DECYZJA Nr 105 / ŻG / 2014

Podobne dokumenty
DECYZJA Nr 2 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 31 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 90 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 51 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 70 / ŻG / 2011

DECYZJA Nr 65 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 12 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 30 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 98 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 104 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 22 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 34 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 81 / ŻG / 2011

DECYZJA Nr 25 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 39 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 31 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 23 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 6 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 85 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 3 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 89 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 17 / ŻG / 2011

DECYZJA Nr 54 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 58 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 37 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 7 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 24 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 27/ ŻG / 2012

DECYZJA Nr 52 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 46 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 88 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 75 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 49 / ŻG / 2011

DECYZJA Nr 69 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 17/ ŻG / 2012

DECYZJA Nr 102 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 70 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 67 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 113 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 90 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 36 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 42 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 35 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 58 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 40 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 75 / ŻG / 2011

DECYZJA Nr 73 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 24 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 45/ ŻG / 2011

DECYZJA Nr 79 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 40 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 101 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 50 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 105 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 14 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 71 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 84 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 85 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 13 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 72 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 53 / ŻG / 2014

SPOŁEM Powszechna Spółdzielnia Spożywców ul. Wrocławska Ostrów Wlkp. NIP: DECYZJA

DECYZJA Nr 49 / KJ ŻG / 2015

WIELKOPOLSKI WOJEWÓDZKI INSPEKTOR INSPEKCJI HANDLOWEJ Al. Marcinkowskiego 3, Poznań DECYZJA

DECYZJA Nr 20 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 6 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 19 / KJ ŻG / 2015

DECYZJA Nr 117 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 82 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 73 / ŻG / 2011

DECYZJA Nr 38 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 80 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 74 / ŻG / 2011

DECYZJA Nr 2 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 48 / KJ ŻG / 2015

DECYZJA Nr 59 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 29 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 66 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 3 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 17 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 34 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 50 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 73 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 16 / KJ ŻG / 2015

DECYZJA Nr 8 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 61/ ŻG / 2014

DECYZJA Nr 57 / ŻG / 2011

DECYZJA Nr 12 / KJ ŻG / 2015

DECYZJA Nr 42 / KJ ŻG / 2015

DECYZJA Nr 29 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 1 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 33 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 45 / ŻG / 2012

DECYZJA Nr 15 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 65/ ŻG / 2013

DECYZJA Nr 63 / KJ ŻG / 2015

DECYZJA Nr 48 / ŻG / 2013

DECYZJA Nr 82 / KJ ŻG / 2015

DECYZJA Nr 18 / ŻG / 2014

DECYZJA Nr 74 / ŻG / 2012

Transkrypt:

Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej z siedzibą w Łodzi ul. Gdańska 38, 90 730 Łódź... Łódź, dnia 25.11.2014 r. (oznaczenie organu Inspekcji Handlowej) Nr akt: DS.8361.235.2014 DECYZJA Nr 105 / ŻG / 2014 Na podstawie art. 40a ust. 1 pkt 3 i ust. 4 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno spożywczych (tj. Dz. U. z 2014 r., poz. 669 ze zm.) oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tj. Dz. U. z 2013, poz. 267 ze zm.) po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej z siedzibą w Łodzi wymierza przedsiębiorcy Halinie Tybura wykonującej działalność gospodarczą pod nazwą Halina Tybura P.U.H.P. AMARAK w Uniejowie przy ul. Dąbskiej 26 karę pieniężną w kwocie 500,00 zł (słownie: pięćset złotych) z tytułu wprowadzenia do obrotu handlowego siedmiu potraw nieodpowiadających jakości handlowej z uwagi na: niepodanie, w miejscu sprzedaży na wywieszce dotyczącej danego środka spożywczego lub w inny sposób w miejscu dostępnym bezpośrednio konsumentom: wykazu składników wbrew postanowieniom zawartym w 17 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 10 lipca 2007 r. w sprawie znakowania środków spożywczych (Dz. U. z 2014 r., poz. 774); pełnej nazwy wyrobu uwzględniającej rodzaj użytego surowca (pierogi z mięsem, filet rybny) wbrew postanowieniom zawartym w 17 ust. 1 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 10 lipca 2007 r. w sprawie znakowania środków spożywczych (tj. Dz. U. z 2014 r., poz. 774) w związku z art. 47 ust. 1 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. z 2010 nr 136, poz. 914 ze zm.) przywołanym w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno spożywczych (tj. Dz. U. z 2014 r., poz. 669 ze zm.); niepodanie informacji o składnikach alergennych obecnych w gotowych potrawach (gluten, jaja) wbrew postanowieniom art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno spożywczych (Dz. U. z 2014 r. poz. 669 ze zm.) w związku z art. 14 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz 1

ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz. U. L 31 z 01.02.2002 r. s. 1 ze zm.). Uzasadnienie W dniach od 11 do 13 sierpnia 2014 r. na podstawie upoważnienia Łódzkiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej numer DS.8361.235.2014 z dnia 11 sierpnia 2014 r. inspektorzy Wojewódzkiego Inspektoratu Inspekcji Handlowej w Łodzi przeprowadzili kontrolę w restauracji Gospoda pod Brzozami zlokalizowanej w Uniejowie przy ul. Dąbskiej 26, należącej do Haliny Tybura, wykonującej działalność gospodarczą pod nazwą Halina Tybura P.U.H.P. AMARAK. Kontrolę przeprowadzono na podstawie przepisów art. 3 ust. 1-3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) Nr 882/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt (Dz. U. L 165 z 30.4.2004 ze zm.), art. 17 ust. 3 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (tj. Dz. U. z 2014 r., poz. 669), art. 24 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1935/2004 z dnia 27 października 2004 r. w sprawie materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością oraz uchylającego dyrektywy 80/590/EWG (Dz. U. z 27.10.2004 s. 4 ze zm.), art. 3 ust. 1 pkt 1,2 i 6 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej (tj. Dz. U. z 2014 r., poz. 148) w obecności przedsiębiorcy Haliny Tybura. W toku czynności kontrolnych sprawdzono prawidłowość oznakowania oraz rzetelność przekazywanych informacji o sprzedawanych potrawach. Stwierdzono, że w miejscu sprzedaży, na wywieszce dotyczącej danego środka spożywczego lub w inny sposób w miejscu dostępnym bezpośrednio konsumentom, dla 7 potraw deklarowanych w miejscu sprzedaży (karty menu) jako placek węgierski 1 szt. w cenie 14 zł, świeżonka 100g w cenie 5 zł, spaghetti a la bolognese 500g w cenie 16 zł, zestaw surówek 150g w cenie 4 zł, warzywa gotowane 200g w cenie 5,50 zł, domowe pierogi z mięsem 8 szt. w cenie 11 zł, filet rybny 120g w cenie 9 zł nie podano wykazu składników wbrew postanowieniom 17 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 10 lipca 2007 r. w sprawie znakowania środków spożywczych (tj. Dz. U. z 2014 r., poz. 774) zwanego dalej rozporządzeniem w sprawie znakowania środków spożywczych. Ponadto dla domowych pierogów z mięsem i fileta rybnego nie podano rodzaju użytego surowca mięsnego (mięso wieprzowe, wołowe, drobiowe) i rybnego (np. miruna). Podanie w miejscu sprzedaży niepełnej nazwy potrawy narusza postanowienia 17 ust. 1 rozporządzenia w sprawie znakowania środków spożywczych w związku z art. 47 ust. 1 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. z 2010 nr 136, poz. 914 ze zm.) zwanej dalej ustawą o bezpieczeństwie żywności i żywienia przywołanym w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno spożywczych (tj. Dz. U. z 2014 r., poz. 669 ze zm.) zwanej dalej ustawą o jakości, gdyż podane nazwy uniemożliwiały (bez podjęcia dodatkowych działań) konsumentowi rozpoznanie rodzaju i właściwości środka spożywczego. Do produkcji zakwestionowanych potraw zgodnie z oświadczeniem kontrolowanego przedsiębiorcy używano surowców zawierających składniki alergenne tj. mąkę pszenną i bułkę tartą zawierające gluten oraz jaja i majonez zawierający jaja, 2

