymi organami jest priorytetem. Upowszechnianie wiedzy o możliwościach Eurojustu na terenie UE i poza nią usług jest podstawowym warunkiem sukcesu. Mimo odnotowania znaczącej poprawy w roku 2006 faktem jest, iż nie wszystkie sprawy, które mogłyby być skierowane do Eurojustu, rzeczywiście do niego trafiły. Powołanie korespondentów krajowych, o czym wspomniano w sprawozdaniu Eurojustu z 2005 roku, które uregulowano art. 12 ust. 1 Decyzji ustanawiającej Eurojust, w dalszym ciągu nie nastąpiło we wszystkich państwach członkowskich, mimo iż obsadzenie takich stanowisk pomaga we wzmocnieniu i zintensyfikowaniu współpracy z odpowiednimi organami krajowymi. Przekonanie odpowiednich organów państw członkowskich o znaczącym wkładzie Eurojustu wciąż pozostanie jednym z gównych aspektów naszej działalności, a już w zeszłym roku zaobserwowaliśmy pozytywne tego rezultaty. Coraz więcej delegacji z państw członkowskich odwiedza Eurojust. W zeszłym roku naszą siedzibę odwiedzili prokuratorzy, sędziowie, funkcjonariusze policji, pracownicy ministerstw i deputowani parlamentów krajowych, a także Parlamentu Europejskiego. Przyjęliśmy również wizyty ze strony kilku państw zachodniobałkańskich, Ukrainy, Tajlandii, a także 15 państw Ameryki Środkowej i Południowej. Niestety Eurojust może być zmuszony do ograniczenia liczby takich wizyt ze względu na liczbę spotkań koordynacyjnych, która również znacząco wzrosła w 2006 r. Spotkania te mają zdecydowane pierwszeństwo przed innego rodzaju wydarzeniami. Kilku ministrów sprawiedliwości i wielu prokuratorów generalnych, sędziów sądu najwyższego, prokuratorów naczelnych, sędziów Wysokiego Trybunału (High Court) i delegacji parlamentarnych, włączając w to delegację Parlamentu Europejskiego, odwiedziło Eurojust w zeszłym roku, gościliśmy również Wiceprzewodniczącego Komisji Europejskiej Franco Frattiniego. Odbyły się także spotkania na wysokim szczeblu z przedstawicielami z innych części świata, takich jak Ameryka Południowa i Środkowa, USA, Tajlandia, Japonia i Indie. Seminaria promujące współpracę Aby umocnić status Eurojustu, większość przedstawicieli krajowych organizuje we własnych krajach seminaria dla sędziów, prokuratorów, funkcjonariuszy organów ścigania i urzędników z 48 eurojust06_pl.indd :37:20

49 kluczowych dla współpracy międzynarodowej departamentów w ministerstwach sprawiedliwości i spraw wewnętrznych, promujące działalność naszej organizacji. W 2006 roku w Republice Federalnej Niemiec zorganizowano 27 takich seminariów, na których niemal 2000 przedstawicieli organów ściagania zapoznało sie ze strukturą Eurojustu i jego zadaniami. W kwietniu 2006 roku w Lizbonie zorganizowano seminarium promujące, w którym wzięło udział 180 prokuratorów i które odbiło się szerokim echem w mediach. Z udziałem 80 prokuratorów i funkcjonariuszy policji odbyło się również seminarium promujące Eurojust na Cyprze. Dla niemal 100 prokuratorów i urzędników Ministerstwa Sprawiedliwości zorganizowano w Republice Słowackiej 2 seminaria, a kolejne 2 dla 200 prokuratorów i sędziów odbyły się w Republice Czeskiej. Zorganizowano również seminaria w Belgii, Grecji, na Węgrzech, w Holandii, Irlandii, Francji, Włoszech, Polsce i w Wielkiej Brytanii. Eurojust dość często bierze udział w seminariach organizowanych przez inne instytucje UE, Radę Europy, ONZ itd., podczas których prezentowane są informacje na temat Eurojustu, jego roli i funkcjonowania. W roku 2006 wzięliśmy udział w tego typu wydarzeniach w Hiszpanii, Chorwacji, Bułgarii, FYROM (była Jugosłowiańska Republika Macedonii), Federacji Rosyjskiej i Japonii. Eurojust uczestniczył również w seminarium zorganizowanym przez Stowarzyszenie Prokuratur Ameryki Łacińskiej (Asociación Iberoamericana de Ministerios Públicos) w Santiago de Chile w listopadzie 2006 r. Eurojust docenia korzyść, jaką przynosi uczestnictwo przedstawicieli krajowych i ich asystentów w takich spotkaniach, jeśli tylko działalność ta nie przeszkadza im w prowadzeniu spraw, które pozostaje podstawowym zadaniem Eurojustu. Wzrost liczby wizyt pokazuje, że Eurojust jest coraz bardziej znany w całej UE i poza nią, ale w dalszym ciągu pozostaje wiele do zrobienia, by zwiększyć wiedzę na temat działalności Eurojustu i sposobu, w jaki organizacja ta może się przyczynić do postępu w codziennej pracy organów ścigania. 49 eurojust06_pl.indd :37:20

50 eurojust06_pl.indd :37:29

51 eurojust06_pl.indd :37:31

52 5 P A Ń S T W A T R Z E C I E W swojej codziennej pracy Eurojust wciąż napotyka na przypadki świadczące o tym, iż przestępcy traktują świat jak globalną wioskę. Niektóre koordynowane sprawy dotyczyły co najmniej 10 państw członkowskich oraz kilku państw trzecich. Dlatego też Eurojust kontynuował wzmacnianie kontaktów z państwami spoza Unii Europejskiej. USA W listopadzie została podpisana w Waszyngtonie Umowa o współpracy pomiędzy USA i Eurojustem. Podpisanie umowy poprzedzone zostało wizytą w Eurojuście Prokuratora Generalnego USA w październiku. Porozumienie wejdzie w życie 5 stycznia 2007 r., a najpóźniej 10 stycznia prokurator łącznikowy, Mary Ruppert, rozpocznie pracę w Eurojuście. Norwegia Istniejące porozumienie z Norwegią okazało się być bardzo pożyteczne. Współpraca pomiędzy norweskim prokuratorem łącznikowym w Eurojuście, Knutem Kallerudem, i Kolegium okazała się być bardzo owocna. Z żalem pożegnaliśmy Knuta Kalleruda pod koniec roku A ponieważ jego następca, Kim Sundet, już został mianowany, oczekujemy dalszego pozytywnego rozwoju naszej współpracy. Rumunia Umowa o współpracy z Rumunią również przyniosła bardzo pozytywne skutki. Na początku września rząd rumuński przysłał do Eurojustu Elenę Dinu w charakterze sędziego łącznikowego, co natychmiast spowodowało wzrost spraw skierowanych do Eurojustu przez Rumunię. Eurojust z dużym zadowoleniem przyjął informację, iż od 1 stycznia 2007 r. Elena Dinu zostanie przedstawicielem krajowym Rumunii. Jednocześnie umowa pomiędzy Rumunią i Eurojustem wygasła po oficjalnym przystąpieniu Rumunii do UE. Islandia W październiku złożyła wizytę w Eurojuście delegacja z Islandii, by przyjrzeć się bliżej rozwojowi współpracy pomiędzy Islandią i Eurojustem. To, że żaden prokurator łącznikowy z Islandii nie pracuje w Eurojuście, może być spowodowane ograniczoną liczbą spraw, w które zaangażowany był ten kraj w 2006 r., a także tym, że przestępczość zorganizowana nie jest tak powszechna w Islandii, jak w innych państwach. 52 eurojust06_pl.indd :37:31

53 Federacja Rosyjska Negocjacje dotyczące Umowy o współpracy z Federacją Rosyjską rozpoczęły się w 2006 r. 27 marca Przewodniczący i dwóch Wiceprzewodniczących Kolegium Eurojustu odwiedzili Moskwę, gdzie spotkali się z Vladimirem Ustinowem, ówczesnym Prokuratorem Generalnym Federacji Rosyjskiej. Uzgodniono, że delegacja rosyjska odwiedzi Eurojust najpóźniej w lecie, by odbyć pierwszą turę negocjacji. Do tej pory odbyły się 2 tury negocjacji, ale ze względu na różnice w systemach prawnych i w stanie wdrożenia prawodawstwa dot. ochrony danych w Federacji Rosyjskiej, będą potrzebne dalsze negocjacje w 2007 r. Ukraina Ambasador Ukrainy odwiedził Eurojust w marcu, a delegacja pracowników ukraińskiego Ministerstwa Sprawiedliwości i Prokuratury Generalnej gościła w Eurojuście w czerwcu. Wprawdzie Ukraina i Eurojust dążyły do zawarcia porozumienia, podniesiono jednak zastrzeżenia dot. ochrony danych, jako że prawodawstwo w tym zakresie nie jest jeszcze gotowe, a co dopiero wdrożone, co oznacza, że potrzeba jeszcze trochę czasu, zanim porozumienie będzie mogło wejść w życie. Strona ukraińska zapewniła, iż powiadomi Eurojust, jak tylko konieczne w tym zakresie kroki zostaną poczynione. Szwajcaria W wyniku wspomnianej w sprawozdaniu rocznym z 2005 r. wizyty w Eurojuście delegacji z Federalnego Ministerstwa Sprawiedliwości i Prokuratury Federalnej Szwajcarii Parlament Konfederacji Szwajcarskiej (Bundesrat) uznał pod koniec 2006 r., że korzystne będzie rozpoczęcie negocjacji z Eurojustem w sprawie Umowy o współpracy. Pierwsza tura negocjacji ma się rozpocząć w kwietniu 2007 r. Bułgaria Kilka wizyt zostało złożonych w Bułgarii, by pomóc temu krajowi w przygotowaniu organów wymiaru sprawiedliwości w obszarze prawa karnego do przystąpienia do UE. Dzięki pozytywnemu nastawieniu Prokuratora Generalnego Republiki Bułgarskiej, Borisa Velcheva, bułgarski przedstawiciel krajowy został nominowany tuż przed przystąpieniem Bułgarii do UE. Mariana Lilova podejmie swoje obowiązki na początku lutego 2007 r. 53 eurojust06_pl.indd :37:31

54 Bałkany Zachodnie Współpraca operacyjna z punktami kontaktowymi na Zachodnich Bałkanach wzrosła znacząco w 2006 r., przy czym niektóre punkty kontaktowe były bardziej aktywne niż inne. Eurojust zorganizował 2 spotkania specjalne. Przedstawiciele krajowi Eurojustu złożyli wiele wizyt w państwach Bałkanów Zachodnich, by wygłosić przemówienia na seminariach na temat Eurojustu i by zacieśniać stosunki z tymi państwami. Ta działalność zaczęła przynosić pozytywne skutki, ponieważ coraz częściej o pomoc do Eurojustu zwracają się nasi koledzy z tych państw. Eurojust w 2006 r. przyjął wizytę chorwackiego Ministra Sprawiedliwości oraz Ambasadora FYROM i Albanii, którzy wyrazili zainteresowanie Umową o współpracy. Minister chorwacki wyraził pogląd, że porozumienie będzie zgodne z polityką Chorwacji jako państwa kandydującego do UE. Albańskie Ministerstwo Sprawiedliwości przysłało oficjalne pismo z wnioskiem o rozpoczęcie negocjacji. We wrześniu złożyli nam nieformalną wizytę albańscy prokuratorzy. Mołdawia W grudniu delegacja z Mołdawii odwiedziła Eurojust. Przedstawiciele Ministerstwa Sprawiedliwości i Prokuratury wyrazili zainteresowanie możliwością podpisania porozumienia pomiędzy Mołdawią a Eurojustem. Inne państwa trzecie W roku 2006 r. Eurojust przyjął wizytę ambasadora z Indii, delegacje z Izraela, Turcji i Tajlandii, jak również ambasadora japońskiego i delegację japońską. Federalna Prokuratura japońska rozważa przysłanie swojego przedstawiciela do Eurojustu na miesięczną misję rozpoznawczą, by ocenić, czy porozumienie z Eurojustem byłoby pożyteczne. IberRed Kontakty z IberRed (Red Iberoamericana de Cooperación Judicial) pogłębiły się w roku W ramach kilku spraw operacyjnych państwa Ameryki Środkowej i Południowej uczestniczyły w spotkaniach koordynacyjnych w Eurojuście. Niewątpliwą przeszkodą w podpisaniu porozumienia jest fakt, iż IberRed nie ma osobowości prawnej i nie reprezentuje państw. Eurojust będzie próbował znaleźć rozwiązanie tego problemu. 54 eurojust06_pl.indd :37:31

