ChlamydienIgArELISA medac Polski 0123 490TMBVPPL/080605
WYTWÓRCA medac Gesellschaft für klinische Spezialpräparate mbh Fehlandtstraße 3 D20354 Hamburg DYSTRYBUCJA medac Gesellschaft für klinische Spezialpräparate mbh Geschäftseinheit Diagnostika Theaterstraße 6 D22880 Wedel Telefon/Phone: ++49/ 4103 / 8006 348 Fax: ++49/ 4103 / 8006 359 ADRES DO ZAMÓWIEŃ Telefon/Phone: ++49/ 4103 / 8006 111 Fax: ++49/ 4103 / 8006 113 490TMBVPPL/080605
ChlamydiaIgArELISA medac Rekombinowany test immunoenzymatyczny do oceny ilościowej swoistych przeciwciał przeciwko chlamydialnemu LPS, w klasie IgA we krwi ludzkiej Nr kat.: 490TMB TYLKO DO DIAGNOSTYKI IN VITRO WSTĘP Chlamydie są bakteryjnymi patogenami Gramujemnymi. Charakteryzują się bezwzględnym wewnątrzkomórkowym cyklem rozwojowym na powierzchni błony komórkowej, komórkach nabłonka, komórkach mięśni gładkich oraz według ostatnich doniesień w określonych strukturach tkankowych ośrodkowego układu nerwowego. Chlamydie są uzależnione od wysokoenergetycznych fosforanów wytwarzanych w komórkach gospodarza, a zatem są wewnętrznymi pasożytami energetycznymi. Rodzaj chlamydia składa się z czterech gatunków: C. pneumoniae, C. trachomatis, C. psittaci i C. pecorum. C. pneumoniae i C. trachomatis są bezwzględnymi patogenami ludzkimi. C. psittaci jest chorobotwórczy dla człowieka oraz różnych gatunków zwierząt. Do dziś, C. pecorum został wyizolowany tylko od zwierząt. Chlamydia trachomatis jest jednym z najczęstszych patogenów przenoszonych drogą płciową na świecie. Wywołuje zakażenia układu moczowopłciowego i spojówek. W większości przypadków zakażenia C. trachomatis przebiegają bezobjawowo. Powoduje to wiele chorób przewlekłych, na utrzymywanie się których mają wpływ różne czynniki. Obraz kliniczny obejmuje: U kobiet: zapalenie błony śluzowej macicy, zapalenie przydatków, zapalenie okołowyrostkowe, zapalenie torebki wątroby i odczynowe zapalenie stawów. Konsekwencją powtarzającego się zapalenia przydatków jest zamknięcie światła jajowodów, co prowadzi do niepłodności. U mężczyzn patogeny mogą drogą wstępująca dostać się do najądrzy ( zapalenie najądrzy) oraz do gruczołu krokowego ( zapalenie gruczołu krokowego) po niecałkowitym lub nieskutecznym leczeniu zapalenia cewki moczowej. W tym przypadku bierze się pod uwagę upośledzenie płodności. Ponadto, znane jest odczynowe zapalenie stawów wikłające zapalenie cewki moczowej u mężczyzn. U noworodków C. trachomatis może zostać przeniesiona podczas porodu z zakażonego kanału rodnego na noworodka i może powodować noworodkowe zapalenie spojówek i/lub zapalenie płuc. 490TMBVPPL/080605 1
Zakażenia Chlamydia pneumoniae występują na całym świecie. Poza objawami grypopodobnymi, obraz kliniczny obejmuje zapalenie zatok, zapalenie gardła, zapalenie oskrzeli, przewlekłą obturacyjną chorobę płuc (COPD), atypowe zapalenie płuc oraz odczynowe zapalenie stawów. Dyskutowany jest udział zakażenia w występowaniu astmy o etiologii zapalnej, sarkoidozy, raka płuc, miażdżycy, zawału serca, udaru, stwardnienia rozsianego oraz w późnym stadium choroby Alzheimera. Chlamydia psittaci wywołuje zakażenia u ptaków i ssaków, które mogą przenosić patogen na ludzi (ornitoza). Wynikłe z tego zapalenia płuc, często o ciężkim przebiegu, mogą prowadzić do zagrażających życiu stanów, jeśli nie zostanie natychmiastowo wprowadzona celowana antybiotykoterapia. Typowe metody