Co zrobić, by chciało się nam chcieć
"Jeśli chcesz budować okręt, to nie zwołuj ludzi w celu zrobienia planów, podzielenia pracy, przygotowania narzędzi i wycinania drzew, lecz naucz ich tęsknoty za bezmiarem morza. Wtedy zbudują statek sami." Saint-Exupery "Mały Książę
Człowiek przychodząc na świat przynosi ze sobą pewien bagaż wyposażenia genetycznego. Określa on płeć, kolor oczu, sposób funkcjonowania narządów wewnętrznych, istnienie specjalnych uzdolnień itp. W jego skład wchodzi także temperament. Jest to określony sposób funkcjonowanie układu nerwowego, który wyznacza podstawowy charakter reakcji człowieka niezależnie od sytuacji, w jakiej się on znajduje. Wyznacza on m. in. szybkość reakcji, czas jej trwania i siłę.
Maslow uważał, że człowiek rodzi się z wrodzonym planem kształcenia się i motywacji, czy też potrzeb tworzących hierarchię. Zaspokojenie potrzeb podstawowych pozwala na próby zaspokojenia potrzeb wyższych.
Potrzeby: Fizjologiczne (głód, pragnienie, potrzeba snu, oddychanie, potrzeby fizjologiczne), Bezpieczeństwa (poczucie bezpieczeństwa fizycznego,pewność jutra, stabilność, wolność od strachu), Przynależności i miłości (czułość, bycie z innymi),
Szacunku (osiągnięć, uznania, szacunku do siebie), Samorealizacji (realizowanie swoich możliwości, dążenie do samorozwoju).
Maslow wyróżnia dwa typy motywacji: Motywacja niedoboru wynika z niedoboru trzech pierwszych kategorii potrzeb, Motywacja wzrostu obecna na poziomie dwóch ostatnich potrzeb.
Wiedza na temat typów osobowości nie stanowi odkrycia współczesnej cywilizacji. Potrzeba zrozumienia siebie i innych była już obecna 3 tys. lat temu u greckiego filozofa Hipokratesa. Zauważył on, że według kryteriów ludzkich zachowań i indywidualnych cech osobowości, można wyróżnić 4 dominujące typy osobowości (temperamenty).
Hipokrates zdefiniował człowieka jako następstwo stanów. Uznał, że podłożem życia są 4 żywioły (powietrze, ogień, woda, ziemia), którym przyporządkowane są odpowiednie wydzieliny narządów wewnętrznych (żółć żółta, krew, flegma, żółć czarna). Indywidualne różnice w ilości wydzielin określają temperament człowieka, który jest wynikiem dominacji danej wydzieliny. (łac. sanguis krew) (łac. phlegma flegma, śluz) (łac. chole - żółć) (łac. chole żółć, melas - czarna) ogień, krew, czerwień woda, flegma, biel powietrze, żółć żółta, kolor żółty ziemia, żółć czarna, czerń Do dziś jednoznacznie nie stwierdzono czym jest żółć czarna, wg niektórych badaczy określenie to oznacza krew żylną, wg innych wątrobę.
towarzyscy sangwinicy, perfekcyjni melancholicy, władczy cholerycy, spokojni flegmatycy, Generalnie, jesteśmy układanką różnych typów wymienionych osobowości, ale na pewno jedna spośród nich jest dominującą.
SANGWINIK Towarzyski sangwinik to optymista. Potrafi przyciągać do siebie ludzi, jest emocjonalny i wylewny, entuzjastyczny i spontaniczny, ma duże poczucie humoru. Gadatliwy, ciekawy, jest dobrym narratorem i urodzonym aktorem. Żyje raczej dniem dzisiejszym niż tym co było lub będzie. Jest duszą towarzystwa i tak gdzie przebywa wnosi radość. Nie chowa urazy, lubi komplementy, szybko przeprasza. W pracy ochotnik, inicjuje nowe formy aktywności, jest twórczy, tryska energią i entuzjazmem. Potrafi sprawiać bardzo dobre wrażenie, posiada umiejętności pobudzania innych do współpracy. Powinien pracować w środowisku wymagającym zmiennych form aktywności, pozbawionym konieczności wykonywania zadań rutynowych. Dobrze będzie czuł się w pracy wymagającej inicjatywy, twórczego rozwiązywania wielu problemów, wymagającej szybkiego podejmowania decyzji. Powinna to być praca zapewniająca szerokie kontakty z ludźmi. Jest prawdopodobne, że towarzyski sangwinik nie będzie zadowolony z pracy wymagającej posługiwania się liczbami, wykresami, wymagającej dokładności, staranności i skrupulatności. Przykładowe zawody: instruktor kulturalno oświatowy, pilot wycieczek turystycznych, akwizytor, handlowiec, organizator przedsięwzięć reklamowych, stewardessa, aktor estradowy, śpiewak itd. Zawody niewskazane: księgowy, ekonomista, laborant chemiczny, dyrektor przedsiębiorstwa, prawnik itp.
