Problemy Zarz dzania, vol. 11, nr 1 (41), t. 2: 193 203 ISSN 1644-9584, Wydzia Zarz dzania UW DOI 10.7172/1644-9584.41.12 Systemy wyrównywania szkodowo ci funkcjonuj ce w bazowych systemach zabezpieczenia zdrowotnego z konkurencj pomi dzy p atnikami trzeciej strony Nades any: 10.07.12 Zaakceptowany do druku: 18.11.12 Barbara Wi ckowska* Celem opracowania jest wykazanie, i w systemie, w którym wyst puje wyrównywanie ryzyka jako odpowied na wprowadzenie konkurencji mi dzy p atnikami trzeciej strony, wyst puje równie system wyrównywania szkodowo ci. Im mniej klas ryzyka wyst puje w systemie, tym bardziej redystrybucyjny jest system wyrównywania szkodowo ci, tj. mniejsza jest odpowiedzialno finansowa p atnika trzeciej strony. Teza ta zosta a zweryfikowana w oparciu o analiz systemów wyrównywania szkodowo ci, funkcjonuj cych w krajach z konkurencj pomi dzy p atnikami trzeciej strony krajami, w których taka sytuacja wyst puje s : Holandia, Szwajcaria, Niemcy, Izrael, Czechy, S owacja oraz Belgia. S owa kluczowe: ochrona zdrowia, system wyrównywania szkodowo ci, p atnik trzeciej strony. Claims equalization systems, operating in the health insurance base system, underlying the competition between third-party payers Submitted: 10.07.12 Accepted: 18.11.12 The aim of this paper is to show that in a system in which there is a risk of equalization as a response to the introduction of competition among third-party payers there is also a system of equalization claims. The lower classes of risk in the system means the more redistributive system in order to provide compensation claims lower financial liability of the third party payer. This thesis has been verified on the basis of an evaluation of compensation claims, operating in countries with competition among third- -party payers countries where this occurs are: the Netherlands, Switzerland, Germany, Israel, Czech Republic, Slovakia and Belgium. Keywords: Health Care, System of Equalization Claims, Third-Party Payer. JEL: I10 * Barbara Wi ckowska dr, Katedra Ubezpieczenia Spo ecznego, Szko a G ówna Handlowa w Warszawie; Ministerstwo Zdrowia. Adres do korespondencji: Szko a G ówna Handlowa w Warszawie, Katedra Ubezpieczenia Spo ecznego, ul. Wi niowa 41 p. 35, 02-520 Warszawa, e-mail: bawie@sgn.waw.pl.
Barbara Wi ckowska Wst p W polityce spo ecznej, a w szczególno ci w systemie zabezpieczenia spo- ecznego, solidaryzm spo eczny jest równoznaczny z poj ciem dost pno ci niezale nej od zamo no ci (ang. affordability) osi gni tej dzi ki mechanizmowi redystrybucji. Ubezpieczeniowa zasada równowagi mówi o tym, e przy braku interwencji z zewn trz, na w pe ni konkurencyjnym rynku ubezpiecze zdrowotnych, zak ady ubezpiecze oferuj sk adk, która odzwierciedla ryzyko, a do budowy w asnych portfeli ró nych rodzajów ryzyka stosuj selekcj, która uniemo liwia (na skutek stosowania wysokich sk adek b d odmowy przyj cia ryzyka) zakup ochrony ubezpieczeniowej przez osoby obarczone wysokim ryzykiem choroby oraz osoby ubogie. Jak w przypadku innych ubezpiecze (np. ubezpieczenie mienia) takie dzia anie jest spo ecznie akceptowalne, tak w przypadku ubezpieczenia zdrowotnego ju nie jest. W wi kszo ci krajów decydenci podejmuj dzia ania maj ce na celu wzmocnienie solidaryzmu w zakresie ubezpieczenia zdrowotnego, ograniczaj c zakres konkurencji (w skrajnym przypadku pozostawienie najcz ciej pa stwowego p atnika