a przedsiębiorca o ich obecności w gotowych potrawach nie poinformował konsumentów, tym samym naruszył przepisy art. 4 ust. 1 ustawy o jakości w związku z art. 14 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz. U. L 31 z 01.02.2002 r. s. 1 ze zm.) zwanego dalej rozporządzeniem 178/2002. Brak informacji o obecności w gotowych potrawach składników alergennych może spowodować, że potrawy te staną się niebezpieczne dla osób nietolerujących bądź uczulonych na gluten, jaja. Stwierdzone nieprawidłowości zostały udokumentowane w protokole kontroli z dnia 11 sierpnia 2014 r. (numer akt DS.8361.235.2014) oraz na zdjęciach zrobionych w trakcie kontroli. W związku z wprowadzeniem do obrotu środków spożywczych nieodpowiadających jakości handlowej w dniu 28 października 2014 r. zostało wszczęte z urzędu postępowanie administracyjne w sprawie wymierzenia kontrolowanemu przedsiębiorcy kary pieniężnej wynikającej z art. 40 a ust. 1 pkt 3 ustawy o jakości. Strona została poinformowana o wszczęciu postępowania z urzędu oraz o przysługującym prawie do zapoznania się z aktami sprawy, wypowiedzenia się co do zebranych dowodów i materiałów. Przedmiotowe pismo zostało odebrane przez stronę w dniu 31 października 2014 r. W dniu 10 listopada 2014 r. do Wojewódzkiego Inspektoratu Inspekcji Handlowej w Łodzi wpłynęło pismo, w którym strona podała wielkość obrotu za rok 2013. Jednocześnie wniosła o odstąpienie od wymierzenia kary pieniężnej i umorzenie postępowania, gdyż: nieprawidłowości w oznakowaniu potraw były jedynymi uchybieniami stwierdzonymi w toku kontroli. Powstały one z winy nieumyślnej, bowiem stronę w błąd wprowadziła rozpowszechniona informacja, że dopiero z dniem 13 grudnia 2014 r. powstanie obowiązek stosowania nowych przepisów w zakresie znakowania środków spożywczych, wobec strony nie prowadzono dotychczas postępowania administracyjnego dotyczącego jakości handlowej, konsumenci korzystający z usług restauracji nie byli pozbawieni informacji o potrawach, gdyż kelnerki mają pełną wiedzę na temat rodzaju i składu potraw znajdujących się w menu, firma należy do grupy mikroprzedsiębiorców i jej udział w rynku jest najmniejszy, niezwłocznie wdrożono działania naprawcze poprzez uzupełnienie brakujących informacji w kartach menu, wymierzenie kary nawet w najniższym możliwym wymiarze naruszy zasadę proporcjonalności i kara ta będzie niewspółmierna do stwierdzonego naruszenia i stopnia szkodliwości. Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej po zapoznaniu się z treścią przedmiotowego pisma, przeanalizowaniu materiałów z kontroli stwierdził, że nie ma podstaw do uwzględnienia wniosku strony o odstąpienie od wymierzenia kary. Przedsiębiorca naruszył przepisy regulujące jakość handlową artykułów rolno spożywczych skutkujące 3

