Wybór systemu i planowanie wykorzystania deskowań w wykonawstwie monolitycznych konstrukcji betonowych

Transkrypt

1 54 Wybór systemu i planowanie wykorzystania eskowań w wykonawstwie monolitycznych konstrukcji betonowych Dr hab. inż. Roman Marcinkowski, mgr inż. Anna Krawczyńska, Wyział Buownictwa, Mechaniki i Petrochemii w Płocku, Politechnika Warszawska Współczesne wykonawstwo monolitycznych konstrukcji betonowych staje się procesem coraz barziej złożonym głównie za sprawą stosowania nowoczesnych rozwiązań systemowych i materiałowych wraz z ostosowaną o nich technologią, jak również wskutek potrzeby optymalizacji kosztów wykonania, czasu pracy i innych wskaźników ekonomiczno-technicznych. Przystępując o opracowania kompleksowego projektu robót, planista musi rozwiązać szereg problemów ecyzyjnych. Umiejętność ich rozwiązywania umożliwia racjonalną alokację zasobów w czasie i pozwala na ich efektywne wykorzystanie. Celem pracy jest ientyfikacja i usystematyzowanie problemów pojawiających się w procesie planowania wykonania monolitycznych konstrukcji betonowych, zaproponowanie meto ich rozwiązywania i określenie czynników wpływających na rozwiązania jakościowe problemów, jak również sformalizowanie kryteriów oceny efektywności organizacji wykonywanych robót betonowych. 1. Wprowazenie We współczesnym wykonawstwie monolitycznych konstrukcji betonowych mogą być wykorzystywane różne eskowania. Firmy zajmujące się techniką eskowań oferują w ramach swojej oferty systemy eskowań o występujących w obiektach elementów konstrukcyjnych (ścian, słupów, stropów, kolumn, funamentów, płyt it.) o różnej charakterystyce wymiarowej i kształcie. W ofercie swojej firmy konkurują po wzglęem kompleksowości rozwiązań, ergonomiczności w montażu i emontażu, zapewnienia bezpieczeństwa pracowników i konstrukcji oraz okłaności wykonania formowanej konstrukcji. Przystępując o opracowania projektu organizacji wykonania konstrukcji monolitycznej obiektu, trzeba zaecyować o wyborze systemów eskowań, wielkości i lokalizacji ziałek roboczych oraz opracować harmonogram robót. Rozwiązanie tych kwestii powinno być poporząkowane określonym kryteriom efektywności realizacji robót. Efektywność robót buowlanych najczęściej mierzona jest kosztami. Nie jest to jenak jeyne kryterium istotne z punktu wizenia wykonawcy. W wielu przypakach opłaca się wykonać konstrukcję w wyższych (o minimalnych) kosztach na rzecz sprawności organizacyjnej, bezpieczeństwa pracy, skrócenia cykli realizacyjnych, komfortu pracy pracowników, jakości wykonania itp. Rozwiązanie wyżej sformułowanych problemów (wybór systemów eskowań, określenie wielkości i lokalizacji ziałek roboczych, harmonizacja robót betonowych) jest więc zaganieniem złożonym, wymagającym opracowania naukowo pobuowanej metoyki postępowania. W zaganieniu można wyróżnić wa etapy ecyzyjne: wybór systemu (systemów) eskowań o wykorzystania w buowie określonego obiektu, opracowanie organizacji wykorzystania eskowań wybranego systemu (systemów) w realizacji robót betonowych. Etap pierwszy związany jest z zaecyowaniem o systemach eskowań, które powinno się zastosować na rozpatrywanej buowie ze wzglęu na właściwości obiektu (monolitycznej konstrukcji) i technologiczność systemów eskowań. Technologiczność tą onosimy o istniejących w wykonawstwie konstrukcji monolitycznej warunków i właściwości samego eskowania. Oczywiście koszty zierżawy eskowań są również w tym etapie ważne. W rugim etapie, po wyborze systemów eskowań o wykonania monolitycznej konstrukcji obiektu, należy zaecyować o ilości eskowań wykorzystywa-