Mocne strony towarzyskiego sangwinika to: duże poczucie humoru, optymizm, miłość do ludzi, łatwość zyskiwania przyjaciół, barwne opowiadanie, twórczość, ekscytacja. Słabości natomiast to: zbytnie gadulstwo, spóźnialstwo, zapominalstwo, trudności w mówieniu "nie", chaotyczność, branie na siebie zbyt wielu obowiązków. Największym pragnieniem sangwinika jest zabawa. Chciałby aby całe życie było zabawą, a świat kręcił się wokół niego.
MELANCHOLIK Perfekcyjny melancholik to myśliciel, idealista i pesymista. Nastawiony na zadania i analizowanie. Przejawia zdolności artystyczne, jest wyczulony na piękno, muzykalny. Cechuje go duża wrażliwość na potrzeby innych, skłonność do poświęcania się, sumienność. Ostrożnie dobiera przyjaciół, ale jest wobec nich wierny i ofiarny. Raczej woli pozostawać w cieniu, będzie więc unikał publicznych wystąpień i zwracania na siebie uwagi. Jeśli jest obdarzony inteligencją to potrafi łatwo rozwiązywać problemy, znajdować twórcze rozwiązania i tego będzie oczekiwał od swojej pracy. Lubi wykresy, schematy, wykazy i liczby. Z łatwością podporządkowuje się regulaminom, dużą wagę przywiązuje do szczegółów, jest wytrwały i dokładny, uporządkowany zorganizowany, zawsze musi dokończyć to co zaczaj. Powinien pracować w środowisku nie wymagającym zmiennych form aktywności, szybkich działań, powinna to być praca nie wymagająca częstych kontaktów z ludźmi, publicznych wystąpień, zwracania na siebie uwagi. Przykładowe zawody: ekonomista, księgowy, notariusz, konserwator zabytków, bibliotekarz, archeolog, meteorolog, farmaceuta. Zawody niewskazane: aktor, akwizytor, manager, handlowiec, prawnik, makler giełdowy, sekretarka.
Do jego mocnych stron zaliczyć możemy: dokładność, dbałość o szczegóły, sprawiedliwość, zorganizowanie, umiłowanie piękna. Posiada analityczny umysł, działa wg planu, lubi wykresy i tabele. Ceni ciszę i najlepiej pracuje sam. Jest mistrzem nastroju i zrozumienia innych. Słabe strony melancholika to: głębokie depresje, brak spontaniczności, skłonność do skrajności. Jest naiwnym idealistą. Wyjątkowo perfekcyjny, dlatego w działaniach potrzebuje więcej czasu. Źle pracuje pod presją. Trudno go usatysfakcjonować.
CHOLERYK Energiczny choleryk- to optymista, człowiek czynu, nastawiony na działania i kierowanie, jest urodzonym przywódcą, dynamiczny i aktywny ujawnia silną wolę i zdecydowanie. Wśród ludzi wzbudza zaufanie i respekt. Często pracuje dla potrzeb grupy, przewodzi i organizuje. Preferuje pracę, którą może sam zorganizować, szybkość działania, realizację jasno sprecyzowanych celów, jest szybki w działaniu. Potrafi rozdzielać pracę, koncentrować uwagę zespołu na wydajności. Lubi przewodzić i organizować prace innym. Powinien pracować w środowisku stwarzającym duże możliwości samodzielnego organizowania pracy sobie i innym. Środowiskiem niewskazanym będzie każda praca rutynowa, wymagająca jedynie wykonywania poleceń, nie otwierająca możliwości realizowania własnych pomysłów. Przykładowe zawody: przedsiębiorca, dyrektor przedsiębiorstwa, inżynier w przemyśle i budownictwie, manager, handlowiec, prawnik, dziennikarz, ordynator oddziału szpitalnego, reżyser, policjant. Zawody niewskazane: księgowy, pracownik biurowy, analityk chemiczny, farmaceuta.
