SYLABUS- j. łaciński Teologia katechetyczno-pastoralna, Filozofia, Archiwistyka i zarządzanie dokumentacją, Historia, Studia historyczno-społeczne, Turystyka historyczna, Historia Sztuki, Ochrona Dóbr Kultury, Muzyka Kościelna, Prawo Kanoniczne- semestr 1 (kurs 120 godzin-4 semestry) Jednostka prowadząca Kierunek Specjalność Poziom Nazwa przedmiotu 1 w j. polskim (Nazwa w j. angielskim)* ew. forma zajęć zgodnie z wykazem przedmiotów dla danego kierunku studiów lub specjalności *Nazwa szczegółowa przedmiotu w j. polskim (Nazwa w j. angielskim) dla przedmiotów obieralnych Kod przedmiotu ł_1_4_zo_30_ 2 Język Typ przedmiotu przedmiot kształcenia ogólnego, podstawowy, kierunkowy, specjalnościowy itd. Przedmiot obieralny nie Rok studiów, semestr Wymiar (liczba godzin i rodzaj zajęć) Studia stacjonarne 120 godzin Punkty ECTS 2 Forma zaliczenia: zo Prowadzący studia niestacjonarne Koordynator sylabusa: mgr Bogusława Frontczak Wymagania wstępne: Podstawowe wiadomości z gramatyki j. polskiego w zakresie fleksji i budowy zdania pojedynczego Cele: 1. Zapoznanie z historią języka, alfabetem, iloczasem i akcentem. 2. Wprowadzenie do koniugacji i deklinacji. 3. Opanowanie techniki tłumaczenia zdań łacińskich i składni. Treści kształcenia 1. Język łaciński podstawowe informacje. Informacje ogólne: historia rozwoju j. łacińskiego, łacina jako przedmiot propedeutyczny, wpływ łaciny na inne języki. Alfabet, wymowa, iloczas i akcent w j. łacińskim. Budowa zdania pojedynczego: podmiot, orzeczenie, orzeczenie imienne, funkcje przypadków (podkreślenie dopełnienia bliższego), technika tłumaczenia zdań łacińskich. Wprowadzenie do koniugacji, nomenklatura koniugacyjna (modi, tempora, genera, personae, numeri), formy podstawowe czasownika. 2. Fleksja łacińska - czasownik - podział na koniugacje; - infinitivus, imperativus, indicativus praesentis activi, - indicativus imperfecti activi, indicativus futuri I activi. - czasownik esse i composita; 1 przedmiot (przedmiot / moduł / zajęcia) poziom ogólności tworzonych sylabusów zależy od decyzji władz jednostki prowadzącej kierunek studiów
3. Fleksja łacińska rzeczownik - nomenklatura deklinacyjna (casus, genera, numeri); - pytania o poszczególne przypadki, zakończenie gen. sing. jako cechy dystynktywnej poszczególnych deklinacji i podkreślenie tematu fleksyjnego; - ogólny podział na deklinacje. - deklinacja: I (rzeczownik i przymiotnik) - pronomina: - pr.interrogativum; pr.personalia, pr.reflexivum i wyrażanie zwrotności w j. łacińskim. 4. Budowa, przekład zdania pojedynczego i składni ACI. Składnia accusativus cum infinitivo: - istota składni (budowa, verbum regens, tłumaczenie); - zaimki osobowe i zaimek zwrotny w składni A.C.I; - accusativus duplex. Efekty kształcenia: WIEDZA 1. 1. Student rozpoznaje przynależność rzeczowników do I deklinacji i czasowników do danej koniugacji. 2. 2. Student identyfikuje formy fleksyjne i określa je w terminologii łacińskiej lub polskiej 3. 3. Student rozróżnia części zdania pojedynczego, wskazuje elementy konstrukcji. 4. 4. Student opanowuje pamięciowo formy podstawowe i znaczenia słownictwa podawanego dla poszczególnych tłumaczonych tekstów. UMIEJĘTNOŚCI 1. 