Na zdrowe życie! Odkryj prawdziwy. wellness. Skoro wellness stał się w dzisiejszych. W numerze: Holistyczny kwartalnik z apetytem na życie

Transkrypt

1 Na zdrowe życie! 2013 Magazyn bezpłatny 02 (06) lato W numerze: Odkryj prawdziwy wellness Dieta na zdrową opaleniznę Mleko, nie dla każdego Niebezpieczna fruktoza Elastyczność ciała tajemnica młodości Cross training dla kogo? Pochwała mała rzecz o wielkiej mocy Holistyczny kwartalnik z apetytem na życie Historia jednego kostiumu Odkryj prawdziwy Wywiad z Agnieszką Trafas wellness Jolanta Sokołowska Redaktor naczelna, kierownik sprzedaży i marketingu w Hotelu Zdrojowym Pro-Vita Skoro wellness stał się w dzisiejszych czasach tak popularny, to warto pochylić się nad tym tematem i zastanowić, czym właściwie jest? Ktoś skojarzy to hasło z masażem, ktoś inny z basenem, jeszcze inny z relaksem czy też spa. Widzisz ten termin na etykietach kosmetyków, czasem nawet pojawia się on na wannach. Można powiedzieć; uniwersalne słowo, używane w tak wielu różnych wymiarach. Czym więc właściwie jest wellness? Powszechnie znana jest etymologia tego hasła pochodzi z języka angielskiego i tłumaczone jest najprościej jako dobrostan, dobre samopoczucie czy dobrobyt. Okazuje się jednak, że interpretacja słownikowa nie wyczerpuje do końca znaczenia tego terminu. Jego sedno jest bowiem znacznie głębsze, ponieważ związany jest on z ideą, a dokładniej mówiąc z filozofią wellness. Wellness to styl życia, który ma zapewnić pełne, dobre samopoczucie fizyczne, psychiczne, społeczne oraz doprowadzić do harmonii pomiędzy ciałem, duchem i umysłem. Wellness to o wiele więcej niż zdrowie fizyczne, to wiele nakładających się na siebie obszarów, w których niezwykle istotna jest jakość życia. tak ten termin wyjaśnia Beata Woźniak wellness manager z Hotelu Zdrojowego Pro-Vita. Wellness to hasło, z którym spotykamy się coraz częściej. W internecie znaleźć można różnorodne interpretacje tego terminu. Co ciekawe, po wpisaniu słowa wellness do wyszukiwarki internetowej pojawiaja się ponad 300 mln linków do stron, które używają tego terminu. Okazuje się, że hasłem tym posługują się rozmaite branże od kosmetycznej po hotelową i każda defi niuje je na swój sposób. Nasuwa się więc prosty wniosek, że wspomniane na początku branże realizują tę ideę zazwyczaj fragmentarycznie. Faktem jest bowiem, że zarówno spa, jak i basen czy też wanna z hydromasażem ma coś wspólnego z wellnessem, ale to tylko kropla w morzu. Niewiele jest w Polsce hoteli, które realizują w pełni ideę wellness. Aby mówić o filozofii wellness należy wcielać ją w życie kompleksowo i uwzględniać wszystkie płaszczyzny z nią związane: ciało, umysł, ducha, emocje i relacje. Brak realizacji jednego aspektu idei wellness zaburza funkcjonowanie pozostałych i tak dochodzi do zakłócenia harmonii, która w zasadzie jest celem tej filozofii. Bo jeśli zadbasz tylko o wellness ciała, umysłu i ducha, a pominiesz kwestie związane z emocjami i relacjami, to nie uzyskasz trwałego balansu. Poczujesz jedynie chwilową poprawę samopoczucia, ale na dłuższą metę to nie wystarczy. Filozofia wellness wpisuje się zatem w holistyczną profilaktykę zdrowia. Inspirowanie do życia w zdrowiu i harmonii stanowi misję Hotelu Zdrojowego Pro-Vita w Kołobrzegu, który już od 10 lat działa pod hasłem Pro-Vita na zdrowe życie!. Idea wellness doskonale wpisuje się w jego misję. Jej symbolem stało się stworzone przez wellness managera hotelu Drzewo Wellness, które przedstawia w sposób graficzny zintegrowane podejście do rozwoju człowieka pod kątem emocjonalnym, intelektualnym, fizycznym, dietetycznym i interpersonalnym. Każda z jego gałęzi stanowi ważne obszary wellnessu, Drzewo Wellness które wyjaśnione zostaną dokładnie w kolejnych numerach kwartalnika. Tymczasem przyjrzyj się już teraz temu drzewu i zapamiętaj, czym jest prawdziwy wellness. Niech jego filozofia nie będzie już dla ciebie zagadką.

2 dieta Dieta na zdrową opaleniznę Słońce sprzyja zdrowiu, jeżeli rozsądnie z niego korzystamy. Mając na uwadze kąpiele słoneczne, warto pomyśleć nie tylko o kosmetykach zapewniających ochronę przed promieniowaniem UV, ale także uwzględnić odpowiednią dietę. Paulina Kaczmarek Inż. produktów żywnościowych, fizjoterapeutka w Hotelu Zdrojowym Pro-Vita Lato zbliża się wielkimi krokami a wraz z nim zwiększa się dobowa ekspozycja na światło słoneczne, którego jedną ze składowych jest promieniowanie UV. Możliwość korzystania z kąpieli słonecznych i morskich oraz częstsze przebywanie na świeżym powietrzu powoduje zwiększoną potrzebę ochrony skóry przed szkodliwym działaniem tego promieniowania (UVA i UVB), którego skutkami są oparzenia, przedwczesne starzenie się skóry czy nowotwory. Niewątpliwie najlepszym rozwiązaniem byłoby unikanie bezpośredniego kontaktu ze słońcem, co jednak wydaje się prawie niemożliwe. Sztuczna ochrona skóry, realizowana przez stosowanie odpowiednich kremów i olejków wzbogaconych w filtry przeciwsłoneczne, staje się w okresie letnim niewystarczająca i powinna być uzupełniona przez naturalne składniki zawarte w pokarmach będących składnikiem diety, na którą składa się pięć podstawowych grup produktów. Pierwszą z nich stanowią kolorowe warzywa i owoce, które swoją barwę wykorzystują jako swoisty filtr przeciwsłoneczny. Pigmentację zawdzięczają w dużej mierze obecności likopenu oraz innych związków z grupy karotenoidów, które najczęściej możemy spotkać w warzywach i owocach barwy czerwonej, np. pomidorach czy papryce. Zalecane jest spożywanie warzyw surowych i przetworzonych- w postaci koncentratów, soków a nawet zup czy ketchupu. Jeżeli jednak bliższa jest nam dieta bogata w owoce warto urozmaicić ją arbuzem, guawą czy różowym grejpfrutem. Główną przyczyną powstania niekorzystnych zmian w skórze po ekspozycji na promieniowanie słoneczne są wolne rodniki, należące do grupy bardzo reaktywnych związków chemicznych, mogących wywołać niekorzystne zmiany w skórze i innych narządach. Ich powstanie jest nieuniknione, jednak niekorzystny wpływ mogą niwelować przeciwutleniacze zawarte w niektórych środkach spożywczych, np. w gorzkiej czekoladzie. Zaleca się spożywanie dwóch kostek gorzkiej czekolady dziennie, unikać natomiast powinno się czekolady zawierającej mleko, które uniemożliwia wchłanianie związków odpowiedzialnych za ochronę przed promieniowaniem UV. Poranne kakao z mlekiem powinno więc zostać na pewien okres odstawione, jeżeli chcemy cieszyć się zdrową, złocistą opalenizną. Czekolady zawierające mleko uniemożliwiają wchłanianie związków odpowiedzialnych za ochronę przed promieniowaniem UV. Co prawda ryby zimnych mórz i oceanów nie potrzebują ochrony przeciwsłonecznej, ale zawarte w nich kwasy omega 3 zapewniają lepszą ochronę przed działaniem wolnych rodników a dodatkowo poprzez zwiększenie ilości dobrego tłuszczu możemy wpływać w bezpieczny sposób na