2 nych na buowie, organizacji przestrzennej i czasowej ich wykorzystywania w celu wykonania konstrukcji monolitycznej całego obiektu. Występuje tu problem poziału na ziałki, przekłaania eskowań, zapewnienia ciągłości betonowania elementów konstrukcyjnych i osiągnięcia zakłaanych wskaźników tempa realizacji prac betonowych. 2. Wybór systemu eskowań Wybór systemu eskowania z określonego zbioru ostępnych i użytecznych eskowań opiera się na kryteriach: kosztów użycia i technologiczności eskowania. Koszty użycia eskowania kalkuluje się w oniesieniu o określonych elementów konstrukcyjnych przez pryzmat nakłaów pracy robotników, maszyn montażowych i eskowania przy montażu i emontażu oraz przy pracy eskowania w czasie montażu zbrojenia, betonowania elementu i ojrzewania betonu (o czasu rozeskowania). Aktualnie brak jest norm nakłaów rzeczowych na wykonanie konstrukcji betonowych w różnych systemach eskowań. Bęące w użyciu katalogi, w swoim zbiorze technologii ujmują jeynie niektóre eskowania firmy PERI, U-form, co nie wyczerpuje zbioru oferowanych na polskim rynku eskowań. Stą ość truno jest przeprowazić obiektywny ranking kosztowy eskowań w zastosowaniu o określonego obiektu. Nie oznacza to jenak, że należy ostąpić o takiej analizy. Koszty użycia eskowań różnych firm w oniesieniu o anego obiektu są możliwe o oszacowania niezależnie jak aleko są znormalizowane procesy pracy wykonywane przy ich użyciu. Koszty bezpośrenie użycia eskowań określonego systemu należy kalkulować techniką szczegółowej kalkulacji kosztorysowej, wg wzoru: n j t m, b K N j C j B B (1) gzie: N m, j nakłay jenostkowe (na jenostkę obmiaru) pracy eskowań związane z ich montażem i emontażem; n j krotność użycia kompletu eskowań o zaeskowania obmiaru konstrukcji betonowej; t b czas pracy eskowania w jenym miejscu z pominięciem czasu potrzebnego na jego montaż i emontaż; B ilość jenostek obmiaru konstrukcji o zaeskowania; C j cena m-g pracy jenostki eskowania (jenostką eskowania jest najczęściej 100 m 2 ). Wartość n j jest funkcją ilości jenostek obmiaru konstrukcji możliwej o zaeskowania z jenego kompletu eskowań, a więc: n j B b j (2) gzie: b j ilość jenostek obmiaru konstrukcji możliwej o zaeskowania jenym kompletem eskowań. Do określonych w ten sposób kosztów, należy oliczyć koszty robocizny i pracy sprzętu pomocniczego (o transportu wewnętrznego i montażu). W analizie możemy pominąć koszty pośrenie i zysk, chyba że są one zróżnicowane la różnych systemów eskowań. Decyzję o wyborze określonego systemu eskowania planista może pojąć, posługując się intuicją i oświaczeniem, zobytym w trakcie praktyki zawoowej lub korzystając ze statystycznej analizy ecyzyjnej. Im ecyzja ta jest truniejsza i wiąże się z większą opowiezialnością, tym chętniej sięga się po metoy analizy matematycznej. Pozwala to na obiektywizację procesu ecyzyjnego i w konsekwencji uzyskanie rozwiązania optymalnego. Wspomaganie procesu ecyzyjnego moelowaniem matematycznym pozwala określić ścisłe zależności mięzy kryteriami, ich hierarchię, a sam proces ecyzyjny sprowaza się o porząkowania, analizy i racjonalizacji. Moelowanie matematyczne pozwala również na zmianę systemu wartości, preferencji oraz wskazanie nowych możliwości. Istnieje