P R A C O W N I A P R O J E K T O W A A K N PROJEKT O WA NIE OBIE KTÓW BUDOW LANYCH AKN-793 PROJEKT WYKONAWCZY REMONTU I PRZEBUDOWY KONSTRUKCJI NOŚNEJ PODTORZA SUWNIC NAW I i III HALI PRASOWNI ZLOKALIZOWANEJ NA TERENIE ZAKŁADU SGL CARBON POLSKA S.A W NOWYM SĄCZU NA DZIAŁCE 18/115, OBRĘB NR 111 NOWY SĄCZ Obiekt: Hala Prasowni Adres: ul. Węgierska 188, 33-300 Nowy Sącz dz.nr 18/115 obr. nr 111 Nowy Sącz Inwestor: Projektant: Sprawdzający: SGL Carbon Polska S.A ul. Węgierska 188 33-300 Nowy Sącz Marta Trojanowska-Sieńko nr upr. 252/2001 Rafał Sieńko nr upr. 14/2001 Kraków, lipiec 2016 31-540 Kraków, ul. Rzeźnicza 20/75 NIP 675-116-77-32 tel./fax 012 420 48 20/22 Regon 357177101 e-mail: akn@akn.krakow.pl www.akn.krakow.pl
Spis zawartości 1. Opis techniczny 2. Rysunki konstrukcji 3. Zestawienia stali Załączniki: Z-1. Uprawnienia i wpis do izby branżowej 2
1 OPIS TECHNICZNY DO PROJEKTU WYKONAWCZEGO KONSTRUKCJI REMONTU I PRZEBUDOWY KONSTRUKCJI NOŚNEJ PODTORZA SUWNIC NAW I i III HALI PRASOWNI ZLOKALIZOWANEJ NA TERENIE ZAKŁADU SGL CARBON POLSKA S.A W NOWYM SĄCZU NA DZIAŁCE 18/115, OBRĘB NR 111 NOWY SĄCZ 3
1. Przedmiot opracowania Przedmiotem opracowania jest Projekt Wykonawczy remontu i przebudowy konstrukcji nośnej podtorza suwnic naw I i III Hali Prasowni zlokalizowanej na terenie zakładu SGL Carbon Polska S.A. w Nowym Sączu na działce nr 18/115, obręb 111 Nowy Sącz. 2. Podstawa opracowania Podstawą opracowania jest: [1] Umowa ze Zleceniodawcą; [2] Ekspertyza budowlana określająca stan techniczny konstrukcji nośnej podtorza suwnic naw I i III hali Prasowni na terenie zakładu SGL Carbon Polska S.A. w Nowym Sączu opracowana przez dr inż. Rafał Sieńko upr. Nr 14/2001., Kraków, luty 2016 r., [3] Projekt budowlany pt.: "Remont i przebudowa konstrukcji nośnej podtorza suwnic naw I i III Hali Prasowni zlokalizowanej na terenie zakładu SGL Carbon Polska S.A w nowym Sączu na działce 18/115, obręb nr 111 Nowy Sącz" opracowany przez mgr inż. Martę Trojanowską-Sieńko, upr. 252/2001, sprawdzający: dr inż. Rafał Sieńko upr. Nr 14/200, Kraków, lipiec 2016 r., [4] Wizje lokalne, [5] Normy PN-EN oraz PN-B i literatura techniczna. 3. Ogólny opis obiektu Przedmiotowy obiekt został wybudowany w latach 60-tych XX w. jako hala prasowni i tak jest użytkowany do dnia dzisiejszego. Obiekt jest halą parterową trójnawową o konstrukcji prefabrykowanej żelbetowej szkieletowej. Charakterystyczne wymiary obiektu: moduł konstrukcyjny: 24,0 x 6,0 m wysokość całkowita w kalenicy dachu: ~13,6 m wysokość całkowita w kalenicy świetlika: ~16,4 m tor podsuwnicowy na wysokości: ~8,8 m fragmentaryczny pomost obsługi na poziomie: +6,0 m wymiary osiowe budynku w rzucie: 78,0 x 72,0 m. Rzut hali w poziomie belek podsuwnicowych pokazano na rysunku 01. Od strony północnej do przedmiotowej hali przylega przybudówka o niezależnej konstrukcji stalowej. Hala prasowni poprzez korytarz w północnej części połączona jest funkcjonalnie z halą piecowni. Przedmiotowa hala została przekryta dachem, którego konstrukcję stanowią rozstawione co 6,0 m dźwigary kablobetonowe KBOS-24 oraz oparte na nich i połączone poprzez nadbeton płyty żebrowe PŻ 149x587 cm. Podpory dźwigarów stanowią żelbetowe słupy o przekrojach: 4