monopolisty) oraz wybór po stronie pacjenta. Poniewa ograniczenie konkurencji mo e doprowadzi do ograniczenia efektywno ci, krytycznym staje si pytanie: w jaki sposób po czy konkurencj, efektywno oraz solidaryzm w powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym (Paolucci i Stoelwinder, 2011, s. 9). Odpowiedzi na ten problem mia y by systemy wyrównywania ryzyka. System wyrównywania ryzyka polega na bezpo redniej redystrybucji do zak adów posiadaj cych w swoim portfelu osoby o podwy szonym ryzyku zachorowania. Do okre lenia wielko ci redystrybucji brane s grupy ryzyka, na podstawie których okre lane s rednie koszty zwi zane z dan grup. Wyrównywanie ryzyka polega na wyrównaniu rednich kosztów dla wszystkich grup ryzyka. Czynniki ryzyka, jakie najcz ciej s brane pod uwag przy okre laniu wysoko ci sk adki koryguj cej ryzyko, to wiek i p e. Poza nimi w niektórych systemach uwzgl dnia si równie : ród o dochodów, miejsce zamieszkania, grupy kosztów farmaceutycznych (ang. Pharmacy Cost Groups, PCGs) czy grupy kosztów diagnostycznych (ang. Diagnostic Cost Groups, DCGs). Wszystkie te czynniki s oceniane dla ka dego pacjenta, sk adka koryguj ca ryzyko jest za sum zwy ek i zni ek za poszczególne czynniki 1. Obecnie funkcjonuj ce systemy wyrównywania ryzyka nie s jednak idealne. S one w stanie uchwyci jedynie cz zmienno ci w rednich kosztach wiadcze zdrowotnych. Innymi s owy sk adka ex ante jest jedynie pewnym, cz sto niedok adnym przybli eniem oczekiwanych wydatków na wiadczenia zdrowotne (van de Ven i in., 2003, s. 78). Z tego wzgl du p atnicy cz sto konkuruj c jedynie na poziomie sk adki ubezpieczeniowej, decyduj si na selekcj osób o ni szym od przeci tnego ryzyku poniesienia rednich kosztów ni na wyrównywanie ryzyka poprzez funkcjonuj cy system. Proces selekcji ryzyka (nazywany równie spijaniem mietanki (ang. creme skimming) lub 194 DOI 10.7172/1644-9584.41.12
Systemy wyrównywania szkodowo ci funkcjonuj ce w bazowych systemach... wybieraniem wisienek (ang. cherry picking) obni a korzy ci p yn ce z istnienia konkurencji. W literaturze wskazuje si wr cz, e rodki przeznaczone na selekcj ryzyka s równoznaczne z bezpo redni strat w dobrobycie spo ecznym (van de Ven i in., 2003). Selekcja ryzyka mo e przyj ró ne formy (Chalupka, 2010, s. 237): 1) odmowy obj cia ochron ubezpieczeniow nawet w systemach, gdzie nie mo na odmówi przyj cia do ubezpieczenia (ang. open enrollment) p atnicy ograniczaj dost p do ochrony poprzez odmow obj cia ubezpieczeniem uzupe niaj cym 2 ; 2) marketingu selektywnego; 3) obni enia jako ci us ug zdrowotnych kontraktowanych dla osób przewlekle chorych. Aby przeciwdzia a strategii po redniej selekcji ryzyka, obok systemów wyrównywania ryzyka, wprowadza si systemy wyrównywania szkodowo ci. W ramach systemu wyrównywania szkodowo ci p atnicy trzeciej strony, których wydatki na wiadczenia zdrowotne ( czne, w poszczególnych kategoriach czy za poszczególne grupy ubezpieczonych/osoby ubezpieczone) przekroczy y okre lony poziom graniczny otrzymuj kompensat (najcz ciej za po rednictwem funduszu solidarno ciowego) od tych p atników trzeciej strony, których wydatki by y w danym roku poni ej tego poziomu. Je eli poziom graniczny nie jest zbyt wysoki, system wyrównywania szkodowo ci mo e doprowadzi do ograniczenia zachowa selekcyjnych w postaci wy cze uprzednich stanów chorobowych czy odmowy przyj cia do wspólnoty