Europejskie Seminarium Informacyjne nt. Bezpieczeństwa Zabawek 2012: Najczęściej zadawane pytania 1. W jaki sposób można stwierdzić, czy produkt jest zabawką? Jak odróżnić produkt promocyjny od zabawki? Definicja zabawki określona w Dyrektywie ws. bezpieczeństwa zabawek (TSD) musi zawsze stanowić podstawę decydowania o tym, czy produkt jest zabawką, czy nie. Załącznik I wymienia produkty, które nie są uznawane za zabawki, ale które można z zabawkami pomylić. Ponieważ wyliczenie wszystkich produktów, których nie uznaje się za zabawki byłoby niemożliwe, lista nie jest wyczerpująca. Nie należy jednak wyciągać z tego odwrotnych wniosków jeśli określonego produktu nie ma na liście, nie oznacza to wcale, że można go automatycznie uznać za zabawkę. Aby produkt został uznany za zabawkę w świetle Dyrektywy, producent musi odpowiednio określić jego wartość dla określonego rodzaju zabawy. Deklaracja producenta dotycząca przeznaczenia produktu stanowi kryterium, które należy wziąć pod uwagę, ponieważ zawarte jest ono w samym sformułowaniu. Uważa się, że oczekiwane przeznaczenie zgodne z rozsądkiem ma większe znaczenie niż deklaracja przeznaczenia składana przez producenta. Jeśli producent oznacza produkt jako przedmiot nie będący zabawką, musi to zostać uzasadnione. Dokument informacyjny nr 4 dostarcza dalszych kryteriów informacyjnych, które należy uwzględnić klasyfikując produkt jako zabawkę. Ponadto szereg dokumentów informacyjnych przygotowano w celu przeprowadzania klasyfikacji określonych produktów. 2. Co stanie się, jeśli podmiot gospodarczy nie dostarczy wymaganych informacji władzom? Jeśli wymagane informacje nie są dostępne i/lub nie zostały dostarczone, organ nadzorczy może wymagać od producenta zlecenia testów zabawki jednostce notyfikowanej na koszt własny w określonym czasie w celu zweryfikowania zgodności z normami zharmonizowanymi i podstawowymi wymaganiami bezpieczeństwa. Jeśli nadal występuje brak zgodności, władze podejmują odpowiednie kroki prowadzące do ograniczenia lub zakazu udostępniania zabawki lub też odwołują lub wycofują ją z rynku. Jeśli producenci, importerzy i dystrybutorzy nie spełnią wymagań Dyrektywy, państwa członkowskie mają również możliwość nałożenia kary. 3. Co podmiot gospodarczy powinien zrobić, jeżeli sądzi, że zabawka nie spełnia kryteriów zgodności? Dyrektywa ws. bezpieczeństwa zabawek (TSD) przewiduje, że podmiot gospodarczy, który uważa lub ma powód, aby sądzić, że zabawka wprowadzona przez ten podmiot na rynek nie spełnia wymagań właściwych przepisów zharmonizowanych Wspólnoty, powinien bezzwłocznie podjąć działania naprawcze, niezbędne do spełnienia tych wymagań przez zabawkę, a w razie potrzeby, do jej wycofania lub odwołania z rynku. Wymaga ona również, aby gdy wydaje się to stosowne w stosunku do zagrożeń, które stwarza zabawka, podmioty gospodarcze powinny, w celu ochrony zdrowia i życia konsumentów, przeprowadzić wybiórcze testy sprzedawanych zabawek. Powinny także zbadać i w razie potrzeby założyć rejestr reklamacji, zabawek niespełniających kryteriów zgodności i zwrotów zabawek. 4. Czy zabawka powinna zawierać dane kontaktowe producenta? 1
Dyrektywa ws. bezpieczeństwa zabawek (TSD) zobowiązuje producenta do umieszczenia swojej nazwy, zarejestrowanej nazwy handlowej lub zarejestrowanego znaku handlowego i adresu kontaktowego na zabawce lub, jeśli to nie jest możliwe, na opakowaniu lub dokumencie dołączonym do zabawki. Producent ma obowiązek wskazać przynajmniej jeden adres, pod którym można się z nim skontaktować. Nie musi to być adres rzeczywistego prowadzenia działalności przez producenta. Adres, pod którym można się skontaktować z producentem, może być adresem jego autoryzowanego przedstawiciela, jeśli wyjaśnienie: Reprezentowany przez jest dodane. Postanowienie to nie zabrania również podawania przez producenta innych adresów pod warunkiem, że wyraźnie wskazany został choć jeden adres do kontaktu. Adres powinien zwykle zawierać ulicę i numer domu lub skrzynkę pocztową i jej numer oraz kod pocztowy i miasto. Jako informację dodatkową podać można adres strony internetowej. 