do poziomu górnej powierzchni krótkiego wspornika stanowiącego podparcie belki podsuwnicowej: dwugałęziowe 2 x 25x50 cm o szerokości 120 cm, ponad wspornikiem : jednogałęziowe 40x50cm. Na wspornikach słupów wsparto jednoprzęsłowe prefabrykowane kablobetonowe belki podsuwnicowe KBP 80/6 o rozpiętości 6,0 m. Każda z naw hala wyposażona jest w dwudźwigarową, dwuhakową suwnicę. Słupy hali zamocowano w stopach fundamentowych o wymiarach 3,0x4,2 m. Obudowę hali w dolnej części wykonano jako pełną murowaną, natomiast w górnej jako przezierną stalowe okna z wypełnieniem szklanym. W hali panują dobre, stabilne warunki termiczno-wilgotnościowe. Hala jest ogrzewana. 4. Opis projektowanych prac Ekspertyza Budowlana [2] wykazała niespełnienie pewnych stanów granicznych nośności dla istniejących kablobetonowych belek podsuwnicowych nawy I i III oraz krótkich wsporników słupów żelbetowych (stanowiących konstrukcję wsporczą belek podsuwnicowych) i konieczne jest ich wzmocnienie. W chwili obecnej na ww. elementach nie stwierdzono uszkodzeń o charakterze nośnościowym. Brak takich uszkodzeń przedmiotowych elementów konstrukcyjnych wynika przede wszystkim ze sposobu analizy wytrzymałościowej wg aktualnych norm przedmiotowych oraz nie wykorzystywania pełnej nośności suwnicy. W celu przywrócenia pełnej użytkowalności konstrukcji podtorza suwnic w nawie I i IIII konieczne jest wykonanie prac naprawczych. Przebudowa W ramach przebudowy projektuje się: wzmocnienie krótkich wsporników żelbetowych słupów stanowiących konstrukcję wsporczą belek podsuwnicowych w nawie I i III, usunięcie istniejących kablobetonowych belek podsuwnicowych w nawie I i III oraz zastąpienie ich nowymi stalowymi belkami. Remont W ramach remontu należy przeglądnąć na całej wysokości słupy żelbetowe podpierające przedmiotowe belki podsuwnicowe i uzupełnić ewentualne ubytki, raki i zarysowania przy zastosowaniu zapraw typu PCC. Po wykonaniu reprofilacji powierzchnię słupów wykończyć poprzez pomalowanie farbą ochronną na bazie wodnej dyspersji żywicy akrylowej. Zadaniem powłoki jest zwiększenie trwałości zastosowanych napraw oraz minimalizacja zjawiska karbonatyzacji betonu. Założono wykorzystanie istniejących w poszczególnych nawach suwnic. 5
5. Założenia główne A. Klasa ekspozycji Konstrukcję nośną budynku zakwalifikowano do klasy XC3 opisującej środowisko o umiarkowanej wilgotności (wg PN-EN 1992-1-1 - beton wewnątrz budynków o umiarkowanej lub wysokiej wilgotności powietrza. Betony na zewnątrz osłonięte przed deszczem). Przyjęto beton do wzmocnienia krótkich wsporników klasy C25/30. B. Kategoria korozyjności atmosfery Przyjęto kategorię korozyjności atmosfery C3 (średnia). Ze względu na trwałość zabezpieczenia antykorozyjnego elementów stalowych przyjęto kategorię H (powyżej 15 lat) wg PN-EN ISO 12944-2. C. Wymagania dot. wykonastwa Wykonywanie konstrukcji należy prowadzić wg: PN-EN 13670:2011. Wykonanie konstrukcji z betonu PN-EN 1090-2+A1:2012. Wykonanie konstrukcji stalowych i aluminiowych. Część 