laboratoryjne do wykrywania zakażeń chlamydialnych obejmują oznaczenie antygenu i przeciwciała. Wykrycie antygenu (IFA, ELISA, PCR, LCR) jest bardzo ważne do diagnostyki zakażeń zlokalizowanych obwodowo. W przebiegu zakażenia wstępującego wykrycie patogenu jest ograniczone i musi być uzupełnione o diagnostykę serologiczną. Metody serologiczne obejmują badanie odczynu wiązania dopełniacza, immunofluorescencję (IFA), mikroimmunofluorescencję (MIF), rodzajowo i gatunkowoswoiste zestawy ELISA. Chlamydie posiadają wspólną immunodominantę antygenowąantygen lipopolisacharydowy (LPS), w stosunku do którego skierowana jest reakcja immunologiczna. Odpowiednie przeciwciała są już wykrywalne w ciągu kilku dni od wystąpienia infekcji, a zatem umożliwiają wczesną diagnozę. Użycie par surowic umożliwia rozróżnienie trwającego zakażenia, reinfekcji i wznowy zakażenia (poziom swoistych przeciwciał wzrasta) od zakażeń przewlekłych (stały poziom przeciwciał). Ze względu na ograniczoną możliwość utrzymywania się we krwi przeciwciał przeciwko LPS po skutecznej eradykacji patogenów, na diagnozę obecnego zakażenia nie ma wpływu infekcja przebyta. Testy ChlamydiaIgG, IgA i IgMrELISA firmy medac są oparte na znakowanym molekularnie, produkowanym w oparciu o technologie genetyczne antygenie. Jest to wyłącznie chlamydiowoswoisty fragment LPS, który nie został odnaleziony w żadnym innym LPS bakteryjnym. Porównanie surowicy od dawców krwi z surowicą od pacjentów z zakażeniami układu moczowopłciowego lub układu oddechowego wykazało, że przeciwciała przeciwko LPS chlamydialnemu są wykrywane częściej u pacjentów zakażonych niż u dawców krwi. Ponieważ reakcja jest rodzajowoswoista, wyniki badania nie będą się różnić w obrębie gatunku chlamydia. Jednak, obraz kliniczny może sugerować gatunek, a wszystkie chlamydie wykazują wrażliwość na konkretną grupę antybiotyków, więc mimo iż badanie wskazuje jedynie na rodzaj bakterii, nie zmienia to postępowania. 2 490TMBVPPL/080605
Oprócz zestawu ChlamydienIgArELISA medac Nr kat.: 490TMB na 96 oznaczeń, rozprowadzamy również następujące produkty: ChlamydienIgGrELISA medac Nr kat.: 480TMB na 96 oznaczeń, ChlamydienIgMrELISA medac Nr kat.: 485TMB na 96 oznaczeń Chlamydia pneumoniae IgG selisa medac Nr kat.: 430TMB na 96 oznaczeń, Chlamydia pneumoniae IgA selisa medac Nr kat.: 431TMB na 96 oznaczeń, Chlamydia pneumoniae IgM selisa medac Nr kat.: 432TMB na 96 oznaczeń, Chlamydia trachomatisiggpelisa medac Nr kat.: 497TMB na 96 oznaczeń, Chlamydia trachomatisigapelisa medac Nr kat.: 498TMB na 96 oznaczeń, chsp60iggelisa medac Nr kat.: 435 na 96 oznaczeń. 490TMBVPPL/080605 3
ZASADY TESTU Płytka jest opłaszczona antygenem LPS swoistym dla chlamydii. Przeciwciała przeciwko LPS chlamydialnemu znajdujące się w próbce wiążą się z antygenem. Znakowane peroksydazą przeciwciała antyludzkie kl. IgA wiążą się z przeciwciałami (P = peroksydaza). Inkubacja z substratem TMB (*). Reakcja jest zatrzymana przez dodanie kwasu siarkowego. Natężenie barwy (absorbcja) jest odczytywane w spektrofotometrze. Zalety testu Chemicznie poznany, antygen swoisty dla chlamydii. Nie zakaźny materiał antygenowy. Paski z możliwością podziału, pozwalają na wydajne używanie testu 4 490TMBVPPL/080605