1. Student posługuje się wiadomościami z fleksji i składni podczas przekładu prostych zdań łacińskich na język polski (teksty z podręcznika, teksty własne prowadzącego, sentencje i wyrażenia łacińskie obecnie stosowane). 2. 2. Podczas przekładu prostych zdań łacińskich student wykorzystuje opanowane pamięciowo słownictwo. Metody i narzędzia dydaktyczne: 1. Wykład 2. Wykład z prezentacją multimedialną 3. Ćwiczenia audytoryjne: analiza przykładów zdań (metoda gramatyczno-tłumaczeniowa), praca w grupach, ćwiczenia fleksyjne, praca własna studenta 4. Metody e-learningowe Sposoby sprawdzania i warunki zaliczenia: 1. Ocenianie ciągłe przygotowania studenta do zajęć oraz jego pracy na zajęciach. 2. Obowiązek frekwencji: dopuszczalna jest dwukrotna nieusprawiedliwiona nieobecność na zajęciach; pozostałe nieobecności należy usprawiedliwić (usprawiedliwienie lekarskie, sądowe lub z uczelni). Więcej niż dwie nieobecności na zajęciach należy odpracować w ustalony z prowadzącym zajęcia sposób (przygotowanie dodatkowego zadania, odrabianie zajęć z inną grupą). 3. Zapowiedziane sprawdziany pisemne (od 1-3) w ciągu semestru, trwające od 45-90 minut, nie później niż 2 tygodnie przed planowanym zakończeniem zajęć. Minimum konieczne do uzyskania oceny pozytywnej (dst) to 51% maksymalnej wartości punktowej pracy. W wypadku nieobecności na sprawdzianie student ma obowiązek zgłoszenia się do prowadzącego by umówić się na zaliczanie materiału. Ocena podsumowująca semestr jest oparta na ocenach uzyskanych z kolokwiów (⅔ oceny),przy czym bierze się pod uwagę finalne, czyli najlepsze oceny z poszczególnych kolokwiów oraz na ocenie wynikającej z ciągłego oceniania pracy studenta na zajęciach (⅓ oceny). Lektury podstawowe: 1. Wilczyński S.; Zarych T., Rudimenta Latinitatis, Wrocław 1996 (i późniejsze) 2. Salomonowicz- Górska I., Język łaciński dla teologów, Katowice 2006 3. Rominkiewicz J, Żeber I., Podstawy języka łacińskiego dla studentów prawa, Wrocław 2009 4. Korpanty J., Mały słownik łacińsko-polski, Warszawa 1992 (i późniejsze) 5. Kumaniecki K., Słownik łacińsko-polski, Warszawa 1977 (i późniejsze) 6. Materiały własne prowadzącego.
Lektury uzupełniające: Sondel J., Słownik łacińsko-polski dla prawników i historyków, Kraków 2001 Jougan A., Słownik kościelny łacińsko- polski, Poznań-Warszawa-Lublin 1958 Korpanty J., Słownik łacińsko-polski, Warszawa 2001 Wikarjak J., Gramatyka opisowa języka łacińskiego, Warszawa 1979 Samolewicz Z, Sołtysik T., Składnia łacińska, Bydgoszcz 2000 Wielewski M., Krótka gramatyka języka łacińskiego, Warszawa 1978 ( i późniejsze) SYLABUS- j. łaciński Teologia katechetyczno-pastoralna, Filozofia, Archiwistyka i zarządzanie dokumentacją, Historia, Studia historyczno-społeczne, Turystyka historyczna, Historia Sztuki, Ochrona Dóbr Kultury, Muzyka Kościelna, Prawo Kanoniczne semestr 2 (kurs 120 godzin-4 semestry) Jednostka prowadząca Kierunek Specjalność Poziom Nazwa przedmiotu w j. polskim (Nazwa w j. angielskim)* ew. forma zajęć zgodnie z wykazem przedmiotów dla danego kierunku studiów lub specjalności *Nazwa szczegółowa przedmiotu w j. polskim (Nazwa w j. angielskim) dla przedmiotów obieralnych