piątek, 9 października 2015 PLN i waluty regionu Zaczynają rosnąć w siłę str.2 Raport przygotowali: EUR Przed nami ważny tydzień wg. analizy technicznej str.3 USD Za nami mocna korekta str.4 JPY Przeceniła go sytuacja globalna str.5 CHF Inflacja nie daje dodatkowych impulsów dla SNB str.6 Marek Rogalski Główny analityk walutowy m.rogalski@bossa.pl GBP BOE sygnalizuje, że nie będzie się spieszyć z zacieśnieniem str.7 Waluty surowcowe Wsparte przez słabość dolara i zwyżki surowców str.7 Waluty skandynawskie NOK wsparty przez ropę str.8 Surowce energetyczne Miedź Ropa WTI po 50 USD za baryłkę Producenci miedzi na granicy rentowności str.8 str.9 Dorota Sierakowska Analityk surowcowy d.sierakowska@bossa.pl Metale szlachetne Wzrostowy tydzień str.10 Zboża Obawy o produkcję zbóż w rejonie Morza Czarnego str.11 Soft commodities Kontynuacja zwyżek cen cukru str.12 Nota prawna: Prezentowany raport został przygotowany w Wydziale Doradztwa i Analiz Rynkowych Domu Maklerskiego Banku Ochrony Środowiska S.A. z siedzibą w Warszawie tylko i wyłącznie w celach informacyjnych i nie stanowi analizy inwestycyjnej, ani analizy finansowej ani rekomendacji w rozumieniu przepisów Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 19 października 2005r. (Dz.U. 2005, poz. 206 nr 1715) oraz Ustawy z dnia 29 lipca 2005r. (Dz.U. 2005, Nr 183, poz. 1538 z późn. zm.). Przedstawiony raport jest wyłącznie wyrazem wiedzy i poglądów autora według stanu na dzień sporządzenia i w żadnym wypadku nie może być podstawą działań inwestycyjnych Klienta. Przy sporządzaniu raportu DM BOŚ SA działał z należytą starannością oraz rzetelnością. DM BOŚ SA i jego pracownicy nie ponoszą jednak odpowiedzialności za działania lub zaniechania Klienta podjęte na podstawie niniejszego raportu ani za szkody poniesione w wyniku tych decyzji inwestycyjnych. Niniejszy raport adresowany jest do nieograniczonego kręgu odbiorców. Został sporządzony na potrzeby klientów DM BOŚ S.A. oraz innych osób zainteresowanych. Nadzór nad DM BOŚ SA sprawuje Komisja Nadzoru Finansowego. Regulamin doradztwa inwestycyjnego i sporządzania analiz inwestycyjnych, analiz finansowych oraz innych rekomendacji o charakterze ogólnym dotyczących transakcji w zakresie instrumentów finansowych oraz instrumentów bazowych instrumentów pochodnych znajduje się na stronie internetowej bossa.pl w dziale Dokumenty. 1 / 13
Złoty i waluty regionu: Zaczynają rosnąć w siłę Rubel: Ma za sobą dość dobry tydzień, co jest zasługą wyraźnego odreagowania walut rynków wschodzących za sprawą osłabienia się amerykańskiego dolara (rynek jednocześnie próbuje rozgrywać scenariusz wydłużenia okresu luźnej polityki w ujęciu globalnym). Wsparciem stały się też zwyżki na rynku surowców, zwłaszcza ropy naftowej. Inwestorzy przywiązywali mniejsze znaczenie do kwestii pogarszających się stosunków dyplomatycznych Rosji z Zachodem za sprawą militarnego zaangażowania się w Syrii. Widać też, że rynek zdyskontował potencjalny scenariusz spowolnienia gospodarki, co wyrażały publikowane wcześniej oczekiwania makro na bazie ankiet agencji Reuters. W kalendarzu ważne będą dane nt. wrześniowej produkcji przemysłowej, które poznamy w końcu tygodnia. W szerszym kontekście kluczowe pozostaną czynniki globalne. Dopóki rynek będzie nadal przeszacowywał