SKŁAD ZESTAWU Nr kat.: 490TMB 1. MTP Mikropłytka: 12 x 8 dołków (z ramką i pochłaniaczem w szczelnie zamkniętej torebce aluminiowej), z możliwością łamania, w kształcie litery U, pokryta swoistym dla chlamydii, rekombinowanym antygenem i NBCS, gotowa do użycia. 2. CONTROL Kontrola ujemna: 2 fiolki po 0,75 ml każda, surowica ludzka, gotowa do użycia, barwiona na niebiesko, zawierająca NBCS, fenol, ProClin 300 i siarczan gentamycyny. 3. CONTROL + Kontrola dodatnia: 2 fiolki po 0,75 ml każda, surowica ludzka, gotowa do użycia, barwiona na niebiesko, zawierająca BSA, fenol, ProClin 300 i siarczan gentamycyny. 4. WB Bufor myjący: 1 butelka ze 100 ml PBS/Tween (10x), o ph 7,27,4, zawierająca ProClin 300. 5. BACDIL Rozcieńczalnik próbki: 1 butelka ze 110 ml PBS/Tween/NBCS, o ph 7,0 7,2, gotowy do użycia, barwiony na niebiesko, zawierający ProClin 300. 6. CON Koniugat: 4 fiolki po 5,0 ml każda, kozie antyludzkie IgA, znakowane HRP, gotowe do użycia, barwione na żółto, zawierające BSA, fenol, ProClin TM 300 i siarczan gentamycyny. 7. TMB Substrat TMB: 1 fiolka z 10 ml, gotowa do użycia. 8. STOP Roztwór hamujący: 2 fiolki po 14 ml każda, 0,5 M kwasu siarkowego (H 2 SO 4 ), gotowy do użycia. 490TMBVPPL/080605 5
1. PRZECHOWYWANIE I TRWAŁOŚĆ MATERIAŁ/ODCZYNNIK STAN PRZECHOWYWANIE TRWAŁOŚĆ Zestaw testowy zamknięty 2 8 C Do końca daty ważności Mikropłytka otwarty 2 8 C w 6 tygodni torebce z pochłaniaczem Kontrole otwarty 2 8 C 6 tygodni Bufor myjący rozcieńczony 2 8 C 6 tygodni Rozc.próbki otwarty 2 8 C 6 tygodni Koniugat otwarty 2 8 C 6 tygodni Substrat TMB otwarty 2 8 C 6 tygodni Roztwór hamujący otwarty 2 8 C Do końca daty ważności Nie używać reagentów po dacie ważności. 2. ODCZYNNIKI I MATERIAŁY WYMAGANE, ALE NIE DOSTARCZONE 2.1. Woda do iniekcji (H 2 O redyst.). Użycie wody dejonizowanej może zakłócić przebieg reakcji. 2.2. Mikropipety o zmiennej pojemności. 2.3. Czyste szklane lub plastikowe pojemniki do rozcieńczania buforu myjącego i próbki. 2.4. Odpowiednie urządzenie do mycia mikropłytki (tj. pipeta wielokanałowa lub płuczka do ELISA ). 2.5. Cieplarka na 37 C. 2.6. Czytnik mikropłytki z filtrami na 450 nm i 620 650 nm. 3. PRZYGOTOWANIE ODCZYNNIKÓW Przed rozpoczęciem wykonywania testu wszystkie elementy zestawu muszą być w temperaturze pokojowej (TP). Obliczyć ilość potrzebnych dołków. 3.1. Mikropłytka Po każdorazowym wyjęciu płytki torebka aluminiowa musi zostać szczelnie zamknięta wraz z pochłaniaczem. Przechowywanie i trwałość płytek jest wyjaśnione w punkcie 1. 6 490TMBVPPL/080605
3.2. Bufor myjący Zmieszać jedną objętość buforu myjącego (10x) z dziewięcioma objętościami wody iniekcyjnej (tj. 50 ml buforu myjącego (10x) z 450 ml wody). 10 ml rozcieńczonego buforu myjącego potrzeba na osiem dołków. W przypadku krystalizacji, w buforze myjącym (10x) podgrzać (max. 37 C) i/lub wymieszać w TP. Nie mieszać odczynników (mikropłytek, kontroli, kalibratorów, koniugatów) z różnych zestawów. Rozcieńczalnik próbki, bufor myjący, substrat TMB i roztwór zatrzymujący można stosować wymiennie z produktami innych zestawów firmy Medac (Chlamydiai MycoplasmaELISA). Nie można mieszać odczynników z zestawów innych producentów. Wiarygodne i powtarzalne wyniki uzyskuje się tylko wówczas jeśli ściśle przestrzegane są procedury testowe. 4. PRÓBKA 4.1. Test stosuje się do próbek surowicy krwi, ale nie do osocza. 4.2. Przygotowanie surowic, tj., inaktywacja, nie jest konieczne. Jednak, nie mogą one być zanieczyszczone mikroorganizmami ani nie powinny zawierać erytrocytów. 