WRO 2011 Reader 14 Media Art Biennale WRO 2011 ALTERNATIVE NOW wro2011.wrocenter.pl
Andrzej DUDEK-DÜRER ALTERNATYWA - SZTUKA PRZEKRACZANIA Alternatywa jako inna forma działania, nietypowy sposób wypowiedzi, niekonwencjonalna możliwość autorealizacji. Twórczość przekraczająca standardy i utarte schematy myślowe, ujawniając się w sztuce w określonym miejscu i czasie, może spotykać się z dezakceptacją i odrzuceniem. W konkretnym środowisku artystycznym może zostać skazana na niebyt, ale może poszukiwać alternatywnego miejsca, alternatywnej przestrzeni, by, ujawniając się w nieoczekiwany sposób, pozwolić na przekroczenie ocen, konwencji, instytucji. W końcu lat 60. i na początku 70. XX wieku moja strategia działania twórczego spotykała się ze sceptycyzmem i odrzuceniem krytyków, szefów galerii, a także kolegów artystów. Postawa integrująca wiele sposobów ekspresji, różne media, wprowadzająca synkretyzm w sferze duchowej, była trudna do akceptacji i prezentacji. Sztuka Butów Sztuka Spodni Sztuka Andrzeja DUDKA-DÜRERA Żywa Rzeźba w Miejscach w Których się Pojawiam ukazały mój inny sposób myślenia i działania w sztuce. Poszukiwanie, badanie i analizowanie tożsamości to zagadnienie w mojej twórczości wynikłe ze świadomości reinkarnacji, związków z Albrechtem Dürerem oraz świadomościami, które pojawiły się później W roku 1969 ginie w wypadku mój ojciec. To tragiczne, trudne i traumatyczne doświadczenie ujawnia świadomość reinkarnacji Albrechta Dürera. Andrzej DUDEK-DÜRER jest rodzajem spoiwa, punktem odniesienia do przeszłości i przyszłości. Jest symbolicznym punktem TU i TERAZ Przenikanie się siedmiu świadomości jest rodzajem metafizycznej energii dającej szczególny potencjał do życia, działania, kreacji. Będąc na etapie poszukiwania, odkrywania, odnajdowania Andrzej DUDEK-DÜRER tworzy w obszarze performansu poprzez bardzo zróżnicowane media Idea Andrzeja DUDKA-DÜRERA jako Żywej Rzeźby, idea Sztuki Butów i Sztuki Spodni wyrosły z negacji wartości materialnych. Koncepcja tego performansu początkowo wynikała z potrzeby manifestowania postawy antykonsumpcyjnej. Od tego czasu buty są pokazywane w wielu miejscach świata. Ciągle używane, z uwagi na upływ czasu poddawane także koniecznym rekonstrukcjom, ulegały nieustannej transformacji. Stały się symbolem, który nabrał dalszych znaczeń.
Wielu krytyków patrzy na twórczość materialistycznie jest obiekt, jest obraz, jest kompozycja muzyczna której można wysłuchać. Zapominają o tym, że esencją sztuki jest pewien rodzaj tajemnicy i energii metafizycznej, które trudno do końca zwerbalizować... Istnieje niezwykła energia powodująca, że pewne działania artystyczne nabierają charakteru szczególnego doświadczenia, a inne mimo pozoru identyczności nie... Dla mnie istotne jest to, co się rozgrywa we mnie samym, czyli transformacja świadomości z przeszłości poprzez teraźniejszość wpływająca na przyszłość, rozwój artystyczny i przekraczanie swoich niedoskonałości. Moja filozofia skupienia się na performansie to skupienie na wartościach duchowych, ideach a nie produktach. Performans jest jedną z niewielu aktywności efemerycznych. Wybrałem Proces, Kreację, Komunikację, jednak początkowo ta postawa, że artysta traktuje Życie jako sztukę, a siebie jako żywą rzeźbę, była trudna do akceptacji. Stąd pewien rodzaj izolacji jaką wybrałem i prowadziłem do 1978 roku był moją reakcją na tę dezakceptację. Izolacja aktywizowała dalsze moje niekonwencjonalne działania: podróże metafizyczno-telepatyczne, sztukę poczty, inne sytuacje i formy aktywności pozagaleryjnej Sztuka jest formą komunikacji. Z tej perspektywy każdy człowiek jest potencjalnie odbiorcą mojej twórczości. Istnieje jednak wiele poziomów komunikacji, Andrzej DUDEK-DÜRER jako żywa rzeźba to poziom bardzo