ANALIZA TECHNICZNA 1. Analiza wykresów. Najważniejszym pojęciem w analizie technicznej jest trend. Trend to kierunek, w którym podążają ceny. Ponieważ nie poruszają się one w linii prostej, ale tworzą na wykresie serie szczytów i dołków, trend to kierunek, w jakim układają się na wykresie szczyty i dołki.
Wyróżniamy trzy kierunki trendów: Wzrostowy kolejne szczyty i dołki znajdują się na coraz wyższym poziomie, Spadkowy kolejne szczyty i dołki znajdują się na coraz niższym poziomie, Boczny, horyzontalny (brak trendu) szczyty i dołki powstają mniej więcej na tej samej wysokości.
Ze względu na czas kształtowania i ich znaczenie dla ruchów cen można wyróżnić trzy rodzaje trendów: trend długoterminowy (główny) trwa co najmniej dziewięć miesięcy (niektóre źródła podają dłuższy minimalny czas trwania trendu długoterminowego) trend średnioterminowy trwa od miesiąca do 9 miesięcy trend krótkoterminowy trwa do czterech tygodni. Ma najmniejsze znaczenie i jest najtrudniejszy do wychwycenia.
LINIA TRENDU Linia trendu wzrostowego - prosta biegnąca prawo skośnie ku górze wzdłuż punktów wyznaczonych przez dna kolejnych korygujących zniżek. Linia trendu spadkowego - prosta biegnąca prawo skośnie w dół wzdłuż punktów wyznaczonych przez wierzchołki kolejnych zwyżek. Do wyznaczenia linii trendu potrzebne są dwa punkty. Jednak linia wykreślona jedynie na podstawie dwóch punktów jest jedynie wstępną linią trendu. Do jej potwierdzenia niezbędne jest, żeby ceny odbiły się od niej trzeci raz.
Przełamanie linii trendu jest jednym z najlepszych wczesnych sygnałów ostrzegających o zmianie trendu. Kiedy można mówić o istotnym przełamaniu linii trendu? W celu wyeliminowania mylnych sygnałów można posługiwać się filtrami ceny lub czasu. Filtr cenowy jest to odległość na jaką ceny powinny oddalić się od linii, żeby przełamanie okazało się istotne (jest określany w procentach). Odległość ta powinna być tym większa, im większe znaczenie ma linia trendu, np. dla trendu długoterminowego 3%. Filtr czasu np. reguła dwóch dni. Przełamanie linii trendu można uznać za wiarygodne, jeżeli ceny zamknięcia znajdują się poza tą linią przez dwa kolejne dni.
Linia trendu wzrostowego po jej przełamaniu staje się zazwyczaj linią oporu. Linia trendu spadkowego po jej przełamaniu staje się linią wsparcia. Obrót jako wskaźnik potwierdzający. Obrót powinien wzrastać zgodnie z kierunkiem aktualnego trendu.
Jeżeli ruch wewnątrz ukształtowanego kanału nie sięga jednej z jego linii, to trend zaczyna się zmieniać i zwiększa się prawdopodobieństwo, że druga linia zostanie przełamana. Po wybiciu się z dotychczasowego kanału ceny zazwyczaj przebywają odległość równą szerokości tego kanału.
Poziomy (linie) wsparcia i oporu Wsparcie to poziom cenowy, na którym pojawia się popyt wystarczająco silny, by zatrzymać trend spadkowy lub spowodować jego odwrócenie. Opór to poziom cenowy, gdzie presja podaży jest wystarczająco silna, by zatrzymać trend wzrostowy lub spowodować jego odwrócenie.
Poziomy wsparcia wyznaczane są na wykresach przez dołki cenowe, natomiast szczyty odzwierciedlają poziomy oporu. Żeby trend wzrostowy był kontynuowany, kolejne szczyty i dołki muszą znajdować się na coraz wyższych poziomach. Spadki cen zatrzymują się powyżej poprzednich dołków, które wyznaczają dla nich wsparcie. Jednocześnie opór wyznaczany przez ostatni szczyt musi zostać pokonany. W trendzie spadkowym regularnie przełamywane są kolejne poziomy wsparcia, wyznaczane przez ostatni dołek. Korekcyjne ruchy w górę nie przekraczają szczytu poprzednich zwyżek, które stanowią opór.