wiele meto wielokryterialnego wspomagania ecyzji [6]: matematyczne, (wykorzystujące koowanie Neumana Morgernsterna, koowanie metoą Pattern), geometryczne (sieć pajęcza, metoa wektorów wypakowych), grafowe (metoa sortowania ELEKTRA, oparta na moelu preferencji w postaci relacji przewyższania konstruowanej w trybie testu zgoności i niezgoności) taksonometryczne (aksonometria wrocławska, Czekanowskiego), polioptymalizacja w obecności ocen rozmytych. Ocenę i wybór technologiczności systemów eskowań proponujemy prowazić z wykorzystaniem metoy ELEKTRA [1]. Przyjmijmy, że planista ma wstępnie określić możliwe o zastosowania na rozpatrywanej buowie systemy eskowań. Jak wiemy, systemy eskowań mogą być stosowane w pewnych grupach, uzupełniając się wzajemnie. Planujący musi zestawić te systemy w warianty strategie w metozie ELEKTRA. Niech tworzą one zbiór S = {s 1, s 2,..., s n }. Warianty bęziemy oceniać przez pryzmat kryteriów technologiczności K = {k 1, k 2,..., k m } możliwych o zastosowania na buowie systemów eskowań. Kryteriami tymi mogą być: ostępność konstrukcji eskowań (możliwość ostosowania ilości i asortymentu o potrzeb), ergonomiczność konstrukcji (łatwość montażu i emontażu, transportu), stopień zapewnienia bezpieczeństwa konstrukcji i pracowników, jakość wykonania formowanej konstrukcji, itp. W analizie zapewniamy niezależność strategii (wariantów możliwych o zastosowania eskowań). Każa strategia (s S) jest obciążona kosztami C k s, 55

3 56 wyznaczanymi z zależności: k C s K ie gzie: K i koszty bezpośrenie użycia eskowań o wykonania i-tego elementu konstrukcji, wyznaczane wg zależności (1); E zbiór elementów konstrukcji w obiekcie różniących się sposobem obmiaru i rozajem użytych eskowań (zbiór pozycji kosztorysowych). Technologiczność wariantów (zbioru S) jest charakteryzowana wskaźnikami jakości: C = [c s,i ] n x m, gzie: c s,i jest wskaźnikiem jakości la s-tej strategii i la i-tego kryterium. Celem zastosowania metoy ELEKTRA, o wyboru najkorzystniejszej strategii, przyjmijmy, że kryteria bęą minimalizowane. Oznacza to konieczność wyrażania wskaźników jakości la strategii najlepszych najmniejszą liczbą. Jeżeli wskaźniki jakości nie spełniają tego warunku należy przyjąć o analizy ich owrotności. Dla poszczególnych kryteriów technologiczności i K należy ustalić też współczynniki wagowe w i oraz zakresy skali i. Postawą analizy jest porównywanie poszczególnych strategii mięzy sobą, stawiając hipotezę, że strategia s przewyższa (jest lepsza) strategię k. Metoą ELEKTRA obiektywizujemy ten osą poprzez obliczenie współczynników zgoności z sk z hipotezą, że strategia s przewyższa (jest lepsza) strategię k weług zależności [2, 3]: jest nieokreślony gy s k wi wi zsk i I sk i I sk gy s k m wi l1 (4) oraz współczynników n sk niezgoności z wyżej określoną hipotezą, weług zależności: n sk i jest nieokreślony ci ( k) ci ( s) max ii sk i 0 gy gy gy s k - sk 0 0 gzie: I + sk, I = sk, I sk zbiory ineksów i, la których wartość c i (s) kryterium i strategii s jest opowienio: barziej, tak samo lub mniej pożąana niż wartość c i (k) kryterium i strategii k. I - sk I (3) (5) Na postawie powyższych współczynników, stosując alszą metoykę metoy ELEKTRA wyznaczamy strategie nieprzewyższone przy zaanym (przyjętym) progu zgoności i niezgoności z hipotezą przewyższania. Relację przewyższania strategii k przez strategię s ze współczynnikiem