w dół oczekiwania, co do pierwszej podwyżki stóp przez FED, a na rynek nie napłyną znacznie słabsze dane z Chin, dopóty pozytywne nastroje wokół rubla mogą się utrzymać. Turecka lira: Wyraźnie zyskała na fali globalnego odreagowania walut rynków wschodzących. Zagrożenia pozostały jednak takie same kluczowa pozostaje kwestia wyborów parlamentarnych 1 listopada, które raczej nie dadzą koniecznej większości dla AKP, aby ta utworzyła samodzielnie rząd. Tymczasem efekty rozmów ws. zawiązania koalicji już widzieliśmy w ostatnich miesiącach. Nadal napięta pozostaje też sytuacja w Syrii, a także relacje Turków z mniejszością kurdyjską. Niemniej dane makro nie są złe (produkcja przemysłowa w sierpniu wzrosła o 7,2 proc. r/r). W przyszłym tygodniu poznamy sierpniowy deficyt C/A, oraz lipcową stopę bezrobocia. Reasumując, trudno może być utrzymać tak wyraźne tempo zwyżki TRY ze względu na wspomniane czynniki polityczne W przypadku walut regionu CEE, które zyskały dzięki ociepleniu się nastrojów wokół rynków wschodzących, uwagę ponownie zwraca siła węgierskiego forinta. I co ciekawe trudno w tym szukać wsparcia ze strony danych makro sprzedaż detaliczna w sierpniu wyhamowała do 4,7 proc. r/r, produkcja przemysłowa wzrosła mniej niż oczekiwano (6,2 proc. r/r), bilans handlowy spadł do 459,2 mln EUR z 646 mln EUR, a inflacja CPI we wrześniu pogłębiła spadek do -0,6 proc. m/m i -0,4 proc. r/r. W efekcie nie można wykluczyć, że Bank Węgier będzie skłonny w najbliższych miesiącach do obniżki stóp procentowych. Złoty też zyskał na fali rozegrania rynków wschodzących, chociaż widać było niepewność związaną ze zbliżającymi się wyborami parlamentarnymi. Wtorkowa konferencja po posiedzeniu Rady Polityki Pieniężnej nie wniosła wiele, chociaż przyznano, że ścieżka inflacji może wskazać wolniejsze odbicie wiele pokaże listopadowa projekcja NBP. Wprawdzie rynek stopy procentowej zdaje się wskazywać na prawdopodobieństwo obniżki w I półroczu o 25 p.b., to jednak ta kwestia nie jest do końca przesądzona. Trudno ocenić na ile nowa Rada Polityki Pieniężnej, która zostanie wyłoniona na początku 2016 r. będzie rzeczywiście tak gołębia, jak się tego spodziewają niektórzy ekonomiści. W przyszłym tygodniu ważne będą dane nt. inflacji CPI we wrześniu (będzie to jednak potwierdzenie wstępnego odczytu, który wskazał spadek o 0,8 proc. r/r). Tym samym większe znaczenie mogą mieć dane nt. sierpniowego bilansu płatniczego, oraz dane nt. dynamiki płac. Układ techniczny na koszyku BOSSA PLN uległ znacznej poprawie w ciągu mijającego tygodnia. Odbicie było na tyle duże, że udało się powrócić ponad strefę oporów 91,00-91,30 pkt. W kolejnych dniach czeka nas test widocznej spadkowej linii trendu (opartej o szczyty z czerwca, lipca oraz września) w rejonie 92 pkt. Złamanie tego poziomu będzie sygnałem do testowania mocnego oporu 92,90-93,15 pkt. Nie będzie to jednak możliwe bez utrzymania dobrych nastrojów wokół rynków wschodzących i kontynuacji wyraźnej przeceny dolara na rynkach światowych. Niemniej jedno jest pewne ryzyko mocniejszej przeceny złotego w IV kwartale uległo wyraźnemu ograniczeniu. 2 / 13
