3. KONCEPCJA SYSTEMU TELEWIZJI DOZOROWEJ.

SYSTEM TELEWIZJI DOZOROWEJ CCTV 1. CZĘŚĆ OGÓLNA. 1.1. Przedmiot opracowania. Przedmiotem opracowania jest Projekt Budowlany dotyczący systemu telewizji dozorowej CCTV w budynku Krytej Pływalni w Kowalewie Pomorskim Działka nr 255, obręb 4. 1.2. Zamawiający Zamawiającym niniejszego opracowania jest Gmina Kowalewo Pomorskie, ul. Plac Wolności 1, 87-410 Kowalewo Pomorskie. 1.3. Podstawa opracowania. Podstawa opracowania jest: zlecenie Zamawiającego, uzgodnienia z Zamawiającym, rzuty architektoniczno - budowlane budynku, dokumentacja techniczno - ruchowa poszczególnych urządzeń, obowiązujące normy i przepisy. 1.4. Symbole i oznaczenia. Zastosowane w projekcie symbole i oznaczenia są zgodne z załączoną Legendą. 2. OGÓLNE INFORMACJE O OBIEKCIE. Budynek nowoprojektowany podpiwniczony, dwukondygnacyjny. Ściany zewnętrzne dwuwarstwowe: pustaki z gazobetonu gr. 24cm + styropian 15cm + okładzina. Dach budynku stanowi stropodach pełny z płyt typu Filigran. Budynek ma basen oraz zaplecze. 3. KONCEPCJA SYSTEMU TELEWIZJI DOZOROWEJ. System telewizji dozorowej obejmuje swym zasięgiem zewnętrzne i wewnętrzne strefy obiektu. Zewnątrz - jest to teren przyległy do budynku ze szczególnym uwzględnieniem wejść, natomiast wewnątrz - ciągi komunikacyjne oraz basen i brodziki. Zastosowany zostanie bardzo dobrej jakości system telewizji dozorowej oparty na kamerach kolorowych, dualnych (zewnętrzne) oraz kolorowych (wewnętrzne). Do obserwacji zostaną uŝyte kamery o rozdzielczości 580TVL z obiektywami ze zmienną ogniskową. Dzięki temu moŝliwe będzie elastyczne ustawienie pola obszaru widzenia (sceny) kamer. Kamery zewnętrzne zasilane będą napięciem 230VAC, wyprowadzonym z projektowanej rozdzielni elektrycznej, natomiast wewnętrzne napięciem 12 VDC. Stałe kamery zewnętrzne zostaną zainstalowane na ścianie budynku. Przeznaczone są do obserwacji wejść do budynku oraz jego całego obrysu. Kamery wewnętrzne umieszczono na wszystkich ciągach komunikacyjnych w taki sposób aby zapewnić jak najmniejszą ilość martwych stref. 1

Kamery te wyposaŝono w obiektywy ze zmienną ogniskową i automatyczną przysłoną dzięki czemu moŝliwa będzie ręczna regulacja kąta widzenia kaŝdej z kamer. Kamery zostały umieszczone w półkulistych obudowach. Kamery wewnętrzne w obudowach hermetycznych projektuje się na basenie. W systemie zrealizowano stanowiska obserwacyjne i techniczne. Stanowisko obserwacyjne znajdować się będzie w pomieszczeniu Ratownika. Projektuje się cztery monitory LCD o przekątnej ekranu 19" instalowanych na ścianie pokoju Ratownika. Dwa rejestratory cyfrowe z zasilaczami będą umieszczone w szafie RACK, która umieszczona jest w pomieszczeniu porządkowym. Rejestratory te są 16 wejściowe. Posiadają wyjście LAN umoŝliwiające zdalny podgląd np. przez Internet. W systemie zostało zaprojektowane oddzielne okablowanie słuŝące do zasilania kamer zewnętrznych i kamer wewnętrznych. 4. DOBÓR URZĄDZEŃ Dobór urządzeń pozwala na nagranie lub odtwarzanie obrazu bardzo dobrej jakości kolorowego. System telewizji dozorowej składa się z urządzeń wymienionych poniŝej. Kamera dualna (filtr IR mechaniczny) 580TVL, 0,1/0,006lux. Obudowa klimatyzowana zewnętrzna ze wspornikiem, Kamera wewnętrzna kolorowa min 580TVL; 0,1/0,006lux, Rejestrator cyfrowy nagrywanie 400kl/sek; HDD 1TGB, Monitor LCD 19 profesjonalny dedykowany do CCTV, 4.1. Uzasadnienie rozmieszczenia oraz doboru typu kamer. Przy doborze typu kamer oraz ich