naruszeniem interesów konsumentów. W ofercie restauracji znajdowały się wyroby gastronomiczne, dla których nie podano, wbrew obowiązkowi wynikającemu z przepisów prawa, wykazu składników, pełnej nazwy wyrobów oraz nie poinformowano konsumentów o obecności składników alergennych w gotowych potrawach. Art. 40a ust. 1 pkt 3 ustawy o jakości wprowadza mechanizm polegający na tym, że każdy w stosunku do kogo zostanie spełniona przesłanka wprowadzenia do obrotu artykułów rolno spożywczych nieodpowiadających jakości handlowej podlega karze określonej w tym przepisie, a zatem ustawodawca zakłada istnienie odpowiedzialności w każdej sytuacji wymierzenia kary pieniężnej z tytułu naruszenia przepisów prawa żywnościowego. Już samo stwierdzenie udowodnienie faktu wprowadzenia do obrotu produktów nieodpowiadających jakości handlowej, powoduje konieczność nałożenia stosowanej kary (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 04 sierpnia 2010 r. sygn. VI SA/Wa894/10). Nieznajomość przepisów prawa żywnościowego nie zwalnia strony z odpowiedzialności, również fakt usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości nie jest przesłanką do odstąpienia od wymierzenia kary pieniężnej. Kontrolowany przedsiębiorca jako podmiot działający na rynku spożywczym od wielu lat (ustalono na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej), winien znać przepisy związane z wykonywaną działalnością i dołożyć wszelkich starań, aby oferowane do sprzedaży środki spożywcze spełniały wszelkie wymagania w zakresie jakości handlowej. O zajętym stanowisku Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej poinformował stronę pismem numer DS.8361.235.2014 z dnia 14 listopada 2014 r. Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej z siedzibą w Łodzi ustalił i stwierdził. Zgodnie z przepisem art. 17 ust. 1 rozporządzenia 178/2002 podmioty działające na rynku spożywczym i pasz zapewniają na wszystkich etapach produkcji, przetwarzania i dystrybucji w przedsiębiorstwach będących pod ich kontrolą, zgodność tej żywności lub pasz z wymogami prawa żywnościowego właściwymi dla ich działalności i kontrolowanie przestrzegania tych wymogów. Ustawa o jakości stanowi w art. 4 ust. 1, że wprowadzane do obrotu artykuły rolno-spożywcze powinny spełniać wymagania w zakresie jakości handlowej, jeżeli w przepisach o jakości handlowej zostały określone takie wymagania oraz dodatkowe wymagania dotyczące tych artykułów, jeżeli ich spełnienie zostało zadeklarowane przez producenta. Jak wynika z przepisu art. 3 pkt 5 ustawy o jakości przez jakość handlową należy rozumieć cechy artykułu rolno-spożywczego dotyczące jego właściwości organoleptycznych, fizykochemicznych i mikrobiologicznych w zakresie technologii produkcji, wielkości lub masy oraz wymagania wynikające ze sposobu produkcji, opakowania, prezentacji i oznakowania, nieobjęte wymaganiami sanitarnymi, weterynaryjnymi lub fitosanitarnymi. Zgodnie z art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o jakości nazwa powinna odpowiadać wymaganiom określonym w art. 47 ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia. Przywołany art. 47 w ust. 1 podaje, że nazwa środka spożywczego powinna odpowiadać 4

nazwie ustalonej dla danego rodzaju środków spożywczych w przepisach prawa żywnościowego, a w przypadku braku takich przepisów powinna być nazwą zwyczajową środka spożywczego lub składać się z opisu tego środka spożywczego lub sposobu jego użycia, tak aby umożliwić konsumentowi rozpoznanie rodzaju i właściwości środka spożywczego oraz odróżnienie go od innych produktów, zaś w ust. 5 wskazuje, że nazwa pod którą środek spożywczy jest wprowadzany do obrotu, nie może być zastąpiona znakiem towarowym, nazwą marki lub nazwą handlową (wymyśloną). Wymagania w zakresie oznakowania środków spożywczych bez opakowań (w tym wyrobów gastronomicznych) zostały określone w 17 ust. 1 rozporządzenia w sprawie znakowania środków spożywczych. Przepis ten stanowi, że w przypadku środków spożywczych bez opakowań oprócz nazwy środka spożywczego podaje się: 1) nazwę albo imię i nazwisko producenta; 2) wykaz składników; 3) klasę jakości albo inny wyróżnik jakości handlowej, jeżeli zostały one ustalone w przepisach szczególnych wymagań w zakresie jakości handlowej poszczególnych artykułów rolno spożywczych lub ich grup albo jeżeli obowiązek podawania klasy jakości handlowej albo wyróżnika wynika z odrębnych przepisów; 4) w przypadku produktów rybołówstwa (.); 5) w przypadku pieczywa dodatkowo: a) masę jednostkową, b) informację pieczywo produkowane z ciasta mrożonego albo pieczywo produkowane z ciasta głęboko mrożonego w przypadku zastosowania takich procesów technologicznych. Informacje, o których mowa w ust. 1, podaje się w miejscu sprzedaży na wywieszce dotyczącej danego środka spożywczego lub w inny sposób w miejscu dostępnym bezpośrednio konsumentom ( 17 ust 2 rozporządzenia w sprawie znakowania środków spożywczych). Zgodnie z art. 49 ust. 1 ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia oznakowanie środka spożywczego zawiera informacje istotne dla ochrony zdrowia i życia człowieka. Art. 14 rozporządzenia 178/2002 wskazuje w: ust. 2, że środek spożywczy jest uznawany za niebezpieczny, jeżeli jest szkodliwy dla zdrowia, ust. 3, że podczas podejmowania decyzji, że dany środek spożywczy jest niebezpieczny należy mieć na względzie informacje przeznaczone dla konsumenta, z uwzględnieniem informacji na etykiecie oraz inne informacje zwykle dostępne dla konsumenta dotyczące unikania konkretnych negatywnych skutków dla zdrowia związanych z daną żywnością lub rodzajem żywności (brak informacji o składnikach alergennych 5