2: Wymagania techniczne dotyczące konstrukcji stalowych chyba, że w niniejszej dokumentacji zawarto wyższe wymagania dot. jakości wykonania. D. Klasa wykonania Na podstawie PN-EN 1990:2004 konstrukcję zakwalifikowano do klasy konsekwencji zniszczenia CC2: Przeciętne zagrożenie życia ludzkiego lub znaczne konsekwencje ekonomiczne, społeczne i środowiskowe. Na podstawie PN-EN 1090-2+A1:2012 konstrukcję zakwalifikowano do kategorii użytkowania SC2: Konstrukcje i elementy projektowane na oddziaływania zmęczeniowe wg PN-EN 1993 (np.: mosty drogowe i kolejowe, dźwignice klas od S1 do S9, konstrukcje wrażliwe na drgania wywołane wiatrem, tłumem lub maszynami wirnikowymi). Na podstawie PN-EN 1090-2:2009 konstrukcję zakwalifikowano do kategorii produkcji PC2: Elementy spawane wykonywane ze stali gatunku S355 i wyższych. Na podstawie PN-EN 1090-2:2009 konstrukcję zakwalifikowano do klasy wykonania EXC3. Klasa wykonania determinuje wymagania dotyczące różnych działań wykonawczych będących przedmiotem Normy PN-EN 1090-2:2009. Wymagania te podano w Załączniku A.3. 6. Szczegółowy opis projektowanych prac Zaprojektowano nowe stalowe belki podsuwnicowe w postaci spawanej blachownicy z rozbudowanym pasem górnym. Lokalizację nowych belek podsuwnicowych pokazano na rysunku nr 01. Sposób mocowania belek do wzmocnionej konstrukcji żelbetowej oraz sposób mocowania odbojnic pokazano na rysunku 03. Sposób wykonania belek podsuwnicowych oraz odbojnic pokazano na rysunkach nr 05 i 06. Łączniki służące do mocowania przedstawiono na rys. 07. Po demontażu kablobetonowych belek podsuwnicowych należy wykonać wzmocnie krótkich wsporników zgodnie z rysunkiem 04. 6
Poziom porównawczy ±0,00 ustalono na górnej krawędzi istniejącej stalowej belki podsuwnicowej zlokalizowanej w osi 9/(E-G). Przed wykonaniem belek podsuwnicowych konieczne jest opracowanie przez Wykonawcę projektu warsztatowego, projektów technologicznych oraz dokumentacji jakości (Program zapewnienia jakości) uwzględniających m.in: ukształtowanie krawędzi (ukosowanie) w zależności od typu spoiny i grubości elementu, odległość między spawanymi elementami, dobór metody spawania, sposób sprężania śrub, tor jezdny, kontrolę jakości wykonania. Założono, że wszystkie spoiny będą szlifowane. W obliczeniach statyczno-wytrzymałościowych projektowanych belek podsuwnicowych zawartych w Projekcie Budowlanym założono montaż szyn jezdnych suwnicy za pomocą elastycznego systemu mocowania, tj. stosując klemy regulowane (np. Gantrial 1116/15/38) oraz przekładkę elastyczną pod szyną (np. Gantrial MK8-118). Przyjęto szynę S49 analogicznie jak obecnie zastosowana. Niniejszy projekt nie obejmuje wykonania toru jezdnego. Wykonawca zobowiązany jest do opracowania projektu technologicznego toru jezdnego. Prace należy wykonać w następującej kolejności (analogicznie dla nawy I i III): zdemontować istniejące zasilanie suwnic zamontowane na bocznej powierzchni istniejących belek podsuwnicowych, zdemontować istniejące kablobetonowe belki podsuwnicowe, usunąć istniejące stalowe wzmocnienia krótkich wsporników, wykonanych dla poszerzenia strefy