Kod przedmiotu ł_2_4_zo_30_2 Język Typ przedmiotu przedmiot kształcenia ogólnego, podstawowy, kierunkowy, specjalnościowy itd. Przedmiot obieralny: nie Rok studiów, semestr Wymiar (liczba godzin i rodzaj zajęć) 120 godzin Punkty ECTS 2 Forma zaliczenia: zo Prowadzący studia niestacjonarne Koordynator sylabusa: mgr Bogusława Frontczak Wymagania wstępne: Utrwalone wiadomości z I semestru. Cele: 1. Tworzenie, stosowanie i tłumaczenie rzeczowników i przymiotników deklinacji II, zaimków dzierżawczych, składni dativus possessivus oraz participium perfecti passivi i futuri activi. 2. Czasownik: - odmiana i stosowanie czasowników: eo, ire, ii, itum oraz fero, ferre, tuli, latum i ich złożeń - tworzenie czasów na bazie tematu perfecti: ind. perfecti, plusquamperfecti, futuri II activi 3. Rozszerzenie składni ACI. 4. Rozpoznawanie i umiejętność odmiany deklinacji III. Treści kształcenia: 1. Fleksja łacińska:
- tworzenie, stosowanie i tłumaczenie rzeczowników i przymiotników deklinacji II, zaimków dzierżawczych, składni dativus possessivus oraz participium perfecti passivi i futuri activi 2. Czasownik: - budowanie i stosowanie czasowników: eo,ire,ii,itum oraz fero, ferre,tuli, latum i ich złożeń - tworzenie czasów na bazie tematu perfecti: ind. perfecti, plusquamperfecti, futuri II activi 3. Rozszerzenie składni ACI o infinitivus perfecti activi i infinitivus futuri activi. 4. Rozpoznawanie i umiejętność odmiany rzeczowników i przymiotników deklinacji III oraz tworzenie i odmiana participium praesentis activi. Efekty kształcenia: WIEDZA 1. Student rozpoznaje, odmienia i tłumaczy formy fleksyjne rzeczowników i przymiotników deklinacji II, zaimków dzierżawczych, imiesłowów oraz znajduje i tłumaczy elementy składni dativus possessivus. 2. Student identyfikuje i tłumaczy formy czasowników eo,ire,ii,itum oraz fero, ferre,tuli, latum i ich złożeń oraz formy czasowników utworzone na bazie tematu perfecti. 3. Student rozróżnia i tłumaczy elementy składni ACI. 4. Student identyfikuje, odmienia i tłumaczy formy fleksyjne III deklinacji. UMIEJĘTNOŚCI 1. Student wykorzystuje wiedzę fleksyjną o deklinacji II, zaimkach i imiesłowach oraz składni dativus possessivus w tłumaczeniu (teksty z podręcznika, teksty własne prowadzącego, sentencje i wyrażenia łacińskie obecnie stosowanych). 2. Student rozpoznaje i stosuje składnię ACI. 3. Student wykorzystuje wiedzę fleksyjną o III deklinacji w tłumaczeniu. Metody i narzędzia dydaktyczne: 1. Wykład 2. Wykład z prezentacją multimedialną. 3. Ćwiczenia audytoryjne: analiza przykładów zdań ( metoda gramatyczno- tłumaczeniowa), praca w grupach, ćwiczenia fleksyjne, praca własna studenta. 4. Konsultacje. 5. Metody e-learningowe. Sposoby sprawdzania i warunki zaliczenia: 1. Ocenianie ciągłe przygotowania studenta do zajęć oraz jego pracy na zajęciach. 2. Obowiązek frekwencji: dopuszczalna jest dwukrotna nieusprawiedliwiona nieobecność na zajęciach; pozostałe nieobecności należy usprawiedliwić (usprawiedliwienie lekarskie, sądowe lub z uczelni). Więcej niż dwie nieobecności na zajęciach należy odpracować w ustalony z prowadzącym zajęcia sposób (przygotowanie dodatkowego zadania, odrabianie zajęć z inną grupą). 