Mocnymi stronami choleryka są: zdecydowanie, aktywność, umiejętność szybkiego rozwiązywania problemów. Władczy choleryk pracuje ciężej niż ktokolwiek inny, uwielbia wyzwania i doskonale radzi sobie w trudnych sytuacjach. Jest urodzonym przywódcą, pewnym siebie, skoncentrowanym na celach. Słabymi stronami choleryka są: arogancja, nerwowość, zbytnia pewność siebie, upór, słabość w kontaktach z innymi. Jest pracoholikiem, oczekującym od siebie i innych całkowitego poświęcenia się celom, które jemu wydają się słuszne. Chce dominować i ma skłonności do manipulowania ludźmi. Nie potrafi mówić przepraszam i przyznać się do błędu, czym często rani innych ludzi.
FLEGMATYK Spokojny flegmatyk to pesymista i obserwator. Nastawiony na relacje z ludźmi. Jest spokojny, chłodny, opanowany, zrównoważony i cierpliwy, cichy a przy tym dowcipny. Powściągliwy w wyrażaniu emocji, które skrywa głęboko. Życzliwy, uprzejmy, potrafi poświęcić dużo czasu sprawie czy człowiekowi. W kontaktach z ludźmi uprzejmy, pogodny, lubi obserwować ludzi. Potrafi współczuć i otaczać troską. Potrafi pośredniczyć w rozwiązywaniu problemów, potrafi znajdować proste wyjścia. Preferuje pracę nie wymagającą pośpiechu i tempa, nastawioną na kontakty z ludźmi, pomaganie i rozwiązywanie problemów, nie wymagającą podejmowania szybkich decyzji, przemieszczania się. Jest solidny uprzejmy i pogodny, potrafi słuchać. Powinien podejmować zadania wymagające dokładności, skrupulatności i drobiazgowych analiz, rozwiązywania psychologicznych i naukowych problemów. Dobrze, gdy oczekuje się od niego pracy nastawionej na kontakt z drugim człowiekiem. Przykładowe zawody: socjolog, psycholog kliniczny, pracownik naukowy, pisarz, kustosz w muzeum, bibliotekarz, krytyk literacki Zawody niewskazane: akwizytor, manager, pilot wycieczek turystycznych, sprzedawca, handlowiec, policjant, dyrektor przedsiębiorstwa, kurator sądowy, wychowawca w zakładzie karnym, itp.
Do jego mocnych stron należą: bezkonfliktowość, opanowanie, skromność, wiarygodność, rozwaga, stabilność, uprzejmość, dowcip. Jest dobrym słuchaczem, przez wszystkich lubiany, skutecznym mediatorem. Słabymi stronami flegmatyka są: upartość, niezdecydowanie, odwlekanie decyzji, niezaangażowanie, nie uzewnętrznianie się, nie lubi zmian, nie pilnuje spraw, zwleka z wykonaniem pracy.
Poznając swoje mocne i słabe strony mamy wpływ na świadome kształtowanie swojej własnej osobowości, a stając się bardziej tolerancyjnymi dla otaczających nas ludzi, zyskujemy w kontaktach z nimi. Wiedza o osobowościach jest bardzo ważnym narzędziem, pomagającym odnieść sukces, tak w życiu osobistym i rodzinnym, jak i zawodowym.
Na słowo MOTYWACJA składają się dwa słówka: Motyw i Akcja. Czyli aby podjąć jakieś określone działanie (AKCJĘ), należy mieć do tego MOTYWY. Łaciński źródłosłów słowa motywacja (moveo, movere) znaczy: wprawiać w ruch, popychać.