wyposaŝenia kierowano się następującymi kryteriami: MoŜliwością dobrej obserwacji terenu zewnętrznego, Powierzchnią i kształtem obszaru dozorowanego przez kamerę, Zakładanym miejscem usytuowania kamer, Zapewnieniem poprawnej pracy w warunkach złego oświetlenia, Zminimalizowaniem moŝliwości dokonania sabotaŝu kamer. Zastosowane kamery, ich wyposaŝenie oraz rozmieszczenie w zupełności spełniają powyŝsze warunki. Kamery stałe, nadzorujące strefę zewnętrzną obiektu zostały umieszczone w ogrzewanych obudowach z osłoną przeciwsłoneczną. Kable wizyjne i zasilające kamery są niedostępne od zewnątrz. Wszystkie kamery stałe wewnętrzne i zewnętrzne wyposaŝono w obiektywy ze zmienną ogniskową dzięki czemu moŝliwe jest elastyczne ustawienie obszaru widzenia kamer. Kamery posiadają obiektywy z automatyczną przysłoną. Funkcje poszczególnych kamer: Kamery wewnętrzne instalowane w ciągach komunikacyjnych powinny obejmować swoim zasięgiem te obszary. Ogniskowe obiektywów ustawić tak aby moŝna było obserwować przebywające tam osoby, a kamery patrzące na wejścia ustawić tak ogniskowe obiektywów aby moŝna było osoby tam przechodzące zidentyfikować wg obowiązującej PN, Kamery instalowane na basenie ogniskowe obiektywów ustawić tak aby swoim zasięgiem obejmowały jak największy obszar (identyfikacja osób wg PN nie wymagana), 2

Kamery zewnętrzne mają za zadanie obserwację przyległego terenu do obiektów sportowych na których są zainstalowane. Ich obszar obserwacji powinien obejmować pomiędzy kolejnymi kamerami zewnętrznymi. Wszystkie kamery mogą spełniać zadania określone w Planie Ochrony Obiektu stworzony przez UŜytkownika obiektu przy udziale kierownika ochrony. W tym celu naleŝy dokonać korekty ustawienia kamer w zaleŝności od potrzeb. Taki Plan Ochrony Obiektu nie jest przedmiotem niniejszego projektu. 5. PROJEKTOWANIE LINII WIZYJNYCH l ZASILAJĄCYCH. Przy projektowaniu linii wizyjnych i zasilających kierowano się następującymi zasadami: Wszystkie kable sygnału wizyjnego prowadzono bez łączeń z wyjątkiem puszek przyłączeniowych kamer zewnętrznych. Dla zasilania wszystkich urządzeń systemu wykorzystano wydzielony obwód elektryczny (w projekcie elektrycznym), Do zasilania kamer zastosowano przewody z drutowymi Ŝyłami miedzianymi typu YDy 3x1,5 oraz YDy 2x1,5. Dla przesyłu sygnału video zaprojektowano kable typu UTP 4x2x0,5 z konwerterami transmisji po skrętce. Wszystkie kable układane są pod tynkiem lub w korytkach instalacji IT w komunikacji. Piony kablowe na poszczególnych kondygnacjach wykonać w rurach RL w ścianach pod tynkiem oraz w stropach. Wszystkie trasy kabli wizyjnych i zasilających pokazano na rysunkach. NaleŜy pamiętać, Ŝe zasilanie wszystkich kamer oraz rejestratorów musi odbywać się z jednego punktu i tej samej fazy. Rozwiązanie takie zapobiega zakłóceniom sieciowym systemu CCTV. Zasilacz ZAS słuŝy do podania napięcia 12VDC dla kamer wewnętrznych, a ich obciąŝenie musi wynosić min. 3A. 6. MONTAś SYSTEMU TELEWIZJI DOZOROWEJ. 6.1. Wykonanie okablowana. 6.1.1. Kable sygnału wideo. Okablowanie wizyjne systemu, pomiędzy multiplekserami, a kamerami wykonano kablem UTP4x2x0,5. W głównych ciągach kablowych poszczególnych kondygnacji kable układać w korytkach PCV instalacji niskoprądowych, natomiast w pozostałych miejscach kable układać pod tynkiem. Przy kamerach zewnętrznych kable zakończyć w puszkach przyłączeniowych instalowanych na ścianie przyległego do kamery pomieszczenia. Z puszki, kabel powinien wchodzić bezpośrednio do uchwytu obudowy kamery. Wszelkie rozwidlenia kabli naleŝy wykonać w puszkach instalacyjnych. Trasy i szczegółowy sposób ułoŝenia kabli pokazano na rysunkach. 3

