2. Klasa odporności poŝarowej budynku. Wymagana klasa odporności poŝarowej budynku zakwalifikowanego KZL ZL II. Tabela nr 1

Transkrypt

1 Warunki ochrony przeciwpoŝarowej remontu i przebudowy części budynku niskiego parteru 1C1 i 1E, Wojewódzki Szpital Specjalistyczny w Zgierzu, im. Marii Skłodowskiej Curie. 1. Części budynku 1C1 i 1E, zakwalifikowano do Kategorii ZagroŜenia Ludzi KZL. Uwzględniając przeznaczenie budynku i charakter wykonywanych zdań: opieki zdrowotnej szpitalnej, specjalistycznej, poszczególne części kondygnacji parteru zakwalifikowano do Kategorii ZagroŜenia Ludzi ZL II. Warunki ochrony przeciwpoŝarowej opracowano na podstawie sporządzonej ekspertyzy stanu ochrony przeciwpoŝarowej budynku głównego WSzS im. Marii Skłodowskiej Curie z sierpnia 2010 roku i wydanego postanowienia z dnia 7 października 2010r, znak pisma WZ / Klasa odporności poŝarowej budynku. Wymagana klasa odporności poŝarowej budynku zakwalifikowanego KZL ZL II. Tabela nr 1 Budynek ZL II 1 2 1C1, 1E średniowysoki (SW) B 3.. Klasa odporności ogniowej elementów budowlanych. Wymagana klasa odporności ogniowej elementów budowlanych. Tabela nr 2 Klasa odporności poŝarowej budynku główna konstrukcja nośna konstrukcja dachu Klasa odporności ogniowej elementów budynku strop ściana zewnętrzna ściana wewnętrzna przekrycie dachu B R 120 R 30 R E I 60 E I 60 E I 30 RE 30 Oznaczenia w tabeli: R - nośność ogniowa ( w minutach ), E - szczelność ogniowa ( w minutach ), I - izolacyjność ogniowa ( w minutach ). Ściany wewnętrzne w systemach lekkich i przeszklonych powinny mieć klasę odporności ogniowej EI 30, poparte certyfikatem i aprobatą techniczną. 4. Warunki ewakuacji ludzi. W części 1C1 i 1E z parteru strefy nr I o powierzchni 1260 m 2 od wyjścia z pomieszczeń sal chorych, istnieje moŝliwość ewakuacji ludzi w dwóch kierunkach, w tym przypadku dopuszczalne długości dojść ewakuacyjnych poziomymi i pionowymi drogami ewakuacyjnymi od wyjścia z pomieszczenia na kondygnacji do wyjścia na zewnątrz budynku lub do najbliŝszej strefy poŝarowej jaką jest wydzielona poŝarowo klatka schodowa albo do sąsiedniej strefy poŝarowej nr II, zawierającej części 1D, 1C i 1F o powierzchni 3900 m 2, wynoszą 40 m dla jednego kierunku ewakuacji, przy czym dopuszcza się dla drugiego dojścia długość większą o 100% od najkrótszego, czyli 80 m. Określenie podziału i wielkości stref poŝarowych, zawarte jest w postanowieniu z dnia 7 października 2010r, znak WZ /10, strona 5. 1

2 W budynkach: 1) średniowysokich (SW) 1C1, 1E, zawierającym strefę poŝarową ZL II, naleŝy stosować klatki schodowe obudowane i zamykane drzwiami oraz wyposaŝone w urządzenia zapobiegające zadymieniu lub słuŝące do usuwania dymu. Z uwagi na przekroczone długości dojść ewakuacyjnych z kondygnacji parteru, I i II piętra w części 1C1 i 1E, klatki schodowe będą wydzielone poŝarowo, obudowane stropami i ścianami o klasie odporności ogniowej REI 120, otwory zamknięte drzwiami o klasie odporności ogniowej EI 60C/ C wyposaŝonymi w samozamykacz/ oraz wyposaŝone w urządzenia słuŝące do usuwania dymu, napowietrzenie klatek schodowych drzwiami lub oknami uchylnymi. Podobne rozwiązania dotyczą nowoprojektowanego dźwigu osobowego, który będzie wydzielony poŝarowo ścianami i stropami o klasie odporności ogniowej REI 120, otwory zamknięte