4.3. Surowice muszą być rozcieńczone w stosunku 1:100 przy użyciu rozcieńczalnika próbki. 5.A. PROCEDURA WYKONANIA TESTU 5.1. Przeciąć torebkę aluminiową powyżej zgrzewu i wyjąć wymaganą ilość mikropłytek z dołkami (patrz 3.1.). Mikropłytki z dołkami są gotowe do użycia i nie muszą być przemywane. 5.2. Pipetą dodać 50 µl rozcieńczalnika próbek do dołka A1 (blank) (patrz 6.A.), następnie do dwóch dołków po 50 µl kontroli negatywnej oraz 50 µl kontroli pozytywnej i 50 µl rozcieńczonych surowic badanych do pojedynczych dołków. Jeśli jest to konieczne, mikropłytka może być trzymana w wilgotnej komorze do 30 min w temp. 28 C przed dalszymi czynnościami. 490TMBVPPL/080605 7
5.3. Inkubować mikropłytkę przez 60 min (± 5 min) w temp. 37 (± 1 C) w wilgotnej komorze lub szczelnie zakleić folią inkubacyjną. 5.4. Po inkubacji wypłukać mikropłytkę trzykrotnie, używając do każdego dołka po 200 µl buforu myjącego. Zwróć uwagę czy wszystkie dołki są wypełnione. Po płukaniu osusz mikropłytkę na bibule filtracyjnej. Nie dopuścić do całkowitego wysuszenia płytki! Działać natychmiast! 5.5. Dodać koniugatu(barwa żółta) do każdego dołka. 50 µl koniugatu musi być wprowadzone za pomocą pipety do każdego dołka jeśli test jest wykonywany ręcznie. Uwaga: Podczas pracy ze sprzętem automatycznym, do dołków musi być wprowadzone 60 µl koniugatu, ze względu na większe odparowywanie w komorach inkubacyjnych w automatach. Użycie automatycznej aparatury do badań jest poprzedzone walidacją (spełnia określone kryteria jakościowe). Tym niemniej zalecamy sprawdzać kompatybilność z zastosowanym sprzętem. 5.6. Ponownie inkubować próbkę przez 60 min (± 5 min) w temp. 37 C (± 1 C) w wilgotnej komorze lub zakryte folią inkubacyjną. 5.7. Po inkubacji ponownie przemyć mikropłytkę (patrz 5.4.). 5.8 Dodać 50 µl substratu TMB do każdego dołka i inkubować mikropłytkę przez 30 min (± 2 min) w temp. 37 o C (± 1 C) w wilgotnej komorze lub zakleić folią i umieścić w ciemnym miejscu. Próbki pozytywne zmienią zabarwienie na niebieskie. 5.9. Zatrzymać reakcję przez dodanie 100 µl roztworu hamującego do każdego dołka. Próbki dodatnie zmieniają zabarwienie na żółte. Wysuszyć mikropłytkę od spodu przed odczytem fotometrycznym i zadbaj, żeby w dołkach nie było pęcherzyków powietrza. Odczyt powinien nastąpić w ciągu 15 min po dodaniu roztworu zatrzymującego! o C 8 490TMBVPPL/080605
5.B. TABELE PROCEDURY TESTU Rozcieńczalnik próbki Kontrola ujemna Kontrola dodatnia Próbka Blank (A1) (ślepa) 50 µl Kontrola negatywna 50 µl Kontrola pozytywna 50 µl Próbka 50 µl Inkubować przez 60 min w temp. 37 C, przemyć 3 x przy użyciu 200 µl buforu myjącego. Koniugat 50/60 µl *) 50/60 µl *) 50/60 µl *) 50/60 µl *) Inkubować przez 60 min w temp. 37 C, przemyć 3 x przy użyciu 200 µl buforu myjącego. Substrat TMB 50 µl 50 µl 50 µl 50 µl Inkubować przez 30 min w temp. 37 o C w ciemnym miejscu. Roztwór zatrzymujący 100 µl 100 µl 100 µl 100 µl Odczyt fotometryczny przy 450 nm (ref. 620 650 nm) *) ręczna/automatyczna procedura (patrz 5.5.) 6.A. OBLICZANIE WYNIKÓW (WALIDACJA) Odczytaj wartości przy 450 nm (referencyjna długość fali 620 650 nm). Odejmij wartość OD (gęstość optyczna) pr.ślepej (dołek A1) od wszystkich innych wartości OD. Wartość OD próby ślepej musi być < 0,100. Średnia wartość OD kontroli ujemnej musi być < 0,200. Wartość OD kontroli dodatniej musi być > 0,800. Punkt odcięcia = średnia wartość OD kontroli negatywnej + 0,320 Szara strefa = punkt odcięcia ± 10% 490TMBVPPL/080605 9