6.1.2. Przewody zasilania 230VAC i 12VDC. Okablowanie zasilające kamery napięciem 230VAC wykonać przewodem YDYp3x1,5. Przewody naleŝy układać w ciągach komunikacyjnych w korytach instalacji elektrycznej, a w pozostałych miejscach pod tynkiem. Rozdział przewodów do poszczególnych kamer wykonać wyłącznie w puszkach instalacyjnych. Przewody zasilania rejestratorów cyfrowych i monitorów zakończyć gniazdami elektrycznymi. Gniazda dla zasilania rejestratorów instalować w szafie Rack. Wszystkie przewody zasilania 230VAC przyłączyć do projektowanej rozdzielni elektrycznej, w której zaprojektowano obwody elektryczne przeznaczone do zasilania urządzeń systemu. Do przewodów tych nie wolno podłączać innych odbiorników, poza urządzeniami systemu telewizji zamkniętej (patrz projekt elektryczny). Zabrania się prowadzenia kabli zasilających w rurkach lub korytkach przeznaczonych dla przewodów sygnału wideo i sterowniczych. 6.2. Instalacja urządzeń. Obudowy stałych kamer zewnętrznych, instalować na ścianie budynku, na wysokości ok. 5 m nad poziomem terenu. Uchwyt tych obudów przymocować w taki sposób, aby kable wchodziły bezpośrednio w kanał kablowy. Wewnątrz obudów zamocować odpowiednie kamery. Kompletacja punktu kamerowego powinna być wykonywana w pomieszczeniu zamkniętym w celu uniknięcia zabrudzenia lub zawilgocenia wewnątrz obudów. W porozumieniu z uŝytkownikiem (ochroną) budynku naleŝy odpowiednio ustawić ogniskową obiektywu kaŝdej kamery. NaleŜy bardzo dobrze uszczelnić połączenie pomiędzy uchwytem a obudową kamery, jak równieŝ miejsce styku uchwytu kamery ze ścianą. Po zainstalowaniu kamer, z wnętrza obudów usunąć wszelkie zabrudzenia, a po uruchomieniu systemu wewnętrzną i zewnętrzną powierzchnię szybki obudowy przemyć spirytusem. Do rejestratorów przyłączyć wszystkie kable sygnału video z kamer i monitorów. W przypadku korzystania z obrazu kamer w sieci komputerowej, odpowiednie wyjścia multiplekserów przyłączyć do gniazd sieci. 7. PROGRAMOWANIE l URUCHOMIENIE SYSTEMU TELEWIZJI. Po wykonaniu wszystkich połączeń przystąpić do uruchomienia systemu i programowania multiplekserów. Doprowadzić zasilanie kolejno do wszystkich kamer. W porozumieniu z uŝytkownikiem, dokładnie wyregulować połoŝenie wszystkich kamer i odpowiednio ustawić ogniskową obiektywów. Po zakończeniu tej regulacji kamery lub obudowy mocno przykręcono do uchwytów. Wykonać odpowiednie nastawy parametrów kaŝdej kamery za pomocą przełączników Dip-Switch, w taki sposób, aby obraz danej kamery był jak najlepszej jakości w róŝnych warunkach oświetlenia. Wykonać programowanie ustawień sposobu pracy cyfrowych rejestratorów według wstępnych zaleceń uŝytkownika. Po zaprogramowaniu urządzeń sprawdzić poprawność działania całego systemu. 4

8. WYTYCZNE DLA INNYCH BRANś. 8.1. Sieć komputerowa. Obraz z kamer moŝe być oglądany na dowolnym komputerze będącym elementem lokalnej sieci komputerowej. W tym celu, w projekcie sieci komputerowej naleŝy przewidzieć montaŝ w szafie Rack systemu telewizji zamkniętej trzech gniazd komputerowych. Rejestratory podłącza się do sieci LAN i za pomocą oprogramowania KLIENT instalowanego we wskazanych komputerach po zalogowaniu się moŝna łączyć się z danym rejestratorem i oglądać obrazy z kamer lub przeglądać materiał archiwalny. 