nie pozwoli konsumentom uczulonym na gluten, jaja uniknąć negatywnych skutków związanych z daną potrawą), ust. 4 lit. c, że podczas podejmowania decyzji, że dany środek spożywczy jest niebezpieczny należy mieć na względzie szczególną wrażliwość zdrowotną określonej kategorii konsumentów, jeżeli środek jest przeznaczony dla tej kategorii konsumentów (brak informacji o składnikach alergennych wskazuje, że produkt ten przeznaczony jest dla wszystkich konsumentów, w tym dla konsumentów o szczególnej wrażliwości zdrowotnej, co powoduje że produkt może być niebezpieczny dla konsumentów szczególnie wrażliwych na obecność w produkcie glutenu, jaj), ust. 8, że zgodność żywności ze szczegółowymi przepisami mającymi do niego zastosowanie nie powinna powstrzymywać właściwych władz przed podjęciem stosownych środków w celu nałożenia ograniczeń dotyczących wprowadzenia jej na rynek, jeżeli istnieją podstawy, aby podejrzewać, iż mimo takiej zgodności, ten środek spożywczy jest niebezpieczny (w tym przypadku żywność ta jest bezpieczna tylko dla konsumentów nie uczulonych na gluten, jaja, zatem podanie informacji o obecności w gotowym produkcie składników alergennych zapewni bezpieczeństwo wszystkim konsumentom). W załączniku nr 1 do rozporządzenia w sprawie znakowania środków spożywczych zostały wymienione jako składniki alergenne: zboża zawierające gluten oraz produkty pochodne (ust. 1), jaja i produkty pochodne (ust. 3). Biorąc powyższe pod uwagę Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej uznał, iż kontrolowany przedsiębiorca naruszył przepisy prawa żywnościowego i był odpowiedzialny za wprowadzenie do obrotu (w rozumieniu art. 3 pkt 4 ustawy o jakości) wyrobów gastronomicznych nieodpowiadających jakości handlowej. Na skutek przeprowadzonego postępowania Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej wydał decyzję o wymierzeniu temu przedsiębiorcy kary pieniężnej, a ustalając wysokość kary wziął pod uwagę: 1. wysoki stopień szkodliwości czynu polegającego na niepodaniu w miejscu sprzedaży wykazu składników, podaniu nazw uniemożliwiających rozpoznanie rodzaju i właściwości potrawy oraz nie podaniu informacji o składnikach alergennych obecnych w gotowych potrawach, gdyż nieprawidłowości te w istotny sposób naruszały interesy konsumentów. Konsument, mimo prawa do pełnej i rzetelnej informacji o produkcie (bez podejmowania dodatkowych działań w celu uzyskania informacji np. od kelnerek), takowych informacji w kontrolowanej placówce nie uzyskiwał, co w konsekwencji mogło skutkować zakupem produktu niezgodnego z jego oczekiwaniami, a dla osób nietolerujących bądź uczulonych na dany składnik zakupu produktu niebezpiecznego. Należy tu wskazać, że dla wyrobów oferowanych bez opakowań, a takimi są wyroby gastronomiczne, to oznakowanie w miejscu sprzedaży stanowi praktycznie jedyne źródło informacji dla nabywcy o rodzaju i właściwościach 6