oparcia demontowanych kablobetonowych belek podsuwnicowych usunąć stalowe marki zakotwione we wspornikach słupów żelbetowych, wyznaczyć geodezyjnie osie torów jednych oraz lokalizację kotew mocujących M24. Wytyczenie wykonać w płaszczyźnie poziomej z dokładnością ±2 mm, osadzić kotwy wklejane M24 kl. 8.8 służące do mocowania nowych belek podsuwnicowych. Przyjęto wklejanie kotew do istniejących wsporników na głębokość 25 cm na żywicy epoksydowej KOELNER R-KEX II po wcześniejszym nawierceniu otworów o średnicy 32 mm. Położenia kotew w stosunku do osi toru jezdnego oraz osi słupów pokazano na rysunku 03 i 04, wykonać wzmocnienie wsporników żelbetowych zgodnie z rysunkiem nr 04. Przyjęto beton C25/C30 oraz stal żebrowaną o f yk = 500 MPa i klasie ciągliwości C wg PN-EN 1992-1-1. Jako zbrojenie główne przyjęto pręty gwintowane M20 kl. 8.8 wklejane do konstrukcji żelbetowej na żywicy epoksydowej KOELNER R-KEX na głębokość min. 80 cm po wcześniejszym nawierceniu otworów o średnicy 28 mm. W celu zapewnienia odpowiedniego zakotwienia prętów M20 w nowym betonie zastosowano stalowe bloki 7
kotwice BK-1 (BK-2) ze stali S355JR. Zespolenie starego betonu z nowym zapewniono poprzez łączniki (pręt #12 mm nr 4) wklejane do istniejącego wspornika na żywicy epoksydowej KOELNER R-KEX II na głębokość min. 15cm po wcześniejszym nawierceniu otworów o średnicy 18 mm. Po wykonaniu zbrojenia można przystąpić do betonowania nadlewanego wspornika. Poziom górnej krawędzi nadlewanego wspornika ustalono na poziomie -0,665 m, co umożliwia wykonanie pod nowymi belkami podlewki wyrównującej o grubości 30 mm. Przyjęto tolerancję poziomu powierzchni górnej podlewki ±5 mm, wkleić dodatkowe strzemiona poziome do istniejącego krótkiego wspornika na żywicy epoksydowej KOELNER R-KEX II po wcześniejszym nawierceniu otworów o średnicy 18 mm. Przyjęto łącznie 6 pojedynczych strzemion (#12mm) na każdy wspornik. W celu odpowiedniego zakotwienia strzemion na czole wspornika, zagięte odcinki strzemion należy połączyć ze sobą we wcześniej wykonanych bruzdach poprzez wykonie jednostronnego spawanego połączenia zakładkowego na długości min. 120 mm. Bruzdy wykonać na taką głębokość, aby otulina strzemion (po naprawie PCC) wynosiła min. 20 mm. Ze względu na docelowe pokrycie słupów farbą ochroną zabezpieczającą przed karbonatyzacja betonu dopuszcza się zmniejszenia otuliny do 20 mm. Jeżeli z powodu kolizji z istniejącym zbrojeniem wspornika nie będzie możliwe uzyskanie minimalnej grubości otuliny równej 10 mm, konieczne będzie nałożenie na całej powierzchni czoła wspornika zaprawy naprawczej zwiększającej otulinę do wymaganej grubości, wykonać reprofilację słupów żelbetowych wg technologii opisanej w dalszej części opracowania, przygotować stalowe belki podsuwnicowe. Przed wykonaniem zabezpieczania antykorozyjnego, do górnego pasa belki podsuwnicowej należy przyspawać dolne części klem regulowanych do mocowania szyn. Rodzaj klem, ich położenie oraz rozstaw należy przyjąć w projekcie technologicznym toru jednego, zamontować nowe belki podsuwnicowe. Po wykonaniu rektyfikacji, tj. ustawianiu belek w