8.2. Oświetlenie terenu. W projekcie oświetlenia terenu naleŝy przewidzieć odpowiednie oświetlenie terenu przyległego do budynku. Pozwoli to na otrzymanie bardzo dobrej jakości obrazu z kamer zewnętrznych w warunkach nocnych. Preferowane są lampy sodowe w oprawach instalowanych na ścianach budynku lub lampy sodowe instalowane na słupach typu parkowego z osłoną od góry. 9. ZALECENIA DLA INWESTORA l UśYTKOWNIKA SYSTEMU. W czasie eksploatacji systemu naleŝy przestrzegać następujących zasad: UŜytkownik powinien ustalić procedury postępowania z alarmami, uszkodzeniami, wyłączeniami części lub całości systemu ze stanu działania. Procedury te powinny być zatwierdzone przez odpowiednie władze przed ich wprowadzeniem. UŜytkownik obiektu powinien wyznaczyć jedną osobę odpowiedzialną za nadzór nad systemem telewizji dozorowej. Powinna być zapewniona współpraca z osobami odpowiedzialnymi za konserwację budynku, itp., aby była pewność, Ŝe ich praca nie spowoduje uszkodzeń lub nie zakłóci w inny sposób działania systemu telewizji. 10. KONSERWACJA. Warunkiem niezawodnej pracy systemu jest prawidłowa i stała konserwacja. Konserwację naleŝy prowadzić zgodnie z odpowiednimi instrukcjami opracowanymi przez wyspecjalizowane firmy. Konserwacja powinna być wykonywana jeden raz na trzy miesiące. Jeden raz do roku musi być przeprowadzone czyszczenie wnętrza obudów kamer. 11. NORMY l DOKUMENTY ZWIĄZANE. 1. PN-83/E-01221 - Plany instalacji. Symbole graficzne. 2. BN-84/8984-10 - Instalacje wewnętrzne. Ogólne wymagania. 3. BN/73/9371-03 - Uziemienia urządzeń telekomunikacji przewodowej i bezprzewodowej. 4. Rozporządzenie Ministrów Energetyki i Energii Atomowej oraz Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 9.04.1977r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać instalacje energetyczne i urządzenia oświetlenia elektrycznego (Dz-U. nr 14 póz. 58). 5. Dokumentacje urządzeń zastosowanych w systemie 5

6. Instrukcje eksploatacji urządzeń opracowane przez producentów urządzeń. 7. Karty katalogowe urządzeń. 12. SPIS RYSUNKÓW. 1_RZUT_PIWNIC 2_RZUT_PARTERU NAGŁOŚNIENIE PA 13. Nagłośnienie System nagłośnienia projektuje się w Hali Basenu i brodzików. Projektuje się system nagłośnienia o wysokiej impedancji na bazie instalacji o napięciu linii głośnikowych 100V. Systemy o wysokiej impedancji doprowadzają do głośnika sygnał liniowy o napięciu 100V przy pełnej mocy audio. System ten ma kilka zalet w porównaniu do systemów o niskiej impedancji i sprawia, Ŝe są one idealne dla typowych zastosowań PA. Cechy i zalety: Z uwagi na niskie wartości płynącego prądu moŝna stosować długie przewody Małe straty na linii Wszystkie głośniki moŝna łączyć równolegle Prosta instalacja MoŜna włączać i wyłączać głośniki oraz stosować indywidualne regulatory głośności RóŜne typy głośników o róŝnej mocy w watach modą być podłączone do tej samej linii głośnikowej Łatwe obliczanie mocy wzmacniacza dla danej linii głośnikowej (moce głośników się dodaje) 14.1. Opis systemu nagłośnienia W skład nagłośnienia wchodzą następujące urządzenia: Wzmacniacze z mikserem, wzmacniacze pomocnicze, mikrofony bezprzewodowe, odtwarzacze CD oraz kolumny wewnętrzne o róŝnych mocach. System nagłośnienia ma za zadanie przekazanie informacji słownej oraz podkładu muzycznego podczas np. zawodów sportowych lub treningów. Zaprojektowane urządzenia zapewniają wystarczającą jakość dźwięku do tych celów. 