uregulowanie masy ciała. Jeżeli więc zamierzamy nabyć złocistą opaleniznę, powinniśmy przygotować przynajmniej dwa razy w tygodniu posiłek, w którego skład wchodzić będzie śledź, makrela, pstrąg, sardynki lub dla bardziej wymagających łosoś. Nadmorski krajobraz, którego nieodłącznym elementem są smażalnie ryb często usytuowane przy promenadach, na pewno ułatwią to zadanie podczas spędzania urlopu. Jeżeli jednak nie jesteśmy fanami kolorowych warzyw i owoców, ryb czy ciemnej czekolady, alternatywą mogą okazać się zielone warzywa zawierające mieszankę przeciwutleniaczy, minerałów, witamin oraz innych związków zwiększających naturalną produkcję enzymów, chroniących skórę przed promieniowaniem słonecznym i zmniejszających ryzyko powstania raka skóry. Polecam szpinak, warzywa kapustne oraz brokuły, które ugotowane na parze mogą stanowić odrębny posiłek lub doskonały dodatek do sałatek i kanapek. Zaleca się picie zielonej i czarnej herbaty przed bezpośrednim korzystaniem z kąpieli słoneczych Co jednak w przypadku,gdy wdrożymy dietę zbyt późno a zastosowane kremy z filtrem przeciwsłonecznym okażą się niewystarczającą ochroną? Ratunkiem może być stosowana powszechnie w większości domów herbata. Zawarta w ekstrakcie z czarnej herbaty tanina i teobrominy wykazują zbawienne działanie łagodzące oparzenia słoneczne dzięki ich zdolności do usuwania ciepła i naprawy uszkodzonych komórek. Polifenole, będące składnikiem zielonej herbaty, również łagodzą niekorzystne reakcje skórne po ekspozycji na promieniowanie UV. Dodatkowo zaleca się picie zielonej i czarnej herbaty przed bezpośrednim korzystaniem z kąpieli słonecznych, ponieważ zawarte w nich składniki wykazują działanie fotoochronne a w niektórych badaniach dowiedziono również działanie przeciwnowotworowe, głównie zapobiegające czerniakowi skóry. Pamiętajmy, aby parzyć herbatę nieco dłużej niż zazwyczaj, około 5 minut, ponieważ zwiększa się wtedy zawartość w ekstrakcie wspomnianych wcześniej polifenoli. Warto też zajrzeć do domowego ogródka. Zioła takie, jak ogórecznik lekarski czy wiesiołek, będący rośliną klimatu śródziemnomorskiego, często występują w Polsce jako chwasty, a tymczasem wykazują zdolność do regeneracji skóry i stymulacji aktywności jej komórek. Okłady z roztartych roślin ukoją oparzone miejsca po nadmiernej ekspozycji na słońce. Warto jednak pamiętać o odpowiednim doborze roślin, jakie zamierzamy włączyć do naszej diety podczas korzystania z kąpieli słonecznych. Dla przykładu: dziurawiec zwyczajny, powszechnie stosowany w leczeniu schorzeń układu pokarmowego, pozytywnie wpływający na funkcję wątroby i pęcherzyka żółciowego, pod wpływem światła słonecznego może wywołać niekorzystne zmiany skórne w postaci przebarwień, poparzeń i zapaleń skórnych. Kuracja przy zastosowaniu tego zioła powinna być więc planowana w miesiącach, w których słońca jest mniej. Wybór produktów, jakie możemy wprowadzić do diety, jest więc różnorodny a świadomość fotoochronnego działania niektórych z nich może niewątpliwie zapewnić zdrowe opalanie, którego efektem będzie piękna letnia opalenizna. Warto korzystać z dobrodziejstwa słońca świadomie. Poradnia dietetyczna w Hotelu Zdrojowym Pro-Vita zaprasza m.in. na konsultacje dietetyczne, badanie nietolerancji pokarmowej, testy na nietolerancję fruktozy i laktozy, analizę składu ciała, coaching dietetyczny itp. 02 Rezerwacja terminów: tel Więcej informacji na stronie:

3 dieta Mleko, nie dla każdego Mleko krowie jest uważane za pełnowartościowy produkt odżywczy, dostarczający wapnia, aminokwasów egzogennych, witamin A, D, E, K oraz z grupy B. Ma też duże znaczenie w prawidłowym rozwoju dzieci i młodzieży. Mleko krowie jest bardzo powszechnym produktem w żywieniu przeciętnego człowieka. Czy jednak każdy może spożywać mleko bez ograniczeń?. Czy jest to produkt bezpieczny? dr n. med. Marzena Rypina Kierownik Hotelowego Instytutu Zdrowia w Hotelu Zdrojowym Pro-Vita, dietetyk Symptomy nietolerancji mleka krowiego to między innymi szorstka, łuszcząca się skóra, płonące policzki, kaszel, katar, wymioty, biegunki z domieszką śluzu, czasami symptomy astmatyczne etc. Mleko krowie, jak sama nazwa wskazuje, jest to produkt obcego gatunku. Dla człowieka najbardziej naturalnym i najlepiej przyswajalnym jest mleko własnej matki. W mleku krowim znajdują się obcogatunkowe białka, które są trudniej trawione. Oprócz tego w składzie tego mleka jest β-laktoglobulina, alfa- -laktoglobulina, kazeina, które mają właściwości alergizujące. Im starsze dziecko, tym mniej potrzebuje mleka, a w okresie dorosłym nie jest ono niezbędne. Mleko już w okresie wczesnego dzieciństwa przysparza wielu kłopotów zdrowotnych. Mogą pojawiać się różnego rodzaju dolegliwości ze strony układu pokarmowego i innych narządów. Obserwuje się zmiany skórne. Skóra staje się szorstka, chropowata, popularnie nazywana wypryskiem atopowym lub pojawiają się zaczerwienienia na policzkach u dzieci (tzw. płonące policzki ) są to objawy nietolerancji mleka krowiego. Takie dzieci są też mniej odporne na przeziębienia i częściej zapadają na schorzenia górnych dróg oddechowych. U dzieci w wieku niemowlęcym nadmierna płaczliwość czy też kolki mogą być przyczyną nietolerancji mleka krowiego. Wielu badaczy opisuje poprawę stanu zdrowia po wdrożeniu diety eliminacyjnej, wykluczającej mleko z diety. Objawy alergii lub nietolerancji na mleko krowie czasami mijają samoistnie lub też przez jakiś czas nie dają żadnych objawów. W okresie dorosłym mogą być przyczyną schorzeń, których byśmy nie podejrzewali, że za ich występowanie odpowiedzialne jest mleko. Częstych infekcji górnych dróg oddechowych zazwyczaj nikt nie kojarzy ze spożywaniem mleka czy też z nietolerancją na mleko krowie. Okazuje się, iż właśnie to białka mleka osłabiają system immunologiczny człowieka narażając go tym samym na częste infekcje, bóle gardła, katar, kaszel itp. Do tego dochodzą inne czynniki zawarte w mleku, takie jak laktoza i kazeina, do których strawienia dorosła osoba potrzebuje enzymów, których już nie ma. Małe dzieci pod tym względem są lepiej dostosowane, ponieważ produkują renninę, enzym trawiący kazeinę. Dorosłe osoby nie produkują już tego enzymu i dlatego nie strawione części tych białek mogą uszkadzać błonę śluzową przewodu pokarmowego, Zalecane dzienne spożycie wapnia dla osoby dorosłej 900 mg. Źródła wapnia: sardynki, szprotki, śledzie, jarmuż, fasola, maślanka, kefir, twaróg, orzechy włoskie wywołując zaburzenia trawienia oraz dolegliwości ze strony układu pokarmowego, takie jak biegunki, wzdęcia, bóle brzucha. Dlatego też dorosłej osobie łatwiej strawić mleko przetworzone, pod postacią kefiru, maślanki, gdzie całą pracę trawienia białek wykonały za nas bakterie. Kolejnym enzymem niezbędnym do trawienia mleka, a właściwie laktozy, jest enzym trawienny laktaza. Jeśli nasz organizm nie wytwarza