6.B. SZACOWANIE WYNIKÓW: 6.B.1. JAKOŚCIOWE Wynik OD < szarej strefy OD punktu odcięcia +/ 10% OD > szarej strefy Wartość negatywny wątpliwy pozytywny 6.B.2. ILOŚCIOWE Miano, które stanowi ostatnie rozcieńczenie surowicy, dające jeszcze wynik dodatni można obliczyć. Po pierwsze, należy obliczyć wskaźnik cutoff (pkt.odcięcia). Pkt. odcięcia = OD próbki Pkt.odcięcia Po drugie, można obliczyć miano dwoma sposobami: 1. 1:Miano = 55.5 x (OD/Pkt.odcięcia) Wynik musi być zaokrąglony do następnego niższego całościowego miana, tzn. do: 1:50, 1:100, 1:200, itd. To obliczenie jest ważne dla wartości OD 2.0. Próbki z wartościami OD > 2.0 powinny zostać zbadane powtórnie z zastosowaniem wyższego rozcieńczenia wstępnego (tj., 1:200). Jeśli zostało użyte wyższe rozcieńczenie wstępne niż 1:50 formuła opisana powyżej musi być pomnożona przez odpowiedni współczynnik rozcieńczenia. Przykład: Zastosowane rozcieńczenie próbki 1:200 oznacza czterokrotnie wyższe rozcieńczenie wstępne. OD = 1,78 Pkt.odcięcia = 0,42 1:Miano = 55,5 x (1,78/0,42) x 4 = 940 1:800 10 490TMBVPPL/080605
2. Miano, które odpowiada wskaźnikowi punktu odcięcia można również ustalić za pomocą poniższej tabelki. Wsk. punktu ocięcia Wynik IgA Miano < 0,9 Ujemny < 1:50 0,9 1,1 Wątpliwy > 1,1 1,8 Dodatni 1:50 > 1,8 3,6 Dodatni 1:100 > 3,6 7,2 Dodatni 1:200 Ta kalkulacja jest ważna tylko dla wartości OD 2,0; w innym przypadku patrz przykład podany wyżej. 6.C. 6.C.1. INTERPRETACJA WYNIKÓW KRYTERIA OCENY WARTOŚCI MIAN PRZECIWCIAŁ Do diagnostyki obecnych zakażeń, świeżych zakażeń, reinfekcji, wznowy zakażenia (znaczny wzrost stężenia) i różnicowania zakażenia przewlekłego (stała wartość przeciwciał) zalecamy szczególnie użycie par surowic. Powinny być pobrane w odstępach 1014 dniowych. Opisano następujące kryteria oceny wartości mian przeciwciał (Persson i wsp., Verkooyen i wsp.): Trzykrotny lub większy wzrost miana swoistych przeciwciał w kl. IgG lub IgA lub dwukrotny lub większy wzrost miana swoistych przeciwciał w kl. IgG i IgA lub dwukrotny lub większy wzrost miana swoistych przeciwciał w kl. IgM 490TMBVPPL/080605 11
6.C.2. INTERPRETACJA SWOISTYCH P/CIAŁ IgG i IgA Możliwy wynik IgG IgA + + + + +/ +/ + +/ +/ + Interpretacja 1. IgG i IgA dodatnie; wskazuje na aktywne zakażenie. Dalsze postępowanie zależy od objawów i stężenia. 2. Tylko IgG dodatnie; wskazuje na przebyte zakażenie. W przypadku podejrzenia klinicznego wyznacz trzykrotny wzrost stęż. IgG pomiędzy dwoma próbkami surowicy (przerwa 10 14 dni) i powtórz IgA. 3. IgG dodatnie, IgA wątpliwe; możliwość wczesnego zakażenia lub wznowy lub ustępującego zakażenia; Ponownie sprawdzić IgG i IgA po 1014 dniach. 4. Tylko IgG wątpliwe; zakażenie przebyte niewykluczone. W przypadku podejrzenia klinicznego powtórzyć IgG i IgA po 10 14 dniach. 5. Tylko IgA dodatnie; możliwość wczesnego stadium aktywnego zakażenia lub pojedyńcze przetrwałe IgA (patrz str.29). Powtórz IgA i IgG po 1014 dniach. 6. Tylko IgA wątpliwe; możliwość bardzo wczesnego stadium aktywnego zakażenia; powtórz IgG i IgA po 1014 dniach. 7. IgG wątpliwe, IgA dodatnie; możliwość wczesnego stadium aktywnego zakażenia. Powtórz IgG i IgA po 1014 dniach. 8. IgG i IgA ujemne; nie ma wskaźników zakażenia. W przypadku uzasadnionych podejrzeń klinicznych wykonaj bezpośrednie wykrycie antygenu i powtórz IgG i IgA po 1014 dniach. Dane z tabeli powinny być traktowane jako dane orientacyjne. 12 490TMBVPPL/080605