14.2. Uwagi montaŝowe Instalację przewodową wykonać z duŝą starannością, poniewaŝ ona nie jest odporna na róŝnego rodzaju zakłócenia elektryczne. Przewody naleŝy prowadzić w osobnych korytach kablowych w ciągach komunikacyjnych lub pod tynkiem w pozostałych pomieszczeniach lecz naleŝy pamiętać aby odstęp przewodów instalacji głośnikowej od innych instalacji elektrycznych wynosił min. 30 cm, a krzyŝowanie się tych instalacji wykonać pod kątem 90 0. Wszystkie wzmacniacze oraz mikrofony i odtwarzacze CD w celu zachowania ochrony od poraŝeń naleŝy podłączyć do osobnego uziemienia (a nie do przewodu zerowego, który wprowadza przydźwięk sieci). 6

SYSTEM SYGNALIZACJI WŁAMANIA I NAPADU SSWiN 1. CZĘŚĆ OGÓLNA. 1.1. Podstawa opracowania. Podstawą opracowania jest: => zlecenie Zamawiającego, => uzgodnienia z Zamawiającym, => rzuty architektoniczne - budowlane budynku, => dokumentacja techniczno - ruchowa poszczególnych urządzeń, => obowiązujące normy i przepisy. 1.2. Symbole i oznaczenia. Zastosowane w projekcie symbole i oznaczenia są zgodne z załączoną Legendą. 1.3. Zakres opracowania. Dokumentacja obejmuje instalację centralki sygnalizacji włamania wraz z osprzętem, instalację róŝnego rodzaju i typu czujek, wykonanie okablowania urządzeń oraz instalację wszystkich pozostałych urządzeń niezbędnych do poprawnego działania całego systemu. Zakłada się, Ŝe ochroną zostaną objęte wszystkie pomieszczenia budynku, w których znajdują się: wejścia zewnętrzne, komunikacje, wszystkie pomieszczenia posiadające otwory okienne oraz magazynki techniczne, Przed przystąpieniem do realizacji instalacji systemu naleŝy dokładnie uzgodnić z uŝytkownikiem umiejscowienie wyznaczonych do ochrony pomieszczeń oraz organizację ruchu w obrębie wydzielonych obszarów systemu. WiąŜe się to z rozmieszczeniem klawiatur oraz czujników przeznaczonych do ochrony wydzielonych pomieszczeń. 3. KONCEPCJA OCHRONY OBIEKTU. Koncepcja ochrony obiektu została stworzona z uwzględnieniem następujących czynników: => wymagań wynikających z przyjęcia klasy systemu alarmowego, => wymagań uŝytkownika, => funkcji pomieszczeń, => godności z Polską Normą PN-EN 50131-1 Systemy Alarmowe. 7

3.1. Koncepcja ochrony. Koncepcja ochrony została skonstruowana w oparciu o wysokiej klasy system alarmowy włamania. Budynek będzie chroniony systemem alarmowym sterowanym odpowiedniej pojemności centralą alarmową. Centrala alarmowa powinna mieć moŝliwość podziału systemu alarmowego na odpowiednią ilość stref dozorowych oraz umoŝliwiać przyszłą rozbudowę systemu. W celu zapewnienia odpowiedniej pojemności systemu centralę naleŝy rozbudować modułami ekspanderów wejść, i ekspanderów wyjść zainstalowanych w odpowiednich miejscach obiektu. Centrali alarmowej oraz modułom ekspanderów i dodatkowym elementom magistrali systemowej naleŝy zapewnić zasilanie awaryjne w postaci akumulatorów bezobsługowych o odpowiedniej pojemności. Urządzenia wyniesione: czujki, klawiatury, sygnalizatory naleŝy zasilać z zasilaczy odpowiadających mocą pojemności akumulatorów zapewniających odpowiednio długi czas pracy systemu alarmowego w przypadku awarii zasilania sieciowego. Przyjęto iŝ zasilanie awaryjne powinno pozwalać na pracę systemu przez co najmniej 48 godzin, bez zasilania podstawowego. Podstawowym elementem systemu są czujki pasywne podczerwieni, przewidziane do zabezpieczenia pomieszczeń, ciągów komunikacyjnych i klatek schodowych. System jest podzielony na niezaleŝne obszary (podsystemy) Poszczególne obszary systemu alarmowego są sterowane własnymi manipulatorami, bądź z manipulatora głównego. 