tego enzymu, problemy z trawieniem mleka i nietolerancją laktozy odczujemy bardzo szybko, jednak nie zawsze podejrzewamy o nasze problemy zdrowotne niewinne mleko. Już od trzeciego roku życia wydzielanie laktazy zanika, a co za tym idzie mogą się pojawiać problemy z trawieniem laktozy. Nietolerancja na mleko krowie ma wiele oblicz. Przez lata wmawiano, że mleko to bezpieczny i zdrowy produkt spożywczy. Jednak nie dla wszystkich. American Journal of Clinical Nutrition już 30 lat temu opublikował badania amerykańskich naukowców na temat spożycia mleka, zwracając uwagę, iż w mleku jest niewłaściwa proporcja pomiędzy wapniem i fosforem, co w efekcie może przyczyniać się do odwapnienia kości. Inna badaczka, autorka książki Osteoporoza, A. Colbin, wskazuje w swojej publikacji, iż w krajach o wysokim spożyciu mleka osteoporoza jest najbardziej rozpowszechniona, a tam gdzie spożycie jest niskie, występuje rzadko. Jest wiele głosów za i przeciw, każdy sam może sobie odpowiedzieć na pytanie: pić mleko czy nie pić? Najważniejszy jest umiar i obserwacja własnego organizmu oraz badania profilaktyczne. Zapisz się już dziś na badanie nietolerancji pokarmowej i dowiedz się, co nie służy Twojemu organizmowi. Rezerwacja terminów badania: Tel Niebezpieczna fruktoza Wykorzystywana często jako zamiennik cukru fruktoza jest obecnie bardzo rozpowszechniona. Tymczasem okazuje się, że nie jest to tak bezpieczny produkt, jak dotychczas sądzono. Czy zastanawialiście się kiedykolwiek, jaki wpływ ma fruktoza na organizm człowieka? dr n. med. Marzena Rypina Kierownik Hotelowego Instytutu Zdrowia w Hotelu Zdrojowym Pro-Vita, dietetyk Wostatnich latach, w wyniku zmiany nawyków żywieniowych, zwiększyło się spożycie fruktozy zawartej w napojach, sokach owocowych oraz żywności obfitującej w różne formy tego cukru. Producenci żywności masowo dodają ją do różnych produktów, ponieważ jest dwukrotnie słodsza od glukozy i tańsza. Fruktoza jest dodawana do płatków śniadaniowych, ciastek, pieczywa cukierniczego, soków kartonowych, napoi gazowanych, lodów, batonów, dżemów, galaretek, napoi alkoholowych etc. Przez wiele lat sądzono, iż fruktoza ze względu na niski indeks glikemiczny jest cukrem bezpiecznym, gdyż po jej spożyciu nie wzrasta gwałtownie poziom cukru we krwi i nie występują tzw. rzuty insulinowe. Fruktozę stosowano również jako bezpieczny produkt dla cukrzyków. Niestety, badania dowiodły, iż fruktoza jest przyczyną stłuszczenia wątroby oraz otyłości brzusznej. Przyczynia się ona również do powstawania lipoprotein o małej gęstości (VLDL) oraz trójglicerydów i w efekcie prowadzi do miażdżycy. Spożywanie dużej ilości produktów bogatych we fruktozę zwiększa ryzyko chorób, takich jak: nadciśnienie, choroby układu krążenia, nowotwory, cukrzyca, uszkodzenia nerek, demencja. Spożywanie dużych ilości soków kartonowych czy napojów gazowanych obfitujących we fruktozę zwiększa ryzyko zachorowania na raka jelita grubego. Wchłanianie fruktozy następuje w jelicie cienkim i jeśli jest spożyta w niewielkich ilościach, zostaje wchłonięta całkowicie. U zdrowych osób nadmiar tego cukru może powodować zaburzenia czynnościowe przewodu pokarmowego. Świeżo wyciskane soki zawierają dużą ilość błonnika, co sprawia, że fruktoza jest wolniej wchłaniana do krwioobiegu. Nietolerancja fruktozy jest spowodowana upośledzeniem jej wchłaniania w jelicie cienkim i może być przyczyną nieprawidłowości w funkcji przewodu pokarmowego, wywołując szereg dokuczliwych objawów. Fruktoza i fruktany są podłożem dla bakterii fermentujących, znajdujących się w jelicie, co przyczynia się do zwiększonej produkcji gazów, głównie wodoru, dwutlenku węgla, a u niektórych osób także metanu. Gromadzenie się gazów w świetle jelita zwiększa dyskomfort jelitowy, nasila dolegliwości brzuszne a nawet może nasilać dolegliwości związane z refluksem żołądkowoprzełykowym. Nietolerancja fruktozy może być przyczyną kolek u dzieci, bólów brzucha u dzieci starszych i dorosłych, wzdęć, biegunek oraz objawów zespołu jelita drażliwego. W przypadku nietolerancji fruktozy zasadna jest znajomość zawartości fruktozy i glukozy w codziennym pożywieniu. Wielu nieprzyjemnych dolegliwości można uniknąć lub je całkowicie wyeliminować, wdrażając leczenie żywieniowe. Przykładowe owoce zawierające większe ilości fruktozy niż glukozy to jabłka, gruszki, arbuzy, papaja, suszone morele, figi, rodzynki. Fruktany w niektórych warzywach, na które należy zwrócić uwagę, to: cebula, sałata, szparagi, karczochy, pory, czosnek, cykoria, a także zboża pszenica i jęczmień. Zdecydowanie lepiej są tolerowane produkty zawierające mniej fruktozy lub te, które są zrównoważone glukozą, np.: morele, śliwki, nektarynki, brzoskwinie, truskawki, owoce jagodowe, maliny, banany, kiwi, ananas, grapefruity. Osoby z podejrzeniem nietolerancji fruktozy lub złego wchłaniania mają pewien próg tolerancji, dopiero po jego przekroczeniu pojawiają się dolegliwości i objawy gastryczne. Często wraz z upośledzonym wchłanianiem fruktozy współistnieje nietolerancja laktozy. Najpowszechniejszą metodą rozpoznawania zaburzeń wchłaniania fruktozy, laktozy i sacharozy jest wodorowy test oddechowy, po obciążeniu odpowiednim preparatem. Badanie można wykonać w każdym wieku, zarówno u dzieci jak i dorosłych, a wynik uzyskuje się w dniu badania. Ustalenie przyczyny dolegliwości pozwoli na szybkie postępowanie dietetyczne, mające na celu eliminację lub redukcję spożycia fruktozy. Wdrożenie zasad żywieniowych przyspieszy powrót do zdrowia i eliminację zaburzeń czynnościowych przewodu pokarmowego. Sprawdź, czy tolerujesz fruktozę? Poradnia Dietetyczna w Hotelu Zdrojowym Pro-Vita zaprasza: Tel

4 aktywność Elastyczność ciała tajemnica młodości Beata Woźniak Wellness manager w Hotelu Zdrojowym Pro-Vita, coach, trener umiejętności psychologicznych Mój dziadek ma 95 lat. Każdy dzień zaczyna od ćwiczeń rozciągających. Następnie idzie na codzienny spacer po lesie, zobaczyć, czy od wczoraj nic się w nim nie zmieniło. W ciągu dnia między obowiązkami codziennymi dużo czyta i rozwiązuje krzyżówki, by następnie oddać się kolejnej pasji jaką jest śledzenie rozgrywek ligi siatkarskiej. Podkreśla, ze jego największym sukcesem w życiu jest poczucie zdrowia i szczęścia. Jednym z podstawowych czynników młodości jest elastyczność ciała i umysłu. W umyśle zachodzą procesy motywacyjne, które są stymulowane przez aktywność ciała. Można powiedzieć, że nieaktywne i usztywnione ciało ma bezpośredni wpływ na schematyczność myślenia, brak energii i motywacji. Elastyczność fizyczna wiąże się więc z elastycznością umysłową. Kiedy rozluźniamy ciało, nabieramy większego dystansu do sztywnych koncepcji, do siebie i rzeczywistości. Z wiekiem człowiek zaczyna być coraz bardziej usztywniony. Jego ciało to większa ilość utrwalonych napięć, problemem stają się ćwiczenia, takie jak: mostek, skłony, fikołki, podskoki, a każdy upadek może skończyć się złamaniem. Podobnie z wiekiem reaguje nasz umysł. Coraz bardziej trzymamy się sztywnych przekonań i poglądów, trudniej nam przychodzi uczenie się nowych rzeczy i szukanie kreatywnych rozwiązań. Taki schemat dotyczy zdecydowanej większości ludzi. Sztywność jest jedną z oznak uciekającej młodości. Dlaczego tak się dzieje? Człowiek, który przeżywa lęk, gniew, smutek oraz stres, przyjmuje postawę ciała usztywnioną, napiętą. Jeśli emocja doświadczana jest stale lub stosunkowo często, u osoby wykształca się zbiór specyficznych gestów, póz, zależnych od napięcia wybranych grup mięśniowych. Gdy taki stan się utrwali, niechętnie podlega zmianom i w końcu staje się niezależny od woli człowieka, który jest całkowicie nieświadomy istnienia swoich mięśni. Trwałe napięcie w ciele wyzwala następnie emocje, które zostały utrwalone. Utrzymywanie napięcia mięśni wymaga dużo wysiłku i energii, a efektem tego jest stałe poczucie zmęczenia. Jednak nie musi tak być. Możemy zachować młodość poprzez systematyczne dbanie o elastyczność ciała i umysłu. Co dzięki temu zyskujemy: spowalniamy proces starzenia zwiększamy możliwości ruchowe poprawia się nasza prezencja osoby sprężyste mają więcej wdzięku i dynamiki w poruszaniu się zmniejszamy napięcie mięśni, przez co czujemy się częściej zrelaksowani poprawia nam się krążenie krwi i dotlenienie organizmu nasz umysł zaczyna aktywniej pracować mamy więcej energii i optymizmu częściej nasze ciało wyzwala pozytywne emocje Od czego zacząć? Zacznijmy od małego testu określającego wiek naszej elastyczności: Stań ze złączonymi nogami i zrób skłon do przodu. Zwróć uwagę na to, aby kolana były proste. Jeśli jesteś w stanie położyć na podłodze całe dłonie twoja elastyczność ciała jest na poziomie 20 lat, jeżeli dotykasz podłogi palcami 30 lat, jeżeli do podłogi brakuje ci 10 cm 40 lat, 20 cm 50 lat, 30 cm i więcej powyżej 60 lat. Kolejny etap to sprawdzenie współpracy naszego umysłu z ciałem: Stań przed lustrem, lewą ręką zacznij rysować w powietrzu ósemkę, a prawą czterolistną kończynę. Jeśli ta czynność przychodzi ci bez trudu, oznacza to, ze twój umysł jest elastyczny i w pełni zsynchronizowany. Jeśli twoje wyniki są zadowalające, postaraj się je utrzymać mimo wieku. Jeśli twoje wyniki są rozczarowujące, zacznij już dzisiaj je poprawiać. Oto podstawowe dyscypliny/ćwiczenia poprawiające elastyczność ciała i umysłu: trening neuromięśniowy Jacobsona, streching, joga, tai chi, pilates. Poza tym przynajmniej raz w tygodniu umyj zęby lewą ręką, w trakcie spaceru przejdź około 100 metrów tyłem. Zmusisz w ten sposób mózg do pracy poprzez ruchy nieschematyczne. Nasz mózg podobnie jak mięśnie, musi pracować, aby zachować swoją wydolność. Zacznij się rozwijać, zaplanuj nauczenie się czegoś nowego, może to być dawna pasja w nowym wykonaniu, na którą do tej pory nie pozwalałeś sobie z braku czasu. Zacznij bawić się łamigłówkami, krzyżówkami. Naucz się głośno śmiać! Śmiech rozluźnia i rozciąga jednocześnie największą ilość mięśni. Poza tym uwalnia nas od napięcia wewnętrznego i odreagowuje negatywne emocje. Cross training dla kogo? W ostatnim numerze wspominaliśmy o treningu kettlebells, który stanowi alternatywę dla siłowni. Tym razem przedstawiamy nowe spojrzenie na fi tness. Jakub Frączak Fizjoterapeuta w Hotelu Zdrojowym Pro-Vita, trener personalny, mors Cross training to zajęcia oparte na systemie Cross- Fit stworzonym dla potrzeb służb mundurowych, wykorzystywanym między innymi w elitarnych jednostkach specjalnych, a także w sportach wymagających dużej siły, wytrzymałości i ogólnej sprawności fizycznej. W treningu wykonywane są ćwiczenia bazujące na ciężarze własnego ciała: pompki, wypady, podciągnięcia, scyzoryki, krokodylki itp. Nie chodzi tu o podnoszenie dużych ciężarów, ważniejsza jest dynamika i poprawność w wykonywaniu poszczególnych ćwiczeń. To bardzo wszechstronny i uniwersalny trening kształtujący sylwetkę oraz 04 koordynację ruchową, siłę, zwinność, moc, wytrzymałość, skoczność, gibkość. Często też w treningu wykorzystywane są dodatkowe elementy lub wolne ciężary typu: worki bułgarskie, liny power rope, kółka do ćwiczeń, maczugi, piłki lekarskie, poręcze, drążki, skakanki itp. Ćwiczenia stosowane w tych treningach wymagają zaangażowania wszystkich partii mięśni, rozwijają całe ciało i prowadzą do uzyskania harmonijnej sylwetki. Zajęcia charakteryzuje wysoka intensywność i duża zmienność. Wykonywane podczas treningu ćwiczenia polegają przede wszystkim na przekraczaniu własnych barier. W skrócie: jak najciężej, jak najszybciej, jak najdalej, jak najlepiej! Fascynujące jest to, że uczestnik zajęć nie wie, co go czeka na kolejnym treningu. Jego program jest zaskakujący za każdym razem. Pewne jest tylko to, że trzeba będzie znowu zmierzyć się z kolejnym wyzwaniem, pokonać ograniczenia fizyczne i wygrać walkę z własnym ciałem, co z kolei sprawi ogromną satysfakcję i zadowolenie z samego siebie. Rezultaty treningu przekładają się na życie codzienne, ponieważ cross trening ma także wymiar psychologiczny wzmacnia pewność siebie i dodaje większej wiary w to, że niemożliwe staje się możliwym. Trening typu cross jest formą aktywności dla osób w każdym wieku i o każdym poziomie sprawności. W każdym ćwiczeniu poziom trudności jest dostosowany do potrzeb trenującego. Zajęcia przeznaczone są dla każdego, kto chce uprawiać sport, polepszyć swoją kondycję, wzmocnić mięśnie, zwiększyć wytrzymałość, schudnąć i poprawić elastyczność ciała. Z treningu zadowolone są szczególnie panie, ponieważ już po kilku tygodniach zauważyły efekty pracy na ciałem. Skóra stała się bardziej napięta, pojawiły się subtelnie zarysowane mięśnie, a wyniki z analizy składu ciała wykazały, że nastąpiła redukcja tanki tłuszczowej na rzecz przyrostu tkanki mięśniowej. Cross training to trening jakiego jeszcze nie było. Bardzo urozmaicony, wielokierunkowy, wielopłaszczyznowy trening dający nam moc, sprawność dobre samopoczucie i zdrowie na co dzień. To przede wszystkim świetna zabawa i radość z ruchu. Zapomnij o godzinnych treningach na siłowni. Postaw wyzwanie sobie i swojemu ciału, a szybko zrozumiesz, czym jest prawdziwy fitness. Klub fitness w Hotelu Zdrojowym Pro-Vita oferuje: Cross training Trening kettlebells Trening personalny Somoobronę dla kobiet Akademię biegania Body Ball Pilates BUP Aquaaerobik Nordic Walking Mama & Baby Mama Fit Więcej informacji: Tel