ryzyka. Jednak e zbyt hojny system wyrównywania szkodowo ci mo e doprowadzi do ograniczenia zach t do dzia a efektywno ciowych po stronie zak adu ubezpiecze w sytuacji najbardziej skrajnej zak ady ch tniej wydaj rodki, wiedz c, e wydatki te zostan kompensowane niezale nie od ich górnego poziomu. Przyk adem tutaj mo e by dzia aj cy do 2006 roku system ubezpieczenia zdrowotnego w Holandii (ang. Act on Access to Private Health Insurance). Powstaje jednak pytanie: w jakim zakresie kompensowa wydatki ex post? Im wy szy poziom kompensat, tym mniejsze ryzyko finansowe p atnika oraz tym mniejsza odpowiedzialno p atnika za nieefektywno ekonomiczn (van Barneveld i in., 2001). Modele wyrównywania ex post nie powinny zatem by prostym pokryciem niesfinansowanych wydatków, lecz w swoim kszta cie przypomina umowy reasekuracyjne stosowane na tradycyjnym rynku ubezpiecze (w tym komercyjnych ubezpiecze zdrowotnych). Mo liwe s tutaj takie rozwi zania, jak (por. van de Ven i in., 2003, s. 80, terminologia w asna): ogólne umowy proporcjonalne pokrycie ex post okre lonego udzia u wszystkich kosztów; umowa proporcjonalna dla grupy ubezpieczonych pokrycie ca o ci b d cz ci kosztów ex post okre lonej grupy ubezpieczonych uwa anych za wysokie ryzyko i wskazanych na pocz tku roku polisowego (ex ante); Problemy Zarz dzania vol. 11, nr 1 (41), t. 2, 2013 195
Barbara Wi ckowska indywidualna umowa nadwy ki szkody pokrycie ex post kosztów zwi zanych z tymi pacjentami, u których roczne koszty leczenia przekroczy y okre lony limit (mo e by z udzia em w asnym p atnika trzeciej strony w nadwy ce); umowa transferu kosztów z tzw. trygerem pokrycie ex post okre lonych kosztów (w ca o ci b d w cz ci), lecz po zaj ciu zdefiniowanych ex atne problemów zdrowotnych (tzw. tryger); umowa nadwy ki szkodowo ci pokrycie ex post (w ca o ci lub w cz ci) deficytu powsta ego z powodu ró nicy pomi dzy przekazanymi sk adkami a poniesionymi kosztami wiadcze zdrowotnych. Kluczow tez niniejszego badania jest, e w ka dym systemie, w którym wyst puje system wyrównywania ryzyka jako odpowied na wprowadzenie konkurencji mi dzy p atnikami trzeciej strony (a dok adniej istnieje wielo p atników oraz mo liwo wyboru p atnika przez pacjenta), wyst puje równie system wyrównywania szkodowo ci. Co wi cej, przyjmuj c za o enie, e to niedoskona y system wyrównywania ryzyka jest przyczyn istnienia systemu wyrównywania szkodowo ci, nale y si spodziewa, e im mniej klas ryzyka w systemie jego wyrównywania, tym bardziej redystrybucyjny system wyrównywania szkodowo ci, tj. mniejsza odpowiedzialno finansowa p atnika trzeciej strony. Przedstawiona teza zostanie zweryfikowana w oparciu o analiz systemów wyrównywania szkodowo ci funkcjonuj cych w bazowych systemach ochrony zdrowia z konkurencj pomi dzy p atnikami trzeciej strony. Niniejsze badanie jest kontynuacj prac rozpocz tych w ramach projektu Sprawne Pa stwo pt. Konkurencja mi dzy p atnikami w bazowym systemie zabezpieczenia zdrowotnego organizowanego przez Ernst & Young. W badaniu uwzgl dniono 27 krajów Unii Europejskiej rozszerzonych o Izrael oraz Szwajcari. Jednak e tylko w 7 krajach (Holandia, Szwajcaria, Niemcy, Izrael, Czechy, S owacja, Belgia) istnieje konkurencja pomi dzy p atnikami trzeciej strony oraz system wyrównywania ryzyka. Dla tych krajów przeprowadzono pog bion analiz funkcjonowania systemu wyrównywania szkodowo ci. Weryfikacja tezy W