Jak dochodzi do zmiany trendu? Trend wzrostowy kończy się, kiedy popyt nie ma dość sił na pokonanie oporu wyznaczanego przez ostatni szczyt, a podaż jest na tyle silna, żeby zepchnąć ceny poniżej wsparcia wyznaczanego przez ostatni dołek. Zmiana trendu spadkowego następuje, kiedy podaży nie udaje się zepchnąć cen poniżej ostatnio ukształtowanego dołka, a jednocześnie popyt jest na tyle silny, żeby ceny wzrosły powyżej poziomu ostatniego korekcyjnego wzrostu.
Na pojęciach wsparcia i oporu opierają się sygnały kupna i sprzedaży. Kiedy wykres ceny przełamuje opór, jest to dowód przewagi na rynku strony popytowej, co zachęca nas do kupowania akcji. Z kolei spadek poniżej wsparcia interpretowany jest jako sygnał sprzedaży. Zdarza się, że przełamanie oporu (wsparcia) jest fałszywym sygnałem. Należy pamiętać o filtrach i zleceniach stop!
Po przełamaniu poziomy wsparcia i oporu zamieniają się rolami. Bardzo często po przełamaniu występuje ruch cen przeciwny do kierunku wybicia, nazywany ruchem powrotnym. Mniej fałszywych sygnałów otrzymujemy w przypadku przełamania, które charakteryzuje wysoka dynamika i rosnący wolumen.
Proporcje pomiędzy poszczególnymi ruchami cen. Trendy często podlegają korektom, których wielkość można określić. Według teorii Dowa korekta znosi zwykle od jednej trzeciej (33%) do dwóch trzecich (66%) poprzedniego ruchu cen, a często jego połowę (50%). W teorii Elliotta przyjmuje się zniesienia 38%, 50%, 62% (liczby Fibonacciego). Jeżeli rynek przekracza maksymalne zniesienie, zazwyczaj oznacza to odwrócenie trendu.
LUKI CENOWE Luki cenowe to pewne obszary na wykresie, w których nie dokonano żadnych transakcji. Luki są dobrze widoczne na wykresie świecowym. Luki w trendzie wzrostowym są oznakami siły rynku, a w trendzie spadkowym jego słabości. Istnieją cztery rodzaje luk: zwykła, luka startu, luka ucieczki (pomiarowa) oraz luka wyczerpania.
Luka startu zazwyczaj pojawia się wraz z pełnym ukształtowaniem się jakiejś istotnej formacji cenowej i stanowi zapowiedź znaczącego ruchu cen. Powstaniu luki startu towarzyszy zazwyczaj duży wolumen! Luki te nie są na ogół zapełniane. Jeśli luka zostaje zapełniona w całości i ceny wracają poniżej jej poziomu może to być sygnał, że zmiana trendu była pozorna. Luki pojawiające się na początku trendu wzrostowego stanowią zwykle obszary wsparcia dla przyszłych korekt, zaś w przypadku trendu spadkowego stają się obszarami oporu.
Luka pomiarowa występuje mniej więcej w połowie całego ruchu cen. Jest oznaką siły trendu. Luki pomiarowe również zwykle nie są zapełniane. Luka wyczerpania pojawia się w końcowej fazie ruchu cen. Zapełnienie luki w trendzie wzrostowym jest jednoznacznym sygnałem spadków. Luka zwykła pojawia się przy bardzo niewielkim wolumenie bądź w środkowej strefie konsolidacji. Jest oznaką braku zainteresowania zawieraniem transakcji. Luka taka jest najmniej przydatna dla prognozowania przyszłych ruchów cen.
FORMACJE CENOWE Formacje cenowe są to pewne kształty czy też wzory, jakie ukazują się na wykresach cen. Istotne zmiany trendu wymagają zazwyczaj pewnego okresu przejściowego (konsolidacji). Jednakże nie każdy okres przejściowy sygnalizuje odwrócenie trendu.