drzwiami o klasie odporności ogniowej EI 60, wyjątek stanowią otwory do dźwigu osobowego w strefie VI, patrz punkt 20 strona 3 postanowienia. Przestrzeń szybu dźwigu wyposaŝona będzie w urządzenia słuŝące do usuwania dymu oraz urządzenia napowietrzające. Drzwi wyjściowe na poziomie parteru powinny być wyposaŝone w urządzenia antypaniczne. Drzwi rozsuwane w strefie nr I, stanowiące wyjścia na drogi ewakuacyjne i stosowane na drogach ewakuacyjnych, przeznaczone nie tylko do celów ewakuacji, powinny posiadać następujące rozwiązania techniczne, a mianowicie: 1) otwieranie automatyczne i ręczne bez moŝliwości ich blokowania, 2) samoczynne ich rozsunięcie i pozostanie w pozycji otwartej w wyniku zasygnalizowania poŝaru przez system wykrywania dymu chroniący strefę poŝarową, do ewakuacji z której te drzwi są przeznaczone, a takŝe w przypadku awarii drzwi. Korytarze stanowiące drogę ewakuacyjną w strefach poŝarowych ZL powinny być podzielone na odcinki nie dłuŝsze niŝ 50 m przy zastosowaniu przegród z drzwiami dymoszczelnymi lub innych urządzeń technicznych, zapobiegających rozprzestrzenianiu się dymu, patrz rzut kondygnacji strefy nr I. 5. Oddzielenia przeciwpoŝarowe i przepusty instalacyjne: a) Ściana oddzielenia przeciwpoŝarowego pomiędzy strefami poŝarowymi nr I i nr II, musi być wykonana w klasie odporności ogniowej REI 120, otwory zamknięte drzwiami i klasie odporności ogniowej EI 60C/C wyposaŝonymi w samozamykacz/ patrz tabela nr 3. Pas o szerokości 4m na całej wysokości budynku 1F u ich zbiegu budynków stanowiący kąt 90 0 pomiędzy strefami nr I i nr II, powinien zachować klasę odporności ogniowej REI 120, elementy otworów w tym pasie nie spełniających klasy odporności ogniowej powinny być zamurowane lub wypełnione przeszkleniem lub kurtyną o klasie odporności ogniowej EI 60 i EW 60. b) Pomieszczenia techniczne wyodrębnione na parterze obudowane będą ścianami o klasie odporności ogniowej REI 120, otwory do tych pomieszczeń zamknięte będą drzwiami o klsie odporności ogniowej EI 60 C. Wymaganą klasę odporności ogniowej elementów oddzielenia przeciwpoŝarowego oraz zamknięć znajdujących się w nich otworów określa poniŝsza tabela: Klasa odporności poŝarowej budynku elementów oddzielenia przeciwpoŝarowego ścian i stropów, z wyjątkiem stropów w ZL stropów w ZL Klasa odporności ogniowej drzwi przeciwpoŝarowych lub innych zamknięć przeciwpoŝarowych drzwi z przedsionka przeciwpoŝarowego na korytarz i do pomieszczenia Tabela nr 3 na klatkę schodową * ) B R E I 120 R E I 60 E I 60 E I 30 E 30 2

3 c) Przepusty instalacyjne o średnicy większej niŝ 0,04 m w ścianach i stropach pomieszczenia zamkniętego, dla których wymagana klasa odporności ogniowej jest nie niŝsza niŝ E I 60 lub R E I 60, a niebędących elementami oddzielenia przeciwpoŝarowego, powinny mieć klasę odporności ogniowej (E I) ścian i stropów tego pomieszczenia, d) Przewody wentylacyjne i klimatyzacyjne w miejscu przejścia przez elementy oddzielenia przeciwpoŝarowego, ściany i stropy powinny być wyposaŝone w przeciwpoŝarowe klapy odcinające o klasie odporności ogniowej równej klasie odporności ogniowej elementu oddzielenia przeciwpoŝarowego z uwagi na szczelność ogniową, izolacyjność ogniową i dymoszczelność (E I S), z zastrzeŝeniem punktu litery d, e) Przewody wentylacyjne i klimatyzacyjne