55 Międzynarodowy Trybunał Karny W roku 2006 r. odbyło się kilka spotkań z Biurem Prokuratora Międzynarodowego Trybunału Karnego (International Criminal Court ICC). Uzgodniono, że zostanie podpisany list intencyjny z Eurojustem w celu rozpoczęcia negocjacji w sprawie Umowy o współpracy. Projekt tego listu właśnie jest analizowany i zostanie prawdopodobnie podpisany na początku 2007 r. Kontakty zewnętrzne rozwinęły się znacząco w 2006 roku, ale istnieje jeszcze wiele możliwości podpisania większej ilości porozumień i zwiększenia częstotliwości kontaktów z państwami spoza UE, a także z organizacjami międzynarodowymi. Eurojust jest otwarty na wszelkie kontakty tego rodzaju, gdyż wpływają one pozytywnie na współpracę, gwarantując przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości nie tylko w samej UE, ale również w globalnej wiosce. 55 eurojust06_pl.indd :37:31

56 eurojust06_pl.indd :37:42

57 ADMINISTRACJA EUROJUSTU eurojust06_pl.indd :37:46

58 6 A D M I N I S T R A C J A Wprowadzenie Dyrektor Administracyjny (DA), pod nadzorem Przewodniczącego Kolegium, jest odpowiedzialny za codzienne zarządzanie pionem administracyjnym, co obejmuje zarządzanie kadrami i wykonanie budżetu. W tych ramach DA kieruje pracą dyrektorów działów, biur i służb oraz wszystkich pracowników Eurojustu. DA i jego zespół z zadowoleniem informują, że cele strategiczne dla pionu administracyjnego określone przez Kolegium i cele wyznaczone w administracyjnym Programie pracy na rok 2006 zostały w dużym stopniu osiągnięte, a rok zakończył się znaczącym postępem i utorowaniem drogi do przejścia od fazy ustanowienia do fazy konsolidacji Eurojustu. Wsparcie Kolegium przez pion administracyjny wzrosło w wielu obszarach. System Zarządzania Sprawami (CMS) został znacząco poprawiony, praca nad bezpieczną infrastrukturą komunikacyjną przyniosła pierwsze owoce. Zatrudnienie analityków do zarządzania sprawami przyczyniło się do poprawy pracy operacyjnej. Mając na celu ustanowienie Zintegrowanego Systemu Zarządzania Jakością, DA za zgodą Kolegium ustanowił Wewnętrzne Standardy Eurojustu ds. Kontroli, które odnoszą się bezpośrednio do postępów w pionie administracji Eurojustu w zakresie przestrzegania zaleceń Europejskiego Trybunału Obrachunkowego i Służby Audytu Wewnętrznego Komisji Europejskiej. Drugi Komitet Pracowniczy Eurojustu rozpoczął swoją kadencję w roku 2006, a jego bliska współpraca z DA zaowocowała ogólną poprawą warunków pracy i przedstawieniem kilku inicjatyw dla dobra pracowników Eurojustu. Nowe wyzwania dla pionu administracyjnego obejmują rewizję struktury organizacyjnej Eurojustu i negocjacje dot. stałej siedziby tej organizacji. 58 eurojust06_pl.indd :37:46

59 Zatrudnienie i struktura organizacyjna: DZIAŁ BUDŻETOWO-FINANSOWY WSPÓLNY ORGAN NADZORCZY DZIAŁ KADR KOLEGIUM DZIAŁ ZARZĄDZANIA INFORMACJĄ DZIAŁ OBSŁUGI PRAWNEJ DYREKTOR ADMINISTRACYJNY SEKRETARZ KOLEGIUM INSPEKTOR OCHRONY DANYCH DZIAŁ BEZPIECZEŃSTWA I SŁUŻB POMOCNICZYCH RZECZNIK PRASOWY EJN Zarządzanie budżetem i kształtowanie się budżetu w latach Eurojustowi przyznano budżet w wysokości 14,7 miliona euro na rok Jest to 13-procentowy wzrost w porównaniu z 2005 r. Właściwe zarządzanie finansami Eurojustu, obejmujące wykonanie budżetu w 97 % przeznaczonych środków, jeszcze raz potwierdził Europejski Trybunał Obrachunkowy. W odpowiedzi na wzrost liczby spraw, a także dalszy rozwój i przygotowywanie bezpiecznego łącza komunikacyjnego z państwami członkowskimi i Europolem budżet operacyjny wzrósł w 2006 r. o 21 %. Ponadto Eurojust dokonał wypłaty przeznaczonych środków w 80 % do 31 grudnia 2006 r. Około transakcji zostało zrealizowanych w 2006 r. Rozporządzenie Finansowe Eurojustu zostało uzgodnione z Komisją w marcu 2006 r. i przyjęte przez Kolegium 20 kwietnia 2006 r. Eurojust otrzymał pozytywną ocenę Europejskiego Trybunału Obrachunkowego dot. jego rozliczeń finansowych i poprawy w zakresie finansowania delegacji. Po ścisłych konsultacjach z Komisją Europejską i innymi agencjami Eurojust postanowił wdrożyć projekt ABAC z nadzieją, że zostanie on uruchomiony do stycznia 2008 r. W grudniu 2006 r. zakończono prace i wprowadzono do użytku skuteczniejszą elektroniczną formę przetwarzania rozliczeń delegacji (tzw. E-Missions). 59 eurojust06_pl.indd :37:46

60 Wykres nr 8: Budżet Eurojustu (kwoty w mln. euro) Wnioskowany Otrzymany Wykonany Rekrutacja i zarządzanie kadrami W roku 2006 Dział Kadr początkowo skoncentrował się w gównej mierze na zwiększaniu kadr (o pracowników na czas określony) oraz z zadowoleniem odnotował wzrost liczby delegowanych na czas określony ekspertów krajowych, pracowników tymczasowych oraz stażystów. Wiele wysiłków włożono również w implementację nowego Regulaminu pracowniczego z 1 maja 2006 r. oraz nowego przewodnika dot. elastycznego czasu pracy. Rosnąca liczba pracowników również doprowadziła do zwiększenia wewnętrznych i zewnętrznych sesji szkoleniowych. Eurojust podpisał Wewnętrzne porozumienie w sprawie szkoleń (Inter Service Level Agreement on Training) z Komisją Europejską, które znacząco zwiększy możliwości udziału pracowników Eurojustu w szkoleniach. Do końca roku 2006 obsadzono 93 stanowiska ze 112, które zostały zaplanowane przy ustanawianiu Eurojustu, a rekrutacja na pozostałe wakaty jest w toku. 60 eurojust06_pl.indd :37:46

61 Dział Kadr z przyjemnością odnotował pozytywną tendencję w zakresie zainteresowania Eurojustem w postaci stałego wzrostu podań o pracę na nieobsadzone stanowiska, a także w postaci licznych wniosków o staże, co doprowadziło do przeprowadzenia reformy polityki rekrutacyjnej, która zostanie wdrożona na początku 2007 r. W roku 2006 Dział Kadr we współpracy z Komisją Europejską oraz organami i agencjami UE wziął udział w spotkaniach przygotowawczych mających na celu ustanowienie wewnątrzinstytucyjnego rynku pracy na rzecz zwiększenia mobilność personelu instytucji UE. Eurojust wybrał również nowy Komitet Pracowniczy i jest na ostatnim etapie tworzenia Komitetu ds. Imprez Sportowo-Kulturalnych. Dużo uwagi poświęcono kwestiom zdrowia i opieki społecznej. W przygotowaniu znajduje się Strategia dla dobra pracowników, a w międzyczasie Eurojust przyjął uchwałę w sprawie zakazu palenia w siedzibie, która ma wejść w życie od 1 stycznia 2007 r. i zobowiązał się udzielić pomocy pracownikom chcącym rzucić palenie. Wykres nr 9: Kadry 61 eurojust06_pl.indd :37:47

62 Zarządzanie informacją Dział Zarządzania Informacją (Information Management IM) odnotował znaczący postęp we wszystkich głównych obszarach działalności w roku Z technicznego punktu widzenia projekt Bezpiecznej Infrastruktury Komunikacyjnej zaowocował dostosowaniem się do dużej liczby wymogów bezpieczeństwa, co z kolei pozwoliło na ustanowienie pierwszego bezpiecznego połączenia między pojedynczym państwem członkowskim a Eurojustem, które zostanie uruchomione w grudniu. Wewnątrz organizacji uruchomiono sieć intranet i zakończono wszystkie prace przygotowawcze konieczne do wdrożenia Systemu Zarządzania Dokumentami. Nasz Helpdesk poradził sobie z 45-procentowym wzrostem liczby zapytań oraz ukończeniem przygotowań do kilku dużych projektów, w tym projektu bezpiecznego łącza Europolu i Eurojustu pozwalającego na dostęp do Systemu Informacyjnego Schengen. W listopadzie oficjalnie otwarto bibliotekę i zainstalowano bazę danych dostępnych publikacji. Najbardziej znaczącą zmianą w IM w 2006 r. było ustanowienie Zespołu ds. Systemu Zarządzania Sprawami. Zatrudniono pierwszych 4 analityków ds. zarządzania sprawami i przygotowano dla zespołu strategię, którą przedyskutowało i zatwierdziło Kolegium. Zespół ds. Systemu Zarządzania Sprawami będzie wspierał przedstawicieli krajowych w ich pracy operacyjnej, w szczególności z CMS. Biuro prasowe i PR stały się częścią IM w 2006 roku. Miniony rok wykazał wzrost zainteresowania mediów Eurojustem, jak również wzrost liczby komunikatów prasowych, a także wizyt składanych przez specjalistów i przedstawicieli uniwersytetów, wzrost liczby odwiedzających stronę internetową Eurojustu, która stanowi bardzo cenne narzędzie informacyjne. Biuro prasowe i PR Eurojustu były gospodarzami spotkań z przedstawicielami prasy międzynarodowej. Zorganizowano wiele wywiadów z Przewodniczącym i przedstawicielami krajowymi, które miały na celu poinformowanie prasy o pracy i osiągnięciach Eurojustu. Podpisanie Umowy o współpracy pomiędzy Eurojustem a USA przyciągnęło znaczną uwagę mediów międzynarodowych. Dział Obsługi Prawnej Zapotrzebowanie na usługi Działu Obsługi Prawnej w dalszym ciągu wzrasta. Niedawne powiększenie Działu pozwala na lepszą specjalizację w ramach 3 głównych zakresów jego kompetencji. 62 eurojust06_pl.indd :37:47

63 W ramach doradztwa prawnego i wspierania Kolegium, przedstawicieli krajowych i zespołów Dział Obsługi Prawnej był bardzo zaangażowany w negocjacje z państwami trzecimi i innymi partnerami, z USA włącznie. Dział przygotował dokumenty w sprawie polityki w takich dziedzinach, jak konflikt jurysdykcji, Sieć ds. Zwalczania Korupcji, SIS II, Plan Działania ds. Zwalczania Terroryzmu i Przyszłości Eurojustu, a także aktywnie wspierał Kolegium w przygotowywaniu dwóch najważniejszych seminariów, tj. seminarium w sprawie przyszłości Eurojustu i EJN, a także seminarium w sprawie ENA. Dział ten wspierał również zespoły w realizacji projektów, takich jak przygotowywanie we współpracy z Europolem przewodnika po prawodawstwie państw członkowskich UE na temat Wspólnych Zespołów Dochodzeniowo- Śledczych (JIT). Druga dziedziną, którą zajmował się Dział, było udzielanie porad prawnych DA i pionowi administracyjnemu. Dział Obsługi Prawnej udzielił porad w sprawie Przepisów wdrażających do Regulaminu Pracowniczego oraz uczestniczył w negocjacjach z państwem goszczącym naszą instytucję, Europolem i ICC. Reprezentuje on również Eurojust podczas sporów prawnych. Nadzorowanie Działu Zaopatrzenia jest trzecim głównym polem działania Działu Obsługi Prawnej. Rozrost Eurojustu doprowadził do wzrostu liczby przetargów, które muszą być przeprowadzone i monitorowane, liczby umów, które są sporządzane, negocjowane, zawierane i wdrażane. Wzrasta również zapotrzebowanie na doradztwo w sprawie regulacji dot. zamówień publicznych. Dział Bezpieczeństwa, Służb Pomocniczych i Obsługi Spotkań Ostatni rok był bardzo pracowity. Osiągnięto ogromny postęp w kwestii poprawiania i wdrażania wewnętrznych procedur pracy, co pozwoliło na lepszą integrację tego Działu i zapewniło mu większą skuteczność. Zarządzanie bezpieczeństwem Nie odnotowano żadnych większych incydentów związanych z bezpieczeństwem w 2006 r. Kolegium przyjęło Zasady bezpieczeństwa, które są w trakcie wdrażania i które mają na celu dalsze poprawienie bezpieczeństwa w Eurojuście. Konferencje, spotkania koordynacyjne, a także inne spotkania wewnątrz Eurojustu i poza nim były bardzo wymagające, jeśli chodzi o zadania stawiane temu Działowi. Struktura organizacyjna Działu została poprawiona, poczyniono także 63 eurojust06_pl.indd :37:47