4. KONFIGURACJA SYSTEMU l CECHY UśYTKOWE. 4.1. Urządzenia systemu alarmowego. W skład systemu alarmowego włamania i napadu wchodzą następujące urządzenia: => Centrala alarmowa => Czujka pasywna podczerwieni klasa C. Jest to szerokokątna czujka pasywna podczerwieni. Została zastosowana w większości pomieszczeń. => Czujka pasywna podczerwieni z antymaskingiem klasa C. Jest to czujka dualna: czujka pasywna podczerwieni oraz mikrofalowa. Została zastosowana w pomieszczeniach gdzie ma dostęp postronna osoba. => Czujka otwarcia klasa C. Jest to czujka kontakrtonowa do kontrolowania stanu otwarcia drzwi zewnętrznych. => Sygnalizator, klasa C. Sygnalizator informuje na zewnątrz budynku o powstałym alarmie. Sygnalizator posiada podtrzymanie zasilania i jego oderwanie od ściany zawsze spowoduje alarm. => Sygnalizator, klasa C. Sygnalizator informują wewnątrz budynku o powstałym alarmie. Ponadto w skład systemu alarmowego wchodzą: => zasilacze ZSB, => akumulatory 18Ah/12V, => akumulatory 14Ah/12V, => puszki połączeniowe, => obudowy centrali, modułów i manipulatorów => okablowanie, 4.2. Linie i grupy dozorowe. Przy projektowaniu linii dozorowych kierowano się następującymi wymaganiami: => ilość elementów w linii nie większa niŝ 1 szt, => maksymalna rezystancja linii nie większa niŝ 100 ohm, => naleŝy stosować przewody nieekranowane o średnicy 0,5 mm (do budowy linii dozorowych), => naleŝy stosować przewody typu skrętka Power & Data" (do budowy magistrali), napięcie w kaŝdym miejscu linii dozorowej nie moŝe być niŝsze niŝ dopuszczalne minimalne napięcie zasilania zainstalowanych w niej elementów liniowych, które wynosi 12V DC. 8

Biorąc pod uwagę powyŝsze, zaprojektowano centralę z 128 liniami dozorowymi. Do budowy linii dozorowych i sygnalizacyjnych zastosowano kabel YTKSY3x2x0,5. Dla linii magistralnych zastosowano kabel UTP 4x2x0,5. Podział na grupy dozorowe uwzględnia zarówno wymagania ochrony jaki i Ŝyczenia uŝytkownika. Grupa jest to część systemu alarmowego, która moŝe być obsługiwana niezaleŝnie. Ze względu na to, Ŝe podział systemu na grupy dokonuje się programowo, istnieje moŝliwość innego podziału systemu juŝ w trakcie jego eksploatacji. 5. WYKONANIE SYSTEMU ALARMOWEGO. 5.1. Wykonanie okablowania. Do wykonania okablowania zaprojektowano przewody z Ŝyłami miedzianymi nie ekranowane typu YTKSY3x2x0,5 - dla tras kablowych linii dozorowych i sygnalizacyjnych i typu UTP 4x2x0,5 - dla magistral. Trasy oraz sposoby prowadzenia przewodów pokazano na rysunkach. Instalację naleŝy prowadzić w ciągach komunikacyjnych w korytach z siecią IT oraz w pozostałych pomieszczeniach pod tynkiem, w zaleŝności od sposobu wykończenia poszczególnych pomieszczeń i moŝliwości ukrycia okablowania. Zejścia kabli do czujek, sygnalizatorów i manipulatorów wykonać pod tynkiem. Zakończenia przewodów przy pasywnych czujkach podczerwieni, umieścić na wysokości mocowania czujki. Pomiędzy centralą alarmową, a główną przełącznicą telefoniczną obiektu naleŝy ułoŝyć przewód typu YTKSY 3x2x0,5, który będzie słuŝył do podłączenia modemu wysyłającego sygnały alarmowe do Centrum Monitorującego wybranej firmy ochrony. Ewentualne przedłuŝania przewodów moŝliwe jest do wykonania tylko przy uŝyciu puszek połączeniowych posiadającymi wyłącznik sabotaŝowy. W miejscach, gdzie będą instalowane urządzenia systemu naleŝy pozostawić wolne końce przewodów o długości 0,3m, a przy centrali i modułach - długości 1,5m. Szczególną uwagę naleŝy zwrócić na