Belgii kasy chorych okre laj rzeczywisty poziom finansowania udzielonych wiadcze zdrowotnych na bazie ró nicy pomi dzy aktualnymi wydatkami a otrzymanym finansowaniem w ramach systemu ochrony zdrowia. Dla zarz dzania deficytem/nadwy k finansow, a tym samym dla zwi kszenia stabilno ci systemu, od roku 1995 ustawodawca wprowadzi system wyrównywania szkodowo ci. Odpowiedzialno finansowa ka dej kasy chorych jest ograniczona do pewnej cz ci wyniku finansowego (okre lonej w procentach jako parametr f). W pierwszym okresie odpowiedzialno ta wynosi a jedynie 15%, od roku 2001 osi gn a za warto docelow wynosz c 25% (Schokkaert i Van de Voorde, 2003, s. 12). 196 DOI 10.7172/1644-9584.41.12
Systemy wyrównywania szkodowo ci funkcjonuj ce w bazowych systemach... Je eli w danym roku finansowym kasa chorych odnotowa a nadwy k finansow, to jest ona zobligowana 25% tej nadwy ki wykorzysta na stworzenie rezerwy. Je eli natomiast w danym roku finansowym kasa chorych odnotowa a niedobór, musi ona sfinansowa 25% tego niedoboru z utworzonych rezerw. W przypadku ich braku, kasa chorych jest zobligowana pozyska te rodki poprzez zwi kszenie sk adki kapitacyjnej op acanej bezpo rednio przez ubezpieczonych 3. Pozosta a cz niedoboru, tj. 75%, jest po yczana na zasadzie solidaryzmu pomi dzy kasami chorych, do wysoko ci 75% cznej nadwy ki kas chorych odnotowuj cych nadwy k w danym roku (Schokkaert i Van de Voorde, 2003, s. 12). Nale y równie zauwa y, i ustawodawca wprowadzi pewien wyj tek od wy ej opisanego mechanizmu: je eli czne wydatki poniesione przez kasy chorych przekroczy y 2% globalnego bud etu na ochron zdrowia, deficyt ka dej kasy chorych jest ograniczony maksymalnie do 2%. Pozosta a, przekraczaj ca ten limit, cz deficytu danej kasy chorych finansowana jest z bud etu. Celem wprowadzenia tego mechanizmu by o zdj cie odpowiedzialno ci kas chorych za niedoszacowanie przez rz d cznego bud etu na ochron zdrowia. Jednak e to w a nie najwi ksze kasy chorych w znacznym stopniu przyczyniaj si do wykorzystania znacznej cz ci globalnego bud etu. Zatem wprowadzenie tego typu zapisów znacznie zmniejszy o ich bod ce do kontrolowania wydatków (Schokkaert i Van de Voorde, 2003, s. 12). W czeskim systemie ochrony zdrowia mechanizm wyrównywania ex post obejmuje 80% kosztów powy ej limitu dla ka dego ubezpieczonego, którego koszt leczenia by 30-krotnie 4 wy szy ni przeci tny koszt leczenia pacjenta w systemie ubezpieczenia zdrowotnego (niezale nie od wieku i p ci) (Chalupka, 2010, s. 239). Zaliczki na poczet pokrycia kosztów za osoby o istotnie wy szym ryzyku przyznawane s funduszom na bazie danych historycznych. Nast pnie, po opublikowaniu sprawozda finansowych, nast puje korekta wzgl dem faktycznej szkodowo ci przekraczaj cej 30-krotno przeci tnego kosztu leczenia. W roku 2005 do drogich przypadków zaliczono 0,2% ubezpieczonych. Redystrybucja natomiast dotyczy a 5% zebranych sk adek (Hrobon, Machacek i Julinek, 2005, s. 48). Holandia, mimo najbardziej zaawansowanego systemu wyrównywania ryzyka spo ród badanych krajów (520 tysi cy klas) 5, równie nie zrezygnowa a z systemu wyrównywania szkodno ci. Nale y jednak e podkre li, e sk adka koryguj ca ex post dotyczy tylko niektórych typów kosztów 6 ponoszonych przez zak ad ubezpiecze zdrowotnych. W holenderskim systemie ochrony zdrowia do instrumentów wyrównuj cych szkodowo zaliczane s (Risk adjustment, 2008): retrospektywna korekta liczby osób ubezpieczonych; retrospektywna korekta cznych kosztów; pokrycie nadwy ki szkody 90% kosztów leczenia powy ej 20.000 7 dotyczy tylko kosztów zale nych od produkcji oraz pozosta ych kosztów; Problemy Zarz dzania vol. 11, nr 1 (41), t. 2, 2013 197