64 przygotowania do reorganizacji infrastruktury, wymaganej do przeprowadzania operacji Eurojustu zarówno w przyszłych biurach satelitarnych, jak i w przyszłej stałej siedzibie. Zarządzanie obiektem i sprawy ogólne Poczyniono duży postęp w zakresie zapewnienia odpowiednich i dodatkowych powierzchni biurowych. Planowanie stałej siedziby Eurojustu w dalszym ciągu jest jedną z ważniejszych spraw, a Dział ten spotyka się z przedstawicielami państwa goszczącego co tydzień, by przygotować się do tego ważnego projektu. Również istotny postęp odnotowano w zakresie uzyskania dodatkowej przestrzeni biurowej do czasu przeprowadzki do nowej siedziby. Organizacja konferencji i innych wydarzeń Eurojust poradził sobie z 40-procentowym wzrostem liczby konferencji, składanych mu wizyt, seminariów strategicznych i spotkań koordynacyjnych, które odbyły się w tym roku. Obecnie prowadzone są prace przygotowujące do koniecznych zmian organizacyjnych, by ułatwić i usprawnić przewidywany wzrost kluczowej działalności Kolegium w latach Sekretariat Kolegium Sekretariat Kolegium skutecznie wspierał działalność Kolegium w roku Zakres świadczeń Sekretariatu Kolegium wzrósł znacząco, zwłaszcza jeśli chodzi o działalność operacyjną Kolegium. Od września 2006 roku Sekretariat otwiera i zamyka sprawy dotyczące CMS i tworzy zestawienia statystyczne Kolegium dot. spraw przez nie prowadzonych, jak również dokumantację projektu pilotażowego w sprawie klasyfikacji spraw ze względu na ich złożoność. Sekretariat Kolegium przygotowuje sesje plenarne Kolegium. Zespoły Kolegium również potrzebują coraz częściej wsparcia ze strony Sekretariatu Kolegium w zakresie danych statystycznych, seminariów strategicznych, organizacji spotkań itp. Sekretariat Kolegium również działa jako ogniwo kontaktowe pomiędzy prokuratorami łącznikowymi a sędziami łącznikowymi delegowanymi na czas określony do Eurojustu i Kolegium. W 2006 r. Sekretariat Kolegium zorganizował lub wspierał organizację ważnych wydarzeń, takich jak Strategiczne Spotkanie Planistyczne, seminarium wiedeńskie w sprawie przyszłości Eurojustu i EJN, wizyty ambasadorów UE i innych państw, a także regularne spotkania z Sekretariatem Rady, Komisją i Trojką. 64 eurojust06_pl.indd :37:47

65 W zeszłym roku Sekretariat Kolegium pośredniczył również w kontaktach Kolegium z pionem administracyjnym, promując i wdrażając inicjatywy mające na celu poprawę przepływu informacji i podziału pracy pomiędzy nimi. Sekretariat EJN Działalność Sekretariatu EJN w 2006 r. była uwarunkowana w szczególności oświadczeniem Komisji Europejskiej, że przygotowuje ona dokument w sprawie przyszłości Eurojustu i EJN, a także pracami nad ulepszeniem systemu informacyjnego w sieci. W następstwie oświadczenia Komisji Europejskiej została utworzona grupa robocza mająca wspierać prezydencję w przygotowaniu oświadczenia dla Komisji Europejskiej jako wkładu EJN do tworzonego przez Komisję dokumentu. Sekretariat z zadowoleniem donosi, że Dokument dot. Przyszłości EJN został oficjalnie przyjęty na 25 zjeździe EJN. Druga wersja Fiches Belges, narzędzia informacyjnego EJN, obejmująca wszystkich członków i zawierająca informacje na temat JIT, została udostępniona. Pierwsza wersja oprogramowania Atlas ENA również jest dostępna na stronie internetowej EJN od marca 2006 roku. Umowa dotycząca dalszego rozwoju strony internetowej EJN została podpisana z zewnętrzną spółką we wrześniu 2006 r. W następstwie starań nowej grupy roboczej, wspierającej wykonawcę uwagami ze strony kluczowych użytkowników strony, został przygotowany plan projektu sfinalizowania Kompendium. Kolejny plan projektu przygotowano w zakresie rozwoju oprogramowania Atlas, który pozwoli na szybszą konfigurację przy korzystaniu z centrum wsparcia sieciowego EJN. Szczególną uwagę poświecono włączeniu do systemu informacyjnego EJN Rumunii, Bułgarii i Norwegii. Inspektor Ochrony Danych (DPO) W następstwie przyjęcia przez Radę w 2005 r. Zasad ochrony danych w Eurojuście Inspektor Ochrony Danych (DPO) musiał włożyć wiele wysiłku w dodatkowe działania związane z wdrażaniem przyjętych uregulowań i przyczynił się do przygotowania dodatkowych zasad definiujących szczególne aspekty stosowania zasad ochrony danych do danych niezwiązanych ze sprawami, jak 65 eurojust06_pl.indd :37:47

66 również zasad wewnętrznych dot. rejestrowania rozmów telefonicznych i korzystania z internetu. DPO miał również swój wkład w sporządzanie obszernych zasad bezpieczeństwa i raportu dla Rady w sprawie ich wdrożenia. DPO był również zaangażowany w negocjacje z USA, które zostały sfinalizowane w listopadzie 2006 r. poprzez podpisanie umowy zawierającej istotne przepisy na temat ochrony danych. W roku 2006 DPO zajmował się 2 sprawami dotyczącymi podejrzeń o naruszenie ochrony danych, zgodnie z art. 12 zasad ochrony danych. Dzięki wprowadzenia dodatkowych zasad w czerwcu 2006 r. procedura dochodzeniowa i rola wszystkich zaangażowanych stron została wyjaśniona. DPO miał również do czynienia z dwoma wnioskami podmiotów figurujących w bazie danych o dostęp do danych osobowych i jednym wnioskiem o usunięcie danych. W celu zwiększania wiedzy na temat ochrony danych informacje z tego zakresu zostały obecnie włączone do szkoleń Eurojustu dla nowych pracowników. DPO jest zaangażowany w dalszy rozwój CMS, włączając w to przyszłe bezpieczne łącze z państwami członkowskimi (projekt E-POC III). DPO również koordynował działania podjęte w następstwie zaleceń pierwszego raportu z kontroli przeprowadzonego przez Wspólny Organ Nadzorczy. DPO przeprowadził pierwszą doroczną analizę zasad ochrony danych zgodnie z byłym art. 27 ust. 1, obejmującą sprawdzenie sposobu przetwarzania danych w 5 przedstawicielstwach krajowych, jak również bardziej ogólne kontrole CMS i praktyk w zakresie bezpieczeństwa. Komitet Pracowniczy Eurojustu Nowy Komitet Pracowniczy został wybrany w kwietniu 2006 r. w celu propagowania otwartej i przejrzystej komunikacji wśród administracji. Komitet ten reprezentuje interesy kadry Eurojustu i stanowi łącze komunikacyjne pomiędzy zarządem a pracownikami. Komitet Pracowniczy Eurojustu w ramach regularnych spotkań z DA i jego zespołem przedstawił 66 różne kwestie, począwszy od inicjatyw mających na celu poprawienie atmosfery pracy, a skończywszy na propozycjach z zakresu strategii instytucjonalnej. Niektóre z tych inicjatyw i propoeurojust06_pl.indd :37:47

67 zycji już zostały wdrożone albo są w trakcie wdrażania. Niemniej jednak w dalszym ciągu istnieją kwestie, które muszą zostać przedyskutowane i sfinalizowane. Priorytetem na rok 2007 będzie wdrożenie strategii w sprawie zdrowia, bezpieczeństwa i ogólnie pojętego dobra pracowników, rewizja procedur rekrutacyjnych, wykorzystanie w pełni możliwości szkoleniowych oraz zbadanie wykonalności utworzenia Europejskiej Szkoły w Hadze. Komitet Pracowniczy Eurojustu będzie kontynuował utrzymywanie bliskich więzi ze Zgromadzeniem Związku Komitetów Pracowniczych Unii Europejskiej (Assembly of Agency Staff Committees of the European Union AASC), a także ze Związkami Pracowników Organizacji Międzynarodowych w Królestwie Niderlandów (Staff Associations from International Organisations in the Netherlands IOSA). Dyrektorzy Działów i innych jednostek administracyjnych Eurojustu (od lewej do prawej): Jacques Vos, Dział Bezpieczeństwa, Służb Pomocniczych i Obsługi Spotkań, Elizabeth Casey, Dział Budżetowo- Finansowy, Jon Broughton, Dział Zarządzania Informacjami, Catherine Deboyser, Dział Obsługi Prawnej, Ernst Merz, Dyrektor Administracyjny, Carla Garcia Bello, Sekretarka Kolegium, Angel Galgo, Sekretarz EJN, Diana Alonso Blas, Inspektor Ochrony Danych, Jean Moeremans, Dział Kadr, Joannes Thuy, Rzecznik prasowy. 67 eurojust06_pl.indd :37:49

68 7 O C E N A W Y W I Ą Z A N I A S I Ę Z Z A D A Ń W Y Z N A C Z O N Y C H N A r. Niniejszy rozdział przedstawia cele zawarte w sprawozdaniu za 2005 r., które, za aprobatą Kolegium, Eurojust miał zrealizować w 2006 r. Tak jak w wypadku wcześniejszych sprawozdań rocznych dokonano oceny stopnia realizacji tych celów w 2006 r. ZADANIA W ZAKRESIE PROWADZENIA SPRAW OCENA Ustanowienie jednolitej strategii prowadzenia spraw Wykonane częściowo, ale wymaga ciągłego udoskonalania również ze względu na nowe rodzaje spraw, a także ze względu na rozwijanie naszego Systemu Zarządzania Sprawami (CMS). Zwiększenie aktywnej roli i potencjału Eurojustu w zakresie spraw dotyczących terroryzmu i strategii jego zwalczania Dążenie do częstszego wykorzystywania formalnych uprawnień Eurojustu wynikających z art. 6 lit. a) i 7 lit. a) Decyzji ustanawiającej Eurojust Rewizja efektów organizowanych przez nas seminariów strategicznych na poszczególne tematy Wykonano przynajmniej częściowo. Terroryzm był i nadal pozostaje kwestią priorytetową. Nasz Zespół ds. Terroryzmu i jego Przewodniczący dzielnie promują Eurojust zarówno w sprawach, jak i kwestiach polityki przy każdej nadarzającej się okazji na wszystkich właściwych forach. Liczba informacji na temat dochodzeń w sprawach terrorystycznych, które powinny być dostarczane Eurojustowi na mocy Decyzji Rady z września 2005 r. przez właściwe organy państw członkowskich, powinna się zdecydowanie zwiększyć. Wprawdzie staraliśmy się wykorzystać nasze uprawnienia na mocy art. 6 lit. a) i 7 lit. a), nie mieliśmy jednak zbyt dużo okazji, by tak czynić, głównie ze względu na to, że informacje nam dostarczane mają bardzo często ograniczony zakres (patrz poniżej). W obecnej sytuacji ustaliliśmy, że właściwe organy państw członkowskich zazwyczaj działają w zgodzie z naszymi nieformalnymi sugestiami i propozycjami, a nawet zgadzają się na podjęcie inicjatyw przewidzianych w tych artykułach w trakcie spotkań koordynacyjnych, bez konieczności oficjalnego wykorzystywania naszych uprawnień. Wykonano. Ustalono, że seminaria, które były organizowane w początkowych latach istnienia Eurojustu, by nawiązać kontakty i stworzyć zaufanie pomiędzy specjalistami praktykami z różnych systemów prawnych, którzy nie znali się wzajemnie zbyt dobrze, nie były tak efektywne, jak spotkania operacyjne dot. konkretnych spraw. Podjęto zatem decyzję, by organizować więcej spotkań operacyjnych, a mniej strategicznych dot. ogólnych tematów z zakresu prawa karnego. Dalsze wzmocnienie strategii promowania współpracy w ramach Eurojust i pozyski wania spraw Wykorzystanie dotychczasowych doświadczeń i zgromadzonych informacji w celu generowania i inicjowania naszych własnych spraw Wykonano. Zorganizowaliśmy kilka seminariów promujących Eurojust, zwłaszcza w państwach członkowskich, które przyłączyły się do UE w 2004 r. w miejscach, gdzie w przeszłości takie seminaria były bardzo nieliczne czy też ich w ogóle nie było. Z przyjemnością odnotowaliśmy, że liczba spraw skierowanych przez państwa, w których przeprowadzane były te seminaria, znacząco wzrosła w 2006 r. Wygenerowaliśmy i zainicjowaliśmy kilka naszych własnych spraw, możemy polegać tylko na informacjach, które często są ograniczone i dostarczane przez państwa członkowskie. Musimy inicjować więcej spraw w tym zakresie. 68 eurojust06_pl.indd :37:49