płaszczyźnie poziomej i pionowej w stosunku do osi toru jezdnego suwnicy, wykonać podlewkę przy zastosowaniu systemowej zaprawy, np. Mapefill. Przed przykręceniem belek podsuwnicowych i ułożeniem podkładek centrujących BC1, przestrzeń w otworach między kotwami a blachą pasa dolnego belki należy szczelnie wypełnić żywicą epoksydową stosowaną do wklejania kotew (KOELNER R-KER II) w celu zapewnienia braku przesuwu belki. Górny pas belki podsuwnicowej należy połączyć ze słupem żelbetowym za pomocą łącznika Ł-1 (rys. 03). Połączenie to ma za zadanie zabezpieczenie belki na podporze przed przemieszaniem poziomym prostopadłym do osi toru, zamocować odbojnice na skrajnych belkach podsuwnicowych za pomocą sprężanego połączenia śrubowego. Przyjęto 8 śrub klasy 10.9 HV M20 wg DIN 6914. Należy stosować zestawy śrubowe fabrycznie smarowane. Siła sprężenia w śrubach M20 wynosi 160 kn. Odbojnice uchwycić również do słupów żelbetowych za pomocą łączników Ł-2 i Ł-3 (rys. 03). Gumowe elementy amortyzujące dźwignic dobrać w ramch projektu warsztatowego, 8
zamontować szyny za pomocą elastycznego systemu mocowania, tj. stosując klemy regulowane (np. Gantrial 1116/15/38) oraz przekładkę elastyczną pod szyną (np. Gantrial MK8-118). Przyjęto szynę S49 analogicznie jak obecnie zastosowana. wykonać nową instalację zasilającą suwnicę. Reprofilacja słupów żelbetowych Należy wykonać przegląd słupów żelbetowych podpierających przedmiotowe belki podsuwnicowe (na całej ich wysokości) i przeprowadzić naprawę uszkodzonych fragmentów przy zastosowaniu zapraw typu PCC. Przyjęto produkty firmy Mapei. Reprofilację należy wykonać w następującej kolejności: usunąć skorodowaną oraz uszkodzoną mechanicznie wierzchnią warstwę betonu. Uszkodzoną warstwę można usunąć ręcznie lub mechanicznie, np. przez piaskowanie, odsłonięte pręty zbrojenia należy przygotować do zabezpieczenia antykorozyjnego. W tym celu należy rozkuć beton wokół pręta w taki sposób, by był do niego dostęp ze wszystkich stron. Wzdłuż długości pręt należy odsłonić ok. 20 mm w każdą stronę poza odcinek zaatakowany przez korozję. Następnie pręty należy powlec na całej powierzchni preparatem MAPEFER, zwilżyć powierzchnię naprawianego elementu wodą tak, aby była ona matowo-wilgotna, uszkodzoną otulinę betonową należy odtworzyć przy zastosowaniu MAPEGROUT THI- XOTRPIC. Przyjęto, że prace prowadzone będą ręcznie przy pomocy kielni, pacy i szpachli. Minimalna grubość nowej otuliny powinna być większa od 10 mm, powierzchnię słupów żelbetowych wykończyć poprzez pomalowanie farbą ochronną na bazie wodnej dyspersji żywicy akrylowej ELASTOKOROL PITTURA. Zadaniem powłoki jest zwiększenie trwałości zastosowanych napraw oraz minimalizacja zjawiska karbonatyzacji betonu. 7. Zabezpieczenie antykorozyjne konstrukcji stalowej Belki podsuwnicowe oraz odbojnice należy zabezpieczyć antykorozyjnie w taki sposób, by spełnić poniższe wymagania: oczyścić do stopnia czystości Sa 2½ wg PN-EN ISO 12944-4. Powierzchnia konstrukcji powinna być wolna od zawalcowań, zgorzelin, odprysków po spawaniu, ostrych krawędzi, zanieczyszczeń farbami, olejami, emulsjami oraz innymi materiałami stosowanymi przy trasowaniu, znakowaniu, spawaniu, wierceniu itp., elementy pokryć farbą podkładową, np. epoksydową. Grubość powłoki min. 80 mm, elementy pokryć farbą nawierzchniową, np. epoksydową. Grubość powłoki min. 80 mm. Całkowita grubość powłoki systemu malarskiego wynosi 160 mm. Liczbę nakładanych warstw dostosować do sposobu ich nanoszenia. Przyjęto kolor popielaty zbliżony do RAL 7046 lub 9006. 9