5. W jaki sposób producent może określić wiek dzieci, dla których dana zabawka jest przeznaczona? Kto nadzoruje decyzje producenta? Raport CEN CR 14379 Klasyfikacja zabawek dostarcza wytycznych, dotyczących sposobu dopasowywania charakterystyki zabawek do wieku dziecka. O ile raport zawiera wykaz funkcji, charakterystyk i przykładów, to jednak niektóre zabawki mogą wywoływać dyskusje i Dokument informacyjny nr 11 (Zabawki przeznaczone dla dzieci w wieku powyżej lub poniżej 36 miesięcy) dane klasyfikacyjne dla dzieci w wieku powyżej lub poniżej 3 lat. Dostępny jest również dokument Wytyczne CPSC ws. ustalania wieku wydany w roku 2002 i inne dokumenty informacyjne. Władze odpowiedzialne za nadzór rynku korzystają z tych samych wytycznych w celu zagwarantowania zgodności i kontroli decyzji producenta. 6. Czy jeśli ktoś wprowadza zmiany do zabawki, należy uznać go za producenta? Na importerze lub dystrybutorze, który modyfikuje produkt i w ten sposób zmienia jego zgodność, ciąży zobowiązanie i odpowiedzialność producenta i jest on odpowiedzialny za zgodność produktu z wymaganiami obowiązujących przepisów. Nie musi on przedstawiać szczegółowych danych na cle, chyba że na żądanie, ale jego obowiązkiem jest posiadanie aktualnej dokumentacji technicznej, która uwzględnia zmiany wprowadzone w zabawce. 7. W jaki sposób producenci mogą dostarczać pełną dokumentację wykazującą spełnienie wszystkich kryteriów bezpieczeństwa? Dokumentacja techniczna powinna obejmować następujące elementy, które potwierdzają, że zabawka spełnia wymagania Dyrektywy ws. bezpieczeństwa zabawek (TSD) i przeszła niezbędne testy. Postanowienia powiązane Sugerowana treść Załącznik IV (a) Opis projektu i konstrukcji; Wykaz elementów składowych i materiałów; Karty charakterystyki Załącznik IV (b) Karty charakterystyki Art 18 Załącznik IV (c) Procedura oceny zgodności Art 4 (2) Art 6 (2) Art 19 Załącznik III i IV (d), Art 15 Deklaracja zgodności WE (DoC) Załącznik IV (e) Adres producenta i magazynu Załącznik IV (f) Dokumenty przedłożone jednostce 2
Załącznik IV (g) Art 4 (4), Art 19 (2) Załącznik IV (h) notyfikowanej Raporty z testów, zgodność danych z produkcji seryjnej Szczegóły badań WE; Zgodność szczegółów z produkcji seryjnej Serwis internetowy Komisji Europejskiej udostępnia szablon deklaracji zgodności (DoC) we wszystkich oficjalnych językach Unii Europejskiej, a Załącznik IV Dyrektywy ws. bezpieczeństwa zabawek (TSD) zawiera spis wszystkich dokumentów wymaganych w ramach dokumentacji technicznej, niezbędnych do przeprowadzenia oceny. 8. Czy importera zobowiązanego do dołączenia instrukcji w języku lokalnym należy traktować jak producenta? Opatrzenie etykietą opakowania detalicznego nie stanowi modyfikacji produktu i dlatego importer nie jest traktowany jak producent. Importer zostaje uznany za producenta, jeśli zmodyfikuje zabawkę w sposób, który wpływa na jej zgodność z wymaganiami, np. zmieni materiały, kolor, kryterium wieku, itp. lub też, jeśli wprowadzi zabawkę na rynek pod swoją nazwą lub znakiem handlowym. 9. Do jakiego rodzaju podmiotu gospodarczego należy zaliczyć importera, który sprzedaje partie produktów dystrybutorowi na Dalekim Wschodzie? Zgodnie z Dyrektywą ws. bezpieczeństwa zabawek (TSD) pod pojęciem importera kryje się każda osoba fizyczna lub prawna ustanowiona w obrębie Unii Europejskiej, która wprowadza zabawkę z krajów trzecich na rynek Unii Europejskiej. Ponieważ działanie to nie dotyczy wprowadzania na rynek Unii Europejskiej, nie podlega ono prawodawstwu UE. 10. Czy babcię, która kupuje zabawkę za granicą i przywozi ją do Unii Europejskiej, należy uznać za importera? Importerem (osobą odpowiedzialną za wprowadzenie na rynek), w rozumieniu Dyrektyw nowego podejścia oraz według definicji Dyrektywy ws. bezpieczeństwa zabawek (TSD), jest każda osoba fizyczna lub prawna ustanowiona w obrębie Unii Europejskiej, która wprowadza zabawkę z krajów trzecich na rynek Unii Europejskiej. Dlatego też babcię można by uznać za importera wyłącznie, gdyby wprowadzała przywieziony produkt na rynek Unii Europejskiej. 