FORMACJA GŁOWY I RAMION 1. Uprzedni trend wzrostowy. 2. Lewe ramię kształtuje się przy większym wolumenie, po czym następuje korekta w dół. 3. Zwyżka do nowego poziomu cen (głowa), ale przy mniejszym wolumenie (mniejszy wolumen nie jest warunkiem koniecznym). 4. Spadek poniżej poprzedniego szczytu, blisko poziomu poprzedniego dołka.
5. Trzeci wzrost przy wyraźnie malejącym wolumenie, który nie dosięga szczytu głowy. 6. Przerwanie linii szyi (wolumen nie musi być większy, ale w pewnym punkcie powinien zacząć rosnąć zgodnie z trendem). 7. Ruch powrotny do linii szyi (najczęściej przy zmniejszonym wolumenie), po którym następują kolejne spadki. Formacja głowy i ramion jest najczęściej formacją odwrócenia trendu wzrostowego na spadkowy, jednakże czasami może występować jako formacja kontynuacji trendu spadkowego.
Prognozowanie przyszłego poziomu cen. Pionową odległość od głowy do linii szyi odmierzamy w dół od punktu przerwania tej linii. Jest to minimalny zasięg ruchu cen. Jeżeli ceny przebijają się przez linię szyi, a następnie ponownie ją przekraczają, to mamy do czynienia z załamaniem się formacji.
ODWRÓCONA FORMACJA GŁOWY I RAMION Jest lustrzanym odbiciem formacji głowy i ramion. Różnica występuje w kształtowaniu się wielkości wolumenu. Zwyżka od głowy powinna odbywać się przy większym wolumenie. Spadek ku prawemu ramieniu powinien się odbywać przy bardzo niewielkim wolumenie. Przy przerwaniu linii szyi wolumen powinien gwałtownie wzrosnąć. Odwrócona formacja głowy i ramion jest najczęściej formacją odwrócenia trendu spadkowego na wzrostowy, jednakże czasami może występować jako kontynuacja trendu wzrostowego.
FORMACJE POTRÓJNEGO SZCZYTU I POTRÓJNEGO DNA Są to formacje zapowiadające odwrócenie trendu. Formacje te są bardzo podobne do formacji głowy i ramion, z tą różnicą, że wszystkie trzy szczyty lub dna znajdują się na mniej więcej tym samym poziomie.
FORMACJE PODWÓJNEGO SZCZYTU I PODWÓJNEGO DNA Są to formacje zapowiadające odwrócenie trendu. Wolumen jest zazwyczaj mniejszy przy powstawaniu drugiego szczytu (dna) i wzrasta przy przerwaniu linii wsparcia (oporu). Wolumen jest bardziej istotny przy zapoczątkowaniu trendu wzrostowego. Możliwość wystąpienia ruchu powrotnego.
Minimalny zasięg spadku cen wyznacza wysokość formacji odmierzona od punktu przerwania. Często zdarzają się fałszywe sygnały wybicia: "pułapki hossy" i "pułapki bessy", które prowadzą do naruszenia formacji podwójnego szczytu lub podwójnego dna.
FORMACJE V Bez żadnego ostrzeżenia dokonuje się gwałtowne odwrócenie trendu. Formacje te są najtrudniejsze do rozpoznania. Podstawowym warunkiem pojawienia się formacji V jest istnienie gwałtownego trendu.
TRÓJKĄTY Możemy wyróżnić cztery rodzaje trójkątów: 1. symetryczny, 2. zwyżkujący, 3. zniżkujący, 4. rozszerzający się (odwrócony). Trójkąty są najczęściej formacjami średniookresowymi (kształtują się zazwyczaj od miesiąca do trzech).
TRÓJKĄT SYMETRYCZNY Jest na ogół formacją sygnalizującą kontynuację trendu. Metody pomiaru minimalnego ruchu cen: 1. zmierzenie długości pionowego odcinka w najszerszej części trójkąta i odliczenie jej od punktu wybicia. 2. wytyczenie ze szczytu podstawy linii równoległej do dolnej linii trójkąta.