Dopuszcza się inny równorzędny sposób zabezpieczenia antykorozyjnego (inne systemy malarskie) zgodne z PN-EN ISO 12944-5. Elementy łączące belki podsuwnicowe i odbojnice ze słupami żelbetowymi należy zabezpieczyć antykorozyjnie w taki sposób, by spełnić poniższe wymagania: oczyścić do stopnia czystości Sa 2½ wg PN-EN ISO 12944-4. Powierzchnia konstrukcji powinna być wolna od: zawalcowań, zgorzelin, odprysków po spawaniu, ostrych krawędzi, zanieczyszczeń farbami, olejami, emulsjami oraz innymi materiałami stosowanymi przy trasowaniu, znakowaniu, spawaniu, wierceniu itp., wszystkie ostre krawędzie zaokrąglić przez szlifowanie. Minimalny promień zaokrąglenia powinien wynosić 2mm, poddać cynkowaniu ogniowemu (powierzchnie zewnętrzne i wewnętrzne) wg PN-EN ISO 1461. Minimalne średnie grubości cynku w zależności od grubości zabezpieczanego elementu należy przyjąć zgodnie z w/w normą, po ocynkowaniu elementy pokryć farbą nawierzchniową przeznaczoną do powłok ocynkowanych. Kolor dostosować do koloru belek podsuwnicowych. Otwory technologiczne służące do odpowietrzania konstrukcji podczas procesu cynkowania oraz wlewania i wylewania cynku należy wykonać zgodnie z wytycznymi cynkowni. Otwory w skrzyżowaniach elementów zamkniętych należy sytuować wewnątrz połączenia tak, aby po spawaniu elementów otwory te nie były widoczne. W innych miejscach należy się kierować zasadą, by otwory były jak najmniej widoczne. 8. Zalecenia wykonawcze Wszystkie prace należy wykonywać zgodnie z Przepisami techniczno-budowlanymi, aktualnymi Polskimi Normami, kartami katalogowymi produktów, przepisami BHP i informacją BIOZ. Kierownik budowy jest zobowiązany przed przystąpieniem do prac do sporządzenia, w oparciu o Opis techniczny oraz Informację dotyczącą bezpieczeństwa i ochrony zdrowia, Planu BIOZ zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury w sprawie informacji dotyczącej bezpieczeństwa i ochrony zdrowia oraz planu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia (Dz. U. Nr 120 z 2003 r., poz. 1126). 10
2 RYSUNKI DO PROJEKTU WYKONAWCZEGO KONSTRUKCJI REMONTU I PRZEBUDOWY KONSTRUKCJI NOŚNEJ PODTORZA SUWNIC NAW I i III HALI PRASOWNI ZLOKALIZOWANEJ NA TERENIE ZAKŁADU SGL CARBON POLSKA S.A W NOWYM SĄCZU NA DZIAŁCE 18/115, OBRĘB NR 111 NOWY SĄCZ Lista rysunków: 01 - Plan pozycji belek podsuwnicowych 02 - Przekrój poprzeczny przez hale. 03 - Mocowanie belek podsuwnicowych BP-1, BP-2, BP-2a oraz odbojnic OB-1, OB-2 do konstrukcji żelbetowej. 04 Wzmocnienie wsporników słupów nawy I i III w osi 1, 5, 9, 13. 05 Belka podsuwnicowa BP-1, BP-2, BP-2a. 06 Odbojnica OB-1, OB-2. 07 Łącznik Ł-1, Ł-2, Ł-3, blok centrujący BC-1, Blok kotwiący BK-1, BK-2.