3. Zapowiedziane sprawdziany pisemne (od 1-3) w ciągu semestru, trwające od 45-90 minut, nie później niż 2 tygodnie przed planowanym zakończeniem zajęć.minimum konieczne do uzyskania oceny pozytywnej (dst) to 51% maksymalnej wartości punktowej pracy. W wypadku nieobecności na sprawdzianie student ma obowiązek zgłoszenia się do prowadzącego by umówić się na zaliczanie materiału. Ocena podsumowująca semestr jest oparta na ocenach uzyskanych z kolokwiów (⅔ oceny),przy czym bierze się pod uwagę finalne, czyli najlepsze oceny z poszczególnych kolokwiów oraz na ocenie wynikającej z ciągłego oceniania pracy studenta na zajęciach (⅓ oceny). Lektury podstawowe: 1. Wilczyński S., Zarych T., Rudimenta Latinitatis, Wrocław 1996 (i późniejsze) 2. Salomonowicz- Górska I., Język łaciński dla teologów, Katowice 2006
3. Rominkiewicz J, Żeber I., Podstawy języka łacińskiego dla studentów prawa, Wrocław 2009 4. Korpanty J., Mały słownik łacińsko-polski, Warszawa 1992 (i późniejsze) 5. Kumaniecki K., Słownik łacińsko-polski, Warszawa 1977 (i późniejsze) 6. Materiały własne prowadzącego. Lektury uzupełniające: 1.Jougan A., Słownik kościelny łacińsko- polski Poznań-Warszawa-Lublin 1958 2.Korpanty J., Słownik łacińsko-polski, Warszawa 2001 3.Samolewicz Z, Sołtysik T., Składnia łacińska, Bydgoszcz 2000 4.Sondel J Słownik łacińsko-polski dla prawników i historyków, Kraków 2001 5.Wielewski M., Krótka gramatyka języka łacińskiego Warszawa 1979 6.Wikarjak J. Gramatyka opisowa języka łacińskiego Warszawa 1978 / i późniejsze/ SYLABUS- j. łaciński Teologia katechetyczno-pastoralna, Filozofia, Archiwistyka i zarządzanie dokumentacją, Historia, Studia historyczno-społeczne, Turystyka historyczna, Historia Sztuki, Ochrona Dóbr Kultury, Muzyka Kościelna, Prawo Kanoniczne semestr 3 (kurs 120 godzin-4 semestry) I. Dane wypełniane przez jednostkę prowadzącą studia na podstawie zatwierdzonych planów studiów Jednostka prowadząca Kierunek Specjalność Poziom Nazwa przedmiotu w j. polskim (Nazwa w j. angielskim)* ew. forma zajęć zgodnie z wykazem przedmiotów dla danego kierunku studiów lub specjalności *Nazwa szczegółowa przedmiotu w j. polskim (Nazwa w j. angielskim) dla przedmiotów obieralnych Kod przedmiotu ł_3_4_zo_30_ 2 Język Typ przedmiotu przedmiot kształcenia ogólnego, podstawowy, kierunkowy, specjalnościowy itd. Przedmiot obieralny: nie Rok studiów, semestr Wymiar (liczba godzin i rodzaj zajęć) 120 godzin Punkty ECTS 2 Forma zaliczenia: zo Prowadzący studia niestacjonarne Koordynator sylabusa: mgr Bogusława Frontczak Wymagania wstępne: 1. Znajomość fleksji i składni łacińskich w zakresie dwóch poprzednich semestrów; 2. Umiejętność korzystania ze słownika łacińsko-polskiego w połączeniu z wiedzą fleksyjną. Cele: 1. Rozpoznawanie i umiejętność gradacji przymiotników i przysłówków. 2. Rozróżnianie przynależności i umiejętność odmiany rzeczowników deklinacji IV i V oraz zaimków