TRÓJKĄT ZWYŻKUJĄCY Górna linia trójkąta biegnie płasko, natomiast dolna wznosi się. Trójkąt zwyżkujący stanowi formację charakterystyczną dla rynku "byka", najczęściej jako formacja kontynuacji trendu wzrostowego, rzadziej jako formacja odwrócenia trendu spadkowego.
TRÓJKĄT ZNIŻKUJĄCY Górna linia trójkąta opada, natomiast dolna biegnie płasko. Trójkąt zniżkujący stanowi formację charakterystyczną dla rynku "niedźwiedzia", najczęściej jako formacja kontynuacji trendu spadkowego, rzadziej jako formacja odwrócenia trendu wzrostowego.
TRÓJKĄT ROZSZERZAJĄCY SIĘ Górna linia trójkąta wznosi się, natomiast dolna opada. Formacja występuje dość rzadko. Wolumen wzrasta wraz ze zwiększaniem się zakresu wahań cen. Trójkąt rozszerzający pojawia się najczęściej jako formacja odwrócenia trendu wzrostowego.
FORMACJA DIAMENTU Połączenie trójkąta rozszerzającego się i symetrycznego. Formacja występuje dość rzadko i pojawia się zwykle jako odwrócenie trendu wzrostowego. Wolumen rośnie w czasie powstawania pierwszej połowy formacji, a następnie zmniejsza się wraz ze zwężaniem się zakresu wahań cen w drugiej części.
FLAGI I CHORĄGIEWKI Są to raczej formacje krótkookresowe i powinny się ukształtować w okresie od jednego do trzech tygodni (w trakcie trwania trendu spadkowego do dwóch tygodni). Flaga przypomina równoległobok lub czworokąt wyznaczony przez dwie równoległe linie trendu, które na ogół nachylają się w kierunku przeciwnym do istniejącego trendu. Chorągiewka przypomina mały trójkąt symetryczny.
Są to formacje zapowiadające kontynuację trendu i bardzo rzadko stanowią jego odwrócenie. Ukształtowanie się flagi i chorągiewki poprzedza gwałtowny ruch cen wyznaczający niemal pionową linię, któremu towarzyszy wysoki wolumen. W trakcie kształtowania się formacji wolumen bardzo wyraźnie spada, a następnie znów gwałtownie rośnie przy wybiciu. Obie formacje pojawiają się mniej więcej w połowie całego ruchu cen.
FORMACJA KLINA Formacja klina to dwie zbiegające się linie opadające w przypadku klina zniżkującego oraz wznoszące się w przypadku klina zwyżkującego. Jest to formacja średniookresowa. Klin zniżkujący jest typowy dla hossy (jako formacja kontynuacji w trendzie wzrostowym, lub formacja odwrócenia w końcowej fazie trendu spadkowego).
Klin zwyżkujący jest typowy dla bessy (jako formacja kontynuacji w trendzie spadkowym lub odwrócenia w końcowej fazie trendu wzrostowego).
FORMACJA CZWOROKĄTA Ceny poruszają się w trendzie horyzontalnym pomiędzy dwiema równoległymi poziomymi liniami. Formacja czworokąta jest formacjąśredniookresową. Jest to formacja kontynuacji trendu.
2. ANALIZA WSKAŹNIKÓW TECHNICZNYCH Analiza wykresów jest obarczona sporą dozą subiektywizmu, dlatego dodatkowo (albo alternatywnie) należy posługiwać się wskaźnikami technicznymi. Na bazie wskaźników technicznych budowane są systemy dokonywania transakcji, które będą w automatyczny sposób generowały sygnały kupna i sprzedaży. Systemy mają na celu wyeliminowanie z procesu zawierania transakcji ludzkiego czynnika subiektywnego (wyeliminowanie sądów i emocji).