Wyniki IgA powinny zawsze być odczytywane w odniesieniu do IgG i/lub IgM, obrazu klinicznego i dodatkowych parametrów diagnostycznych. Próbki z wątpliwymi wartościami OD powinny zostać ponownie zbadane razem ze świeżo pobranymi próbkami 14 dni później w celu określenia zmiany wartości miana. Duże stężenie hemoglobiny lub bilirubiny w surowicy nie ma wpływu na wynik badania. Wysokie stężenie lipidów w surowicy może nieznacznie wpływać na wynik badania. W pojedyńczych przypadkach nie można wykluczyć reakcji krzyżowej z przeciwciałami przeciwko parvovirusowib19. W nielicznych przypadkach mogą przetrwać pojedyncze przeciwciała IgA. To zjawisko immunologiczne pojawia się w różnych zakażeniach bakteryjnych i wirusowych. Znaczenie kliniczne nie jest znane. Komentarz: W przypadkach świeżego ostrego zakażenia chlamydialnego wyniki serologiczne przeciwciał mogą być ujemne pomimo obrazu klinicznego i wykrycia antygenu. Jeśli pożądane jest serologiczne potwierdzenie wykrycia antygenu lub powtórne badanie zalecamy wykonanie testu po 10 14 dniach, po serokonwersji. 490TMBVPPL/080605 13
7. ZASTOSOWANIE Podczas oceny diagnostycznej zanotowano następujące wyniki pracy. 7.A. ROZPOWSZECHNIENIE Zbadano surowice różnych kohort pacjentów (z dodatnią i ujemną hodowlą, pacjentów z chorobami PDP, prostytutki, kobiety i mężczyzn z niepłodnością, pacjentów z chorobami reumatologicznymi, pacjentów z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc[copd]), i kontrole (kobiety ciężarne, 2 kohorty dawców krwi) w celu ustalenia występowania p/ciał przeciwko LPS. Kohorty Rozpowszechnienie IgG IgA IgM Pacjenci z Ch.PDP z + hodowlą (wewnętrzne badanie firmy medac) Pacjenci z Ch.PDP z hodowlą (wewnętrzne badanie firmy medac) Prostytutki (Schmitz i wsp.) Kobiety z niepłodnością (Schmitz i wsp.) Mężczyźni z niepłodnością (Schmitz i wsp.) Pacjenci z ch.reumatologicznymi (wewnętrzne badanie firmy medac) Pacjenci z COPD (Verkooyen i wsp. 1997) Kobiety ciężarne (wewnętrzne badanie firmy medac) Dawcy krwi grupa 1 (Verkooyen i wsp. 1998) Dawcy krwi grupa 2 (wewnętrzne badanie firmy medac) 67% (88/132) 33% (41/125) 86% (255/295) 75% (62/83) 71% (144/203) 83% (158/191) 53% (144/271) 32% (62/192) 29% (325/1104) 37% (154/416) 56% (74/132) 13% (16/125) 47% (141/295) 45% (37/83) 35% (71/203) 63% (120/191) 32% (88/271) 17% (32/192) n.o* 13% (54/416) 14% (18/132) 2% (3/125) 21% (63/295) 10% (8/83) 9% (18/203) 7% (13/191) 3% (9/271) 8% (16/192) n.o* 3% (6/240) *: n.o= nieokreślone 14 490TMBVPPL/080605
7.B. DOKŁADNOŚĆ Próbka Różnice w obrębie próby Próbka Różnice pomiędzy próbami (n = 11) OD SD CV (%) n OD SD CV (%) NC 0,110 0,013 11 23 NC 0,111 0,018 17 BC 0,632 0,033 5 24 BC 0,702 0,066 9 PC 1,944 0,044 2 24 PC 2,030 0,150 7 N 1 0,463 0,020 4 24 N 3 2,504 0,291 12 N 2 2,587 0,086 3 24 N 4 0,485 0,054 11 NC = kontrola ujemna; BC = słabo dodatnia kontrola (nie zawarta w zestawie); PC = kontrola dodatnia OGÓLNE ZASADY UŻYTKOWANIA Nie zamieniaj fiolek ani nakrętek aby uniknąć wzajemnej kontaminacji. Odczynniki muszą zostać zakryte natychmiast po użyciu aby uniknąć odparowywania i skażenia bakteryjnego. Po użyciu, odczynniki muszą być przechowywane zgodnie z instrukcją co gwarantuje ważność