zachowanie dopuszczalnych odległości pomiędzy przewodami systemu alarmowego włamania, a innymi instalacjami, zwłaszcza elektroenergetyczną która powinna wynosić minimum 0,3 m. Od projektowanej rozdzielni elektrycznej, w której zaprojektowano obwody elektryczne przeznaczone do zasilania urządzeń systemów ochrony naleŝy poprowadzić wydzielone obwody elektryczne do zasilania centrali, modułów zasilaczy i zasilaczy ZAS. Do przewodów tych nie wolno podłączać innych odbiorników, poza urządzeniami systemu alarmowego włamania. NaleŜy zastosować przewód YDYp3x1,5. Szczegóły instalacji zasilającej system SSWiN w projekcie elektrycznym. 5.2. MontaŜ urządzeń systemu alarmowego. 5.2.1. MontaŜ centrali, modułów i zasilaczy. Na rysunkach rzutów obiektu pokazano pomieszczenia, w których zainstalowano moduły systemu alarmowego. Umieszczono je w metalowych obudowach. W obudowie naleŝy umieścić akumulatory 14Ah/12V. NaleŜy uzgodnić z UŜytkownikiem miejsca montaŝu urządzeń technicznych takich jak rozszerzenia, zasilacze, centralę aby to nie kolidowało z wystrojem pomieszczeń ( nie dotyczy to czujek, które naleŝy instalować w miejscach pokazanych na rysunkach ). NaleŜy zwrócić szczególną uwagę na sposób podłączenia magistrali systemowej. Stosować się do szczegółowych instrukcji producenta urządzeń. 5.2.2. MontaŜ czujek, manipulatorów i sygnalizatorów. Wszystkie pasywne czujki podczerwieni instalować na ścianach na wysokości około 2,50m od poziomu podłogi. KaŜda czujka przestrzenna powinna mieć zapewnioną przestrzeń roboczą, dlatego teŝ przed ich instalowaniem naleŝy zwrócić szczególną uwagę na ostateczną aranŝację wnętrza. W razie ograniczenia przestrzeni roboczej czujki naleŝy dokonać korekty jej usytuowania - w porozumieniu z projektantem systemu. 9

Klawiatury systemu alarmowego instalować na wysokości 1,50m od poziomu podłogi. Klawiatury instalowane przy wejściach do budynku naleŝy umieścić w kasetach metalowych zamykanych na klucz. Sygnalizatory wewnętrzne instalować we wskazanych miejscach, moŝliwie wysoko pod sufitem. Sygnalizator zewnętrzny montować na ścianie zewnętrznej, w miejscu jak na rysunku, na wysokości około 5,00m. Korpus sygnalizatora przymocować mocno do ściany przy pomocy trzech kołków rozporowych fi10. Podłączenie przewodów pod zaciski centrali i modułów wykonać stosując się do instrukcji producenta. 5.3. Programowanie i uruchomienie systemu. Po wykonaniu wszystkich połączeń naleŝy przystąpić do włączenia, programowania i uruchomienia systemu. Włączenie zasilania systemu naleŝy przeprowadzić zgodnie z zaleceniami producenta centrali. Przed programowaniem centrali szczegółowo uzgodnić z UŜytkownikiem systemu alarmowego dane wejściowe do programowania centrali (nazwy linii, nazwy grup, nazwę systemu, imiona i nazwiska uŝytkowników, ich uprawnienia do obsługi systemu). Ustalić parametry systemu alarmowego wynikające z dokumentacji producenta centrali. O parametrach istotnych z punktu widzenia uŝytkownika (czas alarmowania, moŝliwości wyłączenia sygnalizatorów, wstępne uprawnienia obsługi systemu) powiadomić uŝytkownika. Programowanie przydziału poszczególnych linii do grup wykonać zgodnie projektem uwzględniając aktualne ustaleniami z UŜytkownikiem. ( korytarze przydzielić do jednej partycji, a pomieszczenia na poszczególnych kondygnacjach do kolejnych partycji dotyczącej tej kondygnacji). Programowo ustalić sposoby alarmowania dla kaŝdego sygnalizatora. NaleŜy równieŝ ustalić i zaprogramować odpowiednie