samodzielne lub obudowane prowadzone przez strefę poŝarową, której nie obsługują, powinny mieć klasę odporności ogniowej wymaganą dla elementów oddzielenia przeciwpoŝarowego tych stref poŝarowych z uwagi na szczelność ogniową, izolacyjność ogniową i dymoszczelność (E I S), lub powinny być wyposaŝone w przeciwpoŝarowe klapy odcinające zgodnie z literą c. 6. Awaryjne oświetlenie ewakuacyjne wymagane. Budynek, w którym zanik napięcia w elektrycznej sieci zasilającej moŝe spowodować zagroŝenie Ŝycia lub zdrowia ludzi, powaŝne zagroŝenie środowiska, a takŝe znaczne straty materialne, naleŝy zasilać co najmniej z dwóch niezaleŝnych, samoczynnie załączających się źródeł energii elektrycznej, oraz wyposaŝać w samoczynnie załączające się oświetlenie awaryjne ewakuacyjne. Awaryjne oświetlenie ewakuacyjne naleŝy zainstalować na poziomych i pionowych drogach ewakuacyjnych /korytarze, klatki schodowa/ niskiego parteru części budynku 1C1 i 1E bloku oraz w pomieszczeniach sali resuscytacji i zabiegowej, przy czym czas działania tego oświetlenia powinien być dostosowany do warunków występujących w pomieszczeniu: - oświetlonych wyłącznie światłem sztucznym. Oświetlenie ewakuacyjne powinno działać przez co najmniej 1 godzinę od zaniku oświetlenia podstawowego. Oświetlenie awaryjne ewakuacyjne będzie zasilane z indywidualnych akumulatorków w oprawach oświetleniowych lub z baterii centralnej. NatęŜenie światła co najmniej 1 lx na poziomie podłogi w osi dróg ewakuacyjnych ( 0.5 lx dla przestrzeni otwartych), czas załączania < 2 s. Oświetlenie bezpieczeństwa, ewakuacyjne i przeszkodowe oraz podświetlane znaki wskazujące kierunki ewakuacji naleŝy wykonywać zgodnie z zasadami wiedzy technicznej, tzn. zgodnie z Polskimi Normami dotyczącymi wymagań w tym zakresie. Obecnie wymagania te zawarte są w normie PN-EN 1838:2005. Zastosowanie oświetlenia. Oświetlenie awaryjne, PN-EN 50172:2005. Systemy awaryjnego oświetlenia ewakuacyjnego. Szczegółowe omówienie tej normy moŝna znaleźć m. in. w nr 1/2002, 3/2010, czasopisma "Ochrona PrzeciwpoŜarowa. 7. Stopień rozprzestrzeniania ognia elementów budowlanych. Elementy wykończenia wnętrz będą wykonane z materiałów co najmniej trudno zapalnych. W pomieszczeniu dopuszcza się stosowanie do wykończenia wnętrz materiałów łatwo zapalnych pod warunkiem, Ŝe ich produkty rozkładu termicznego nie są bardzo toksyczne i intensywnie dymiące. Okładziny sufitów oraz sufity podwieszane z materiałów niepalnych lub niezapalnych, nie kapiących i nie odpadających pod wpływem ognia. 8. Dobór urządzeń przeciwpoŝarowych w obiekcie: a) Sygnalizacja Alarmu PoŜarowego (SAP) wymagana, umoŝliwi między innymi realizację następujących zaleŝności przyczyna/skutek, 3

4 - poinformowanie słuŝb dozorowych występującym zagroŝeniu zadymienia w pomieszczeniach na poszczególnych kondygnacjach ze wskazaniem miejsca zaistniałego poŝaru, - wyłączenie systemu wentylacyjnego/wentylacja bytowa/, w którym wykryty został dym przez czujkę kanałową, - odcięcie systemu wentylacyjnego obsługującego pomieszczenia wydzielone poŝarowo, w którym wykryty został dym przez czujkę umieszczoną w pomieszczeniu, - zatrzymanie systemu wentylacji bytowej w przypadku wykrycia dymu w poszczególnych strefach poŝarowych, - zamknięcie klap poŝarowych na przejściach pomiędzy strefami poŝarowymi, - zamknięcie