H04L12/43 H04Q3/62 H04Q11/04 H04J 3/00

Transkrypt

1 RZECZPOSPOLITA POLSKA (12) OPIS PATENTOWY (19)PL (11) (13) B1 (2 1) Numer zgłoszenia: (22) Data zgłoszenia: Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (86) Data i numer zgłoszenia międzynarodowego: , PCT/US95/03568 (87) Data i numer publikacji zgłoszenia międzynarodowego: , W095/24788, PCT Gazette nr 39/95 (51) IntCl7: H04L 12/64 H04L12/43 H04Q3/62 H04Q11/04 H04J 3/00 ( 5 4 ) Sposób i system telekomunikacyjny do przesyłania informacji (30) Pierwszeństwo: ,US,08/ (73) Uprawniony z patentu: EXCEL INC., Hyannis, US (43) Zgłoszenie ogłoszono: BUP 04/97 (72) Twórca wynalazku: Robert P. Madonna, West Barnstable, US (45) O udzieleniu patentu ogłoszono: WUP 09/00 (74) Pełnomocnik: Ludwicka Izabella, PATPOL Spółka z o.o. PL B1 ( 5 7 ) 1. Sposób przesyłania informacji, pomiędzy zespołami komutacyjnych węzłów, które połączone są komunikacyjnie poprzez sieć międzywęzłową tak iż tworzą rozbudowywalny system telekomunikacyjny, znamienny tym, że przesyła się informację w pakietach (14) poprzez sieć międzywęzłową, (12) z jednego z komutacyjnych węzłów (6), w czasie gdy pakiet (14) nie jest wykorzystywany przez inny węzeł (6), Który to pakiet (14) zawiera informacje identyfikujące węzeł (6) nadający informacje, następnie odbiera się informacje przeznaczone dla węzła (6) odbierającego informacje, sprawdza się czy odebrany pakiet (14) jest pakietem pustym czy też zawierającym informacje 1 przesyła się informację o tym do węzła (6) nadającego informacje z węzła (6) odbierającego informacje, w czasie gdy pakiet (14) jest pakietem pustym, a odbiera się informację przeznaczoną, dla węzła (6) odbierającego informacje gdy odebrany pakiet (14) zawiera informacje. FIG. 1B

2 Sposób i system telekomunikacyjny do przesyłania informacji Z astrzeżenia patentow e 1. Sposób przesyłania informacji, pomiędzy zespołami komutacyjnych węzłów, które połączone są komunikacyjnie poprzez sieć międzywęzłową tak iż tworzą rozbudowy walny system telekomunikacyjny, znamienny tym, że przesyła się informację w pakietach (14) poprzez sieć międzywęzłową, (12) z jednego z komutacyjnych węzłów (6), w czasie gdy pakiet (14) nie jest wykorzystywany przez inny węzeł (6), który to pakiet (14) zawiera informacje identyfikujące węzeł (6) nadający informacje, następnie odbiera się informacje przeznaczone dla węzła (6) odbierającego informacje, sprawdza się czy odebrany pakiet (14) jest pakietem pustym czy też zawierającym informacje i przesyła się informację o tym do węzła (6) nadającego informacje z węzła (6) odbierającego informacje, w czasie gdy pakiet (14) jest pakietem pustym, a odbiera się informację przeznaczoną, dla węzła (6) odbierającego informacje gdy odebrany pakiet (14) zawiera informacje. 2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że w pakiecie (14) nadaje się adres źródła skonfigurowany do postaci do przechowania informacji identyfikującej węzeł (6) nadający informacje oraz dane użytkowe zawierającą informacje. 3. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że w czasie odbioru informacji, za pomocą węzła (6) nadającego informacje, sekwencyjnie odczytuje się układowo komutowane dane z pamięci lokalnej nadajnika (102) i osadza się sekwencyjnie odczytane dane w przestrzeni danych użytkowych, przy czym sekwencyjnie odczytane dane pochodzą z co najmniej jednego z portów fizycznie przyporządkowanych do węzła (6) nadającego informacje. 4. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że po odebraniu pakietu (14) zawierającego informacje, za pomocą węzła (6) odbierającego informacje selektywnie wydobywa się z pakietu (14) informacje przeznaczone dla węzła (6) odbierającego informacje oraz selektywnie zapisuje się w pamięci lokalnej odbiornika (108) układowo komutowane dane znajdujące się w przestrzeni użytkowej, przy czym selektywnie zapisane dane przeznaczone są dla co najmniej jednego z portów, które są fizycznie przyporządkowane do węzła (6) odbierającego informacje. 5. Sposób według zastrz. 3 znamienny tym, że w czasie odbioru informacji, za pomocą węzła (6) nadającego informacje, sekwencyjnie odczytuje się pakiet danych komutowanych z lokalnej pamięci nadajnika (102), osadza się sekwencyjnie odczytane dane w przestrzeni użytkowej oraz osadza się w pakiecie (14) adres przeznaczenia identyfikujący co najmniej jeden węzeł (6) zgodnie z przeznaczeniem danych zawartych w pakiecie. 6. Sposób według zastrz. 5, znamienny tym, że układowo komutowane dane, selektywnie osadzone w przestrzeni użytkowej w węźle (6) odbierającym informacje, zawierają układowo komutowane dane przeznaczone dla co najmniej jednego z portów fizycznie przyporządkowanych temu węzłowi (6). 7. Sposób według zastrz. 6, znamienny tym, że sekwencyjnie zapisuje się układowo komutowane dane wydobyte z przestrzeni użytkowej, w lokalnej pamięci odbiornika (108) w węźle (6) nadającym informacje, gdy nadany pusty pakiet zwraca się do węzła (6) nadającego informacje. 8. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że selektywnie osadza się informacje przeznaczone dla węzła (6) nadającego informacje w pakiecie (14), a następnie przesyła się pakiet (14) poprzez sieć międzywęzłową (12) do następnego węzła (6). 9. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że pakiety (14) mają zmienne długości. 10. Sposób według zastrz. 4, znamienny tym, że dane układowo komutowane przesyła się poprzez sieć w określonym porządku w pakiecie (14), przy czym porządek ten jest uzależniony od informacji adresowej do wyznaczania portów którym te układowo komutowane dane odpowiadają.