zgoności z sk należy rozumieć, że strategia s jest niegorsza o strategii k po wzglęem ostatecznie wielu i ostatecznie ważnych kryteriów (z sk p n ), la pozostałych kryteriów strategia s jest nieużo gorsza o strategii k (n sk q n ). Sposób ziałania metoy ELEKTRA możemy prześlezić na prostym przykłazie. Przykła: Mamy o yspozycji pięć systemów eskowań, stanowiących strategie S1 S5. Każy z systemów oceniamy w skali o 1 o 5 (1 ocena najwyższa) przez pryzmat czterech kryteriów: K1 możliwość ostosowania asortymentu o potrzeb, K2 ergonomiczność konstrukcji, K3 stopień zapewnienia bezpieczeństwa konstrukcji i pracowników, K4 jakość wykonania formowanej konstrukcji. Każemu z kryteriów przypisujemy jego istotność naając wagę w skali o 1 o 5 (1 ocena najwyższa). Zestawienie ocen poszczególnych systemów przestawia tabela 1. Tabela 1. Ocena systemów eskowań S1 S5 przez pryzmat kryteriów K1 K4 Strategie (systemy) Kryteria K1 K2 K3 K4 System S System S System S System S System S Waga kryterium Zakres skali Wykorzystując zależności (4) i (5), wyznaczamy macierze współczynników zgoności (tab. 2a) i niezgoności (tab. 2b) z hipotezą, że strategia (system) Si przewyższa strategię (system) Sj. Tabela 2. Macierze współczynników a) zgoności z testowaną hipotezą Strategia (system) S1 S2 S3 S4 S5 S1 0,625 0,625 0,625 0,625 S2 0,750 0,750 1,000 1,000 S3 0,625 0,625 1,000 1,000 S4 0,375 0,375 0,625 0,875 S5 0,375 0,375 0,500 0,750

4 b) niezgoności z testowaną hipotezą Strategia (system) S1 S2 S3 S4 S5 S1 0,200 0,200 0,200 0,125 S2 0,200 0,200 0,000 0,000 S3 0,200 0,200 0,000 0,000 S4 0,400 0,400 0,400 0,000 S5 0,600 0,600 0,400 0,400 Na postawie wyznaczonych współczynników wyznaczamy strategie nieprzewyższone przy zaanym progu zgoności p n i niezgoności q n z hipotezą przewyższania. Przyjmijmy la przykłau p n = 0,75 oraz q n = 0,25. Dla tak określonych progów, macierz przewyższania obrazuje tabela 3. Tabela 3. Macierz przewyższeń poszczególnych strategii S1 S2 S3 S4 S5 S1 0,000 0,000 0,000 0,000 S2 1,000 1,000 1,000 1,000 S3 0,000 0,000 1,000 1,000 S4 0,000 0,000 0,000 1,000 S5 0,000 0,000 0,000 0,000 Jak należy oczytywać i rozumieć uzyskany wynik? Wybieramy interesującą nas strategię Si i czytamy w wierszu, które strategie Sj zostały przewyższone przez Si po wzglęem ostatecznie wielu kryteriów. Liczba 1 oznacza przewyższenie, zaś 0 jego brak, np.: strategia (system) S4 przewyższa strategię S5, lecz nie przewyższa S1. Zależności przewyższania strategii można także przestawić przy pomocy grafu przewyższeń (rys. 1). Rys. 1. Graf przewyższeń strategii S1 S5 Jak wynika z tabeli 3 oraz rysunku 1, system S2 przewyższa wszystkie pozostałe systemy po wzglęem ostatecznie wielu (75%) ostatecznie ważnych kryteriów, co nie oznacza, że nie istnieją kryteria, w których system S2 został gorzej oceniony o innych systemów. Na postawie analizy progu niezgoności z hipotezą przewyższania możemy stwierzić, że w ostatecznej ocenie, system S2 jest nie gorszy o pozostałych systemów w większości kryteriów. Metoą ELEKTRA możemy zecyować o wyborze eskowań poszczególnych proucentów eskowań (PERI, DOKA, Noe-Pl, Hünnebeck) lub zestawów zbiorów tzw. typów eskowań. Proponujemy przy tym orębne traktowanie kryterium kosztowego i kryteriów technologiczności. Przykłay takich analiz można znaleźć w [2] i [4]. Wybór systemu eskowań nie kończy projektowania organizacji robót. Jest to jeynie wstępna faza procesu projektowego. Zasanicze projektowanie ma na celu określenie ilości eskowań zapotrzebowanych na buowę i opracowanie systemu organizacyjnego ich wykorzystania. 