11. Jakie obowiązki mają importerzy zabawek używanych? Dyrektywa ws. bezpieczeństwa zabawek (TSD) nie zawiera zapisów odnoszących się konkretnie do zabawek używanych. Dyrektywa ws. bezpieczeństwa zabawek (TSD) obejmuje zabawki wprowadzane na rynek od dnia 20 lipca 2011 r. Jeśli używana zabawka została wprowadzona na rynek Unii Europejskiej przed tym dniem, Dyrektywa ws. bezpieczeństwa zabawek (TSD) jej nie dotyczy. Jeśli jednak zabawka pochodzi spoza Unii Europejskiej i została wprowadzona na rynek UE po raz pierwszy, wówczas obowiązują postanowienia Dyrektywy ws. bezpieczeństwa zabawek (TSD). Importerzy zabawek używanych mają takie same zobowiązania, jak importerzy innych zabawek. Przepisy nie rozróżniają wymagań dla zabawek nowo wyprodukowanych i używanych obie kategorie muszą posiadać odpowiednią dokumentację i niezbędne oznakowanie. 12. Jak można sprawić, aby chińscy uczestnicy łańcucha dostaw spełniali wymagania? Jakie są obowiązki importera w przypadku braku zgodności? Zarówno ogólny dokument wyjaśniający wytyczne jak i wytyczne dotyczące dokumentacji technicznej dostępne są w serwisie Chiński, co powinno pomóc chińskim dostawcom w 3
spełnieniu wymagań. Importer, który uważa lub ma powód, aby sądzić, że zabawka wprowadzona na rynek nie spełnia wymagań właściwych przepisów UE, powinien bezzwłocznie podjąć działania naprawcze, niezbędne do spełnienia przez zabawkę tych wymagań, a w razie potrzeby, do jej wycofania lub odwołania z rynku. Ponadto w przypadku, gdy zabawka stwarza zagrożenie, importer powinien niezwłocznie poinformować o tym fakcie kompetentne władze kraju członkowskiego, w którym zabawka została wprowadzona do obrotu. Mają oni obowiązek przedstawienia szczegółowych danych, w szczególności dotyczących braku zgodności i wszelkich podjętych działań naprawczych. Komisja Europejska i organizacja Toy Industries of Europe przeprowadziły wiele kampanii edukacyjnych dotyczących Dyrektywy ws. bezpieczeństwa zabawek w Chinach, aby pomóc lokalnym podmiotom gospodarczym w poznaniu i spełnianiu wymagań. 13. Jeśli firma wytwarzająca produkt za zagranicą przestaje prowadzić działalność, czy wówczas odpowiedzialny jest importer? Co stałoby się w takich przypadku, jeśli importer zostałby formalnie poproszony o dostarczenie dokumentacji technicznej, ale nie miałby tych zapisów, ponieważ dostawca przestał istnieć? Importer ma wiele zobowiązań i dlatego odpowiada on prawnie, jeśli nie jest w stanie spełnić, między innymi, następujących wymagań. Importer musi zadbać o to, aby producent dysponował dokumentacją techniczną, którą będzie na życzenie udostępniał przez dziesięć lat od wprowadzenia ostatniej zabawki na rynek. Importer może tego dokonać, uzyskując deklarację producenta poświadczającą posiadanie przez niego tej dokumentacji. Jeśli importer wcześniej odwiedził producenta, fakt ten zostanie odnotowany i może zostać wykorzystany do udokumentowania tych stosunków organowi władzy i ewentualnego odrzucenia wszelkiej odpowiedzialności prawnej. Jeśli dokumentacji technicznej nie można dostarczyć, organ władzy uzna to za formalny brak zgodności, co może prowadzić do konieczności podjęcia działań naprawczych. Importer ma obowiązek, na uzasadnione żądanie właściwego organu krajowego, dostarczyć im wszelkich informacji i dokumentację niezbędną do zademonstrowania zgodności zabawki w języku łatwo zrozumiałym przez ten organ. Mają oni obowiązek współpracy z tym organem, na jego żądanie, w zakresie wszelkich działań mających na celu wyeliminowanie zagrożenia stwarzanego przez zabawki, które zostały przez nich wprowadzone na rynek. 14. Czy firma posiadająca swoją własną markę, ale importująca również produkty z Chin pod inną marką jest importerem/dystrybutorem tych produktów? Firma, która importuje zabawkę pod inną marką jest importerem w świetle Dyrektywy ws. bezpieczeństwa zabawek (TSD). Firma lub osoba, która wytwarza zabawkę jest jej producentem. Umowa prawna pomoże to wyjaśnić. 