3 Sposób przesyłania informacji, pomiędzy zespołami komutacyjnych węzłów, które połączone są komunikacyjnie poprzez sieć międzywęzłową tak iż tworzą rozbudowy walny system telekomunikacyjny, znamienny tym, że przesyła się informację z pakietów (14) poprzez sieć międzywęzłową (12) z jednego z komutacyjnych węzłów (6), który to pakiet (14) zawiera informację o adresie źródłowym, odbiera się informację z pakietu (14) za pomocą jednego z pozostałych węzłów (6) i selektywnie wydobywa się wszystkie informacje przeznaczone dla węzła (6) odbierającego informacje, przy czym odbiór informacji powtarza się w każdym z pozostałych węzłów (6), aż do chwili gdy pakiet (14) nie powróci do węzła (6) nadającego informacje. 12. Sposób według zastrz. 11, znamienny tym, że w czasie przesyłania informacji, za pomocą węzła (6) nadającego informacje, sekwencyjnie odczytuje się układowo komutowane dane z lokalnej pamięci nadajnika (102), osadza się i sekwencyjnie odczytuje dane zawarte w przestrzeni użytkowej wewnątrz pakietu (14), przy czym sekwencyjnie odczytane dane pochodzą z co najmniej jednego z portów fizycznie przyporządkowanych do węzła (6) nadającego informacje. 13. Sposób według zastrz. 12, znamienny tym, że układowo komutowane dane są wewnątrz przestrzeni użytkowej ułożone w określonym porządku, a za pomocą węzła (6) odbierającego informacje wykorzystuje się ten porządek do określenia portów z których pochodzą układowo komutowane dane. 14. Sposób według zastrz. 11, znamienny tym, że w czasie odbioru informacji, za pomocą węzła (6) odbierającego informacje selektywnie zapisuje się układowo komutowane dane z przestrzeni użytkowej, w lokalnej pamięci odbiornika (108), które to selektywnie zapisane dane są przeznaczone dla co najmniej jednego z portów, fizycznie przyporządkowanych danemu węzłowi (6) odbierającego informacje. 15. Sposób według zastrz. 11, znamienny tym, że w czasie przesyłania informacji poprzez sieć, za pomocą węzła (6) nadającego informacje, odczytuje się informacje z pakietu układowo komutowanych danych z lokalnej pamięci nadajnika (102), osadza się odczytane dane w przestrzeni użytkowej pakietu (14) oraz osadza się w pakiecie (14) adres przeznaczenia, który identyfikuje co najmniej jeden z pozostałych węzłów (6) jako miejsce przeznaczenia pakietu danych komutowanych. 16. Sposób według zastrz. 11, znamienny tym, że w czasie odbioru informacji, za pomocą węzła (6) odbierającego informacje sprawdza się adres przeznaczenia pakietu (14) oraz zapisuje się pakiet danych komutowanych zawartych w przestrzeni użytkowej, w lokalnej pamięci odbiornika (108) gdy adres przeznaczenia wskazuje, że pakiet jest przeznaczony dla tego węzła (6) odbierającego informacje. 17. Sposób według zastrz. 11, znamienny tym, że w czasie odbioru informacji, za pomocą węzła (6) odbierającego informacje sprawdza się adres przeznaczenia do odbioru przez odbierający węzeł (6) odbierającego informacje, następnie sprawdza się gotowość lokalnej pamięci odbiornika (108) do przyjęcia pakietu danych komutowanych oraz zapisuje się pakiet danych komutowanych zawartych w przestrzeni użytkowej, w lokalnej pamięci odbiornika (108) gdy lokalna pamięć odbiornika (108) jest gotowa. 18. Sposób według zastrz. 11, znamienny tym, że w czasie odbioru informacji, za pomocą węzła (6) odbierającego informacje sprawdza się adres przeznaczenia do odbioru przez węzeł (6) odbierający informacje, następnie sprawdza się gotowość lokalnej pamięci odbiornika (108) do przyjęcia pakietu danych komutowanych oraz przesyła się pakiet (14) do węzła (6) nadającego informacje gdy lokalna pamięć odbiornika (108) nie jest gotowa. 19. Sposób według zastrz. 11, znamienny tym, że realizacja poszczególnych procesów sposobu następuje w czasie krótszym niż 125 mikrosekund. 20. Sposób przesyłania informacji, pomiędzy zespołami komutacyjnych węzłów, które połączone są komunikacyjnie poprzez sieć międzywęzłową tak iż tworzą rozbudowy walny system telekomunikacyjny, znamienny tym, że przesyła się informację z pakietów (14) poprzez sieć międzywęzłową (12) z jednego z komutacyjnych węzłów (6), który to pakiet (14) zawiera informacje identyfikujące węzeł (6) nadający informacje oraz posiada przestrzeń przenoszącą informacje, odbiera się informacje z pakietu (14) w węźle (6) innym niż

4 węzeł (6) nadający informacje, przy czym za pomocą węda (6) nadającego informacje selektywnie osadza się informacje przeznaczone dla węzła (6) nadającego informacje w pakiecie (14), a po odebraniu informacji przesyła się pakiet (14) poprzez sieć międzywęzłową (12) do następnego węzła (6), powtarza się etap odbioru informacji z pakietu (14) w każdym węźle (6) oprócz węzła (6) nadającego informacje, do chwili aż pakiet (14) powróci do węzła (6) nadającego informacje, następnie za pomocą węzła (6) nadającego informacje wydobywa się ze zwróconego pakietu (14) informacje osadzone w nim przez inne węzły (6) i powtarza się przesyłanie i odbieranie informacji z pakietu aż każdy z zespołu węzłów (6) przesłał pakiet (14) i odebrał zwrócony pakiet (14) zawierający informacje z innych węzłów (6). 21. Sposób według zastrz. 20, znamienny tym, że pakiet (14) zawiera adres źródłowy, identyfikujący węzeł (6) nadający informacje oraz obszar użytkowy do przenoszenia informacji. 22. Sposób według zastrz. 21, znamienny tym, że w czasie przesyłania informacji z pakietu, za pomocą węzła (6) nadającego informacje selektywnie odczytuje się układowo komutowane dane z lokalnej pamięci nadajnika (102), osadza się selektywnie odczytane dane w przestrzeni użytkowej, a selektywnie odczytane dane zarówno pochodzą jak i skierowane są do co najmniej jednego z portów fizycznie przyporządkowanych do węzła (6) nadającego informacje. 23. Sposób według zastrz. 20, znamienny tym, że układowo komutowane dane selektywnie osadzone w przestrzeni użytkowej w węźle (6) odbierającym informacje zawierają układowo komutowane dane przeznaczone dla co najmniej jednego z portów fizycznie przyporządkowanych węzłowi (6) nadającemu informacje. 24. Sposób według zastrz. 23, znamienny tym, że układowo komutowane dane są ułożone w przestrzeni użytkowej w określonym porządku, na podstawie którego za pomocą węzła (6) odbierającego informacje określa się porty, dla których przeznaczone są układowo komutowane dane. 25. Sposób według zastrz. 20, znamienny tym, że w czasie wydobywania informacji ze zwróconego pakietu (14) sekwencyjnie zapisuje się układowo komutowane dane wydobyte z przestrzeni użytkowej, w lokalnej pamięci odbiornika (108). 26. Sposób według zastrz. 25, znamienny tym, że przed sekwencyjnym zapisem układowo komutowanych danych wydobytych z przestrzeni użytkowej sprawdza się czy odebrany pakiet (14) pochodzi z węzła (6) nadającego informacje. 27. Sposób według zastrz. 