Wykres tygodniowy BOSSA PLN Euro: Przed nami ważny tydzień wg. analizy technicznej Rynek otrzymał serię słabych danych z Niemiec. Wrześniowy PMI dla usług spadł do 54,1 pkt. (zbiorczy dla całej strefy euro do 53,7 pkt.), zamówienia w przemyśle w sierpniu zniżkowały o 1,8 proc. m/m, produkcja przemysłowa o 1,2 proc. m/m, a nadwyżka w handlu zagranicznym zmniejszyła się w sierpniu do 19,6 mld EUR za sprawą spadku eksportu o 5,2 proc. m/m. Co gorsza, odczyty w kolejnych miesiącach mogą być gorsze za sprawą wrześniowej afery Volkswagena Zapiski z wrześniowego posiedzenia ECB, jakie poznaliśmy w czwartek pokazały, że bank centralny dostrzega ryzyka spadku inflacji, ale jednocześnie uważa, że warto dać sobie więcej czasu, aby móc ocenić wpływ ostatnich wydarzeń na rynkach finansowych na gospodarkę. Rynek stara się jednak nie dostrzegać faktu, że kolejne odczyty będą raczej potwierdzać negatywny scenariusz. Impuls musi wyjść jednak z samego ECB, który dałby pośrednio do zrozumienia, że można zrobić coś więcej, niż tylko wydłużyć w czasie kończący się we wrześniu 2016 r. dotychczasowy program QE. Czy zaplanowane na 22 października posiedzenie i zwyczajowa konferencja prasowa Mario Draghiego dadzą stosowne impulsy? Przyszły tydzień przyniesie publikację ostatecznych danych nt. wrześniowej inflacji CPI w strefie euro, odczyt sierpniowej dynamiki produkcji przemysłowej, oraz październikowe wskazania indeksu nastrojów wśród analityków w Niemczech (ZEW). Poza tym głos zabiorą przedstawiciele ECB (Mersch, Constancio, Coeure). Układ techniczny koszyka BOSSA EUR pokazuje, że jesteśmy blisko oporu 115,50-70 pkt. Jego ewentualne złamanie może dać mocniejszy impuls do ruchu, łącznie z wybiciem sierpniowego szczytu przy 117,23 pkt. Natomiast nieudany test rejonu 115,50-70 pkt. potwierdzi dominację podaży w kolejnych tygodniach. Dlatego też przyszły tydzień może okazać się dość ważny 3 / 13
Wykres tygodniowy BOSSA EUR Dolar: Za nami mocna korekta Większość członków FED była zgodna, co do tego, że gospodarka osiągnęła (lub osiągnie do końca roku) stan umożliwiający podwyżkę stóp procentowych. Niektórzy z nich zwracali jednak uwagę, że warto się wstrzymać z taką decyzją, aby móc ocenić wpływ globalnego spowolnienia na perspektywy amerykańskiej gospodarki chociaż dalej wyrażali oni opinie, że będzie on niewielki. Wyrażano też obawy związane z ryzykiem utrzymywania się zbyt niskiej inflacji widoczne były opinie, że w takiej sytuacji przedwczesna podwyżka stóp mogłaby zaszkodzić wiarygodności FED. Tak pokrótce wyglądały opublikowane w czwartek zapiski z posiedzenia FED z 16-17 września Wcześniej (w poniedziałek) Eric Rosengren z FED dał do zrozumienia, że Rezerwa Federalna mogłaby zrezygnować z podwyżki stóp w sytuacji spadku PKB poniżej poziomu 2 proc. Rynek otrzymał słabszy odczyt ISM dla usług, który spadł we wrześniu do 56,9 pkt. z 59 pkt. w sierpniu. Poznaliśmy też dane nt. deficytu handlowego USA, który wzrósł w sierpniu do 48,33 mld USD W przyszłym tygodniu ważne będą środowe dane nt. wrześniowej sprzedaży detalicznej, czwartkowe odczyty inflacji CPI i regionalnych indeksów z NY i Filadelfii, oraz piątkowe dane nt. produkcji przemysłowej we wrześniu. Poza tym mamy szereg wystąpień członków FED (Lockhart, Evans, Brainard, Bullard, Dudley, Mester) część z nich najpewniej będzie dalej bronić grudniowego kursu na podwyżkę. Rynek będzie jednak większą uwagę przykładał do wspomnianych danych makro Układ techniczny na koszyku BOSSA USD w ujęciu tygodniowym jest negatywny. Mamy sporą czarną świecę i złamanie wsparcia 80,70-80 pkt. Kolejne ważne poziomy to dołek z września przy 79,92 pkt., dołek z sierpnia przy 78,87 pkt., oraz dołek z maja przy 78,29 pkt. Wygląda na to, że kreślimy falę c w dużej fali C impulsu rozpoczętego w marcu b.r. To może sugerować kontynuację przeceny dolara na przestrzeni kilku tygodni 4 / 13