produktu. Po użyciu, wszystkie elementy testu powinny być przechowywane w oryginalnych opakowaniach, aby uniknąć pomieszania odczynników z innych zestawów diagnostycznych (patrz również 3.). INFORMACJE DOTYCZĄCE ZDROWIA I BEZPIECZEŃSTWA Muszą być przestrzegane miejscowe regulacje prawne dotyczące zasad bezpieczeństwa pracy i zdrowia. Odczynniki pochodzenia ludzkiego zostały przetestowane i są ujemne jeśli chodzi o HBsAg, przeciwciała przeciwko HIV1/2 i HCV. Jednakże, zalecane jest postępowanie z tymi materiałami, jak i z materiałami pochodzenia zwierzęcego,(patrz zawartość zestawu) jak z potencjalnie zakaźnymi oraz używanie ich z należytą ostrożnością. POZBYWANIE SIĘ ODPADÓW Pozostałości chemikaliów i preparatów są generalnie uważane za odpady niebezpieczne. Usuwanie tego rodzaju odpadów jest regulowane przez krajowe i regionalne rozporządzenia. Skontaktuj się z władzami lokalnymi lub firmami gospodarującymi odpadami, w celu uzyskania informacji w jaki sposób pozbyć się groźnych odpadów. Opublikowano dnia: 08.06.2005 490TMBVPPL/080605 15
LITERATURA Balin, B.J., Gérard, H.C., Arking, E.J., Appelt, D.M., Branigan, P.J., Abrams, J.T., WhittumHudson, J.A., Hudson, A.P.: Identification and localization of Chlamydia pneumoniae in the Alzheimer s brain. Med. Microbiol. Immunol. 187, 2342 (1998). Brade, L., Holst, O., Kosma, P., Zhang, Y.X., Paulsen, H., Krausse, R., Brade, H.: Characterization of murine monoclonal and murine, rabbit, and human polyclonal antibodies against chlamydial Lipopolysaccharide. Infect. Immun. 58, 205213 (1990). Brade, L., Brunnemann, H., Ernst, M., Fu, Y., Kosma, P., Näher, H., Persson, K., Brade, H.: Occurence of Antibodies against chlamydial Lipopolysaccharide in Human Sera as measured by ELISA using an artifical Glycoconjugate antigen. FEMS Immunol. Med. Microbiol. 8, 27 42 (1994). Diedrichs, H., Schneider, C.A., Scharkus, S., Pfister, H., Erdmann, E.: Prävalenz von ChlamydienAntikörpern bei Patienten mit koronarer Herzerkrankung. Herz/Kreisl. 29, 304307 (1997). Elkind, M.S., Lin, I.F., Grayston, J.T., Sacco, R.L.: Chlamydia pneumoniae and the risk of first ischemic stroke. The Northern Manhattan stroke study. Stroke 31, 15211525 (2000). Falck, G., Gnarpe, J., Gnarpe, H.: Persistent Chlamydia pneumoniae infections in a Swedish family. Scand. J. Infect.Dies. 28, 271273 (1996) Gérard, H.C., Schumacher R.H., ElGabalawi, H., GoldbachMansky, R., Hudson, A.P.: Chlamydia pneumoniae present in the human synovium are viable and metabolically active. Microbiol. Pathol.29, 1724 (2000). Grayston, J.T., Wang, S.P., Kuo, C.C., Campbell L.A.: Current knowledge of Chlamydia pneumoniae, strain TWAR, an important cause of pneumonia and other respiratory diseases. Eur. J. Clin. Microbiol. Infect. Dis. 8, 191202 (1989). Gupta, S. Leatham, E.W., Carrington, D., Mendall, M.A., Kaski, J.C., Camm, A.J.: Elevated Chlamydia pneumoniae antibodies, cardiovascular events, and azithromycin in male survivors of myocardial infarction. Circulation 96, 404407 (1997). Hahn, D.L., Peeling, R.W., Dillon, E., McDonald, R., Saikku, P.: Serologic markers for C. pneumoniae in asthma. Ann. Allergy Asthma Immunol. 84, 227233 (2000). 16 490TMBVPPL/080605