15. Czy do obowiązków importera lub dystrybutora należy tłumaczenie instrukcji? Zgodnie z Dyrektywą ws. bezpieczeństwa zabawek importer powinien dopilnować, aby do zabawki dołączona był instrukcja i informacje dotyczące bezpieczeństwa w języku lub językach łatwo zrozumiałych przez konsumentów, zgodnie z ustaleniami w danym państwie członkowskim. Dlatego też do obowiązków importera lub dystrybutora należy tłumaczenie instrukcji. 16. Czy od dystrybutora oczekuje się, aby sprawdził, czy sprzedawane produkty posiadają znak CE lub piktogramy ostrzegawcze? 4
Dystrybutor powinien działać z należytą starannością i posiadać podstawową wiedzę na temat obowiązujących wymagań prawnych. Powinien wiedzieć, na przykład, które produkty muszą posiadać znak CE, jakie informacje muszą towarzyszyć produktowi, jakie są wymagania dotyczące języka instrukcji lub innych dołączanych dokumentów i co powoduje, że produkt traci zgodność. Dystrybutor nie może dostarczać produktów, gdy wie lub, w przypadku których powinien założyć, na podstawie dostępnych informacji i wiedzy zawodowej, że nie spełniają wymagań prawnych. Dystrybutor powinien współpracować w podejmowaniu działań mających na celu zapobieganie lub minimalizację niebezpieczeństwa wprowadzenia na rynek zabawek niespełniających kryteria zgodności. 17. W jaki sposób dystrybutor powinien sprawić, aby wymagana dokumentacja była dostępna? Dystrybutor nie musi dysponować deklaracją zgodności (DoC) ani dokumentacją techniczną, musi jednak być w stanie, na uzasadnione żądanie właściwego organu, dostarczyć wszystkie informacje i dokumentację niezbędną do zademonstrowania zgodności zabawki. Dystrybutor musi również być stanie zidentyfikować producenta, jego autoryzowanego przedstawiciela (jeśli występuje), importera lub osobę, która dostarczyła mu ten produkt, aby pomóc organom nadzoru w ich wysiłkach mających na celu otrzymanie deklaracji zgodności (DoC) i niezbędnych części dokumentacji technicznej. 18. Odnosząc się do obowiązków dystrybutora, a konkretnie Artykułu 7, paragraf 2 Dyrektywy ws. bezpieczeństwa zabawek (TSD), jakie dokumenty uważane są za wymagane? Wprowadzając zabawkę na rynek, dystrybutor musi dopilnować, aby zabawka została opatrzona stosownym oznakowaniem zgodności i towarzyszyły jej wymagane dokumenty, instrukcje i informacje bezpieczeństwa w odpowiednim języku. Termin wymagane dokumenty odnosi się do wszystkich dokumentów, które muszą towarzyszyć samej zabawce. Zgodnie z Dyrektywą ws. bezpieczeństwa zabawek (TSD) do dokumentów tych należą informacje bezpieczeństwa, instrukcje i ostrzeżenia. Dystrybutor musi również dopilnować, aby producent i/lub importer spełniali swoje zobowiązania. Innymi słowy, dystrybutor ma obowiązek zweryfikować obecność nazwy, nazwy firmowej i adresu, pod którym można skontaktować się z producentem i/lub importerem na zabawce lub na jej opakowaniu, a jednocześnie, czy wszystkie elementy ułatwiające identyfikację, takie jak numer partii, numer seryjny lub inne elementy zostały podane na zabawce. 19. Co ma zrobić dystrybutor, jeśli producent nie poda swojego adresu? Czy dystrybutor powinien podać swój adres? Dystrybutor nie ma obowiązku podawania swojego adresu, ma jednak obowiązek sprawdzenia, czy producent podał swój adres. Jeśli dystrybutor zauważył, że producent nie podał swojego adresu, powinien poinformować producenta, że wypuścił produkt, który nie spełnia wymagań Dyrektywy ws. bezpieczeństwa zabawek (TSD). 20. Czy dystrybutorzy mogą poprosić o dostarczenie dokumentacji technicznej? Dyrektywa ws. bezpieczeństwa zabawek (TSD) nie nakłada na producentów obowiązku dostarczania dokumentacji technicznej żadnemu innemu podmiotowi gospodarczemu. Prawo zażądania dostarczenia dokumentacji technicznej mają wyłącznie władze kraju członkowskiego. Na uzasadnione żądanie władz, dystrybutor ma obowiązek przedstawienia tych informacji i dlatego musi poprosić producenta o dostarczenie tej dokumentacji władzom. 21. Pakiet danych technicznych dotyczy produktu czy partii? 5