5 rozwój Pochwała mała rzecz o wielkiej mocy Chwalić czy nie chwalić? Jeśli tak, to kogo, kiedy i w jaki sposób? Chwalić tylko dzieci czy uwzględniać też dorosłych żonę, męża, pracownika? Beata Woźniak Wellness manager w Hotelu Zdrojowym Pro-Vita, coach, trener umiejętności psychologicznych Każdy z nas od urodzenia pragnie dwóch rzeczy: akceptacji i samorealizacji. Dzięki tym aspektom osiąga potem sukces i spełnienie w zgodzie z sobą i ze światem. Pierwszymi osobami dającymi nam akceptację i rozwijającymi talenty są rodzice, następnie nauczyciele, partnerzy i szefowie. Każda z tych osób wpływa na nasz rozwój. Jednak często te dobre intencje rozmijają się z efektami. Podobnie jak w przytoczonej poniżej bajce. Rada Starszych chciała w dobrych intencjach rozwijać umiejętności zwierzątek, aby lepiej je przystosować do szczęśliwego życia. Problem polega na tym, że wpływając na innych ludzie koncentrują się na korygowaniu naszych zachowań poprzez udzielanie informacji krytycznych, pokazywanie błędów i wad. Nie byłoby nic w tym złego, gdybyśmy jednocześnie słyszeli także informacje pozytywne i mieli podkreślane zalety. W naszej mentalności ukształtował się nawyk narzekania, krytykowania innych oraz skupiania uwagi na błędach. No nie, znowu zrobiłeś to nie tak, jak powinieneś, Czwórka w szkole! Dlaczego nie piątka?!, Dlaczego zawsze musisz przypalić obiad?. Znowu się pani spóźniła!. Dlaczego nie zrobiłeś wszystkich rzeczy, co jest z tobą nie tak?.- Pewnie wiele razy spotkaliśmy się z takimi zarzutami, a może sami stawiamy je innym. Wychowując dzieci, zarządzając zespołami ludzkimi najłatwiej przychodzi zwracanie uwagi na błędy i to, co innym się nie udało. Nagminna krytyka wpływa ujemnie na relacje między ludźmi, motywację do pracy i rozwój, a krytykowana osoba zaczyna rozwijać niechęć do osoby krytykującej, którą będzie jednak ukrywać. Krytykowanie może zmobilizować kogoś na krótką metę do zmiany postępowania, ale na dłuższą działa zniechęcająco. Dlatego wszystkim polecam inną postawę docenianie naszych bliskich czy współpracowników, chwalenie, gdy ktoś zrobi coś dobrze, nawet jeśli to jest jakaś drobnostka, cieszenie się z sukcesów i osiągnięć drugiej osoby, wspólne ich świętowanie, szczere komplementy. Pochwały z perspektywy wychowania dziecka: Wbrew powszechnym opiniom, dziecko często nagradzane i chwalone stara się być jeszcze lepsze! Z drugiej strony dziecko stale krytykowane dochodzi do wniosku, że jego wysiłki i tak nie mają sensu, skoro rodzice okazują jedynie niezadowolenie. Pochwały i zachęty pomagają dziecku w kształtowaniu samooceny, budują wiarę we własne możliwości, pomagają lepiej radzić sobie z problemami, dają poczucie bezpieczeństwa. Są silnym fundamentem dla poczucia własnej wartości w dorosłym życiu. Jak skutecznie chwalić dziecko? Aby chwalenie było skuteczne: Pochwały muszą być skierowane na konkretne zachowania, nie stosuj pochwał ogólnych, Nagradzaj dziecko za dobre zachowanie, Chwal każdy mały kroczek dziecka ku pożądanemu zachowaniu, Próbuj wyłapać dobre zachowanie u dziecka i chwal je, Pochwal dziecko kiedy zaprzestało negatywnego zachowania. Chwaląc, pamiętaj: Opisz, co widzisz np. Widzę misie poukładane na półce i klocki w pudełkach, Opisz, co czujesz np. Przyjemnie jest wejść do twojego pokoju i zobaczyć porządek, Podsumuj godne pochwały zachowanie dziecka np. Cieszę się, że potrafisz sam uporządkować swoje zabawki. Pułapki i szanse dobrej pochwały: Gdy oceniamy zachowanie lub twórczość dziecka mówiąc ładnie, ślicznie, pięknie dziecko nie wie, co tak naprawdę nam się podoba. Ważne, żeby nasza pochwała była opisowa i szczegółowa, a nie ogólna. Dzięki temu dziecko zobaczy, że jesteśmy naprawdę nim zainteresowani. Unikaj takiej pochwały, w której ukryte jest przypomnienie wcześniejszego niepowodzenia dziecka np. No widzisz jak chcesz, to potrafisz, Rujnuje naszą pochwałę wyraz ale np. Cieszę się, że posprzątałeś swój pokój, ale szkoda, że ubrania nadal leżą na krześle, Lepiej unikać komunikatów Jestem z ciebie taka dumna, powiedzmy raczej: Możesz być z siebie dumny dziecko wtedy nabiera pewności siebie. Pochwały z perspektywy zarządzania ludźmi: Istotnym czynnikiem prowadzącym do sukcesów pracownika jest jego motywacja wewnętrzna. Opiera się ona na zaspokajaniu potrzeb psychologicznych człowieka. Motywację wewnętrzną można sprowadzić do potrzeby bycia docenionym, szanowanym, ważnym i potrzebnym w firmie. Jeśli coś, co robię, stanowi dla mnie wyzwanie, umożliwia mi doskonalenie swoich kompetencji i sprawia mi przyjemność a jednocześnie jest doceniane przez ważne dla mnie osoby, z większym zaangażowaniem i wytrwałością będę to robił i będę bardziej się starał wykonać to jak najlepiej. Bywają takie chwile, że chce się niewiele, albo jeszcze mniej. Bywają takie zadania, których wykonanie wysysa większą część naszej energii, albo trochę więcej. Bywa wreszcie tak, że pracujemy i pracujemy i efekty niby jakieś widać, ale satysfakcji osobistej nie przybywa. I właśnie wtedy spada poziom motywacji a razem z nim często także słupek kreatywności, optymizmu i innych niezbędnych do zachowania równowagi (a w pracy też wysokiej wydajności) czynników... To doskonały czas usłyszenie pochwały! Umiejętnie skonstruowana ma moc przeistaczania przeciętnych pracowników w potencjalnych zwycięzców. Niewiele kosztuje, a przynosi ogromne zyski. Jak powinna być skonstruowana skuteczna pochwała pracownika, aby nie była tylko sztuką dla sztuki? powinna być konkretna i czytelna, oparta o obserwowane efekty i wysiłek, np.: Twoja prezentacja nowej strategii marketingowej jest przemyślana i innowacyjna (działanie), muszę przyznać, że wykonałeś kawał dobrej roboty (pochwała). Na pewno twoja praca wpłynie na polepszenie jakości świadczonych przez nas usług (skutek) można tez chwalić, podkreślając swoje uczucia, np.: cieszę się, że mogę z tobą współpracować, dużo zadowolenia sprawiło mi chwaląc nie czekajmy aż pracownik wykona 100% zadania, chwalmy go na poszczególnych etapach realizacji zadania, gdyż wtedy pomagamy mu utrzymać motywację i wytrwałość nie czekajmy na wielkie sukcesy pracownika, aby go pochwalić, zauważajmy najmniejsze sukcesy, ponieważ z nich składa się duży sukces firmy pamiętajmy, ze zawsze jest coś, za co można pochwalić pracownika, to tylko kwestia zauważania pozytywów Aby pochwała była efektywna, unikajmy następujących zwrotów: w końcu, wreszcie to zwroty, które przypominają o wcześniejszych niepowodzeniach, zawsze, nigdy chwalony będzie czuł się zobowiązany do spieszenia z pomocą nawet kosztem swoich potrzeb i interesów, np. na ciebie zawsze mogę liczyć, udało ci się informacja dla chwalonego, że osiągnął sukces dzięki jakimś czynnikom zewnętrznym, a nie swoim zdolnościom, umiejętnościom, predyspozycjom, tym razem czyli w innych sytuacjach nie było tak dobrze, jak chcesz, to potrafisz czyli do tej pory nie chciałeś to raczej oznaka lekceważenia dotychczasowych starań i wysiłków chwalonego, całkiem nieźle nieźle, ale jednak nie doskonale, poza tym, nie bardzo wiadomo, co jest zrobione dobrze, dobra robota tak ogólna pochwała nie rokuje powtórzenia sukcesu, bo nie wiadomo, co konkretnie podoba się chwalącemu. Aby pochwała była odebrana pozytywnie, trzeba mówić o pozytywach a nie