środka spożywczego, a nie mając podanej informacji o składzie wyrobu nawet dostatecznie uważny konsument może być wprowadzony w błąd; 2. wysoki stopień zawinienia, gdyż wina za niedopełnienie obowiązku wynikającego z przepisów prawa żywnościowego leżała wyłącznie po stronie kontrolowanego przedsiębiorcy. To strona, jako podmiot działający na rynku spożywczym winna zamieścić w sposób dostępny dla konsumentów wszelkie informacje wynikające z przepisów prawa, w tym informacje istotne dla ochrony zdrowia i życia (takimi informacjami są bezwzględnie informacje o obecności składników alergennych w gotowych wyrobach). Przepisy prawa unijnego i krajowego nakładają na przedsiębiorców obowiązek uwidaczniania w miejscu bezpośrednio dostępnym konsumentowi wykazu składników, nazw wyrobów umożliwiających rozpoznanie ich rodzaju i właściwości oraz informacji o składnikach alergennych obecnych w gotowym produkcie, zatem strona winna te przepisy znać i je przestrzegać, by nie dopuścić do obrotu wyrobów gastronomicznych bez wymaganych oznaczeń. Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej przy ustalaniu stopnia zawinienia wziął pod uwagę podjęte przez stronę działania naprawcze i w związku z tym ustalił stopień zawinienia na poziomie wysokim, a nie najwyższym; 3. wysoki zakres naruszenia, bowiem zostały naruszone interesy konsumentów i to nie tylko ze względu na ich prawo do rzetelnej informacji o produkcie mogące przesądzić o dokonanym przez nich wyborze, ale także ze względu na istotne znaczenie pewnych informacji dla zdrowia. Przepisy unijne jak i przepisy krajowe zostały ustanowione w celu zapewnienia konsumentom pełnych, rzetelnych informacji o nabywanych środkach spożywczych, tym samym zgodnie z obowiązującymi przepisami konsumenci muszą mieć dostęp do tych informacji (bez konieczności podejmowania dodatkowych działań), aby mieć gwarancję, że zakupiony przez nich produkt spełnia ich wymagania i jest dla nich bezpieczny; 4. dotychczasową działalność przedsiębiorcy z dokumentacji zgromadzonej przez Wojewódzki Inspektorat Inspekcji Handlowej w Łodzi wynika, że kontrolowany przedsiębiorca po raz pierwszy naruszył przepisy ustawy o jakości; 5. niską wielkość obrotów podaną przez kontrolowanego przedsiębiorcę. W oparciu o powyższe ustalenia faktyczne i prawne dokonane w toku postępowania, a w szczególności o ustalenia odnoszące się do pięciu kryteriów wskazanych w art. 40a ust. 5 ustawy o jakości oraz ustalenia wynikające z treści art. 40 a ust. 1 pkt 3 ustawy o jakości, stanowiącego, iż kto wprowadza do obrotu artykuły rolno - spożywcze nieodpowiadające jakości handlowej podlega karze pieniężnej w wysokości do pięciokrotnej wartości korzyści majątkowej uzyskanej lub która mogłaby zostać uzyskana przez wprowadzenie tych artykułów do obrotu, lecz nie mniejszej niż 500,00 zł, a także z treści art. 17 ust. 2 rozporządzenia 178/2002 ustalającego normę, iż kary mające zastosowanie w przypadku naruszenia prawa żywnościowego powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające, Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej orzekł jak w sentencji i wymierzył karę minimalną w wysokości 500,00 zł. 7

Pouczenie: 1. Zgodnie z art. 127 1 i 2 kpa, art. 129 1 i 2 kpa stronie postępowania służy odwołanie od niniejszej decyzji do Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów w Warszawie (00-950 Warszawa, Plac Powstańców Warszawy 1). Odwołanie należy wnieść za pośrednictwem Łódzkiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej (90 730 Łódź, ul. Gdańska 38) w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji. 2. Na podstawie art. 40a ust. 6 i 7 ustawy o jakości strona jest zobowiązana uiścić należność pieniężną w wysokości 500,00 zł na rachunek Wojewódzkiego Inspektoratu Inspekcji Handlowej w Łodzi, ul. Gdańska 38, 90-730 Łódź, nr 91101013710007652231000000 NBP O/Okręgowy w Łodzi lub w kasie tego Inspektoratu (pok. 11) w dniach urzędowania w godz. 7 30 9 30 i 13 30 14 30 (poniedziałek, środa, czwartek, piątek) oraz w godz. 8 00 10 00 i 14 00 15 00 (wtorek) w terminie 30 dni od dnia, w którym decyzja stała się ostateczna. Kara niezapłacona w terminie staje się zaległością podatkową w rozumieniu art. 51 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.). Otrzymują: 1. Halina Tybura P.U.H.P. AMARAK ( ) 2. a/a Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej Marek Jacek Michalak... (imię i nazwisko, stanowisko służbowe, podpis) 8