69 ZADANIA W ZAKRESIE PROWADZENIA SPRAW OCENA Poprawa w zakresie kontynuacji działań i dawania impulsów na obszarach, na których zidentyfikowano przeszkody w wykonywaniu pomocy prawnej i innych form współpracy organów wymiaru sprawiedliwości Regularnie identyfikujemy przeszkody i składamy z nich sprawozdania właściwym organom państw członkowskich za pośrednictwem przedstawicieli krajowych. Wiele, a właściwie większość takich przeszkód wymienionych w aneksie II sprawozdania za 2005 r., w dalszym ciągu nie została usunięta. Jednakże z przyjemnością odnotowaliśmy, że krytyka Hiszpanii i Wielkiej Brytanii w zeszłym roku zaowocowała pozytywnymi zmianami. ZADANIA WEWNĘTRZNE OCENA Poprawa wyników Eurojustu poprzez: ustanowienie właściwego systemu zarządzania wydajniością ustanowienie norm wydajności podniesienie statusu Eurojustu poprzez intensywniejsze wykorzystanie Biura Prasowego Osiągnięte częściowo i kontynuowane. Analiza pod kątem mocnych i słabych punktów, możliwości i zagrożeń została zakończona, a projekt dotyczący modelu spraw trwa. Obie te kwestie stanowią podstawę dla właściwego systemu zarządzania, który zostanie rozwinięty w 2007 r. Kolegium zatwierdziło w październiku 2006 r. Wewnętrzne Standardy Eurojustu ds. Kontroli (ICS) stosowane do procedur administracyjnych. Ich wdrożenie, obejmujące identyfikację kluczowych wskaźników wyników działalności (Key Performance Indicators KPI), a także analizę ryzyka dla głównych i kluczowych projektów oraz obszarów działalności, zostało rozpoczęte. Proces rekrutacji wewnętrznego rewizora/audytora jest przewidziany na przyszły rok. Wydaliśmy więcej komunikatów prasowych na temat spraw zakończonych powodzeniem w 2006 r., ale jesteśmy świadomi tego, że musimy w większym stopniu przyciągnąć uwagę mediów. Eurojust rozpoczął rozwijanie nowej strategii komunikacyjnej, która ma poprawić komunikację wewnętrzną i zewnętrzną. Utworzenie systemu planowania rozwoju za pomocą: połączenia perspektyw Eurojustu z jego celami stworzenia systemu planowania, określania priorytetów i monitorowania działań Określono perspektywy dla Eurojustu a w oparciu o nie ustalono cele strategiczne na rok Roczny system planowania, za pomocą którego dokonujemy rewizji i modyfikacji zadań na następny rok, już działa. Jednakże na następnym zebraniu planistycznym będziemy analizować możliwości przygotowania bardziej szczegółowego systemu planowania, który umożliwi nam poprawę naszych wyników. Zamierzamy również skorzystać z usług firmy z zewnątrz, by dokonać analizy wyników naszej pracy mającej na celu określenie najlepszych rozwiązań w zakresie monitorowania, planowania i ustalania priorytetów. PRINCE2 został wprowadzony jako pilotażowa metodologia zarządzania projektami, która dostarczy spójnej i przejrzystej procedury planowania i realizowania projektów. Oczekujemy dokonania ułatwiającej planowanie strategiczne rewizji struktury organizacyjnej Eurojustu w 2007 r. Zakrojony na szeroką skalę Roczny Program Działania (Kolegium i pionu administracyjnego) musi zostać wdrożony zgodnie z celami strategicznymi wyznaczonymi przez Kolegium. 69 eurojust06_pl.indd :37:49

70 ZADANIA WEWNĘTRZNE OCENA Współpraca z praktykami w celu poprawy wdrażania i skuteczności operacyjnej instrumentów UE, takich jak ENA, Wspólne Zespoły D o c h o d zeniowo-śledcze (JIT), a także kiedy zacznie obowiązywać Europejski Nakaz Dowodowy Wykonano. Zorganizowaliśmy owocne seminarium na temat ENA w Bratysławie w październiku 2006 r. dotyczące praktycznych spraw związanych z ENA. Zaprosiliśmy i ściśle współpracowaliśmy z praktykami ds. ENA. ENA jest w dalszym ciągu kluczowym instrumentem UE w zakresie współpracy organów wymiaru sprawiedliwości, aczkolwiek pojawiają się problemy praktyczne. Wierzymy, że uda nam się rozwiązać te problemy poprzez zaproponowanie właściwych rozwiązań. W dalszym ciągu wysyłaliśmy naszych przedstawicieli jako obserwatorów dokonujących oceny wykonania ENA w państwach członkowskich. Wraz z Europolem zorganizowaliśmy bardzo owocne seminarium dla ekspertów ds. JIT z państw członkowskich. Bardzo pozytywne reakcje delegatów biorących udział w obu seminariach dały nam powód do zadowolenia i zachęciły do dalszej pracy. Rozwijanie i promowanie strategii rozwoju umiejętności i zasobu wiedzy w Eurojuście Osiągnięte częściowo i kontynuowane. W ciągu kilku lat zorganizowano rozmaite szkolenia w Eurojuście. Nowy szef Działu Kadr, który jest również odpowiedzialny za szkolenia, objął swoje stanowisko w ostatnim kwartale 2006 r. Jego nowy plan szkoleń jest bardziej spójny i posiada lepszą strukturę, zarówno w odniesieniu do Kolegium jak i administracji. Rozwój technologii wspomagających prowadzenie spraw, bezpieczne łącza oraz system zarządzania dokumentami Wykonano i w trakcie wykonania. W 2006 r. podjęto szereg znaczących działań. Rozpoczęto projekt E-POC III, który ma poprawić skuteczność naszego CMS. Zatrudniono kilku analityków ds. zarządzania sprawami, którzy już wnieśli znaczący wkład w naszą skuteczność i potencjał w tej dziedzinie. Utworzenie bezpiecznego łącza komunikacyjnego obejmującego całą UE jest długofalowym projektem, ale ważny pierwszy krok został poczyniony w 2006 r., kiedy ustanowiono pilotażowe bezpieczne łącze pomiędzy Eurojustem a Republiką Słowacką. Został przygotowany plan projektu rozwijania wewnętrznego systemu elektronicznego zarządzania dokumentami. Przeprowadziliśmy również badanie wykonalności i rozważamy możliwość wprowadzenia obiegu dokumentów wyłącznie w wersji elektronicznej. Dokonanie rewizji i, jeśli będzie to konieczne, zmodyfikowanie długofalowej perspektywy dla Eurojustu. Wykonano. W świetle oświadczenia Komisji,, że wyda ona Dokument w sprawie przyszłości Eurojustu i EJN, zorganizowaliśmy w Wiedniu we wrześniu 2006 r. specjalne seminarium. W celu przedyskutowania i przygotowania naszych opinii na temat przyszłości Eurojustu zorganizowaliśmy również 2 jednodniowe warsztaty wewnętrzne z przedstawicielami krajowymi, pracownikami pionu administracji i sekretariatu EJN. Zapewnienie możliwie najlepszego rozwiązania w kwestii stałej siedziby Eurojustu w Hadze Wykonano. Organizowaliśmy regularne, comiesięczne dyskusje z wysokimi rangą urzędnikami w holenderskim Ministerstwie Sprawiedliwości. Przygotowaliśmy szczegółowy zestaw wymogów, które ma spełniać nowy budynek Eurojustu. Budynek ma być gotowy z chwilą wygaśnięcia naszej obecnej Umowy najmu w roku Wymogi te przedstawiliśmy naszym holenderskim gospodarzom. 70 eurojust06_pl.indd :37:49

71 ZADANIA ZEWNĘTRZNE OCENA Dalszy rozwój współpracy z: Wykonano. (i) Europejską Siecią Sądo wniczą (EJN) (i) EJN i Eurojust są z sobą związane w sposób szczególny. Dzięki regularnym konsultacjom, a także zaangażowaniu sekretariatu EJN i punktów kontaktowych EJN w zakresie spraw, kwestii dot. strategii oraz dyskusji na temat przyszłych struktur budowane są coraz silniejsze podstawy. (ii) Europolem (ii) nasze stosunki z Europolem poprawiły się w 2006 r., ale dużo trzeba jeszcze zrobić, by wykorzystać siłę i efekt synergii współpracy obu organizacji, za pomocą wspierania obecnego postępu wewnętrznego i pozytywnego nastawienia w tej kwestii w Eurojuście i Europolu, a także w państwach członkowskich wspierających obie organizacje, co pozwoli na pracę indywidualną, a także wspólną. Dostarczenie właściwej struktury prawnej i proceduralnej nie tylko pozwoli, ale również będzie wymagało takiej współpracy. (iii) Europejskim Urzędem ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) (iii) stały postęp jest czyniony dzięki wzajemnemu wsparciu. Praca wykonywana przez osoby zatrudnione w obu organizacjach likwiduje bariery, co powinno nam z kolei pozwolić na zawarcie umowy o współpracy. Wraz z krokami poczynionymi przez państwa członkowskie wdrażające Decyzję ustanawiającą Eurojust, pozwoli to naszym organizacjom na dużo skuteczniejszą współpracę. Wykorzystanie doświadczenia naszych praktyków w celu zwiększenia wpływu na rozwój polityki w zakresie prawa karnego w UE Wykonano. Skoncentrowaliśmy się na braniu udziału w grupach roboczych i innych spotkaniach w Brukseli, zwłaszcza, gdy omawiano kwestie współpracy organów wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych lub inne kwestie związane z przestępczością transgraniczną. Rozwój strategii skutecznego działania w obliczu przystąpienia Rumunii i Bułgarii do UE Wykonane częściowo. Przedstawiciel krajowy Rumunii dołączył do nas najpierw jako sędzia łącznikowy we wrześniu 2006 r. Gorzej wiodło się nam w naszych kontaktach z organami bułgarskimi. Nie mieliśmy podpisanej umowy o współpracy przed przystąpieniem Bułgarii do UE, ale jesteśmy bardzo zadowoleni z tego, że Bułgaria wyznaczyła swojego przedstawiciela krajowego, który ma rozpocząć pracę na początku lutego 2007 r. Dokonanie przeglądu, a jeśli będzie to konieczne, rewizji naszych priorytetów w zakresie negocjacji umowy o współpracy z państwami spoza Unii Wykonano. Regularnie dokonujemy przeglądu naszych priorytetów negocjacyjnych. Zawsze braliśmy pod uwagę potrzeby w zakresie prowadzonych spraw, politykę w zakresie stosunków zewnętrznych UE i próby nawiązania współpracy z Eurojustem przez państwa trzecie, mogące stać się naszymi potencjalnymi partnerami. 71 eurojust06_pl.indd :37:49

72 8 W N I O S K I R A D Y ( W O D N I E S I E N I U D O S P R A W O Z D A N I A Z A r. ) W czerwcu 2006 r. Rada przyjęła Konkluzje w sprawie czwartego rocznego sprawozdania Eurojustu (dokument EU 10334/06, 14 czerwca 2006 r.). Rada sformułowała również pewne zalecenia i zadania, które powinny być wzięte pod uwagę przez Eurojust, państwa członkowskie, grupy robocze UE i Komisję. Rada zaprosiła Eurojust do złożenia sprawozdania na temat wdrożenia tych Konkluzji w raporcie rocznym za 2006 r. Poniżej umieściliśmy komentarz, który zawiera informację zwrotną dotyczącą wdrożenia Konkluzji Rady, a w szczególności informacje dot. kluczowych wskazówek i zadań wyznaczonych Eurojustowi. Eurojust z zadowoleniem przyjął fakt, że komentarz Rady przypomniał państwom członkowskim o ich obowiązkach wynikających z prawodawstwa UE, a także zwrócił się do państw członkowskich o podjęcie szeregu działań mających na celu wzmocnienie skuteczności Eurojustu w poprawianiu współpracy organów wymiaru sprawiedliwości i w walce z groźną transgraniczną przestępczością zorganizowaną. TEMAT Dane liczbowe/ ocena spraw/ przykłady spraw WSKAZÓWKI/ZADANIA DLA EUROJUSTU Kontynuacja rozwoju przejrzystej, rzetelnej i szczegółowej statystyki dot. charakteru i jakości spraw, w szczególności poprzez zatwierdzenie oceny Eurojustu w zakresie złożoności spraw bez względu na ich charakter dwustronny. STATUS WYKONANIA Zespół ds. Strategii w Zakresie Prowadzenia Spraw i Poprawy Wydajności określił kryteria i procedury klasyfikowania spraw jako standardowe i złożone. Kolegium zatwierdziło te kryteria i 1 lipca 2006 r. rozpoczęto projekt pilotażowy. Dalsze koncentrowanie się i ustalanie priorytetów w zakresie koordynacji spraw, a także zaangażowania EJN w wykonywanie dwustronnych wniosków o pomoc prawną. Eurojust uważa, że jego obecne stosunki z EJN mogą zostać poprawione poprzez opracowanie wskazówek dot. rodzajów spraw, które powinny być rozpatrywane przez Eurojust, a które przez EJN. Eurojust również dokona oceny, czy dane liczbowe dot. zaangażowania EJN mogą zostać przygotowane. Art. 7 lit. a) Decyzji Rady Kontynuowanie proaktywnego podejścia do współpracy organów wymiaru sprawiedliwości i przeprowadzenie oceny uprawnień nadanych na podstawie art. 7 lit. a). Zauważyliśmy, że w kilku wypadkach państwa członkowskie, po tym, jak wskazano na możliwość złożenia oficjalnego wniosku na podstawie art. 7 lit. a), dostosowały się do wymogów. Przychylamy się do stanowiska, że należy częściej korzystać z uprawnień nadanych na mocy tego artykułu. 72 eurojust06_pl.indd :37:50