i liczebników. 3. Budowanie, rozróżnianie i tłumaczenie form strony biernej czasowników. 4. Rozpoznawanie i tłumaczenie konstrukcji składniowych charakterystycznych dla języka łacińskiego. Treści kształcenia: 1. Rozpoznawanie i umiejętność stopniowania przymiotników i przysłówków. 2. W zakresie fleksji uzupełnienie deklinacji (o dekl. IV i V ) Uzupełnienie odmian zaimkowych - pronomen relativum, interrogativum, pronomina demonstrativa, indefinita, adjectiva pronominalia. Numeralia cardinalia et ordinaria. 3. Budowanie, rozróżnianie i tłumaczenie form strony biernej czasowników. Passivum: indicativus praesentis, imperfecti, futuri I passivi; indicativus perfecti, plusquamperfecti, futuri II passivi; infinitivus praesentis passivi; budowa zdania w stronie biernej. Verba deponentia et semideponentia. 4. Rozszerzenie konstrukcji ACI o wykorzystanie w niej inf. perfecti i futuri passivi. i wprowadzenie nowych konstrukcji składniowych charakterystycznych dla języka łacińskiego: genetivus partitivus, ablativus comparativus, nominativus cum infinitivo, nominativus duplex. Efekty kształcenia: WIEDZA 1. Student rozpoznaje, nazywa gradację i tłumaczy formy przymiotników i przysłówków.. 2. Student rozpoznaje liczebniki oraz tłumaczy formy fleksyjne zaimkowe oraz formy fleksyjne deklinacji IV, V 3. Student rozróżnia i tłumaczy formy czasowników w stronie biernej. 4. Student nazywa, rozpoznaje elementy i tłumaczy konstrukcje składniowe charakterystyczne dla języka łacińskiego genetivus partitivus, ablativus comparativus, nominativus duplex, ACI (z użyciem bezokoliczników wszystkich czasów).. UMIEJĘTNOŚCI 1. Student wykorzystuje wiedzę fleksyjną i składniową w tłumaczeniu (teksty z podręcznika, teksty własne prowadzącego, sentencje i wyrażenia łacińskie obecnie stosowane). 2. Student formułuje uzasadnienie sporządzonych tłumaczeń w oparciu o wiedzę fleksyjną i składniową. 3. Wykorzystując słownik i wiedzę fleksyjną student ustala formy podstawowe oraz znaczenia słów nieznanych występujących w zdaniach. Metody i narzędzia dydaktyczne: 1. Wykład 2. Wykład z prezentacją multimedialną. 3. Ćwiczenia audytoryjne: analiza przykładów zdań (metoda gramatyczno-tłumaczeniowa), praca w grupach, ćwiczenia fleksyjne, praca własna studenta. 4. Metody e-learningowe. Sposoby sprawdzania i warunki zaliczenia: 1. Ocenianie ciągłe przygotowania studenta do zajęć oraz jego pracy na zajęciach. 2. Obowiązek frekwencji: dopuszczalna jest dwukrotna nieusprawiedliwiona nieobecność na zajęciach; pozostałe nieobecności należy usprawiedliwić (usprawiedliwienie lekarskie, sądowe lub z uczelni). Więcej niż dwie nieobecności na zajęciach należy odpracować w ustalony z prowadzącym zajęcia sposób (przygotowanie dodatkowego zadania, odrabianie zajęć z inną grupą). 3. Zapowiedziane sprawdziany pisemne (od 1-3) w ciągu semestru, trwające od 45-90 minut, nie później niż 2 tygodnie przed planowanym zakończeniem zajęć.minimum konieczne do uzyskania oceny pozytywnej (dst) to 51% maksymalnej wartości punktowej pracy. W wypadku nieobecności na sprawdzianie student ma obowiązek zgłoszenia się do prowadzącego by umówić się na zaliczanie materiału. Ocena podsumowująca semestr jest oparta na ocenach uzyskanych z kolokwiów (⅔ oceny),przy czym bierze się pod uwagę finalne, czyli najlepsze oceny z poszczególnych kolokwiów oraz na ocenie wynikającej z ciągłego oceniania pracy studenta na zajęciach (⅓ oceny).