Wykres tygodniowy BOSSA USD Jen: Przeceniła go sytuacja globalna Bank Japonii na zakończonym w środę posiedzeniu nie zmienił parametrów polityki pieniężnej, chociaż zdaniem rynku prawdopodobieństwo zwiększenia skali skupu aktywów może wzrosnąć wraz z kolejnym posiedzeniem BOJ, jakie zaplanowano na 30 października. Bo wtedy Bank zaprezentuje też nowe projekcje makro, które mogą wskazać, że osiągnięcie celu inflacyjnego w przyszłym roku jest mało realne Widoczne, wyraźniejsze osłabienie się jena to jednak bardziej efekt poprawy nastrojów wokół bardziej ryzykownych aktywów po tym, jak rynek zaczął grać na wydłużenie okresu luźnej polityki pieniężnej w ujęciu globalnym (mocnym impulsem stały się zeszłotygodniowe dane z rynku pracy w USA). W przyszłym tygodniu większą uwagę od danych z Japonii (produkcja przemysłowa w czwartek) przyciągną dane z Chin (we wtorek i środę). Zachowanie się jena będzie jednak ściśle uzależnione od globalnych nastrojów 5 / 13
Wykres przebiegu stóp zwrotu dla par z JPY za ostatnie 5 dni, źródło: Stooq.pl Frank: Inflacja nie daje dodatkowych impulsów dla SNB Opublikowane we wtorek dane nt. inflacji CPI we wrześniu były zgodne z oczekiwaniami rynku (wzrost o 0,1 proc. m/m i spadek o 1,4 proc. r/r), podobnie jak dane nt. stopy bezrobocia (3,2 proc.). W ujęciu tygodnia frank zyskał tylko względem jena i dolara, oraz funta. Najbardziej stracił względem NOK, NZD i AUD. To pokazuje, że polityka SNB skutecznie zniechęca do większych zakupów franków. Wykres przebiegu stóp zwrotu par z CHF za ostatnie 5 dni, źródło: Stooq.pl 6 / 13
Funt: BOE sygnalizuje, że nie będzie się spieszyć z zacieśnieniem Bank Anglii utrzymał parametry polityki pieniężnej za podwyżką stóp ponownie był tylko Ian McCafferty. Zapiski były bardziej gołębie. Ważne w nich są przede wszystkim dwie rzeczy koszty pracy rosną zbyt wolno, chociaż członkowie MPC dostrzegają sygnały wzrostu wydajności (to odniesienie się do dobrych danych za II kwartał, które poznaliśmy w ubiegłym tygodniu). I druga kwestia to inflacja ta zdaniem MPC pozostanie poniżej 1 proc. do końca I kwartału 2016 r., gdyż jej krótkoterminowe perspektywy pogorszyły się od sierpnia. Innymi słowy, MPC zdaje się utwierdzać oczekiwania rynku, który przesunął spodziewaną podwyżkę stóp na koniec 2016 r. Pozytywnym zaskoczeniem były tylko dane nt. sierpniowej produkcji przemysłowej, która wzrosła o 1,0 proc. m/m i 1,9 proc. r/r. W kontekście oceny ryzyk płynących ze spowolnienia globalnego wzrostu gospodarki ważniejsze będą jednak dopiero dane wrześniowe Reasumując funt dalej szuka swojego dna. W ujęciu tygodnia zyskał tylko w relacji z dolarem i jenem, a najbardziej stracił wobec dolara australijskiego i nowozelandzkiego, oraz korony norweskiej. Sytuacja raczej nie zmieni się w przyszłym tygodniu, gdyż trudno będzie szukać pozytywnego zaskoczenia we