Barbara Wi ckowska retrospektywna korekta ogólnych kosztów zak adów ubezpiecze 8 30% kosztów powy ej poziomu zak adanego z prognozach ex ante (dotyczy tylko kosztów zale nych od produkcji); retrospektywna korekta ryzyka finansowego 35% ró nicy kosztów pomi dzy poniesionymi kosztami hospitalizacji zale nymi od produkcji a prognozowanymi kosztami oraz 100% ró nicy kosztów pomi dzy kosztami hospitalizacji niezale nymi od produkcji a prognozowanymi kosztami; siatka bezpiecze stwa 90% nadwy ki kosztów w przypadku, gdy ró nica pomi dzy sk adk ex ante a poniesionymi kosztami na jednego ubezpieczonego przekracza 17,50. W Izraelu nie istnieje klasyczny system wyrównywania szkodowo ci. Jednak e wprowadzono mo liwo, aby organizacje ochrony zdrowia otrzyma y jednorazowe dotacje przys uguj ce na bazie analizy ich sprawozda finansowych (w szczególno ci badane s bud ety przeznaczone na rozwój, marketing i reklam ). System ten obejmuje jedynie 5% ryzyka finansowego organizacji ochrony zdrowia (van de Ven i in., 2003, s. 164). Niemiecki rz d, w pierwszej fazie funkcjonowania systemu ochrony zdrowia bazuj cego na pe nym wyborze pacjenta (tj. od 1997 zob. Drabik, Lungen i Stock, 2011, s. 63) nie zdecydowa si na, równoleg e wobec systemu wyrównywania ryzyka, wprowadzenie systemu wyrównywania szkodowo ci. System ten zosta wprowadzony dopiero wraz z ustaw reformuj c system wyrównywania ryzyka z roku 2001. Celem jej by o udoskonalenie systemu redystrybucji pomi dzy kasami chorych. Zosta y w niej zapisane trzy g ówne dzia ania, jakie zostan podj te w najbli szych latach: (1) stworzenie wspólnoty ryzyka dla wysokokosztownych przypadków (ang. high-expenditure pool), (2) wprowadzenie programów zarz dzania chorob (ang. disease management programmes) dla osób przewlekle chorych, (3) wykorzystanie udzia u w programie zarz dzania chorob jako czynnika wyrównuj cego ryzyko 9. Dodatkowo ustalono, e w roku 2007 zostanie wprowadzony nowy system wyrównywania ryzyka bazuj cy na zachorowaniach, okre lony mianem Morbi-RSA (niem. morbiditätsorientierter Risikostrukturausgleich) (Busse, 2004, s. 61) 10. Wspólnota ryzyka dla wysokokosztownych przypadków mia a na celu wzmocnienie solidaryzmu spo ecznego oraz zmniejszenie zach t do selekcji po stronie kas chorych w ród osób o wysokim ryzyku. Stworzony fundusz pokrywa 60% wydatków na wiadczenia zdrowotne przekraczaj ce kwot 20,450 rocznie na ubezpieczonego. Kwota graniczna by a zwi kszana corocznie wraz ze wzrostem rednich kosztów leczenia. W roku 2004 z funduszu wysokokosztowych przypadków przekazano kasom chorych w ramach redystrybucji 4,6 miliarda euro; dla porównania fundusz wyrównywania ryzyka wyniós wówczas 126 miliardów euro (van de Ven i in., 2007, s. 163). Po wprowadzeniu, w roku 2009, prospektywnego systemu wyrównywania ryzyka rz d podj decyzj o rezygnacji z systemu wyrównywania szkodowo- 198 DOI 10.7172/1644-9584.41.12