Lektury podstawowe: 1. Wilczyński S.; Zarych T., Rudimenta Latinitatis, Wrocław 1996 (i późniejsze) 2. Salomonowicz- Górska I. Język łaciński dla teologów, Katowice 2006 3. Rominkiewicz J, Żeber I., Podstawy języka łacińskiego dla studentów prawa, Wrocław 2009 4. Korpanty J., Mały słownik łacińsko-polski, Warszawa 1992 (i późniejsze) 5. Kumaniecki K., Słownik łacińsko-polski, Warszawa 1977 (i późniejsze) 6. Materiały własne prowadzącego. Lektury uzupełniające: 1. Jougan A., Słownik kościelny łacińsko- polski Poznań-Warszawa-Lublin 1958 2. Korpanty J., Słownik łacińsko-polski, Warszawa 2001 3. Samolewicz Z, Sołtysik T., Składnia łacińska, Bydgoszcz 2000 4. Sondel J Słownik łacińsko-polski dla prawników i historyków, Kraków 2001 5. Wielewski M., Krótka gramatyka języka łacińskiego Warszawa 1979 6. Wikarjak J. Gramatyka opisowa języka łacińskiego Warszawa 1978 / i późniejsze/ SYLABUS- j. łaciński Teologia katechetyczno-pastoralna, Filozofia, Archiwistyka i zarządzanie dokumentacją, Historia, Studia historyczno-społeczne, Turystyka historyczna, Historia Sztuki, Ochrona Dóbr Kultury, Muzyka Kościelna, Prawo Kanoniczne -semestr 4 (kurs 120 godzin-4 semestry) Jednostka prowadząca Kierunek Specjalność Poziom Nazwa przedmiotu w j. polskim (Nazwa w j. angielskim)* ew. forma zajęć zgodnie z wykazem przedmiotów dla danego kierunku studiów lub specjalności *Nazwa szczegółowa przedmiotu w j. polskim (Nazwa w j. angielskim) dla przedmiotów obieralnych Kod przedmiotu ł_4_4_e_30_3 Język: polski Typ przedmiotu przedmiot kształcenia ogólnego, podstawowy, kierunkowy, specjalnościowy itd. Przedmiot obieralny: nie Rok studiów, semestr Wymiar (liczba godzin i rodzaj zajęć) - 120 godzin Punkty ECTS 3 Forma zaliczenia: egzamin Prowadzący: Koordynator sylabusa: mgr Bogusława Frontczak Wymagania wstępne: 1. Znajomość fleksji i składni łacińskich w zakresie trzech poprzednich semestrów. 2. Znajomość gramatyki j. polskiego w zakresie rozróżniania typów zdań podrzędnych. 3. Umiejętność korzystania ze słownika łacińsko-polskiego w połączeniu z wiedzą fleksyjną. Cele: 1. Rozpoznawanie i tłumaczenie konstrukcji składniowych charakterystycznych dla języka łacińskiego. 2. Rozpoznawanie, odmiana i tłumaczenie form trybu coniunctivus. 3. Zdobycie umiejętności rozróżniania typów zdań podrzędnych. 4. Doskonalenie pracy translatoryjnej w oparciu o wybrane teksty źródłowe (zwłaszcza oryginalne). 5. Przygotowanie studenta do egzaminu kończącego kurs.
Treści kształcenia: 1. Wprowadzenie nowych konstrukcji składniowych charakterystycznych dla języka łacińskiego: nominativus cum infinitivo, nominativus duplex, ablativus absolutus, gerundium, gerundivum, coniugatio periphrastica passiva. 2. Wprowadzenie odmiany i użycia trybu coniunctivus.: - formy fleksyjne: coniunctivus praesentis, imperfecti, perfecti, plusquamperfecti activi et passivi. - funkcja semantyczna koniunktiwu: coniunctivus hortativus, iussivus, prohibitivus, optativus, dubitativus, concessivus. - funkcja syntaktyczna koniunktiwu w zdaniach pytających zależnych i zasada consecutio temporum. 