20, znamienny tym, że przed etapem przesyłania pakietu (14) poprzez sieć międzywęzłową (12), za pomocą węzła (6) odbierającego informacje sprawdza się czy pakiet danych komutowanych przeznaczonych dla węzła (6) nadającego informacje jest gotowy do nadania i następnie osadza się pakiet danych komutowanych w przestrzeni użytkowej gdy pakiet ten jest gotowy do nadania. 28. Sposób według zastrz. 20, znamienny tym, że w czasie wydobywania ze zwróconego pakietu (14) informacji w nim osadzonych zapisuje się pakiet danych komutowanych zawartych w przestrzeni użytkowej, w lokalnej pamięci odbiornika (108). 29. Sposób według zastrz. 22, znamienny tym, że w czasie przesyłania informacji z pakietów (14), za pomocą węzła (6) nadającego informacje, przejmuje się kontrolę nad pakietem (14) gdy pakiet (14) nie jest wykorzystywany przez kolejny węzeł (6) i gdy węzeł (6) nadający informacje może nadać pakiet (14) w czasie mu przeznaczonym na transmisję pustego pakietu układowo komutowanych danych. 30. Sposób według zastrz. 22, znamienny tym, że w czasie selektywnego odczytu układowo komutowanych danych z lokalnej pamięci nadajnika (102) zapisuje się adres i dane kontrolne z jednostki centralnej (64) do mapy adresowej (96-100) węzła (6) odbierającego informacje, przy czym określone, układowo komutowane dane selektywnie osadza się w przestrzeni użytkowej. 31. Sposób według zastrz. 20, znamienny tym, że realizacja poszczególnych procesów sposobu następuje w czasie krótszym niż 125 mikrosekund. 32. System telekomunikacyjny do przesyłania informacji, który zawiera zespół telekomunikacyjnych programowanych węzłów komutacyjnych, znamienny tym, że każdy

5 z programowanych komutacyjnych węzłów (6) jest zaopatrzony w zbiór komutatorów węzłowych (44) o pojemności komutacyjnej odpowiadającej maksymalnej liczbie portów, które są, fizycznie im przyporządkowane, w zbiór kart pierścieniowych 10 (40) oraz w zbiór kart liniowych (26), które są połączone komunikacyjnie z każdym z komutatorów węzłowych (44), przy czym połączenie komunikacyjne obejmuje szynę (30) przenoszącą dane między wspomnianymi portami, a ponadto każdy z węzłów zespołu programowanych komutacyjnych węzłów (6) włączony jest w sieć międzywęzłową (12), która jest połączona komunikacyjnie z kartami pierścieniowymi 10 (40). 33. System według zastrz. 32, znamienny tym, że sieć międzywęzłowa (12) jest utworzona przez środek transmisji danych do przenoszenia spakietowanych informacji w postaci sygnałów optycznych, przy czym środek zaopatrzony jest w co najmniej jeden kanał przenoszący całą lub część tych spakietowanych informacji. 34. System według zastrz. 32, znamienny tym, że sieć międzywęzłowa (12) jest utworzona przez dwa środki transmisji danych do przenoszenia spakietowanych informacji w postaci sygnałów optycznych. 35. System według zastrz. 32, znamienny tym, że sieć międzywęzłowa (12) jest utworzona przez zespół środków transmisji danych do przenoszenia spakietowanych informacji w postaci sygnałów optycznych. 36. System według zastrz. 32, znamienny tym, że przynajmniej jeden programowany komutacyjny węzeł (6) zawierający komutator węzłowy (44) jest połączony ze sterującym urządzeniem nadrzędnym (4). 37. System według zastrz. 36, znamienny tym, że przynajmniej jeden programowany komutacyjny węzeł (6) jest przystosowany do pracy jako serwer połączony ze sterującym urządzeniem nadrzędnym (4). 38. System według zastrz. 37, znamienny tym, że urządzenie nadrzędne (4) oraz programowane komutacyjne węzły (6) są połączone komunikacyjnie za pośrednictwem sieci lokalnej. 39. System według zastrz. 32, znamienny tym, że sieć międzywęzłowa (12) jest utworzona przez sieć lokalną. 40. System według zastrz. 32, znamienny tym, że sieć międzywęzłowa (12) jest utworzona przez sieć radiokomunikacyjną. 41. System według zastrz. 32, znamienny tym, że sieć międzywęzłowa (12) jest utworzona przez synchroniczną sieć optyczną. 42. System według zastrz. 32, znamienny tym, że sieć międzywęzłowa (12) jest utworzona przez sieć asynchronicznego trybu transmisji. 43. System według zastrz. 32, znamienny tym, że sieć międzywęzłowa (12) jest utworzona przez część publicznej sieci komutowanej. 44. System według zastrz. 32, znamienny tym, że co najmniej jeden z programowanych komutacyjnych węzłów (6) jest zaopatrzony w zbiór komutatorów węzłowych (44a, 44b) dołączonych wzdłuż szyny (30), przy czym każdy komutator węzłowy (44a, 44b) jest zaopatrzony w jednostkę centralną (64) i układ sterujący (112), które są połączone komunikacyjnie z szyną (30), a ponadto ten komutator węzłowy (44a, 44b) jest połączony z kartą pierścieniową IO (40), która jest połączona komunikacyjnie z siecią międzywęzłową (12). 45. System według zastrz. 32, znamienny tym, że do szyny (30) jednego z komutacyjnych węzłów (6), poprzez interfejs (54), jest dołączony co najmniej jeden z zasobów przetwarzających dźwięk (56) połączony z magistralą przetwarzania dźwięku (60), a ponadto jeden z zasobów przetwarzających dźwięk (56) jest połączony komunikacyjnie poprzez magistralę ISA (50) z urządzeniem pamięci masowej (52), przy czym magistrala ISA (50) jest również połączona komunikacyjnie z komutatorem węzłowym (44) programowanego komutacyjnego węzła (6), który jest połączony z siecią między węzłową (12) poprzez kartę pierścieniową (40). 46. System telekomunikacyjny do przesyłania informacji, który zawiera zespół telekomunikacyjnych programowanych węzłów komutacyjnych, znamienny tym, że każdy z programowanych komutacyjnych węzłów (6) zawiera zbiór komutatorów węzłowych (44),

6 zbiór kart pierścieniowych 10 (40) oraz zbiór kart liniowych (20) połączonych komunikacyjnie z każdym z komutatorów węzłowych (44), przy czym połączenie komunikacyjne obejmuje szynę (30) przenoszącą dane między wspomnianymi portami, a ponadto każdy z węzłów zespołu programowanych komutacyjnych węzłów (6) włączony jest w sieć międzywęzłową (12) połączoną komunikacyjnie z kartami pierścieniowymi IO (40), przy czym z siecią międzywęzłową (12) jest połączony zbiór węzłów usługowych (244), a każdy z tych węzłów usługowych (244) jest zaopatrzony w kartę pierścieniową 10 (40). 47. System według zastrz. 46, znamienny tym, że przynajmniej jeden programowany komutacyjny węzeł (6) zawierający komutator węzłowy (44) jest połączony ze sterującym urządzeniem nadrzędnym (4) System według zastrz. 47, znamienny tym, że przynajmniej jeden programowany komutacyjny węzeł (6) jest przystosowany do pracy jako serwer połączony ze sterującym urządzeniem nadrzędnym (4). 49. System według zastrz. 48, znamienny tym, że urządzenie nadrzędne (4) oraz programowane komutacyjne węzły (6) są połączone komunikacyjnie za pośrednictwem sieci lokalnej. 50. System według zastrz. 46, znamienny tym, że sieć międzywęzłowa (12) jest utworzona przez sieć lokalną. 51. System według zastrz. 