wyjścia słuŝące do uruchomienia przekazywania sygnałów alarmowych do alarmowego centrum odbiorczego. W razie konieczności naleŝy rozbudować system o niezbędne moduły wejść lub wyjść przewidziane do współpracy z innymi systemami ochrony, które dostarczy firma zajmująca się ochroną obiektu celem monitorowania SSWiN w swoim Centrum Monitorującym. Po wprowadzeniu programu do centrali wykonać sprawdzenie wszystkich elementów systemu alarmowego. Jakiekolwiek objawy niesprawności systemu lub jego elementu natychmiast usunąć. NaleŜy zapewnić jednotygodniowy, okres próbnej eksploatacji systemu alarmowego. W czasie okresu próbnej eksploatacji przeszkolić wyznaczone osoby do posługiwania się systemem alarmowym. Sprawdzić prawidłowość interpretacji przez personel róŝnych zdarzeń w systemie. 6. INFORMACJE DLA INWESTORA. MontaŜ systemu alarmowego powinien zostać wykonany przez uprawnionego instalatora posiadającego świadectwo autoryzacji TECHOM w klasie SA-4, oraz Koncesję Ministra Spraw Wewnętrznych na wykonywanie usług ochrony osób i mienia systemami alarmowymi. System alarmowy powinien posiadać "KsiąŜkę systemu alarmowego" sporządzoną przez instalatora systemu. System alarmowy powinien być konserwowany (powinny być wykonywane przeglądy okresowe) przynajmniej jeden raz na kwartał. W razie zmiany aranŝacji wnętrz uŝytkownik powinien odpowiednio wcześnie rozpatrzyć ewentualne zmiany w instalacji ze względu na zapewnienie odpowiedniej przestrzeni roboczej czujek, oraz odpowiedniej ochrony pomieszczeń. UŜytkownik powinien ustalić procedury postępowania z alarmami, uszkodzeniami, wyłączeniami części lub całości systemu ze stanu działania. Procedury te powinny być zatwierdzone przez odpowiednie władze przed ich wprowadzeniem. UŜytkownik obiektu powinien wyznaczyć jedną osobę odpowiedzialną za nadzór nad systemem alarmowym. Powinna być zapewniona współpraca z osobami odpowiedzialnymi za konserwację budynku, itp., aby była pewność, Ŝe ich praca nie spowoduje uszkodzeń lub nie zakłóci w inny sposób działania systemu alarmowego. 10

7. WYKONANE ROBOTY BRANś ZWIĄZANYCH. 7.1. Instalacja elektryczna. W rozdzielni elektrycznej naleŝy przewidzieć dziewięć obwodów do zasilania urządzeń systemu alarmowego włamania. 8. NORMY l DOKUMENTY ZWIĄZANE. 1. PN-93/E-08390 Systemy alarmowe. 2. PN-EN 50131-1:2009 Systemy sygnalizacji włamania i napadu Wymagania systemowe, 3. Specyfikacja Techniczna POLALARM ST 01/01 Systemy sygnalizacji włamania i napadu Wymagania ogólne i zasady stosowania, 4. BN-84/8984-10 Instalacje wewnętrzne. Ogólne wymagania. 5. BN-73/9371-03 Uziemienia urządzeń telekomunikacji przewodowej i bezprzewodowej. Ogólne wymagania i badania. 6. Dokumentacja techniczna systemu SSWiN, 7. Instrukcje obsługi i eksploatacji urządzeń opracowane przez producentów. 9. SPIS RYSUNKÓW. 1_RZUT_PIWNICY 2_RZUT_PARTERU SYSTEM BASENOWY OPŁAT I SZAFEK System Basenowy projektuje się na bazie urządzeń firmy UNICARD. System ten realizować będzie następujące funkcje: Pobieranie opłat za czas przebywania na basenie, Pobieranie opłat za dodatkowe usługi na basenie (opcja), Steruje szafkami na ubrania, Realizuje opłaty abonamentowe, Steruje kołowrotami przy wejściu i wyjściu do basenu. Oprogramowanie zostanie dopasowane do projektowanego systemu basenowego oraz potrzeb Inwestora. Transpondery przypinane na rękę w kształcie zegarka identyfikują osobę oraz za ich pomocą otwiera się swoją szafkę na ubrania i nalicza się koszty za korzystanie z basenu. 11