ŚREDNIE RUCHOME (KROCZĄCE) Średnia ruchoma to jeden z najbardziej uniwersalnych i najpowszechniej stosowanych wskaźników technicznych, służąca do analizy trendu. Średnia ruchoma podążą za trendem, a nie przed nim; nie zapowiada go, lecz jedynie odzwierciedla. Służy do eliminacji odchyleń od trendu.
Sygnał kupna występuje wtedy gdy cena przebija od dołu średnią ruchomą. Sygnał sprzedaży występuje wtedy gdy cena przebija średnią ruchomą od góry. Im krótsza jest średnia, tym przebiega bliżej wykresu cen i daje więcej sygnałów kupna i sprzedaży. Krótsze średnie wysyłają więcej fałszywych sygnałów, ale ich zaletą jest to, że wcześniej informują o zmianie trendu.
Średnie krótsze zazwyczaj sprawdzają się lepiej podczas trendów horyzontalnych. Podczas występowania wyraźnych trendów wzrostowych i spadkowych bardziej użyteczna okazuje sięśrednia obejmująca dłuższy okres. W długim terminie lepsze rezultaty dają średnie długoterminowe od 40 do 70 dni. Każdy rynek ma optymalną dla siebie średnią kroczącą. Aby zmniejszyć ilość mylnych sygnałów należy stosować filtry, np. procentowe, czasu.
STOSOWANIE DWÓCH ŚREDNICH RUCHOMYCH Stosowanie dwóch średnich daje lepsze wyniki. Dłuższa średnia służy do identyfikacji trendu, a krótsza do wyznaczania momentu dokonania transakcji. Dwa sposoby zawierania transakcji: 1. Sygnał kupna pojawia się z chwilą, gdy krótsza średnia przecina od dołu dłuższąśrednią. Sygnałem sprzedaży jest przecięcie od góry średniej dłuższej przez krótszą.
2. Sygnał kupna pojawia się z chwilą, gdy cena przecina od dołu obie średnie. Pozycja zostaje zamknięta, gdy cena znajdzie się pomiędzy dwiema średnimi. Sygnał zajęcia krótkiej pozycji to spadek ceny poniżej dolnej linii. Zamknięcie pozycji następuje wtedy, gdy cena powraca pomiędzy średnie. Metoda pozwala pozostawać poza rynkiem. Najlepszym wyborem wydaje się stosowanie dwóch prostych średnich ruchomych zoptymalizowanych dla każdego rynku. Co pewien czas należy dokonywać ponownej optymalizacji długości średnich.
Średnie ruchome są najbardziej skuteczne przy wyraźnych trendach wzrostowych lub spadkowych. Dają bardzo słabe wyniki w trendzie horyzontalnym. Pamiętajmy, że rynki znajdują się w trendach horyzontalnych przez jedną trzecią lub nawet połowę wszystkich sesji.
OSCYLATORY Konstrukcja oscylatorów Większość oscylatorów ma pewną oś (zazwyczaj na poziomie zerowym), która dzieli wykres na górną i dolną połowę. Część oscylatorów jest tak skonstruowana, że ich wahania mieszczą się w zakresie od 0 do 100 lub od -1 do +1.
Ogólne zasady interpretacji Jeżeli oscylator osiąga skrajne wartości w górnej lub dolnej strefie swojego zakresu wahań, oznacza to, że ceny zbyt szybko przemierzyły pewien dystans i można spodziewać się ich korekty lub pewnego rodzaju konsolidacji. Należy kupować, kiedy linia oscylatora przebywa w dolnej strefie zakresu swych wahań, a sprzedawać, kiedy znajdzie się w górnej strefie.
Trzy najważniejsze zastosowania oscylatora 1. Oscylatory są najbardziej przydatne, kiedy osiągają skrajne wartości minimalne lub maksymalne. Mówi się, że rynek jest wykupiony, kiedy oscylator przebiega w pobliżu górnej granicy swoich wahań, zaś rynkiem wyprzedanym nazywa się sytuację, w której oscylator znajduje się w okolicach swojego dolnego ekstremum. Stanowi to ostrzeżenie przed możliwością zmiany kierunku ruchu cen.