Przez motywację rozumie się najczęściej ogół bodźców zarówno zewnętrznych jak i wewnętrznych, powodujących gotowość do działania. Bodźce te mogą wywoływać dwa typy zachowań: pierwsze z nich to dążenie, drugi zaś to unikanie
Motywacja wewnętrzna oznacza tendencję do podejmowania i kontynuowania działania ze względu na samą jego treść. Motywacja zewnętrzna jest wówczas, gdy działanie realizowane jest ze względu na określone czynniki zewnętrzne (np. nagrodę i karę). Motywacja osiągnięć związana jest z sytuacjami zadaniowymi traktowanymi jako wyzwanie i oznacza tendencję do osiągania ich na najwyższy możliwy sposób. Motywacja związana z obrazem siebie to tendencja do utrzymywania samooceny na zadowalającym nas poziomie, umożliwiającym efektywne działanie.
Osoby o wysokim poczuciu skuteczności wkładają większy wysiłek w pracę, wybierają trudniejsze zadania, pracują wytrwalej, stosują bardziej adekwatne strategie. Motywacja jest zachowaniem wyuczonym; zaspokojenie potrzeby osiągnięcia sukcesu lub uniknięcia porażki. Osoby unikające porażki lubią zadania łatwe albo bardzo trudne. Osoby nastawione na sukces zadania średnio trudne
1. Stawiaj przed sobą drobne cele, by powodzenie w ich osiąganiu działało dopingująco w dłuższej perspektywie 2. Nie trać z oczu korzyści, które na ciebie czekają w przyszłości 3. Pokonaj lenistwo! Naucz się dyscypliny
4. Składaj sobie realistyczne obietnice i je realizuj 5. Spełniaj dane (Bogu, sobie, ludziom) obietnice i zobowiązania 6. Poszukuj inspiracji w doświadczeniach innych, otaczaj się ludźmi, którzy będą cię wspierać w trudnych chwilach
1.Metoda małych kroków - Ciesz się nawet z najmniejszych sukcesów - Lepsze zarządzanie czasem każdego dnia - Staraj się unikać myślenia, że źle zarządzasz czasem pomyśl jak to naprawić
2. Żyj DZISIAJ jak dobrze rozpocząć dzień - Zastanów się, co przyjemnego może cię dziś spotkać - Zaczynaj dzień o tej samej porze - Dbaj o dobry nastrój - Żyj aktywnie, uprawiaj sport - Nastaw się pozytywnie do podejmowanych działań
3. Patrz z optymizmem w przyszłość - Optymiści osiągają więcej na dłuższą metę niż ci, co realistycznie oceniają swoje szanse - Optymiści mają większą szanse osiągania sukcesów w nauce, studiach, życiu rodzinnym, pracy, polityce - Optymiści rzadziej zapadają na depresję, a także ich stan zdrowia jest zazwyczaj lepszy
4. Zaprojektuj swoje życie: - stwórz wizję wielki, zuchwały cel, jaki chcesz osiągnąć - wykreśl swoją linię życia od urodzin do dnia dzisiejszego zaznacz na linii przełomowe momenty, wydarzenia i decyzje, które wywarły istotny wpływ na twoje życie
Odpowiedz sobie na pytania Kim chciałbyś być w 2020 roku? 1. Ile mam lat w 2020r. i jak wyglądam? 2. Jaki jest mój stan rodzinny? 3. Jaki jest mój stan zdrowia? 4. Co mnie cieszy i smuci najbardziej? 5. Czym się zajmuję rodzaj pracy? 6. Jaka jest moja sytuacja materialna? 7. Jakie cele udało mi się osiągnąć? 8. Co uważam za swój sukces i klęskę? 9. Jakie są moje główne wartości? 10. Jakie są moje pilne potrzeby? 11. Jakie są moje pragnienia, cele?
Twoja linia życia - Na wykreślonej już linii życia zaznacz dzień urodzin, dzień dzisiejszy, rok 2020 oraz przybliżony rok zakończenia kariery zawodowej - Zastanów się, co musisz zrobić by osiągnąć cel strategiczny (wizerunek z 2020 roku)
sprawność motywacja
MUSISZ MIEĆ POCZUCIE CELU!!! MUSISZ ZROZUMIEĆ, W JAKIEJ SYTUACJI SIĘ ZNALAZŁEŚ!!! MUSISZ WYPRACOWAĆ ODPOWIEDNIE STRATEGIE!!!