wtorkowych danych nt. inflacji CPI za wrzesień. Na wykresie koszyka funta widać, że do dolnego ograniczenia ponad 2 letniego kanału wzrostowego pozostało niewiele miejsca (90,50 pkt). To każe szukać średnioterminowych okazji na wybranych parach z GBP. Wykres tygodniowy koszyka funta liczonego przez Bank Anglii (=GBP), źródło: Thomson Reuters Waluty surowcowe: Wsparte przez słabość dolara i zwyżki surowców Wtorkowy komunikat po posiedzeniu Banku Australii nie był gołębi widać, że członkowie RBA potrzebują więcej czasu, aby ocenić wpływ ostatniego zamieszania w Chinach na gospodarkę. Jednocześnie podtrzymują też oczekiwania zakładające kontynuację umiarkowanego ożywienia w gospodarce i powrót inflacji do celu w ciągu dwóch lat. To nie są sygnały mogące sugerować rychłe zmiany na stopach procentowych i AUD poszybował w górę. Wsparciem stało się też odreagowanie na rynku surowców, a także zwyżki na chińskiej giełdzie po jej otwarciu po tygodniowej przerwie. W przyszłym tygodniu zerkamy na dane z Chin (wtorek i środa), oraz kluczowe dane z rodzimego rynku pracy we wrześniu. 7 / 13
Mocno zachowywał się też dolar nowozelandzki. Wsparciem okazały się być kolejne dobre wyniki aukcji wyrobów mlecznych, oraz niskie oczekiwania związane z ewentualnością cięcia stóp przez RBNZ w końcu października. Zagrożeniem dla kontynuacji wzrostów mogą okazać się dane nt. kwartalnej inflacji CPI, które poznamy w nocy z czwartku na piątek Mniej zyskał dolar kanadyjski, który był liderem zwyżek w poprzednim tygodniu. Przeszkodziły w tym słabsze dane makro indeks Ivey PMI spadł we wrześniu do 53,7 pkt. z 58 pkt., dynamika pozwoleń na budowę domów to -3,7 proc. m/m w sierpniu, a stopa bezrobocia nieoczekiwanie wzrosła we wrześniu do 7,1 proc. W przyszłym tygodniu kluczowe będzie wystąpienie szefa Banku Kanady w poniedziałek wieczorem rynek liczy na to, że Stephen Poloz powtórzy, że jest zadowolony z kształtu obecnej polityki monetarnej, co ograniczy ewentualne spekulacje, co do jej poluzowania w 2016 r. Waluty skandynawskie: NOK wsparty przez ropę Wsparciem dla korony szwedzkiej były dane nt. produkcji przemysłowej, która nieoczekiwanie wzrosła w sierpniu aż o 3,8 proc. r/r. Niemniej o wiele ważniejsze okażą się wtorkowe dane nt. wrześniowej inflacji CPI, oraz czwartkowe dane nt. bezrobocia. Inflacja niższa od oczekiwanej (-0,1 proc. r/r) może stać się pretekstem do ponownego kreślenia gołębich scenariuszy dla Riksbanku Liderem wzrostów była jednak korona norweska. To efekt wcześniejszej mocnej przeceny wywołanej wrześniową decyzją o cięciu stóp przez Norges Bank, ale przede wszystkim mocnego odbicia cen ropy na światowych rynkach. Niezłe okazały się też dane nt. wrześniowej inflacji CPI, która wzrosła o 2,1 proc. r/r. To wszystko ogranicza prawdopodobieństwo kolejnego cięcia stóp w grudniu. Surowce energetyczne: Ropa WTI po 50 USD za baryłkę Ropa naftowa: Cena ropy naftowej w minionym tygodniu dynamicznie wzrosła, tym samym wybijając się z trwającej przez kilka tygodni konsolidacji ograniczonej od dołu poziomem 44 USD za baryłkę, a od góry poziomem 47 USD za baryłkę. W piątek notowania ropy WTI dotarły do bariery 50 USD za baryłkę. Amerykański Departament Energii podał, że zapasy ropy w USA we wcześniejszym tygodniu wzrosły o 3,1 mln baryłek. Dane