2. Wykrywanie dywergencji - rozbieżność pomiędzy zachowaniem oscylatora i ruchem cen w sytuacji, gdy oscylator znajduje się blisko swego ekstremum. Dywergencja negatywna występuje w trendzie wzrostowym, kiedy ceny tworzą nowe szczyty a oscylator nie potwierdza nowych najwyższych poziomów. Dywergencja pozytywna występuje w trendzie spadkowym, kiedy ceny tworzą nowe dołki a oscylator nie potwierdza nowych najniższych poziomów.
Dywergencja jest zazwyczaj istotnym ostrzeżeniem przed możliwością zmiany trendu!
3. Przecięcie poziomu zerowego może stanowić ważny sygnał do zawierania transakcji zgodnych z kierunkiem głównego trendu. Nie można wykorzystywać analizy oscylatorów jako uzasadnienia dla transakcji niezgodnych z dominującym trendem. Poziom zerowy w trendzie wzrostowym stanowi linię wsparcia i jest to strefa niskiego ryzyka w przypadku kupna. W trendzie spadkowym poziom zerowy funkcjonuje jako linia oporu i jest strefą niskiego ryzyka w przypadku sprzedaży.
WSKAŹNIK SIŁY WZGLĘDNEJ (RSI) Im krótszy okres, tym bardziej czuły jest oscylator i tym szersza jest jego amplituda (twórca tego oscylatora Wilder stosował okres 14 dni). RSI może przyjmować wartości od 0 do 100. Wartości powyżej poziomu 70 uznawane są za sygnał wykupienia rynku, natomiast wartości poniżej 30 świadczą o wyprzedaniu rynku. W okresie silnych trendów są to odpowiednio poziomy 80 i 20.
Największą zaletą RSI są wykazywane dywergencje, które pojawiają się, kiedy RSI znajduje się powyżej lub poniżej 30. Spadek poniżej linii 70 może być wykorzystywany jako sygnał do sprzedaży, natomiast przecięcie od dołu linii 30 jako sygnał do kupna. System ten jest bardziej skuteczny jeżeli jest zgodny z kierunkiem trendu.
OSCYLATORY STOCHASTYCZNE Są różnie konstruowane. Oscylator stochastyczny tworzą dwie linie - wolniejsza (oznaczana najczęściej linią przerywaną) oraz szybsza (oznaczana linią ciągłą). Obie linie mogą przyjmować wartości od 0 do 100. Obszary wykupienia i wyprzedania są najczęściej określone przez poziomy 70 i 30.
Sygnał kupna lub sprzedaży występuje wówczas, gdy wystąpiła dywergencja z wolniejszą linią oraz szybsza linia przecina wolniejszą, która zmieniła już swój kierunek. Warunek przecięcia po zmianie kierunku nie jest tak istotnym, jeśli transakcja dokonywana jest zgodnie z pierwotnym trendem.
MACD Oscylator oparty na dwóch wykładniczych średnich kroczących. Najbardziej użyteczne sygnały pojawiają się, gdy szybsza (ciągła) linia przecina linię wolniejszą (przerywaną). Oscylator ten służy również do wykrywania dywergencji. Potwierdzeniem sygnału jest przecięcie poziomu zerowego. Punkty zwrotne można odnajdywać również przy pomocy linii trendu.
Idealnym sygnałem kupna jest pozytywna dywergencja, której towarzyszy przecięcie od dołu dłuższej średniej przez krótszą a następnie przecięcie poziomu zerowego przez obie średnie. Idealnym sygnałem sprzedaży byłaby sytuacja odwrotna.
ZNACZENIE TRENDU Oscylator jest wskaźnikiem o charakterze wyłącznie pomocniczym i jego stosowanie powinno być podporządkowane podstawowej analizie trendu. W silnych trendach wzrostowych (spadkowych) stan wykupienia (wyprzedania) może utrzymywać się przez pewien czas. Samo przesunięcie się oscylatora w górne strefy nie jest dostatecznym powodem do zamykania długich pozycji (a tym bardziej do zajmowania krótkich). Po pojawieniu się dywergencji należy dokonać częściowej realizacji zysków lub bliżej usytuować linie obronne.