3. Klasyfikacja zdań podrzędnych: a. zdania rozpoczynające się od spójnika UT : - z coniunctivem: zdania okolicznikowe celu/ut finale/, zdania podrzędne dopełnieniowe/ut obiectivum/, zdania podrzędne skutkowe /ut consecutivum/, zdania podrzędne podmiotowe/ut subiectivum/, zdania podrzędne przyzwalające/ ut concessivum - z indicativem: zdania okolicznikowe czasu/ ut temporale/, zdania porównawcze/ut comparativum/. b. zdania rozpoczynające się od spójnika CUM : - z coniunctivem: zdania okolicznikowe czasu z odcieniem przyczynowym /cum narrativum vel historicum/, zdania okolicznikowe czasu przeciwstawne /cum adversativum/, zdania okolicznikowe przyczyny/cum causale/, zdania podrzędne przyzwalające/cum concessivum/ - z indicativem: różne odmiany zdań czasowych (cum temporale, cum explicativum, cum iterativum, cum inversum). c. pozostałe spójniki zdań podrzędnych: zdania okolicznikowe przyczyny, zdania podrzędne przyzwalające, zdania okolicznikowe warunku, zdania okolicznikowe czasu, zdania względne. 4. Praca translatoryjna nad tekstami wybór przez osoby prowadzące z uwzględnieniem specjalizacji, potrzeb i zainteresowań słuchaczy. a. teksty opracowywane na zajęciach; b. teksty przygotowywane do egzaminu. Efekty kształcenia: WIEDZA 1. Student nazywa, rozpoznaje elementy i tłumaczy konstrukcje składniowe charakterystyczne dla języka łacińskiego (ablativus absolutus, coniugationes periphrasticae, gerundium/gerundivum). 2. Student rozpoznaje, określa i tłumaczy formy trybu coniunctivus. 3. student identyfikuje różne typy zdań podrzędnych (z zasadą consecutio temporum włącznie): 4. student zna słownictwo łacińskie związane z jego kierunkiem studiów, zaprezentowane na zajęciach i występujące w jego tekście egzaminacyjnym, z uwzględnieniem specyficznych cech języka łacińskiego w tekstach kierunkowych, w tekstach z podręcznika, tekstach własnych prowadzącego, sentencjach i wyrażeniach łacińskich obecnie stosowanych). UMIEJĘTNOŚCI 1. Student wykorzystuje wiedzę fleksyjną i składniową w tłumaczeniu. 2. Student formułuje uzasadnienie sporządzonych tłumaczeń w oparciu o wiedzę fleksyjną i składniową. 3. Wykorzystując słownik i wiedzę fleksyjną student ustala formy podstawowe oraz znaczenia słów nieznanych występujących w tekstach. 4. Student analizuje budowę zdania łacińskiego, decydując o kolejności kroków przy przekładzie. 5. Student świadomie wykorzystuje znajomość fleksji i składni łacińskich (potrafi wyjaśnić ich użycie), łącząc ze sobą wyrazy w wyrażenia (związki: zgody i rządu). 6. Student organizuje i strukturyzuje przekład zdań pojedynczych i podrzędnych oraz konstrukcji składniowych, dążąc poprzez wersje roboczą do ostatecznej wersji tłumaczenia, spełniającej parametry poprawności językowej w j. Polskim z jednoczesnym zachowaniem specyfiki oryginału. Metody i narzędzia dydaktyczne: 1. Wykład 2. Wykład z prezentacją multimedialną. 3. Analiza tekstów (metoda gramatyczno- tłumaczeniowa).