46, znamienny tym, że sieć międzywęzłowa (12) jest utworzona przez sieć radiokomunikacyjną. 52. System według zastrz. 46, znamienny tym, że sieć międzywęzłowa (12) jest utworzona przez synchroniczną sieć optyczną. 53. System według zastrz. 46, znamienny tym, że sieć międzywęzłowa (12) jest utworzona przez sieć asynchronicznego trybu transmisji. 54. System według zastrz. 46, znamienny tym, że sieć międzywęzłowa (12) jest utworzona przez część publicznej sieci komutowanej. 55. System według zastrz. 46, znamienny tym, że komutacyjny węzeł (6) zawiera zbiór komutatorów węzłowych (44), które poprzez szynę (30) połączone są z przynajmniej jednym obwodem sterujących (112). 56. System według zastrz. 46, znamienny tym, że do sieci międzywęzłowej (12), poprzez szynę (30), dołączony jest przynajmniej jeden z zasobów przetwarzania dźwięku (56, 58) o dostępie do danych komutowanych układowo, pochodzących z dowolnego portu systemu. * * * Przedmiotem wynalazku jest sposób i system telekomunikacyjny do przesyłania informacji, zwłaszcza struktura do łączenia zespołu programowanych komutatorów telekomunikacyjnych dla otrzymania rozbudowywalnego systemu komutacji i bezpośredniego dostępu do różnych aplikacji telekomunikacyjnych. Podstawową okolicznością w przypadku projektowania dowolnego systemu telekomunikacyjnego jest przepustowość komutacyjna. Przepustowość komutacyjna wymaga analizy w kategoriach bieżącego zapotrzebowania i zapotrzebowania przewidywanego, dla znalezienia efektywnego ekonomicznie rozwiązania w odniesieniu do usług zarówno obecnych, jak i przyszłych. Przy założeniu, że kraj rozwijający się znajduje się w etapie budowy podstawowego systemu telekomunikacyjnego i zamierza zapewnić obsługę większości obecnej populacji, to populacja tego kraju najprawdopodobniej skupiona jest na niewielkich obszarach o dużym zagęszczeniu (miastach) i większych obszarach o niewielkim zagęszczeniu (podmiejskich i wiejskich). Poza tym populacja prawdopodobnie będzie się zwiększać, lecz w różnym tempie na różnych obszarach. Tak więc, zadaniem dla projektanta systemu telekomunikacyjnego jest zapewnienie dostatecznej przepustowości komutacyjnej dla realizacji usług dla większości lub całej populacji, przy założeniu prawdopodobnego przyszłego wzrostu zapotrzebowania i zapewnienia wzrostu gospodarczego.

7 Innym przykładem trudności zapewnienia odpowiedniej przepustowości komutacyjnej są aplikacje z siecią radiową lub siecią telekomunikacji osobistej PCN. Te typy aplikacji bazują na strukturach mikrokomórkowych, które wymagają licznych stacji bazowych, w bliskości fizycznej na obszarze wielkomiejskim z różnymi przepustowościami komutacyjnymi skupiającymi się w przepustowość dużą. Drugim fundamentalnym względem przy projektowaniu systemu telekomunikacyjnego jest zapewnienie w przyszłości nowych właściwości lub usług. Sprzęt i usługi telekomunikacyjne w dalszym ciągu szybko się rozwijają, w dużym stopniu w związku z pojawieniem się techniki cyfrowej. Jeszcze szersze zmiany są prawdopodobne w przyszłości, częściowo w związku z integracją usług dotychczas oddzielnych gałęzi działalności technicznej, jak na przykład telewizja kablowa i lokalne telefoniczne firmy operatorskie. Również w tym przypadku zadanie polega na stworzeniu systemu pozwalającego zaspokoić w sposób ekonomiczny bieżące zapotrzebowanie, zapewniając również elastyczne i niekosztowne drogi do integracji nowych możliwości i usług, które stają się osiągalne. Spośród konwencjonalnych sposobów podejścia do dualnych problemów zapewnienia odpowiedniej przepustowości komutacyjnej wraz z dostępem do nowych możliwości i usług, większość, jeżeli nie wszystkie, wykazują dwie główne wady. Po pierwsze niedostateczna szerokość pasma w systemie do przenoszenia informacji takiej, jak informacja wizyjna, czy multimedialna(poza głosową i dacyjną), po drugie - brak bezpośredniego, łatwego dostępu do całej informacji dochodzącej do systemu i wychodzącej z systemu, co oznacza, że nie ma możliwości wychwytywania całej informacji i rozdzielania jej do innych systemów lub urządzeń komutacyjnych i po trzecie - do zapewnienia dostępu do pewnych typów rozbudowanych usług potrzebne są coraz większe centralowe urządzenia komutacyjne. Jednym z konwencjonalnych sposobów podejścia jest to, które nazwano krótko sposobem z rozbudową magistrali. W wielu konwencjonalnych komutatorach telekomunikacyjnych, do przenoszenia informacji, włącznie informacją z głosową, dacyjną i sterującą, między różnymi częściami komutatora wykorzystuje się jedną lub więcej magistralę wewnętrzną. Magistrale nadają się dobrze do przenoszenia takiej informacji ponieważ, z definicji, z magistralą może sprzęgać się wiele urządzeń (na przykład płytek drukowanych, czyli kart), i zarządzać nimi zgodnie z określonym protokołem. W komutatorze telekomunikacyjnym typowe jest stosowanie jednej lub wielu magistral, łączących szereg kart stanowiących fizyczne zakończenie linii telefonicznych, bądź łączy dalekosiężnych z innymi kartami, które realizują funkcje komutacyjne, sterujące i inne. Jak sugeruje skrócona nazwa, idea stanowiąca podstawę podejścia z rozbudową magistrali polega po prostu na dołączeniu dodatkowych kart, które zapewniają dodatkową przepustowość komutacyjną lub inne funkcje, za pomocą istniejących magistral. Poza głównymi dwoma wadami wspomnianymi powyżej, przy tym podejściu występuje kilka innych wad. Po pierwsze, występują ograniczenia fizyczne, na przykład liczby kart, które mogą być przyłączone fizycznie, lub mogą zarządzać magistralami, bez pogorszenia wydajności systemu. Po drugie, w celu umożliwienia znacznej rozbudowy w przyszłości, konieczna jest budowa magistral i innych części w pierwszym rzędzie dla przenoszenia znacznie większego ruchu, przed jakąkolwiek rozbudową systemu. Ograniczenia te dotyczą parametrów elektrycznych i mechanicznych magistral (lub ewentualnie zwłaszcza jednej z magistral) i ich efektywnych szybkości operacyjnych. Próby przezwyciężenia tych ograniczeń (na przykład stosowanie nadmiernej liczby dołączeń do magistrali) powodują wzrost kosztu i złożoności bazy nie rozbudowanego systemu, niekiedy czyniąc system zbyt kosztownym do niektórych zastosowań. Istnieją, również ograniczenia związane z mocą przetwarzania potrzebną, do praktycznego wykonywania funkcji komutacyjnych, jak również sterowania ruchem na magistralach. Po trzecie, struktura magistral stosowanych w wielu, jeśli nie w większości, konwencjonalnych systemach komutacyjnych przeznaczona jest do realizacji podstawowych funkcji połączeniowych i komutacyjnych, i nie zapewnia łatwego, bezpośredniego dostępu do portów dla włączenia nowych możliwości i usług. Po czwarte, struktury magistral zwykle nie nadają się do przenoszenia pakietowanych danych komutowanych bądź innego rodzaju informacji.