Sygnały kupna generowane przez oscylatory są najbardziej przydatne podczas trendów wzrostowych a sygnały sprzedaży podczas trendów spadkowych. Oscylatory są niezwykle użyteczne w analizie rynków cechujących się brakiem wyraźnego trendu (w sytuacjach takich większość systemów opartych na analizie trendu okazuje się mało skuteczna). Na początku istotnych ruchów cen analiza oscylatorów nie jest szczególnie pomocna, a nawet bywa myląca, ale pod koniec tych ruchów oscylator okazuje się niezwykle cennym wskaźnikiem.
TEORIA ELLIOTTA Elliott sądził, że jego teoria rynku stanowi odzwierciedlenie naturalnych praw rządzących wszystkimi zachowaniami ludzkimi. Teoria ta mówi, że rynek akcji podlega powtarzającemu się rytmowi pięciofalowego ruchu w górę, po którym następuje trójfalowy spadek.
Fale fazy wzrostów oznaczone są numerami. Fale 1, 3, 5 - zwane falmi impulsu - to fale wznoszące się, natomiast fale 2 i 4, biegnące w kierunku przeciwnym do trendu wzrostowego, zwane są falami korygującymi. Po pięciofalowym wzroście następuje korekta. Fale te oznaczone są literami a, b, c. Fale impulsu zawsze składają się z pięciu fal!
LICZBY FIBONACCIEGO Matematyczną podstawę teorii Elliotta stanowi ciąg liczb Fibonacciego: 1, 1, 2, 3, 5, 8, 13, 21, 34, 55, 89, 144 itd. Pomiędzy kolejnymi liczbami występują niemal stałe relacje. Suma każdych dwóch kolejnych liczb równa się następnej. Po pierwszych czterech liczbach stosunek każdych dwóch kolejnych jest przybliżeniem 0,618. Po pierwszych czterech liczbach stosunek każdej liczby do liczby ją poprzedzającej wynosi 1,618, czyli odwrotność 0,618. Relacja 1,618 i 0,618 znana była już starożytnym Grekom i matematykom egipskim. Proporcje takie nazywano "złotym podziałem".
CYKLE Okres fali mierzy się najczęściej pomiędzy dołkami cenowymi. Dołki uznaje się za bardziej wiarygodne niż szczyty, ponieważ szczyty podlegają translacji.
DŁUGOŚĆ ISTOTNYCH CYKLI Cykl Kondratiewa - cykl gospodarczy liczący około 54 lata. Cykle kilkunastoletnie i kilkuletnie: cykl prezydencki - 4 letni. Cykle o długości od 9 do 12 miesięcy. Cykl 28-dniowy (20 sesji) - cykl lunarny?
WYODRĘBNIANIE CYKLI Metoda wizualna polega na rozpoznawaniu istotnych dołków i obliczaniu średniej długości cyklu. Metody ekonometryczne: analiza spektralna, analiza Fouriera. Metody eliminacji oddziaływania trendu i wpływu dłuższych cykli (odejmowanie średnich ruchomych). np. efekt stycznia WAHANIA SEZONOWE Analiza cykli najlepiej sprawdza się podczas hossy a gorzej podczas bessy
TAKTYKA ZAWIERANIA TRANSAKCJI Wykorzystanie analizy technicznej w określaniu momentu zawarcia transakcji. Wybicie z formacji. Czy zajmować pozycję wyprzedzając wybicie, wchodzić na rynek zaraz po wybiciu, czy czekać na ruch powrotny? Nie ma jednoznacznej odpowiedzi. Można wykorzystać trzy warianty. Przełamanie linii trendu lub dojście do linii trendu.
Wykorzystanie poziomów wsparcia i oporu. Poziomy wsparcia i oporu wykorzystuje się zarówno przy otwieraniu pozycji, jak i wyznaczaniu linii obrony. Wykorzystanie relacji procentowych. Wykorzystywanie korekt do gry zgodnie z trendem. Wykorzystanie luk. Wykorzystanie wskaźników technicznych.