Pakiet danych technicznych dotyczy produktu, ale jeśli firma dysponuje wewnętrzną kontrolą produkcji, powinna ona stanowić część dokumentacji technicznej. Na przykład, jeśli firma poddaje testom każdą partię farby na obecność ołowiu, raporty z tych testów można dołączyć do dokumentacji technicznej. 22. Czy to prawda, że tylko część dokumentacji jest wymagana, gdy istnieją wątpliwości co do zgodności zabawki? Jeśli władze prowadzące nadzór rynku mają wątpliwości dotyczące zgodności zabawki, mogą zażądać od producenta dostarczenia dokumentacji technicznej lub przetłumaczenia odpowiednich jej części Władze powinny określić naturę swoich wątpliwości dotyczących zgodności zabawki, jak również części lub aspekty zabawki, które należy zbadać. Należy zażądać jedynie tej części technicznej dokumentacji, która jest niezbędna do przeprowadzenia badań, aby nie stwarzać nieproporcjonalnych obciążeń dla producenta. Żądanie powinno określać termin odbioru żądanych dokumentów, który powinien wynosić 30 dni. Krótszy termin można podać wtedy, gdy organ krajowy uzasadni przyczynę takiego przyspieszonego trybu w oparciu o bezpośrednie poważne zagrożenia. Cel takich działań jest dwojaki: Z jednej strony, zapewnienie odpowiednich elementów dokumentacji technicznej umożliwia producentowi wyjaśnienie działań, które podjął, aby uporać się z zagrożeniami towarzyszącymi zabawce, aby spełniała ona wymagania Dyrektywy ws. bezpieczeństwa zabawek (TSD). Z drugiej strony, badanie tych dokumentów pomaga władzom nadzorującym rynek w zakończeniu postępowania i oddaleniu lub potwierdzeniu wątpliwości dotyczących zgodności danej zabawki z wymaganiami. 23. Czy importer/dystrybutor może przetłumaczyć specyfikację techniczną? Zgodnie z wymaganiami Dyrektywy ws. bezpieczeństwa zabawek (TSD) tylko producent powinien dostarczać tłumaczenie odpowiednich części dokumentacji technicznej na język danego państwa członkowskiego po uzasadnionym żądaniu wystosowanym ze strony organu nadzoru danego państwa członkowskiego. 24. W jakich sytuacjach władze proszą o dostarczenie dokumentacji technicznej? Dla każdego produktu sprzedawanego w Europie? Czy dokumentacja obejmuje raporty z testów? Ile czasu ma firma na przedstawienie informacji? Władze mogą poprosić o specyfikację techniczną dla każdego z produktów lub istotnych jego części. Dokumentacja ta obejmuje raporty z testów. Władze państwa członkowskiego poproszą o wgląd w dokumentację w przypadku, gdy występują wątpliwości co do zgodności produktu z wymaganiami. Dokumentację techniczną należy udostępnić w ciągu 30 dni, jeżeli nie zostanie ustalony krótszy termin w uzasadnionych przypadkach poważnego lub bezpośredniego zagrożenia. Termin może zostać przedłużony, w przypadku uzasadnionych przyczyn. 25. Kto ma obowiązek posiadania deklaracji zgodności? Przed wprowadzeniem produktu na rynek, producent musi sporządzić deklarację zgodności (DoC). W ten sposób producent zaświadcza i przyjmuje odpowiedzialność za zgodność zabawki z podstawowymi wymaganiami Dyrektywy ws. bezpieczeństwa zabawek (TSD). Producent, jego autoryzowany przedstawiciel ustanowiony w UE (jeśli istnieje) i importer mają obowiązek przechowywania deklaracji zgodności (DoC) przez dziesięć lat od wprowadzenia zabawki na rynek. Dystrybutor, na uzasadnione żądanie, musi być stanie dostarczyć deklarację zgodności (DoC) właściwemu organowi. 26. Czy deklarację zgodności można wykorzystywać do różnych produktów? Czy muszą one podlegać tym samym normom lub być sprzedawane w tym samym czasie? 6