3. Organizacja wykorzystania eskowań na buowie Zaganienie to proponujemy rozwiązać techniką harmonogramowania. Na wstępie sformułujmy moel zaania. Przyjmijmy, że na postawie analizy konstrukcji monolitycznej, możemy wyorębnić przestrzennie i rzeczowo fragmenty konstrukcji, które mogą być formowane w jenym czasie na określonym froncie. Niech stanowią one zbiór frontów robót: F={f 1, f 2,, f F } ziałek roboczych. Na ziałce wykorzystywany jest określony zestaw eskowań. Każy front robót generuje wa cztery zaania: Z 1 przygotowanie eskowania (montaż z ewentualnym emontażem z innego frontu), Z 2 montaż zbrojenia w eskowaniu, Z 3 ojrzewanie betonu w eskowaniu, Z 4 ojrzewanie betonu po rozeskowaniu (zjęciu ukłau formującego, ale z wykorzystywaniem ukłau poparć). Czasy tych zaań łatwo jest określić. Znając zakres robót betonowych na każym froncie robót, określamy ilości eskowań i innych urzązeń związanych z uformowaniem konstrukcji, i ustalamy czasy wykonania zaań Z 1,, Z 4. Przyjmijmy, że elementy eskowań tworzą zbiór D = { 1, 2,, D }. Każy z tych elementów ma określony koszt zierżawy oniesiony o określonej jenostki czasu. Niech koszty zierżawy elementów eskowań określa wektor CD = [c, 1 c,..., 2 c ]. Nieistotne elementy eskowań powinny D być pominięte w analizie. Przypisując eskowania o zaań frontu robót, określamy liczbę poszczególnych elementów użytych (pracujących) na poszczególnych frontach (ziałkach): 57

5 z arz ąz an ie o rgan iz ac j a ; A R T Y K U ŁY P R OBLE M OWE L f i l1 f i, l 2 f i,k, l D f i (6) la i: f1 F. Wykonujemy to wykorzystując programy o projektowania geometrycznego eskowań, takie jak PeriCa, Tipos, Elpos. Czas pracy elementów eskowań obliczany jest automatycznie jeżeli analizy wykonujemy w programie o planowania przesięwzięć jako iloczyn ich ilości i czasu trwania zaań realizowanych na poszczególnych frontach robót. Następnie tworzymy moel sieciowy realizacji zaań związanych z wykonywaniem konstrukcji monolitycznej całego obiektu i ustalamy harmonogram robót. Harmonogram ten implikuje zapotrzebowanie na elementy eskowań. Na jego postawie określamy zapotrzebowanie na elementy eskowań, pomijając przy tym okresowe zmniejszenia potrzeb. Wykonujemy przy tym alokację zaań w czasie, ążąc o równomierności zatrunienia montażystów i eskowań określonego rozaju. Zapotrzebowana ilość eskowań i ustalone la harmonogramu potrzeby eskowań, są postawą o określenia wskaźnika wykorzystania eskowań. Wskaźnik ten określamy kosztami strat z tytułu niepełnego wykorzystania zapotrzebowanych elementów eskowań wg wzoru: s K H Z t 1 j D j t Pj t C j (7) gzie: Z j(t) poziom ostępności j-tego eskowa nia w czasie t; P j(t) poziom wykorzystania j-tego eskowania w czasie t; C j cena jenostkowa j-tego eskowania; H horyzont czasu planowania równy terminowi wykonania konstrukcji monolitycznej; D zbiór elementów eskowań analizowanych po kątem wykorzystania na buowie. Celem naszym powinno być zminimalizowanie kosztów strat określonych wzorem (7). Metoyka harmonogramowania realizująca ten cel została przestawiona w [5]. Jest nią sposób postępowania w procesie harmonogramowania zmierzający o ustalenia planu realizacji robót minimalizującego koszty strat z tytułu przestoju (braku pracy) śroków realizacji (zasobów I = Elementy eskowań Płyta ścienna 1 Płyta ścienna 2 Płyta ścienna 3 Płyta SKYDECK1 Płyta SKYDECK2 Dźwigary SLT Pop. MULTITROP Głowice opaowe Kozioł zastawczy Kozioł oporowy Zastrzały Wsporniki zastawcze Pomost roboczy Ty p Limit Stawka zasanicza 1,50 zł/h 3,00 zł/h 4,50 zł/h 0,80 zł/h 1,50 zł/h 5,50 zł/h 6,00 zł/h 1,00 zł/h 3,00 zł/h 5,00 zł/h 6,00 zł/h 0,20 zł/h 7,00 zł/h Rys. 2. Harmonogramowanie wykorzystania eskowań w programie MS Project czynnych). Śrokami tymi w niniejszej analizie są elementy eskowań. Analizę wykorzystania eskowań na buowie realizować należy w programie komputerowym o planowania i kontroli realizacji przesięwzięć. Program powinien być przygotowany o takiej analizy. Należy więc wprowazić o aplikacji jako ane: elementy eskowań (nazwy, koy), ich koszty wykorzystywania (w zł/goz.), ostępność eskowań (liczbę elementów eskowań sprowazonych na buowę). Przy czym, wszystkie eskowania traktujemy jako zasoby typu praca ze zefiniowanym kalenarzem opowienim o systemu naliczania czasu zierżawy eskowań. Przy okresowych zmianach zestawów eskowań wykorzystywanych na buowie, określamy profil ostępności eskowań z uwzglęnieniem tych zmian. W przygotowaniu aplikacji o analizy wykorzystania eskowań, należy zabać również o przygotowanie arkusza pracy zasobów, efiniując w nim la każego elementu eskowań charakterystyki: % alokacji i koszt niewykorzystania. Charakterystyki te obliczane powinny być w zaanych przeziałach skali czasu la zaań oraz la całego przesięwzięcia wykonania konstrukcji monolitycznej obiektu. W tabelach 4, 5, 6 oraz na rysunku 2 zaprezentowane zostały niektóre zobrazowania analizy wykorzystania eskowań na buowie prowazone w programie Microsoft Project. Na każej ziałce zefiniowano zaania, różniące się wykorzystaniem eskowań. Każe z zaań miało określony czas trwania wynikający z możliwości zjępłatność Kalenarz Tabela 4. Fragment anych o elementach eskowań zestawionych w tabeli Arkusz zasobów w programie komputerowym MS Project PRz eg l Ą bu owl any 3/2009

6 Procesy o różnym wykorzystaniu eskowa ń Czas Start Deskowania Wykonanie konstrukcji monolitycznej obiektu Działka Nr 1/ Przygotowanie eskowania ścian i słupów Płyta ścienna 1[20];Płyta ścienna 2[10];Płyta ścienna 3[4] eskowania ścian i słupów Płyta ścienna 1[20];Płyta ścienna 2[10];Płyta ścienna 3[4] Działka Nr 1/ Przygotowanie eskowań stropowy ch Płyta SKYDECK1[12];Płyta SKYDECK2[8];Dźwigary SLT[8] Montaż zbrojenia stropu Płyta SKYDECK1[12];Płyta SKYDECK2[8];Dźwigary SLT[8] eskowań stropowych (ukłau f ormującego) Płyta SKYDECK1[12];Płyta SKYDECK2[8];Dźwigary SLT[8] eskowań stropowy ch (ukłau poparcia) Dźwigary SLT[8];Pop. MULTITROP[20] Działka Nr 2/ Przygotowanie eskowania ścian i słupów Płyta ścienna 1[16];Płyta ścienna 2[12];Płyta ścienna 3[8] eskowania ścian i słupów Płyta ścienna 1[16];Płyta ścienna 2[12];Płyta ścienna 3[8] Działka Nr 2/ Przygotowanie eskowań stropowy ch Płyta SKYDECK1[16];Płyta SKYDECK2[12];Dźwigary SLT[ 1] Montaż zbrojenia stropu Płyta SKYDECK1[16];Płyta SKYDECK2[12];Dźwigary SLT[ 1] eskowań stropowych (ukłau f ormującego) Płyta SKYDECK1[16];Płyta SKYDECK2[12];Dźwigary SLT[ 1] eskowań stropowy ch (ukłau poparcia) Dźwigary SLT[10];Pop. MULTITROP[18] Działka Nr 3/ Przygotowanie eskowania ścian i słupów Płyta ścienna 1[20];Płyta ścienna 2[10];Płyta ścienna 3[4] eskowania ścian i słupów Płyta ścienna 