3 ZESTAWIENIA STALI I ŁĄCZNIKÓW DO PROJEKTU WYKONAWCZEGO KONSTRUKCJI REMONTU I PRZEBUDOWY KONSTRUKCJI NOŚNEJ PODTORZA SUWNIC NAW I i III HALI PRASOWNI ZLOKALIZOWANEJ NA TERENIE ZAKŁADU SGL CARBON POLSKA S.A W NOWYM SĄCZU NA DZIAŁCE 18/115, OBRĘB NR 111 NOWY SĄCZ
Lp. Łącznik Norma liczba sztuk Pręt gwintowany M24x610 kl. 8.8 184 20 Podkładka M24 PN-78/M-82005 184 Nakrętka M24 kl.8 PN-75/M-82144 368 Pręt gwintowany M20x640 kl. 8.8 102 21 Podkładka M20 PN-78/M-82005 204 Nakrętka M20 kl.8 PN-75/M-82144 408 Śruba M20x90 kl.8.8 PN-85/M-82101 184 22 Podkładka M20 PN-78/M-82005 368 Nakrętka M20 kl.8 PN-75/M-82144 184 Śruba HV M20x90 kl.10.9 DIN 6914 64 23 Podkładka M20 DIN 6914 128 Nakrętka M20 kl.8 DIN 6914 64 Śruba M12x50 kl.8.8 PN-85/M-82101 32 24 Podkładka M20 PN-78/M-82005 64 Nakrętka M20 kl.8 PN-75/M-82144 32 Kotwa chemiczna M10 32 25 KOELNER R-KEX II+R-STUDS-10170-88 32 1 Pręt gwintowany M20x1300 kl. 8.8 200 ŻYWICA KOELNER R-KEX II ZESTAWIENIE ŁĄCZNIKÓW
AKN-793 ZESTAWIENIE STALI ZBROJENIOWEJ do rys. 04 ZS-04 Poz. wzmocnienie wsporników Nr pręta według POZYCJI Długość łączna # A-IIIN A-I St3S St3S-b-500 B500SP # 6 8 6 8 10 12 16 20 25 Średnica Długość Liczba Liczba szt. w 1 szt. el. razem mm mm cm szt. szt. 2 8 130 5 250 325,0 3 8 86 8 400 344,0 4 12 36 9 450 162,0 5 12 36 6 300 108,0 Długość razem m 0 0 0 113851 0 68215 600 0 0 Masa jednostkowa kg/m 0,222 0,395 0,222 0,395 0,617 0,617 1,58 2,47 2,47 Masa całkowita kg 0 0 0 44971 0 42088 948 0 0 Masa całkowita wg rodzaju stali kg 0 0 88 007 Masa całkowita stali kg 88 007 PRACOWNIA PROJEKTOWA AKN ul. Rzeźnicza 20/75, 31-540 Kraków, tel./fax 012 420-48-20/22, e-mail: akn@akn.krakow.pl UWAGA: * Nr 1 - pręt gwintowany M20 kl. 8.8 wydano w zestawieniu łączników m
NR Projektu AKN-793 ZESTAWIENIE STALI do Rys nr 05 ZS-05 NR POZYCJI NAZWA DŁUGOŚĆ LICZBA SZT. MASA JEDNOST. MASA 1 SZT. MASA RAZEM GATUNEK STALI [mm] [--] [kg/m] [kg] [kg] [--] Belka podsuwnicowa BP-1 Szt. 38 1 BL 300 x 25 5960 1 58,88 350,90 350,90 S355JR 2 BL 480 x 30 5960 1 113,04 673,72 673,72 S355JR 3 BL 545 x 14 5960 1 59,90 356,98 356,98 S355JR 4 BL 220 x 12 545 8 20,72 11,29 90,36 S355JR 5 BL 170 x 25 280 2 33,36 9,34 18,68 S355JR masa 1 elementu 1490,63 Belka podsuwnicowa BP-2 Szt. 4 4 BL 220 x 12 545 12 20,72 11,29 135,53 S355JR 5 BL 170 x 25 280 2 33,36 9,34 18,68 S355JR 6 BL 300 x 25 6210 1 58,88 365,61 365,61 S355JR 7 BL 480 x 30 6210 1 113,04 701,98 701,98 S355JR 8 BL 545 x 14 6210 1 59,90 371,95 371,95 S355JR masa 1 elementu 1593,76 Belka podsuwnicowa BP-2a Szt. 4 4 BL 220 x 12 545 12 20,72 11,29 135,53 S355JR 5 BL 170 x 25 280 2 33,36 9,34 18,68 S355JR 6 BL 300 x 25 6210 1 58,88 365,61 365,61 S355JR 8 BL 545 x 14 6210 1 59,90 371,95 371,95 S355JR 9 BL 480 x 30 6210 1 113,04 701,98 701,98 S355JR masa 1 elementu 1593,76 Ogółem kg 69394,04 Naddatek na spoiny 1,8 % kg 1249,09 Nad. na nierówności 2 % kg 1387,88 Nad. na elem. dodat. 