73 TEMAT Analiza problemów i przeszkód prawnych WSKAZÓWKI/ZADANIA DLA EUROJUSTU Wystosowanie propozycji dot. poprawy współpracy pomiędzy organami wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych na mocy art. 32 Decyzji Rady. STATUS WYKONANIA Komisja obecnie przygotowuje Dokument w sprawie przyszłości Eurojustu i EJN. Eurojust przygotowuje swoje stanowisko w sprawie przyszłego rozwoju Eurojustu i EJN, a także wysunie propozycje poprawienia współpracy organów wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych. Stanowisko to zostanie przedłożone Komisji. Wspólne Zespoły Dochodzenio-wo- Śledcze (JIT) Kontynuowanie inicjatyw podjętych przez Eurojust i Europol w zakresie organizowania spotkań, nieformalnej sieci ekspertów i przygotowanie przewodnika dot. prawodawstwa krajowego, a także podjęcie wszelkich koniecznych inicjatyw mających na celu poprawę wykorzystania JIT. Europol we współpracy z Eurojustem zorganizował drugie spotkanie ekspertów krajowych na temat JIT, które odbyło się 10 listopada 2006 r. Zebranie koncentrowało się na doświadczeniach praktycznych w zakresie ustanawiania JIT. Wnioski z tego zebrania (dokument UE 15023/06, 21 listopada 2006 r.) zostały przesłane do Komitetu Artykułu 36 i Grupy Zadaniowej Szefów Policji. Eurojust i Europol również przygotowały i przedstawiły wspólny przewodnik po prawodawstwie państw członkowskich UE w zakresie Wspólnych Zespołów Dochodzeniowo- Śledczych. Dokument ten zostanie udostępniony na stronach internetowych Eurojustu i Europolu. Stosunki z innymi organami UE, tzn.z EJN, OLAF i Europolem Dalszy rozwój stosunków i opracowanie inicjatyw mających na celu pokonywanie przeszkód we współpracy. 14 lipca 2006 r. Przewodniczący Kolegium Eurojustu zwołał nieformalne zebranie szefów agencji UE działających w zakresie obszaru wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości (Freedom, Security, Justice FSJ). Przedstawiciele Rady, Komisji i prezydencji wzięli udział w tym zebraniu. Ogólnym zadaniem było zebranie informacji na temat zadań tych agencji, odkrycie obszarów, gdzie ich pełnomocnictwa graniczą lub pokrywają się, a także zbadanie możliwości przyszłej współpracy. To forum dokonało identyfikacji konkretnych działań w dziedzinach związanych z administracją, FSJ i narzędziami służącymi współpracy. Została opracowana lista punktów kontaktowych w zakresie współpracy praktycznej, a także zaplanowano dalsze zebrania przedstawicieli tych agencji, poświęcone konkretnym tematom, którymi są one zainteresowane. Eurojust i Europol złożyły wspólne sprawozdanie Radzie na temat realizacji ich Umowy o współpracy. Eurojust i OLAF negocjują umowę o współpracy, mając na uwadze szczególne przepisy o wymianie danych osobowych. 73 eurojust06_pl.indd :37:50

74 TEMAT Współpraca z państwami trzecimi WSKAZÓWKI/ZADANIA DLA EUROJUSTU Zakończenie negocjacji z państwami określonymi jako kluczowe na liście dostarczonej Radzie we wrześniu 2005 r. STATUS WYKONANIA Umowa o współpracy pomiędzy Eurojustem a USA została podpisana 6 listopada 2006 r. Negocjacje z Federacją Rosyjską, Szwajcarią i Ukrainą dalej się toczą, trwają także negocjacje z innymi państwami, łącznie z Chorwacją, które wyraźnie wyraziły chęć rozpoczęcia negocjacji dot. zawarcia porozumień. Przygotowaliśmy listę państw w pierwszej kolejności uprawnionych do negocjacji w 2007 r. 74 eurojust06_pl.indd :37:50

75 eurojust06_pl.indd :38:00

76 eurojust06_pl.indd :38:09

77 eurojust06_pl.indd :38:12

78 9 Z A D A N I A E U R O J U S T U N A I R O K W listopadzie 2005 roku Kolegium określiło cele i przedstawiło perspektywy dla Eurojustu oraz wyznaczyło szereg zadań, które powinny zostać wykonane (patrz rozdział 7). Na początku roku, w trakcie zebrania planistycznego, ustalane są cele, na których należy się skoncentrować w nadchodzącym roku. Cele te poddawane są pod dyskusję i wstępnie przyjmowane przez Kolegium jako zasadnicza część Rocznego programu działania Eurojustu. Po Strategicznym Spotkaniu Planistycznym w 2006 r. Kolegium dokonało rewizji zadań na lata i mając na uwadze ustalenie ważnych celów strategicznych na ten dwuletni okres, przyjęto, że cele powinny być szczegółowe, wymierne, realne, wykonalne i możliwe do zrealizowania na czas (SMART). Tak więc Kolegium przyjęło następujące wstępne cele strategiczne na lata W kwestiach związanych z terroryzmem zapewnienie do końca roku 2008, by: istniały struktury zachęcające właściwe organa w państwach członkowskich do dostarczania Eurojustowi wszelkich informacji na temat terroryzmu, wymaganych na mocy odpowiedniej Decyzji Rady; Eurojust był w stanie przetwarzać i zarządzać informacjami dot. terroryzmu, które są mu przekazywane; oraz by Eurojust był w stanie skutecznie zajmować się sprawami dot. terroryzmu i dostarczać wartościowego wkładu w strategię walki z terroryzmem. 2. Zwiększenie liczby spraw prestiżowych kierowanych do Eurojustu przez państwa członkowskie. 3. Zmotywowanie każdego państwa członkowskiego do zapewnienia swoim przedstawicielom krajowym w Eurojuście właściwego wsparcia, które umożliwi im prowadzenie spraw, a także ułatwi wykonywanie innych obowiązków wynikających z zajmowanego przez nich stanowiska. 4. Zawarcie oficjalnych porozumień o współpracę z większą liczbą państw spoza UE. 5. Utworzenie pewnego i bezpiecznego wsparcia technologicznego dla prowadzenia spraw i komunikacji poprzez wdrożenie następujących działań: instalacja bezpiecznych łączy komunikacyjnych z organami krajowymi wszystkich państw członkowskich oraz zapewnienie bezpieczeństwa komunikacji komórkowej. 78 eurojust06_pl.indd :38:12

79 Cele strategiczne zostały włączone do rocznego programu dzialania dla pionu administracyjnego Eurojustu i zespołów Kolegium. Dodatkowe zadania, plany dot. działań i celów są ustanawiane w każdym z obszarów, obejmujących czynności administracyjne i operacyjne Eurojustu, by zapewnić wykonanie głównych zadań. Wszystkie cele są regularnie weryfikowane, a cele na lata będą weryfikowane w czasie spotkania planistycznego w maju 2007 r. Zostaną także przygotowane nowe wstępne cele na rok eurojust06_pl.indd :38:12

80 1 0 P E R S P E K T Y W Y W trakcie swojej dorocznej wizyty w Eurojuście w czerwcu 2006 r. Wiceprzewodniczący Frattini poinformował o przygotowywaniu przez Komisję Dokumentu na 2007 r. w celu rozpoczęcia debaty na temat przyszłości Eurojustu i Europejskiej Sieci Sądowniczej (EJN). Jesteśmy bardzo zadowoleni, że będziemy mogli rozważyć te bardzo istotne kwestie w okresie, który zbiegnie się z 5 rocznicą utworzenia Eurojustu. Wprawdzie nadal jesteśmy bardzo młodą organizacją, dużo jednak nauczyliśmy się w ciągu 5 lat od chwili wydania Decyzji ustanawiającej Eurojust, podpisanej 28 lutego 2002 r. W tym krótkim okresie Eurojust rozrósł się z organizacji mającej 15 przedstawicieli krajowych pracujących razem w bardzo nieformalny sposób, bez jakiegokolwiek wsparcia pionu administracyjnego czy budżetu, do organizacji, która ma przedstawicieli krajowych i asystentów z 25 państw członkowskich i niemal 100 osób pracujących w pionie administracyjnym, przy jednoczesnym niemal 400-procentowym wzroście liczby skierowanych do nas spraw. Skuteczność Decyzji w praktyce w ciągu ostatnich 5 lat jest niezaprzeczalna. Dokument Komisji będzie dla nas okazją, by przeprowadzić rewizję dokonanych postępów i rozważyć ulepszenia i poprawki do Decyzji tak, by wewnętrzne praktyki pracy Eurojustu były bardziej skuteczne. Dokument ten może również istotnie poprawić stosunki, jakie Eurojust utrzymuje z innymi organizacjami, zwłaszcza z EJN, a także z właściwymi organami w państwach członkowskich. Dokonano identyfikacji istotnych kwestii, które, jeżeli zostaną właściwie potraktowane, mogą znacząco poprawić jakość świadczeń oferowanych przez Kolegium i Eurojust jako całość organom ścigania w państwach członkowskich. Na przykład jednakowy zakres uprawnień powinien zostać wprowadzony dla wszystkich przedstawicieli krajowych Eurojustu, co z pewnością ułatwi współpracę i koordynację wsparcia, jakiego możemy udzielać prokuratorom i oficerom śledczym. Po przeprowadzeniu wewnętrznych i zewnętrznych konsultacji Eurojust podjął decyzję, by zorganizować seminarium na temat przyszłości Eurojustu i EJN. Eurojust opowiada się za szeroko zakrojonym dialogiem na temat przyszłego rozwoju oraz wykorzystaniem wyników tego dialogu jako podstawy do wewnętrznej dyskusji w ramach organizacji służącej przygotowaniu oficjalnego wkładu Eurojustu, który ma być przedłożony Komisji Europejskiej dla celów sporządzenia wspomnianego Dokumentu. Seminarium zgromadziło około 120 delegatów, włączając w to przedstawicieli krajowych Eurojustu i punkty kontaktowe EJN z państw członkowskich, jak również praktyków ds. wzajemnej pomocy prawnej, ekspertów, decydentów i przedstawicieli kręgów akademickich z całej 80 eurojust06_pl.indd :38:12

81 UE, a także przedstawicieli Sekretariatu Rady, Komisji Europejskiej, Europolu, EJTN, Rady Europy i ONZ. Seminarium zostało zorganizowane w trakcie prezydencji austriackiej UE i odbyło się w siedzibie austriackiego Sądu Najwyższego w Wiedniu 25 i 26 września 2006 r., przy wspaniałym wsparciu urzędników austriackiego Ministerstwa Sprawiedliwości. Jesteśmy również bardzo wdzięczni prezydencji fińskiej i Europejskiej Sieci Akademickiej ds. Prawa Karnego (European Criminal Law Academic Network ECLAN) za ich pomoc. Uczestnicy seminarium wysłuchali inspirujących prezentacji szeregu ekspertów, a także wzięli udział w wielu dyskusjach. Delegaci zostali podzieleni na mniejsze grupy, by wziąć udział w serii warsztatów mających na celu umożliwienie bardziej specjalistycznej dyskusji oraz wymianę poglądów i pomysłów. Wyniki tego seminarium zostały opracowane pod kątem czterech różnych założeń: pierwsze założenie uwzględniało, że nie będzie żadnych zmian w acquis w zakresie sprawiedliwości i spraw wewnętrznych UE; po drugie, że nowe zmiany prawodawcze zostały przyjęte, ale nie będzie zmiany w zakresie podstawy prawnej istnienia Eurojustu i EJN; po trzecie, założono wprowadzenie zmian, które będą miały wpływ na zmianę podstawy prawnej funkcjonowania Eurojustu i EJN; po czwarte, zmiany będą miały wpływ na rolę Eurojustu, może zostać ustanowiona Prokuratura Europejska (European Public Prosecutor s Office). Został przygotowany obszerny raport przez wysokiego rangą przedstawiciela prezydencji fińskiej. Raport ten został opublikowany jako dokument Rady UE nr 14123/06, który jest ogólnie dostępny. Nie będziemy tutaj wymieniać wyników uzyskanych w trakcie seminarium, ale jest kilka kwestii, które zasługują na odnotowanie. Pojawił się powszechny pogląd, że działalność Eurojustu i EJN powinna być wszechstronniej oceniana i że obie organizacje powinny bliżej z sobą współdziałać po to, by poprawić swoją wydajność. Ponadto zgodzono się co do tego, że poprawa skuteczności śledztw i postępowań transgranicznych przez właściwe organy w państwach członkowskich może zostać osiągnięta poprzez zapewnienie silniejszego, bliższego i bardziej skutecznego związku pomiędzy wszystkimi organizacjami UE w przestrzeni JHA. Poczyniono sugestie w zakresie poprawy praktycznych stosunków roboczych Eurojustu nie tylko z organami państw członkowskich, ale również z EJN, Europolem, OLAFem i Fronteksem. 81 Kluczowym warunkiem poprawy wykonania wniosków o pomoc prawną w państwach członkowskich jest współpraca pomiędzy Eurojustem i EJN. Istnieją różne poglądy na temat tego, w jaki sposób można to osiągnąć, począwszy od wzmocnienia obecnych praktyk roboczych, aż po częściową integrację obu organizacji czy ich fuzję. Przedstawiono szeroki wachlarz proeurojust06_pl.indd :38:12