Jednej deklaracji zgodności (DoC) nie można wykorzystywać dla dwóch całkowicie różnych produktów. Zgodnie z wymaganiami Dyrektywy ws. bezpieczeństwa zabawek (TSD) deklaracja zgodności (DoC) wymagana jest dla każdej zabawki wprowadzanej na rynek UE. W Dyrektywie ws. bezpieczeństwa zabawek (TSD) brak jest zapisów, które zabraniają, aby jeden dokument deklaracji zgodności odnosił się do więcej niż jednej zabawki (deklaracja łączona). Jednakże wszystkie zabawki wymienione w deklaracji zgodności (DoC muszą być zgodne z tym samym zestawem norm i przepisów zharmonizowanych. Niedozwolone jest zamieszczanie list norm zharmonizowanych lub przepisów, które nie dotyczą produktu, jako obowiązujących. Deklaracja zgodności (DoC) musi zawierać unikalny identyfikator zabawki, który odnosi się do identyfikowalności zabawki. 27. Czy istnieje obowiązek podpisywania deklaracji zgodności? Producent ma obowiązek podpisania deklaracji zgodności (DoC), ponieważ w ten sposób potwierdza spełnianie przez zabawkę wymagań Dyrektywy ws. bezpieczeństwa zabawek (TSD) przed wprowadzeniem zabawki na rynek. 28. Czy importer może sporządzać deklarację zgodności? Obowiązek sporządzania deklaracji zgodności (DoC) ciąży na producencie. Jednak, jeśli producent, na mocy pisemnego upoważnienia, wyznaczył autoryzowanego przedstawiciela, może on sporządzić deklarację zgodności (DoC). Jeśli importer został mianowany autoryzowanym przedstawicielem producenta, wówczas autoryzowany przedstawiciel, a w tym przypadku importer, będzie mógł sporządzić deklarację zgodności (DoC). 29. W jakim okresie władze oczekują od dystrybutora dostarczenia deklaracji zgodności? Deklarację zgodności (DoC) należy przedłożyć organowi nadzoru rynku bezpośrednio po otrzymaniu uzasadnionego żądania. Dokumentację techniczną należy udostępnić w ciągu 30 dni, jeżeli nie zostanie ustalony krótszy termin w uzasadnionych przypadkach poważnego lub bezpośredniego zagrożenia. 30. Co kryje się pod terminem norma zharmonizowana? Normy zharmonizowane to normy europejskie, które zostały przyjęte przez europejskie organizacje normalizacyjne, przygotowane zgodnie z Ogólnymi wytycznymi uzgodnionymi pomiędzy Komisją Europejską a europejskimi organizacjami normalizacyjnymi i na podstawie upoważnienia wydanego przez Komisję po konsultacji z krajami członkowskimi. Odniesienia do tych norm są publikowane w Oficjalnym Dzienniku Unii Europejskiej. Patrz: http://ec.europa.eu/enterprise/sectors/toys/standards/index_en.htm 31. Jeśli normy chemiczne nie są dostępne, co w takiej sytuacji powinien zrobić producent? Rozdział dotyczący wykonywania chemicznej oceny bezpieczeństwa w dokumencie z informacjami o dokumentacji technicznej wyjaśnia, w jaki sposób należy postępować, gdy normy nie są dostępne lub, gdy nie obejmują konkretnego zagrożenia chemicznego. 32. Informacje dotyczące chromu VI: w jaki sposób możemy przygotować produkty do spełniania ograniczeń, gdy nie wiemy jak je ocenić? Sposób oznaczania poziomu migracji chromu VI jest problematyczny. Ostateczna wersja normy EN71-3 (migracja określonych pierwiastków) zawiera metody oznaczania poziomów wszystkich substancji oprócz chromu VI w płynnych/kleistych i suchych/kruchych materiałach zabawek. Jest tak dlatego, że laboratorium, któremu zlecono opracowanie metod nie było w 7
stanie poradzić sobie z opracowaniem metody wykrywania chromu VI przy wymaganych bardzo niskich poziomach zawartości (np. 0,05 ppm w płynnych/kleistych materiałach zabawek), ponieważ najniższy dostępny limit wykrywalności był na poziomie 2 ppm. W międzyczasie laboratorium udało się opracować metodę badawczą migracji chromu VI, która jednak nadal wymaga potwierdzenia. Limity ze starej Dyrektywy nadal obowiązują aż do momentu wprowadzenia w życie nowych limitów (20 lipca 2013r.). Istnieje możliwość, że pomiar migracji chromu VI na poziomie ustalonym w Dyrektywie dla dwóch powyższych kategorii materiałów będzie niewykonalny. Producenci powinni jednak mimo tego wykonywać oceny bezpieczeństwa, aby ustalić prawdopodobieństwo obecności chromu VI i powinno to pomóc w określeniu, czy materiał zabawki spełnia wymagania pod kątem limitów zawartości chromu VI. Łączony pomiar migracji chromu III i VI również może okazać się pomocny w określeniu, czy materiał zabawki spełnia wymagania. W ocenie wykorzystywać można również alternatywne metody, takie jak oznaczanie zawartości całkowitej. 