o tym, co nie zostało zepsute np. zamiast powiedzieć nie ma błędów w tym raporcie, lepiej: cieszę się, że raport jest poprawny, są w nim wszystkie dane, których potrzebowałem. Każdemu człowiekowi rosną skrzydła, jeśli odnosi sukcesy i widzi, jak one sprawiają radość innym. W takich sytuacjach stara się generować jeszcze więcej sukcesów. Aby one mogły zaistnieć, potrzebujemy wiary i docenienia przez innych. Pochwała jest potrzebna każdemu z nas, bez względu na wiek, płeć, pełnioną funkcję zawodową. Jest ona małą rzeczą, która cieszy i rozwija, nic nie kosztuje a ma wielką siłę sprawczą. Dlatego pamiętajmy na co dzień o pochwałach i zacznijmy je stosować od dziś! Szkoła życia Zamieszkujące puszczę zwierzęta postanowiły założyć szkołę, ponieważ chciały, aby ich dzieci były dobrze przygotowane do dorosłego życia. Pewnego dnia zebrała się Rada Starszych Zwierząt i ustaliła, jakie obowiązkowe, niezwykle przydatne w życiu przedmioty, będą wykładane w puszczańskiej szkole. Zdecydowano więc, że każde zwierzątko obowiązkowo będzie brało udział w nauce biegania, wspinania się, pływania oraz latania. I tak oto, dla wszystkich zwierzaczków rozpoczął się niełatwy czas wypełniania szkolnych obowiązków. Kaczka wykazywała niezwykłe zdolności w pływaniu. Była zawsze najlepsza. Była nawet lepsza od nauczyciela pływania. Osiągała jednak bardzo słabe postępy w bieganiu i lataniu. Ponieważ miała mierną ocenę z biegania i latania, musiała poświęcić się głównie tym dyscyplinom i zaniedbała pływanie. Wprawdzie w wyniku ćwiczeń poprawiły się nieco jej osiągnięcia na bieżni, ale za to jej sprawność w pływaniu obniżyła się do poziomu bardzo przeciętnego. Zając, który był najlepszy w bieganiu, nabawił się nerwowych tików w nodze, przypuszczalnie, wskutek konieczności ciągłego poświęcania czasu na dodatkowe treningi pływackie. Wiewiórka była najlepsza we wspinaniu się. Natomiast, codziennie była napominana, ba, nawet wyśmiewana (!) przez nauczyciela latania, który wymagał, by wreszcie nauczyła się latać! Orzeł prymus w lataniu zawsze szybował najwyżej, potrafił wzbić się ponad górskie szczyty. Ale i tak był codziennie karany, ponieważ robił to niezgodnie z przyjętymi w programie zaleceniami. Zwierzęta codziennie słuchały o swoich niedoskonałościach i niskich osiągnięciach w wymaganych dyscyplinach. Im dłużej zwierzęta chodziły do szkoły, tym bardziej stawały się smutne i apatyczne, bo zwątpiły w swoje możliwości, a skoncentrowały się na deficytach. Lekcje zaczęły traktować jako przykrą konieczność. Podobno wczoraj, znany dotąd z pracowitości lisek, wspomniał coś o wagarach Może jeszcze raz poszukasz talentów, które ci kiedyś skutecznie wypleniono. Może jeszcze raz odkryjesz w sobie talenty, które kiedyś dla twojego dobra zmarnowano... Jak możesz rozwijać talenty innych?

6 pasja Historia jednego kostiumu Przywykliśmy tak bardzo do obecnej mody plażowej, że rzadko wyobrażamy sobie, by mogła wyglądać inaczej. Tymczasem stroje plażowe ewoluowały najbardziej w ciągu ostatniego stulecia i ciekawa jest ich historia. Malwina Markiewicz Kulturoznawca, muzealnik, Specjalista ds marketingu i wydawnictw w Muzeum Oręża Polskiego w Kołobrzegu Moda na plażowanie przywędrowała nad nasze morze z Anglii i Francji dopiero w XIX w. Z inicjatywy Jana Jerzego Haffnera, badacza właściwości kąpieli morskich, powstały pierwsze publiczne łazienki najpierw w Brzeźnie (1808 r.), później w Sopocie (1823 r.), gdzie wodę tłoczono z morza miedzianymi rurami i po podgrzaniu wlewano do wanien. Dla kąpiących się w morzu budowano przebieralnie oraz wychodzące głęboko w morze parkany, a wejście do wody ułatwiały drewniane pomosty. Plażowanie odbywało się początkowo bezpośrednio na piasku lub na wolno stojących ławkach i krzesełkach a na początku XX w. pojawiły się wiklinowe kosze. Chroniono się przed słońcem, gdyż w ówczesnych kręgach towarzyskich należało wstydzić się opalenizny. Noszono więc słomkowe kapelusze i rękawiczki, leżakowano pod parasolami, zaś o swobodzie obyczajów nie mogło być mowy. Mimo iż plażowanie propagowano jako zdrowy styl życia, to większość moralistów nadal uważało je za nieobyczajne. Panie i panowie korzystali z oddzielnych, osłoniętych wysokim płotem części plaży, kobiety przebierały się w zaprzężonych w osiołka budkach na kołach i takim ekwipażem transportowano je do płytkiej wody. Z czasem rygory zelżały, wyznaczono specjalne plaże dla rodzin. Na koedukacyjne kąpiele kobiet i mężczyzn zezwolono dopiero w latach 20. ubiegłego stulecia. Kostiumy plażowe dla pań, jako odrębne ubiory od lat 70. XIX w., długo nie miały nic wspólnego z funkcjonalnymi strojami do kąpieli. Fasonem naśladowały szaty powszednie z gorsetami, suto przybrane falbankami, a przede wszystkim jak najszczelniej zakrywały ciało. Paradoksalnie wynikało to nie tylko z pruderyjnych obyczajów, ale raczej z przyzwyczajenia do konwencjonalnych form ubioru i niedoceniania wartości kąpieli morskich oraz traktowania plażowania jako jeszcze jednej formy obowiązków towarzyskich. Strój kąpielowy miał nie kusić zmysłów. Normą stały się suknie gładkie, sięgające kolan, koniecznie z rękawami i bez dekoltu, zamaszyste pantalony i sznurowane w kostce pantofle przypominające espadryle, czarne pończochy z ciepłej wełny, które chroniły przed przemarznięciem w zimnej wodzie. Niedostatki deformującego sylwetkę stroju nadrabiano koronkami, mereżkami, wstążkami i kokardami. Modę na opaleniznę wprowadziła Coco Chanel, której przyjaciółka, sopranistka Martha Davelli, jako pierwsza pokazała skórę w kolorze czekoladowego brązu. Chanel zaprojektowała dla niej stroje eksponujące słoneczną karnację, a obydwie panie w kurorcie Biarritz wiodły styl życia emancypantek. Przełomowy i najbarwniejszy okazał się wiek XX, kiedy moda stała się dynamiczna, a zmiany były rewolucyjne, głównie dzięki łamiącym tabu kobietom-indywidualistkom. Po pierwszej wojnie światowej pojawiły się przypominające współczesne body jednoczęściowe kostiumy z dzianiny, co dowodziło sporego już rozluźnienia obyczajów. Wykonywano je ręcznie, według wykrojów zamieszczanych w czasopismach, z mocnej i niezbyt cienkiej ciemnej przędzy, która szybko nasiąkała wodą. Lata 20. XX w. to era chłopczyc, jak nazywano wówczas modne kobiety, śmiałe, przebojowe, obnoszące się ze swoją fizycznością. Moda nakazywała im krótkie włosy, opaloną skórę, ciemną szminkę i lakier do paznokci, a przychodziły na plażę w południe z rakietą tenisową pod pachą. Stroje kąpielowe, stanowiące symbol kobiecej niezależności, były wełniane, przylegające do ciała, z górą na ramiączkach i obcisłymi spodniami lub sukienką. Wzornictwo, bez ekstrawaganckich dodatków, było jeszcze ubogie, w czarnej kolorystyce. W latach 30. kostiumy kąpielowe przybrały formę krótkich trykotowych tunik, noszonych z krótkimi wąskimi spodenkami. W modzie wakacyjnej nawiązywano do