szeroki, sytuacje wynikające z tej relacji mają często zaskakujące wątki. Człowiek niespodzianie obcujący z tą formą mojej ekspresji może dopiero po wielu latach uzmysłowić ją sobie w kontekście sztuki. Natomiast działania w miejscach sztuki odnoszą się do innego odbiorcy, często bardziej świadomego, mającego świadomość wielu innych realizacji i wielowątkowości mojej twórczości. Jeszcze innym poziomem jest funkcjonowanie poprzez media: prasę, radio, telewizję, internet, płyty, kasety... Tutaj nakłada się wiele kolejnych wątków i zróżnicowanie odbiorców. Ludzie cały czas wysyłają lub odbierają różnorodne komunikaty; silne lub słabe, rozpoznawalne lub nie. Język werbalny jest tylko jednym ze sposobów komunikowania się. Innym jest muzyka, sztuka... Sfera komunikacji metafizyczno-telepatycznej jest istotnym obszarem takiej sieci. Te projekty to jedna z dróg moich poszukiwań, od działań bardzo indywidualnych poprzez
zdarzenia zbiorowe, które ujawniały niekonwencjonalne sposoby komunikacji i kreacji z udziałem twórców na całym świecie. W rocznicę urodzin Albrechta Dürera, 21 maja 1981 roku, zrealizowałem jeden z projektów metafizycznotelepatycznych: zaprosiłem 10 artystów z całego świata, kreując z nimi performans. Byliśmy wspólnie w telepatycznej sieci komunikacji, choć rozproszeni fizycznie: ja we Wrocławiu, inni w USA, Wielkiej Brytanii, Japonii i wielu innych krajach. W trakcie moich prezentacji, performansów, instalacji, wystaw staram się oddziaływać na widza różnymi bodźcami. W moich działaniach pojawiają się zapachy, dźwięki i telepatyczne formy komunikacji. Wprowadzają one odbiorców w szczególny stan, w którym człowiek jest w stanie odbierać, generować lub przekazywać szczególne energie. W latach 70. XX wieku, w czasie pewnej mojej izolacji, realizowałem szereg podróży o charakterze metafizycznym. Podróże odbywane w trakcie MEDYTACJI budziły wtedy duży dystans, jednak były dla mnie bardzo znaczące i przygotowywały do wyjścia z izolacji, na które zdecydowałem się w 1979 roku. Istotnym alternatywnym sposobem komunikacji była w tym czasie Sztuka Poczty. Wyprzedzała ona, tak w realny, jak i symboliczny sposób, sieć internetową, tworząc wspólnotę artystycznej komunikacji na całym świecie. Przygotowała też grunt do realizacji kolejnej idei, która zaczęła się dla mnie urzeczywistniać w 1979 roku, kiedy sformułowałem ideę SZTUKI PODRÓŻY. Odbywane początkowo na terenie kraju, później w Europie i na całym świecie, podróże stały się moim METAFIZYCZNYM sposobem rysowania. Niematerialne linie, tworzone przez ślady spotkań z ludźmi, ślady moich realizacji, ENERGIE METAFIZYCZNE, TELEPATYCZNE, które w ich trakcie zostały zaktywizowane, starałem się oddać w pracach graficznych, rysunkowych, ujawniać w performansach i wizualizować w działaniach multimedialnych. Podróże miały i mają wiele wątków i wiele poziomów związanych z różnymi praktykami. Kontekst podróży wpływał na realizację performansu Sztuka Chleba Sztuka Pizzy Sztuka Jedzenia, kontynuowanego od 1971 roku w różnych miejscach świata i w rożnych tradycjach: europejskich, azjatyckich, środkowoamerykańskich. Integracją różnych obszarów doświadczeń jest dla mnie performans i działania multimedialne, gdzie mogę się niejako wyżyć przy pomocy