1[20];Płyta ścienna 2[10];Płyta ścienna 3[4] Działka Nr 3/ Przygotowanie eskowań stropowy ch Płyta SKYDECK1[12];Płyta SKYDECK2[8];Dźwigary SLT[8] cia eskowań (np. eskowania stropowe SKYDECK 3 ni, eskowania ścienne 3 ni). Dla każego zaania zefiniowano rozaj i liczbę potrzebnych elementów eskowań, co zostało przestawione fragmentarycznie na rysunku 2 i w tabeli 5. Kontrolowa - no wynik harmonogramowania na wykresach alokacji zasobów (wykres zasobów) rysunek 2 i w tabeli 6 Arkusz pracy zasobów z moyfikacją tego arkusza o potrzeb oceny wykorzystania ostępnych eskowań. Optymalizację prowazono ręcznie, starając się ustalić taki harmonogram realizacji procesów i takie zapotrzebowanie eskowań, aby koszty strat z tytułu ich niewykorzystywania, obliczone wg wzoru (7), były jak najmniejsze. 4. Uwagi końcowe Zaganienie optymalizacji wykorzystania eskowań w wykonawstwie monolitycznych konstrukcji betonowych nie zostało jak otychczas formalnie rozwiązane. Stosuje się poejścia wariantowania rozwiązań, jenak mają one zawsze ograniczony i subiektywny charakter. W pracy proponuje się niewiele więcej. Zabano jeynie o usystematyzowanie poejścia o problemu i formalizację kryteriów oceny efektywności. Problem optymalizacyjny jest tu niezmier- Tabela 5. Fragment arkusza zaań o analizy wykorzystania eskowań w programie MS Project nie truny. Rozwiązania jakościowe zależą bowiem o wielu czynników, które w procesie ecyzyjnym trzeba wyznaczyć. Są to: struktura poziału obiektu na fronty robót, ilość eskowań poszczególnych typów zapotrzebowanych na buowę, możliwości zmechanizowania robót betonowych, harmonogram prac, i inne. Na obecnym etapie stuiów i baań proponuje się więc interaktywne projektowanie eskowań, wykorzystując przy tym aplikacje o planowania przesięwzięć i o projektowania geometrycznego eskowań. Dalsze prace powinny zmierzać o wypracowania jenej spójnej metoy optymalizacji, prowazącej o wyboru systemu eskowań i ustalenia organizacji jego wykorzystania. BIBLIOGRAFIA [1] Ignasiak E., Optymalizacja procesów inwestycyjnych, PWE, Warszawa 1994 [2] Kasprowicz T., Wielokryterialna ocena popór skłaanych mostu kolejowego, Przeglą Kolejowy 1996, nr 3 [3] Roy B., Wielokryterialne wspomaganie ecyzji, WNT, Warszawa 1990 [4] Marcinkowski R.: Analiza ecyzyjna wykorzystania tymczasowych konstrukcji skłaanych w buownictwie, Biuletyn WAT Vol. LIII, 2004, Nr 8 [5] Marcinkowski R., Harmonogramowanie proukcji przesiębiorstwa buowlanego, Przeglą Buowlany, 2007, nr 2, str [6] Szwabowski J., Deszcz J., Metoy wielokryterialnej analizy porównawczej. Postawy teoretyczne i przykłay zastosowań w buownictwie, WPŚ, Gliwice, 2001 Elementy eskowań Koszt pozostały Stawka zasanicza zł/h Charakterystyki kalkulacyjne Płyta ścienna h 2 400,00 zł 1,50 Dostępność szt Dostępn. pracy w h w h pozostała w h % alokacji 80% 80% 80% 64% 64% 32% Płyta ścienna h 5 568,00 zł 3,00 Dostępność szt Dostępn. pracy w h w h pozostała w h % alokacji 45% 45% 45% 55% 55% 27% Płyta ścienna h 6 912,00 zł 4,50 Dostępność szt Dostępn. pracy w h w h pozostała w h % alokacji 25% 25% 25% 50% 50% 25% Płyta SKYDECK h 2 030,40 zł 1,80 Dostępność szt Dostępn. pracy w h w h pozostała w h % alokacji 24% 48% Płyta SKYDECK h 2 730,00 zł 1,50 Dostępność szt Dostępn. pracy w h w h pozostała w h % alokacji 50% 50% 22% 31% Tabela 6. Wyniki harmonogramowania wykorzystania eskowań w tabeli Arkusz pracy zasobów fragment 59