mundurów marynarskich, pojawiły się też damskie szorty, co łączyło się z lansowanym typem strojów sportowych i miękką linią ubiorów. Spodenki stawały się coraz krótsze, aż zastąpiły je zabudowane w talii majteczki. Górę strojów stanowiły natomiast wydekoltowane i usztywnione staniki, chociaż o pokazaniu pępka nie mogło być jeszcze mowy. Kryjące niedoskonałości sylwetki kostiumy lat 40. były niewygodne, pełne usztywnień i zamków. Louis Reard w lipcu 1946 r. na paryskim basenie Molitor pokazał bardzo śmiałe bikini: mocno wycięte figi i biustonosz. Nazwa nawiązywała do atolu, gdzie Amerykanie testowali bombę atomową i takie też atomowe wrażenie wywołał kostium. Nowy model szybko zadomowił się na plażach europejskich. Kolejnymi były radykalne bikini (niewielkie trójkąciki ze sznureczkami do mocowania) oraz stroje topless. Hipisi lat 70: nosili także kostiumy typu baby doll zwiewną górę z majteczkami. Materiały stały się lżejsze i praktyczniejsze, elastyczna przędza zwaną lycrą otworzyła nowe możliwości, podkreślając naturalną sylwetkę ciała. Nastąpił wielki powrót strojów jednoczęściowych, miękkich i wygodnych. Z kolei korzeni stringów, popularnych od lat 80. majtek tak cienkich, że ich tylna część kryje się między pośladkami, szukać należy w Brazylii. Wraz z ewolucją mody następowała jednocześnie ewolucja w świadomym opalaniu. Nastąpił odwrót od demonstracyjnej nagości w stronę bezpiecznego wypoczynku pod osłoną kapeluszy, parasoli i kremów z filtrem. 06

7 Hotel Zdrojowy Pro-Vita Za najlepszymi markami stoją ludzie, wielka pasja i marzenia Wywiad z Agnieszką Trafas włascicielką Hotelu Zdrojwego Pro-Vita z okazji jubileuszu hotelu Redakcja: W marcu Hotel Zdrojowy Pro-Vita otrzymał nagrodę Great Place To Work i znalazł się w czołówce najlepszych miejsc pracy w Polsce. Co jest receptą na taki sukces? A. T.: Uważam, że sercem każdej firmy są ludzie, którzy w niej pracują. Ważne jest, aby ci ludzie mieli swoje pasje i mogli je w życiu realizować. Jeśli czyjąś pasją jest to, że lubi sprawiać radość, pomagać innym czy budować życzliwe relacje to Hotel Pro-Vita jest miejscem, gdzie można się zrealizować i dobrze czuć. Myślę, że większość osób, z którymi mam okazję na co dzień współpracować, ma właśnie takie pasje. Dzięki temu angażują się na co dzień w to, co robią, i stąd ten sukces. Redakcja: Dlaczego w swojej pracy postawiłaś na ludzi? Wielu pracodawców w Polsce boi się takiej strategii. A. T.: Myślę, że w naszym kraju za mało sobie ufamy, za bardzo jesteśmy podejrzliwi, za dużo mamy obaw, że ktoś nas oszuka. Takie myślenie jest na dłuższą metę męczące i kosztowne. A mnie po prostu takie podejście nie sprawia radości. Uważam, że firma, praca w niej, powinna sprawiać radość, a nie być męczarnią. W końcu w pracy spędzamy dużo czasu i chyba lepiej robić to w przyjaznej atmosferze, wśród osób, na które można liczyć. Ponieważ w każdej firmie mamy ludzi, którzy pochodzą z różnych kultur, mają różne przyzwyczajenia, nawyki, systemy wartości podjęliśmy w którymś momencie decyzję, że warto zdefiniować, co nami kieruje i co jest dla nas wszystkich wspólne. Powstał system wartości, którymi kierujemy się na co dzień i które są dla nas drogowskazem. Poza tym warto pytać, czego zespół chce, w jakim kierunku chce się rozwijać, jakie obszary wymagają poprawy. Jeśli te oczekiwania są zbieżne z oczekiwaniami gości i kierunkiem rozwoju naszego biznesu chętnie inwestujemy w nasz zespół szkoląc go i wspieramy podnoszenie poprzeczki jakość. Ważne przy tym jest, aby wykorzystywać potencjał całego zespołu i zderzać ze sobą świat dojrzałych życiowo starszych pracowników ze światem młodych niespokojnych. Można się wtedy wzajemnie od siebie uczyć. Ostatni ważny element to dobre samopoczucie pracownika, które także można zapewnić wcale nie stając na głowie, ale życzliwie podchodząc do ludzi. Myślę, że konsekwentnie postępując zgodnie z systemem wartości firmy i angażując się w rozwój pracowników można sprawić, iż klimat w pracy jest bardzo dobry i lubi się tu przebywać. Redakcja: W Polsce 48% osób na stanowiskach kierowniczych to kobiety (analiza firmy doradczej Grant Thornton International). Co poradziłabyś kobietom, które właśnie rozpoczynają swoją działalność biznesową? A. T.: Zaczynając własną działalność lub też awansując po szczeblach kariery można się w tym zatracić, pogubić, można zapomnieć, jaki jest cel, do którego dążymy. Warto raz na jakiś czas przypominać sobie, dokąd zmierzamy i trzymać się wyznaczonego kursu. Czasem efekty pojawiają się bardzo późno, czasem tracimy wiarę w to, czy właściwe są nasze działania. Ale zapewniam jeśli biznes, jest dobrze przemyślany i poukładany to wszystko się uda, trzeba w to wierzyć i konsekwentnie działać, nie dać się rozpraszać pojawiającym się okazjom do zboczenia z kursu i czasem zaufać instynktowi. To taka rada biznesowa A w życiu prywatnym? Tutaj także można ustawiać sobie priorytety, wyznaczać cele do osiągnięcia. Może to dziwnie zabrzmieć w kontekście prywatnym, a może niekoniecznie? Jeśli celem jest np. opanować kitesurfing w jakimś czasie, pojechać na wymarzony koncert albo spędzić weekend w domu czytając ciekawe książki i pół dnia snuć się w piżamie, bo już dawno tego nie robiliśmy to warto sobie takie cele wyznaczać, bo takich chwil i przeżyć nam potrzeba. Należy czasem się zatrzymać w codziennym pędzie i wsłuchać w nasze myśli, złapać kontakt ze sobą, odciąć się od bodźców zewnętrznych. Trzeba równoważyć życie zawodowe z życiem prywatnym i czasem być trochę egoistką w dobrym tego słowa znaczeniu. Redakcja: Czy 10 lat temu, otwierając hotel, miałaś gotowy pomysł na to, jaki rodzaj wypoczynku chcesz oferować swoim gościom? A. T.: 10 lat temu biznes był prostszy niż teraz. Pomysł na Dom Zdrojowy Pro-Vita, bo tak się wtedy nazywaliśmy, nie był żadnym wielkim wynalazkiem. To było w nowoczesnym standardzie kopiuj/wklej tego, co się robiło dookoła, w innych obiektach. Ale z czasem, głównie Gala Great Place To Work r. Giełda Papierów Wartościowych. dzięki podróżom, zapragnęłam czegoś więcej. Zaczęłam rozumieć, że w niektórych miejscach czuję się dobrze, a w niektórych źle, że gdzieś chcę wrócić, a gdzieś więcej moja noga nie postanie i zaczęłam odczuwać potrzebę zrobienia z Hotelu Pro-Vita miejsca, do którego goście będą chętnie wracać. Zdałam też sobie sprawę z tego, że Kołobrzeg jest wyjątkowym miejscem na mapie Polski i ma wiele atutów do tej pory nie wykorzystanych. Postawiłam na życzliwą atmosferę, radość, uśmiech i zdrowy wypoczynek aktywność ruchową i zdrową kuchnię. Zdrowy wypoczynek oparłam o te walory, które mamy na miejscu, a które nie były wykorzystane: czyste powietrze, wspaniała zieleń, trasy rowerowe i świeże, regionalne produkty z pobliskich gospodarstw. Świetny zespół kucharzy potrafi stworzyć cuda na talerzu, kelnerzy są uśmiechnięci i pomocni, a terapeuci