Zdarzenia Klasa Application Powiadomienia Toast AlertDialog

Transkrypt

1 Android Wykład 3 1

2 Zdarzenia Klasa Application Powiadomienia Toast AlertDialog 2

3 Zdarzenia UI (UI Events) zapewniają programowi interakcje z użytkownikiem. Obiekty określają wzajemne oddziaływania z resztą "świata" poprzez metody, które ujawniają. Gdy naciskamy przycisk oczekujemy konkretnej akcji, tą akcję zapewniają nam właśnie metody, 3

4 W Androidzie dzieje się to poprzez przchwytywanie zdarzenia z danego obiektu klasy View. Klasa View stanowi klasę bazową dla wszystkich widgetów GUI (Button, RadioButton, TextView, itd ) zwanych Widokami (Views). Wśród różnych obiektów klasy View zdefiniowane są publiczne metody zapewniające obsługę zdarzeń UI. 4

5 Metody te są wywoływane przez framework Androida gdy zajdzie odpowiednia akcja (zdarzenie). I tak o to kiedy obiekt View (np. Button) jest dotknięty, wywoływana jest metoda ontouchevent(). Aby tak się stało należy rozszerzyć klasę o odpowiedni interfejs (interface) oraz nadpisać metodę docelową. 5

6 Interfejs jest pośrednikiem pomiędzy zdarzeniem a reakcją. Ponadto z uwagi, że zdefiniowane metody są puste nie ma konieczności jawnego powiadamiania kompilatora o tym fakcie poprzez zastosowanie 6

7 Klasa View zawiera kolekcję zagnieżdżonych interfejsów - zwanych nasłuchiwaczami zdarzeń (Event listeners). Interfejs w reakcji na zdarzenie (dotknięcie, zmiana parametru, itd...) wywołuje odpowiednią metodą (zdefiniowaną w nim). Oczywiście istnieje możliwość rozszerzania klasy View poprzez definiowanie własnych zdarzeń 7

8 onclick() - z View.OnClickListener. Metoda jest wywoływana, gdy użytkownik dotknie obiekt albo skupi uwagę na obiekcie za pomocą nawigacji lub trackballa i wciśnie odpowiadający klawisz zatwierdzający. 8

9 onlongclick() - z View.OnLongClickListener. Metoda jest wywoływana gdy użytkownik dotknie i przytrzyma obiekt. W przypadku gdy nie ma modułu dodykowego tyczy to się zdarzenia, w którym użytkownik wybierze obiekt a następnie wciśnie i przytrzyma odpowiedni klawisz. 9

10 onfocuschange() - z View.OnFocusChangeListener. Metoda wywoływana, gdy użytkownik skupi/zmieni uwagę (focus) na obiekcie za pomocą przycisków nawigacyjnych lub trackballa. onkey() - z View.OnKeyListener. Ta metoda jest wywoływana gdy użytkownik wciśnie dowolny klawisz na urządzeniu. 10

11 ontouch() - z View.OnTouchListener. Ta metoda jest wywoływana gdy użytkownik wykona akcję kwalifikowaną jako zdarzenie dodykowe, czyli wciśnie lub wykona gest. oncreatecontextmenu() - z View.OnCreateContextMenuListener. Z kolei ta metoda jest wywoływana w momencie utworzenia menu kontekstowego. 11

12 Wymienione zdarzenia klasy View często określane są mianem zdarzeń wejściowych (Input events). Warto też dodać, że inne klasy bazowe np. Text również posiadają zdarzenia - np. TextWatcher - te jednak mniej zależą od bezpośredniego udziału użytkownika a reagują na bodźce w programie. 12

13 Klasa aplikacji (ang. Application class) jest jedną z powszechniej używanych klas bazowych w Androidzie Jest to klasa poziomu aplikacji - zwana także kontrolerem (ang. controller). Obiekt aplikacji, tworzony w momencie jej uruchamiania i usuwany w momemcie jej zamykania - reprezentuje wspólny stan naszej całej aplikacji. 13

14 Większość aplikacji korzysta z domyślnej klasy dostarczonej przez framework (android.app.application). Oczywiście istnieje możliwość implementacji własnej instancji tego obiektu i zarządzanie globalnym stanem naszej aplikacji czy też dodanie obsługi (wspólnej dla reszty aplikacji) funkcjonalności. 14

15 Aby zaimplementować własną klasę aplikacji należy: Utworzyć nową klasę dziedziczącą po klasie aplikacji. Zrejstrować tą klasę w pliku Manifest.xml. 15