te rozminęły się z wtorkowymi wyliczeniami Amerykańskiego Instytutu Paliw, który podał, że w minionym tygodniu zapasy ropy w USA spadły o 1,2 mln baryłek. Według agencji badawczej PIRA, spadek cen ropy naftowej stworzył dobrą bazę do wzrostu cen. Szef PIRA, Gary Ross, powiedział, że oczekuje dotarcia notowań ropy naftowej do poziomu 70 USD na koniec przyszłego roku oraz 75 USD w 2017 r. Naszym zdaniem: Okolice 50 USD za baryłkę to ważny techniczny opór, więc ciężko będzie o łatwe przebicie tego poziomu. Możliwe, że najbliższe dni przyniosą raczej konsolidację cen w okolicach tej technicznej bariery. Warto pamiętać, że pole do zwyżek wciąż jest niewielkie ze względu na sprzyjające sprzedającym warunki fundamentalne, zwłaszcza utrzymującą się dużą produkcję ropy naftowej. Gaz ziemny: o Ceny gazu ziemnego w USA cechowały się dużą zmiennością. W ostatnich kilku dniach żmudnie odrabiały one straty z wcześniejszego tygodnia. o Według Departamentu Energii, zapasy gazu ziemnego w USA wzrosły w minionym tygodniu o 95 mld stóp sześciennych. Jest to wzrost mniejszy od oczekiwań na poziomie 98 mld st. sześc. o Zapasy gazu ziemnego w USA wynoszą 3,633 bln st. sześc. To o 443 mld st. sześc. więcej niż w tamtym roku i o 155 mld st. sześc. więcej niż wynosi 5-letnia średnia. o Naszym zdaniem: Spadek cen gazu ziemnego poniżej 2,56 USD za mln BTU był wyrazem siły strony podażowej na tym rynku. Presja podażowa jest wyraźna, bowiem późniejsze odbicie notowań gazu ziemnego w górę było relatywnie delikatne. Ważne poziomy oporu to 2,56 USD, 2,70 USD za mln BTU, natomiast najbliższy istotny poziom wsparcia to: 2,47 USD za mln BTU. 8 / 13
Wykres dzienny cen ropy naftowej WTI. Ważne dane w kolejnym tygodniu: Wtorek: Raport Amerykańskiego Instytutu Paliw dot. zapasów paliw w USA. Środa: Raport Departamentu Energii dot. zapasów paliw w USA. Czwartek: Raport Departamentu Energii dot. zapasów gazu ziemnego w USA. Piątek: Raport Baker Hughes dot. liczby funkcjonujących wiertni w USA. tetetetetetetetete Miedź: Producenci miedzi na granicy rentowności Notowania miedzi w minionym tygodniu rosły, przy czym największa aktywność strony popytowej była widoczna w piątek. W środę 7 października w Chinach zakończyły się tygodniowe obchody święta narodowego. Aktywność inwestorów chińskich w tych dniach była ograniczona. W czwartek pojawiła się publikacja GFMS, w której wyliczono, że wiele firm wydobywających miedź znajduje się na granicy rentowności. Obecnie notowaniom miedzi brakuje już jedynie około 5% do minimów z 2009 r. gdyby cena tego surowca spadła właśnie do poziomu sprzed 6 lat, to, według szacunków GFMS, aż 47% firm wydobywczych będzie miała wyższe całkowite koszty niż przychody. Taka sytuacja sprzyja wzrostowi notowań miedzi, bowiem budzi ona oczekiwania ograniczania produkcji tego surowca. Na rynku miedzi nie brakuje optymistów, którzy twierdzą, że obecnie rynek tego surowca jest narażony na szok podażowy podobny do tego z 2003 r. Dwanaście lat temu ceny miedzi poruszały się w okolicach ówczesnego kilkunastoletniego minimum. W reakcji na słabość kupujących, chilijski producent miedzi Codelco przeznaczył 200 tysięcy ton miedzi na rezerwy, zamiast sprzedać je na rynku. Ten szok podażowy doprowadził do wzrostu notowań miedzi. Tymczasem pod koniec września jedna z największych firm wydobywczych na świecie, Freeport-McMoRan, poinformowała o zamiarze ograniczenia produkcji miedzi. Naszym zdaniem: Ceny miedzi wciąż znajdują się w długoterminowym trendzie spadkowym. Dopóki obawy o stan chińskiej gospodarki istnieją, to cenom tego surowca ciężko będzie o trwałe wzrosty. W krótkim terminie kontynuacja wzrostów cen miedzi w ramach zwyżkowego odreagowania jest jednak realistycznym scenariuszem. 9 / 13