82 pozycji poprawy, niektóre z nich mogą wymagać pewnych zmian nielegislacyjnych w zakresie procedur i praktyk, a inne, dużo bardziej dalekosiężne zmiany i sugestie będą wymagały zmian prawnych. W ciągu roku w ramach warsztatów zorganizowaliśmy serię sesji o charakterze burzy mózgów dla wszystkich przedstawicieli krajowych, ich asystentów oraz wyższych rangą pracowników administracyjnych i Sekretariatu EJN. Spotkania te i uwagi, wymieniane zarówno przed, jak i po seminarium wiedeńskim, pomogły Eurojustowi sformułować pewne strukturalne pomysły dot. przyszłości organizacji. Sprawozdanie z seminarium wiedeńskiego i jego oddźwięk wraz z tymi wynikami pomogły sformułować podstawę do przygotowania oficjalnego stanowiska Eurojustu, które ma być przedłożone Komisji na początku 2007 r. Dostarczamy własnego wkładu i z niecierpliwością oczekujemy na bliższą współpracę z Komisją przy finalizowaniu tego ważnego Dokumentu. 82 eurojust06_pl.indd :38:12

83 eurojust06_pl.indd :38:20

84 1 1 P O D S U M O W A N I E I W N I O S K I Ten rozdział jest streszczeniem wszystkich głównych kwestii poruszanych w Sprawozdaniu za 2006 r. Jest on podzielony na 3 podrozdziały: Sprawy, Stosunki zewnętrzne i Sprawy wewnętrzne. Sprawy Po raz kolejny zaobserwowaliśmy znaczący wzrost spraw skierowanych do Kolegium w 2006 r. skierowano 771 spraw, co stanowi wzrost o 183 sprawy, czyli o 31 %, w porównaniu z rokiem Zorganizowaliśmy więcej spotkań i seminariów skupiających przedstawicieli organów ściagania z UE oraz państw spoza Unii, na których przedyskutowano kwestie i podjęto decyzje w zakresie koordynacji działań i współpracy w konkretnych sprawach. Byliśmy gospodarzami spotkań koordynacyjnych w siedzibie Eurojustu w Hadze oraz w państwach członkowskich. Liczba spotkań wzrosła z 73 zorganizowanych w 2005 r. do 91 w 2006 r., co stanowi wzrost o 23 %. W 2006 roku Eurojust miał do czynienia z szeregiem interesujących spraw, które zakończyły się sukcesem. Tak jak w poprzednich sprawozdaniach rocznych, niektóre z tych spraw są bardziej szczegółowo opisane w rozdziale 3. Nasze dane statystyczne pokazują, że liczba spraw skierowanych przez państwa członkowskie znacząco wzrosła. Jesteśmy szczególnie zadowoleni, że liczba spraw do nas skierowanych przez kilka państw członkowskich, które przystąpiły do UE w 2004 r., znacząco wzrosła. Wzrost tych liczb, do którego przyczyniły się wszystkie państwa członkowskie, wynika z szeregu przyczyn, włączając w to działania promocyjne Eurojustu, zwiększenie poziomu wiedzy na temat tej instytucji dzięki seminariom i zaangażowaniu poszczególnych przedstawicieli krajowych. Obsadzanie stanowisk asystentów, czy też delegowanie na czas określony krajowych ekspertów wspierających przedstawicieli krajowych najczęściej pomagają zwiększyć liczbę spraw do nas napływających. Zachęcamy wszystkie państwa członkowskie do stosowania takiej taktyki. Uważamy, że więcej spraw może i powinno być kierowanych do Eurojustu. Liczba spraw skierowanych przez poszczególne państwa, biorąc pod uwagę liczebność ich obywateli, rozczarowuje. 84 eurojust06_pl.indd :38:20

85 Wykonywanie wzajemnej pomocy prawnej dla innych państw pozostaje kwestią o mniejszym znaczeniu w wymiarach sprawiedliwości wielu państw UE. Do pewnego stopnia jest to konsekwencją tego, że dla państw członkowskich postępowania prowadzone w kraju są kwestią priorytetową. Zatem realizacja pomocy prawnej jest często spóźniona, utrudnia ją niechęć praktyków do wspierania szybkiego wykonania wniosków innych państw, często na zasadzie: mój własny wniosek nie został rozpatrzony przez to państwo. Stała obecność prokuratora łącznikowego Norwegii w Eurojuście przyczynia się do poprawy ogólnej skuteczności organów ścigania zarówno w Norwegii, jak i w wielu państwach członkowskich UE. Stosunki zewnętrzne Po podpisaniu naszej Umowy o współpracy z władzami Rumunii w grudniu 2005 r. poczyniono przygotowania mające na celu przyjęcie w Eurojuście przedstawiciela krajowego Rumunii. Od 2006 r. w Eurojuście w Hadze przebywa sędzia łącznikowy Rumunii, gotowy do wzięcia pełnego udziału w pracach Kolegium od 1 stycznia 2007 r. Zakończono trudne negocjacje zmierzające do zawarcia oficjalnej Umowy o współpracy z USA w 2006 r. Tekst umowy został zatwierdzony zarówno przez niezależny Wspólny Organ Nadzorczy Eurojustu ds. Ochrony Danych, jak i przez Radę. Umowa została podpisana w listopadzie i na jej mocy na początku 2007 r. Ministerstwo Sprawiedliwości USA oddeleguje prokuratora łącznikowego do Eurojustu. W grudniu 2006 r., bezpośrednio w wyniku zawarcia Umowy o współpracy, byliśmy w stanie zaprosić prokuratorów z USA na spotkanie w sprawie postępowań dotyczących groźnych przestępstw terrorystycznych, w którym wzięli udział delegaci z Belgii, Niemiec, Hiszpanii, Francji, Włoch, Holandii i Wielkiej Brytanii. Trwają negocjacje w sprawie zawarcia porozumień o współpracę ze Szwajcarią, Federacją Rosyjską i Ukrainą. Kolejne państwa, w tym Chorwacja i FYROM kandydaci do członkostwa w UE wyraziły zainteresowanie podpisaniem umowy z Eurojustem. Zagwarantowanie, że nasi przyszli partnerzy będą mogli zapewnić odpowiedni poziom ochrony danych, pozostaje kwestią priorytetową w prowadzeniu takich rozmów. Brak odpowiednich wewnętrznych struktur prawnych, a także systemu ochrony danych, opóźnia niektóre z tych negocjacji. 85 eurojust06_pl.indd :38:20

86 Ponieważ Eurojust jest organizacją coraz bardziej znaną poza UE, nasza współpraca z państwami spoza Unii wraz z ich punktami kontaktowymi wzrasta. Regularnie wspieramy organy UE, państwa członkowskie i organizacje międzynarodowe pracujące w przestrzeni sprawiedliwości na Zachodnich Bałkanach, w państwach sąsiadujących z UE, a także w innych miejscach na świecie. EJN pozostaje naszym głównym partnerem wśród instytucji UE. W dalszym ciągu wspólnie pracujemy i wspieramy się tam, gdzie jest to konieczne. Skutecznie działający EJN we wszystkich państwach UE pomoże również Eurojustowi zwiększyć skuteczność. Złożyliśmy wnioski do wszystkich państw członkowskich o poprawę naszej skuteczności poprzez dokonanie rewizji współpracy ich krajowych przedstawicieli w Eurojuście z punktami kontaktowymi EJN. Nasze stosunki z Europolem w dalszym ciągu są bardzo istotne. Bliższa współpraca pomiędzy tymi dwoma organizacjami niewątpliwie poprawi ogólną jakość współpracy i skuteczność państw członkowskich przy rozwiązywaniu spraw dotyczących groźnych transgranicznych przestępstw zorganizowanych. Mamy nadzieję, że decydenci wdrożą ustalenia i procedury, które pozwolą na łatwiejszą współpracę i współdziałanie w zakresie obecnej dyskusji na temat rewizji podstaw prawnych i struktury Europolu. Bardzo zaskakuje to, że pomimo przychylnego nastawienia ze strony obu organizacji do ustanowienia bezpiecznego łącza wymiany informacji, negocjacje i pozyskanie koniecznej zgody organizacyjnej i technicznej zajęło 2 lata. Bezpieczne łącze pomiędzy Europolem i Eurojustem nie powstanie przed czerwcem 2007 roku. Nasze stosunki z OLAF systematycznie się poprawiają. W dalszym ciągu poszukujemy możliwości, a także spraw, przy których moglibyśmy współpracować, oraz oferujemy sobie wzajemną pomoc we wspólnej walce z nadużyciami finansowymi godzącymi w budżet UE i spraw z tym powiązanych. Współpraca pomiędzy specjalnym zespołem w Eurojuście i jego odpowiednikiem w OLAF zaczyna przynosić pierwsze owoce. Mamy nadzieję, że odpowiednia i spójna podstawa prawna zostanie utworzona i na jej bazie będziemy mogli zawrzeć oficjalną umowę o współpracy w roku Sprawy wewnętrzne W 2006 r. Eurojust poczynił dalsze postępy w zakresie szeregu spraw wewnętrznych. Udało się wykonać znaczącą liczbę zadań wyznaczonych na rok Szczegółowa ocena znajduje się w rozdziale eurojust06_pl.indd :38:20

87 Project E-POC III został rozpoczęty, a partnerzy zaczęli realizować jego cele, korzystając z owoców pracy wykonanej w ramach finansowanych przez AGIS projektów E-POC I i E-POC II. Mianowanie kilku analityków ds. systemu zarządzania sprawami w 2006 r. znacząco poprawiło zdolność Eurojustu do przetwarzania wzrastającej ilości danych, które są przesyłane do Kolegium miedzy innymi na mocy przepisów Decyzji Rady 2005/671/JHA na temat dostarczania do Eurojustu informacji o sprawach terrorystycznych. Istotne jest, by dane te były przetwarzane skutecznie, przy wykorzystaniu naszego Systemu Zarządzania Sprawami. Nowy personel odgrywa obecnie kluczową rolę przy wykonywaniu tej pracy. Skutecznie również wspiera rozmaitą działalność zespołów i prowadzenie spraw. Po zakończonych pod koniec 2005 r. bardzo długich dyskusjach z naszymi holenderskimi gospodarzami z przyjemnością podpisaliśmy na początku 2006 r. 2 oficjalne umowy, które zabezpieczą i wyjaśnią naszą obecność w Hadze. Umowa o siedzibie dotyczy i reguluje status wszystkich osób, które pracują w Holandii w Eurojuście. Umowa najmu reguluje zajmowanie naszej obecnej siedziby aż do 2012 r. W 2006 r. znaczną ilość czasu poświęciliśmy na rozmowy z władzami holenderskimi na temat potencjalnej przyszłej siedziby, obejmujące przygotowanie zestawu wymogów, które powinien spełniać nowy budynek Eurojustu w chwili wygaśnięcia naszej obecnej umowy najmu. Niestety obecnie wydaje się mało prawdopodobnym, by Eurojust i Europol mogły zostać umieszczone w tym samym budynku w Hadze. Obie organizacje oferują inne, ale wzajemnie się uzupełniające świadczenia i wsparcie właściwym organom państw UE. Bardzo nam zależy na uzyskaniu zapewnienia, że nasza nowa siedziba będzie się znajdowała tak blisko nowej siedziby Europolu, jak to tylko możliwe. Struktura administracyjna Eurojustu została rozwinięta zgodnie z naszymi szacunkami, a także planem zatwierdzonym przez Kolegium, Radę i Parlament Europejski. W następstwie sprawozdania Europejskiego Trybunału Obrachunkowego Organ Budżetowy udzielił Dyrektorowi Administracyjnemu absolutorium za rok finansowy eurojust06_pl.indd :38:20

