Seminarium Bolońskie, Szczecin, 22 października 2010 System transferu i akumulacji punktów ECTS jako narzędzie realizacji wybranych celów Procesu Bolońskiego Marek Frankowicz ekspert boloński
Proces Boloński Cel: stworzenie Europejskiego Obszaru Szkolnictwa Wyższego (do 2010) 29 ministrów podpisało Deklarację Bolońską 47 krajów uczestniczy obecnie w Procesie Bolońskim (jeśli Kazachstan z nami, to któż przeciw nam?) 6 komunikatów (Bolonia, Praga, Berlin, Bergen, Londyn, Leuven)
Proces Boloński to Powrót do źródeł(return to innocence ) Uznanie wspólnych zasad i narzędzi Mobilność, zatrudnialność, uznawalność, zaufanie Budowa społeczeństwa obywatelskiego i społeczeństwa wiedzy Dialog między wszystkimi interesariuszami
Marzec 2010, pociąg Budapeszt-Wiedeń: Narodziny Europejskiego Obszaru Szkolnictwa Wyższego Główne elementy EOSW EOSW & Europejski Obszar Badań dwie podstawy społeczeństwa opartego na wiedzy Uczenie się przez całe życie Studia: System wielostopniowy (czytelny, porównywalny); ECTS Mobilność Jakość kształcenia Szkolnictwo wyższe i studenci, wymiar społeczny Wymiar europejski, promocja atrakcyjności EOSW w świecie
ECTS to Podstawowe cechy ECTS ( ECTS Key Features ) System akumulacji i transferu punktów Zorientowany na studenta Oparty na Przejrzystości efektów kształcenia Przejrzystości procesu kształcenia Ma ułatwić planowanie, realizację, ocenę, uznanie kursów/studiów/dyplomów mobilność
Podstawowe cechy ECTS ( ECTS Key Features ) Punkty ECTS mają wymiar czasu: Mierząnakład pracy średniego studenta potrzebny do osiągnięcia spodziewanych efektów kształcenia, z uwzględnieniem zarówno zajęćw formie zorganizowanej (wykłady, ćwiczenia, praktyki, laboratoria) jak i pracy własnej studenta ECTS = f(t LO )
Podstawowe cechy ECTS ( ECTS Key Features ) Punkty ECTS nie sązwiązane z wkładem pracy nauczyciela/wykładowcy Punkty ECTS nie sązwiązane z wagą, prestiżem czy znaczeniemprzedmiotu do którego są przypisane Punkty ECTS sązwiązane z Poziomem kształcenia (np. licencjacki, magisterski) Efektami kształcenia
Uwagi praktyczne Szacowanie liczby punktów Uznawanie punktów ECTS dla studiów niestacjonarnych etc.
Szacowanie liczby punktów (dla typowych studiów stacjonarnych) Rok akademicki to 36 do 40 tygodni pracy studenta Liczba godzin pracy tygodniowo - 40 do 45 Liczba godzin pracy w roku to około 1500 do 1800 godzin Studia magisterskie pięcioletnie to 7500 do 9000 godzin pracy i 300 punktów 1 punkt to 25 do 30 godzin pracy studenta 1 tydzień studiów to około 1.5 punktu Przedmiot 6-punktowy to 20% semestralnego obciążenia studenta pracą
Uwagi Punktów nie przyznajemy wyłącznie za pochodzenie (na zajęcia) Student musi uzyskaćodpowiednie efekty kształcenia (nabyćwiedzę/umiejętności); a więc musi być jakaś forma sprawdzenia tego Student nie nabywa wiedzy jedynie przez indukcję (siedząc na zajęciach), a więc poświęca na dany kurs więcej czasu, niżwynosi liczba godzin kontaktowych. Można przyjąć(orientacyjnie),że 1 godzinie kontaktowej odpowiada 1-2 godziny pracy własnej; wtedy 1 punkt ECTS odpowiada ok. 10 godzinom kontaktowym
Przykłady/sugestie 30 godz. wykładu + egzamin min. 2 punkty, opt. 3 punkty, max. 5-6 punktów 60 godz. lektoratu min. 3 punkty 60 godz. laboratorium min. 3 punkty, opt. 4-6 punktów 2 tygodnie praktyki max. 3 punkty Praca magisterska + seminarium magisterskie Jeśli zajmuje ok. połowy czasu pracy studenta na ostatnim roku ok. 30 punktów
Zalecenia Konsultowaćpunktacjęze studentami (np. przez ankietowanie ile czasu poświęcająna poszczególne kursy) Przy konstrukcji nowych programów studiów; z góry określić, że w programie mamy np. kursy 3-, 6-i 9-punktowe, ew. 2-, 3-i 5-punktowe
Uznawanie punktów Punkty to punkty, program to program Punkty wielokrotnego wykorzystania Punkty na zaś
Punkty to punkty, program to program Student ma realizować program, a nie zbierać punkty samochód może byćdowolnego koloru, pod warunkiem, że jest czarny... Program studiów powinien dokładnie określać margines swobody studenta (opcje, liczba punktów za kursy dowolnie wybrane przez studenta etc.) Ogólna zasada: czym bardziej elastyczny program, tym bardziej precyzyjne reguły (w tym: terminy zapisu na kursy, możliwośćzmian programu indywidualnego, warunki zaliczenia roku etc.)