Systemy wyrównywania szkodowo ci funkcjonuj ce w bazowych systemach... ci (Gopffarth, 2011, s. 11). Zatem obecnie w Niemczech nie funkcjonuje system wyrównywania szkodowo ci, a ryzyko finansowe le y w ca o ci po stronie kas chorych 11. Od samego pocz tku istnienia powszechnego systemu ochrony zdrowia w Szwajcarii nie wprowadzono w nim mechanizmu wyrównywania szkodowo ci. Zatem ryzyko finansowe zostaje w ca o ci po stronie zak adów (van de Ven i in., 2007, s. 164). Podobnie, mimo bardzo ubogiego systemu wyrównywania ryzyka (34 grupy wyró nione wzgl dem wieku (5-letnie podgrupy) oraz p ci), system ten nie wyst puje równie na S owacji (Szalay i in., 2011, s.74 75). Wnioski Wprowadzenie konkurencji pomi dzy p atnikami trzeciej strony spowodowa o wprowadzenie systemów wyrównywania ryzyka jako mechanizmów gwarantuj cych kontynuacj zasad solidaryzmu spo ecznego w systemie ochrony zdrowia. Jednak e zasady redystrybucji ex ante bazuj na kosztach rednich, zatem gdy profil ryzyka kasy chorych (ogólny czy te w ramach danych klas ryzyka) ró ni si od profilu populacji ubezpieczonych, u danego p atnika mo e wyst pi dodatkowa nadwy ka finansowa lub finansowy niedobór 12. Zatem wyt umaczeniem dla selekcji po redniej po stronie p atnika mo e by zarówno ch uzyskania dodatkowych rodków finansowych, jak i obawa przed wyst pieniem strat. Aby jednak ograniczy bod ce dla stosowania selekcji po redniej, w systemach ochrony zdrowia wdra a si systemy wyrównywania szkodowo ci. Je eli system wyrównywania szkodowo ci ma by swego rodzaju korekt systemu wyrównywania ryzyka, to im skromniejszy system wyrównywania ryzyka, tj. obejmuj cy ma liczb czynników, dziel cy populacj ubezpieczonych na ma liczb klas i tym samym generuj cy znaczn wariancj kosztów w ramach pojedynczej klasy ryzyka, tym bardziej rozbudowany/ hojniejszy powinien by system wyrównywania szkodowo ci. Po przeanalizowaniu sytuacji w siedmiu krajach, w których wyst puje konkurencja trzeciej strony i w których (jako warunek konieczny) równocze nie wyst puje mechanizm redystrybucji ryzyka, nale y stwierdzi, e tez o istnieniu relacji pomi dzy systemem wyrównywania ryzyka oraz systemem wyrównywania szkodowo ci nale a oby odrzuci. Co wi cej, niezmiernie trudno o analiz porównawcz, albowiem zastosowane instrumenty s w zasadzie niezmiernie ró ne. Holandia posiadaj ca, spo ród badanych krajów, najbardziej zaawansowany pod wzgl dem liczby klas ryzyka system wyrównania ryzyka (6 rodzajów czynników, 520 tysi cy klas), nadal wykorzystuje rozbudowany, równie najbardziej ze wszystkich analizowanych krajów, system wyrównywania szkodowo ci. Wyst puje tutaj wiele równolegle funkcjonuj cych rozwi za dopowiadaj cych obu typom nieproporcjonalnych umów reasekuracyjnych wyko- Problemy Zarz dzania vol. 11, nr 1 (41), t. 2, 2013 199
Barbara Wi ckowska rzystywanych na komercyjnym rynku ubezpiecze zdrowotnych. Ponadto rodzaj wsparcia jest ró ny dla ró nych typów kosztów. Niemcy, natomiast, drugi kraj pod wzgl dem liczby klas ryzyka w systemie redystrybucji (4 rodzaje czynników, prawie 25,5 tysi ca klas) 13, zdecydowa y si wprowadzi system wyrównywania szkodowo ci jako element przej ciowy do czasu wprowadzenia nowego systemu wyrównywania ryzyka bazuj cego na zachorowaniach Morbi-RSA (niem. morbiditätsorientierter Risikostrukturausgleich). By mo e przyczyn wej cia w ycie tej decyzji, a tym samym likwidacji systemu wyrównywania szkodowo ci, by y stosunkowo niskie rodki przekazywane w ramach tego systemu, co z kolei by o wynikiem niskiej wariancji kosztów w ramach poszczególnych klas ryzyka. W Czechach system wyrównywania szkodowo ci jest