16 Poniżej przykład implementacji przykładowej klasy aplikacji: 16

17 Aby zarejestrować w pliku Manifest naszą własną instancję aplikacji należy dodać atrybut android:name=".someapplication" do elementu : 17

18 Cykl życiowy obiektu aplikacji reprezentują tylko 2 metody: oncreate() - wykonywana w momencie uruchamiania procesu naszej aplikacji, oraz onterminate() - wykonywana w momencie zamykania procesu naszej aplikacji. 18

19 Nie ma metod onpause() - ani ondestroy(), typowych dla aktywności (ang. Activities. Ponadto, mamy do dyspozycji metody - dzięki którym w prosty sposób możemy reagować na bodźce z systemu, w którym działa nasza aplikacja. 19

20 Są to: onconfigurationchanged(configuration newconfig) - metoda wywoływana w trakcie gdy w systemie, w kótrym nasza aplikacja działa - zajdą jakiekolwiek zmiany w konfiguracji, 20

21 onlowmemory() - metoda wywoływana, gdy system pracuje na niskim poziomie pamięci - tu możemy uwolnić nieużywane zasoby - zaraz po tej metodzie do akcji wkracza GC (ang. Garbage collector), ontrimmemory(int level) - ta metoda jest wywoływana gdy system, uznał że np. nasza działająca w tle aplikacja nie potrzbuje więcej pamięci i nam ją zabiera. 21

22 Wracając do wspomnianych na początku zalet korzystania z własnej implementacji obiektu aplikacji - jedną z niewątpliwych jest zarządzanie globalnym stanem naszej aplikacji. Równie przydatnym jest dzielenie w obrębie aplikacji wspólnych metod. 22

23 Aby uzyskać dostęp do tych metod, wpierw należy uzyskać instancję obiektu naszej aplikacji: SomeApplication someapplication = (SomeApplication)getApplication(); 23

24 Tu warto jednak dodać, że zazwyczaj nie ma potrzeby implementacji własnej klasy Application. Zwłaszcza, jeśli chcemy np. tylko dzielić wspólne metody w obrębie naszej aplikacji. 24

25 Statyczne singletony mogą zapewnić tą samą funkcjonalność w bardziej elastyczny sposób. W przypadku, gdyby taki singleton potrzebował globalny kontekst - dostarczamy go poprzez wywołanie Context.getApplicationContext(). 25

26 Czasami może pojawić zajść potrzeba powiadomienia użytkownika o zdarzeniu, które występuje w aplikacji. Niektóre powiadomienia wymagają od użytkownika odpowiedzi, a inni nie. 26

27 Na przykład: Kiedy zdarzenie, takie jak zapisywanie pliku jest zakończone, powinien pojawić się komunikat potwierdzający sukces zapisu danych. Jeżeli aplikacja działa w tle i potrzebuje uwagi użytkownika, aplikacja powinna stworzyć powiadomienie, które pozwala użytkownikowi na reakcję 27

28 Jeśli aplikacja wykonuje długotrwałą pracę na wynik której użytkownik musi czekać (np. ładowania pliku), aplikacja powinna w jakiś sposób zasygnalizować ten stan poprzez np wyświetlenie paska postępu. 28

29 Każde z tych zadań powiadamiania można osiągnąć stosując inną technikę: Toast Notification krótki komunikat Status Bar Notification powiadomienie na pasku stanu Dialog Notification powiadomienie w postaci okna dialogowego 29

30 Powiadomienie typu Toast może być wyświetlone z poziomu aktywności (Activity) lub usługi (Service) Jest to rodzaj powiadomienia stosowany wtedy, kiedy nie zachodzi potrzeba pobrania odpowiedzi od użytkownika 30

31 Standardowo powiadomienie typu Toast wyświetlane jest w dolnej części ekranu. Można zmienić położenie okna powiadomienia wykorzystując metodę setgravity(int, int, int) toast.setgravity(gravity.top Gravity.LEFT, 0, 0); 31

32 Użytkownik może przygotować własne powiadomienie typu Toast Należy przygotować układ okna powiadomienia, zawartość umieszczając w pliku.xml 32

33 33

34 34

35 35

36 36

37 37

38 38

39 39

40 Dialog można również skonstruować w postaci listy opcji do wyboru Zamiast dodawania do dialogu przycisków dodajemy listę elementów korzystając z metody setitems 40

41 41

42 42

43 KONIEC 43