Punkty wielokrotnego wykorzystania Jeśli student studiuje 2 lub więcej kierunków, ewentualnie po ukończeniu jednego kierunku podejmuje studia na innym kierunku, nie widzę przeszkód w uznaniu punktów za kursy, które się powtarzają(np. lektoraty, technologie informacyjne, matematyka, filozofia...); decyzja powinna należeć do dziekana/dyrektora instytutu Oznacza to, że można byćnp. podwójnym licencjatem, mając nie 360 punktów, ale np. 240 punktów (w przypadku zbliżonych kierunków studiów)
Punkty na zaś Student może zbierać punkty, które mu nie będą zaliczone do realizowanego kierunku studiów; mogą one byćwykorzystane, gdy podejmie studia na innym kierunku Przykład: student chemii zalicza kursy z filozofii lub kulturoznawstwa w wymiarze przekraczającym pulę zajęćdo wyboru przewidzianąprogramem studiów chemicznych; punkty nadmiarowe mogą mu się przydać, jeśli podejmie studia na jakimśkierunku humanistycznym
ECTS a uznawanie doświadczeń Skoro punkty przyznajemy za osiągnięcie określonych efektów kształcenia (wiedza, umiejętności), to dyskutuje sięo możliwości przyznania punktów za osiągnięcie tych efektów poza regularnym systemem kształcenia (np. w miejscu pracy, w systemie kształcenia nieformalnego etc.)
Problemy Podstawowe błędy przy przypisywaniu punktów: mechaniczne przeliczanie godzin na punkty uwzględnianie ważności przedmiotu Nieporozumienia: Studenci: wystarczy uzbierać60 punktów i mam zaliczony rok Wykładowcy: jestem przeciw ECTS, bo będę musiał uznawać kursy, jakie student zaliczył w Pipidówce...
Katalog kursów
Część1: Informacje o uczelni: nazwa i adres; kalendarz roku akademickiego; władze uczelni; ogólne informacje o uczelni (z podaniem typu i statusu); wykaz prowadzonych programów studiów; ogólne zasady rekrutacji/przyjęć na studia; procedury dotyczące uznawania wcześniejszego kształcenia (formalnego, nieformalnego i incydentalnego); ogólne procedury rejestracyjne; przyznawanie punktów ECTS w oparciu o nakład pracy studenta wymagany do osiągnięcia przewidywanych efektów uczenia się; procedury dotyczące poradnictwa akademickiego.
Część2: Informacje o programach studiów ogólny opis przyznawane kwalifikacje (tytuły i dyplomy); poziom kwalifikacji; szczegółowe kryteria przyjęć; szczegółowe procedury dotyczące uznawania wcześniejszego kształcenia (formalnego, nieformalnego i incydentalnego); wymagania i przepisy dotyczące kwalifikacji; profil programu studiów; podstawowe efekty kształcenia/uczenia się; profile zawodowe absolwentów wraz z przykładami; dalsze możliwości kształcenia; struktura programu wraz z liczbą punktów (60 punktów rocznie); przepisy dotyczące egzaminów, systemu oceniania i ocen; wymogi związane z ukończeniem studiów; typ studiów (stacjonarne, niestacjonarne, e-learning...); kierownik programu studiów lub inna odpowiedzialna osoba.
Część 2: Informacje o programach studiów opis poszczególnych przedmiotów/zajęć nazwa przedmiotu, zajęć; kod przedmiotu, zajęć; rodzaj przedmiotu, zajęć(obowiązkowe, fakultatywne); poziom przedmiotu, zajęć(np. pierwszego, drugiego lub trzeciego stopnia; poziom pośredni, jeżeli ma zastosowanie); rok studiów (jeżeli obowiązuje); semestr lub trymestr, w którym przedmiot jest realizowany; liczba punktów ECTS; imię i nazwisko wykładowcy (wykładowców); efekty kształcenia/uczenia się przedmiotu, zajęć; sposób realizacji (zajęcia stacjonarne, uczenie się na odległość); wymagania wstępne i dodatkowe; zalecane fakultatywne komponenty przedmiotu, zajęć; treści przedmiotu, zajęć; zalecana lista lektur lub lektury obowiązkowe; planowane formy/działania/metody dydaktyczne; metody i kryteria oceniania; język wykładowy; praktyki zawodowe.
Część3: Ogólne informacje dla studentów koszty utrzymania; zakwaterowanie; posiłki; opieka zdrowotna; świadczenia i udogodnienia dla studentów o specjalnych potrzebach; ubezpieczenie; pomoc materialna dla studentów; biuro spraw studenckich; baza dydaktyczna; programy międzynarodowe; praktyczne informacje dla studentów przyjezdnych; kursy językowe; praktyki; obiekty sportowe i rekreacyjne; stowarzyszenia studenckie.
ECTS w Europejskim Obszarze Szkolnictwa Wyższego Studia: System wielostopniowy (czytelny, porównywalny) Mobilność Jakość kształcenia Szkolnictwo wyższe i studenci, wymiar społeczny Wymiar europejski, promocja atrakcyjności EOSW w świecie Uczenie się przez całe życie
Złoty trójk jkąt Procesu Bolońskiego: Studia wielostopniowe jakość ść-ects System Zapewniania Jakości Studia wielostopniowe ECTS