Wykres dzienny cen miedzi w USA. Ważne dane w kolejnym tygodniu: Wtorek: Dane dotyczące handlu zagranicznego w Chinach za wrzesień. Środa: Dane dotyczące inflacji CPI i PPI w Chinach za wrzesień. Metale szlachetne: Wzrostowy tydzień Złoto: o o Miniony tydzień na rynku złota upłynął pod znakiem wzrostów. Cena żółtego kruszcu najsilniej wzrosła w piątek, przekraczając poziom 1150 USD za uncję. Opublikowane minutes z posiedzenia Fed pokazały, że amerykańska Rezerwa Federalna wciąż jest zaniepokojona stanem globalnej gospodarki. To zaś oznacza, że Fed prawdopodobnie nie będzie śpieszył się z podwyżką stóp procentowych w USA. Te informacje sprzyjały spadkowi wartości amerykańskiego dolara. Pozostałe metale szlachetne: o Notowania srebra w minionym tygodniu dynamicznie wzrosły, przekraczając techniczny opór w okolicach 15,50 USD za uncję. o Skandal dotyczący firmy Volkswagen pozytywnie odbił się na cenie palladu, używanego w samochodach z silnikiem benzynowym. o Notowania platyny, po dotarciu do psychologicznej bariery 900 USD za uncję, odbiły w górę. Wzrost notowań wynikał w dużej mierze z informacji o zamknięciu przez firmę Glencore kopalni platyny Eland w RPA. Jest to element strategii cięcia kosztów przez Glencore. Firma nie wyklucza jednak wznowienia produkcji w kopalni Eland w przyszłości, jeśli warunki rynkowe będą bardziej sprzyjające. Naszym zdaniem: Po wzroście cen złota w ostatnich dniach, potencjał do dalszych zwyżek się zwiększył, jednak warto pamiętać, że ceny tego kruszcu wciąż utrzymują się w długoterminowym trendzie spadkowym. Dopiero pokonanie oporu w okolicach 1240 USD za uncję mogłoby świadczyć o zmianie 10 / 13
długoterminowej tendencji. Duże znaczenie dla kształtowania się cen tego kruszcu wciąż ma oczywiście wartość USD. Wykres dzienny cen złota. Ważne dane w kolejnym tygodniu: Poniedziałek-piątek: Szereg danych makro z USA oraz wystąpień członków Fed, mogących wpłynąć na wartość USD i pośrednio na złoto. Zboża: Obawy o produkcję zbóż w rejonie Morza Czarnego Kukurydza: Miniony tydzień nie zmienił wiele na wykresie kukurydzy. Po początkowych wzrostach, później notowania tego zboża były stabilne. W piątek pojawiły się informacje o możliwym obniżeniu tegorocznej produkcji kukurydzy w rejonie Morza Czarnego ze względu na utrudniające zasiewy i uprawę susze. Jednak w dłuższym terminie notowania kukurydzy pozostają pod presją podaży, wynikającą z dużej globalnej produkcji tego zboża. Soja: W minionym tygodniu notowania soi zachowywały się stabilnie. Cena tego zboża pozostawała w granicach konsolidacji cenowej, trwającej już ponad miesiąc. W dłuższym terminie notowania soi pozostają pod presją podaży, wynikającą z dużej produkcji tego surowca. Pszenica: Obawy dotyczące niekorzystnego wpływu suszy na plony pszenicy w rejonie Morza Czarnego skutecznie wspierały