1,5 % kg 1040,91 SUMA RAZEM kg 73072 PRACOWNIA PROJEKTOWA AKN ul. Rzeźnicza 20/75, 31-540 Kraków, tel./fax (012) 420-48-20, 420-48-22, e-mail: akn@akn.krakow.pl
NR Projektu AKN-793 ZESTAWIENIE STALI do Rys nr 06 ZS-06 NR POZYCJI NAZWA DŁUGOŚĆ LICZBA SZT. MASA JEDNOST. MASA 1 SZT. MASA RAZEM GATUNEK STALI [mm] [--] [kg/m] [kg] [kg] [--] Odbojnica OB-1 Szt. 4 12 IPE 360 1200 1 57,10 68,52 68,52 S355JR 13 BL 200 x 25 630 1 39,25 24,73 24,73 S355JR 14 BL 75 x 10 334 8 5,89 1,97 15,73 S355JR 15 BL 170 x 10 380 1 13,35 5,07 5,07 S355JR 16 BL 170 x 12 415 1 16,01 6,65 6,65 S355JR masa 1 elementu 120,70 Odbojnica OB-2 Szt. 4 13 BL 200 x 25 630 1 39,25 24,73 24,73 S355JR 14 BL 75 x 10 334 8 5,89 1,97 15,73 S355JR 15 BL 170 x 10 380 1 13,35 5,07 5,07 S355JR 16 BL 170 x 12 415 1 16,01 6,65 6,65 S355JR 17 IPE 360 1200 1 57,10 68,52 68,52 S355JR masa 1 elementu 120,70 Ogółem kg 965,57 Naddatek na spoiny 1,8 % kg 17,38 Nad. na nierówności 2 % kg 19,31 Nad. na elem. dodat. 1,5 % kg 14,48 SUMA RAZEM kg 1017 PRACOWNIA PROJEKTOWA AKN ul. Rzeźnicza 20/75, 31-540 Kraków, tel./fax (012) 420-48-20, 420-48-22, e-mail: akn@akn.krakow.pl
NR Projektu AKN-793 ZESTAWIENIE STALI do Rys nr 07 ZS-07 NR POZYCJI NAZWA DŁUGOŚĆ LICZBA SZT. MASA JEDNOST. MASA 1 SZT. MASA RAZEM GATUNEK STALI [mm] [--] [kg/m] [kg] [kg] [--] Łącznik Ł-1 Szt. 92 1 RP 80 x 40 x 5 840 1 7,96 6,69 6,69 S355JR 2 BL 170 x 12 220 1 16,01 3,52 3,52 S355JR 3 BL 110 x 12 220 1 10,36 2,28 2,28 S355JR masa 1 elementu 12,49 Łącznik Ł-2 Szt. 8 6 C 120 665 1 13,40 8,91 8,91 S355JR masa 1 elementu 8,91 Łącznik Ł-3 Szt. 8 7 BL 130 x 10 150 1 10,21 1,53 1,53 S355JR 8 BL 120 x 10 120 1 9,42 1,13 1,13 S355JR masa 1 elementu 2,66 Blok centrujący BC1 Szt. 184 10 BL 80 x 20 80 1 12,56 1,00 1,00 S355JR masa 1 elementu 1,00 Blok kotwiący BK-1 Szt. 50 11 BL 90 x 16 420 1 11,30 4,75 4,75 S355JR masa 1 elementu 4,75 Blok kotwiący BK-2 Szt. 2 12 BL 90 x 16 200 1 11,30 2,26 2,26 S355JR masa 1 elementu 2,26 Ogółem kg 1668,37 Naddatek na spoiny 1,8 % kg 30,03 Nad. na nierówności 2 % kg 33,37 Nad. na elem. dodat. 1,5 % kg 25,03 SUMA RAZEM kg 1757 PRACOWNIA PROJEKTOWA AKN ul. Rzeźnicza 20/75, 31-540 Kraków, tel./fax (012) 420-48-20, 420-48-22, e-mail: akn@akn.krakow.pl
ZAŁĄCZNIKI Z 1 UPRAWNIANIA I WPISY DO IZB BRANŻOWYCH