analogiczny do umowy nadwy ki szkody z 20% udzia em w asnym. Z kolei w Belgii wyst puje rozwi zanie analogiczne do nieoprocentowanej po yczki bankowej po czone z umow nadwy ki szkodowo ci, lecz w odró nieniu od klasycznej umowy dolny layer, zamiast do kwoty powi zanej z finansami danej organizacji zdrowia, odnosi si do globalnego bud etu na ochron zdrowia. Zupe nie szcz tkowy, bo odnosz cy si jedynie do 5% kosztów organizacji ochrony zdrowia, system wyrównania szkodowo ci wyst puje w Izraelu. Z kolei w krajach, w których system wyrównywania ryzyka jest bardzo podstawowy, Szwajcaria (wiek, p e, kanton) oraz Czechy (wiek, p e ) 14, ca o ryzyka finansowego ponosz kasy chorych. Podsumowuj c, cztery z siedmiu badanych krajów (Holandia, Belgia, Czechy, Izrael) posiadaj system wyrównywania szkodowo ci. Nale y jednak e podkre li fakt, e wszystkie systemy maj wbudowany pewien poziom udzia u w asnego p atnika. W skrajnych wypadkach przyjmuje on warto 95% Izrael czy 70% Holandia (w przypadku niektórych typów kosztów). Wprowadzenie udzia u w asnego ma na celu eliminacj eksplozji kosztów w przypadku przekroczenia przez nie dolnej warto ci limitu. W przeciwie stwie do przeprowadzonego wnioskowania teoretycznego, krajami, które wdro y y system wyrównywania szkodowo ci nie s te o najni szej liczbie klas ryzyka w redystrybucji ex ante. Niestety autorce nie uda o si pozyska danych na temat wariancji rednich kosztów w poszczególnych klasach ryzyka pomi dzy p atnikami trzeciej strony, co mog oby wyja ni (w przypadku niskich warto ci) brak przes anek do wdro enia systemów wyrównania szkodowo ci w tych krajach. Jednak e, je eli system wyrównywania szkodowo ci nie by historycznie wdro ony wraz z mechanizmem wyboru p atnika trzeciej strony przez pacjenta i konkurencj pomi dzy tymi p atnikami, to istnieje ryzyko, e p atnicy o lepszym profilu ryzyka b d blokowa wprowadzenie jakichkolwiek zmian zarówno w systemie wyrównywania ryzyka, jak i w systemie wyrównywania szkodowo ci, jak to mia o miejsce na przyk ad w Szwajcarii (van de Ven, 2007) czy Izraelu (Rice i Smith, 1999, s. 52). Z tego wzgl du wprowadzenie tych systemów i de facto konkurencji pomi dzy p atnikami 200 DOI 10.7172/1644-9584.41.12
- Przypisy 1 underwritingu 2 3-4 6-7 - 11
Barbara Wi ckowska 12 W klasycznych rozwi zaniach ubezpieczeniowych odzwierciedleniem tego faktu jest poziom wyniku z dzia alno ci technicznej (tzw. zysk techniczny/strata techniczna). 13 Wi cej na temat systemów wyrównywania ryzyka patrz: Wi ckowska 2012. 14 Ibidem. Bibliografia Bryndova, L., Pavlokova, K., Roubal, T., Rokosova, M., Gaskins, M. i van Ginneken, E. (2009). Czech Republic: Health system review, Health Systems in Transition. European Observatory on Health Systems and Policies, 11(1). Busse, R. (2004). Disease Management Programs in Germany s statutory health insurance system. Health Affairs, 23(3), 56 67. Chalupka, R. (2010). Improving risk adjustment in the Czech Republic. Prague Economic Papers, 3, 236 250. Drabik, A., Lungen, M. i Stock, S. (2011). Risk adjustment in the German health insurance system does the risk compensation system leave any incentives for risk selection?. Journal of Health Policy, Insurance and Management, VIII/I, 63 76. Gaskins, M. i Busse, R. (2009). Morbidity-based risk adjustment in Germany. Long in coming, but worth the wait?. Eurohealth, 15(3), 29 32. Gopffarth, D. (2011). Risk