Köhler, M., Jendro, C.: Bedeutung der Persistenz von Chlamydia trachomatis im Gelenk für die Pathogenese der Chlamydieninduzierten Arthritis unter Berücksichtigung der therapeutischen Implikationen. Akt. Rheumatol. 22, 170175 (1997). Land, J.A., Evers, J.L., Goossens, J.V.: How to use Chlamydia antibody testing in subfertility patients. Hum. Reprod. 13, 10941098 (1998). Maass, M., Bartels, C., Engel, P., Mamat, U., Sievers, H.H.: Endovascular presence of vialble Chlamydia pneumoniae is a common phenomenon in coronary artery disease. JACC 31, 82732 (1997). Morré, S.A., De Groot, C.J., Killestein, J., Meijer, C.J., Polman, C.H., Van der Falk, P., Van den Brule, A.J.: Is Chlamydia pneumoniae present in the central nervous system of multiple sclerosis patients? Ann. Neurol. 48, 399 (2000). Paavonen, J.: Chlamydia trachomatis: A major cause of mucopurulent cervicitis and pelvic inflammatory disease in women. In: Sexually Transmitted Diseases. Advances in Diagnosis and Treatment. Curr. Probl. Dermatol. Elsner. P., Eichmann, A. (eds.). Basel, Karger, 24, 110122 (1996). Patton, D., AskienazyElbhar, M., HenrySuchet, J., Campbell, L.A., Cappucio, A., Tannous, W., Wang, S.P., Kuo, S.C.: Detection of Chlamydia trachomatis in fallopian tube tissue in women with postinfectious tubal infertility. Am. J. Obstet. Gynecol. 171, 95101 (1994). Persson, K., Haidl, S.: Evaluation of a commercial test for antibodies to the chlamydial lipopolysaccharide (Medac ) for serodiagnosis of acute infections by Chlamydia pneumoniae (TWAR) and Chlamydia psittaci. APMIS 108, 131138 (2000). Petersen, E.E., Clad, A.: Genitale Chlamydieninfektionen. Deutsches Ärzteblatt 92, A277282 (1995). Saikku, P.: Diagnosis of acute and chronic Chlamydia pneumoniae infections. In: Orfila, J. et al. (eds). Chlamydial Infections. Proc. Eighth Int. Symp. on Human Chlamydial Infect.Societá Editrice Esculapio, Bologna, Italy, p 163170 (1994). Schachter, J.: The intracellular life of Chlamydia. Curr. Top. Microbiol. Immun. 138, 10939 (1988). Schmitz, F.J., Küppers, B., Reinartz, R., Vossel, R., Schuppe, D., Bielfeld, D., Heinz, H.P.: Prevalence of Chlamydia trachomatis antigen and Chlamydia antibodies in prostitutes, infertile female and 490TMBVPPL/080605 17
infertile male patients Comparison of different methods. In: Stary, A. (ed.) Proc. Europ. Soc. Chlamydia Res. Societá Editrice Esculapio, Bologna, Italy, p. 339 (1996). Sriram, S., Stratton, C.W., Yao S.: Chlamydia pneumoniae infections in the central nervous system in multiple sclerosis. Ann. Neurol. 46, 6 14 (1999). Verkooyen, R.P., Van Lent, N.A., Mousavi Joulandan, S.A., Snijder, R.J., van den Bosch, J.M., van Helden, H.P., Verbrugh, H.A.: Diagnosis of Chlamydia pneumoniae infection in patients with chronic obstructive pulmonary disease by microimmunofluorescence and ELISA. J. Med. Microbiol. 46, 959964 (1997). Verkooyen, R.P., Willemse, D., Hiepvan Casteren S.C.A.M., Mousavi Joulandan, S.A., Snijder, R.J., van den Bosch, J.M.M., van Helden, H.P.T., Peeters, M.F., Verbrugh, H.A.: Evaluation of PCR, culture, and serology for diagnosis of Chlamydia pneumoniae respiratory infections. J. Clin. Microbiol., 36, 23012307 (1998). Ward, M.E.: The immunobiology and immunopathology of chlamydial infections. APMIS 103, 769796 (1995). Weström, L.V.: Chlamydia and its effect on reproduction. J. Brit. Fertil. Soc. 1, 2330 (1996). Wollenhaupt, J., Zeidler, H.: Klinik, Diagnostik und Therapie der Chlamydieninduzierten Arthritis. Akt. Rheumatol. 22, 176182 (1997). 18 490TMBVPPL/080605