8 Drugi sposób podejścia można nazwać w skrócie podejściem modularnym. Przy podejściu modularnym, idea polega na stosowaniu systemu komutacyjnego, który jest złożony z szeregu w zasadzie identycznych modułów. Każdy moduł (równocześnie jeden lub więcej) zapewnia skończoną ilość przepustowości komutacyjnej, którą można wprowadzić dodatkowo do istniejącego systemu w celu zwiększenia ogólnej przepustowości systemu. W tym przypadku podejście modułowe wykazuje również inne niedogodności. W celu zapewnienia pracy całkowicie bez blokowania, każdy moduł lub wszystkie budowane moduły muszą mieć zdolność odbierania układowo komutowanych danych z każdego innego modułu aż do dowolnej maksymalnie występującej liczby modułów. W odniesieniu do sprzętu oznacza to, że każdy moduł musi być skonstruowany z pamięcią dostatecznie dużą do przechowywania maksymalnej ilości układowo komutowanych danych, możliwych do odebrania, jeżeli dołączona byłaby maksymalna liczba modułów. Na przykład, jeżeli każdy moduł jest w stanie komutować równowartość 64 portów, i połączonych ze sobą może być maksymalnie osiem modułów, to wtedy każdy moduł musi koniecznie zawierać pamięć nadającą się do przechowywania układowo komutowanych danych dla (8 x 64) portów. Zatem przy podejściu modułowym jest to maksymalna przepustowość komutacyjna, która wyznacza rozmiar pamięci, w którą musi być zaopatrzony każdy moduł. W przypadku większych systemów (to znaczy, rzędu kilku tysięcy portów lub większych), budowa takiej pamięci staje się niepraktyczna zarówno ze względu na związaną z nią liczbą fizycznych interfejsów sieciowych/liniowych, jak również dodatkowe środki układowe niezbędne do sterowania pamięcią. Ponadto, przy utrzymaniu prawdziwej modulamości systemu, nie jest możliwa zmiana przepustowości komutacyjnej poszczególnych modułów. Podobnie, jak przy podejściu z rozbudową magistrali, podejście modularne jest zorientowane na wykonywanie podstawowych operacji komutacyjnych, i generalnie nie zapewnia bezpośredniego dostępu do wszystkich spośród portów ani możliwości przenoszenia pakietowo komutowanych danych lub innych typów informacji. Jeden z konwencjonalnych systemów przedstawiono w publikacji EPO Przedstawiono tam komutowany pakietowo system sieciowy, w którym szereg węzłów jest połączony za pomocą pierścienia, przy czym każdy węzeł obsługuje kilka terminali użytkownika. W szczególności, w tym znanym rozwiązaniu chodzi o oddziaływanie na przydzielanie w czasie rzeczywistym adresów pakietowych do dynamicznego utrzymywania pasma w systemie blokującym sieć łączności, to znaczy w systemie, w którym liczba adresów pakietowych jest mniejsza od ogólnej liczby stacji w sieci. Jedna z wad tego rozwiązania polega na tym, że jest to system blokujący, wymagający dynamicznej alokacji adresów pakietowych przez centralne źródło, oraz oddzielnej i sekwencyjnej transmisji pakietów sterujących i powiadamiających dla zapewnienia możliwości łączenia. Wykorzystanie centralnego źródła w systemie blokującym wymaga od tego rozwiązania znacznej rozbudowy zasobów przetwarzania i przyporządkowanej szerokości pasma sterowania, do zarządzania i dynamicznego przydzielania adresów pakietowych. Ponadto, zastosowanie źródła centralnego wymaga implementacji metody z redundancją, dla uniknięcia unieruchomienia operacyjnego systemu w wyniku błędów w lokacji centralnej. Zastosowanie drugiej lokacji centralnej spowodowałoby dalszą rozbudowę systemu i zajęcie dodatkowej szerokości pasma w innych zasobach. Inny znany system opisano w europejskim zgłoszeniu patentowym EP-A W przedstawionym systemie szereg węzłów jest połączonych w pętlę. Węzły komunikują się ze sobą wzajemnie w pętli przez nadawanie pakietów złożonych w tymczasowych nie pracujących "koszach czasowych", czyli częściach ramki. Wadą tego systemu jest to, że węzeł musi najpierw dokonać identyfikacji jednego lub więcej nie obciążonych przedziałów czasowych do przeniesienia informacji przed przystąpieniem do nadawania tej informacji do innego węzła. Jeżeli w danym węźle nie ma nie obciążonych przedziałów czasowych do przenoszenia informacji, która jest gotowa do transmisji, to taka informacja nie może być przekazana do węzła przeznaczenia. Sposób przesyłania informacji, pomiędzy zespołami komutacyjnych węzłów, które połączone są komunikacyjnie poprzez sieć międzywęzłową tak iż tworzą rozbudowy walny system telekomunikacyjny, według wynalazku charaktery-

9 żuje się tym, że przesyła się informację w pakietach poprzez sieć międzywęzłową z jednego z komutacyjnych węzłów, w czasie gdy pakiet nie jest wykorzystywany przez inny węzeł, który to pakiet zawiera informacje identyfikujące węzeł nadający informacje. Następnie odbiera się informacje przeznaczone dla węzła odbierającego informacje, sprawdza się czy odebrany pakiet jest pakietem pustym czy też zawierającym informacje i przesyła się informację o tym do węzła nadającego informacje, z węzła odbierającego informacje, w czasie gdy pakiet jest pakietem pustym, a odbiera się informację przeznaczoną dla węzła odbierającego informacje gdy odebrany pakiet zawiera informacje. Korzystnym jest, że w pakiecie nadaje się adres źródła skonfigurowany do postaci do przechowania informacji identyfikującej węzeł nadający informacje oraz dane użytkowe zawierającą informacje. W czasie odbioru informacji, za pomocą węzła nadającego informacje, sekwencyjnie odczytuje się układowo komutowane dane z pamięci lokalnej nadajnika i osadza się sekwencyjnie odczytane dane w przestrzeni danych użytkowych, przy czym sekwencyjnie odczytane dane pochodzą z co najmniej jednego z portów fizycznie przyporządkowanych do węzła nadającego informacje. Po odebraniu pakietu zawierającego informacje, za pomocą węzła odbierającego informacje selektywnie wydobywa się z pakietu informacje przeznaczone dla węzła odbierającego informacje oraz selektywnie zapisuje się w pamięci lokalnej odbiornika układowo komutowane dane znajdujące się w przestrzeni użytkowej, przy czym selektywnie zapisane dane przeznaczone są dla co najmniej jednego z portów, które są fizycznie przyporządkowane do węzła odbierającego informacje. W czasie odbioru informacji, za pomocą węzła nadającego informacje, sekwencyjnie odczytuje się pakiet danych komutowanych z lokalnej pamięci nadajnika, osadza się sekwencyjnie odczytane dane w przestrzeni użytkowej oraz osadza się w