różnorodnych środków: dźwiękowych, wizualnych, metafizycznych, telepatycznych oraz poprzez jeszcze inne, zupełnie niekonwencjonalne, które wbrew pozorom w praktyce artystycznej odgrywają przecież ważną rolę. Na tak zwanym rynku sztuki istnieją artyści, którzy czerpią wzorce z cenionych dzieł wielkich twórców, a mimo wszystko ich prace nie nabierają porównywalnej jakości i wartości artystycznej. Wydaje mi się, że to ma istotny związek z indywidualnością, z postawą, z działaniem artysty, który w moim odczuciu jest w jakimś sensie elementem komunikacji z Absolutem. Kontakt, jeśli jest rzeczywiście głęboki i autentyczny a wiec wolny od panujących duchowych mód i narzuconych konwencji zyskuje siłę, którą daje relacja z Transcendencją.Uprawianie jogi i medytacji ma też dla mnie istotny związek z samopoczuciem, z moją formą psychofizyczną. Jeśli od 1969 roku mam niejako cały czas podobną strukturę fizykochemiczną, to jest to pewien materialny dowód na to, że idąc ścieżką określonych wskazań i przestrzegając pewnych zasad związanych z odżywianiem, oddychaniem, ruchem, z myśleniem pozytywnym i higieną jestem reprezentantem określonej energii. Wydaje mi się, że ciało człowieka wyraża bardzo wiele z jego duchowości, nie tylko stylu życia. Rodząc się człowiek otrzymuje pewien potencjał. Później ten dar albo sponiewiera, albo go uszanuje. Umartwienie i eliminowanie jakości, które są dla wielu ważne, daje mi poczucie bycia w drodze. Nie jest to droga do materialnego posiadania. Moja twórczość i życie to manifestacja kreatywnej postawy; doświadczenie reinkarnacji, skupienie energii, które pozwoliło rozwinąć moją świadomość że jestem, żyję i pracuję i że przede mną jest jeszcze wiele obszarów duchowych. Wybrane myśli w kontekście Alternatywy Andrzej DUDEK-DÜRER 1969-2011 w marcu 2011
... SZTUKA jest dla mnie SPOSOBEM NA ŻYCIE, M0ŻLIWOŚCIĄ... SZCZEGÓLNĄ MOŻLIWOŚCIĄ AUTOREALIZACJI... MOŻLIWOŚCIĄ KREACJI, KOMUNIKACJI i WSPÓŁREALIZACJI... SPOSOBEM TRANSFORMACJI I TRANSKOMUNIKACJI... CZASEM, TRWANIEM, MUZYKĄ. METAFIZYKĄ. TELEPATIĄ... Moje ŻYCIE JEST SZTUKĄ...Mediami mojej sztuki są GRAFIKA, RYSUNEK, FOTOGRAFIA, MALARSTWO RZEŹBA. WIDEO, MUZYKA, MOJA DUSZA, MOJE CIAŁO, MOJE RĘCE... ZIEMIA, ŚWIAT, KOSMOS... Interesuję się procesem SZTUKI... WIERZĘ W REINKARNACJĘ, JESTEM WCIELENIEM ALBRECHTA DÜRERA... moje życie, ewolucja moich reinkarnacji jest transcendentalnym procesem...... produkt w mojej sztuce, w konwencjonalnym pojęciu malarstwa, grafiki, rzeźby... to tylko dokumentacja, zapis procesów realizacji... DZIAŁANIE, AKTYWNOŚĆ, PROCES SZTUKI - TO PRODUKT SZTUKI, gdyby go porównywać do konwencjonalnego tworu sztuki... PROCES SZTUKI, AKTYWNOŚĆ, DZIAŁANIE - TO CEL I SENS SAM W SOBIE... WYTWORY, PRODUKTY, ARTYKUŁY SZTUKI - TO tylko PRODUKTY UBOCZNE... oczywiście ładniejsze lub brzydsze, większe lub mniejsze, dające się sprzedawać lub nie... będące, bywające, przemijające... fragmenty 1969-1985 Andrzej Dudek-Dürer - performer, artysta sztuki mediów, kompozytor i muzyk. Wierzy w reinkarnację, jest wcieleniem Albrechta DÜRERA. Zajmuje się fotografią, performansem, muzyką, instalacją, wideo, grafiką, malarstwem, rzeźbą, environment, budową instrumentów metafizycznych, działalnością metafizyczno-telepatyczną, antypoezją oraz innymi formami wypowiedzi. Prezentował swoją twórczość i prowadził wykłady m.in. w The Art Institute w
Chicago, Academy of Art College w San Francisco, Conservatorio National de Musica w Mexico City, School of Art Otago Polytechnic w Dunedin Nowa Zelandia, The City Art Institute w Sydney, University of California, Berkeley; Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie, ASP w Gdańsku. Stypendysta Ministerstwa Kultury w 2002. Jego prace i dokumentacje licznych działań znajdują się w zbiorach prywatnych i publicznych, w tym m.in. w Muzeum Narodowym w Warszawie, Muzeum Narodowym we Wrocławiu, Muzeum Sztuki w Łodzi, Kolekcji Dolnośląskiej Zachęty, Centrum Sztuki WRO, Centro de Arte Actual w Barcelonie, Stedelijk Museumw Amsterdamie, Museum of Modern Art w Nowym Yorku, Tate Gallery w Londynie, City Art Institute Library w Sydney, The School of the Art Institute of Chicago. Uczestniczył w wielu wystawach i wydarzeniach artystycznych na całym świecie. Mieszka i pracuje we Wrocławiu.