stronę popytową na rynku pszenicy przez ostatni miesiąc. Tymczasem w USA ostatnio spadły deszcze, przynosząc ulgę farmerom i przyczyniając się do zniżki notowań pszenicy. Ryż: W minionym tygodniu notowania ryżu dynamicznie spadły, jednak ruch ten może być traktowany jako korekta spadkowa w dłuższym ruchu wzrostowym. Presja na wzrost cen tego zboża była w ostatnich miesiącach spora. W dużej mierze wynika ona z kłopotów pogodowych w najważniejszym rejonie uprawy ryżu w Azji Południowo Wschodniej, przede wszystkim w Tajlandii i Myanmar. Naszym zdaniem: Zgodnie z oczekiwaniami, na wykresach zbóż ostatnio dominowała presja popytu. Na rynku oczekuje się, że USDA w najbliższym czasie obniży prognozy produkcji kukurydzy i soi w USA, co mogłoby wywrzeć delikatną presję na wzrost notowań. Zakres ruchu wzrostowego jest jednak ograniczony ze względu na dużą podaż zbóż na świecie. 11 / 13
Wykres dzienny cen kukurydzy w USA. Ważne dane w kolejnym tygodniu: Wtorek: Raport Departamentu Rolnictwa dot. tempa zasiewów zbóż w USA i ich jakości. Środa: Raport Departamentu Rolnictwa dotyczący prognoz dla rynku pszenicy i ryżu. Piątek: Raport Departamentu Rolnictwa dot. eksportu zbóż z USA. Soft commodities: Kontynuacja zwyżek cen cukru Cukier: Notowania cukru w ostatnich tygodniach przerwały długoterminowy trend spadkowy i poruszają się w górę. Miniony tydzień przyniósł kolejną zwyżkę cen tego surowca. Ma to związek z oczekiwaniami deficytu na rynku cukru w nadchodzącym sezonie, które w końcu zaczynają być widoczne w cenach tego surowca. Międzynarodowa Organizacja Cukru (International Sugar Organization, ISO) niedawno podała bowiem, że zdaniem tej organizacji sezon 2014/2015 był ostatnim sezonem nadwyżki. ISO prognozuje, że w sezonie 2015/2016 na rynku cukru po raz pierwszy od kilku lat pojawi się deficyt ma on wynieść 2,5 mln ton. Bawełna: W minionym tygodniu notowania bawełny wzrosły, jednak nie zmieniło to wiele na wykresie tego surowca. Po wcześniejszym gwałtownym spadku jej cen, notowania tego surowca poruszały się w konsolidacji już drugi tydzień z rzędu. Długoterminowo rynkowe fundamenty sprzyjają sprzedającym: podaż tego surowca wciąż jest duża ze względu na ogromne rezerwy w Chinach. Wcześniej Australia & New Zealand Bank prognozował, że w ciągu najbliższych trzech miesięcy bawełna będzie jednym z najgorzej radzących sobie surowców. Kakao: W minionym tygodniu notowania kakao kontynuowały spadki. Miało to uzasadnienie w sytuacji technicznej na wykresie tego surowca, bowiem cena kakao dotarła tym samym do ważnego wsparcia w okolicach 3022 USD za tonę. Tak czy inaczej, zniżka ta może być jedynie korektą w dłuższym ruchu wzrostowym. Za rychłym zatrzymaniem przeceny przemawiają dane fundamentalne, zwłaszcza obawy o produkcję kakao na Wybrzeżu Kości Słoniowej ze względu na niedostatek deszczu na terenach uprawy kakao w tym kraju. 12 / 13
Naszym zdaniem: Na rynkach soft commodities szansę na zwyżkę mają notowania kakao oraz cukru stronie popytowej na tych rynkach sprzyjają informacje dotyczące pogody. Na wykresie cen bawełny presja podaży prawdopodobnie się utrzyma. Wykres dzienny cen cukru w USA. Ważne dane w kolejnym tygodniu: Piątek: Prognozy Departamentu Rolnictwa USA dotyczące rynku cukru i innych substancji słodzących. 13 / 13