pakiecie adres przeznaczenia identyfikujący co najmniej jeden węzeł zgodnie z przeznaczeniem danych zawartych w pakiecie. Układowo komutowane dane, selektywnie osadzone w przestrzeni użytkowej w węźle odbierającym informacje, zawierają układowo komutowane dane przeznaczone dla co najmniej jednego z portów fizycznie przyporządkowanych temu węzłowi. Sekwencyjnie zapisuje się układowo komutowane dane wydobyte z przestrzeni użytkowej, w lokalnej pamięci odbiornika w węźle nadającym informacje, gdy nadany pusty pakiet zwraca się do węzła nadającego informacje. Selektywnie osadza się informacje przeznaczone dla węzła nadającego informacje w pakiecie, a następnie przesyła się pakiet poprzez sieć między węzłową do następnego węzła. Pakiety mają zmienne długości. Dane układowo komutowane przesyła się poprzez sieć w określonym porządku w pakiecie, przy czym porządek ten jest uzależniony od informacji adresowej do wyznaczania portów którym te układowo komutowane dane odpowiadają. W odmiennym rozwiązaniu sposób przesyłania informacji według wynalazku charakteryzuje się tym, że przesyła się informację z pakietów poprzez sieć międzywęzłową z jednego z komutacyjnych węzłów, który to pakiet zawiera informację o adresie źródłowym, odbiera się informację z pakietu za pomocą jednego z pozostałych węzłów i selektywnie wydobywa się wszystkie informacje przeznaczone dla węzła odbierającego informacje, przy czym odbiór informacji powtarza się w każdym z pozostałych węzłów, aż do chwili gdy pakiet nie powróci do węzła nadającego informacje. Korzystnym jest, że w czasie przesyłania informacji, za pomocą węzła nadającego informacje, sekwencyjnie odczytuje się układowo komutowane dane z lokalnej pamięci nadajnika, osadza się i sekwencyjnie odczytuje dane zawarte w przestrzeni użytkowej wewnątrz pakietu, przy czym sekwencyjnie odczytane dane pochodzą z co najmniej jednego z portów fizycznie przyporządkowanych do węzła nadającego informacje. Układowo komutowane dane są wewnątrz przestrzeni użytkowej ułożone w określonym porządku, a za pomocą węzła odbierającego informacje wykorzystuje się ten porządek do określenia portów z których pochodzą układowo komutowane dane.

10 W czasie odbioru informacji, za pomocą węzła odbierającego informacje selektywnie zapisuje się układowo komutowane dane z przestrzeni użytkowej, w lokalnej pamięci odbiornika, które to selektywnie zapisane dane są przeznaczone dla co najmniej jednego z portów, fizycznie przyporządkowanych danemu węzłowi odbierającego informacje. W czasie przesyłania informacji poprzez sieć, za pomocą węzła nadającego informacje, odczytuje się informacje z pakietu układowo komutowanych danych z lokalnej pamięci nadajnika, osadza się odczytane dane w przestrzeni użytkowej pakietu oraz osadza się w pakiecie adres przeznaczenia, który identyfikuje co najmniej jeden z pozostałych węzłów jako miejsce przeznaczenia pakietu danych komutowanych. W czasie odbioru informacji, za pomocą węzła odbierającego informacje sprawdza się adres przeznaczenia pakietu oraz zapisuje się pakiet danych komutowanych zawartych w przestrzeni użytkowej, w lokalnej pamięci odbiornika gdy adres przeznaczenia wskazuje, że pakiet jest przeznaczony dla tego węzła odbierającego informacje. W czasie odbioru informacji, za pomocą węzła odbierającego informacje sprawdza się adres przeznaczenia do odbioru przez odbierający węzeł odbierającego informacje, następnie sprawdza się gotowość lokalnej pamięci odbiornika do przyjęcia pakietu danych komutowanych oraz zapisuje się pakiet danych komutowanych zawartych w przestrzeni użytkowej, w lokalnej pamięci odbiornika gdy lokalna pamięć odbiornika jest gotowa. W czasie odbioru informacji, za pomocą węzła odbierającego informacje sprawdza się adres przeznaczenia do odbioru przez węzeł odbierający informacje, następnie sprawdza się gotowość lokalnej pamięci odbiornika do przyjęcia pakietu danych komutowanych oraz przesyła się pakiet do węzła nadającego informacje gdy lokalna pamięć odbiornika nie jest gotowa. Realizacja poszczególnych procesów sposobu następuje w czasie krótszym niż 125 mikrosekund. W innym odmiennym rozwiązaniu sposób przesyłania informacji według wynalazku charakteryzuje się tym, że przesyła się informację z pakietów poprzez sieć międzywęzłową z jednego z komutacyjnych węzłów, który to pakiet zawiera informacje identyfikujące węzeł nadający informacje oraz posiada przestrzeń przenoszącą informacje, odbiera się informacje z pakietu w węźle innym niż węzeł nadający informacje, przy czym za pomocą węzła nadającego informacje selektywnie osadza się informacje przeznaczone dla węzła nadającego informacje w pakiecie, a po odebraniu informacji przesyła się pakiet poprzez sieć międzywęzłową do następnego węzła, powtarza się etap odbioru informacji z pakietu w każdym węźle oprócz węzła nadającego informacje, do chwili aż pakiet powróci do węzła nadającego informacje, następnie za pomocą węzła nadającego informacje wydobywa się ze zwróconego pakietu informacje osadzone w nim przez inne węzły i powtarza się przesyłanie i odbieranie informacji z pakietu aż każdy z zespołu węzłów przesłał pakiet i odebrał zwrócony pakiet zawierający informacje z innych węzłów. Korzystnym jest, że pakiet zawiera adres źródłowy, identyfikujący węzeł nadający informacje oraz obszar użytkowy do przenoszenia informacji. W czasie przesyłania informacji z pakietu, za pomocą węzła nadającego informacje selektywnie odczytuje się układowo komutowane dane z lokalnej pamięci nadajnika, osadza się selektywnie odczytane dane w przestrzeni użytkowej, a selektywnie odczytane dane zarówno pochodzą jak i skierowane są do co najmniej jednego z portów fizycznie przyporządkowanych do węzła nadającego informacje. Układowo komutowane dane selektywnie osadzone w przestrzeni użytkowej w węźle odbierającym informacje zawierają układowo komutowane dane przeznaczone dla co najmniej jednego z portów fizycznie przyporządkowanych węzłowi nadającemu informacje. Układowo komutowane dane są ułożone w przestrzeni użytkowej w określonym porządku, na podstawie którego za pomocą węzła odbierającego informacje określa się porty, dla których przeznaczone są układowo komutowane dane. W czasie wydobywania informacji ze zwróconego pakietu sekwencyjnie zapisuje się układowo komutowane dane wydobyte z przestrzeni użytkowej, w lokalnej pamięci odbiornika.

11 Przed sekwencyjnym zapisem układowo komutowanych danych wydobytych z przestrzeni użytkowej sprawdza się czy odebrany pakiet pochodzi z węzła nadającego informacje. Przed etapem przesyłania pakietu poprzez sieć międzywęzłową, za pomocą węzła odbierającego informacje sprawdza się czy pakiet danych komutowanych przeznaczonych dla węzła nadającego informacje jest gotowy do nadania i następnie osadza się pakiet danych komutowanych w przestrzeni użytkowej gdy pakiet ten jest gotowy do nadania. W czasie wydobywania ze zwróconego pakietu informacji w nim osadzonych zapisuje się pakiet danych komutowanych zawartych w przestrzeni użytkowej, w lokalnej pamięci odbiornika. W czasie przesyłania informacji z pakietów, za pomocą węzła nadającego informacje, przejmuje się kontrolę nad pakietem gdy pakiet nie jest wykorzystywany przez kolejny węzeł i gdy węzeł nadający informacje może nadać pakiet w czasie mu przeznaczonym na transmisję pustego pakietu układowo komutowanych" danych. W czasie selektywnego odczytu układowo komutowanych danych z lokalnej pamięci nadajnika zapisuje się adres i dane kontrolne z jednostki centralnej do mapy adresowej węzła odbierającego informacje, przy czym określone, układowo komutowane dane selektywnie osadza się w przestrzeni użytkowej. Realizacja poszczególnych procesów sposobu następuje w czasie krótszym niż 125 mikrosekund. System telekomunikacyjny do przesyłania informacji, który zawiera zespół telekomunikacyjnych programowanych węzłów komutacyjnych, według wynalazku charakteryzuje się tym, że każdy z programowanych komutacyjnych węzłów jest zaopatrzony w zbiór komutatorów węzłowych o pojemności komutacyjnej odpowiadającej maksymalnej liczbie portów, które są fizycznie im przyporządkowane, w zbiór kart pierścieniowych I0 oraz w zbiór kart liniowych, które są połączone komunikacyjnie z każdym z komutatorów węzłowych, przy czym połączenie komunikacyjne obejmuje szynę przenoszącą dane między wspomnianymi portami. Ponadto każdy z węzłów zespołu programowanych komutacyjnych węzłów włączony jest w sieć międzywęzłową, która jest połączona komunikacyjnie z kartami pierścieniowymi I0. Korzystnym jest, że sieć międzywęzłowa jest utworzona przez środek transmisji danych do przenoszenia spakietowanych informacji w postaci sygnałów optycznych, przy czym środek zaopatrzony jest w co najmniej jeden kanał przenoszący całą lub część tych spakietowanych informacji. Sieć międzywęzłowa jest utworzona przez dwa środki transmisji danych do przenoszenia spakietowanych informacji w postaci sygnałów optycznych, korzystnie przez zespół środków transmisji danych do przenoszenia spakietowanych informacji w postaci sygnałów optycznych. Przynajmniej jeden programowany komutacyjny węzeł zawierający komutator węzłowy jest połączony ze sterującym urządzeniem nadrzędnym. Przynajmniej jeden programowany komutacyjny węzeł jest przystosowany do pracy jako serwer połączony ze sterującym urządzeniem nadrzędnym. Urządzenie nadrzędne oraz programowane komutacyjne węzły są połączone komunikacyjnie za pośrednictwem sieci lokalnej. Sieć międzywęzłowa jest utworzona przez sieć lokalną, przez sieć radiokomunikacyjną, przez synchroniczną sieć optyczną, przez sieć asynchronicznego trybu transmisji, ewentualnie przez cześć publicznej sieci komutowanej. Co najmniej jeden z programowanych komutacyjnych węzłów jest zaopatrzony w zbiór komutatorów węzłowych dołączonych wzdłuż szyny, przy czym każdy komutator węzłowy jest zaopatrzony w jednostkę centralną i układ sterujący, które są połączone komunikacyjnie z szyną, a ponadto ten komutator węzłowy jest połączony z kartą pierścieniową I0, która jest połączona komunikacyjnie z siecią między węzłową. Do szyny jednego z komutacyjnych węzłów, poprzez interfejs, jest dołączony co najmniej jeden z zasobów przetwarzających dźwięk połączony z magistralą przetwarzania dźwięku, a ponadto jeden z zasobów przetwarzających dźwięk jest połączony komunikacyj-

12 nie poprzez magistralę ISA z urządzeniem pamięci masowej, przy czym magistrala ISA jest również połączona komunikacyjnie z komutatorem węzłowym programowanego komutacyjnego węzła, który jest połączony z siecią między węzłową poprzez kartę pierścieniową. W odmiennym rozwiązaniu system telekomunikacyjny do przesyłania informacji według wynalazku charakteryzuje się tym, że każdy z programowanych komutacyjnych węzłów zawiera zbiór komutatorów węzłowych, zbiór kart pierścieniowych I0 oraz zbiór kart liniowych połączonych komunikacyjnie z każdym z komutatorów węzłowych, przy czym połączenie komunikacyjne obejmuje szynę przenoszącą dane między wspomnianymi portami, a ponadto każdy z węzłów zespołu programowanych komutacyjnych węzłów włączony jest w sieć międzywęzłową połączoną komunikacyjnie z kartami pierścieniowymi 10, przy czym z siecią międzywęzłową jest połączony zbiór węzłów usługowych, a każdy z tych węzłów usługowych jest zaopatrzony w kartę pierścieniową 10. Korzystnym jest, że przynajmniej jeden programowany komutacyjny węzeł zawierający komutator węzłowy jest połączony ze sterującym urządzeniem nadrzędnym. Przynajmniej jeden programowany komutacyjny węzeł jest przystosowany do pracy jako serwer połączony ze sterującym urządzeniem nadrzędnym. Urządzenie nadrzędne oraz programowane komutacyjne węzły są połączone komunikacyjnie za pośrednictwem sieci lokalnej. Sieć międzywęzłowa jest korzystnie utworzona przez sieć lokalną, przez sieć radiokomunikacyjną, przez synchroniczną sieć optyczną, przez sieć asynchronicznego trybu transmisji, ewentualnie przez część publicznej sieci komutowanej. Komutacyjny węzeł zawiera zbiór komutatorów węzłowych, które poprzez szynę połączone są z przynajmniej jednym obwodem sterujących. Do sieci międzywęzłowej, poprzez szynę, dołączony jest przynajmniej jeden z zasobów przetwarzania dźwięku o dostępie do danych komutowanych układowo, pochodzących z dowolnego portu systemu. Zgodnie z wynalazkiem otrzymuje się otwartą cyfrową sieć telekomunikacyjną o dużej szybkości, dużej szerokości pasma, do łączenia wielu programowanych komutatorów telekomunikacyjnych w celu utworzenia nie blokującego się systemu komutacyjnego o dużej przepustowości. W charakterze węzłów sieci mogą również pracować urządzenia lub zasoby inne, niż komutatory programowane, uzyskując w ten sposób bezpośredni dostęp do wszystkich informacji przechodzącej przez sieć. Mówiąc szczegółowo, zasoby przetwarzania głosu, na przykład systemy poczty/powiadamiania głosowego, lub inne rozwinięte platformy usługowe stając się węzłami uzyskują bezpośredni dostęp do wszystkich portów obsługiwanych przez system, bez dużego komutatora centralnego. Przydatność niniejszego wynalazku do przekazywania przez sieć informacji dowolnego typu przy dużej szybkości, w postaci łatwej do wykorzystania, umożliwia realizację usług, możliwości lub zasobów związanych z przetwarzaniem głosu dostępnych w danym węźle dla dowolnego portu tego samego lub dowolnego innego węzła. Wynalazek zapewnia również sposoby i struktury pakietowego przekazywania informacji telekomunikacyjnej przez sieć. Ogólnie biorąc, dla informacji komutowanej układowo, informacji do przetwarzania głosu, informacji dacyjnej i konserwacyjnej stosowane są różne struktury pakietowe. Jednak wszystkie pakiety zaopatrzone są w informację sterującą, czyli nagłówek, który zwykle zawiera informację adresową, stanu i inną informację sterującą, oraz część z przenoszoną zawartością do przekazywania danych. Połączenie bezpośredniego dostępu do wszystkich portów i zdolność do przenoszenia informacji w formie pakietowej jest wysoce kompatybilna z pracą w trybie transferu asynchronicznego ATM (asynchronous transfer mode) sieci SONET. W rozwiązaniu według wynalazku korzystne jest to, że przepustowość każdego węzła w odniesieniu do przenoszenia informacji przez sieć jest określana niezależnie od pozostałych węzłów. Poza tym dany węzeł musi zawierać tylko ilość pamięci dostateczną do zapewnienia przepustowości komutacyjnej tylko tego węzła, a nie całej przepustowości systemu.