88 eurojust06_pl.indd :38:28

89 eurojust06_pl.indd :38:36

90 1 2 Z A Ł Ą C Z N I K Przedstawiciele Krajowi Michael Kennedy pełni funkcję Przewodniczącego Kolegium i przedstawiciela krajowego Wielkiej Brytanii. Posiada ponad dwudziestoletnie doświadczenie w zawodzie prokuratora. Pracując w Prokuraturze Królewskiej, m.in. na stanowisku naczelnika Wydziału Międzynarodowego ds. Ekstradycji i Pomocy Prawnej, prowadził wiele poważnych spraw z zakresu wzajemnej pomocy prawnej i ekstradycji. Zanim dołączył do Eurojustu, był Naczelnym Prokuratorem Królewskim w Sussex w Anglii. Po raz pierwszy został wybrany Przewodniczącym w 2002 r., a na drugą i ostatnią kadencję został wybrany w 2005 r. Ulrike Haberl-Schwarz jest przedstawicielem krajowym Austrii i Wiceprzewodniczącą. Karierę zawodową zaczęła w 1990 roku jako sędzia w Salzburgu. Rozpatrywanie przez sześć lat jako sędzia śledczy poważnych spraw związanych z przestępstwami gospodarczymi i finansowymi pozwoliło jej zdobyć doświadczenie zarówno w zakresie współpracy międzynarodowej, jak i przestępczości zorganizowanej. Dołączyła do Eurojustu w styczniu 2003 r. W styczniu 2004 roku została wybrana na stanowisko Wiceprzewodniczącej. Roelof-Jan Manschot jest przedstawicielem krajowym Holandii i Wiceprzewodniczącym. Ma ponad trzydziestoletnie doświadczenie w zawodzie prokuratora. Od 1985 roku pełnił funkcję Prokuratora Naczelnego przy Sądzie Apelacyjnym w Amsterdamie, gdzie zajmował się przede wszystkim przestępczością zorganizowaną i finansową. W 1995 roku został mianowany na stanowisko Prokuratora Generalnego, a do Eurojustu dołączył w czerwcu 2001 roku. We wrześniu 2004 roku został wybrany Wiceprzewodniczącym. Michèle Coninsx jest przedstawicielem krajowym Belgii. Ma ponad piętnastoletnie doświadczenie w zawodzie prokuratora. Przez 9 lat pracowała dla Międzynarodowej Organizacji Lotnictwa Cywilnego, gdzie odpowiadała za działania antyterrorystyczne w zakresie sabotażu i porwań samolotów. Zanim dołączyła do Eurojustu, pełniła funkcję Prokuratora Krajowego w Belgii i zajmowała się terroryzmem i przestępczością zorganizowaną. Pavel Zeman jest przedstawicielem krajowym Republiki Czeskiej. Pełni funkcję Prokuratora w Prokuraturze Generalnej w Brnie. Zanim został mianowany przedstawicielem krajowym w Eurojuście, pracował w Wydziale Międzynarodowym Prokuratury Generalnej, gdzie zajmował się sprawami międzynarodowej pomocy prawnej. Johan Reimann jest przedstawicielem krajowym Danii. Przez 25 lat pracował dla duńskich organów wymiaru sprawiedliwości, pełniąc funkcję m.in. prokuratora w Prokuraturach Okręgowych w Kopenhadze i na Zelandii, szefa Biura Policji w Ministerstwie Sprawiedliwości oraz rewizora kontroli wewnętrznej w Policji. Przed podjęciem pracy w Eurojuście pełnił funkcję Zastępcy Stałego Sekretarza w Ministerstwie Sprawiedliwości, gdzie odpowiedzialny był za ogólne zarządzanie budżetem i personelem duńskiej policji i organów ścigania. 90 eurojust06_pl.indd :38:42

91 Hermann von Langsdorff jest przedstawicielem krajowym Niemiec. Ma ponad trzydziestoletnie doświadczenie w zawodzie sędziego i prokuratora. Przed objęciem funkcji przedstawiciela krajowego Niemiec pracował jako Prokurator Federalny i zajmował się sprawami dotyczącymi terroryzmu i szpiegostwa. Raivo Sepp jest przedstawicielem krajowym Estonii. Ma osiemnastoletnie doświadczenie w pracy w organach wymiaru sprawiedliwości. Rozpoczął swoją karierę w prokuraturze jako śledczy. Pracował również na stanowisku Dyrektora Biura Postępowań Przygotowawczych. Następnie pełnił funkcję szefa Policji w okręgu oraz Zastępcy Dyrektora Naczelnego Komendy Głównej Policji. Przez 5 lat był Prokuratorem Generalnym Estonii. Lampros Patsavellas jest przedstawicielem krajowym Grecji. W 1997 podjął pracę w greckim wymiarze sprawiedliwości i jest obecnie wyższym rangą Prokuratorem przy Sądzie Pierwszej Instancji. Był przedstawicielem Grecji podczas negocjowania konwencji ONZ dotyczącej prawa karnego w zakresie korupcji oraz w Radzie Europy (grupa przeciwko korupcji GRECO). Zanim został powołany do Eurojustu w czerwcu 2005 r., był kierownikiem działu zajmującego się systemami przetwarzania informacji w prokuraturze przy Sądzie Pierwszej Instancji w Atenach. Rubén Jiménez Fernández jest przedstawicielem krajowym Hiszpanii. W 1973 roku został powołany na stanowisko sędziego śledczego. W 1996 roku został mianowany członkiem Rady Generalnej Sądownictwa Hiszpańskiego i pełnił tę funkcję przez 6 lat. Na tym stanowisku odpowiedzialny był za organizację EJN w Hiszpanii. François Falletti jest przedstawicielem krajowym Francji. Ma 27-letnie doświadczenie w zawodzie prokuratora. W latach pełnił funkcję Directeur des affaires criminelles et des graces we francuskim Ministerstwie Sprawiedliwości, a następnie został mianowany Prokuratorem Naczelnym Sądu Apelacyjnego w Lyonie, gdzie zajmował się przestępstwami gospodarczymi i pomocą prawną. Zaangażowany był również w działalność różnych organizacji prokuratorów zarówno na szczeblu europejskim, jak i międzynarodowym. Dołączył do Eurojustu we wrześniu 2004 r. Jarlath Spellman jest przedstawicielem krajowym Irlandii. Wykonywał zawód adwokata, a następnie został doradcą w Biurze Prokuratora Generalnego w dziedzinie wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych. W 2001 roku został mianowany na stanowisko eksperta w Biurze Dyrektora Prokuratury Generalnej. Posiada doświadczenie w ściganiu rozmaitych groźnych przestępstw oraz w wykonywaniu wniosków o pomoc prawną i ekstradycję. 91 eurojust06_pl.indd :38:48

92 Cesare Martellino jest przedstawicielem krajowym Włoch. Rozpoczął swoją karierę zawodową jako prokurator w roku Do roku 1988 pracował jako Zastępca Prokuratora w Rzymie, a następnie jako Prokurator Naczelny w Terni. W swojej pracy zawodowej zajmował się sprawami dotyczącymi przestępczości zorganizowanej, korupcji, zabójstw i porwań. Katerina Loizou jest przedstawicielem krajowym Cypru. Zanim w 2002 r. podjęła pracę w Prokuraturze Generalnej, pracowała w prywatnej kancelarii prawnej. Pełniła funkcję radcy prawnego Republiki Nikozji do chwili powołania jej do Eurojustu we wrześniu 2004 r. Gunãrs Bundzis jest przedstawicielem krajowym Łotwy. Ma 11-letnie doświadczenie w zawodzie prokuratora. Rozpoczął pracę w organach prokuratorskich na stanowisku starszego asystenta. Następnie został mianowany Prokuratorem Naczelnym w okręgu Valka. Pracował jako Prokurator Naczelny w Prokuraturze Generalnej w Dziale Metodologicznym, a później w Dziale Współpracy Międzynarodowej, a zajmował się współpracą w sprawach karnych związanych z ekstradycją, przekazywaniem postępowań i osób skazanych oraz wykonywaniem pomocy prawnej. Rolandas Tilindis jest przedstawicielem krajowym Litwy. Karierę zawodową rozpoczął w 1991 roku jako śledczy w Wydziałach Śledczych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych oraz w Prokuraturze Generalnej Litwy. W 1995 roku został mianowany prokuratorem w Dziale ds. Przestępczości Zorganizowanej i Korupcji w Prokuraturze Generalnej i zajmował się drażliwymi sprawami o szerokim oddźwięku publicznym, związanymi również z międzynarodową przestępczością zorganizowaną. Zanim dołączył do Eurojustu w maju 2004 roku, pełnił funkcję punktu kontaktowego dla Prokuratury. Georges Heisbourg jest przedstawicielem krajowym Luksemburga. Od 1976 roku pracuje w organach wymiaru sprawiedliwości w Luksemburgu. Przez ponad 20 lat pracował w zawodzie prokuratora. Został mianowany Zastępcą Prokuratora Naczelnego w 1993 roku i był szefem Wydziału ds. Przestępczości Zorganizowanej odpowiedzialnym za sprawy związane z praniem pieniędzy i za międzynarodową współpracę z organami wymiaru sprawiedliwości. Ilona Lévai jest przedstawicielem krajowym Węgier. Ma ona ponad dwudziestopięcioletnie doświadczenie zdobyte w pracy w organach wymiaru sprawiedliwości. Od 1990 roku pracuje w Prokuraturze Generalnej Węgier i obecnie jest Prokuratorem Naczelnym. Zanim została powołana do Eurojustu w 2004 roku, zajmowała również stanowisko Dyrektora Generalnego ds. Międzynarodowych i Europejskich. 92 eurojust06_pl.indd :38:54

93 Donatella Frendo Dimech jest przedstawicielem krajowym Malty. W 1997 zaczęła pracę w zawodzie prokuratora w Prokuraturze Generalnej, a od 2000 roku zajmuje się sprawami związanymi z praniem pieniędzy oraz międzynarodową współpracą organów wymiaru sprawiedliwości i ekstradycją. Jako Starszy Doradca Republiki Malty pełni także funkcję maltańskiego punktu kontaktowego w Europejskiej Sieci Sądowniczej. Mariusz Skowroński jest przedstawicielem krajowym Polski. Ma ponad dwudziestoletnie doświadczenie w zawodzie prokuratora, zdobyte m.in. w Wydziale Nadzoru nad Postępowaniem Przygotowawczym oraz w Wydziale Postępowania Sądowego Prokuratury Apelacyjnej w Łodzi. W 1996 roku został powołany na stanowisko prokuratora w Biurze ds. Przestępczości Zorganizowanej w Prokuraturze Krajowej w Ministerstwie Sprawiedliwości. Zanim dołączył do Eurojustu, był krajowym koordynatorem dwóch konwencji ONZ oraz odpowiadał za współpracę z ONZ w biurach w Wiedniu i Nowym Jorku. José Luís Lopes da Mota jest przedstawicielem krajowym Portugalii. Ma ponad dwudziestoośmioletnie doświadczenie w pracy w organach wymiaru sprawiedliwości jako prokurator oraz asystent Prokuratora Generalnego Portugalii. Był odpowiedzialny za sprawy związane z zarządzaniem organami prokuratorskimi na szczeblu krajowym oraz współpracę międzynarodową. Był Zastępcą Ministra Sprawiedliwości odpowiedzialnym za szeroki zakres spraw, w tym za kwestie europejskie. Malči Gabrijelčič jest przedstawicielem krajowym Słowenii. Ma ponad dwudziestoletnie doświadczenie jako prokurator pierwszej instancji w organach ścigania. Jako wysoki funkcjonariusz w organach prokuratorskich pracowała w Prokuraturze Okręgowej w Nowej Goricy, gdzie zajmowała się przestępczością gospodarczą. W 1997 roku została mianowana Naczelnikiem Prokuratury. Peter Paluda jest przedstawicielem krajowym Republiki Słowackiej. Przez 22 lata pracował w słowackim wymiarze sprawiedliwości. Ma 12-letnie doświadczenie w pracy na stanowisku prokuratora. Do 1987 roku pracował w Prokuraturze Okręgowej i Rejonowej w Bańskiej Bystrzycy w Słowacji Środkowej. Od 1987 do 1994 roku pracował w Prokuraturze Generalnej w Bratysławie. W momencie powołania na stanowisko w Eurojuście był sędzią Sądu Najwyższego Republiki Słowackiej, zajmującym się sprawami karnymi. Maarit Loimukoski jest przedstawicielem krajowym Finlandii. Ma ponad piętnastoletnie doświadczenie w zawodzie Prokuratora Okręgowego w Helsinkach r. została mianowana Prokuratorem Krajowym w Prokuraturze Generalnej i była odpowiedzialna za przestępczość zorganizowaną. Przed powołaniem jej na stanowisko w Eurojuście pracowała w Sekretariacie Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w Strasburgu jako doradca w Stałym Przedstawicielstwie UE w Brukseli, gdzie zajmowała się sprawami karnymi i dot. współpracy organów wymiaru sprawiedliwości. 93 eurojust06_pl.indd :38:58