adjustment in Germany. Referat wyg oszony na: Risk adjustment conference, London. Pozyskano z: http://www.nuffieldtrust.org.uk/talks/slideshows/ dirk-gopffarth-risk-adjustment-germany. Gress, S., Focke, A., Hessel, F. i Wasem, J. (2006). Financial incentives for disease management programmes and integrated care in German social health insurance. Health Policy, 78, 295 305. Hrobo, P., Machá ek, T. i Julínek, T. (2005). Health care Reform for the Czech Republic in the 21st Century. Prague. Kutzin, J., Cashin, Ch. i Jakab, M. (red.). (2010). Implementin Health Financing Reform. Lessons from countries in transition. European Observatory on Health Systems and Policies. Kutzin, J., Shishkin, S., Bryndova, L., Schneider, P. i Hrobon, P. (2010a). Reforms in the pooling of funds. W: J. Kutzin, Ch. Cashin i M. Jakab (red.), Implementin Health Financing Reform. Lessons from countries in transition. European Observatory on Health Systems and Policies. Lamers, L.M., van Vilet, R.C.J.A. i Van de Ven, W. (2003). Risk adjusted premium subsidies and risk sharing: key elements of the competitive sickness fund market in the Netherlands. Health Policy, 65, 49 62. Paolucci, F. i Stoelwinder, J. (2011). Risk-equalisation in health insurance markets: Models and international experience. Australian Centre For Health Research. Paris, V., Devaux, M. i Wei, L. (2010). Health Systems Institutional Characteristics. A survey of 29 OECD countries. OECD Health Working Papers No. 50, France: OECD. Rice, N. i Smith, P. (1999). Approaches to capitation and risk adjustment in health care: an international survey. New York: Centre for Health Economics, The University of York. Risk adjustment under the Health Insurance Act in the Netherlands. (2008). Ministry of Health, Welfare and Sport, lipiec. Schokkaert, E. i Van de Voorde, C. (2003). Belgium: risk adjustment and financial responsibility in a centralized system. Health Policy, 65, 5 19. Szalay, T., Pazitny, P., Szalayova, A., Frisova, S., Morvay, K., Petrovic, M. i van Ginneken, E. (2011). Slovakia. Health system review. Health Systems in Transition, 13(2), European Observatory on Health Systems and Policies. 202 DOI 10.7172/1644-9584.41.12
Systemy wyrównywania szkodowo ci funkcjonuj ce w bazowych systemach... Van Barneveld, E.M.L.M., Lamers, R.C.J.A., van Vliet, W.P.M.M. i van de Ven, W. (2001). Risk sharing as a supplement to imperfect capitation: a tradeoff between selection and efficiency. Journal of Health Economics, 20(2), 147 168. Van de Ven, W., Beck, K., Buchner, F., Chernichovsky, D., Gardiol, L., Holly, A., Lamers, L.M., Schokkaert, E., Shmueli, A., Spycher, S., van de Voorde, C., van Vilet, R.C.J.A., Wasem, J. i Zmora, I. (2003). Risk adjustment and risk selection on the sickness fund insurance market in five European countries. Health Policy, 65, 75 98. Van de Ven, W., Beck, K., van de Voorde, C., Wasem, J. i Zmora, I. (2007). Risk adjustment and risk selection in Europe: 6 years later. Health Policy, 83, 162 179. Wi ckowska, B. (2009). Partnerstwo publiczno-prywatne w zastosowaniu ubezpiecze w systemie zabezpieczenia zdrowotnego przyk ad Holandii. Wiadomo ci Ubezpieczeniowe, 1, 151 170. Wi ckowska, B. (2010). Konkurencja mi dzy p atnikami w bazowym systemie zabezpieczenia zdrowotnego, Sprawne Pa stwo. Program. Warszawa: Ernst&Young. Problemy Zarz dzania vol. 11, nr 1 (41), t. 2, 2013 203