33. Czy odpowiednie testy dla substancji CMR (rakotwórczych, mutagennych, szkodliwie działających na rozrodczość) lub zapachów będą gotowe do roku 2013? Jak do tej pory nie opracowano normy CEN. Dyrektywa ws. bezpieczeństwa zabawek (TSD) wymaga jednak przedstawiania zestawień materiałowych, z wykazem wszystkich materiałów i substancji chemicznych oraz ich stężenia w materiale zabawki. Dokumenty te sporządza i przechowuje w pakiecie specyfikacji technicznych producent. Są one wykorzystywane przez producentów do wykonywania ocen bezpieczeństwa chemicznego i do zapewniania zgodności z wymaganiami Dyrektywy ws. bezpieczeństwa zabawek (TSD) w zakresie oceny obecności substancji i zapachów CMR. Jeśli producent chce zagwarantować, że materiał zabawki spełnia wymagania Dyrektywy ws. bezpieczeństwa zabawek (TSD) dla danej substancji (na przykład DEHP, zabroniony ftalan, który jest substancją CMR), zawsze może zlecić badanie materiałów przy użyciu metod opracowanych przez laboratoria. 34. Czy substancje z listy substancji wzbudzających szczególnie duże obawy (SVHC) będą zakazane w nowej Dyrektywie wchodzącej w życie w wyniku wprowadzenia zakazu stosowania substancji CMR? Tak, zakaz ten obowiązuje dla tych substancji wzbudzających szczególnie duże obawy (SVHC), które są substancjami CMR, jeśli nie stanowią one części, do których nie ma dostępu, i, jeśli występują w stężeniach równych lub mniejszych niż stężenia ustalone w Przepisach dotyczących pakowania, etykietowania i klasyfikacji (WE) nr 1272/2008 (CLP) lub w przypadku decyzji UE dopuszczającej ich obecność (na przykład, Załącznik II, część III, punkt 4 w substancjach CMR). 35. W jaki sposób można sprawić, że zabawka jest zgłaszana w systemie RAPEX tylko wtedy, jeśli stwarza poważne zagrożenie? RAPEX jest systemem alarmowym UE stworzonym w celu szybkiej wymiany informacji pomiędzy krajami członkowskimi a Komisją na temat działań podejmowanych w celu zakazu, ograniczenia sprzedaży lub użytkowania produktów stwarzających poważne zagrożenie dla zdrowia i bezpieczeństwa konsumentów. System działa zgodnie ze szczegółowymi procedurami określonymi w załączniku do Dyrektywy ws. ogólnego bezpieczeństwa produktów 2001/95 (GPSD). Bezpośrednio po wykryciu poważnego i bezpośredniego zagrożenia organ krajowy musi, o ile jest to możliwe i właściwe, skonsultować się z producentem lub dystrybutorem danego produktu. Władze powinny próbować uzyskać maksymalną ilość informacji dotyczących 8
produktów i natury zagrożenia, bez ograniczania potrzeby szybkości. Kraj członkowski powinien poinformować Komisję, gdy podejmie lub zdecyduje się podjąć działania awaryjne mające na celu zapobieżenie, ograniczenie lub nałożenie warunków specjalnych na sprzedaż lub użytkowanie produktów konsumpcyjnych stwarzających poważne lub bezpośrednie zagrożenie. Dodatkowym warunkiem uruchomienia systemu RAPEX jest to, że skutki zagrożenia mogą wyjść poza terytorium danego państwa członkowskiego. Państwa członkowskie nie muszą, jak jest w przypadku procedury z klauzuli ochronnej zgodnie z Dyrektywami nowego podejścia, uzasadniać działań podejmowanych na poziomie krajowym. Komisja weryfikuje fakt, czy informacje spełniają postanowienia ogólnego bezpieczeństwa produktów (GPSD) i przekazuje je do innych państw członkowskich. 36. Kto jest odpowiedzialny za nadzór rynku? Za prowadzenie nadzoru rynku odpowiedzialne są władze krajowe. Celem tego jest w szczególności zagwarantowanie bezstronności działań z zakresu nadzoru rynku. Każde z państw członkowskich decyduje o infrastrukturze nadzoru rynku. Na przykład, brak jest ograniczeń dotyczących alokacji odpowiedzialności pomiędzy władzami pod względem funkcjonalnym lub geograficznym, o ile nadzór jest wydajny i obejmuje całość terytorium. 