94 Solveig Wollstad jest przedstawicielem krajowym Szwecji. Ma 20-letnie doświadczenie w zawodzie prokuratora. Zajmowała się miedzy innymi przestępczością zorganizowaną w zakresie handlu narkotykami oraz innymi groźnymi przestępstwami. Brała również udział w kilku projektach dot. aspektów prawnych zwalczania przestępczości zorganizowanej na Łotwie. Zanim została przedstawicielem krajowym Szwecji była Prokuratorem Naczelnym Szwecji i szefem Międzynarodowego Wydziału Prokuratury Generalnej w Linköping w Szwecji. Pełniła również funkcję szwedzkiego punktu kontaktowego EJN. Zastępcy Jürgen Kapplinghaus był zastępcą przedstawiciela krajowego Niemiec od stycznia do września 2006 r. Ma ponad trzydziestodwuletnie doświadczenie w pracy jako prokurator i przez 15 lat specjalizował się w kwestiach dotyczących pomocy prawnej i zwalczania przestępczości zorganizowanej. Zanim w 2001 roku dołączył do Eurojustu, był kierownikiem departamentu w Ministerstwie Sprawiedliwości, odpowiedzialnym za pomoc prawną i sprawy związane z ekstradycją. Obecnie jest delegowanym na czas określony krajowym ekspertem Niemiec. Jean-Francois Bohnert jest zastępcą przedstawiciela krajowego Francji. Ma ponad dwudziestoletnie doświadczenie w pracy dla francuskich organów wymiaru sprawiedliwości. Rozpoczął swoją karierą jako Prokurator w Strasburgu, a następnie pracował jako sędzia śledczy we francuskim Sądzie Wojskowym w Niemczech. Później przez prawie 5 lat był francuskim sędzią łącznikowy. Carmen Manfredda jest zastępcą przedstawiciela krajowego Włoch. Ma 30-letnie doświadczenie w walce z przestępczością zorganizowaną. Zanim rozpoczęła pracę w Eurojuście, pracowała jako prokurator w Mediolanie, a następnie jako Prokurator Naczelny w Vigevano. Carlos Zeyen jest zastępcą przedstawiciela krajowego Luksemburga. W 1998 r. objął stanowisko w Wydziałe ds. Przestępczości Finansowej Prokuratury przy Sądzie Okręgowym. W 2003 roku został mianowany pierwszym zastępcą Prokuratora Krajowego. W latach był szefem Jednostki Wywiadu Finansowego w Luksemburgu i specjalizował się w terroryzmie finansowym. Od 1999 do 2006 roku był delegatem Luksemburga w FATF i członkiem grupy roboczej ds. terroryzmu finansowego. 94 eurojust06_pl.indd :39:02

95 Jolien Kuitert jest zastępcą przedstawiciela krajowego Holandii. Ma ponad osiemnastoletnie doświadczenie w zawodzie prokuratora. Jako prokurator Prokuratury Krajowej zajmuje się wzajemną pomocą w zwalczaniu przestępczości zorganizowanej. Pełni również funkcję punktu kontaktowego holenderskiej Prokuratury dla Europejskiej Sieci Sądowniczej. António Luís Santos Alves jest zastępcą przedstawiciela krajowego Portugalii. Ma ponad dwudziestoletnie doświadczenie w pracy dla organów prokuratorskich. W latach był Inspektorem Generalnym ds. Środowiska, a w latach pełnił funkcję doradcy w Stałym Przedstawicielstwie Portugalii przy Unii Europejskiej. Sanna Palo jest zastępcą przedstawiciela krajowego Finlandii. Jest wysokim rangą funkcjonariuszem policji fińskiej posiadającym wykształcenie prawnicze. Przez 2 lata była sekretarzem prawnym w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, a przez rok pełniła w Helsinkach funkcję sędziego w Sądzie Okręgowym i specjalizowała się w sprawach karnych. Przez ostatnie 5 lat pracowała nad sprawami dotyczącymi pomocy prawnej w fińskim Krajowym Biurze Śledczym w Vantaa. Annette von Sydow jest zastępcą przedstawiciela krajowego Szwecji. Przez 30 lat pracowała jako prokurator i specjalizowała się w sprawach dotyczących poważnych przestępstw gospodarczych w Biurze ds. Przestępczości Gospodarczej. Pracowała dla Rady Europy, brała udział w zwalczaniu korupcji w Albanii i pomagała w szkoleniu prokuratorów i sędziów w krajach bałtyckich. Pracowała również dla Misji Rządów Prawa UE w Gruzji oraz na stanowisku Prokuratora Generalnego w Prokuraturze Generalnej Szwecji. Rajka Vlahovic jest zastępcą przedstawiciela krajowego Wielkiej Brytanii. Ma 12-letnie doświadczenie jako prokurator w Londynie oraz prokurator przy Sądzie Najwyższym. W Prokuraturze Królewskiej zajmowała się wachlarzem poważnych spraw, łącznie ze zbrodniami wojennymi. Zanim podjęła pracę w Eurojuście, pracowała w Królewskim Urzędzie Ceł i Akcyz, gdzie odpowiadała za wzajemną międzynarodową pomoc prawną i sprawy związane z ekstradycją. 95 eurojust06_pl.indd :39:06

96 Asystenci Susanne Stotz jest asystentką przedstawiciela krajowego Niemiec od stycznia 2005 r. Od 1999 do 2003 roku pracowała jako prokurator w Bawarii w Departamencie Przestępczości Gospodarczej i Finansowej. W 2004 r. została członkiem Sądu Przysięgłych rozpatrującego sprawy dot. przestępstw zagrożonych karą śmierci. Zajmowała się pomocą prawną, a także współpracą dwustronną. Anne Delahaie jest asystentką przedstawiciela krajowego Francji od 2001 r. Od 1979 roku pracowała w Ministerstwie Sprawiedliwości, w 1986 roku ukończyła studia prawnicze. W Ministerstwie Sprawiedliwości zajmowała się międzynarodową współpracą organów wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych, a także negocjacjami dwustronnymi i wielostronnymi (Schengen, UE, Rada Europy oraz ONZ). Marie-Pierre Falletti jest asystentką przedstawiciela krajowego Francji. Ukończyła studia prawnicze na uniwersytecie w Lyonie. Przed dołączeniem do Eurojustu we wrześniu 2004 roku przez kilka lat pracowała w zawodzie prawnika. Ann den Bieman jest asystentką przedstawiciela krajowego Wielkiej Brytanii. Od 1996 roku jest prokuratorem w szkockiej Prokuraturze Podatkowej. W marcu 2000 roku została oddelegowana do Holandii jako jeden z prokuratorów uczestniczących w procesie w sprawie Lockerbie. Sędzia Łącznikowy Elena Dinu jest sędzią łącznikowym Rumunii. Z zawodu jest prokuratorem, w Prokuraturze Rumunii specjalizowała się w postępowaniach dotyczących zabójstw. W 2003 roku została awansowana w Prokuraturze Generalnej na stanowisko Rzecznika, a następnie Prokuratora Naczelnego Biura ds. Współpracy Międzynarodowej, które specjalizuje się w zwalczaniu groźnej przestępczości. Biuro to w 2004 roku stało się Departamentem ds. Ścigania Przestępczości Zorganizowanej i Terroryzmu. 96 eurojust06_pl.indd :39:09

97 Prokurator Łącznikowy Knut H. Kallerud jest norweskim prokuratorem łącznikowym. Przed oddelegowaniem go do Eurojustu pracował w Ministerstwie Sprawiedliwości jako asystent sędziego, a przez 8 lat był prawnikiem w prywatnej kancelarii, występującym jako obrońca. Przez ostatnie 11 lat zajmował wysokie stanowiska w Biurze Dyrektora Prokuratury Naczelnej Norwegii. Nadal pełni w nim funkcję wyższego rangą prokuratora. Jest także punktem kontaktowym Europejskiej Sieci Sądowniczej. Nowi członkowie Kolegium w 2006 r. Lennart Lindblom jest przedstawicielem krajowym Danii od września 2006 r. Ma ponad piętnastoletnie doświadczenie w pracy w organach duńskiego wymiaru sprawiedliwości. Pracował między innymi jako prokurator w różnych okręgach policyjnych oraz współpracował z Prokuratorem Okręgowym Zelandii jako szef Komendy Policji przy Ministerstwie Sprawiedliwości, a także jako audytor policyjny. Przed mianowaniem go na stanowisko przedstawiciela krajowego w Eurojuście był szefem Wydziału ds. Budżetu i Finansów w Ministerstwie. Juan Antonio García Jabaloy jest przedstawicielem krajowym Hiszpanii od października 2006 r. Pracował jako prokurator od 1991 roku. Od 2004 roku, zanim został mianowany przedstawicielem krajowym Eurojustu, był prokuratorem w Audiencia Nacional w Madrycie, gdzie specjalizował się w sprawach dotyczących terroryzmu, fałszerstw pieniędzy oraz ogólnymi zagadnieniami dotyczącymi jurysdykcji. Jest stałym punktem kontaktowym IberRedu. Tomas Krušna jest przedstawicielem krajowym Litwy od lipca 2006 r. Rozpoczął swoją karierę w zawodzie prokuratora w Prokuraturze Okręgu Wileńskiego w 1998 roku. W 2000 roku objął stanowisko w Dziale Zarządzania w Prokuraturze Generalnej. Benedikt Welfens jest zastępcą przedstawiciela krajowego Niemiec od października 2006 roku. Ma 15-letnie doświadczenie w zawodzie prokuratora. Zajmował się sprawami dotyczącymi przestępczości zorganizowanej i nadużyć przy pełnieniu funkcji oraz pomocą prawną. W ciągu ostatnich 7 lat był szefem Prokuratury w Poczdamie. Pełniąc rolę rzecznika Prokuratury Naczelnej, odpowiadał za kreowanie wizerunku tej instytucji. 97 eurojust06_pl.indd :39:13

98 Marie-José Aube-Lotte jest zastępcą przedstawiciela krajowego Francji od września 2006 r. Ma 24-letnie doświadczenie w pracy dla francuskiego wymiaru sprawiedliwości. Rozpoczęła swoją karierę jako sędzia śledczy w Compiègne, a następnie była sędzią w wydziale ds. cywilnych w Wersalu. Zanim dołączyła do Eurojustu, była prokuratorem we francuskim Ministerstwie Sprawiedliwości, gdzie przez 11 lat pracowała nad sprawami dot. przestępczości gospodarczej. Aled Williams jest zastępcą przedstawiciela krajowego Wielkiej Brytanii od lipca 2006 r. Pracował jako prokurator odpowiedzialny za zabójstwa, oszustwa finansowe i handel narkotykami. W 2002 roku został mianowany sędzią łącznikowym Wielkiej Brytanii w Hiszpanii. Pracował na tym stanowisku przez 4 lata i zajmował się pomocą prawną, ekstradycją oraz wprowadzaniem procedur ENA. Phil Hicks jest asystentem przedstawiciela krajowego Wielkiej Brytanii od czerwca 2006 r. W 1999 roku dołączył do Prokuratury Królewskiej. W 2001 roku przeniósł się do Królewskiego Urzędu Ceł i Akcyz w Manchester, gdzie zajmował się sprawami dot. importu narkotyków na dużą skalę, unikania płacenia cła, oszustw finansowych VAT i prania pieniędzy. W 2005 roku dołączył do Królewskiego Urzędu ds. Podatków i Ceł. Emma Provan jest od maja 2006 r. asystentką przedstawiciela krajowego Wielkiej Brytanii z ramienia Szkocji. Doświadczenie zdobywała w Prokuraturze oraz w Królewskiej Prokuraturze Podatkowej w Edynburgu. Zanim dołączyła do Eurojustu, była prokuratorem w Glasgow zajmującym się wachlarzem spraw, w tym rozprawami z udziałem sędziów okręgowych i ławy przysięgłych dot. poważnych napaści i narkotyków. Pracowała nad utworzeniem pierwszego w Szkocji sądu zajmującego się przemocą w rodzinie. Dyrektor Administracyjny Ernst Merz zajmował w Niemczech stanowisko sędziego do 1987 roku. Następnie został oddelegowany do Ministerstwa Sprawiedliwości w Nadrenii-Palatynacie i Turyngii. W latach pełnił funkcję Dyrektora Akademii Prawa Europejskiego (ERA) w Trewirze. W 2000 roku został powołany na stanowisko Przewodniczącego Sądu Społecznego w Koblencji oraz pełni funkcję Sekretarza Generalnego Europejskiej Sieci Kształcenia Sędziów. W maju 2002 roku został tymczasowym Dyrektorem Administracyjnym Eurojustu, a we wrześniu 2002 roku powołano go na stanowisko Dyrektora Administracyjnego. 98 eurojust06_pl.indd :39:18

99 eurojust06_pl.indd :39:29

100 Wszelkie prawa zastrzeżone. Żadna część tej publikacji nie może być bez zgody Eurojustu kopiowana ani odtwarzana w jakiejkolwiek formie i przy użyciu jakichkolwiek środków graficznych, elektronicznych czy mechanicznych, włączając w to fotokopiowanie, nagrywanie, przepisywanie czy umieszczanie w systemach przechowywania lub wyszukiwania informacji. fot.: Joannes Thuy, Eurojust Eurojust eurojust06_pl.indd :39:32