4. Praca w grupach. 5. Analiza przykładów zdań. 6. Ćwiczenia fleksyjne. 7. Praca własna studenta. 8. Konsultacje. 9. Metody e-learningowe. Sposoby sprawdzania i warunki zaliczenia: 1. Ocenianie ciągłe przygotowania studenta do zajęć oraz jego pracy na zajęciach. 2. Obowiązek frekwencji: dopuszczalna jest dwukrotna nieusprawiedliwiona nieobecność na zajęciach; pozostałe nieobecności należy usprawiedliwić (usprawiedliwienie lekarskie, sądowe lub z uczelni). Więcej niż dwie nieobecności na zajęciach należy odpracować w ustalony z prowadzącym zajęcia sposób (przygotowanie dodatkowego zadania, odrabianie na zajęć z inną grupą). 3. Zapowiedziane sprawdziany pisemne (od 1-3) w ciągu semestru, trwające od 45-90 minut, nie później niż 2 tygodnie przed planowanym zakończeniem zajęć. Minimum konieczne do uzyskania oceny pozytywnej (dst) to 51% maksymalnej wartości punktowej pracy. W wypadku nieobecności na sprawdzianie student ma obowiązek zgłoszenia się do prowadzącego, by umówić się na zaliczanie materiału (np. W czasie dyżuru prowadzącego zajęcia). Ocena podsumowująca semestr jest oparta na ocenach uzyskanych z kolokwiów (⅔ oceny),przy czym bierze się pod uwagę finalne, czyli najlepsze oceny z poszczególnych kolokwiów oraz na ocenie wynikającej z ciągłego oceniania pracy studenta na zajęciach (⅓ oceny). 4. Egzamin pisemny z tłumaczenia na język polski oryginalnego tekstu (ewentualnie preparowanego) łacińskiego zgodnego z kierunkiem studiów o objętości min. 80 a maks. 100 słów. Na egzaminie dopuszcza się korzystanie ze słownika łacińsko-polskiego i tabel odmian języka łacińskiego. Egzamin trwa 90 minut. Ocena za ostatni semestr kończący się egzaminem jest średnia ważoną oceny zaliczającej semestr (oparta na ocenach uzyskanych z kolokwiów (⅔ oceny),przy czym bierze się pod uwagę finalne, czyli najlepsze oceny z poszczególnych kolokwiów oraz na ocenie wynikającej z ciągłego oceniania pracy studenta na zajęciach (⅓ oceny) z wagą 1/3 i oceny egzaminacyjnej z wagą 2/3 (suma oceny zaliczeniowej x 1/3 i oceny egzaminacyjnej x 2/3). Lektury podstawowe: 1. Wilczyński S.; Zarych T., Rudimenta Latinitatis, Wrocław 1996 (i późniejsze) 2. Salomonowicz- Górska I., Język łaciński dla teologów, Katowice 2006 3. Rominkiewicz J, Żeber I. Podstawy języka łacińskiego dla studentów prawa, Wrocław 2009 4. Korpanty J., Mały słownik łacińsko-polski, Warszawa 1992 (i późniejsze) 5. Kumaniecki K., Słownik łacińsko-polski, Warszawa 1977 (i późniejsze) 6. Materiały własne prowadzącego. Lektury uzupełniające: 1. Jougan A., Słownik kościelny łacińsko- polski Poznań-Warszawa-Lublin 1958 2. Korpanty J., Słownik łacińsko-polski, Warszawa 2001 3. Samolewicz Z, Sołtysik T., Składnia łacińska, Bydgoszcz 2000 4. Sondel J Słownik łacińsko-polski dla prawników i historyków, Kraków 2001 5. Wielewski M., Krótka gramatyka języka łacińskiego Warszawa 1979 6. Wikarjak J. Gramatyka opisowa języka łacińskiego Warszawa 1978 / i późniejsze/ http://www.thelatinlibrary.com/ http://www.perseus.tufts.edu/hopper/ http://www.hs-augsburg.de/~harsch/augusta.html http://www.perseus.tufts.edu/hopper/ Documenta Latina Vaticana http://www.vatican.va/latin/latin_index.html Patrologia Latina, Graeca et Orientalis - Links http://plgo.org/?page_id=219 Lacus Curtius http://penelope.uchicago.edu/thayer/e/roman/texts/ Neo-Latin Texts http://www.philological.bham.ac.uk/bibliography/ Corpus Scriptorum Latinorum http://www.forumromanum.org/literature/authors_a.html
Latin Texts http://orbilat.com/languages/latin/texts/ Latin Text (archive.org) http://archive.org/details/opensource_latin Intratext Latina http://www.intratext.com/latina/ WORDS (darmowe narzędzie do określania form łacińskich; kody gramatyczne i podstawowe znaczenia słów w języku angielskim) A) w wersji online (strona WWW) http://archives.nd.edu/words.html http://ablemedia.com/ctcweb/showcase/wordsonline.html B) wersja PC (wymaga instalacji na komputerze osobistym) http://ablemedia.com/ctcweb/showcase/whitakerwords.html#download Słowniki: http://ducange.enc.sorbonne.fr/?clear=1 Uwagi: