Wyciąg z przepisów MON-I Warunki techniczne utrzymania infrastruktury kolejowej wojskowych bocznic kolejowych część 1

Transkrypt

1 Zał. nr 6 do SIWZ Wyciąg z przepisów MON-I Warunki techniczne utrzymania infrastruktury kolejowej wojskowych bocznic kolejowych część 1 Kategoria linii 1. Tory kolejowe eksploatowane przez użytkowników wojskowych bocznic kolejowych, kwalifikowane są do 5 klasy technicznej, co odpowiada umownie 3 kategorii linii kolejowych. 2. Na wojskowych bocznicach kolejowych przekrój poprzeczny toru i podtorza (torowiska) powinien odpowiadać poniższemu rysunkowi. Normalny przekrój poprzeczny podtorza i nawierzchni Tor w łukach 1. W torze położonym w łuku o promieniu 600 m i mniejszym, należy stosować szyny ze stali o wytrzymałości na rozciąganie materiału główki szyny Rm > MPa oraz przytwierdzenie szyn do podkładów pośrednie typu K. 2. Tory w łukach należy sprawdzać mierząc strzałki (rys. 1), które porównuje się ze strzałką właściwą, określoną według wzoru: 1

2 f c 2 8R w którym:,,c oznacza cięciwę 10 m, a,,r oznacza promień łuku. 3. Sąsiednie strzałki nie powinny się różnić więcej niż: 18 mm dla V = 40 km/h 20 mm dla V = 30 km/h 25 mm dla V = 20 km/h Szerokość toru 1. Nominalna szerokość toru na odcinkach prostych i w łukach o promieniu większym od 250 m mierzona 14 mm poniżej górnej powierzchni główki szyny wynosi 1435 mm. 2. W łukach o promieniach mniejszych od 250 m, szerokość toru powinna być powiększona o wartość poszerzenia toru podaną w poniższej tablicy, którą wykonuje się przez odsunięcie szyny wewnętrznej w kierunku środka łuku. 3. W torach istniejących, do czasu wykonania najbliższego remontu kapitalnego (naprawy głównej), dopuszcza się w łukach o promieniach 300 m > R 250 m poszerzenie toru wynoszące 5 mm. 4. Graniczne wartości szerokości torów we wszystkich klasach wynoszą: 1) Przy zwężeniu toru - szerokość nie mniejsza niż 1425 mm, tj. 10 mm, 2) Przy poszerzeniu toru - szerokość nie większa niż 1470 mm, tj. +35 mm. Poszerzenia toru w łukach, przedstawia poniższe zestawienie. Promień łuku [m] Poszerzenie toru [mm] R R < R < R < R < Przejście od szerokości normalnej do zwiększonej w łuku należy wykonać stopniowo nie przekraczając w torach klasy 5 2 mm/1 m. 6. Przy połączeniu łuków kołowych bez krzywych przejściowych z minimalnymi wstawkami prostymi, przy zachowaniu warunku podanego w ust. 4, wykonuje się wg następujących zasad: 1) Przy jednakowym poszerzeniu toru w obydwu łukach - takie samo poszerzenie należy zachować na długości toru prostego. 2) Przy różnych poszerzeniach toru w sąsiednich łukach tego samego kierunku - poszerzenie należy zmieniać liniowo na długości toru prostego od poszerzenia większego do mniejszego. 3) Przy różnych poszerzeniach toru w sąsiednich łukach o przeciwnych kierunkach na długości toru prostego obydwa toki szynowe są liniowo odchylane od zera do odpowiednich wartości poszerzeń wg poniższego rysunku 2

3 Podkłady i podrozjazdnice Typy podkładów i podrozjazdnic oraz ich charakterystykę techniczną podano poniżej. 1. Podkłady i podrozjazdnice drewniane. a) podkłady belkowe: typ IB typ IIB typ IIIB Długość: 2600 mm Objętość:0,0962 m 3 Pow.przek. 370 cm 2 Mom. bezwł cm 4 Wsk. wytrz. 892 cm 3 Długość: 2600 mm Objętość:0,0894 m 3 Pow.przek. 344 cm 2 Mom. bezwł cm 4 Wsk. wytrz. 783 cm 3 Długość: 2500 mm Objętość:0,077 m 3 Pow.przek. 308 cm 2 Mom. bezwł cm 4 Wsk. wytrz. 647 cm 3 b) podkłady obłe: typ IIO typ IIIO typ IVO Długość: 2600 mm Objętość: 0,0923 m 3 Pow.przek. 355 cm 2 Mom. bezwł cm 4 Wsk. wytrz. 788 cm 3 Długość: 2500 mm Objętość: 0,0755 m 3 Pow.przek. 302 cm 2 Mom. bezwł cm 4 Wsk. wytrz. 644 cm 3 Długość: 2500 mm Objętość: 0,0730 m 3 Pow.przek. 292 cm 2 Mom. bezwł cm 4 Wsk. wytrz. 621 cm 3 2. Podrozjazdnice drewniane. Na bocznicach stosowane są dwa typy podrozjazdnic drewnianych: typu I B oraz II O. Wymiary podrozjazdnic podano na poniższym rysunku. Typ IB Typ IIO długość: 2200 do 8000 mm ze stopniowaniem co 100 mm dobór wg typu rozjazdów objętość 1 m: 0,0402 m długość: 2200 do 6200 mm ze stopniowaniem co 100 mm dobór wg typu rozjazdów 3 objętość 1 m: 0,035 m 3

4 Na wbk stosuje się podkłady strunobetonowe o zużyciu nie większym niż przeciętne Kryteria oceny stanu technicznego podkładów Stan podkładów Zużycie małe Zużycie przeciętne Kryteria kwalifikacji Podkłady betonowe Brak pęknięć i złamań w części podszynowej. Pojedyncze włoskowate pęknięcia w części środkowej w ilości do 5 podkładów na szynie 30 m (do 4 podkładów na szynie 25 m). Brak pęknięć i złamań w części podszynowej. Włoskowate pęknięcia bez wykruszeń betonu w części środkowej w ilości do 10 podkładów na szynie 30 m (do 8 podkładów na szynie 25 m). Stopień degradacji 0 0,2 0,2 0,7 Wyznaczanie kąta zużycia główki szyny Klasa torów Dopuszczalna liczba pęknięć szyn na 1 km Dopuszczalne zużycie pionowe [mm] Dopuszczalne zużycie boczne [mm] Kąt nachylenia pow. bocznej wszystki e nodop pierwotnyc h npdop S60/ UIC60 pozostał e S60/ UIC60 pozostał e główki szyny [alfa] o 4 i o tory boczne nie określa się do dolnej krawędzi główki 55 o Uwagi: 1) w przypadku równoczesnego wystąpienia zużycia pionowego i bocznego, dopuszczalne zużycie pionowe należy zmniejszyć o połowę rzeczywistego zużycia bocznego, 2) w torach klasy 0 niedopuszczalne jest, po osiągnięciu dopuszczalnego zużycia bocznego, przekładanie (zamienianie) szyn w tokach, 3) w szynach przekładanych, po osiągnięciu dopuszczalnego zużycia bocznego, dopuszczalne zużycie pionowe należy zmniejszyć o połowę obustronnych zużyć bocznych. 4

5 Utrzymanie rozjazdów i skrzyżowań torów Utrzymanie rozjazdów i skrzyżowań torów polega na usuwaniu wszelkich usterek i uszkodzeń stwierdzonych podczas oględzin i badań technicznych oraz zauważonych podczas obserwacji zachowania się rozjazdu i skrzyżowania torów pod przejeżdżającymi pojazdami kolejowymi. Usuwanie usterek lub uszkodzeń w rozjeździe i skrzyżowaniu toru, wykonuje się przez naprawę lub wymianę uszkodzonych albo zużytych części. Oprócz tego wszystkie części ruchome rozjazdu powinny być utrzymywane w czystości i systematycznie smarowane. Określa się: dopuszczalne zużycie części rozjazdów i skrzyżowań torów, zasady wykonywania konserwacji i naprawy bieżącej rozjazdów i skrzyżowań torów, kryteria wymiany rozjazdów i skrzyżowań torów oraz ich części składowych). 1. Dopuszczalne zużycie części rozjazdów i skrzyżowań torów. 1) Dopuszczalne pionowe zużycie iglic, opornic, szyn skrzydłowych i dziobów krzyżownic oraz szyn łączących w rozjazdach na bocznicy, wynosi 12 mm (klasa 4,5) 2) W razie występowania jednocześnie bocznego zużycia części rozjazdu lub skrzyżowania torów, dopuszczalne zużycie pionowe powinno być zmniejszone o połowę zużycia bocznego. 3) Dopuszczalne zużycie boczne części rozjazdowych (iglic, opornic, krzyżownic) dla rozjazdów i skrzyżowania torów typu S49 kwalifikujące je do wymiany wynosi 8 mm (rys. 1) pod warunkiem, że nie zostaną przekroczone odchyłki dopuszczalne szerokości toru w rozjeździe i skrzyżowaniu torów. Dla innych typów rozjazdów i skrzyżowań torów, dopuszczalne zużycie boczne wynosi 6 mm. Rys. 1 4) Zużycie pionowe krzyżownic należy liczyć łączenia z miejscowym wgnieceniem materiału. 5) W krzyżownicach, gdzie występują większe zużycia miejscowe można stosować regenerację w torze przez napawanie. Regenerację krzyżownic 5

6 zaleca się wykonać gdy zużycie pionowe mierzone w przekroju dzioba o szer. 40 mm nie przekracza 10 mm. 6) Dopuszczalne boczne zużycie kierownic w krzyżownicach wynosi 4 mm. Przy większym zużyciu kierownicę należy wymienić. 7) Dopuszczalne zużycie wkładek mierzy się bezpośrednio przez pomiar szerokości żłobków zgodnie z arkuszem technicznego badania rozjazdów. Jeżeli wymiary przekroczą dopuszczalne odchylenia, należy pomiędzy wytarte wkładki a szynę toczną założyć przekładki regulacyjne z blachy odpowiedniej grubości lub też zużyte wkładki wymienić na nowe. 8) Do regulacji żłobków kierownic rozjazdów typu S49 stosuje się przekładki regulacyjne o grubości 1, 2, 3 mm. Przekładki należy stosować w przypadku poszerzenia żłobka pomiędzy szyną toczną a kierownicą, powstałego wskutek zużycia szyny lub kierownicy. Przekładki należy wkładać między ściankę koziołka a kierownicę w ilości nie więcej niż po 2 sztuki. Nakrętki śrub stopowych pomiędzy szyną toczną a koziołkiem kierownicy można dokręcać kluczem widełkowym lub stopowym płaskim. 9) Regenerację rozjazdów może przeprowadzać firma posiadająca dopuszczenie do wykonywania tych czynności. 2. Konserwacja i naprawy bieżące rozjazdów. 1) Zakresy robót konserwacji rozjazdów oraz zasady wykonania określono w 10. 2) O naprawie bieżącej rozjazdów i skrzyżowań torów i terminie jej wykonania decydują usterki i uszkodzenia stwierdzone w czasie oględzin i badań technicznych rozjazdów i skrzyżowań torów. 3) Usterki i uszkodzenia mające wpływ na bezpieczeństwo ruchu, powinny być usuwane niezwłocznie. Pozostałe usterki powinny być usuwane w ramach napraw bieżących. 4) W tablicy 1 podano orientacyjne zakresy robót poszczególnych napraw. Zakresy robót Tablica1 Rodzaj naprawy Naprawa bieżąca Konserwacja Dokręcanie śrub i wkrętów w sposób ciągły tylko obluzowanych Poprawianie szerokości toru Usunięcia spływów przez szlifowanie* Regulacja zamknięć nastawczych oraz odpełznych iglic i opornic w dużym zakresie nawet dla wymiarów w górnych wartościach dopuszczalnych tolerancji według potrzeb jako robota kontrolno - zapobiegawcza tylko przy przekroczeniu dopuszczalnych tolerancji według potrzeb przy stwierdzeniu przekroczenia dopuszczalnych tolerancji Regulacja rozjazdów w planie w sposób ciągły na odcinku odkształcenia Podnoszenie rozjazdu z podbiciem podrozjazdnic Wymiana pojedynczych części rozjazdu w sposób ciągły według potrzeb pojedyncze podrozjazdnice obluzowane tylko złącz Naprawa krzyżownic regeneracja przez napawanie nie Poprawa odwodnienia rozjazdu tak nie 6

7 w krzyżownicach z dziobem manganowym, manganowych-monoblokowych lub hartowanych należy w początkowym okresie ich pracy (ok. 1-2 miesięcy) usuwać powstające na dziobach i szynach skrzydłowych spływy, co w znacznym stopniu zapobiega dalszemu ich tworzeniu 3. Kryteria wymiany rozjazdów, skrzyżowań torów i ich części składowych. 1) Decyzję o potrzebie wymiany rozjazdu i skrzyżowania torów lub ich części składowych, podejmuje pracownik uprawniony do samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie w dziedzinie transportu kolejowego, tj. posiadający uprawnienia budowlane w specjalności,, Linie, węzły i stacje kolejowe. 2) Decyzja taka powinna być podjęta po przeprowadzeniu szczegółowego badania technicznego rozjazdu lub skrzyżowania torów i po przeanalizowaniu wyników badań oraz dotychczas wykonanych na nim napraw, które w tym celu powinny być systematycznie zapisywane w arkuszach badania technicznego. 3) W przeciętnych warunkach utrzymania i eksploatacji średnią żywotność rozjazdów i ich części składowych, licząc od pierwszej wymiany, podano w tablicy 2. Dane zawarte w tej tablicy mają charakter orientacyjny. 4) Planowa wymiana rozjazdów w torach głównych jest uwarunkowana następującymi czynnikami: a) zużyciem części rozjazdowych i podrozjazdnic, b) nie dającymi się usunąć odkształceniami trwałymi większości części rozjazdowych, powodującymi duże zakłócenia spokojności biegu pociągów, c) nadmierne zużytymi osadami czopowymi rozjazdów z jednoczesnym znacznym (ponad 4 mm) zużyciem końców iglic i szyn łączących. 5) Krzyżownice należy wymienić w przypadku nadmiernego zużycia, pęknięcia dzioba lub szyn skrzydłowych, rozpłaszczenia dziobów i szyn skrzydłowych, rozpłaszczenia szyn, nadmiernego zniekształcenia profilu (nie dającego się wyrównać przez napawanie) lub trwałego odkształcenia w płaszczyźnie poziomej. 6) Powodem wymiany zwrotnicy lub półzwrotnicy może być nadmierne zużycie lub uszkodzenie iglic, rozpłaszczenie opornic, pęknięcia płyt podiglicowych. 7) W torach stacyjnych o potrzebie wymiany rozjazdu decyduje zły stan podrozjazdnic lub nadmierne zużycie części rozjazdowych, któremu zwykle towarzyszy wiele innych nieprawidłowości. 8) Konieczność nieplanowej wymiany rozjazdu lub jego części składowej zachodzi w przypadku uszkodzenia bądź zniszczenia rozjazdu wywołanego np. wykolejeniem taboru oraz w razie wykrycia następujących uszkodzeń i wad części składowych lub akcesorii rozjazdowych: a) pęknięcie iglicy, opornicy lub szyny łączącej, b) wyszczerbienie iglicy, przy którym zachodzi niebezpieczeństwo najechania obrzeża koła przez iglicę na opornicę lub mogące spowodować pęknięcie iglicy, c) pęknięcie elementów połączenia lub spawu iglicy z szyną łączącą, d) pęknięcie klamry, prowadnicy, drążka suwakowego lub innych elementów w suwakowym zamknięciu nastawczym albo pęknięcie haka, łapki iglicowej, opórki lub podpórki w hakowym zamknięciu nastawczym, brak bolca, śruby lub opórki ograniczającej przesuw suwaka w suwakowym zamknięciu nastawczym, zdarcie gwintów śrub przymocowujących prowadnice suwakowych zamknięć nastawczych do opornic, 7

8 Tablica 2 Typ rozjazdu Rozjazd lub część składowa Cały rozjazd S49 (S42) Zwrotnica Krzyżownica Podrozjazdnice z drewna miękkiego Podrozjazdnice z drewna twardego Podrozjazdnice betonowe Wartości podane w nawiasach odnoszą się do rozjazdów typu S42. Średnia żywotność (mln ton brutto) 270-(140) -(100) 190-(100) 15 lat 25 lat ~ 30 lat e) uszkodzenie urządzeń usztywnienia iglic oraz zamknięć nastawczych niewrażliwych na pełzanie iglic, f) pęknięcie krzyżownicy (dzioba lub szyny skrzydłowej), g) rozerwanie śruby w krzyżownicy. 4. Wybrane zagadnienia dotyczące konstrukcji rozjazdów. 1) Przy układaniu rozjazdów powinno się stosować rodzaje i grubości warstw podsypki określone w standardach konstrukcyjnych nawierzchni dla klas torów, w których leżą rozjazdy. Górna powierzchnia warstwy podsypki na długości zwrotnicy powinna być położona o 50 mm niżej od górnej powierzchni podrozjazdnic. W miejscu zamocowania zamknięcia nastawczego, okienko pomiędzy podrozjazdnicami nie zapełnia się podsypką, lecz powinny być wyłożone klinkierem, cegłą, elementami betonowymi lub asfaltem, w szczególności w celu zapewnienia odprowadzenia wody, albo powinna być zastosowana podrozjazdnica skrzynkowa. 2) Wszystkie części zwrotnika i latarni powinny znajdować się poza skrajnią budowli, według poniższego rynku. Zwrotnik z przeciwciężarem do ręcznego nastawiania zwrotnic Opis: 1 - podstawa staliwna, 2 - ciężarek, 3 - podstawa latarni, 4 - dźwignia przeciwciężaru, 5 - dźwignia nastawcza, 6 - zabierak, 7 - widełki, 8 - oś pionowa, 9 - os pozioma, 10 łącznik 8

9 3) Rozjazd należy ponumerować zgodnie z planem schematycznym. Numer rozjazdów należy nanieść na wskaźnik zwrotnicowy, a w przypadku ich braku, na koziołki zwrotnicowe lub umieścić na osobnych tabliczkach. 4) Rozjazd powinien posiadać świadectwa dopuszczenia do eksploatacji wydane przez Urząd Transportu Kolejowego. 5) Zamiast latarni (na rysunku linia przerywana) można zastosować odpowiednio ukształtowane i pomalowane blachy. 6) Wymiary krzyżownic zwyczajnych. typu S42 dla skosów 1:9 a) dla skosu 1:9-767 mm (rys. 1). Rys. 1 a) szerokości torów i żłobków przy kierownicach (rys. 2). Wymiar mm (odległość od gardzieli krzyżownicy i od miejsca dzioba krzyżownicy o szerokości główki 40 mm do załamania kierownicy) zależy od typu rozjazdu. Szerokość żłobków przy kierownicach wynosi 41 mm, z wyjątkiem kierownic łukowych rozjazdów typu S49 o promieniu 190 m i skosie 1:7,5 lub 1:6,6, w których to przypadkach szerokość żłobka wynosi 47 mm z uwagi na poszerzenie w łuku, wynoszące 6 mm. 9