wchodzą zimą z gośćmi do wody, żeby przekonać ich do korzyści płynących z morsowania. Jednym słowem jesteśmy pozytywnie nakręceni i staramy się zarażać tym naszych gości. I to działa! Redakcja: Kiedy pojawiła się misja Pro-Vita na zdrowe życie!? Czym jest dla ciebie zdrowe życie? A. T.: Ta misja towarzyszy nam już od kilku lat, choć mam wrażenie, że dopiero przez ostatnie dwa lata jest rzeczywiście konsekwentnie realizowana i umacniana w codziennych działaniach. Dla mnie Pro-Vita na zdrowe życie! to nie hasło reklamowe, ale filozofia działania. Chodzi tutaj o działanie w wielu aspektach życia człowieka, traktowanie go w ujęciu holistycznym. Uważam, że oprócz zdrowego i sprawnego ciała, które nie powinno nas ograniczać, ale ma nam umożliwiać swobodne funkcjonowanie i dążenie do osiągnięcia naszych celów, ważne są także kwestie duchowe, takie jak nasze emocje, relacje z bliskimi, przyjaciółmi. Do tego dochodzą jeszcze aspekty rozwoju człowieka, poszerzanie wiedzy w interesujących nas obszarach, samorealizacja. Zdrowo żyć to znaczy realizować się we wszystkich tych aspektach i to staramy się oferować gościom Pro-Vity. Redakcja: Jako kobieta biznesu musisz pogodzić ze sobą wiele różnych ról, do tego regularnie uprawiasz sport. Jak ci się to udaje? A. T.: Nie wiem, czy godzę wszystkie role, bo to nie jest łatwe. Czasem coś dzieje się kosztem czegoś, ale pracuję nad równowagą pomiędzy pracą a życiem prywatnym. Kiedyś było trochę inaczej niż jest dziś dużo więcej czasu poświęcałam firmie, mniej rodzinie i sobie. Nie żałuję tego, bo praca daje mi dużo satysfakcji, przede wszystkim tworzenie czegoś od podstaw jest dla mnie wyzwaniem i w tym bardzo się spełniam. Z czasem w firmie udało się stworzyć zespół ludzi, którzy potrafią sami podejmować właściwe decyzje i robią to lepiej ode mnie ;-) Dojrzałam do tego, że tak jest dobrze dla mnie i dla firmy, bo w którymś momencie przyszło zmęczenie ręcznym sterowaniem hotelu i pojawiła się tęsknota za spokojem. Moja rodzina jest dla mnie dużym wsparciem mąż dba o nasz work-life balance, planuje wszystkie podróże, zabiera na wypady w okolice Kołobrzegu, na plażę. A ja się tym planom poddaję Dzieciaki są coraz starsze, coraz bardziej samodzielne i jest trochę łatwiej, niż było kilka lat temu przynajmniej nie ma takiego fizycznego zmęczenia i nieprzespanych nocy. Wydaje mi się, że coraz lepiej godzę ze sobą wiele różnych ról, bo coraz lepiej określam sama dla siebie, czego chcę. A czasem po prostu rezygnuję i upraszczam. I coraz częściej okazuje się, gdy tak robię, że świat się nie wali, a niektóre tematy same się rozwiązują. ;-) Redakcja: W tym roku, w lipcu Pro-Vita będzie świętowała swój pierwszy okrągły jubileusz 10-lecia. Czym dla ciebie jest to święto? A. T.: Zaskoczeniem że to już 10 lat minęło, wielką radością, satysfakcją i dumą, że tyle nam się udało osiągnąć przez minione 10 lat i że mam tak wspaniałych ludzi na pokładzie oraz wielu wiernych i życzliwych gości. Redakcja: Jakie masz plany i marzenia względem hotelu na kolejne dziesięć lat? A. T.: Chciałabym, aby Hotel Pro-Vita w kolejnych latach inspirował kolejnych gości do zmian w ich życiu na lepsze aby zdrowiej się odżywiali, uprawiali sport i dbali o siebie także w sensie emocjonalnym. Tego chcemy tutaj uczyć i pokazywać, że to jest na co dzień możliwe, że życie w taki sposób prowadzi do szczęścia i harmonii. Marzy mi się, aby za 10 lat mówiono o nas, że jesteśmy uznanym ekspertem w dziedzinie wellness. Redakcja: dziękuję za rozmowę i życzę realizacji kolejnych marzeń. A. T.: Dziękuję. 07

8 Zdrowe smaki Pro-Vity rozmaitości Przystanek Wellness Sorbetowy przepis na letnie orzeźwienie 100g bananów 100g jabłek 1 łyżka miodu pszczelego Owoce oczyścić, pokroić, zamrozić i zmiksować. Sympatykom bardziej egzotycznego smaku proponujemy dodać laskę wanilii lub odrobinę mleka kokosowego. Zamiast jabłek można użyć owoców sezonowych np. truskawek. Smacznego! Wartość odżywcza dla 100 gram napoju: Wartość energetyczna 162 kcal Białko 1,92 g Tłuszcz 1,16 g Węglowodany 41,53 g Błonnik 5,95 g Witaminy A 10,88 μg E 1,67 mg B1 0,06 mg B2 0,12 mg PP 0,76 mg C 29,39 mg Zatrzymaj się i odetchnij. Każdego dnia mamy nowe inspiracje dla aktywnych kobiet, mam i miłośników zdrowego stylu życia. Eko-porady: zakręć kran Najkrótsza droga nad morze! Podróż ze stolicy nad Bałtyk może trwać zaledwie 2,5 godziny: Lot: Warszawa Szczecin (Goleniów) 1 godzina Transfer z i na lotnisko organizuje firma AN-JAN Transport: Więcej informacji: lotniskogoleniow.pl Co ciekawego w Pro-Vicie? NOMINACJA DO KULINARNEGO PUCHARU POLSKI 2013 Daniel Olas Szef Kuchni Restauracji Pro-Vita wraz z Karoliną Wiśniewską pomocnik wygrali II edycję ogólnopolskiego konkursu kulinarnego "Unifreeze Culinary Cup Daniel Olas już po raz drugi z rzędu wystartuje w Kulinarnym Pucharze Polski, który odbędzie się we wrześniu 2013 roku w Poznaniu. Czy wiesz, że? podczas mycia zębów zużywasz 16 litrów bieżącej wody! Używając kubka maksymalnie 0,5l pełna wanna to około 160 litrów wody, podczas gdy jedna minuta kąpieli pod prysznicem to około 10 litrów wody. kapiący kran może spowodować, że w ciągu doby wycieknie ok. 36 litrów wody, natomiast nieszczelna spłuczka w WC może spowodować wyciek około 720 litrów wody w ciągu doby. Rozwiązanie konkursu Prawidłowym rozwiązaniem w naszym wiosennym konkursie była odpowiedz C. Plaża nabiera szerokości dzięki palowaniu i refulacji. Na skutek tego w ciągu ostatniego roku odległość Hotelu Zdrojowego Pro-Vita od morza uległa zwiększeniu z 70m do 140m, a plażowicze mają dla siebie więcej miejsca. Dziękujemy wszystkim uczestnikom konkursu, a w szczególności trzem laureatkom: Pani Agnieszce z Karlina, Pani Karolinie z Wrocławia i Pani Magdalenie z Leszna. Nagrodą w konkursie był pobyt regeneracyjny Przegląd. Gratulujemy! Pro-Vita poleca TURNIEJE TENISOWE NIEOPODAL PLAŻY Turniej Retro biały turniej RETRO par mieszanych w strojach z lat 30-tych, turniej rozgrywany rakietami drewnianymi Grand Prix Kołobrzegu, Kołobrzeski Szlem Hotel Pro-Vita Kołobrzeski Szlem Hotel Pro-Vita Kołobrzeski Szlem Hotel Pro-Vita Więcej informacji na stronie Magazyn Tenisklub jest patronem medialnym turniejów rozgrywanych w cyklu Amatorskiego Tenisa Polskiego Co ciekawego w Kołobrzegu? Program imprez: Na zdrowe życie! Numer 02/2013 (6) / Magazyn bezpłatny Szukaj nas także na stronie: Redakcja: ul. T. Kościuszki Kołobrzeg tel provita@hotelprovita.pl Redaktor naczelna: Jolanta Sokołowska tel j.sokolowska@hotelprovita.pl Redaktorzy: Beata Wożniak, Marzena Rypina, Paulina Kaczmarek, Aleksandra Wagner, Malwina Markiewicz, Aneta Siemieniuk, Jakub Frączak Współpraca: Anna Grabowska, Magdalena Solniczek, Agnieszka Ulman, Aneta Siemieniuk, Tomasz Piątkowski Wydawca: Hotel Zdrojowy Pro-Vita*** ul. T. Kościuszki Kołobrzeg tel fax provita@hotelprovita.pl Nakład: egzemplarzy