13 Druga sieć skutecznie dubluje maksymalną przepustowość komutacyjną systemu i zapewnia przy tym eliminację błędów w przypadku błędu występującego w pierwszej sieci lub jednym z węzłów. Przedmiot wynalazku objaśniony zostanie w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1A i 1B przedstawiają schemat blokowy rozbudowywanego systemu telekomunikacyjnego, zawierającego między węzłową sieć pierścieniową do przekazywania informacji między programowanymi węzłami komutacyjnymi, fig. 1C i 1D przedstawiają schemat blokowy drugiego przykładu międzywęzłowej sieci dwupierścieniowej do przekazywania informacji między programowanymi węzłami komutacyjnymi, fig. 1E przedstawia różne typy pakietów stosowanych do przekazywania informacji przez sieci według fig. 1A do 1D, fig. 2A - schemat blokowy programowanego węzła komutacyjnego, do stosowania w systemach według fig. 1A do 1D, fig. 2B i 2C przedstawiają schemat blokowy drugiego przykładu programowanego węzła komutacyjnego, do stosowania w systemach według fig. 1A do 1D, fig. 3A, 3B, 3C, 3D i 3E przedstawiają schemat blokowy komutatora węzłowego przedstawionego na fig. 2A do 2C, fig. 3F przedstawia szczegółowy schemat pamięci nadajnika i odbiornika, przedstawionych na fig. 3B i 3C, fig. 4A.- funkcje nadawcze i odbiorcze wchodzące w zakres jednego ze sposobów przekazywania informacji przez międzywęzłowe sieci z fig. 1A do 1D, fig. 4B - sieć działań ilustrującą, szczegółowe etapy przekazywania układowo komutowanej informacji według sposobu przedstawionego na fig. 4A, fig. 4C i 4D przedstawiają szczegółowe etapy przekazywania zarówno układowo komutowanej informacji, jak i pakietowo komutowanej informacji według sposobu przedstawionego na fig. 4A, fig. 4E przedstawia wykres czasowy ilustrujący zależności czasowe między węzłami do przekazywania zarówno układowo komutowanej informacji, jak i pakietowo komutowanej informacji, fig. 5A - schemat blokowy ilustrujący drugi przykład sposobu przekazywania informacji przez międzywęzłowe sieci z fig. 1A do 1D, fig. 5B i 5C przedstawiają sieć działań ilustrującą szczegółowe etapy przekazywania zarówno układowo komutowanej informacji, jak i pakietowo komutowanej informacji według sposobu przedstawionego na fig. 5A, fig. 6A i 6B przedstawiają schemat blokowy systemu ilustrujący sposób utrzymywania łączności w przypadku błędu w jednym z programowanych węzłów komutacyjnych lub części sieci międzywęzłowej rozbudowywanego systemu telekomunikacyjnego, fig. 7 przedstawia schemat blokowy trzeciego przykładu wykonania wynalazku, który wykorzystuje sieć międzywęzłową do przekazywania informacji między jednym lub wieloma programowanymi węzłami komutacyjnymi i jednym lub wieloma węzłami zasobów przetwarzania głosu, fig. 8A i 8B przedstawiają schemat blokowy kolejnego przykładu wykonania wynalazku, który wykorzystuje sieć międzywęzłową do przekazywania informacji między jednym lub wieloma programowanymi węzłami komutacyjnymi a jednym lub wieloma węzłami zasobów przetwarzania głosu, fig. 8C przedstawia schemat blokowy jednego z węzłów zasobów przetwarzania głosu przedstawionego na fig. 8A i 8B, fig. 9A i 9B przedstawiają schemat blokowy kolejnego przykładu wykonania wynalazku, który wykorzystuje programowany węzeł komutacyjny w charakterze mostka między dwiema sieciami międzywęzłowymi, fig. 9C przedstawia schemat blokowy węzła mostkowego z fig. 9A i 9B, fig. 10A przedstawia schemat blokowy kolejnego przykładu wykonania wynalazku, który wykorzystuje osiem pierścieni do przekazywania informacji między programowanymi węzłami komutacyjnymi, z ukazaniem możliwości dalszej rozbudowy systemu komutacyjnego, a fig. 10B i 10C przedstawiają schemat blokowy jednego z węzłów z fig. 10A. Na figurach 1A i IB przedstawiono rozbudowy walny, w pełni programowany telekomunikacyjny system komutacyjny 2. System 2 zawiera sterujące urządzenie nadrzędne 4 i zbiór programowanych komutacyjnych węzłów 6a-6h. Każdy z węzłów 6a-6h zawiera interfejs nadrzędny, który dołączony jest komunikacyjnie do urządzenia nadrzędnego 4 za pośrednictwem sieci lokalnej LAN (local area network), takiej, jak Ethernet, lub przez wielokrotne asynchroniczne łącza telekomunikacyjne RS Zamiast łączy LAN/RS można stosować inne typy interfejsów jednostka nadrzędna/węzeł. Chociaż pokazano tylko pojedyncze urządzenie nadrzędne 4, zastosowanie łączy LAN 8 do zapewnienia komunikacji jednostka nadrzędna/węzeł umożliwia wielu jednostkom nadrzędnym sterowanie syste-