drzwi poŝarowych w ścianie oddzielenia przeciwpoŝarowego oraz drzwi w przedsionkach poŝarowych, będących w pozycji otwartej na trzymaczach elektromagnetycznych, - zamknięcie drzwi dymoszczelnych, będących w pozycji otwartej na trzymaczach elektromagnetycznych, - uruchomienie sygnalizatorów świetlnych w poszczególnych strefach poŝarowych. Całość instalacji powinna być sprowadzona do pomieszczenia budynki 1B na parterze a mianowicie, centralka sygnalizacji poŝarowej, klap poŝarowych, dozoru stanu technicznego lamp awaryjnego oświetlenia ewakuacyjnego, patrz punkt 22 strona 4 postanowienia. Uwaga Zaprojektowana instalacja Sygnalizacji Alarmu PoŜarowego, powinna być kompatybilna z rozwiązaniami sygnalizacji poŝarowej juŝ istniejącej w budynku głównym szpitala. b) Dźwiękowy system ostrzegawczy (DSO) wymagany, umoŝliwiający szybkie i skuteczne powiadomienie uŝytkowników oraz kierowanie zarządzoną ewakuacją ludzi z budynku w ramach wyznaczonych stref poŝarowych. Całość instalacji powinna być sprowadzona do pomieszczenia budynki 1B na parterze/wydzielona strefa poŝarowa/, zapewniając swobodny dostęp do urządzeń dla słuŝb ratowniczych oraz odpowiednią wentylację pomieszczenia, patrz punkt 22 strona 4 postanowienia. c) Instalacja wodociągowa przeciwpoŝarowa wymagana. W strefie poŝarowej zakwalifikowanej do kategorii zagroŝenia ludzi ZL II naleŝy stosować punkty poboru wody do celów przeciwpoŝarowych w postaci hydrantów wewnętrznych 25 z węŝem półsztywnym/odcinek węŝa o długości 30 m/ i efektywnego zasięgu rzutu prądu gaśniczego (3 m dla rozproszonego stoŝkowego). Hydranty 25 + GPr/gaśnica proszkowa 4 kg, w jednym module/ lokalizuje się: przy wejściach do budynku; w przejściach i na korytarzach; przy wyjściach na przestrzeń otwartą. Zasięg hydrantów 25 w poziomie musi obejmować całą powierzchnię chronionego budynku. Instalacja wodociągowa przeciwpoŝarowa musi zapewniać moŝliwość jednoczesnego poboru wody z dwóch sąsiednich hydrantów. Minimalna wydajność poboru wody mierzona na wylocie prądownicy musi wynosić minimum 1,0 dm 3 /s. Przewody zasilające instalację wodociągową przeciwpoŝarową muszą być prowadzone jako przewody obwodowe. Średnica nominalna przewodów zasilających w milimetrach, na których instaluje się hydranty wewnętrzne powinna wynosić co najmniej DN 25 i DN 50. W przypadku, gdy na przewodach obwodowych zainstalowane będzie więcej niŝ pięć hydrantów 25 wówczas naleŝy zapewnić zasilanie instalacji wodociągowej przeciwpoŝarowej co najmniej z dwóch stron. d) Zaopatrzenie w wodę do zewnętrznego gaszenia poŝaru, wynosi 20 dm 3 /s. Wykorzystując istniejącą sieć wodociągową naleŝy po stronie zachodniej pawilonu 1E oraz pawilonu 1C1 zainstalować dwa hydranty nadziemne, DN 80 i DN 100 /o wydajności 10 dm 3 /s i 15 dm 3 /s/ w ramach sieci zasilającej obwodowej, zachowując odległości połoŝenia hydrantów: 4

5 - od chronionego budynku do 75 m pierwszy, hydrant drugi do 150 m, - od zewnętrznej krawędzi jezdni drogi lub ulicy - do 15 m; - od ściany chronionego budynku - co najmniej 5 m., 9. Inne uwarunkowania w zakresie ochrony przeciwpoŝarowej. NaleŜy wdroŝyć scenariusz w ramach Instrukcji Bezpieczeństwa PoŜarowego, w którym rozpisane zostaną informacje o miejscu i sposobie wyłączania napięcia w poszczególnych pawilonach szpitala i ich częściach. 5