37. Co dzieje się z podrabianymi zabawkami, które są konfiskowane? Zgodnie z Artykułem 8 postanowienia dotyczącego ogólnego bezpieczeństwa produktów (GPSD) władze nadzoru rynku mogą nakazywać, koordynować lub organizować wycofywanie lub niszczenie produktów niebezpiecznych. Jednak działania podejmowane przez władze nadzoru rynku muszą być proporcjonalne w stosunku do stopnia zagrożenia i uwzględniać zasadę podejmowania środków ostrożności. Przepis 765/2008 przewiduje tylko wycofanie produktów stwarzających poważne zagrożenie (Artykuł 20) i umożliwia władzom niszczenie takich produktów. 38. Wybierając zabawki do badania ze sklepu, jak można ustalić, czy wprowadzono je na rynek przed, czy po wejściu w życiu Dyrektywy ws. bezpieczeństwa zabawek (TSD)? Określenie tego bezpośrednio na podstawie zabawek z półki jest niemal niemożliwe. Pozyskanie takich informacji wymaga kontaktu z producentem lub importerem. 39. Gdzie można uzyskać informacje na temat laboratoriów wykonujących badania typu WE? Lista wszystkich jednostek notyfikowanych do oceny zgodności z wymaganiami Dyrektywy ws. bezpieczeństwa zabawek (TSD) dostępna jest w serwisie internetowym Komisji Europejskiej. http://ec.europa.eu/enterprise/newapproach/nando/index.cfm?fuseaction=directive.notifiedb ody&dir_id=140521 40. Czy etykiety ostrzegawcze powinny być zamieszczane w języku kraju? Obowiązkiem producentów jest zaopatrzenie zabawki w ostrzeżenia, instrukcje i informacje dotyczące bezpieczeństwa w języku lub językach łatwo zrozumiałym dla konsumentów, jak ustalono w danym państwie członkowskim (prawo krajowe określa języki wymagane w danym państwie członkowskim). 41. Jakie kroki podjęto w celu zharmonizowania wymagań obowiązujących w UE i USA? Nowe przepisy dotyczące bezpieczeństwa zabawek wprowadzono ostatnio zarówno w Unii Europejskiej, jak i w Stanach Zjednoczonych. Te dwa nowe zbiory przepisów wymagały 9
aktualizacji odpowiednich norm. Normy UE bazują głównie na Dyrektywie ws. bezpieczeństwa zabawek (TSD), natomiast normy USA wymagały zatwierdzenia przez Komisję ds. Bezpieczeństwa Produktów Konsumpcyjnych (CPSC). Jednak Komisja Europejska, Komisja ds. Bezpieczeństwa Produktów Konsumpcyjnych (CPSC) oraz odpowiednie jednostki normalizacyjne wspólnie omawiają kwestię współpracy. 42. Czy istnieje oficjalny serwis internetowy, w którym dostępne są aktualne informacje dotyczące zmian w przepisach? W serwisie internetowym Komisji Europejskiej dostępne są wszystkie przepisy, jak również odpowiednia dokumentacja i linki do norm referencyjnych, itp. Patrz: http://ec.europa.eu/enterprise/sectors/toys/index_en.htm 43. Czy instrukcje dotyczące użytkowania powinny być widoczne i zamieszczone na opakowaniu? Nie, nie stanowi to wymogu Dyrektywy ws. bezpieczeństwa zabawek (TSD). 44. Czy istnieją przepisy dotyczące informacji ostrzegawczych zamieszczanych na torebkach plastikowych w zabawkach? Brak jest specjalnych zasad UE dotyczących ostrzeżeń zamieszczanych na torebkach plastikowych w zabawkach. Powszechna jest jednak ogólna zgoda co do dobrowolnego umieszczania takiego ostrzeżenia, jak aby zapobiec ryzyku uduszenia, nie udostępniać niemowlętom i dzieciom. Zamieszczanie tego ostrzeżenia nie jest obowiązkowe i jego sformułowanie może się różnić, jeśli jest ono zamieszczane. 45. Jaki jest minimalny wiek dla użytkowania zabawki wyposażonej w baterie, do których można uzyskać dostęp? Dostęp do baterii nie jest dopuszczony w zabawkach przeznaczonych dla dzieci w wieku do lat trzech na warunkach określonych w normie EN 62115 (Zabawki elektryczne Bezpieczeństwo). Ponadto dostęp do baterii guzikowych i baterii o oznaczeniu R1 nie powinien być możliwy we wszystkich zabawkach, jeśli spełniają warunki określone w tej normie. Skróty: CE: Zgodność europejska CEN: Europejski Komitet Normalizacyjny CMR: substancje rakotwórcze, mutagenne lub szkodliwe dla rozrodczości CPSC: Komisja ds. Bezpieczeństwa Produktów Konsumpcyjnych DoC: Deklaracja zgodności UE: Unia Europejska GPSD: Dyrektywa ws. Ogólnego Bezpieczeństwa Produktów SVHC: substancje wzbudzające szczególnie duże obawy TSD: Dyrektywa ws. bezpieczeństwa zabawek Więcej informacji dostępnych jest tutaj: Komisja Europejska: http://ec.europa.eu/enterprise/sectors/toys/index_en.htm Organizacja Toy Industries of Europe: http://www.tietoy.org/ 10